Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "adaptation of historic buildings" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Adaptacja obiektów historycznych na terenie ekoosiedli do współczesnych funkcji kulturotwórczych na przykładzie Cité du theatre, ZAC Clichy-Batignolles w Paryżu
Adaptation of historical buildings in the area of eco-neighbourhoods to contemporary culture-forming functions on the example of Cité du Theatre, ZAC Clichy-Batignolles in Paris
Autorzy:
Trojanowska, Monika
Obracaj, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171893.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
ZAC Clichy-Batignolles
Cité du theatre
Odéon Theatre de l’Europe
adaptacja obiektów historycznych
architektura teatru
ZAC Clichy Batignolles
Cité du théâtre
Odéon Theatre de L’Europe
adaptation of historic buildings
theater design
Opis:
Współczesne ekoosiedla to miejsca o bogatej i zróżnicowanej ofercie funkcjonalnej. Każdy z mieszkańców powinien mieć możliwość zaspokojenia podstawowych potrzeb w zasięgu drogi pieszej. Wśród tych potrzeb znajduje się m.in. dostęp do oferty kulturalnej dostosowanej do wieku i możliwości odbiorcy. Na terenie nowych ekoosiedli w Paryżu na cele kulturalne chętnie adaptuje się istniejące obiekty poprzemysłowe, aby zachować ciągłość użytkowania i uniknąć zniszczenia obiektów o walorach historycznych. W artykule została omówiona adaptacja budynków Atelier Berthier – warsztatów opery paryskiej znajdujących się dzisiaj na terenie operacji rewitalizacji urbanistycznej ekoosiedla ZAC Clichy-Batignolles w XVII dzielnicy Paryża. Obiekt ma stać się Cité du theatre, którego sale będą służyły teatrowi Odéon, Comédie-Française i Wyższej Szkole Teatralnej (Conservatoire Supérieur d’Art Dramatique).
Contemporary eco-neighborhoods are places with a rich and diversified functional offering. Each resident should be able to satisfy basic needs within walking distance. These needs include, among others, access to the cultural offer adjusted to the age group and expectations. In the area of new eco-neighborhoods in Paris, existing post-industrial facilities are willingly adapted for cultural purposes to maintain the continuity of use and avoid the destruction of historical buildings. This paper discusses the adaptation of Atelier Berthier— the Paris Opera workshops, located today within the borders of an urban regeneration operation called ZAC Clichy-Batignolles, in the seventeenth arrondissement of Paris. The facility is to become a Cité du théâtre, whose halls will be used by the Odéon theater, Comédie-Française and the Theater Academy Conservatoire Supérieur d’Art Dramatique.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 70; 146--153
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historic buildings of the Warsaw University of Technology - selected issues of renovation, modernisation and adaptation
Zabytkowy zespół gmachów Politechniki Warszawskiej - wybrane zagadnienia związane z renowacją, modernizacją i rozbudową
Autorzy:
Wagner, A. A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/396033.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
Warsaw University of Technology
historic buildings
modernisation
renovation
adaptation
Politechnika Warszawska
gmachy zabytkowe
modernizacja
renowacja
adaptacja
Opis:
The historic buildings of the Warsaw University of Technology display not only outstanding architectural values, but are also representative of the trends in preservation, restoration, and adaptation that were prevalent at the time of their modernization. The post-war rebuilding of the WUT was more akin to modernization than reconstruction. But the freedom to shape modern architectural forms in the 1960s and ’70s brought with it a lack of respect for their historic environment. A change in the approach to historic buildings and their integration with modern architecture came in the late 1970s. The most recent modernization of the WUT’s historic buildings, especially after Poland’s accession to the EU, resulted in many good examples of proper, harmonious integration between the ‘modern’ and the ‘traditional’.
Najstarszy, zabytkowy zespół Politechniki Warszawskiej, objęty obecnie wraz z terenem (między ulicami Nowowiejską, Noakowskiego, Koszykową i Alejami Niepodległości) ochroną konserwatorską, jest dobrym przykładem na ukazanie zmiany podejścia do zagadnień i działań związanych z renowacją i modernizacją historycznych zespołów uczelni wyższych. Powojenna odbudowa zabytkowych gmachów Politechniki Warszawskiej bliższa była modernizacji, niż rekonstrukcji, ponieważ główny nacisk położony został na usprawnienie i intensyfikację funkcji utylitarnych, a nie bezpośrednie odtwarzanie form historycznych. Odreagowaniem na narzucony historyzm lat 50. były obiekty powstałe w kolejnych dekadach. Swoboda w kształtowaniu form architektonicznych, ograniczona jedynie niedostatkami technicznymi i materiałowymi, spowodowała, iż nowe koncepcje formalne i programowe zepchnęły aspekt integracji z istniejącą zabytkową tkanką na dalszy plan. Koniec lat siedemdziesiątych przynosi zmianę podejścia do architektury zabytkowej i jej integracji z obiektami współczesnymi. Ostatnie dekady, zwłaszcza po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej i wiążące się z tym możliwości korzystania z unijnego dofinansowania, zaowocowały wieloma pracami modernizacyjnymi gmachów Politechniki, przeprowadzanymi według obowiązujących zasad koserwatorskich.
Źródło:
Civil and Environmental Engineering Reports; 2016, No. 21(2); 121-130
2080-5187
2450-8594
Pojawia się w:
Civil and Environmental Engineering Reports
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modernizacja zabytkowych polskich dworców kolejowych z okresu dwudziestolecia międzywojennego
Modernization of historic polish railway station buildings from the interwar period
Autorzy:
Krzyczkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/145850.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dworce kolejowe
modernizacja
adaptacja
ochrona zabytków
wartości zabytkowe
okres międzywojenny
zmiana funkcji
railway stations
modernization
adaptation
protection of historic buildings
historic values
interwar period
function change
Opis:
W artykule został opisany proces przekształceń zabytkowych dworców kolejowych związany z ich modernizacją i adaptacją do nowych funkcji w świetle uwarunkowań prawnych, projektowych i realizacyjnych. Problematykę przedstawiono na przykładzie badanych obiektów powstałych w okresie międzywojennym na terenie II Rzeczypospolitej i zmodernizowanych po roku 2006. Zauważalny jest brak istotnych elementów procesu projektowego i wykonawczego takich, jak identyfikacja i ocena wartości zabytkowych, badanie historii i specyfiki obiektu oraz dokumentacja wprowadzanych zmian. Nie istnieje także koncepcja zarządzania zabytkowymi obiektami kolejowymi. W rezultacie wiele z wyremontowanych obiektów traci swój unikatowy charakter, atrybuty zabytkowych wartości, a także pierwotne funkcje. Wprowadzenie nowych funkcji sprawia zarządcom trudności, przez co niektóre dworce pozostają niezagospodarowane.
The article describes the process of transformation of historic railway stations for the modernization and adaptation to new functions in the light of legal, design and realization issues. Problems are presented on the example of studied objects - stations created in the interwar period in Poland and modernized after 2006. The study showed lack of significant elements in the design and the executive processes, such as the identification and evaluation of historic values, study of history and character of the object and documentation of changes. There is also no concept of managing historic station buildings . As a result, many of the renovated objects will lose its unique character, the attributes of historic value and original function. The introduction of new functions seems problematic for managers, what makes some stations remain unoccupied.
Źródło:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki; 2016, 61, 3; 45-74
0023-5865
Pojawia się w:
Kwartalnik Architektury i Urbanistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowoczesne technologie szklane w przestrzeni obiektów historycznych – wybrane przykłady
New glass technologies in historic building spaces – selected examples
Autorzy:
Wesołowski, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217950.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
ściany osłonowe w adaptacjach budynków zabytkowych
szkło w architekturze historycznej
konstrukcje szklane we wnętrzach historycznych
curtain walls in adaptation of heritage buildings
glass in historical architecture
glass structures in historic interiors
Opis:
W obrębie gęstej tkanki zurbanizowanych centrów miast bardzo często występuje problem ingerencji budowlanych w przestrzeni obiektów zabytkowych. Zdarza się, że uzupełnienia wymaga cenne historycznie otoczenie i realnym staje się problem współistnienia i nieszkodliwości względem chronionych budynków i struktur. Szkło, jako materiał przeźroczysty, umożliwia pełnowartościowe wymykanie stref będących oryginalnie przestrzeniami otwartymi i tworzenie niezaburzających odbioru obudów dla cennych struktur i elementów budynków. Ta bardzo szybko rozwijająca się gałąź technologii budowlanej umożliwia już wznoszenie pełnowartościowych pod każdym względem przegród zewnętrznych zapewniających jednocześnie dostęp optyczny do obiektów po drugiej ich stronie. Dodatkowo zaprojektowane do uzupełnienia struktury konstrukcyjne umożliwiają przejęcie wszelkich nowych obciążeń występujących na obiekcie, nie wpływając ujemnie na pierwotną statykę w elementach zabytkowych. W przedstawionych przykładach zaprezentowano szeroki wachlarz możliwości technologii szklanej w konkretnych uwarunkowaniach lokalnych.
The problem of construction interventions in heritage building spaces is very common in urbanised city centres. In many cases, valued historical environments are subjected to infilling, which generates a real challenge of finding ways which ensure that protected historical buildings and structures can co-exist and not be degraded. Glass is a transparent material, which allows once open historic spaces to be delimited in ways that retain heritage values. It can also serve to protect valued structures and building elements in an undiminished way. The rapid development of glass technologies in construction now provides opportunities for introducing external walls, meeting all building requirements, and allowing full visual access to the building behind them. In addition, the new construction elements are able to carry all new structuralloads without affecting negatively the original stability of the heritage building. The wide range of new possibilities offered by glass technologies are presented on the basis of examples of applications in relation to the conditions of specific locations.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2014, 37; 81-90
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies