Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "act in criminal law" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Strona podmiotowa czynu zabronionego niepoczytalnego sprawcy
Subjective features of a criminal act committed by an insane perpetrator
Autorzy:
Kowalewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693018.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
subjective
features
insanity act in criminal law
strona podmiotowa
niepoczytalność
czyn w prawie karnym
Opis:
This paper concerns the subjective features of a criminal act committed by an insane perpetrator. This problem has been discussed in the Polish doctrine of criminal law on a number of occasions, but no clear answers to some crucial questions has been offered. Thus the attempt to highlight the main concerns and their possible solutions. The issues under review include the essence of insanity, the issue of recognising an insane perpetrator’s behaviour as an act in criminal law, the voluntary commission of the act, and, finally, the possibility of attributing mens rea to an insane perpetrator.
Artykuł dotyczy problematyki strony podmiotowej czynu zabronionego niepoczytalnego sprawcy. Zagadnienie to było już kilkakrotnie podejmowane w polskiej nauce prawa karnego, brak jest jednak jednoznacznych odpowiedzi na kluczowe pytania z nim związane. W artykule podjęta została więc próba naświetlenia podstawowych problemów i ich możliwych rozwiązań. Analizie została poddana istota niepoczytalności, kwestia uznania zachowania niepoczytalnego sprawcy za czyn na gruncie prawa karnego oraz dowolności tego czynu, wreszcie sama możliwość przypisania niepoczytalnemu sprawcy umyślności albo nieumyślności w popełnieniu czynu zabronionego.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 111-122
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O możliwym wykorzystaniu modeli argumentacyjnych w obszarze doktryny i praktyki prawa karnego materialnego – przyczynek do dyskusji
On the possible use of argumentative models in the doctrine and practice of substantive criminal law – a contribution to the discussion
Autorzy:
Fila, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2120247.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
criminal law
argumentative models
act in criminal law
criminal law facts
prawo karne
modele argumentacyjne
czyn w prawie karnym
prawnokarne fakty
Opis:
Artykuł przedstawia propozycję aplikacji stosowanych w teorii argumentacji modeli argumentacyjnych na potrzeby identyfikacji twierdzeń formułowanych w obszarze nauki i praktyki prawa karnego materialnego. Hipotezą badawczą uczyniono założenie, że wbrew pozorom, doktryna i praktyka prawa karnego nie powinny zamykać się tylko wewnątrz tradycyjnej argumentacji retoryczno-topicznej, albowiem mnogość wątków, przewijających się zarówno w obszarze nauki o przestępstwie, jak i innych działach prawa karnego materialnego, niejako wymusza sięgnięcie także po te argumentacje, które są właściwe dla innych modeli, a więc przykładowo dla modeli epistemiczno-technologicznego oraz komunikacyjnego. Tym sposobem wzajemne przenikanie się określonych typów twierdzeń, co uwypuklone zostaje w szczególności w odniesieniu do twierdzeń deontycznych, pozwala na różnicowania znaczenia prawdy w obszarze prawa karnego materialnego i skutkuje zachowaniem spójności metodologicznej pojawiających się na tym gruncie różnorakich w swej istocie argumentów.
The text proposes applications of argumentation models used in argumentation theory for the purposes of identifying statements formulated in the field of substantive criminal law science and practice. The research hypothesis is based on the assumption that, contrary to appearances, the doctrine and practice of criminal law should not confine themselves only to the traditional rhetorical and topical argumentation, because the multitude of threads, appearing both in the field of criminal law science and other areas of substantive criminal law, somehow necessitates also reaching for arguments that are appropriate for other models, for example epistemic-technological and communicative models. In this way, the interpenetration of certain types of statements, which is emphasized in particular in relation to deontic statements, allows for the differentiation of the meaning of truth in the area of substantive criminal law, resulting in the methodological consistency of the various essentially heterogeneous arguments appearing on this ground.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 1; 23-36
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tolerancia vo všeobecnej časti Trestného zákona
Tolerance in the general aspect of criminal law
Autorzy:
Varga, Rastislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501347.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
tolerance
criminal standards
criminal act
criminal liability
ilegallity
age
lunacy
extreme shortage
emergency defense
legitimate use of weapon
allowed risk
exercise of rights and obligations
consent of the victim
use agent
change in the law
effective regret
limitation
damage
Opis:
This article provides insight at tolerance, resp. rather intolerance of criminal standards contained in the Criminal Code in relation to the violations of them and then exceptions to these standards that define under what conditions and to what extent it is possible to tolerate the procedure, primarily to the circumstances provided for in § 22 and § 23 of the Criminal Code collectively known as Circumstances excluding criminal responsibility and the circumstances provided for in § 24 to § 30 of the Criminal Code collectively known as Circumstances excluding illegality, but partly also to the provisions of the Criminal Code amending the Act pursuant to § 84 of the Criminal Code, provisions on effective regret under § 85 and § 86 of the Criminal Code, provisions on limitation of prosecution under § 87 and § 88 of the Criminal Code and provisions for damages under § 125 of the Criminal Code.
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2012, 1(9); 565-575
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo zgwałcenia i jego sprawcy w II Rzeczypospolitej. Próba wstępnej charakterystyki
The crime of rape and its perpetrators in the Second Republic of Poland. An attempt at preliminary characteristic
Autorzy:
Rodak, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/533305.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
rape in the Second Republic of Poland
rape terminology
indecent sexual act
the attitude of the raped
rape perpetrator
Criminal Code 1932
criminal law before unification
zgwałcenie w II Rzeczypospolitej
terminologia zgwałcenia
czyn nierządny
postawa gwałconej
sprawca gwałtu
kodeks karny 1932
prawo karne przed unifikacją
Opis:
The crime of rape, and especially its reasons and results, was among the numerous social issues that remained covered with a particular taboo in the Second Republic of Poland. At the time, there was no environment that would undertake to initiate a discussion whose subjects would include among others the exceedingly unclear legal situation of victims of rape. Even with the fairly harsh penal sanctions that the perpetrators of the crime were threatened with, the raped women had to prove before the court that they did not provoke the man with their behaviour, and that while being raped they resisted physically. It was so as lack of resistance was considered a particular concession for a sexual intercourse. All criminal codes binding in 1932 envisaged relatively harsh penalties for perpetrators of rape. The new criminal code also continued the practice. Nevertheless, it introduced certain significant changes which included the unification of terminology (introduction of the term czyn nierządny (literally: ‘an indecent act’) in the place of the previously binding czyn lubieżny (literally ‘a lascivious act’) and zgwałcenie (‘raping’)), persecution ex officio in the case of crimes perpetrated against people under 15, and recognition of the fact that both women and men could be victims and perpetrators of rape. Nevertheless, as the contemporary statistics prove, perpetrators of the crime in the Second Republic were solely men, and predominantly residents of rural areas. The highly incomplete calculations point, however, to the fact that the largest number of men sentenced for rape came from the areas where modernisation processes, not only concerning economy but also related to the question of emancipation and self-awareness of women, were much quicker, i.e. in the western voivodeships. At the same time, the number of people sentenced for rape remained exceptionally low in the eastern regions. This seems to be primarily the result of the exceedingly introverted, highly traditional character of the local rural environments, where the level of trust for the Polish administration remained exceptionally low at the same time. Thus, a statistical perpetrator of rape in the Second Republic was a male, poorly educated as a rule, young (below 30), and in most cases living in the country yet being a casual labourer in the city. Even with the Polish society being multidenominational at the time, most of the perpetrators were Christian, and – although this depended on the region – predominantly a member of the Roman Catholic Church.
Wśród wielu kwestii społecznych, które w Drugiej Rzeczypospolitej pozostawały objęte swoistym tabu, znalazło się między innymi przestępstwo zgwałcenia, przede wszystkim zaś jego przyczyny oraz skutki. Nie istniało wówczas w zasadzie żadne środowisko, które podjęłoby się zainicjowania dyskusji, w której tematem stałaby się m. in. niezwykle niejasna sytuacja prawna ofiar gwałcicieli. Wbrew bowiem dość surowym sankcjom karnym, które groziły sprawcom tego przestępstwa, zgwałcone kobiety udowodnić musiały w trakcie procesu sądowego, że swoim zachowaniem nie sprowokowały mężczyzny oraz, że w trakcie gwałtu stawiały opór fizyczny. Jego brak uznawano bowiem jako swoiste przyzwolenie na odbycie stosunku. Wszystkie obowiązujące do 1932 r. kodeksy karne przewidywały stosunkowo surowe kary dla sprawców gwałtów. Również nowy kodeks karny kontynuował tę praktykę. Niemniej przynosił pewne istotne zmiany, wśród których znalazły się: ujednolicenie terminologii (wprowadzenie pojęcia „czynu nierządnego” w miejsce obowiązujących dotychczas „czynu lubieżnego” oraz „zgwałcenia”), ściganie z urzędu przestępstwa dokonanego na osobie poniżej 15 roku życia oraz uznanie faktu, że ofiarą jak i sprawcą zgwałcenia mogły (mogli) być zarówno kobiety jak i mężczyźni. Niemniej, jak wskazują ówczesne statystyki, sprawcami tego przestępstwa pozostawali w Drugiej Rzeczypospolitej wyłącznie mężczyźni, i to przede wszystkim mieszkańcy ówczesnej wsi. Bardzo niepełne wyliczenia wskazują jednak, że największa liczba skazanych za gwałt pochodziła z terenów (województwa zachodnie), w których znacznie szybciej przebiegały procesy modernizacyjne, w tym nie tylko te dotyczące ekonomii, ale również w kwestii emancypacji i samoświadomości kobiet. Jednocześnie w województwach wschodnich liczba skazanych za gwałt pozostawała wyjątkowo niska. Wydaje się, że był to przede wszystkim wynik niezwykle introwertycznego, bardzo tradycyjnego charakteru miejscowych środowisk wiejskich, w których poziom zaufania w stosunku do polskiego aparatu administracyjnego pozostawał jednocześnie wyjątkowo niski. Statystyczny sprawca gwałtu w Drugiej Rzeczypospolitej był więc mężczyzną, z reguły słabo wykształconym, młodym (przed 30 rokiem życia), zazwyczaj mieszkał na wsi, pracując jednak dorywczo w mieście. Był też, co w kontekście charakterystycznej dla tego okresu wielowyznaniowości społeczeństwa polskiego, przede wszystkim wyznawcą religii chrześcijańskiej, w tym, choć zależało to od regionu, głównie reprezentantem kościoła rzymskokatolickiego.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 131-148
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O sposobach normowania i dekodowania treści zamiar u w perspektywie tzw. znamion normatywnych oraz okoliczności wyłączających bezprawność
About the methods of describing and interpreting from the statutory provisions the required content of intent in the perspective of the so-called normative features of a prohibited act and premises excluding unlawfulness
Autorzy:
Zakrzewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596039.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
error in criminal law
the normative features
premises excluding unlawfulness
culpability
intent
the error about the law
the error about the facts
the error regarding features of a prohibited act
błąd w prawie karnym
znamiona normatywne
okoliczności wyłączające bezprawność
wina
zamiar
błąd co do prawa
błąd co do faktów
błąd co do znamion
Opis:
Artykuł zawiera analizę poglądów dotyczących 1) miejsca znamion typu czynu zabronionego w strukturze normy sankcjonowanej, 2) relacji okoliczności wyłączających bezprawność do normy sankcjonowanej oraz do znamion typu czynu zabronionego, a także 3) sposobów rozumienia pojęcia „znamiona normatywne”. Zaprezentowane zostało, w jaki sposób ustawowy zapis zakresu zastosowania konstrukcji 1) błędu co do okoliczności stanowiących znamiona typu czynu zabronionego, 2) błędu co do okoliczności stanowiących znamiona okoliczności wyłączających bezprawność oraz 3) błędu co do okoliczności wpływających na ustalenie świadomości po stronie sprawcy tego, że jego zachowanie jest bezprawne, wpływa na przyjęcie konwencji co do tego, co powinno stanowić treść świadomości sprawcy, aby można było przyjąć, że zrealizował on znamiona czynu zabronionego umyślnie. W artykule omówiono sposoby zapisywania strony podmiotowej oraz unormowania błędu w ustawie. Zaprezentowano poglądy na interpretację rozgraniczenia pomiędzy przesłankami strony podmiotowej i przesłankami warunkującymi przypisanie sprawcy zawinienia. Całość rozważań teoretycznych przeniesiono na grunt obecnie obowiązującego kodeksu karnego.
The article contains an analysis of views on 1. the issue of the features of a prohibited act in the structure of the sanctioned norm, 2. the relation between the circumstances excluding unlawfulness and the features of a prohibited act, and 3. the issue of “the normative features”. Author’s view on what in the statutory provisions, which are regarded to the issue of the scope of 1. the error regarding features of a prohibited act, 2. the error regarding premises excluding unlawfulness and 3. the error regarding circumstances affecting the perpetrator’s consciousness that his behavior is unlawful, should be contained, is presented in the study. There is also a revision of what should enclose the content of the perpetrator’s consciousness, so that it can be assumed that he has fulfilled the features of a prohibited act intentionally. The article discusses the methods of describing in statutory provisions the mental state of a prohibited act and the issue of the error. Author’s view on the method of the interpretation of the distinction between premises of a mental state of a prohibited act and premises constitute conditions of the assignment of culpability to the perpetrator, also is presented in the article. All theoretical considerations were transferred to the current criminal code.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2018, 21, 1; 247-273
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Programy łagodzenia kar w polskim i amerykańskim prawie ochrony konkurencji a dostępność materiałów leniency dla osób dochodzących roszczeń odszkodowawczych w sprawach karteli i antykonkurencyjnych porozumień
Leniency programmes in Polish and US antitrust law and the access to leniency materials in private damages actions in cases of cartels and other restrictive agreements
Autorzy:
Hansberry-Bieguńska, Dorothy
Krasnodębska-Tomkiel, Małgorzata
Grzegorz, Materna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508356.pdf
Data publikacji:
2016-09-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
polskie prawo ochrony konkurencji
amerykańskie prawo ochrony konkurencji
art. 1 ustawy Shermana
programy łagodzenia kar
prywatnoprawne dochodzenie roszczeń
unijna dyrektywa odszkodowawcza
dostęp do materiałów leniency
odpowiedzialność karna
Polish competition law
US competition law
Section 1 of the Sherman Act
leniency programmes
private actions for damages
EU damages directive
access to leniency materials
discovery in civil cases
criminal liability
Opis:
Tematem artykułu są kwestie związane z dostępem do dokumentów leniency w ramach dochodzenia roszczeń odszkodowawczych w sprawach porozumień ograniczających konkurencję w prawie polskim i amerykańskim. W zakresie prawa polskiego zostały przedstawione rozwiązania prawne zarówno obowiązujące, jak i projektowane w ramach implementacji unijnej dyrektywy odszkodowawczej (dyrektywa 2014/104/UE). Omawiane rozwiązania są przedmiotem analizy w aspekcie wpływu na skuteczność programów łagodzenia kar. Wynikające ze wspominanej dyrektywy przyszłe uregulowanie kwestii dostępu do materiałów leniency na potrzeby dochodzenia roszczeń odszkodowawczych może obniżać skłonność przedsiębiorców do składania wniosków leniency, a przez to skuteczność publicznoprawnego egzekwowanie reguł konkurencji. W związku z tym autorzy artykułu zgłaszają stosowne wnioski de lege ferenda. Jednocześnie, porównując w tym zakresie prawo polskie i USA, dochodzą do wniosku, że to w prawie amerykańskim relacje między prywatnoprawnym i publicznoprawnym egzekwowaniem naruszeń reguł konkurencji są ukształtowane tak, aby oba te narzędzia faktycznie ze sobą współdziałały, nie obniżając wzajemnie swojej skuteczności.
The article addresses issues concerning access to leniency materials by private damages action litigants in cases of restrictive agreements, and analyzes relevant legal provisions in Polish and US laws. With regard to the former, the article considers both its current rules as well as a draft act which will serve to implement the EU Damages Directive (Directive 2014/104/EU). The issue of disclosure of leniency materials to private damages action litigants is analyzed from the perspective of its impact on the effectiveness of leniency programmes. This article questions whether the upcoming legislation concerning access to leniency materials may lessen the readiness of undertakings to submit leniency applications. A consequence of a dampening of the interest in seeking leniency would be a decrease in the effectiveness of public enforcement of competition rules. The authors make therefore certain proposals de lege ferenda. At the same time, a comparison of relevant Polish and US provisions and practices leads the authors to the conclusion that it is the US and its judicial decisions that design the relationships between public and private competition enforcement so that each of these instruments interacts with each other without lowering the other’s effectiveness.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 5; 20-57
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies