Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "administracja rzymska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Karol Kłodziński, Officium a rationibus. Studium z dziejów administracji rzymskiej w okresie pryncypatu, Toruń 2017
Autorzy:
Suski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/436413.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
administracja rzymska
okres patrycjatu
Źródło:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne; 2018, 6; 311-313
2450-4475
Pojawia się w:
Res Gestae. Czasopismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DZIAŁALNOŚĆ ADMINISTRACYJNA ‘OFFICIUM A RATIONIBUS’ W ŚWIETLE ‘EPISTULA AD SAEPINUM’
Autorzy:
Kłodziński, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664284.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman administration
the a rationibus office
the Epistula ad Saepinum
praetorian prefects
Imperial freedmen
equestrians.
administracja rzymska
urząd a rationibus
Epistula ad Saepinum
prefekci pretorianów
wyzwoleńcy cesarscy
ekwici.
Opis:
SummaryThe article presents an analysis of two formal and very important aspects of the inscription on the Epistula ad Saepinum (CIL IX 2438 = FIRA I2 61), which dates back to 169–172 AD. Both are connected with the operations of the officium a rationibus, the chief Roman office handling imperial finances. I use the Saepinum inscription to discuss the administrative activity of this office and the controversies connected with the administrative status of the imperial freedman Cosmus. In my opinion Cosmus was the head of the a rationibus office, not a lower-rank officer.
StreszczenieArtykuł zawiera analizę dwóch formalnych i bardzo ważnych aspektów związanych z inskrypcją Epistula ad Saepinum (CIL IX 2438 = FIRA I2 61), datowaną na okres między 169 a 172 r. Wspomniane aspekty są związane z funkcjonowaniem najważniejszego urzędu odpowiedzialnego za finanse cesarskie – officium a rationibus. Na podstawie inskrypcji z Saepinum autor omawia aktywność administracyjną tego urzędu oraz kontrowersje związane z pozycją administracją wyzwoleńca cesarskiego Cosmusa. Zdaniem autora Cosmus był głównym urzędnikiem w officium, nie zaś podrzędnym funkcjonariuszem.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Wives of Felix, the Procurator of Judaea
Żony Feliksa, prokuratora Judei
Autorzy:
Deiksler, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373996.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Judea
Jews
Roman provinces in the 1st century
Roman governors
Roman administration
Prefects and procurators of Judea
Drusilla of Mauretania
Żydzi
rzymskie prowincje w I w. po Chr.
namiestnicy rzymscy
administracja rzymska
prefekci i prokuratorzy w Judei
Opis:
W artykule podjęta została próba przedstawienia żon Feliksa – prokuratora Judei w latach 52–58/60 po Chr. Namiestnik miał związać się z trzema kobietami, z których dwie znane są bliżej. Autor podejmuje się rozwiązania problemu pokrewieństwa pierwszej z nich – Druzylli Mauretańskiej z Kleopatrą VII, o czym wspomina Tacyt. Niektórzy badacze podważyli jednak stwierdzenie historyka rzymskiego, jakoby Druzylla miała być wnuczką królowej egipskiej. Zostało to pozytywnie przyjęte przez większą część historyków i powtarzane w kolejnych pracach, w których pojawia się Druzylla Mauretańska. Ponowna analiza problemu wykazuje, że Tacyt miał jednak rację i Druzylla była wnuczką Kleopatry. W drugiej części artykułu zaprezentowana została druga żona Feliksa, która była córką Agryppy I i miała związać się z prokuratorem Judei podczas jego pobytu w prowincji.
The article attempts at presenting the wives of Felix – a procurator of Judaea from 52 to 58/60 A.D. The governor is supposed to have had relationships with three women, two of whom are better known than the third. The author strives for solving the problem of kinship between the first wife – Drusilla of Mauretania – and Cleopatra VII, which is mentioned by Tacitus. Some researchers, however, have discredited the statement of the Roman historian that Drusilla would have been the granddaughter of the Egyptian queen. It was accepted by most historians and has been repeated in the following studies concerning Drusilla of Mauretania. Nevertheless, the renewed analysis of the matter indicates that it was Tacitus who was right and that Drusilla was the granddaughter of Cleopatra indeed. The second part of the article presents the second wife of Felix, who was the daughter of Agrippa I and is supposed to have started her relationship with the procurator of Judaea during his stay in the province.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 31-40
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies