Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "aesthetic code" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Transformacje translatorskie w przekładzie bułgarskiej bajki magicznej "Trzej bracia i złote jabłko" (kod estetyczny)
Преводни трансформации в превода на вълшебната приказка "Тримата братя, ябълката и ламята" (естетически код)
Translation transformations in Polish version of the Bulgarian fairy tale "Trzej bracia i złote jabłko" (Three Brothers and the Golden Apple) (aesthetic code)
Autorzy:
Mleczko, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/486777.pdf
Data publikacji:
2009-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
bułgarska bajka
transformacje translatorskie
kod estetyczny
powtórzenia
formuły
klisze
poziom składniowy
Bulgarian fairy tale
translation transformations
aesthetic code
repetitions
forms
clichés
syntactic level
Opis:
Обект на внимание в статията са трансформациите, извършени в полския превод на приказката "Тримата братя, ябълката и ламята", публикувана в сборника "Złota moneta za słowo. Bułgarskie bajki i legendy ludowe" (избор и увод Георги Минчев, Лодз 2006). Анализът се съсредоточава върху естетическия код на превода — начините, по които прeводачът предава в процеса на транслацията такива стилистични особености на устния стил като: повторителност, формулност и клишираност на езика. Особено внимание е посветено на преводните трансформации на ниво синтаксис: разискват се извършените при транслацията преобразувания в изреченските структури, промени в словореда, във вида на синтактичните връзки и в сегментирането на текста. Oт полския текст личи, че преводачът няма усет за превеждания жанр, в следствие на което преводът му е лишен от най‑важните присъстващи в оригинала черти, характерни за фолклорните текстове изобщо, както и за вълшебната приказка в частност.
The article discusses translation transformations in Polish version of the Bulgarian fairy tale "Trzej bracia i złote jabłko" (Three Brothers and the Golden Apple). The fairy tale has been published in the collection "Złota moneta za słowo. Bułgarskie bajki i legendy ludowe" (Golden Coin for a Word. Bulgarian Fairy Tales and Legends — selection and introduction by Georgi Minczew, Lodz 2006). The main subject of the analysis is aesthetic code of the translation — the ways the translator has shown specific features of the oral text such as repetitions, forms and clichés. The author of the article is particulary focused on traformations on syntactic level (transformations in statements structures, changes in words order and text segmentation). The choices made by the translator prove that he wasn’t fully aware what literature genre he is translating. As the result, the translation is lacking essential for folk texts, and for fairy tale in particular, stylistic features which appear in the original.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2009, 1, 1; 58-68
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:
Белая, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945104.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
Opis:
Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:
Белая, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109952.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
Opis:
Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017; 23-33
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Интертекстуальность и игровые технологии в экранизациях нового времени
Intertextuality and game-based technologies in contemporary film adaptations
Autorzy:
Ситникова, Вера
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650998.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
интертекстуальность
текст
интертекст
культурный код
экранизация
арт-продукт
интерпретация
игровые технологии
авангард
эстетический вызов
intertextuality
text
intertext
cultural code
film adaptation
art-product
interpretation
game-based technologies
avant-garde
aesthetic challenge
Opis:
The article is devoted to an important aspect of modern aesthetics – intertextuality, which is discussed on the example of film adaptations of Russian classics. Adaptation is considered in the framework of literary-scientific reflection on “translating” verbal text for the audiovisual channel. Procedures connected with intertextuality and game-based technologies are subjected to interpretation in the context of contemporary cinema’s avant-garde artistic searches.
Статья посвящена важному аспекту современной эстетики – интертекстуальности, которая обсуждается на примере экранизации классики. Экранизация рассматривается в русле научного осмысления литературоведением «перевода» вербального текста в аудиовизуальный ряд. В контексте авангардных поисков современного кинематографа как синтеза искусств интерпретируются приемы интертекстуальности и игровых технологий.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2016, 9
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лiтаратурны канон Максiма Багдановiча ў эстэтычнай самаiдэнтыфiкацыi нацыянальнай лiтаратуры
Kanon literacki Maksyma Bogdanowicza w estetycznej samoidentyfikacji literatury narodowej
Literary canon in Maksim Bogdanovich’s poetic heritage: genealogy, reception, semiosis
Autorzy:
Maksimovich, Valery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118328.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
лiтаратурны канон
эстэтычны iдэал
эталон
культурная матрыца
культурная iдэнтычнасць
соцыакультурны код
iнтэртэкстуальнасць
kanon literacki
ideał estetyczny
standard
matrix kulturowy
kulturowa tożsamość
kod socjalno-kulturowy
intertekstualność
literary canon
aesthetic ideal
cultural matrix
cultural identity
sociocultural code
intertextuality
Opis:
На прыкладзе творчасцi класiка беларускай лiтаратуры Максiма Багдановiча даследуецца роля лiтаратурнага канона ў эстэтычнай самаiдэнтыфiкацыi нацыянальнай лiтаратуры. Адзначаецца, што лiтаратурны канон выступае ў якасцi стратэгii культурнай iдэнтычнасцi, адной з дзейсных форм i важнай умовай складання культурнага сiмвалiчнага свету сэнсаў, фундзiруемага агульнакультурнымi каштоўнасцямi челавецтва. Сцвярджаецца, што гiсторыка-культурныя, мастацкiя, анталагiчныя, быцiйныя каштоўнасцi i сэнсы, эксплiцiраваныя ў паэтычным каноне Максiма Багдановiча, ставалiся важной часткай духоўнага вымярэння, культурнай iнтэграцыi, гарманiзацыi сацыяльных адносiн. Адметнай асаблiвасцю звароту паэта да кананiчнай мастацкай формы прызнаецца замацаванне за ёй ролi сiмвалiчнага кансалiдзiруючага знака-рэфэрэнта, якi мусiць фармiраваць «культурную свядомасць», прывiваць пачуццё агульнага эстэтызававанага этнакультурнага адзiнства, служыць сродкам духоўнай iнтэграцыi i нацыянальнай кансалiдацыi грамадства.
W artykule omówiono rolę kanonu literackiego w estetycznej samoidentyfikacji narodowej. Posłużono się przykładem twórczości klasyka literatury białoruskiej Maksyma Bogdanowicza. Autor zwrócił uwagę na fakt, iż kanon literacki funkcjonuje jako strategia tożsamości kulturowej, jednej z najbardziej skutecznych form i ważnych warunków budowania symbolicznego świata zmysłów z wykorzystaniem wartości wyznawanych przez ludzi. Stwierdził również, że znaczenia historyczno-kulturowe, twórcze, ontologiczne, egzystencjalne objaśniane w poetyckim kanonie Maksyma Bogdanowicza były ważną częścią wymiaru duchowego, interpretacji kulturowej, koordynowania relacji społecznych. Szczególną cechą zwrócenia się poety w kierunku kanonicznej formie twórczej jest powierzenie jej roli symbolicznego znaku referencyjnego, którego celem jest tworzenie „świadomości kulturowej”, rozwijanie poczucia jedności etnokulturowej, służenie jako środek interpretacji duchowej i narodowej konsolidacji społeczeństwa.
On the example of works of the classic of Belarusian literature Maksim Bogdanovich, the role of literary canon in aesthetic self-identification of national literature has been investigated. It is emphasized that the literary canon acts as a strategy of cultural identity, one of the effective forms, and important conditions of formation of the cultural symbolic world of meanings established by the general cultural values of humankind. It is stated that historical, cultural, artistic, ontological, existential values and meanings explicated in the poetic canon of Maksim Bogdanovich became an important part of spiritual dimension, cultural integration, coordination of social relations. A distinctive feature of the poet’s appeal to the canonical art form is represented by the role of a symbolic consolidating referential sign designed to form a “cultural consciousness”, to instill the sense of general aesthetized ethnocultural unity, to serve as a means of spiritual integration and national consolidation of society.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 73-89
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies