Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "aktorstwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Różnice psychologiczne pomiędzy aktorami teatralnymi a iluzjonistami w zakresie kompetencji społecznych i inteligencji emocjonalnej
    Autorzy:
    Napora, Wojciech
    Sękowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129133.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    aktorstwo
    inteligencja emocjonalna
    kompetencje społeczne
    sztuka iluzji
    Opis:
    Inteligencja emocjonalna to zespół zdolności odpowiedzialnych za rozpoznawanie emocji, ich kontrolę, rozumienie oraz empatię. Kompetencje społeczne dotyczą efektywnego funkcjonowania w sytuacjach wymagających asertywności, intymności oraz w sytuacjach ekspozycji społecznej. Celem badań było sprawdzenie, czy grupa aktorów teatralnych (N = 52) różni się od grupy iluzjonistów (N = 53) pod względem inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych – zmiennych, które są istotne z punktu widzenia wykonawstwa scenicznego i zawodów artystycznych. Ponadto sprawdzono, jak grupa artystów scenicznych (aktorzy teatralni i iluzjoniści ujęci razem; N = 105) różni się od osób niewystępujących (N = 105) w zakresie analizowanych zmiennych. Badania porównawcze aktorów i iluzjonistów wykazały istotne różnice w skali rozumienia emocji i kompetencji związanych z sytuacjami wymagającymi asertywności.
    Źródło:
    Polskie Forum Psychologiczne; 2020, XXV, 4; 450-468
    1642-1043
    Pojawia się w:
    Polskie Forum Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dwie najpiękniejsze Balladyny Słowackiego
    The Two Most Beautiful Słowackis Ballads
    Autorzy:
    Wójcik, Agata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1944036.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Balladyna
    Stanisława Wysocka
    Mlle George
    nowe aktorstwo
    new acting
    Opis:
    Critics have written memoirs in which they described the external values of Mlle George and Wysocka. In this study I have put together these memoirs, limiting my commentaries to the minimum, and set them in opposition to each other, while in the middle there is an empty mirror frame. What did they see? There was an exceptional kinship of their outlook: one was the poet's muse, and the other attempted to create his literary work. One is tempted to start with announcing Wysocka Słowacki's dream Balladyna. It is only through an analysis of her creative acts that allowed me to call here by this name. The spirit of transformations in the theatre was born in Słowacki's work and snatched Wysocka to a “new game.” Her creation of Balladyna was an example that Słowacki's writing provoked those who were open to it in Poland to the Great Reform of the Theatre. Solski and Siedlecki responded to this challenge by the “Słowacki Cycle” of 1909. I shall discuss the fruit of their work in another place.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 1; 37-54
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Psychoanalityczne koncepcje sztuki a metoda aktorska Konstantego Stanisławskiego
    Psychoanalytic Concepts of Art and Konstantin Stanislavski’s Acting Method
    Autorzy:
    Sanetra, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/521689.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    sztuka
    aktorstwo
    psychoanaliza
    Sigmund Freud
    Carl Gustav Jung
    Konstanty Stanisławski
    art
    actingpsychoanalysis
    Opis:
    Celem artykułu jest porównanie wczesnopsychoanalitycznych koncepcji sztuki z metodą aktorską Konstantego Stanisławskiego oraz wykazanie analogii pomiędzy nimi. Na początku przedstawiono zarys głównych założeń metody aktorskiej rosyjskiego reżysera, następnie wskazano na podobieństwa zachodzące między nią a poszczególnymi elementami Freudowskiej i Jungowskiej koncepcji sztuki.
    Źródło:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo; 2017, 23; 321-340
    1234-4087
    Pojawia się w:
    Humanistyka i Przyrodoznawstwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trends of Shaping Urban Environment by Integration and Development of Performing Arts (in Transcarpatian Region)
    Autorzy:
    Proskuryakov, V.
    Khir, A.
    Kulczycka, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/345220.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
    Tematy:
    theatre space
    public space
    local
    improvisation
    acting
    environment
    przestrzeń teatru
    przestrzeń publiczna
    improwizacja
    aktorstwo
    środowisko
    Opis:
    The article describes the possibility of applying performing arts in the formation of modern public spaces. The article highlights correlations between urban environment and the human perception of art. The study focuses on the Transcarpathian region in Ukraine.
    Źródło:
    Środowisko Mieszkaniowe; 2014, 13; 198-200
    1731-2442
    2543-8700
    Pojawia się w:
    Środowisko Mieszkaniowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sekret pamiętników z Katynia : w mogiłach odnaleziono 22 relacje więźniów Kozielska.
    Powiązania:
    Życie Warszawy 2007, nr 216. Dod. "Kalejdoskop", s. 10
    Data publikacji:
    2007
    Tematy:
    Solski Adam pamiętniki
    Solski, Adam Teofil (1895-1940)
    Żmijewski, Artur
    Obóz jeniecki Kozielsk pamiętniki
    Katyń (film; 2007) produkcja 2007 r.
    Aktorstwo
    Opis:
    Zawiera wypow. Artura Żmijewskiego, odtwórcy roli Adama Solskiego.
    Fot.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Druga Reforma Teatru – Prolegomena
    The Second Reform of Theatre
    Autorzy:
    Braun, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27311191.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Second Theatre Reform
    First (Great) Theatre Reform
    acting
    community
    directing
    playwrighting
    theatre space
    Druga Reforma Teatru
    Pierwsza (Wielka) Reforma Teatru
    aktorstwo
    dramat polski
    przestrzeń teatralna
    reżyseria
    wspólnota
    Opis:
    Historia teatru XX wieku wyróżnia dwie reformy teatru. Pierwsza z nich toczyła się od końcowych lat XIX wieku do końca lat trzydziestych XX w. Druga zaś od połowy lat pięćdziesiątych do końca lat osiemdziesiątych tegoż wieku. Były to ruchy odnowy i uwspółcześnienia sztuki teatru. Rozpoczynane przez indywidualnych artystów i niewielkie grupy, wspomagane przez dramatopisarzy i teoretyków, którymi byli często sami twórcy, obie reformy stopniowo docierały do coraz szerszych obszarów życia teatralnego. Pierwsza z tych reform zwana była przez wiele lat „Wielką Reformą Teatru”, a otrzymała tę nazwę przez analogię z „Wielką Wojną”, lub „Wielką Wojną Światową”, jak zwana była wojna lat 1914-1918.  Gdy w roku 1939 wybuchła i stopniowo rozszerzała się na cały świat następna wielka wojna, uzyskała ona nazwę „Druga Wojna Światowa”. A wtedy ta poprzednia, „Wielka Wojna” zaczęła być nazywana „Pierwszą Wojną Światową”. Analogicznie, gdy w latach pięćdziesiątych narodził się nowy ruch odnowy teatru, który obejmował stopniowo wiele krajów, narastała świadomość, że jest to kolejna, już druga w XX wieku, reforma teatru. W tej sytuacji „Wielka Reforma Teatru” zaczęła być nazywana „Pierwszą Reformą Teatru”, zaś ta następna reforma „Drugą Reformą Teatru”. Mówimy więc o „Pierwszej (Wielkiej) Reformie Teatru” i o „Drugiej Reformie Teatru”. (W dalszym ciągu tych rozważań nie będą już potrzebne cudzysłowy). Pierwsza Reforma Teatru uznała widowisko teatralne za dzieło sztuki, podobnie jak dzieła sztuk plastycznych egzystujące niezależnie od obserwującego go widza. Druga Reforma Teatru taktowała widowisko jako międzyludzki proces ukształtowany artystycznie. Mówiąc o tych dwóch reformach – mówimy o teatrze, którego już nie ma. Tym bardziej należy utrwalać pamięć o nim.
    The history of theatre in the 20th century distinguishes two theatre reforms. The first took place from the final years of the 19th century to the late 1930s. The second was from the mid-1950s to the late 1980s. These were movements of renewal and modernization of the art of theatre. Started by individual artists and small groups, assisted by playwrights and theorists, who were often the artists themselves, both reforms gradually reached wider areas of theatre life. The Second Reform was a reformist movement of young, avant-garde, rebellious, experimental, and searching theatre. The movement was born in the 1950s in Poland within student and alternative theatres and in the United States, as Off-Broadway and then Off-Off-Broadway. It reached tremendous expression in the 1960s in the work of Jerzy Grotowski’s Laboratory Theatre, Bread and Puppet Theatre, Living Theatre and several other companies in many countries around the world. It matured in the seventies, bringing out the powerful theatre of Tadeusz Kantor, and extremely original “Gardzienice” of Włodzimierz Staniewski.However, it did not reach some areas of theatre at all. Throughout the West, in South America, Australia, in Japan, the Second Reform was a challenge and an alternative to commercial, popular, traditional theatre. In this part of Europe, which was under the control of the Soviet Union, the Second Reform was a challenge to totalitarian regimes; it undermined totalitarian censorship and tore the communist iron curtain. Its productions were manifestations of freedom. In the field of a performance’s creation, the Second Reform brought out and accentuated the communality and processuality of theatre art. In the field of directing, the Second Reform decisively placed the director at the head of the team of creators preparing and executing a theatrical performance. In the field of acting, the Second Reform introduced “acting of being” in place of “acting of character.” In the field of space, the Second Reform sought to integrate the playing area and the observation area of the show; its lasting achievement became a theatre with variable space – “The black box”. In the field of literature, the Second Reform questioned the underlying function of drama in the theatre, practiced “writing on stage,” with the actors themselves “creating” the text of the show, and the director “adapting” existing dramas. The author of this article witnessed, chronicled and participated in the Second Theatre Reform. He published books about it and created production in its spirit.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2023, 18, 13; 315-337
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies