Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "absolutność" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    La dignità umana e la ricerca del suo fondamento. Considerazioni a margine dall’Enciclica “Fratelli tutti”
    Human Dignity and the Search for its foundation. Considerations around the Encyclical “Fratelli tutti”
    Autorzy:
    Varsalona, Agnese
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2142948.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-06
    Wydawca:
    Akademia Katolicka w Warszawie
    Tematy:
    godność
    fundament
    prawda
    koncepcja osoby
    społeczeństwo
    absolutność
    Fratelli tutti
    dignity
    foundation
    truth
    concept of person
    society
    absoluteness
    Opis:
    In the encounter with the other, each person somehow perceives his or her inviolable dignity, the safeguarding and promotion of which is an indispensable condition for the realization of more fraternal and inclusive societies. In this direction it is necessary to search the foundation of this dignity, as affirmed by Pope Francis' Encyclical "Fratelli tutti.” Such a search cannot prescind from the concept of person, taken up in the theological reflection of the first centuries to say the newness of the God of Jesus, and only later used to tell who is the human being, whose creation in the image and likeness of God grounds his inalienable dignity. The denial of man's capacity for self-transcendence and the existence of an absolute foundation - imagined as totalitarian and repressing diversity – expose to the danger of manipulation of what is human and disintegration of the social tissue. Therefore, there emerges the need to revisit the concept of absoluteness in the light of the God of Jesus, who is a relationship of love, unity in the diversity of the three persons.      
    Źródło:
    Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 119-135
    0209-3782
    2719-7530
    Pojawia się w:
    Warszawskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Hans Wagner jako neoneokantysta
    Hans Wagner as Neo-Neo-Kantian
    Autorzy:
    Pietras, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665126.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    filozofia transcendentalna
    neokantyzm
    postneokantyzm
    neoneokantyzm
    Hans Wagner
    Nicolai Hartmann
    Kant
    Hegel
    refleksja
    myślenie
    absolutność
    skończoność
    transcendental philosophy
    neo-Kantianism
    post-neo-Kantianism
    neo-neo-Kantianism
    reflection
    thinking
    absoluteness
    finitness
    scepticism
    Opis:
    The aim of the paper is to briefly present the philosophy of Hans Wagner (1917-2000) as belonging to the last phase of the development of the German transcendental philosophy. Hans Wagner’s philosophy is presented as an attempt to synthesize earlier positions developed on the basis of this tradition, namely the synthesis of: (a) neo-Kantianism with post-neo-Kantianism, (b) Kant's philosophy with Hegel's philosophy, (c) neo-Kantian transcendentalism with Husserl's transcendentalism, (d) the philosophy of transcendental subject (Kant, neo-Kantianism, phenomenology) with the philosophy of empirical subject (Hönigswald, Heidegger, Sartre). The main theoretical figure of Hans Wagner’s philosophy is the problem of two aspects of human thinking: its absoluteness and finiteness. According to Wagner development of the philosophical reflection, which we can observe on the example of the evolution of - originating from Kant - transcendental philosophy, leads to an explanation of the possibility to reconcile these two aspects of human thinking, and thus to answer the very question: how is it possible that our thinking can be both absolute and finished, and what are the consequences of this fact for the status of all cultural products of human thinking, such as: science, morality or law.
    Celem artykułu jest krótkie przedstawienie filozofii Hansa Wagnera (1917-2000) jako należącej do ostatniej fazy rozwoju tradycji niemieckiej filozofii transcendentalnej. Filozofia Wagnera przedstawiona zostaje jako próba syntezy wcześniejszych stanowisk rozwiniętych na gruncie tej tradycji, a mianowicie jako synteza: (a) neokantyzmu z postneokantyzmem, (b) filozofii Kanta z filozofią Hegla, (c) transcendentalizmu neokantystów z transcendentalizmem Husserla, (d) filozofii podmiotu transcendentalnego (Kant, neokantyzm, fenomenologia) z filozofią podmiotu konkretnego (Hönigswald, Heidegger, Sartre). Podstawową figurę teoretyczną filozofii Hansa Wagnera stanowi problem dwuaspektowości myślenia ludzkiego: jego absolutności i skończoność zarazem. Zdaniem Wagnera rozwój refleksji filozoficznej, który obserwujemy na przykładzie ewolucji pochodzącej od Kanta tradycji filozofii transcendentalnej, prowadzi do wyjaśnienia możliwości pogodzenia tych dwóch aspektów ludzkiego myślenia, a więc do odpowiedzi na pytanie: jak to możliwe, że nasze myślenie może być jednocześnie absolutne i skończone, a także – jakie są tego konsekwencje dla statusu wszystkich kulturowych wytworów ludzkiego myślenia, takich jak: nauka, moralność czy prawo. 
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2018, 39
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pluralistyczny model prawdy
    The pluralistic model of truth
    Autorzy:
    Skakuj, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2144017.pdf
    Data publikacji:
    2021-02-04
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    prawda
    pluralistyczna teologia religii
    filozofia oświecenia
    pragmatyzm
    fenomenologia religii
    relatywizm
    absolutność
    obiektywizm
    ortodoksja
    ortopraksja
    J. Hick
    P. F. Knitter
    truth
    the pluralistic theology of religions
    the Philosophy of the Enlightenment
    pragmatism
    the phenomenology of religion
    relativism
    absoluteness
    objectivism
    orthodoxy
    orthopraxis
    Opis:
    On the grounds of the analysis made by the author of the elaboration one can notice a strong tendency to the relativisation of truth performing in the context of the pluralist theology of religion. Representatives of the aforementioned trend want to question the objective character of truth. Such actions are aimed at leading to the statement that all religions are equally exceptional. To clearly understand the theses of pluralists, philosophical foundations of the pluralist theology of religion have been depicted. It must be stated that pluralists use philosophical notions selectively and instrumentally, which makes it possible to reach desirable conclusions. The contestation of the absolute and objective character of truth has serious consequences and exerts an influence upon the understanding of interreligious dialogue. The problem of resignation from one's own religious identity appears. Defending themselves against such an accusation, pluralists introduce the concept of orthopraxis as the criterion of truth. Consequently, the determinant of truth is its ability to realize itself in the proper demeanour. Views presented in the pluralist theology of religion constitute a serious reproach to Christian truth as well as biblical truth.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2013, 5; 177-200
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il mistero della Trinità secondo Joseph Ratzinger/Benedetto XVI
    Tajemnica Trójcy według Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    The Mystery of the Trinity according to Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Autorzy:
    Kowalczyk, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343716.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedykt XVI
    teologia trynitarna
    Trójca Święta
    imię Boże
    una essentia tres personae
    wspólnota trynitarna
    jedność a różnorodność
    absolutność a relatywność
    herezje trynitarne
    Benedict XVI
    trinitarian theology
    Trinity
    name of God
    trinitarian community
    unity vs diversity
    absoluteness vs relativity
    trinitarian heresies
    Opis:
    Refleksja Josepha Ratzingera/Benedykta XVI nad tajemnicą Trójcy Świętej nie zawiera idei czy sformułowań, które zrobiłyby teologiczną „karierę”, jak np. aksjomat fundamentalny Karla Rahnera. Tym niemniej jego teologia trynitarna, zaproponowane punkty odniesienia i rozłożenie akcentów układają się w oryginalną syntezę. W pierwszym paragrafie zwrócono uwagę na to, że w rozważaniach o Bogu Ratzinger często się odwołuje do objawionego w historii zbawienia imienia Bożego. To właśnie „imię”, synonim osobowej relacji, odróżnia wiarę w Boga od filozofii Boga, której teolog konsekwentnie broni. Ostatecznie Bóg objawił swe imię w trzech imionach: Ten, Który Jest – Ojciec, Syn i Duch. W drugim paragrafie wykazano, że formułę „una essentia tres personae” Ratzinger nazywa paradoksem, który wyraża jedność tego, co absolutne, i tego, co relatywne, paradoksem jedności i różnorodności. W ten sposób prawda o Trójcy Świętej objawia Boga, ale także całą rzeczywistość stworzoną. Ostatecznie Trójcy Świętej nie da się sprowadzić do żadnej absolutnej monady, gdyż jest jednością w różnorodności. Herezje trynitarne wyrastały właśnie z chęci wyeliminowania paradoksu, który wydawał się sprzecznością. Tymczasem obecny w teologii paradoks nie jest obcy także naukom ścisłym, co stanowi treść paragrafu trzeciego. Przykładem może być falowa i jednocześnie korpuskularna struktura rzeczywistości badanej przez fizykę. W ostatnim paragrafie autor wychodzi od tego, że całe objawienie streszcza się w słowach: „Bóg jest miłością” (1 J 4,8.16), co oznacza, że „Bóg nie jest samotnością, ale doskonałą wspólnotą”, wspólnotą trynitarną. Ratzinger wskazuje, że w Nowym Testamencie nie mówi się o Bogu jako takim „w sobie samym”, ale o Bogu w kenotycznej relacji do kogoś: „Bóg i Ojciec Jezusa”. Również Duch Święty, który nie ukazuje nam swego oblicza i skrywa się pod obrazami, jak gołębica, ogień, wiatr, jest zawsze Duchem Ojca i Syna. A zatem Bóg jest odwiecznie trynitarnym „byciem-z” i „byciem-dla”, co stanowi zaproszenie i wyzwanie dla każdego chrześcijanina i Kościoła.
    Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s reflection on the Holy Trinity does not contain any ideas or expressions that could possibly take on a theological “career,” such as Karl Rahner’s fundamental axiom. Nevertheless, Ratzinger’s Trinitarian theology, with the points of reference he made and accents he suggested, forms an original synthesis. In the first section the author of this article accentuates that Ratzinger in his reflection on God often refers to the divine name revealed in the history of salvation. It is precisely the “name,” a synonym of a personal relation, that distinguishes faith in God from a philosophy of God. Ultimately, God revealed His name in three names: He Who Is—Father, Son, and the Spirit. The second section explains that Ratzinger considers the formula “una essentia tres personae” a paradox that expresses the unity of the absolute and the relative, the unity and the diversity. Thus, the truth of the Trinity reveals God, but also the whole of creation, which is a unity in diversity. The Trinitarian heresies grew precisely from the desire to eliminate a paradox that seemed to be a contradiction. However, the paradox present in theology is also present in the sciences, which is further clarified in section three. By way of an example one may point out the wave-like and corpuscular structure of reality that physics examines. In the last section the author insists that the whole of revelation is summed up in the words: “God is love,” which means that “God is not a solitude but a perfect community,” a Trinitarian community. Ratzinger points out that the New Testament does not speak of God as God “in himself,” but of God in a kenotic relation to someone: “God and Father of Jesus.” Even the Holy Spirit, who does not show us his face but hides himself under images of a dove, fire, wind is always the Spirit of the Father and of the Son. Thus, God is eternally the Trinitarian “being-with” and “being-for,” which is an invitation and a challenge for every Christian and for the Church.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 35-60
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies