Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "adversarial proceedings" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Udział małoletniego pokrzywdzonego w kontradyktoryjnym procesie karnym
    A minor’s participation in an adversarial criminal proceeding
    Autorzy:
    Girdwoyń, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499042.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
    Tematy:
    kontradyktoryjność
    małoletni pokrzywdzony
    przesłuchanie
    reprezentacja procesowa
    adversarial nature of the proceedings
    minor victim
    examination
    trial representation
    Opis:
    Wchodzące w życie 1 lipca 2015 r. zmiany przepisów Kodeksu postępowania karnego, oznaczające silniejsze zaakcentowanie kontradyktoryjności procesu, rodzą poważne obawy o praktyczną ochronę praw i interesów jego uczestników, w szczególności osób małoletnich działających w charakterze stron postępowania. Wątpliwości dotyczą także wpływu nowelizacji na tryb i sposób przesłuchania tej kategorii świadków. W artykule podjęto próbę przeanalizowania w sposób kompleksowy sytuacji prawnej dziecka w nowym modelu postępowania, który zakłada zwiększenie aktywności stron przy jednoczesnym ograniczeniu aktywności sądu w procesie dowodzenia. Za zasadne uznano zwięzłe wskazanie zmian najbardziej istotnych z punktu widzenia dziecka zarówno jako strony postępowania, jak i świadka, a także próbę oceny tych zmian przez pryzmat minimalnych wymagań, które wynikają z Dyrektywy Parlamentu Europejskiej i Rady 2012/29/UE z 25 października 2012 r. Z uwagi na charakter zmian, w tekście zasygnalizowano jedynie kwestie związane z pozycją dziecka przy konsensualnych trybach zakończenia postępowania. Zagadnienie to wymaga odrębnego opracowania z uwagi na bardzo poważne zmiany dotyczące zarówno instytucji skazania bez rozprawy, jak i skazania oskarżonego i wymierzenia mu określonej sankcji bez przeprowadzania postępowania dowodowego wskutek uwzględniania przez sąd wniosku tego uczestnika postępowania.
    The changes in the provisions of the Criminal Procedure Code which are to come into force as of July 1st 2015, reinforcing the adversarial nature of the process itself, raise serious concerns regarding the protection of rights and interests of participants to the proceedings, particularly of minors acting in the capacity of the parties to the proceedings in practice. Some doubts also arise as to the possible impact of the amendment on the mode and manner of examining children as witnesses. This paper discusses comprehensively the legal situation of a child in the new model of proceedings, which assumes increased activity of parties to the proceedings and as the same time limited activity of the court in the process of proving facts. This analysis deals with the changes which are crucial for a child as a party to the proceedings as well as a witness. It is also important to examine these changes against the minimum requirements resulting from Directive 2012/29/UE of the European Parliament and of the Council of 25 October 2012. In view of the fact that these changes cover a very wide scope, the questions dealing with a minor’s situations in consensual resolution of criminal cases have been only mentioned. Due to the scope of modifications regarding both the conviction without trial and conviction and application of specific sanctions to the accused, following his motion, without evidentiary hearing, the above mentioned issues deserve a separate disscusion.
    Źródło:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2015, 14, 3; 165-196
    1644-6526
    Pojawia się w:
    Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Principle of Objective Truth After Amendment Against the Backdrop of Other Principles in Criminal Proceedings
    Autorzy:
    Karczmarska, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618891.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    principle of objective truth
    adversarial model of proceedings
    taking evidence ex officio
    zasada prawdy materialnej
    kontradyktoryjność
    dowodzenie z urzędu
    Opis:
    Polish evidentiary proceedings have significantly changed as a result of an amendment enacted in September 2013 strengthening the adversarial model of a criminal trial. The content of Art. 2 § 2 of Criminal Procedure Code, expressing the principle of objective truth, has not been changed implying that this principle will be implemented to the same extent as previously. In fact, the principle of objective truth experiences numerous restrictions through reducing its guarantees, e.g. repealing judicial obligation of taking evidence ex officio. The court was granted the right to admit and take evidence ex officio only in special cases. The authors and supporters of the amendment presume with optimism that passiveness of the court will cause activity of the parties of proceedings as far as evidentiary initiative is concerned and ipso facto will enable reaching the truth. This expectation is not likely to be realized in practice. 
    Nowelizacja Kodeksu postępowania karnego (wrzesień 2013 r.) spowodowała, że model postępowania dowodowego w sprawach karnych uległ istotnej zmianie, polegającej przede wszystkim na wzmocnieniu kontradyktoryjności procesu karnego. Nie zmieniła się natomiast treść przepisu art. 2 § 2 k.p.k. wyrażającego zasadę prawdę materialnej, co sugeruje, że zasada ta będzie realizowana w takim zakresie jak dotychczas. W rzeczywistości jednak zasada prawdy materialnej doznaje – w związku z nowelizacją k.p.k. – licznych ograniczeń. Efektem wprowadzonych zmian jest bowiem osłabienie gwarancji tej zasady przez np. uchylenie dotąd spoczywającego na sądzie obowiązku przeprowadzania dowodów z urzędu i przyznanie sądowi prawa do inicjatywy dowodowej tylko w szczególnych wypadkach. Twórcy i zwolennicy nowelizacji optymistycznie zakładają, że bierna postawa sądu w zakresie inicjatywy dowodowej wyzwoli aktywność stron postępowania (zwłaszcza oskarżyciela publicznego) i umożliwi w ten sposób dotarcie do prawdy. Nie wydaje się, aby to przewidywanie potwierdziło się w praktyce.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 1
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    UWAGI NA TEMAT SPRAWIEDLIWOŚCI PROCEDURALNEJ MODELU SKARGI NA PRZEWLEKŁOŚĆ POSTĘPOWANIA KARNEGO
    SOME REMARKS ON THE PROCEDURAL FAIRNESS OF A COMPLAINT AGAINST EXCESSIVE LENGTH OF CRIMINAL PROCEEDINGS
    Autorzy:
    Ochnio, Ariadna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693143.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    complaint against the excessive lengthiness of proceedings
    procedural justice
    principle of democratic state ruled by law
    the Treasury
    adversarial proceedings
    right to appeal a judgment
    skarga na przewlekłość postępowania
    sprawiedliwość proceduralna
    zasada demokratycznego państwa prawnego
    Skarb Państwa
    kontradyktoryjność
    prawo do zaskarżenia orzeczenia
    Opis:
    The paper discusses a model of proceedings initiated by a complaint against excessive length of criminal proceedings introduced in the Act of 17 June 2004 on a complaint against violation of a party’s right to have a case examined without undue delay preparatory and judicial proceedings (Journal of Laws 2004, No. 179, item. 1843 as amended). A legislative solution which does not provide for the possibility of appeal against a judgment on lengthiness raises the question of the constitutionality and procedural fairness of such regulation. Moreover, it is unclear whether such a solution was intentional, or is the result of so-called legislative ‘omission’. The existence of the right to appeal against the judgment is a consequence of the choice between the model of incidental proceedings and proceedings on the merits, which reflects the jurisprudence of the Constitutional Court (Trybunał Konstytucyjny) and the Supreme Court. The civil law structure of the State Treasury for the purposes of liability for damages used in the Act, together with a simultaneous limitation of the application of elements of adversarial proceedings, makes the position of the Treasury in the course of the proceedings rather problematic. The existing law requires amendments towards an increased involvement of the contradictory elements. Recognition of the current model of proceedings based on the auxiliary principle of the rapidity as satisfactory would be highly inappropriate in light of the guiding principles of the Polish criminal procedure.
    Artykuł traktuje o modelu postępowania zainicjowanego skargą na przewlekłość postępowania karnego, który został ukształtowany w ustawie z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. 2004, Nr 179, poz. 1843 ze zm.). Rozwiązanie legislacyjne nieprzewidujące możliwości zaskarżenia orzeczenia w przedmiocie przewlekłości budzi wątpliwości natury konstytucyjnej i rodzi pytanie, czy ukształtowana w ten sposób procedura jest sprawiedliwa. Ponadto niejasne jest, czy rozwiązanie takie było zabiegiem celowym, czy też stanowi wynik tak zwanego „pominięcia” legislacyjnego. Istnienie prawa do zaskarżenia orzeczenia jest konsekwencją wyboru między modelem postępowania wpadkowego a pierwotnego, co odzwierciedla orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego oraz Sądu Najwyższego. Zastosowana w ustawie cywilnoprawna konstrukcja Skarbu Państwa dla potrzeb odpowiedzialności odszkodowawczej, przy jednoczesnym ograniczeniu kontradyktoryjności, sprawia, że pozycja Skarbu Państwa w toku postępowania jest problematyczna. Zmiany w ustawie powinny podążać w kierunku większej kontradyktoryjności. Uzasadnienie obecnego modelu, opartego na zasadzie pomocniczej szybkości postępowania, jest wysoce niewystarczające w świetle naczelnych zasad polskiego procesu karnego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2012, 74, 4; 51-63
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontradyktoryjność postępowania apelacyjnego – wybrane zagadnienia
    Adversarial character of civil appeal proceedings – selected issues
    Autorzy:
    Rzewuski, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046515.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zasady prawa
    zasada kontradyktoryjności
    proces cywilny
    postępowanie odwoławcze
    principles of law
    adversarial principle
    civil proceedings
    appeal proceedings
    Opis:
    Na gruncie poszczególnych gałęzi prawa wyróżnia się tzw. naczelne zasady prawa, będące odzwierciedleniem podstawowych założeń danej dziedziny prawa. Do takich zasad na gruncie postępowania cywilnego, zaliczana jest zasada kontradyktoryjności. W najbardziej ogólnym ujęciu oznacza ona obciążenie stron procesowych ciężarem przytaczania okoliczności faktycznych i zgłaszania dowodów na ich poparcie. Kognicja sądu cywilnego, w myśl tej zasady, sprowadza się jedynie do oceny zaoferowanego przez strony materiału dowodowego i wydania na tej podstawie stosownego rozstrzygnięcia. Wprowadzenie zasady kontradyktoryjności powinno w sposób odczuwalny przyczynić się do stworzenia szybkiego i efektywnego mechanizmu służącego do wymierzania sprawiedliwości na podstawie materiału dowodowego zaoferowanego przez strony. Nagrodą za należyte wywiązanie się z nałożonego ustawą obowiązku wykazania swoich racji, winno być wygranie procesu.
    Among the particular branches of law, one can distinguish the so-called primary principles of law. They mirror the basic assumptions of a specific area of law. Adversarial principle is regarded as one of such principles within the field of civil proceeding. In the most general approach, the principle indicates the burden that rests on the parties – presenting factual situation and invoking evidence to support it. Under this rule, the cognition of civil court is limited solely to assessing the evidence introduced by parties and providing a suitable decision on this basis. Introduction of the adversarial principle ought to significantly contribute to creating a quick and efficient mechanism for bringing to justice based on evidence invoked by the parties. Winning the court case ought to constitute a reward for appropriate fulfillment of one’s law-imposed obligation to present rationale.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 3; 101-118
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenie zasady działania sądu z urzędu i jego wpływ na wyrokowanie
    Autorzy:
    Sobczak, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2225755.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    adversarial principle
    criminal proceedings
    reform of the criminal process
    court
    prosecutor
    rules of evidence
    Opis:
    The adversarial principle is merely the name of a specific type of organizing process, not a specific Directive of criminal proceedings. The adversarial principle is uniformly recognized as non-codified directive, according to which the criminal process is conducted in the form of equal sides dispute before the impartial court. The adversarial principle in criminal proceedings is something other than adversarial in civil proceedings. The adversarial principle was exposed in the course of work on the revision of the Code of criminal proceedings. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of proof, giving this task in the hands of the parties, leaving only the court admissibility of evidence, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified special circumstances. The creators of the reform emphasized that Article 167 § 1 of the Code of criminal proceedings differently than it did before, sets out the rules of taking of evidence, giving this process to the parties, leaving only the admissibility of evidence to the court, and reducing the possibility of taking evidence by the court to exceptional cases justified by special circumstances. Will be changed the rules for transfer of the court materials from preliminary proceedings. Another important issue is the systematization of the list of evidence, in accordance with the modified Article 333 § 1 of the Code of Criminal Procedure and solutions for planning of court hearings. May cause discussions restriction the possibility of taking the initiative of the evidence by the court. The changes enforce proactive stance of the accused, even though he should be able to take advantage of the „right to silence”. Militate against the principle of adversarial problems brought to light on the background of the appeal proceedings. You can express its concern that the adversarial principle in the present approach will detrimental to the presumption of innocence, leading to a model of „proceedings for the rich”. These changes will force to remodel the psyche of judges who feel guilty persons determining cases of dispute run by the parties, not the players involved who have the task of replacing the prosecutor.
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2014, 2(7); 27-43
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ODDALENIE WNIOSKU DOWODOWEGO STRONY ZŁOŻONEGO PO ZAKREŚLONYM PRZEZ ORGAN PROCESOWY TERMINIE ‒ ROZWAŻANIA NA TLE ART. 170 § 1 PKT 6 I § 1A K.P.K.
    Dismissal of a Party’s Evidentiary Motion Submitted after the Deadline set by the Judicial Body: Remarks on Art. 170 § 1. 6 and § 1a of the Polish Code of Criminal Procedure
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096664.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    proces karny; inicjatywa dowodowa; zasada prawdy materialnej; zasada kontradyktoryjności; prekluzja dowodowa; ustalenia faktyczne; strony procesu.
    criminal proceedings; evidentiary initiative; the principle of substantive truth; the adversarial principle; preclusion of evidence; fndings of fact; parties to the proceedings.
    Opis:
    Zaprezentowany artykuł poświęcony został statuowanej w art. 170 § 1 pkt 6 k.p.k. podstawie oddalenia wniosku dowodowego strony w procesie karnym, wprowadzonej do kodeksu postępowania karnego ustawą z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1694), zgodnie z którą to podstawą wniosek dowodowy podlega oddaleniu także wówczas, gdy został złożony po zakreślonym przez organ procesowy terminie, o którym strona składająca wniosek została zawiadomiona. W opracowaniu odrębne rozważania poświęcono także analizie dyspozycji nowo wprowadzonego art. 170 § 1a k.p.k., który włącza możliwość oddalenia wniosku dowodowego złożonego po terminie zakreślonym przez organ procesowy, w sytuacji gdy dotyczy on okoliczność kluczowych z punktu widzenia rozstrzygnięcia o odpowiedzialności prawnokarnej. W artykule przedstawiono ratio legis wprowadzenia art. 170 § 1 pkt 6 i § 1a k.p.k., dokonano analizy dogmatycznej wskazanych przepisów, jak również ich oceny z punktu widzenia aksjologii procesu karnego. W tym zakresie przedmiotowe regulacje skonfrontowano z obowiązującym systemem naczelnych zasad procesowych, a także zaproponowano odpowiedni sposób wykładni nowo wprowadzonych przepisów.
    This article discusses the grounds for the dismissal of a party’s evidentiary motion in criminal proceedings, as defined in Art. 170 § 1 point 6 of Kodeks postępowania karnego (the Polish Code of Criminal Procedure) and brought into the Code by the amendment of 19 July 2019 (Ustawa z 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw; Dz.U. 2019, Item 1694). Under the amended article, an evidentiary motion may be dismissed also if it was submitted after the deadline set by the judicial body, of which the party submitting the motion was notified. The present study also considers the disposition of the amended Art. 170 § 1a, which offers the possibility of an evidentiary motion being dismissed if it was submitted after the deadline set by the judicial body, in a situation where it concerns the key circumstances from the point of view of the decision on criminal liability. I present the ratio legis for the amendment of Art. 170 § 1 point 6 and § 1a, and give a dogmatic analysis of these provisions as well as their assessment from the point of view of the axiology of criminal proceedings. I compare the new regulations with the set of key procedural principles currently in force, and offer a practicable interpretation of the new provisions.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 213-235
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies