Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "agamben" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 53
Tytuł:
Agamben’s Two Missing Factors: Understanding State of Emergency through Colonialism and Racial Doctrine
Dwa brakujące czynniki w koncepcji Agambena: postrzeganie stanu wyjątkowego przez pryzmat kolonializmu i doktryny rasowej
Autorzy:
Amarasinghe, Punsara
Rajhans, Sanjay Kumar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878505.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
sovereignty
emergency
state
Agamben
suwerenność
stan wyjątkowy
państwo
Opis:
The ideas of state of exception and sovereignty presented by Italian political philosopher Giorgio Agamben in the aftermath of post September 11 context generated a new discourse in the realms of public law and political philosophy on how law and its protection becomes invalid under state of exception. Agamben showed how suspension of constitutional liberties within so called state of exception legally erases any status of an individual regardless of international legal or constitutional norms. However, this article seeks to examine how Agamben had excluded the nature of state of emergency doctrine in colonial societies under European colonialism, where emergency regulations were frequently adopted by colonial masters in subordinating the colonized; at the same time, this article will focus on the racial element appearing behind enacting state of emergency in both colonial era and modern states. The objective of this article lies in underpinning the much important, yet neglected two factors in the whole state of emergency scenario. The results emerging from this article will demonstrate how Eurocentric academic thinking has abandoned some real pertinent issues in constructing the notion on state of emergency.
Idee stanu wyjątkowego i suwerenności przedstawione przez włoskiego filozofa polityki Giorgia Agambena po wydarzeniach z 11 września 2001 roku zapoczątkowały nową dyskusję w dziedzinie prawa publicznego i filozofii politycznej na temat tego, w jaki sposób prawo i jego ochrona zostają unieważnione w stanie wyjątkowym. Agamben pokazał, że zawieszenie swobód konstytucyjnych w ramach tak zwanego stanu wyjątkowego usuwa status jednostki w sferze prawnej, niezależnie od międzynarodowych norm prawnych czy postanowień konstytucji. Artykuł ten ma jednak na celu zbadanie, w jaki sposób włoski filozof wykluczył istotę doktryny stanu wyjątkowego z postrzegania społeczeństw powstałych w okresie europejskiego kolonializmu, kiedy to właściciele kolonialni niejednokrotnie przyjmowali przepisy dotyczące sytuacji nadzwyczajnych jako środek kontroli nad skolonizowanymi; jednocześnie tekst skupi się na zbadaniu wątku rasowego, motywującego wprowadzanie stanu wyjątkowego zarówno w epoce kolonialnej, jak i w państwach współczesnych. Celem artykułu jest ugruntowanie dwóch niezwykle ważnych, acz zaniedbanych czynników występujących w scenariuszu stanu wyjątkowego. Wnioski wynikające z tego dociekania pokażą, w jaki sposób eurocentryczne myślenie akademickie porzuciło niektóre zasadnicze kwestie w konstruowaniu pojęcia stanu wyjątkowego.
Źródło:
Historia i Polityka; 2020, 34 (41); 37-59
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces Jezusa przed Piłatem według Giorgia Agambena. Prezentacja i krytyka
The Trial of Jesus before Pilate According to Giorgio Agamben. A Presentation and Criticism
Autorzy:
Artemiuk, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1419340.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
Giorgio Agamben
Pilate
Jesus
trial
interpretation
Opis:
In the article submitted, the author presents the trial of Jesus before Pilate in the interpretation of Giorgio Agamben. This Italian philosopher, analyzing this event, justifies, in fact, it is difficult to call it a process in the strict sense. Admittedly, Agamben refers to the Gospel texts and the apocryphal-literary tradition, but he does so in his own way, interpreting the particular passages freely. In his deliberations, the distance towards the traditional Catholic exegesis is clearly visible. Therefore, in the second part of the article, the author confronts the vision of the trial of Jesus before Pilate, which is presented by Agamben, with the view present in the latest exegetical and theological literature. The entire analysis is closed with conclusions.
Źródło:
Studia Ełckie; 2020, 22, 3; 265-285
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Departure from the rule of law as the consolidation of biopower. Example of Polish legislation justified by fighting the Covid-19 pandemic
Odejście od rządów prawa jako ugruntowanie biowładzy. Przykład legislacji polskiej uzasadnianej walką z pandemią wirusa COVID-19
Autorzy:
Barut, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788481.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
pandemic
biopower
rule of law
Foucault
Legendre
Agamben
COVID-19
pandemia
biowładza
rządy prawa
Opis:
Throughout this article the author interprets the crisis of the rule law in Poland in 2020 caused by the phenomenon described as Covid-19 pandemic as the solidification and consolidation of biopower – the contribution of ideas and practices justified by the findings of natural sciences to the disestablishment of paradigms hitherto recognized as fundamental to the creation and application of law, that is the due process of law or its formal justice. I proceed from the assumption that the creation and application of law must be grounded in phronesis — the Aristotelian prudence, that is the intellectual process of assessment of not only the means but also the goals. Thanks to the discernment of both the goals and the means in the same cognitive act, one gains the opportunity to distinguish individual cases and insight into specific situations. I assume the phronetics of law to justify and at once enable its acquisition of the property referred to as justice in its formal sense — predictability, non-retroactivity, generality of regulation, and so on. If, on the other hand, the law becomes subordinated to paradigms justified with the use of natural sciences, it ceases to fulfil its function. Biopower invades the legal sphere as a discourse of necessity, such a necessity is in itself the very opposite of the fine art of balancing the various competing interests, appreciating the importance of form and ritual, distinguishing the various individual cases. The purpose of this article is to analyse the impact of the crisis referred to as the Covid-19 pandemic on law and in no way to pronounce on the medical aspects of its proliferation or express a moral or political judgement of the actions justified by the need to contain it.
W niniejszym artykule autor interpretuje kryzys rządów prawa w Polsce w 2020 r., wywołany fenomenem określanym jako pandemia wirusa Covid-19 jako ugruntowywanie się biowładzy: wpływu idei i praktyk uzasadnianych wskazaniami nauk przyrodniczych na destrukcję paradygmatów uznawanych za dotąd fundamentalne dla tworzenia i stosowania prawa, to jest sprawiedliwości prawa w sensie formalnym. Autor wychodzi z założenia, że tworzenie i stosowanie prawa musi opierać się na fronensis, „roztropności” w znaczeniu arystotelesowskim, to jest procesie intelektualnym, w którym dokonuje się rozumnej oceny nie tylko środków, ale i celów. Dzięki rozpoznaniu w tym samym akcie poznawczym zarówno celów jak i wiodące do nich środków, uzyskuje się możność rozróżnienie jednostkowych przypadków i wgląd w konkretne sytuacje. Fronetyczność prawa uzasadnia, a zarazem umożliwia uzyskanie przez niego cech, określanej jako jego sprawiedliwość w sensie formalnym – przewidywalności, nieretroaktywności, ogólności regulacji itd. Gdy natomiast prawo zostaje podporządkowane paradygmatom uzasadnianych naukami przyrodniczymi przestaje pełnić swoją funkcję. Biowładza wkracza one w sferę prawną jako dyskurs konieczności, uzasadniany prawami biologii, potrzebą fizycznej ochrony ludności, ewentualnie spełniania jej pragnień skierowanych na dobra materialne. Konieczność taka jest zaś przeciwieństwem sztuki wyważania dóbr, dostrzeżenia znaczenia formy i rytuału, rozróżniania poszczególnych przypadków, tego wszystkiego co chroni wolność i społeczną spontaniczność. W artykule zjawisko to jest interpretowane poprzez odwołanie się do koncepcji autorów, którzy zidentyfikowali pojawienie się biowładzy (chociaż niekoniecznie tak ją nazywali) i mieli świadomość jej skutków, w szczególności w dziedzinie prawa. Koncepcje te, rozpatrywane z perspektywy aktualnych doświadczeń, układają się w całość, pozwalając wypracować pewien typ idealny biowładzy umożliwiający opisanie zjawisk prawnych których jesteśmy obecnie świadkami. Celem artykułu jest analiza wpływu kryzysu określanego jako pandemia wirusa Covid-19 na prawo, nie jest nim natomiast ocena medycznych skutków rozprzestrzeniania się tego wirusa ani etyczna lub polityczna ocena działań uzasadnianych potrzebą jego zwalczania.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2021, 3(28); 5-21
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie przepisów o służebności przesyłu jako przykład prawa „stanu wyjątkowego”
Application of the Transmission Easement Regulations as an Example of the ‘State of Exception’ Law
Autorzy:
Barut, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/531601.pdf
Data publikacji:
2019-01-01
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
stan wyjątkowy
Agamben
Butler
służebność przesyłu
state of exception
transmission easement
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza orzecznictwa sądów cywilnych w kategoriach sformułowanych przez Giorgio Agambena i Judith Butler, to jest kategoriach prawa jako „stanu wyjątkowego,” praktyki czysto arbitralnej stanowiącej parodię prawa. Autor wskazuje aspekty takiego „prawa”: zatarcie granic między prawem a czynnościami czysto faktycznymi (w terminologii Agambena: „życiem”), co może przybrać postać przemocy nie dbającej już o swą legitymizację lub redukcji prawa do „czystej formy”, to jest tworzenia i stosowania reguł przy całkowitym abstrahowaniu od oceny etycznej i skutków społecznych. W terminologii Foucaulta oba te procesy można przedstawić jako odrodzenie się suwerenności w polu rządomyślności, parodiowanie prawa uzasadniane jest bowiem potrzebami zarządzania ludnością, w rzeczywistości stanowi jednak wynik dążenia władzy do samo-zachowania. Pojawiają się, jak to określa Butler, drobni suwerenowie, mający rzekomo jedynie w sposób quasi-techniczny stosować prawo wyartykułowane w pełni w ustawie, a w gruncie rzeczy działający w pełni arbitralnie. Jedną z ich metod jest pozorowanie tworzenia lub stosowania prawa poprzez odebranie określonego znaczenia słowom, w szczególności pojęciom prawnym. Rezultatem jest odejście od idei trójpodziału władzy oraz postulatu upodmiotowienia adresata norm prawnych, niekiedy przy zachowania fikcji jego podmiotowości jako rodzaju Agambenowskiej „czystej formy prawnej.” Autor stwierdza, że przykładem takiego procesu jest orzecznictwo polskiego Sądu Najwyższego i sądów powszechnych dotyczące możliwości zasiedzenia służebności przesyłu przez przedsiębiorstwa przesyłowe. Wskazuje, że zwyciężyło w nim stanowisko całkowicie odchodzące od treści ustawy oraz utrwalonego rozumienia pojęć cywilnoprawnych, rezultatem jest pozbawienie właścicieli nieruchomości ich praw podmiotowych.
The subject of the article is an analysis of civil courts’ case law in terms formulated by Giorgio Agamben and Judith Butler, that is, in terms of law as a ‘state of exception’, a purely arbitrary practice that appears to be a parody of law. The author indicates aspects of such ‘law’: the blurring of the boundaries between the law and purely factual activities (in Agamben’s terminology: ‘life’), which may take the form of violence that no longer cares for its legitimacy or which reduces the law to ‘pure form’, that is, the creation and application of rules completely in abstract from their ethical evaluation and social consequences. In Foucault’s terminology, both these processes can be represented as a rebirth of sovereignty in the field of governmentality, the parody of the law being justified by the needs of population management, but in reality it is the result of a power’s strive for self-preservation. There are, as Butler defines, petty sovereigns who allegedly only quasi-technically apply the law articulated in full in the statute, and in fact act fully arbitrarily. One of their methods is to simulate the creation or application of law by taking away a particular meaning from words, in particular from legal concepts. The result is a departure from the idea of separation of powers and the postulate of empowerment of the addressee of legal norms, sometimes preserving the fiction of the latter’s agency as a kind of Agamben’s ‘pure form of law’. The author states that an example of such a process is the case law of the Polish Supreme Court and general courts regarding the possibility of acquisitive prescription of transmission easement by transmission companies. He indicates that the position that won in this case law completely deviates from the contents of the statute and the well-established understanding of civil law concepts, with the result of depriving property owners of their legal rights.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2019, 1(19); 5-14
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Worlds We Create
Autorzy:
Beilharz, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929398.pdf
Data publikacji:
2006-09-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
power
Foucault
Agamben
Castoriadis
human creation
Marx
Opis:
The following paper uses three of Bauman’s interlocutors-Michel Foucault, Giorgio Agamben and Cornelius Castoriadis-to open issues of the worlds we create, for better and more often for worse. Bauman uses Foucault to rethink the sociology of the factory as a site of discipline, though the fibre of his argument is also open to Marxist social history from below. He borrows more selectively from Agamben, in order to address more general problems of modernity and violence. The work of Castoriadis appears in a more positive register in Bauman’s work, for his is also a modern and classical enthusiasm for cities as a counterpoint to camps.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2006, 155, 3; 325-336
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnosis without Solution: Agamben and Esposito.
Diagnoza bez rozwiązania – Agamben i Esposito
Autorzy:
Burzyk, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013422.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Giorgio Agamben
Roberto Esposito
political theology
economic theology
profanations
teologia polityczna
teologia ekonomiczna
profanacje
Opis:
The paper concerns the way how Giorgio Agamben deals with the paradigm of political theology in his Homo sacer project. The author compares Agamben’s ideas with those presented by Roberto Esposito – a thinker who apparently seems to have a lot in common with Agamben. In fact choosing different intellectual strategy Esposito’ ideas could be used as a critical tool against some parts of Agamben’s project (e.g. the concept of profanations). In spite of Agamben’s declarations and (or rather: precisely because of) unprecedented scope and deepness of his studies, he is not able to provide the way out of the political theology regime. The author tries to prove abovementioned thesis by examining the terminological level of Agamben’s ideas, the direction in which his thought is developed or the way how he conducts his genealogies. Consequently Homo sacer project seems to remind the silent language of the Impolitical.
Artykuł problematyzuje sposób, w jaki Giorgio Agamben rozprawia się z paradygmatem teologii politycznej w swoim cyklu Homo sacer. Autor porównuje koncepcje Agambena z tymi, które w ostatnich latach zaproponował Roberto Esposito – myśliciel, który wydaje się mieć wiele wspólnego z Agambenem. W rzeczywistości jednak, wybierając inną strategię intelektualną, idee Esposita mogą zostać użyte jako krytyczne narzędzia przeciwko niektórym aspektom projektu Agambena (np. przeciwko koncepcji profanacji). Wbrew deklaracjom Agambena oraz bezprecedensowego zasięgu i głębi jego studiów (a raczej: właśnie z powodu tychże), nie jest on w stanie zaproponować drogi wyjścia z reżimu teologii politycznej. Autor stara się udowodnić powyższą tezą, analizując terminologiczny poziom koncepcji Agambena, kierunek rozwoju jego myśli oraz sposób prowadzenia przez niego badań genealogicznych. W efekcie projekt Homo sacer zaczyna przypominać niemy język tego, co impolityczne.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3; 143-156
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
COVID-19 and Social Control
Autorzy:
Chriss, James J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968701.pdf
Data publikacji:
2021-01-01
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
pandemic
public health
social control
law and politics
administrative law
separation of powers
Max Weber
Talcott Parsons
paradigms
knowledge and interests
Giorgio Agamben
history of medicine
Jürgen Habermas
Opis:
The COVID-19 pandemic has once again brought into relief and tension the delicate balancing act modern governments must strike in assuring individual liberties of its citizens, while at the same time dealing with infectious diseases and other public health risks. It is not clear how best to strike this balance, or how to judge which countries are doing an adequate job and which others are failing (on either or both fronts). What is clear, however, is that by virtue of it being available to the state, public health is based not merely on medical expertise but also on power, insofar as it part of the regulative apparatus of the administrative state which can be implemented by decree at the behest of the executive
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2021, 12, 23; 21-40
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
With Which Political Theology Are We Dealing? Reassessing the Genealogy of Political Theology and Looking Toward Its Future.
Z którą teologią polityczną mamy do czynienia? Oceniając genealogię teologii politycznej i wypatrując jej przyszłości
Autorzy:
Dickinson, Colby
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013426.pdf
Data publikacji:
2015-04-21
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Michel Foucault
Giorgio Agamben
governmentality
pastoral
mystical
rządomyślność
władza pastoralna
mistycyzm
Opis:
In this essay, I examine Michel Foucault’s political contrast between the theological domains of the pastoral and the mystical, in order to note his focus on how necessity and providence are founding and legitimizing concepts of the State. Through this process I develop an analysis of how Foucault, in his critique of the historical uses of theology as a tool of pastoral power, actually points toward another form of political theology than Carl Schmitt’s. My contention is that we begin to see another “type” of political theology appear in the writings of Giorgio Agamben, who follows Christian traditions much more closely than Foucault. The re-formulation of political theology within Agamben’s work, I argue, has tremendous significance for the field as a whole and is much in need of further elaboration, a task toward which this essay only points.
W niniejszym tekście przyglądam się dostrzeżonemu przez Michela Foucaulta przeciwieństwu między teologicznymi obszarami władzy pastoralnej oraz mistycznej, by wskazać na nacisk, jaki filozof kładł na konieczność i opatrzność jako pojęcia założycielskie   i legitymizujące Państwo. Dzięki temu rozwijam analizę tego, jak Foucault, krytykując historyczne wykorzystania teologii w roli narzędzia władzy pastoralnej, faktycznie wskazuje na rodzaj teologii politycznej odmiennej od tej stworzonej przez Carla Schmitta. Twierdzę, że zaczynamy zauważać odmienny „typ” teologii politycznej w pismach Giorgia Agambena, który podąża za tradycjami chrześcijańskimi znacznie bardziej niż Foucault. Moim zdaniem przeformułowanie teologii politycznej w dziele Agambena ma kolosalne znaczenie dla całego pola badawczego jako całości i pilnie domaga się dalszego opracowania, na co niniejszy esej zaledwie wskazuje.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2015, 17, 3
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Mystery of Return: Agamben and Bloch on St. Paul’s Parousia and Messianic Temporality
Tajemnica Powrotu: Agamben i Bloch o Paruzji św. Pawła i czasie mesjańskim
Autorzy:
Filauri, Federico
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1009539.pdf
Data publikacji:
2020-03-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Messianic time
parousia
subtraction
Bloch
Agamben
czas mesjański
paruzja
subtrakcja
Opis:
During the last two decades, a sharp re-reading of St. Paul’s letters allowed several thinkers to embed a messianic element in their political philosophy. In these readings, the messianic refusal of the world and its laws is understood through the suspensive act of “subtraction” – a movement of withdrawal which nonetheless too often proved ineffective when translated into political practice. After analysing Agamben’s interpretation of subtraction in terms of “inoperativity”, this article focuses on the notion of Parousia as a key element to understanding his anti-utopian account of messianic time. In contrast to Agamben’s reading,Bloch’s interpretation of the Pauline Parousia envisages the messianic event as infra-historical, but at the same time opened to ultimate (meta-historical) purposes. Bloch’s messianic call – I argue – takes the form of mediation, a correction of subtraction towards the direction of a more committed political engagement. I conclude by suggesting that the concrete implementations of this mediation perform their emancipatory function in so far as they assume the character of practical ethics, with the attention directed to the underprivileged and marginalised.
W ciągu ostatnich dwóch dziesięcioleci nowe, radykalne odczytania listów św. Pawła pozwoliły licznym myślicielom zawrzeć w ich filozofii politycznej mesjanistyczny element. W odczytaniach tych mesjanistyczne odrzucenie świata i jego praw jest rozumiane poprzez zawieszający akt „subtrakcji” – ruch wycofania, którego przekład n a polityczną praktykę zbyt często jednak okazywał się nieskuteczny.Po przeanalizowaniu Agambenowskiej interpretacji subtrakcji przez pryzmat „nieoperacyjności”, artykuł koncentruje się na pojęciu Paruzji jako elementu kluczowego dla zrozumienia jego antyutopijnego ujęcia mesjańskiego czasu. W przeciwieństwie do odczytania Agambena, Blochowska intepretacja Pawłowej Paruzji przedstawia wydarzenie mesjańskie jako wewnątrzhistoryczne, ale równocześnie otwarte wobec celów ostatecznych (metahistorycznych). Jak przekonuję, mesjańskie wezwanie Blocha przyjmuje formę zapośredniczenia, skorygowania subtrakcji tak, by umożliwiała większe zaangażowanie polityczne. W zakończeniu tekstu sugeruję, że konkretne zastosowania tego zapośredniczenia pełnią swą funkcję emancypacyjną tylko o tyle, o ile przyjmują charakter praktycznej etyki, w której uwaga skierowana jest na nieuprzywilejowanych i marginalizowanych.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2020, 35, 1; 121-147
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ademia: Agamben and the Idea of the People
Autorzy:
Fusco, Gian Giacomo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/685826.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Agamben
Ademia
People
Multitude
Rousseau
Schmitt
Opis:
In the volume Stasis. Civil War as a Political Paradigm, the Italian philosopher Giorgio Agamben advances the thesis that ademia – the absence of a people (a-demos) – is a constitutive element of the modern state. When confronted with the fact that modern political and juridical thought elevated the people to the role of the sole chief constituent agent and the ultimate source of the legitimacy of constituted orders, this thesis turns out to be rather problematic. In this work, I will explore Agamben’s notion of ademia, retracing the main lines of its theoretical development and reconsidering it in relation to different interpretations of the idea of the people. Most notably, I will demonstrate how Jean-Jacques Rousseau and Carl Schmitt in challenging the conundrums that the idea of the people inevitably entails ended up in revealing the ultimate absence of the people in the political space of the constituted order of the state. In doing so, I will try to show how Agamben’s notion of ademia is helpful is grasping some of the main paradoxes and conundrums underpinning the meaning and the uses of the idea of the people in legal and political thought.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2019, 89; 95-110
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Literatura Kornela Filipowicza jako maszyna do myślenia
The literature of Kornel Filipowicz as a machine for thinking
Autorzy:
Gorzkowicz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935851.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
machine for thinking
philosophy
literature
Kornel Filipowicz
Giorgio Agamben
Michel Foucault
Opis:
Kornel Filipowicz – one of the most outstanding Polish artists of the 20th century – is still one of the little-known authors. His name appears most o¡en in the context of Wisława Szymborska. The poet, together with the writer’s sons Aleksander and Marcin, as well as a group of researchers and friendly writers, she took care to popularize his work. In 2019, the translation of Filipowicz’s he Memoir of an Anti-Hero appeared on the English-speaking publishing market (Penguin Modern Classics). This event contributed to the analysis of Krakow based writer’s work in terms of the links between literature and philosophy. The article refers to the category of „machines for thinking” through which an attempt is made to read Filipowicz’s work in a methodological model that produces philosophical meanings. In this regard, two references to contemporary understandings of cultural and social spaces are particularly mentioned – the disciplinary machine of Michel Foucault and the anthropological machine of Giorgio Agamben.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2020, 8, 1; 223-237
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Secret Rooms, Locked Doors and Hidden Stories: Retelling “Bluebeard” as a Holocaust Narrative in Michèle Roberts’s "Ignorance"
Autorzy:
Goszczyńska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116525.pdf
Data publikacji:
2022-07-14
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Michèle Roberts
“Bluebeard”
Maria Tatar
George Steiner
Michel Foucault
Mikhail Bakhtin
Giorgio Agamben
Holocaust
Opis:
One of the most grisly European fairy tales, “Bluebeard” is also a story that has proved immensely productive, spawning numerous variants, adaptations and rewritings. This essay offers a reading of Michèle Roberts’s Ignorance (2012) as one such retelling. Roberts employs “Bluebeard” to construct a story that utilises the format of a dual coming-of-age novel but is gradually revealed as a Holocaust narrative. Set in a provincial town in Vichy France, Ignorance makes repeated use of “Bluebeard” motifs to explore the complicity of individuals in Nazi crimes against their Jewish neighbours. Featuring secret rooms, forbidden chambers, locked doors and embedded narratives, the novel tells the story of Jeanne Nérin as she comes to terms with her Jewish identity and accepts her responsibilities as a Holocaust survivor. This account is complemented by several other stories, the most important of which is that of Jeanne’s childhood companion, Marie-Angèle, whose Bildung ends in emotional and ethical failure. Fascinated with the life of bourgeois comfort and respectability, Marie-Angèle embraces what Nancy Tuana describes as “wilful ignorance,” and becomes increasingly complicit in the acts of injustice, exploitation and crime she witnesses. 
Źródło:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre; 2020, 6, 2; 52-62
2353-6098
Pojawia się w:
Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Art Against Modern Death. A Retrospective of Marina Gržinić and Aina Šmid
Autorzy:
Guzek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24548241.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Avant-garde Art
Dada
Marina Gržinić
Aina Šmid
Dissident Histories
Necropolitics
Necropower
Achille Mbembe
bare life
Homo Sacer
Giorgio Agamben
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2023, 29; 275-287
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Размытость досуга и службы в рамках тоталитарного строя. О Дне опричника Владимира Сорокина
Ambiguity of spare time and service within a totalitarian system. On Day of the Oprichnik by Vladimir Sorokin
Autorzy:
Jaworski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031211.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
современная русская литература
Vladimir Sorokin
Giorgio Agamben
Владимир Сорокин
Джорджо Агамбен
тоталитаризм
интертекстуальность
totalitarianism
intertextuality
contemporary Russian literature
Opis:
The present paper aims at presenting the ambiguity of spare time and service in Vladimir Sorokin’s Day of the Oprichnik in the context of the fictional totalitarian system of the New Middle Ages and the historical atrocity of the Nazi and Soviet history. The proposed interpretation has been based on Giorgio Agamben’s reflections on the individual’s status under the exceptional circumstances of an extremely oppressive regime. The analysis has led the author to conclude the imminent and omnipresent blurring and overlapping of the intimate and the public in Sorokin’s book. Moreover, Day of the Oprichnik may be seen as a rich universe of intertextual references interweaving into a complex picture of a human being disappearing in the uniform crowd of state officers.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2020, 20; 23-30
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kto ma prawo do biopolis? Agamben, Negri i spór o metropolie
Who Has a Right to Biopolis? Agamben, Negri and the Dispute on Metropolis.
Autorzy:
Juskowiak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011993.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
camp
multitude
metropolis
biopolis – right to the city
profanation
Agamben
Hardt – Negri
oboz
wielość
metropolia
biopolis
prawo do miasta
profanacja
Hardt
Negri
Opis:
W wykładzie poświęconym „kwestii miejskiej” Giorgio Agamben charakteryzował nowoczesne przeobrażenia przestrzenne w terminach przechodzenia od miasta, jako tradycyjnej formy organizacji przestrzennej, do metropolii. Proces ten zbiegał się, zdaniem włoskiego filozofa, z narodzinami biopolityki, specjalizującej się w produkowaniu i zarządzaniu nagim życiem. Metropolia w Agambenowskiej optyce to przestrzeń nierozróżnialności, materializacja, na wzór obozu, stanu wyjątkowego, obszar delokalizującej lokalizacji, kojarzony przez reprezentantów studiów miejskich z neoliberalnym miastem zerowej tolerancji. Dokonana przez Agambena negatywna analiza (miejskiej) biopolityki natra$a na swego rodzaju rewers w postaci refleksji nad metropolis autorstwa Antonia Negriego i Michaela Hardta. Podobny punkt wyjścia - opis wystawionej na mechanizmy biowładzy metropolii, przekonanie o jej bezgraniczności i heterotopiczności, zniesieniu różnicy między przestrzenią prywatną i publiczną - prowadzi autorów Multitude do przeciwstawnych, afirmatywnych, z uwagi na odmienne ujęcie biopolityki, wniosków. Zdaniem Negriego stosunek wielości do metropolii przypomina dawną relację klasy robotniczej do fabryki. Multitude zawiązuje się dziś głównie w miastach, celując w ich demokratyczne przeobrażenie. Przejmuje prawo do miasta, realizowane w akcie jego nieustannej reprodukcji. W niniejszym szkicu wskazuję na punkty przecięcia i podstawowe różnice obecne w charakteryzowanych wyżej wizjach biopolis. Argumentuję, iż przedsiębrany w jej ramach opór, związany z kulturową produktywnością miejskich podmiotów, polega na ustanowieniu miejsca w analizowanym przez Agambena nie-miejscu władzy suwerennej.
In a lecture dedicated to “the urban question”,Giorgio Agamben characterized modern spatial transformations in terms of moving from the city, as a traditional form of spatial organization, to the metropolis. =is process coincides, according to the Italian philosopher, with the birth of modern biopolitics, specialized in producing and managing the bare life. Agamben’s metropolis is a space of indistinction, another materialization (beside camp) of state of exception, an area of delocalizing localization, associated by representatives of the urban studies with a neoliberal city of zero tolerance. Negative analysis of (urban) biopolitics by Agamben has its reverse side in form of metropolis theory formulated by Antonio Negri and Michael Hardt.A similar starting point – a description of the metropolis exposed to the mechanisms of biopower, an assumption ofits boundlessness and heterotopic character, an abolishment of difference between private and public space - leads them to the contrary, affirmative, due to the different approach of biopolitics, conclusions. According to Negri, the metro-polis is to the multitude what the factory was to the industrial working class. Multitude usually takes place in urban areas aiming at their democratic transformation. It fills the empty space after the working class - urban actor privileged byHenri Lefebvre - and takes over the right to the city, carried out in acts of its constant reproduction. =e article aims at highlighting points of intersection and fundamental differences presented in both visions of biopolis. It argues that biopolitical resistance, linked to the cultural productivity of urban subject, involves the creation of place in Agambenian non-place of sovereign power.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 3; 107-124
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 53

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies