Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "accompaniment" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 43
Tytuł:
Relacja rodzina–szkoła w kontekście pedagogiki towarzyszenia
Family–School Relationship in the Context of Pedagogy of Accompaniment
Autorzy:
Dybowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40621658.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
relacja rodziny i szkoły
partnerstwo edukacyjne
pedagogika towarzyszenia
pedagogika ignacjańska
Joyce L. Epstein
family–school relationship
educational partnership
pedagogy of accompaniment
Ignatian pedagogy
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem podjętych analiz jest wskazanie pedagogiki towarzyszenia jako kontekstu dla relacji rodziny i szkoły. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podjęty problem badawczy: W jaki sposób pedagogika towarzyszenia może stanowić tło dla relacji rodziców i nauczycieli? W refleksji zastosowano krytyczną analizę literatury naukowej oraz dokonano przeglądu wyników dotychczasowych badań. PROCES WYWODU: Dokonano przeglądu i analizy wybranych stanowisk koncentrujących się wokół relacji rodzina–szkoła. Szczególny akcent położono na model Joyce L. Epstein. Przedstawiono ogólną charakterystykę pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej, która ma swoje źródła w tradycji edukacyjnej prowadzonej przez Towarzystwo Jezusowe. Podjęto refleksję ukierunkowaną na praktykę edukacyjną dotyczącą możliwości wykorzystania elementów tradycji ignacjańskiej w budowaniu partnerstwa edukacyjnego rodziców i nauczycieli. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W wyniku podjętych analiz ustalono, że najbardziej optymalnym rozwiązaniem dla relacji rodzina–szkoła jest partnerstwo edukacyjne, które w centrum podejmowanych aktywności stawia dziecko/ucznia i jego potrzeby, w czym pomocna może być perspektywa pedagogiki towarzyszenia/ignacjańskiej. WNIOSKI, REKOMENDACJE I APLIKACYJNE ZNACZENIE WPŁYWU BADAŃ: Pedagogika towarzyszenia/ignacjańska jest mało znaną koncepcją pedagogiczną. Jej popularyzacja pozwala na rozszerzenie edukacyjnego myślenia i praktyki edukacyjnej. Poszerza możliwości wyboru dla podmiotów edukacyjnych własnego, indywidualnego podejścia do partnerstwa i współpracy dostosowanej do możliwości dziecka/ucznia oraz rodziców i nauczycieli. Jest to nurt myślenia, który dorosłego stawia w pozycji niedyrektywnej, towarzyszenia, raczej jako „niewidzialnego”, co może dać inną jakość relacji rodzice–nauczyciele.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of these analyses is to identify the pedagogy of accompaniment as a context for the relationship between family and school. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem is: How can the pedagogy of accompaniment serve as a background for parents’ and teachers’ relationships? In the reflection that has been done, a critical analysis of the research papers has been applied and the results of previous research in the field undertaken have been reviewed. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Selected viewpoints focusing on the family-school relationship were reviewed and analysed. Particular focus is given to the model of Joyce L. Epstein. A general characteristic of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy, which has its roots in the educational tradition conducted by the Society of Jesus, is presented. An educational practice- oriented reflection on the possibility of using elements of the Ignatian tradition in building an educational partnership between parents and teachers is given. RESEARCH RESULTS: As a result of the analyses conducted, it was found that the most optimal solution for the family-school relationship is an educational partnership that places the child/ student and his/her needs at the centre of the activities being undertaken, in which the perspective of pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy can be helpful. CONCLUSIONS, RECOMMENDATIONS AND APPLICABLE VALUE OF RESEARCH: Pedagogy of accompaniment/Ignatian pedagogy is a less known pedagogical approach. Its dissemination makes it possible to broaden educational thinking and educational practice. It extends the options for educational actors to choose their own individual view of partnership and collaboration adapted to the capacities of the child/student and parents and teachers. It is a line of thinking that places the adult in a non-directive, accompanying position, rather as an ‘invisible’ one which can give a different quality to the relationship between parents and teachers.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2024, 23, 66; 73-81
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duszpasterskie towarzyszenie narzeczonym i młodym małżonkom w Kościele katolickim według najnowszego dokumentu Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia na tle dotychczasowej praktyki duszpasterskiej i dokumentów Magisterium
The Pastoral Accompaniment of fiancées and young marriages in the Catholic Church in the light of the new document of the Dicastery for Laity, Family in Life, presented against the backdrop of former pastoral practice and documents of Magisterium
Autorzy:
Gałuszka, Paweł
Dej, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339370.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
preparation for the sacrament of marriage
engaged couples
pastoral care of families
accompaniment
catechumenal path
przygotowanie do sakramentu małżeństwa
narzeczeni
duszpasterstwo rodzin
towarzyszenie
droga katechumenalna
Opis:
Przedmiotem artykułu jest refleksja nad duszpasterskim towarzyszeniem osobom przygotowujących się do zawarcia ślubu w Kościele katolickim proponowanym w najnowszym dokumencie Drogi wtajemniczenia katechumenalnego do życia małżeńskiego z 2023 r. Dokonana ona została na tle dotychczasowych dokumentów Magisterium oraz praktyki duszpasterskiej w zakresie przygotowania do sakramentu małżeństwa na przestrzeni ostatniego stulecia. Dla zrealizowania tak postawionego celu przeprowadzono analizę dokumentów Kościoła powszechnego, a także dokumentów Konferencji Episkopatu Polski odnoszących się do tego zagadnienia, przeanalizowano ponadto wypowiedzi poszczególnych papieży. Sobór Watykański II przyniósł istotną zmianę w spojrzeniu na sakrament małżeństwa. Konsekwencją refleksji soborowej były późniejsze wytyczne dotyczące sposobu przygotowania narzeczonych zawarte w adhortacji Familiaris consortio Jana Pawła II. Najnowszy dokument Dykasterii ds. Świeckich, Rodziny i Życia powstały po publikacji adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka, proponuje zmiany w towarzyszeniu narzeczonym i młodym małżonkom. W myśl założeń tego dokumentu powinno być ono realizowane poprzez drogę wtajemniczenia katechumenalnego, której pierwszym celem jest przybliżenie narzeczonych do Kościoła i rozbudzeniem wiary, a dopiero drugim bezpośrednie przygotowanie do ślubu.
The purpose of this article is to refl ect on the pastoral accompaniment of those preparing for marriage in the Catholic Church proposed in the latest document Catechumenal Pathways for Married Life presented in 2023 by the Dicastery for Laity, Family and Life. It was done against the background of previous Magisterium documents and pastoral practice in the preparation for the sacrament of marriage over the last century. In order to achieve this aim, the documents of the universal Church and the documents of the Polish Episcopal Conference dealing with this issue have been analysed, as well as the statements of individual popes. The Second Vatican Council brought a significant change in the view on the sacrament of marriage. A consequence of the Council’s reflection were the later guidelines on the manner of preparation of fiancées contained in John Paul II’s exhortation Familiaris consortio. The most recent document of the Dicastery for Laity, Family and Life, written after the publication of Pope Francis’ exhortation Amoris laetitia, proposes significant changes in the accompaniment of fiancées and young married couples. According to the guidelines of the document, this should be carried out through the path of catechumenal initiation, the first aim of which is to bring the engaged couples closer to the Church and to awaken their faith, and only the second is direct preparation for marriage.
Źródło:
Teologia i moralność; 2023, 18, 2 (34); 181-197
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guidelines for the Pastoral Care of the Divorced and Remarried in Czechia after Amoris laetitia
Wytyczne dla duszpasterstwa osób rozwiedzionych i osób żyjących w nowych związkach małżeńskich po Amoris laetitia w Republice Czeskiej
Autorzy:
Menke, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339285.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Amoris laetitia
Bishops’ Conference of the Czech Republic
discernment
accompaniment
irregular situations
directive of the Diocese of Plzeň
Konferencja Episkopatu Czech
rozeznawanie
towarzyszenie
sytuacje nieregularne
wytyczne diecezji pilzneńskiej
Opis:
The article summarizes the Czech way of searching and creating possible guidelines of the Bishops' Conference or directives of individual bishops after the Post-synodal Apostolic Exhortation Amoris laetitia of Pope Francis. It discusses the establishments of a commission of experts, refers to foreign opinions that inspired the commission in its work, and outlines the lack of consensus among the bishops. Thus, the Bishops’ Conference failed to draw up uniformed guidelines on the subject. One of the bishops (the Diocese of Plzeň), after some time of searching for a solution, finally issued his own diocesan directive in the spring of 2023, the content of which is also presented in the text of the article.
Artykuł przedstawia czeski sposób poszukiwania i tworzenia wytycznych konferencji biskupów lub dyrektyw poszczególnych biskupów po opublikowaniu posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka. Opisuje utworzenie komisji ekspertów, podsumowanie zagranicznych opinii, które zainspirowały komisję w jej pracy oraz brak konsensusu wśród biskupów. W związku z tym w Czechach nie powstała jednolita instrukcja konferencji biskupów, a jeden z biskupów (diecezji pilzneńskiej), po pewnym czasie poszukiwania rozwiązania, wiosną 2023 r. wydał własną dyrektywę diecezjalną, której treść również została przedstawiona w tekście artykułu.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 173-186
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teoretyczne podstawy towarzyszenia rodzinom zastępczym. W stronę rekomendacji metodycznych z punktu widzenia nauk o rodzinie
Theoretical foundations of the accompaniment of foster families. Towards methodological recommendations from the point of view of family studies
Autorzy:
Żukiewicz, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339420.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
family
foster family
family assistant
accompaniment
familiology
family study
rodzina
rodzina zastępcza
asystent rodziny
towarzyszenie
familiologia
nauki o rodzinie
Opis:
Niniejszy artykuł powstał w celu prezentacji teoretycznych i metodycznych filarów działalności społecznej prowadzonej w środowisku rodzicielstwa zastępczego. W toku analizy wykorzystano metodę deskresearch. Badania obejmowały źródła regulacji prawnej, wyniki zrealizowanych eksploracji terenowych (własnych i obcych) oraz wybraną literaturę przedmiotu. W świetle przeprowadzonych badań można stwierdzić, że kategoria towarzyszenia wymaga dalszego namysłu oraz naukowych badań ukierunkowanych na sferę działalności wspomagającej rodziny zastępcze w ich codziennej służbie.
This article has been prepared in order to present the theoretical and methodological foundations of social activity conducted in the foster parenthood environment. In the course of the under taken analyses, the deskresearch method was used. The research covered sources of legal regulation, the results of previous field explorations (own and foreign), as well as specialist literature on the subject. On the basis of the conducted research, it can be assumed that the category of accompaniment requires further reflection and scientific research aimed at the sphere of activity supporting foster families in their daily service.
Źródło:
Teologia i moralność; 2023, 18, 2 (34); 27-40
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walor edukacyjny pedagogiki towarzyszenia
Educational Value of the Pedagogy of Accompaniment
Autorzy:
Marek, Zbigniew Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763444.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
spirituality
education
pedagogy of accompaniment
synergy in education
personalism
duchowość
pedagogika towarzyszenia
synergia w edukacji
personalizm
Opis:
Działania pedagogiczne zakładają wspomaganie rozwoju osoby wychowanka poprzez pomoc w osiąganiu dobrostanu, harmonii w relacjach z sobą i otoczeniem, a w konsekwencji w osiąganiu założonych celów. Tak nakreślona wizja rozwoju człowieka w praktyce pedagogicznej może jednak przyjmować różne postaci. W artykule ukazano wizję wspomagania pedagogicznego, która wynika z postrzegania człowieka i jego rozwoju w ujęciu pedagogiki towarzyszenia, zwanej też pedagogiką jezuicką. Przedmiotem refleksji jest duchowość wyrastająca z ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli. Jej specyfiką jest teocentryczne i chrystocentryczne postrzeganie świata i człowieka. W duchowości tej na szczególną uwagę zasługują dwie zasady: magis oraz cura personalis, które zarówno w praktyce, jak i refleksji naukowej zdają się stwarzać warunki do wywoływania efektu synergicznego. Odwołując się do przesłania zawartego w tych zasadach, w artykule zaprezentowano możliwości korzystania z pedagogiki towarzyszenia w codziennych oddziaływaniach edukacyjno-wychowawczych.
Pedagogical work supports the development of the pupil by helping to achieve well-being, harmony in relationships with oneself and the environment, and, consequently, one’s goals. However, this vision of human development in pedagogical practice may take various forms. The article presents the vision of pedagogical support which results from the perception of humankind and personal development in terms of accompaniment pedagogy, also known as Jesuit pedagogy. The subject of reflection is the spirituality that arises from the spiritual exercises of St. Ignatius of Loyola. Its uniqueness lies in its theocentric and Christocentric perception of the world and humankind. In this spirituality, two principles deserve special attention – magis and cura personalis – which, both in practice and in scientific reflection, seem to lead to a synergistic effect. Referring to the message contained in these principles, the article presents the possibilities of using accompaniment pedagogy in everyday educational interactions.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 4; 57-74
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accompanying the Catechised in Their Holistic Development
Towarzyszenie katechizowanym w ich wszechstronnym rozwoju
Autorzy:
Zellma, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343208.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
towarzyszenie
katecheta
wszechstronny rozwój
wychowanek
wychowanie
pedagogika
katechetyka
nauczanie religii
katecheza
accompaniment
catechist
holistic development
pupil
education
pedagogy
catechetics
religion teaching
catechesis
Opis:
The analyses presented in this paper focus on the accompaniment for the catechised in their holistic development. Thus described, the educational activity of a catechist is consistent with the principle of faithfulness to God and to man. It always concerns a specific catechised person with specific developmental predispositions who lives in a specific community and is influenced by modern culture. By referring to the Catechetical directory and the literature on the subject, it was pointed out that the accompaniment for the catechised in their holistic development is the fundamental pedagogic and catechetic category. Various aspects of accompaniment for the catechised in the contemporary world are presented. Vocation, passion as well as the testimony of life and faith were particularly emphasised. The importance of the encounter, presence, being near and being with the pupil, and dialogue were stressed. Active listening, trust, care, devotion, kindness, empathy, and credibility were also regarded as important. The described traits and predispositions of a catechist play an important role in establishing authentic relations with pupils. They are manifestations of the communicative and pedagogic competence of the catechist and his ability to accomplish his goals, as well as of his awareness of the vocation and the educational mission among the catechised.
Analizy podjęte w artykule skoncentrowano wokół problematyki towarzyszenia osobom katechizowanym w procesie ich wszechstronnego rozwoju. Tak określona aktywność wychowawcza katechety jest zgodna z zasadą wierności Bogu i człowiekowi. Dotyczy zawsze konkretnego katechizowanego, który ma określone predyspozycje rozwojowe, żyje w konkretnej społeczności i podlega wpływom współczesnej kultury. Odwołując się do Dyrektorium o katechizacji i literatury przedmiotu zauważono, że towarzyszenie katechizowanym w ich wszechstronnym rozwoju jest podstawową kategorią pedagogiczną i katechetyczną. Przedstawiono różne aspekty towarzyszenia katechizowanym we wszechstronnym rozwoju. Szczególną uwagę zwrócono na powołanie, pasję oraz świadectwo życia i wiary. W tym kontekście podkreślono znaczenie spotkania, obecności, bycia obok i bycia z wychowankiem, dialogu. Za ważne uznano również aktywne słuchanie, zaufanie, troskę, oddanie, życzliwość, empatię, wiarygodność. Tak określone cechy i predyspozycje katechety odgrywają ważną rolę w nawiązaniu autentycznych relacji z wychowankami. Świadczą o kompetencjach komunikacyjnych, pedagogicznych i realizacyjnych katechety oraz jego świadomości powołania i posłannictwa wychowawczego wobec katechizowanych.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 11; 5-22
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ojcostwo w wychowaniu
Fatherhood in Upbringing
Autorzy:
Marek, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40495085.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ojciec
towarzyszenie
duchowość
rozeznawanie
ojcostwo
father
fatherhood
accompaniment
spirituality
discernment
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest wykazanie zasadności działań umożliwiających świadome przygotowanie do pełnienia roli ojca. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Dla jakich powodów warto zabiegać o przygotowanie przyszłych ojców do stojących przed nimi zadań. Do rozwiązania problemu zostanie wykorzystana literatura przedmiotu analizowana metodą analityczno-syntetyczną.  PROCES WYWODU: Na podstawie ważniejszych aspektów duchowości omówiono zadania wynikające z bycia ojcem oraz kierunki podejmowanych inicjatyw wychowawczych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Ojcostwo obejmuje zarówno sferę życia biologicznego, jak i duchowego (wewnętrznego). To zaś domaga się inicjatyw ułatwiających dziecku odkrycie, że jest kochane. Temu poczuciu sprzyja poszanowanie podmiotowości nie tylko ojca, ale też i dziecka. Chodzi o doświadczanie wolności, z której dziecko w pełni nie jest jeszcze w stanie korzystać. Ojciec świadomy tych ograniczeń dziecka towarzyszy mu w osiąganiu dojrzałości. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Przeprowadzony wywód zdaje się potwierdzać zasadność uświadamiania dorosłym potrzeby kształtowania osobowych relacji ojciec–dziecko.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to show the legitimacy of actions enabling conscious preparation for fulfilling the role of a father. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The article aims to answer the question about the reasons why it is worth striving for the preparation of future fathers for the tasks that they face up. The literature on the subject will be used to solve the problem, analyzed by the analytical – synthetic method.  THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Based on the most important aspects of spirituality, both the tasks resulting from being a father and the directions of undertaken educational initiatives were discussed, as well. RESEARCH RESULTS: Being a father is associated not only with biological but also spiritual (internal) fatherhood. This demands initiatives that make it easier for the child to discover that he/ she is loved. This feeling is fostered by respect for the subjectivity of not only the father, but also the child. Here, it is about experiencing a freedom that the child is not able to use it yet. The father, aware of these limitations of the child, accompanies him/her in reaching maturity. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The presented process of argu‑ mentation seems to confirm the legitimacy of making adults aware of the need to shape personal father–child relationships
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 58; 45-55
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogia towarzyszenia i miłosierdzia jako wyjście na peryferia i dążenie do inkluzji – o interpretacji dynamiki i napięć pedagogii ignacjańskiej papieża Franciszka w nieprzejrzystym świecie
Pedagogy of Accompaniment and Mercy as an Exit to the Periphery and Pursuit to Inclusion – on the Interpretation of the Dynamics and Tensions of Ignatian Pedagogy of Pope Francis in Non-transparent World
Autorzy:
Rembierz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494492.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pedagogia towarzyszenia i miłosierdzia
peryferia
inkluzja
napięcia pedagogii ignacjańskiej
Jorge Mario Bergoglio/papież Franciszek
pedagogy of accompaniment and mercy
periphery
inclusion
tensions of the Ignatian pedagogy
Jorge Mario Bergoglio/Pope Francis
Opis:
CEL NAUKOWY: Rekonstrukcja i analiza idei i pojęć pedagogii towarzyszenia i miłosierdzia – jako interpretacji pedagogii ignacjańskiej rozwijanej przez papieża Franciszka – mają przyczynić się do lepszego jej rozumienia. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Rekonstrukcja i analiza (jako sposób postępowania badawczego) służą rozpatrzeniu źródeł i interpretacji analizowanych pedagogii. PROCES WYWODU: Postępując m.in. wedle postulatów ustawicznych poszukiwań intelektualnych rozeznaje się założenia (także milczące tło) pedagogii. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Przybliżenie sensu idei i pojęć pedagogii towarzyszenia i miłosierdzia. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zachęcenie pedagogów do wnikliwego i krytycznego zapoznania się z interpretacjami pedagogii ignacjańskiej.
RESEARCH OBJECTIVE: The reconstruction and analysis of the ideas and concepts of the pedagogy of accompaniment and mercy (developed by Francis), are to contribute to its better understanding. Also, the consideration of the interpretation of the dynamics and tensions of the Ignatian pedagogy of Pope Francis in the non-transparent world is to give a better understanding of this interpretation. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: Reconstructions and analyses (as a mode of research procedure) are used to consider how the ideas and concepts of analyzed pedagogies are interpreted and understood, and what are their sources. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Following the postulates of continuous intellectual search and continuous learning, an attempt is made to discern the assumptions (including the tacit background) of the pedagogies of accompaniment and mercy. RESEARCH RESULTS: To bring closer the sense of the ideas and notions of the pedagogy of accompaniment and mercy. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: To encourage educators to get acquainted carefully and critically with the interpretations of Ignatian pedagogy and to expand the circle of participants in the discussion on this pedagogy.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 63-79
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świadczenie przez Kościół partykularny pomocy duszpastersko-prawnej małżonkom rozwiedzionym na przykładzie archidiecezji Trani–Barletta–Bisceglie i archidiecezji Pescara–Penne
The Provision of Pastoral and Legal Assistance by the Particular Church to Divorced Spouses on the Example of the Archdiocese of Trani–Barletta–Bisceglie and the Archdiocese of Pescara–Penne
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551716.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Spouses divorced
pastoral and legal accompaniment of spouses
nullitatis matrimonii cases
Opis:
W Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus z 15 sierpnia 2015 r. Franciszek przypomniał biskupom diecezjalnym, że zgodnie z kan. 383 § 1 KPK obowiązani są do opieki nad małżonkami pozostającymi w separacji lub rozwiedzionymi. Troska ustawodawcy o łatwy dostęp do pomocy prawnej i duszpasterskiej dla rozwiedzionych małżonków znajduje odzwierciedlenie w wielu inicjatywach mających na celu towarzyszenie takim osobom w ich życiu i ułatwienie dostępu do sądu. Włoskie archidiecezje Trani–Barletta–Bisceglie i Pescara–Penne są przykładami pożytecznych inicjatyw, które mają pomóc rozwiedzionym małżonkom w rozeznaniu ich sytuacji życiowej oraz we wniesieniu powództwa o unieważnienie małżeństwa. Podjęto tam cenne instytucjonalne formy pomocy tym małżonkom.
In the Motu proprio Mitis Iudex Dominus Iesus of August 15, 2015, Francis reminded the diocesan bishops that under can. 383 § 1 of the CIC are obliged to care for separated or divorced spouses. The legislator's concern for easy access to legal and pastoral assistance for divorced spouses is reflected in many initiatives aimed at accompanying such people on their way of life and facilitating their access to court. The Italian archdioceses of Trani–Barletta–Bisceglie and Pescara–Penne are examples of useful initiatives to help divorced spouses discern their life situation and to assist them in bringing proceedings for annulment of their marriage. Valuable institutional forms of helping these spouses have been undertaken there.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 87-100
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teologia małżeństwa w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia". Aspekty duszpasterskie
Autorzy:
Faggioni, Maurizio Pietro
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088035.pdf
Data publikacji:
2022-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
theology of marriage
Familairis Consortio
Familiaris consortio, Amoris laetitia, communio amoris, communion of persons, theology of love, psychology of love
continuity of teaching
pastoral care of families
law of gradualness
accompaniment in irregular situations
teologia małżeństwa
Familairis consortio
Amoris laetitia
ciągłość nauczania
duszpasterstwo rodzin
prawo stopniowości
towarzyszenie w sytuacjach nieuregulowanych
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie ujęć teologii małżeństwa w adhortacjach Familiaris consortio oraz Amoris laetitia z punktu widzenia duszpasterstwa. Podjęty problem rozwiązywany jest przede wszystkim za pomocą metody analizy porównawczej tekstów źródłowych. W pierwszej części artykułu przedstawiono refleksję na temat kontynuacji oraz rozwoju nauczania w Kościele. Ciągłość tego rozwoju przypomina wzrost organizmu żywego, który poprzez różne etapy dochodzi do form coraz dojrzalszych. W podobny sposób adhortacja Amoris laetitia, wychodząc od nauczania zawartego w Familiaris consortio, rozwija je zgodnie ze specyficznym, nowym podejściem papieża Franciszka, przestawionym w adhortacji Evangelii Gaudium. Druga część artykułu pokazuje, że Amoris laetitia wpisuje się w tradycję nauczania Kościoła na temat małżeństwa i rodziny, współbrzmiąc z takimi dokumentami, jak: soborowa konstytucja Gaudium et spes, encyklika Humanae vitae Pawła VI, list do rodzin Gratissimam sane Jana Pawła II, a przede wszystkim adhortacja Familiaris consortio. Obydwa analizowane w artykule dokumenty postulują koncentrację na konkretnych życiowych realiach oraz przedstawiają wspólny ideał małżeństwa chrześcijańskiego, jego sakramentalności i otwartości na życie. Trzecia część artykułu, koncentrując się szczególnie na podejściu do tzw. sytuacji „nieregularnych”, pokazuje, w jaki sposób Amoris laetitia jest rozwinięciem nauczania Familiaris consortio. Rozwój doktryny przedstawiono w szerszym kontekście, prezentując nauczanie Franciszka jako kolejny etap na drodze zapoczątkowanej przez jego poprzedników, uwzględniającej „prawo stopniowości”, rozeznanie osobiste i duszpasterskie oraz integrację wiernych w sytuacjach niedoskonałych. Przeprowadzone analizy wykazały, że adhortacje Familiaris consortio oraz Amoris laetitia stanowią dwa istotne kroki na drodze Kościoła posoborowego, wyznaczonej przez konstytucję Gaudium et spes, oraz że pomiędzy dokumentami widać wyraźnie ciągłość oraz rozwój nauczania.
The article addresses the problem of the relationship between the theology of marriage in the exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia from the pastoral point of view, using primarily the method of comparative analysis of source texts. The first part of the article presents a reflection on the continuity and development of teaching in the Church. The continuity of this development resembles the growth of a living organism, which through various stages reaches ever more mature forms. In a similar way, the exhortation Amoris Laetitia, starting from the teaching contained in the Familiaris Consortio, develops them in accordance with the specific new approach of Pope Francis presented in the exhortation Evangelii Gaudium. The second part of the article shows that Amoris laetitia is part of the tradition of the Church's teaching on marriage and the family, resonating with such documents as: the conciliar constitution Gaudium et Spes, the encyclical letter Humanae Vitae of Paul VI, a letter to the families Gratissimam Sane of John Paul II, and above all the exhortation Familiaris Consortio. Both documents analyzed postulate concentration on specific life realities, and also present the common ideal of Christian marriage, its sacramentality and openness to life. The third part of the article shows how Amoris Laetitia is a development of the teaching of Familiaris Consortio, focusing in particular on the approach to the so-called "irregular" situations. The doctrine’s development is presented in a broader context, showing the teaching of Francis as the subsequent stage on the path started by his predecessors, taking into account the “law of gradualness”, personal and pastoral discernment and the integration of the faithful in imperfect situations. The analysis shows that Familiaris Consortio and Amoris Laetitia are two important steps on the path of the post-conciliar Church set out by the constitution Gaudium et Spes, and continuity and development of teaching are clearly visible between the documents.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 1; 133-145
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche” Bernharda Kothego (1821–1897). Dzieje i repertuar
"Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche" of Bernhard Kothe (1821–1897). History and repertoire
Autorzy:
Pawlik, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201962.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
bernhard kothe
akompaniament organowy
cecylianizm
parafia św. krzyża w opolu
organ accompaniment
cecilianism
st. cross parish in opole
Opis:
Muzyka kościelna na przełomie XVIII i XIX wieku przeżywała kryzys. Pozycja organisty w społeczeństwie uległa dewaluacji, a za kontuarem zasiedli przypadkowi ludzie. Niezwykle potrzebne w tym momencie okazały się wszelkie materiały przybliżające rolę muzyki w kościele, ale także takie, dzięki którym znający nuty kandydat mógł od razu rozpocząć posługę organisty. Pragnienie zapełnienia tej luki towarzyszyło Bernhardowi Kothemu, dyrektorowi muzycznemu kościoła św. Krzyża w Opolu, w 1865 roku, podczas komponowania zbioru towarzyszeń organowych Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche. Niniejszy artykuł dzieli się na trzy części. W pierwszej przybliżona zostanie postać Bernharda Kothego, jego biografia oraz działalność. Dwie kolejne będą dotyczyć omawianego zbioru towarzyszeń organowych. Najpierw przedstawione zostaną idee towarzyszące wydaniu pozycji oraz doboru pieśni. Natomiast w ostatniej części znajdzie się analiza zawartości zbioru oraz akompaniamentów zaproponowanych przez B. Kothego. Przyglądając się omawianemu zbiorowi towarzyszeń organowych należy zwrócić uwagę na troskę, którą wydawca przy pomocy swojego dzieła objął kilka rzeczywistości. Pierwszą z nich jest liturgia kościoła katolickiego. Idee cecylianizmu były mu szczególnie bliskie, wszak założył oddział towarzystwa cecyliańskiego w Opolu. Pracował jako organista i nauczyciel muzyki, co pozwoliło mu zadbać również o potrzeby posługujących, wiernych, a w szczególności młodzieży. Dzięki swoim staraniom B. Kothe stworzył dzieło dziewięciokrotnie wznawiane, które szybko zyskało popularność. Zaszczepione w Melodieen idee wzbudziły szeroki rezonans w świecie niemiecko- i polskojęzycznym. B. Kothe zdobył także naśladowców, czego dowodem są żarliwe podziękowania w chorale Richarda Gillara.
Church music at the turn of the 18th and 19th centuries was in crisis. The position of the organist in society was devalued, and random people played on the organ. At this point, all books related to the role of music in the church turned out to be extremely necessary, but also those that would allow the candidate who knew the notes to start the organist's service immediately. Bernhard Kothe, music director of the Church of St. Cross in Opole, desire to fill this gap in 1865, while composing a collection of organ companions Melodieen zu dem Oppelner katholischen Gesangbuche. This article is divided into three parts. The first part introduces Bernhard Kothe, his biography and work. The next two will concern the discussed set of organ associations. First, circumstances of the creation and selection of the songs will be presented. In the last part, however, there will be an analysis of the content of the set and the accompaniment proposed by B. Kothe. When looking at the discussed collection of organ works, one should pay attention to the care that the publisher has embraced several realities with his work. The first is the liturgy of the Catholic Church. The ideas of Cecilianism were particularly close to him, after all, he founded a branch of the Cecilian society in Opole. He worked as an organist and music teacher, which allowed him to take care of the needs of church musician, the people, especially young people. Thanks to his efforts, B. Kothe created a work reprinted nine times, which quickly gained popularity. The ideas instilled in Melodieen aroused a wide resonance in the German and Polish-speaking world. B. Kothe also gained followers, as evidenced by the heartfelt thanks in Richard Gillar's chorale.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2021, 16; 83-98
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie wielkie inicjatywy w historii muzyki kościelnej w I połowie XX wieku
Two grand initiatives in the history of the church music in the 20th century
Autorzy:
Grajewski, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1201963.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
ks. jules van nuffel
ks. henryk nowacki
chorał gregoriański
akompaniament
liturgia
fr jules van nuffel
fr henryk nowacki
plainsong
accompaniment
liturgy
Opis:
W pierwszej połowie XX w. w dwóch krajach pojawiła się inicjatywa opublikowania akompaniamentu organowego do melodii kościelnych zawartych w Liber Usualis. Pomysł ten, wpisujący się doskonale w nurt ruchu cecyliańskiego, zrealizowali niezależnie od siebie dwaj księża: Jules Van Nuffel (Belg) oraz Henryk Nowacki (Polak). O ile praca J. Van Nuffela została opublikowana pod tytułem Nova Organi Harmonia, o tyle przedsięwzięcie H. Nowackiego nie doczekało się wydania drukiem. Pozostało w rękopisie, który pieczołowicie przepisała s. Margarita Romanowicz z Niegowa nieopodal Warszawy, gdzie autor pracował duszpastersko. Oba ogromne dzieła nie odegrały już, niestety, znaczącej roli w historii muzyki kościelnej z tego powodu, że powstały zbyt późno: reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II znacznie ograniczyła obecność chorału gregoriańskiego w liturgii.
In the first half of the 20th century an initiative was launched in two countries to publish organ accompaniments to church melodies included in Liber Usualis. This idea, perfectly fitting into the Cecilian Movement, was independently implemented by two priests: Jules Van Nuffel, a Belgian, and Henryk Nowacki, a Pole. While Van Nuffel’s work was published under the title Nova Organi Harmonia, Nowacki’s project was not published in print. It was preserved as the manuscript, carefully transcribed by sister Margarita Romanowicz from Niegowo near Warsaw, where the author worked pastorally. Unfortunately, both great works did not assume a significant role in the history of church music, because they were created too late: the liturgical reform of the Second Vatican Council has significantly limited the presence of Gregorian chant in liturgy.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2021, 16; 67-81
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expectations Oczekiwania małżonków wobec duszpasterskiego wsparcia miłości małżeńskiej
Expectations of Spouses Towards the Pastoral Support of Conjugal Love
Autorzy:
Korgul, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1726401.pdf
Data publikacji:
2021-07-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłość małżeńska
towarzyszenie
umacnianie
duszpasterstwo
oczekiwania
marital love
accompaniment
strengthening
pastoral care
expectations
Opis:
Sakrament małżeństwa wpisuje się w naturalne dążenie do miłości przez mężczyznę i kobietę. Małżonkowie otrzymują w nim wsparcie od samego Boga. Zadaniem duszpasterzy jak i całej wspólnoty kościelnej jest umacnianie małżonków w ich sakramentalnej miłości. Proces ten nazywamy towarzyszeniem duszpasterskim. Przeprowadzone badania wskazały, iż wpływ na wzrost oczekiwań w umacnianiu miłości małżeńskiej ma stosunek małżonków do wiary, przynależność do grup i zrzeszeń oraz długość stażu małżeńskiego. Wyzwaniem duszpasterskim jest umacnianie wiary małżonków, angażowanie coraz więcej par w przynależność do grup i zrzeszeń oraz troska o małżeństwa z krótszym stażem.
The sacrament of marriage is part of the natural pursuit of love by a man and a woman. In it, the spouses receive support from God Himself. The task of pastors and the entire Church community is to strengthen the spouses in their sacramental love. This process is called pastoral accompaniment. Research has shown that an increase in the expectations of strengthening marital love is influenced by the spouses’ attitude to faith, membership in groups and associations and the length of their marriage. The pastoral challenge is to strengthen the faith of the spouses, to involve more and more couples in groups and associations and to care for couples with shorter marriages.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 6; 91-107
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grief and Mourning During the COVID-19 Pandemic: A Psychological and Pastoral Perspective
Autorzy:
Trębski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149960.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
grief
mourning
COVID-19 pandemic
psychological aspects
pastoral accompaniment
Opis:
This article considers the difficulties associated with grief, mourning, and healing during the COVID-19 pandemic. The current pandemic has affected the way individuals overcome grief, since the bereaved must grieve without the usual social, cultural, and religious supports. Due to the ban on visiting the sick in hospitals as well as gathering and mourning in funeral homes, many people are experiencing pathological grief. This article indicates the importance of pastorally accompanying people who are going through the complicated process of mourning, and it emphasizes that, through spiritual help and psychological accompaniment, this period can lead to healing that results in posttraumatic adaptation (resilience) and inner development.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 163-176
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Katolicy rozwiedzeni żyjący w nowych związkach wobec duszpasterstwa więzi
Divorced Catholics Living in New Relationships Towards the Pastoral Care of Bonds
Autorzy:
Kuczmarska, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026038.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
więź miłości małżeńskiej
katolicy rozwiedzeni
nieuregulowane sytuacje małżeńskie
duszpasterskie towarzyszenie
duszpasterstwo więzi
the bond of marital love
divorced Catholics
unregulated marital situations
pastoral accompaniment
pastoral care of bonds
Opis:
Więź miłości małżeńskiej jest szczególną relacją międzyosobową. Współczesne małżeństwa i pary doświadczają wielu zewnętrznych i wewnętrznych trudności w tworzeniu i umacnianiu więzi miłości, dlatego potrzebują one wsparcia. Odpowiedzią Kościoła na to wyzwanie jest zainspirowane przez papieża Franciszka duszpasterstwo więzi. Podobnie jak małżonkowie, także pary katolików rozwiedzionych będących w nieuregulowanych sytuacjach małżeńskich potrzebują duszpasterskiego wsparcia ich więzi ze względu na dobro ich związku oraz w trosce o dobro wychowywanych dzieci. Artykuł podejmuje problem duszpasterskiego towarzyszenia parom żyjącym w sytuacjach nieuregulowanych w umacnianiu ich więzi. Postawiony problem rozwiązuje trójetapowo. Zawiera wskazania Kościoła dotyczące duszpasterstwa więzi, ukazuje oczekiwania osób żyjących w małżeńskich sytuacjach nieregularnych na podstawie badań empirycznych oraz formułuje wnioski pastoralne.
The bond of conjugal love is a special interpersonal relationship. Today’s married couples experience many external and internal difficulties in creating and strengthening a bond of love and therefore they need support. The Church’s response to this challenge is the ministry of bonds inspired by Pope Francis. Like spouses, also couples of divorced Catholics who are in unregulated marital situations, need pastoral support for their bonds, for the good of their relationship and for the well-being of their children. The article deals with the problem of pastoral accompaniment to couples living in unregulated situations in strengthening their bonds. The problem is solved in three steps. It contains the guidelines of the Church regarding the pastoral care of bonds, shows the expectations of people living in irregular marital situations on the basis of empirical research and formulates pastoral conclusions.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 1; 230-246
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 43

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies