Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "absurdity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    За смъртта на разказвача в маранята на магическия реализъм. Наблюдения върху творчеството на Георги Марковски
    Autorzy:
    Angelova, Maia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/681473.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    magic realism, socialist realism, parody, absurdity, postmodernism
    realizm magiczny, realizm socjalistyczny, parodia, absurd, postmodernizm
    Opis:
    The article focuses on specific aspects of Georgi Markovski’s fiction, linking them with the influence of magical realism over his work. The analysis is based on the author’s debut novel Sensemaya (1971) and its version from 1978, named Portrait with a blue bird.
    O śmierci narratora w skwarze realizmu magicznego. Uwagi o twórczości Georgi MarkovskiegoW artykule omówione zostały elementy fikcji w utworach bułgarskiego prozaika Georgi Markovskiego, związane z wpływem realizmu magicznego na jego twórczość. Przedmiotem analizy była debiutancka powieść G. Markowskiego Sensemaja w konfrontacji z jej wersją z 1978 roku zatytułowaną Portret z niebieskim ptakiem.
    Źródło:
    Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie; 2018, 7
    2449-8297
    Pojawia się w:
    Zeszyty Cyrylo-Metodiańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienia filozoficzne w pracach Lewisa Carrolla
    Philosophical Questions in Lewis Carroll’s Works
    Autorzy:
    Głąb, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013937.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Lewis Carroll
    absurd
    język
    filozofia analityczna
    logika
    Ludwig Wittgenstein
    absurdity
    language
    analytic philosophy
    logic
    Opis:
    The article tries to answer the following questions: Why did Lewis Carroll’s ideas, expressed in the form of fairy tales, fascinate numerous analytical philosophers? What does Carroll’s contribution to the contemporary logic and philosophy consist in? The basic thesis of the article is that Lewis Carroll – remaining in the Anglo-Saxon tradition of David Hume’s and George Berkeley’s philosophy – supplied material illustrating the problems connected with the use of language. He showed how improper use of language leads to formation of philosophical problems. The article presents Carroll’s output. He was one of the pioneers of symbolic logic that he  developed in Boole’s and De Morgan’s tradition – in the field of the so-called recreation mathematics that he popularized in the form of riddles, puzzles, doublets and puns, compared by some logicians to a formal system. The article presents the essence of the theory of language developed by Carroll, in which language may be something hermetic with only one person having access to it (the case of Humpty Dumpty), but also something common, something social (Alice’s conversation with the White King). Attention is paid to the fact that Carroll differentiated between what is nonsensical and what is absurd (the criterion being its relation to logic). It is pointed that Carroll’s aim was first of all discovering the nonsense that is hidden behind the formulation of a metaphysical problem. In the article also the connections are studied between Carroll and Ludwig Wittgenstein, the relation between them being seen in the view that absurd introduced by means of humor is a kind of vaccine that is supposed to protect us from forming absurdity in philosophy. In conclusion it is stated that Carroll’s ideas that are the most significant for analytic philosophers are concerned with the nature of language that is not a transparent medium for him, but something that offers resistance when we communicate with others, as well as something that may be flexible and adjusted to our will. By manipulating language Carroll shows in what way philosophy balances between sense and nonsense and how often philosophical questions arise from erroneous use of language and erroneous posing of problems.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2005, 53, 1; 55-85
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tragizm, absurd, paradoks – wokół słownika pojęć Waltera Hilsbechera
    Tragedy, absurdity, paradox – around Walter Hilsbecher’s dictionary of concepts
    Autorzy:
    Frankiewicz, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129701.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    tragedy
    absurdity
    paradox
    philosophy of absurdity
    Walter Hilsbecher
    tragizm
    absurd
    paradoks
    filozofia absurdu
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę zdefiniowania pojęć tragizmu, absurdu i paradoksu, terminów kluczowych według niemieckiego eseisty Waltera Hilsbechera. Jest to zadanie trudne i ciekawe zarazem, głównie z uwagi na fakt, że pojęcia będące przedmiotem filozofii spekulatywnej stosunkowo rzadko podlegają skrupulatnym definicjom. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest trudność w uchwyceniu znaczenia tych terminów w sztywnych ramach. Problemy te pojawiają się również w tekście Hilsbechera pt. Tragizm, absurd, paradoks z 1972 roku. Filozofia absurdu, której metodologiczne wyodrębnienie postuluję, za centralne pojęcie obrała rzeczony absurd, również wymykający się ostrym definicjom. Niniejszy tekst stawia sobie za cel rekonstrukcję Hilsbecherowskiego słownika centralnych dla filozofii absurdu pojęć w odwołaniu do tradycji współczesnej filozofii spekulatywnej. Umiejscawiając myśl niemieckiego pisarza w kontekście innych twórców obracających się w podobnym kontekście tematycznym i stylistycznym (takich jak A. Camus, H. Bergson), zarysuję ten specyficzny nurt filozofii.
    In this article, I make an attempt to define terms such as: tragedy, absurdity, and paradox as conceived of by the German essayist Walter Hilsbecher. This is a task which is both difficult and interesting, mainly because of the fact that concepts from within speculative philosophy are relatively rarely subject to scrupulous definitions. The reason for this state of affairs lies in the difficulty to capture the meaning of these concepts within a rigid framework. These problems also appear in Hilsbecher’s 1972 work titled Tragizm, absurd, paradoks [Tragedy, Absurd, Paradox]. The philosophy of the absurd – the methodological separation of which I propose – has the absurd for its central concept, but it is a concept which eludes sharp definitions, too. This article aims to reconstruct Hilsbecher’s vocabulary of concepts crucial to the philosophy of absurdity in reference to the tradition of contemporary speculative philosophy. By locating the German writer’s thought in the context of other authors working in a similar thematic and stylistic context (such as A. Camus or H. Bergson), I will outline this specific strand of philosophy.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2021, 63, 4; 111-126
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trąd w porządku teologicznym Zwiastowania Paula Claudela
    Autorzy:
    Kucab, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030260.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    Bible
    absurdity
    illness
    gift
    mystery
    faith
    Biblia
    absurd
    choroba
    dar
    tajemnica
    wiara
    Opis:
    Artykuł analizuje zagadnienie trądu jako znaku przyjęcia woli Bożej, która wypływa z porządku wiary i jest daleka od racjonalności. Zarażenie się chorobą przez główną bohaterkę symbolizuje bezgraniczne zaufanie Opatrzności i uznanie jej życiowego powołania. Chociaż dolegliwość jest źródłem wykluczenia i strachu ze strony wspólnoty, dla dziewczyny jest wyrazem miłości i zaszczytem uczestniczenia w planie Stwórcy. Trąd, wywołujący wielkie epidemie średniowiecza, jest ważny nie tylko dla dramaturgii, ale także dla ideologicznego znaczenia dzieła, czemu sprzyjają odniesienia do pism filozoficznych Paula Claudela.
    The article analysis the issue of leprosy as a sign of accepting God's will, which comes from the order of faith and is far from rational. Being infected with the disease by the main character symbolizes the boundless trust of Providence and the recognition of her life calling. Although affliction is a source of exclusion and fear from the community, for the girl it is an expression of love and an honor to participate in the Creator's plan. Leprosy, causing great medieval epidemics, is not only important for the dramaturgy, but also for the ideological significance of the work, which is helped by the references to the philosophical writings of Paul Claudel.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 343-356
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Experience of Young Adults in Heading toward the “New Normal”: “I Can Imagine Myself Getting Old with a Mask on My Face”
    Autorzy:
    Vaičekauskaitė, Rita
    Stewart, Jon
    Gedrimė, Lina
    Babarskienė, Jurgita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1931963.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    young adults
    COVID-19
    pandemic
    “new normal”
    absurdity
    existential crisis
    experience
    nihilism.
    Opis:
    The COVID-19 pandemic is recognized as one of the most dramatic global health, social, and economic crises of the last decades, and maybe the whole century. Therefore, it is obvious that there is a need to examine the constructs of new thinking, new ways of life, and new behavior, which will help people not only to overcome the pandemic but also to build a future after it. The words isolation, quarantine, social distancing, lockdown, masks, antibodies, and zoom meeting quickly became the keywords of the COVID-19 pandemic. In this article, which is based on an analysis of the scientific literature and interviews, we ask whether new behavioral patterns such as social distancing, mask-wearing, online communication, and others might become the “new normal”. However, what might be perceived as the “new normal” to some, may seem like social absurdity to others. Thus, with an open-minded approach, we analyze the “new normal” as a complex, controversial, and evolving concept.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2021, 4(134); 187-211
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Swojskie przestrzenie absurdu
    Autorzy:
    Pawłowska-Jądrzyk, Brygida
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1042260.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Franz Kafka
    Przemiana
    metamorfoza
    proza groteskowa
    absurd
    wyobraźnia artystyczna
    przestrzeń przedstawiona
    parabola
    symbol
    The Metamorphosis
    grotesque prose
    absurdity
    artistic imagination
    depicted space
    Opis:
    Przedmiotem analizy w artykule jest Przemiana (1915) Franza Kafki. Autorka podejmuje próbę uchwycenia różnorodnych aspektów fenomenu przestrzeni kafkowskiej w kontekście funkcjonowania motywu murów/ścian/sufitów w tym bodaj najsłynniejszym opowiadaniu literatury światowej. Badaczka traktuje przy tym utwór Kafki jako niedościgniony wzór artystycznego kształtowania scenerii: takiego mianowicie, które plastyczność i konkret motywów oraz relacji przestrzennych czyni swego rodzaju residuum wysublimowanych, symbolicznych znaczeń, realizujących się w pełni dopiero za pośrednictwem wyobraźni odbiorcy, w toku kontemplacyjnej lektury i towarzyszącego jej przeżycia estetycznego. Wywód prowadzi do konkluzji, że Kafka w swym parabolicznym, absurdalnym, pełnym niedopowiedzeń (a jednak zaskakująco konkretnym) opowiadaniu nie odsłania sensu historii bohatera przemienionego w stawonoga, pozwala nam jednak ten sens przeżyć i przeczuć – jako treść naszego własnego życia.
    The subject of analysis in the article is The Metamorphosis (1915) of Franz Kafka. The author attempts to capture various aspects of the Kafka space phenomenon in the context of the functioning of the wall / ceiling motif in this probably the most famous narrative of world literature. At the same time, the researcher treats Kafka’s work as an unsurpassed pattern of artistic scenery shaping: namely, which plasticity and concrete motifs and spatial relations make a kind of residuum of sublime, symbolic meanings, realizing fully only through the imagination of the recipient, in the course of contemplative reading and accompanying it aesthetic experience. The argument leads to the conclusion that in his parabolic, absurd, full of understatement (and yet surprisingly specific) piece of work, Kafka does not reveal the sense of the story of a hero transformed into an arthropod, but allows us to experience this sense and presage it – as the content of our own lives.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2020, 59, 4; 29-44
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’univers grotesque dans le Voyage au bout de la nuit de Louis-Ferdinand Céline
    Świat groteski w Podróży do kresu nocy Louis-Ferdinanda Céline’a
    Autorzy:
    Pomian, Ilona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933925.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    groteska
    brzydota
    karykatura
    absurd
    grotesque
    ugliness
    caricature
    absurdity
    Opis:
    Niniejszy artykuł prezentuje, w jaki sposób, za pomocą groteski, Louis-Ferdinand Céline tworzy w powieści niepowtarzalny świat brzydoty zarówno na poziomie treści, jak i formy. Posiłkując się definicją groteski Michała Głowińskiego, autorka stara się odszukać i zanalizować jej poszczególne elementy, takie jak: odwoływanie się do osobliwych form, absurd, zderzenie tragizmu i komizmu, jak również stylu wysokiego z niskim oraz łamanie konwencji literackich i społecznych.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 181-191
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Komiczno-humorystyczny charakter wypowiedzi w dramatach Olega Bogajewa
    The comical and humorous nature of utterances in the plays by Oleg Bogayev
    Autorzy:
    Juchniewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2224189.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    linguistic absurdity
    comical and humorous expressions
    postmodernism
    contemporary drama
    Oleg Bogayev
    Opis:
    The aim of this paper is, first of all, to discuss the linguistic sphere in Oleg Bogayev’s comedy works. We would like to pay special attention to the way the characters express themselves. The way Bogayev’s characters create reality is deeply rooted in the spirit of postmodernism, which is reflected primarily in the playwright’s bold experimentation with words, especially in the area of constructed replicas. Language saturated with humour and comical elements can be found in the plays Maria’s field (2004) and Notes of a prosecutor in love (2019). In each of these works, the mode of expression is shaped slightly differently, primarily because of the relationship between the word and the reality presented. They have been constructed according to different genre patterns. The comical and humorous character is most clearly manifested in the former at the linguistic level, while in the latter it is conditioned by the situation. On the one hand, there is humour in Bogayev’s works that can be described as good-natured and comical, directed at human existence and social problems, both as perceived by the author and the characters. On the other hand, there is satirical humour that destabilises the image of the presented world, shattering stereotypes and fixed beliefs. Humour often lurks the tragedy and absurdity of the human world, with all its weaknesses and problems.
    Źródło:
    Studia Rossica Posnaniensia; 2022, 47, 1; 43-58
    0081-6884
    Pojawia się w:
    Studia Rossica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Holocaust między komizmem, groteską a absurdem. Literackie i kinematograficzne próby przezwyciężania tabu
    Der Holocaust zwischen der Komik, der Groteske und der Absurdität. Die literarischen und kinematographischen Versuche das Tabu zu überwinden
    Autorzy:
    Rutka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945080.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Holocaust
    komizm
    groteska
    absurd
    literatura
    kino
    humour
    grotesque
    absurdity
    literature
    cinema
    Opis:
    Die Weltpremiere Roberto Benignis Spielfilms La vita e bella (1997) rief eine weltweite öffentliche Debatte hervor, bei der die Frage nach der Darstellbarkeit des Holocaust und Nazismus mit den Stil- und Ausdrucksmitteln des Komischen und Grotesken ins Zentrum gerückt wurde. Die von Benignis Tragikomödie ausgelöste Kontroverse stellte mit Vehemenz und in einem bisher ungewohnt großen öffentlichen Ausmaß die Fragen nach der Rolle der traditionellen Formen und Genres sowie nach unseren eigenen Bildern, Erwartungen und der medialen Repräsentation der Shoah in einer „Post-Memory“, einer sekundären Erinnerung durch Kunst und Medien in zweiter, dritter und vierten Nachkriegsgeneration. Dabei ist der Streit um die Verwendung vermeintlich ‚unernster’ Narrative keineswegs neu, sondern reicht bis in die Tradition der Filmklassiker der Komödie wie z.B. Charlie Chaplins The great dictator (1940) oder Ernst Lubitschs To be or not to be (1942). Dem starken Trend des betroffenen und erschütternden Ernstes in der unmittelbaren Nachkriegsliteratur widersetzten sich seit Ende der 1950er Jahre viele Prosa- und Theaterautoren, die dem Gebot von Ernst Bloch (Der Nazi und das Unsägliche, 1938) folgend, sich bemüht zeigten, dem „Unsäglichen“ der Naziverbrechen mit den entlarvenden Mitteln des bitteren Witzes und grotesk-komischer Satire sprachlich nachzukommen. Gegen einen ohnmächtigen Betroffenheitsdiskurs wendet sich bereits 1959 Günter Grass mit seinem Roman Die Blechtrommel. Ein signifikantes Beispiel der Verbindung der Holocaust-Thematik mit Humor, Komik und Groteske stellt der Ghetto-Roman von Jurek Becker Jakob der Lügner (1969) dar, der sich der grauenvollen Shoah-Geschichte widersetzt, ohne diese jedoch zu verharmlosen bzw. zu sentimentalisieren. Ebenso rüttelt Edgar Hilsenrath mit seinem 1977 veröffentlichten ‚Schelmenroman’ Der Nazi & der Friseur an der im Erinnerungsdiskurs tradierten Verklärung der Holocaust-Opfer. Zu den wohl bedeutendsten literarischen Verfechtern des Diskurses des Lächerlichen in der Holocaustliteratur gehört zweifelsohne George Tabori, der sich in seinen schauerlich-lächerlichen, obszön-grotesken Theaterstücken der einseitigen, pathetisch-sentimentalisierenden Mythologisierung der Opfer widersetzte. George Tabori ging davon aus, dass „jeder Komödie etwas Todernstes zu Grunde liegt“. Dieser Ausspruch erlangt sicherlich auch in Bezug auf Benignis La vita e bella seine Legitimation. Der Film baut eine komische Dialektik zwischen der Furchtbarkeit der KZ-Welt und der befreiendes Lachen provozierenden Stilisierung dieser Gräuelrealität zu einem kindisch amüsanten „Überlebensspiel“ auf, mit dem der Vater seinen Sohn zu schützen vermag. Benignis Komödie endet mit dem tragischen Tod des clownesken Vaters und entzieht sich damit einer harmonisierenden, versöhnlichen Sinnstiftung. Durch die Dialektik der komisierenden Inszenierung vermeidet der Film eine mittlerweile ritualisierte Darstellung des Leidens und Todes im Konzentrationslager und akzentuiert statt dessen das Widerstandsmoment und somit das zutiefst Humane angesichts des unsagbar Unmenschlichen.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 5; 19-30
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofia egzytencjalna Alberta Camusa
    Autorzy:
    Błaszczyk, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/631149.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    EXISTENTIALISM
    HUMAN
    ABSURDITY
    REBELLION
    AWARENESS
    Opis:
    The article describes the most important problems of philosophy of Albert Camus: life as the experience of absurdity, and rebellion as a human reaction to it. It also depicts the relations between that postulates and explains Camus’s ways of reasoning and argumentation. Furthermore, the article shows Camus’s answers to the basic philosophical questions. It proves that the Nobel prize winner was not only a writer, but a philosopher and an existentialist as well.  
    Źródło:
    Studia Europaea Gnesnensia; 2012, 6; 167-183
    2082-5951
    Pojawia się w:
    Studia Europaea Gnesnensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Absurdity in medicine. Stanisław Trzebiński’s philosophy of medicine
    Absurd w medycynie. Filozofia medycyny Stanisława Trzebińskiego
    Autorzy:
    Barański, Jarosław
    Mackiewicz, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089459.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    Trzebinski Stanislaw
    absurdity
    philosophy of medicine
    Trzebiński Stanisław
    absurd
    filozofia medycyny
    Opis:
    Stanisław Trzebiński (1861-1930), professor at Stefan Batory University in Vilnius, was one of the most distinguished representatives of the Polish School of Philosophy of Medicine before the Second World War. He undertook studies in neurology, philosophy of medicine, and literature. The article explores Trzebiński’s philosophical ideas, especially his call for rationality in medicine and the concept of absurdity in medicine as a precondition for the development of medical knowledge and practice. Today this method is an essential background in Evidence-Based Medicine and confirms cultural and scientific forms of cognition.
    Stanisław Trzebiński (1861-1930), profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej szkoły filozofii medycyny przed drugą wojną światową. Podejmował badania z dziedziny neurologii, filozofii medycyny i literatury. Artykuł omawia koncepcje filozoficzne Trzebińskiego, w szczególności jego wezwanie do racjonalności w filozofii i koncepsję absurfu w medycynie jako warunku wstępnego rozwoju wiedzy i praktyki medycznej. Dzisiaj ta metoda jest fundamentalna dla medycyny opartej na faktach (Evidence-Based Medicine) oraz potwierdza kulturową i naukową formę poznania.
    Źródło:
    Kwartalnik Historii Nauki i Techniki; 2021, 66, 1; 9--23
    0023-589X
    2657-4020
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Historii Nauki i Techniki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Absurd, czyli pytanie o sens ludzkiej egzystencji. Żółta strzała Wiktora Pielewina
    ABSURDITY OR THE QUESTION ABOUT THE MEANING OF HUMAN EXISTENCE. A YELLOW ARROW BY VICTOR PELEVIN
    Autorzy:
    Baczewska-Murdzek, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444861.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    absurdity of existence
    grotesque
    Russia’s transition
    Buddhism
    numerology
    Opis:
    The world in which the heroes of Victor Pelevin’s novel live is a claustrophobic world. The author situates his characters in a destructive space. A Yellow Arrow, a train on the deck of which the action takes place, flashes without stopping at the destroyed bridge. It can be read either as a metaphor for human life marked by the absurdity of existence, or as a grotesque image of Russia’s transition. Turning to what is twisted, Pelevin states that the absurd can be overcome when one realises its existence and communicates with the world of absolute values.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2017, XIX/2; 85-96
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Żart jest najlepszą dla mnie rekomendacją powagi.” O humorze poetyckim oraz Wisławy Szymborskiej zabawach słowem i obrazem
    “The joke, for me, is the best recommendation of seriousness.” The poetry humour and Wisława Szymborska’s play with word and image
    Autorzy:
    Ligęza, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1111076.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Szymborska
    absurdity in poetry
    humour and wisdom
    limerick
    new literary genres
    „moskaliki” („Moscow little verses”)
    „lepieje” („better-do-something verses”)
    „altruitki” („altruistic verses”) and „podsłuchańce” („overheared pieces”)
    poezja absurdy styczna
    humor i mądrość
    limeryki
    nowe gatunki literackie
    „moskaliki”
    „lepieje”
    „altruitki”
    „podsłuchańce”
    Opis:
    W twórczości Wisławy Szymborskiej humor poetycki łączy się z filozoficznymi dociekaniami poświęconymi tak ważnym problemom, jak bycie człowieka w świecie. Poetka ujawnia reguły sprzeczności między wyobrażeniami w ludzkiej świadomości a ich realnym spełnieniem. Dwie kategorie - humor i mądrość – tworzą uzupełniający się układ i należą do domeny ironii, autoironii oraz sceptycyzmu. Humor Szymborskiej ma wartość poznawczą, weryfikuje bowiem uznane prawdy. Po Nagrodzie Nobla (1996) następuje „zwrot ludyczny”, gdyż Szymborska ogłasza w periodykach wiersze żartobliwe, zabrane później w osobnej książce Rymowanki dla dużych dzieci (2003). Ważne są tutaj aspekty towarzyskiej zabawy, jak też tworzenia nowych literackich gatunków. Poetka kontynuuje tradycje poezji absurdystycznej, modyfikuje schematy zachodniego i polskiego limeryku, jak też w osobnych cyklach rozwija małe „neogatunki”, takie jak „moskaliki”, „lepieje”, „altruitki”, „podsłuchańce”. Warto też zwrócić uwagę na kolaże Szymborskiej (formy łączące obrazy i słowa), w których poetka powraca do zabaw surrealistów. W jej krótkich utworach podziwiamy poetycką inwencję oraz pomysłowość literackich konceptów.
    In Wisława Szymborska’s creative works the poetic humour links with philosophical investigations on the important problems, such as the place of people in the surrounding world. The poet exposures discrepancy between images in human consciousness and their realisation in reality. The both cathegories – humour and wisdom – create the complementary arrangment and belong to the domain of irony, self-irony and scepticism. Szymborska’s poetic humour has cognitive value. It verifies admitted truths. After the Nobel Prize (1996) the literaty „amusement switch” took place, because Szymborska published the humorous verses in periodicals – later collected in separate book Rymowanki dla dużych dzieci (Little Rhymes to the Adult Children, 2003). Here the aspects of social games and the creation of the new literary genres are very important. The poet continues the tradition of absurdity in poetry, modyfies the schemes of West and Polish limerick and developes the small „neo-genres”, such as „moskaliki” („Moscow little verses”), „lepieje” („better-do-something verses”), „altruitki” („altruistic verses”) and „podsłuchańce” („overheared pieces”) in the separate cycles. Also pay attension to Szymborska’s collages (forms linking pictures and words), in which the poet goes back to plays of the surrealistic artists. In this very short poems we have to admire poetic invention and cleverness of literary concepts.
    Źródło:
    Polonistyka. Innowacje; 2015, 2; 1-12
    2450-6435
    Pojawia się w:
    Polonistyka. Innowacje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies