Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "administracja apostolska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Troska pasterska Stefana Wyszyńskiego o administrację apostolską Śląska Opolskiego w latach 1949-1967
Autorzy:
Drygier ks., Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158281.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stefan Wyszyński
Opole
apostolic administration
diocese
University of Silesia
administracja apostolska
diecezja
Śląsk
Opis:
Przyznane Polsce po II wojnie światowej ziemie poniemieckie, wśród nich wydzielony z archidiecezji wrocławskiej obszar administracji apostolskiej Śląska Opolskiego, Stolica Apostolska już w 1945 r. poddała pod zarząd prymasa Polski: najpierw Augusta Hlonda, a po jego śmierci w 1948 r. – Stefana Wyszyńskiego, który objął oficjalnie swój urząd na początku 1949 r. Troska o lud Boży na Opolszczyźnie była zatem częścią szerszej misji prymasa wobec Kościoła na Ziemiach Zachodnich. S. Wyszyński w latach 1949-1967 przybył do opolskiej administracji osiem razy. Jesienią 1949 r. zwizytował nowo utworzone seminarium duchowne w Opolu oraz wziął udział jako prelegent w specjalnym kursie dla księży, którego celem była integracja duchowieństwa. W 1951 r., przybył aby zapobiec schizmie wywołanej bezprawną ingerencją władz państwowych w nominacje legalnych rządców kościelnych na Ziemiach Odzyskanych. W kolejnych latach witano prymasa na Śląsku Opolskim m.in. jako szafarza sakramentów i konsekratora biskupów. Wizyty te były dla S. Wyszyńskiego okazją do umocnienia wiary śląskich katolików i ich jedność z Kościołem oraz podkreślić o trwałej przynależnośćci Śląska do Polski. Kardynał podejmował również wysiłki w celu utworzenia na Ziemiach Odzyskanych stałej kościelnej administracji. Jego rola na Śląsku Opolskim, jak i w pozostałych administraturach apostolskich, najpierw została zmniejszeniu w 1956 r., kiedy to władze państwowe wyraziły zgodę na objęcie rządów kościelnych przez wyznaczonych przez Stolicę Apostolską biskupów – na Opolszczyźnie został nim Franciszek Jop. Zwieńczeniem działań S. Wyszyńskiego było poddanie bezpośrednio Stolicy Apostolskiej opolskiej administratury w 1967 r.
The former German territories granted to Poland after World War II, with the area of the apostolic administration of Opolian Silesia, separated from the Archdiocese of Wrocław, among them, were put under the administration of the Primate of Poland by the Holy See as early as 1945: first under the auspices of August Hlond and – after his death in 1948 – under Stefan Wyszyński, who officially took office in early 1949. Concern for God’s people in the Opole region was thus part of his broader mission to the Church in the Western Territories. Between 1949 and 1967, the Primate came to Opolian administration eight times. In the autumn of 1949, he visited the newly established seminary in Opole and took part as a speaker in a special course for priests aimed at integrating the clergy. In 1951, he came to prevent the schism caused by unlawful interference by state authorities in the appointment of legitimate church rulers in the Recovered Territories. In the following years, he was welcomed in Opolian Silesia, among others, as a minister of the sacraments and consecrator of bishops. These visits were an opportunity for S. Wyszyński to strengthen the faith of Silesian Catholics and their unity with the Church, and were also intended to emphasize the permanence of Silesia’s belonging to Poland. The cardinal also made efforts to establish a permanent church administration in the Recovered Territories. His role in Opolian Silesia, as well as in the other apostolic administrations, was diminished in 1956, when the state authorities agreed to allow the bishops appointed by the Holy See to exercise ecclesiastical governance, with Franciszek Jop taking the office in Opole. The culmination of S. Wyszyński’s efforts was the submission of the Opole administration directly to the Holy See in 1967.
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2022, 119; 65-80
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Największa diecezja Europy. Konsekwencje powstania rozległej gorzowskiej administracji apostolskiej i geneza jej podziału w 1972 r.
Europe’s Biggest Diocese. The Consequences of the Creation of the Vast Gorzów Diocese and the Genesis of Its Division in 1972
Autorzy:
Stanuch, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154526.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Kościół katolicki na Pomorzu Zachodnim
Ziemie Zachodnie i Północne
administracja apostolska w Gorzowie Wielkopolskim
ordynariat gorzowski
rządcy Kościoła katolickiego na Pomorzu Zachodnim i ziemi lubuskiej
diecezja szczecińsko-kamieńska
diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Catholic Church in Western Pomerania
Western and Northern Poland
apostolic
administration in Gorzów Wielkopolski
the Gorzów Ordinariate
the Catholic Church
in Western Pomerania and the Lubusz Region
the Diocese of Szczecin-Kamień
the Diocese of Koszalin-Kołobrzeg
Opis:
Celem przedstawionego artykułu jest zwrócenie uwagi na konsekwencje, jakie wynikały z utworzenia na Pomorzu Zachodnim i ziemi lubuskiej rozległej administracji apostolskiej – największej w Europie – oraz braku ustanowienia stałych jednostek kościelnych. Aby zrealizować to zadanie, autor sięgnął po dostępną literaturę przedmiotu i przeanalizował źródła archiwalne. Istotne było również poszukanie odpowiedzi na pytania: Dlaczego zdecydowano się na utworzenie tak rozległej jednostki kościelnej? Dlaczego nie zdecydowano się od razu na utworzenie mniejszych prowincji? Jakie konsekwencje dla duchownych i wiernych wyznania rzymskokatolickiego wynikały z braku kanonicznego ustanowienia stałych diecezji? W jakich okolicznościach i jakie wydarzenia zdecydowały o podziale ordynariatu gorzowskiego dopiero w 1972 r.? W efekcie niniejszy tekst oprócz wstępu i zakończenia składa się z trzech zasadniczych rozdziałów ukazujących: okoliczności powstania administracji apostolskiej kamieńskiej lubuskiej i prałatury pilskiej, omówienie skutków powstania tak rozległego terytorium kościelnego, a zarazem braku stałych diecezji oraz podziału administracji na trzy mniejsze jednostki – diecezję gorzowską, szczecińsko-kamieńską i koszalińsko-kołobrzeską. Wnioski z przeprowadzonej analizy zostały zawarte w podsumowaniu.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2021, 37, 1; 306-328
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Episkopat wobec integralności ziem polskich po II wojnie światowej. Wybrane problemy z najnowszej literatury i źródeł
The Episcopate in the face of Polish land integration after World War II. Selected issues from the latest literature and sources
Autorzy:
Gryz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340508.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Polish Episcopate
Western and Northern Lands
church administration
state-Church relations
Polish People's Republic
Holy See
Episkopat Polski
Ziemie Zachodnie i Północne
Kresy Wschodnie
administracja kościelna
relacje państwo–Kościół
Polska Rzeczpospolita Ludowa
Stolica Apostolska
Opis:
W artykule przedstawiono wyselekcjonowane kwestie dotyczące zaangażowania prymasów Polski kardynała Augusta Hlonda i kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz innych biskupów w sprawę powstania i stabilizacji polskiej administracji kościelnej na Ziemiach Zachodnich i Północnych po II wojnie światowej. Uwzględniono najważniejsze etapy w chronologii wydarzeń związanych z tą problematyką (1945 – 1951 – 1956 – 1972). Najistotniejsze okazały się decyzje podjęte w sierpniu 1945 r., kiedy utworzono pięć administratur apostolskich dla diecezji warmińskiej z siedzibą w Olsztynie, gdańskiej oraz w Gorzowie Wielkopolskim, Opolu dla Śląska Opolskiego i Wrocławiu dla Dolnego Śląska. W czerwcu 1972 r., po ratyfikacji przez Bundestag układu granicznego zawartego między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec, zakończył się okres tymczasowości polskich struktur kościelnych na tzw. Ziemiach Odzyskanych. Papież Paweł VI w bulli Episcoporum Poloniae coetus zlikwidował administratury apostolskie i utworzył cztery nowe diecezje (gorzowską, koszalińsko-kołobrzeską, szczecińsko-kamieńską i opolską). W procesie stabilizacji polskich struktur kościelnych, który trwał dwadzieścia siedem lat, decydujące było stanowisko kolejnych papieży i Stolicy Apostolskiej. Uwzględniali oni poglądy niemieckiego i polskiego episkopatu oraz stan relacji polsko-niemieckich w kwestii aprobaty linii granicznej. Wśród polskich hierarchów najaktywniejszy okazał się biskup Bolesław Kominek (administrator apostolski w Opolu, arcybiskup wrocławski i kardynał). W artykule podstawę syntetycznej narracji stanowi wybór polskojęzycznych, najnowszych publikacji na temat relacji państwowokościelnych w Polsce po II wojnie światowej oraz edycje źródłowe. Wykorzystano między innymi osobiste notatki prymasa Wyszyńskiego Pro memoria, listy pasterskie Episkopatu Polski, komunikaty Konferencji Episkopatu Polski oraz oficjalne wypowiedzi biskupów.
The article presents selected issues concerning Polish Primates cardinal August Hlond and cardinal Stefan Wyszyński and other bishops’ engagement in the case of emergence and stabilisation of the Polish church administration on the Western and Northern Lands after World War II. It covers the most important stages in the chronology of events related to this topic (1945 – 1951 – 1956 – 1972). The most significant decisions were made in August 1945, when five apostolic administrations were created for the dioceses of Warmia and Gdańsk, Gorzów, Opole Silesia and Lower Silesia. In June 1972, after the Bundestag’s ratification of the border agreement between the Polish People's Republic and the Federal Republic of Germany, the temporary nature of the Polish ecclesiastical structures on the so-called Recovered Territories came to an end. In his bull Episcoporum Poloniae coetus, Pope Paul VI liquidated apostolic administrations and created four new dioceses (Gorzów, Koszalin-Kołobrzeg, Szczecin-Kamieńsk and Opole). In the twenty-seven-year long process of stabilisation of the Polish ecclesiastical structures, the position of successive Popes and the Holy See was decisive. They were taking into account the views of the German and Polish episcopates and the state of Polish-German relations in the matter of the boundary line approval. The most active among the Polish hierarchy was Bishop Bolesław Kominek (apostolic administrator in Opole, archbishop of Wrocław, and cardinal). The basis of the article’s synthetic narrative is the selection of the latest Polish publications on state-church relations in Poland after the Second World War, and source editions. The personal notes of Primate Wyszyński – Pro memoria, pastoral letters of the Polish Episcopate, announcements of the Episcopal Conference of Poland, and official statements of bishops, among others, were used.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2020, 16, 3; 100-122
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksiądz Józef Anczarski - z Kresów Wschodnich na Pomorze
Fr. Józef Anczarski - form the Eastern Borderlands to Pomerania
Autorzy:
Wejman, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591903.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Fr. Józef Anczarski
Eastern Borderlands
Western Pomerania
apostolic administration in Gorzów Wielkopolski
Trzebiatów
Świnoujście
ks. Józef Anczarski
Kresy Wschodnie
Pomorze Zachodnie
administracja apostolska w Gorzowie Wlkp.
Opis:
Ks. Józef Anczarski urodził się 18 lutego 1912 roku w Poczapach koło Złoczowa. Pierwszą wojnę światową, okres międzywojenny oraz drugą wojnę światową przeżył na Wschodzie. W 1946 roku został ewakuowany na Ziemie Zachodnie, do Wrocławia, a stamtąd udał się do Gorzowa Wlkp., gdzie posługiwał w kurii biskupiej. Następnie został skierowany przez biskupa do Trzebiatowa i Świnoujścia. Będąc jednym ze stu kapłanów archidiecezji lwowskiej, którzy przybyli na zachodnie rubieże Polski, zapisał piękną kratę kapłańskiego życia – mimo nieustannego szykanowania przez ówczesne władze Polski Ludowej – jako dyrektor, redaktor, proboszcz, czciciel Matki Bożej i przede wszystkim przyjaciel kapłanów. Zmarł 23 czerwca 2002 roku w wieku 90 lat. Został pochowany na świnoujskim cmentarzu przy ul. Karsiborskiej.
Fr. Józef Anczarski was born on February 18, 1912 in Poczapy near Zloczew (ukr. Zolochiv). He survived World War I, the interwar period and World War II in the East. In 1946 he was evacuated to the Western Territories to Wrocław, and from there he went to Gorzów Wielkopolski, where he served in the episcopal curia, and then he was directed by priest bishop to Trzebiatów and Świnoujście. Being one of the 100 priests of the Archdiocese of Lviv who came to the western outskirts of Poland, he wrote a beautiful chapter for priestly life – despite constant harassment by the authorities of People’s Poland – as a director, editor, priest, worshiper of the Mother of God, and above all a friend of priests. He died on June 23 2002 at the age of 90 and he was buried in the Świnoujście cemetery at ul. Karsiborska.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 2; 121-135
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Watykańskie instytucje finansowe
Financial Institutions of the Vatican
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858247.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
Kuria Rzymska
Stolica Apostolska
Państwo-Miasto Watykan
Administracja Dóbr Stolicy Apostolskiej
dobra doczesne Kościoła
Roman Curia
Holy See
Vatican City State
Administration of the Patrimony of the Apostolic See
temporal goods of the Church
Opis:
Ustawodawca w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. stanowi: „Kościół katolicki na podstawie prawa wrodzonego, niezależnie od władzy świeckiej, może dobra doczesne nabywać, posiadać, zarządzać i alienować, dla osiągnięcia właściwych sobie celów” (kan. 1254 § 1). Autor w artykule analizuje instytucje finansowe Stolicy Apostolskiej i Państwa-Miasta Watykan, tj. Instytut Dzieł Religijnych, Administrację Dóbr Stolicy Apostolskiej, Radę ds. Ekonomicznych, Sekretariat ds. Ekonomicznych, Audytora Generalnego, Prefekturę Spraw Ekonomicznych Stolicy Apostolskiej i Kamerę Apostolską.
The legislator in the Code of Canon Law of 1983 states: “To pursue its proper purposes, the Catholic Church by innate right is able to acquire, retain, administer, and alienate temporal goods independently from civil power” (can. 1254 § 1). 82 The author in the article analyzes the financial institutions of the Holy See and the Vatican City State, i.e. the Institute of Religious Works, the Administration of the Patrimony of the Apostolic See, the Council for the Economy, the Secretariat for the Economy, the Auditor General, the Prefecture for the Economic Affairs of the Holy See, and the Apostolic Camera.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 67-82
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pięciolecie Administracji Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i udzielnej Prałatury Pilskiej (rys historyczny)
Autorzy:
Baciński, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011570.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Agencja Wydawnicza “PDN”
Tematy:
Administracja Apostolska Kamieńska Lubuska i Prałatury Pilskiej
ks. Edmund Nowicki
administrator apostolski
Opis:
Podsumowując dane powyższego rysu historycznego, otrzymamy wspaniałą ilustrację rezultatu wytężonej pięcioletniej pracy Administracji Apostolskiej Kamieńskiej, Lubuskiej i Prałatury Pilskiej. Statystyka z lipca br. wykazuje na terenie tutejszej administracji apostolskiej około półtora miliona wiernych, 1 274 kościołów i kaplic publicznych, 493 parafie, 398 kapłanów, w tym 238 świeckich i 160 zakonnych, trzy małe seminaria z 270 wychowankami i Wyższe Seminarium Duchowne z 166 alumnami.
Źródło:
Adhibenda; 2016, III; 323-326
2391-6109
Pojawia się w:
Adhibenda
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies