Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "absolute being" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Абсолютное бытие как цель и смысл человеческого существования
Istnienie absolutne jako cel i sens ludzkiej egzystencji
The Absolute Being as the Purpose and Meaning of Human Existence
Autorzy:
Астапов, Сергей Н.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497667.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
абсолютное бытие
смысл жизни
цель
русская религиозная философия
ценности
bycie absolutne
sens życia
cel
rosyjska filozofia religijna
wartości
absolute being
meaning of life
purpose
Russian religious philosophy
values
Opis:
Artykuł jest poświęcony analizie rozstrzygnięcia pytania o sens ludzkiej egzystencji przez założenie bytu absolutnego. Artykuł uzasadnia tezę: jeśli cel, a zatem sens pochodzi od konkretnej sytuacji człowieka, zestaw wyników „sytuacyjnej egzystencji”, osobnych, a czasami nawet sprzecznych, nie pozwalają nam mówić o konkretnej ludzkiej egzystencji. Jeżeli dana osoba widzi sens swojego istnienia w bycie absolutnym, jego celem jest osiągnięcie pełni bytu, który jest dobrem absolutnym.
The article is devoted to analysis of the issue on meaning of human existence and its solution through statement on the absolute being. The article justifies the thesis: if the goal, and therefore the meaning derives from a concrete human situation, the set of results of “situational existence”, separate and sometimes even contradictory, do not allow us to speak about a concrete human existence. If an individual sees meaning of his existence in the absolute being, then he purposes to realize completeness of being which is the absolute good.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2017, 17; 55-66
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Participation: A Descending Road of the Metaphysical Cognition of Being
Autorzy:
Maryniarczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507350.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
participation
Absolute
cognition
being
transcendentals
metaphysics
Opis:
When we see in the world the fact that there are many beings, and we indicate that the particular beings exist in a compositional way, we face the task of learning about a new problem: how can we define and determine the relations between beings and between the elements within a being? Although the theory of participation has roots that go back to Plato, and so to a philosophy in which the pluralism of being was rejected and which accepted an identity-based conception of being, participation finds its ontological rational justification only (and ultimately) in the pluralistic and compositional conception of being. With the description of participation as a “descending road” in the cognition of being, we are restricting ourselves to the presentation of how participation is understood in realistic metaphysics (while we shall leave aside the history of the question). We will show the aspects of participation that provide a foundation for wisdom-oriented cognition, and we will show the specific character of participation-oriented cognition as a “descending road.”
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 4; 673-688
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Discovery of the Existence of the Absolute in Existential Metaphysics
Autorzy:
Maryniarczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507648.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Absolute
existence
reality
being
metaphysics
cognition
why
curiosity
gods
mental state
intellect
reason
Opis:
The article shows the way in which the discovery of the existence of the Absolute is made in existential metaphysics. This existential metaphysics provides us with knowledge about reality. It shows the content of the experience of being, the content given to us in the transcendentals. It also unveils the foundation of the rational order, which is given to us in the discovery of the first principles of the existence of being and of cognition. Metaphysics provides us also with knowledge concerning the structure of being. It shows us being as composite and plural; being which is “insufficient” in its structure and calls for an explanation. That being—that is problematized in existence, given to us in experience, and incompletely intelligible in itself—lifts us toward its ultimate “complement” and understanding, to the Absolute.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 4; 649-672
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nie mamy tu miasta trwałego". Edyta Stein o bycie wiecznym
„We have not here a lasting city” – Edith Stein on the Eternal Being
Autorzy:
Grzegorczyk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1042132.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
byt skończony
byt wieczny
logos
wczucie
poznanie naturalne
poznanie mistyczne
poznanie absolutne
finite being
eternal being
empathy
natural cognizance
mystical cognizance
absolute cognizance
Opis:
In this article I analyze the cognitive possibilities lying on the boundary of the finite and eternity being with reference to Saint Thomas Aquinas and Edith Stein’sthought. According to Saint Thomas, the rational cognition, which covers what is calleda natural world, is the highest form of knowledge and fixes its limit. Edith Stein, on thecontrary, claims that a mystical cognizance, which bases on experience and empathy,enriched by the message of the Gospel, should complement the rational one. What’scommon in those two concepts is a reference to God’s grace – the moments of revelationenlighten the efforts of human intellect. Thus knowledge on the eternal being merges both natural and supernatural cognizance.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein; 2016, 15; 191-204
1895-2984
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THOMAS AQUINAS’ PHILOSOPHY OF BEING AS THE BASIS FOR WOJTYŁA’S CONCEPT AND COGNITION OF HUMAN PERSON
Autorzy:
Jałocho-Palicka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507310.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
esse
being
existence
essentia
essence
Absolute
contingency
individua substantia
act
potency
actus humanus
human action
fieri
Opis:
The article makes a claim that Thomas Aquinas’ philosophy of being plays a fundamental role in Karol Wojtyła’s concept of person presented in his major anthropological work Osoba i czyn (known in English as The Acting person). Aquinas discovered that every being is composed of existence (being, esse) and essence (essentia). Wojtyła builds his philosophy of personhood within this framework of esse (being, existence) and essentia (essence). The moral and rational essence of human person, according to Wojtyła, is best revealed by specifically human, free and conscious, actions. That is why Wojtyła analyzes human person through his actions and discovers such essential structures of human reason and free will as self-cognition, self-knowledge, self-owning, self-ruling which make the ontic basis for selfgovernance. The immediate ground for Wojtyła’s analysis of person through his actions is the act and potency theory, developed by Aristotle and redefined by Thomas Aquinas in the light of the composition of being from esse and essentia. Every act reveals a correlated potency which otherwise would remain hidden and unknown. Potency-act theory characterizes not only two real states of every being, but also it is the adequate tool to describe every being’s becoming. It is not becoming out of nothingness, but on the ground and within the limits of already existing potency. A specifically human action (actus humanus) discloses a specifically human potency-essence. Through his actions a man becomes good or bad as a man, depending on the moral quality of the actions. All these insights into man’s essence presented by Wojtyła emphasize the absolute primacy of a man’s existence (being, esse) over his actions and over his becoming. Being (esse) precedes acting and becoming. Without being (esse) there would be no acting and no becoming (operari sequitur esse—first something must exist and only then it can act). Thus, as a contingent being, a man does not owe his existence to himself but to the Absolute Being (Ipsum Esse); and his human dignity stems, first of all, from his being, not from his doing.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2014, 3; 127-153
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discovery of the Internal Structure of Being by Andrzej Maryniarczyk
Autorzy:
Lesomar, Antonius Alex
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507628.pdf
Data publikacji:
2020-09-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Aristotle
Thomas Aquinas
Andrzej Maryniarczyk
metaphysics
being
matter
form
potency
act
substance
accident
existence
essence
contingency
Absolute
Opis:
This paper is a review of the book: Andrzej Maryniarczyk, S.D.B., Discovery of the Internal Structure of Being, trans. Hugh McDonald (Lublin-Roma: PTTA, 2018). According to the author, Fr. Maryniarczyk’s book is (1) a new interpretation of Aristotle’s and Aquinas’s understanding of the internal structure and compositional elements of being, and (2) a recommended reading for students and lecturers of philosophy.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2020, 9, 3; 499-506
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intuicja sakramentalna jako model intuicji tego, co niedostępne w fenomenologii liturgii Jean-Yves’a Lacoste’a
Autorzy:
Zgórecki, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195106.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jean-Yves Lacoste
Martin Heidegger
phenomenology of liturgy
intuition
sacrament
being
God
Absolute
fenomenologia liturgii
intuicja
sakrament
bycie
Bóg
Absolut
Opis:
Jean-Yves Lacoste jest mało jeszcze w Polsce znanym współczesnym francuskim myślicielem, który słynie z tego, że swoją refleksję prowadzi na granicy między filozofią a teologią. Intuicja sakramentalna jest przykładem tego, co on sam nazywa „teologicznym myśleniem”. Intuicja sakramentalnej obecności Boga staje się dla niego modelem intuicji niedostępnej jeszcze obecności Boga w świecie. Tego typu intuicja jest sposobem poznania właściwym wspomnianemu byciu na granicy filozofii i teologii, a zatem na granicy bycia-w-świecie i bycia-wobec-Boga. Badania nad tak rozumianą intuicją prowadzą do wielu ważnych pytań: Czy różnica między obecnością i nieobecnością oznacza to samo, co różnica między dostępnością i niedostępnością? Czym różni się to, co jeszcze nieobecne, i to, co już nieobecne, od tego, co nieobecne? Czy wszystkie są równie niedostępne? Czy obecność i nieobecność jest bardziej problemem miejsca czy czasu?
Jean-Yves Lacoste is a contemporary French thinker, famous for carrying out his reflection on the frontier between philosophy and theology. Sacramental intuition is a typical example of what he calls “theological thinking.” Intuition of sacramental presence of God becomes a model for intuition of His yet unattainable presence in the world. Intuition of that sort is a mode of cognition proper to the aforesaid being on the frontier of philosophy and theology, which is the line between being-in-the-world and being-towards-God. Examination of this intuition leads to many interesting questions. Is the difference between the presence and the absence the same as the one between the attainable and the unattainable? What is the difference between what is not yet present, what is already not present and what is not present? Is presence and absence rather a problem of place or time?
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 56, 1; 119-143
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heglowskie źródła ergantropii
Autorzy:
Nowicki, Światosław Florian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644028.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Absolut
Mensch
Geist
Werk
Äuβerung
Individualität
Kultur
Absolute
human being
spirit
work
exteriorization
individuality
culture
człowiek
duch
dzieło
eksterioryzacja
indywidualność
kultura
Opis:
Die Hegelsche Philosophie ermöglicht, die Frage vom Dasein des Menschen in den Dingen gründlich als einen der Aspekte der für die neuzeitliche Philosophie fundamentalen Frage des Verhältnisses des Denkens und des Seins aufzufassen. Hegel fasst dieses Verhältnis dynamisch auf, erst als einen Prozess des Hinausgehens der Idee über sich selbst, die Entäußerung, das Übergehen in die Natur und in Dingheit, und dann als Prozess des Aufhebens dieser äußeren Gegenständlichkeit durch die Wandlung derselben in die geistige Welt. Es ist der Mensch, der dieses Aufheben vollbringt. Dies beruht auf der Gestaltung des Natürlichen, Erschaffung der Welt der Kultur als der Welt der Dinge, die eine spezifisch menschliche Welt ist, und auf der höchsten Stufe auf Gestaltung der Gedankenwelt durch Flüssigmachen von erstarrten Begriffen, die der Vorstellung der Welt als Ansammlung von separaten Dingen entsprechen, und sodann auf der Erkenntnis im Allen des absoluten Geistes, dessen der Mensch, als sein wirkliches einzelnes Selbstbewusstsein, ein Moment ist. Die Erganthropie von Andrzej Nowicki konzentriert sich auf eine Phase dieses in der Hegels Philosophie dargestellten Prozesses, nämlich auf das Bilden der objektiven Kulturwelt, wodurch der Mensch sich in Dingen, die seine Werke sind, ein Dasein außer sich selbst gibt. Nach Hegel gelten in der Kulturwelt lediglich Individualitäten, die, ebenso wie ihre Werke, eine Wirkung von Gestaltung, ein Erzeugnis von Kultur, etwas von allgemeiner Bedeutung sind. Der Mensch wird zu solcher Individualität erst dadurch, dass er sich die angetroffene Kulturwelt aneignet und dieselbe in seine eigene Substanz umwandelt. Erst dadurch wird er fähig, seine eigenen Werke zu schaffen, die die angetroffene Kulturwelt bereichern, d.h. die einen allgemeinen Wert haben und die auch für andere Menschen bedeutungsvoll sind. Der gemeinsame Nenner der Erganthropie von Andrzej Nowicki und der Hegels Philosophie ist eine positive, ja sogar enthusiastische Einstellung zur menschlichen Kultur, die von ihnen höher als die Natur gestellt wird.
Hegelian philosophy enables one to approach thoroughly the issue of the human Dasein as one of the aspects of the question of the relationship of thinking and being, fundamental to modern philosophy. Hegel captures this relation dynamically, first as a process of the idea going beyond itself, its exteriorization and crossing into nature, into what is proper of things, and subsequently as a process of Aufhebung of this external thingness through its transformation into the spiritual world. The human being makes the Aufhebung, which consists in forming of what is natural, in creating the world of culture as a world of things making up the distinctly human world, and on the highest level, in forming the world of thoughts through making solidified notions liquid (the notions which correspond to the Vorstellung of the world as the accumulation of separate things), and subsequently in recognizing in all the absolute spirit whose moment – as its real isolated selfknowledge – is the human being. Andrzej Nowicki’s erganthropy focuses on one of the phases of the process represented in the philosophy of Hegel: notably on the creation of the objective world of culture, owing to which human beings grant themselves an existence outside oneself in the things which are their works. According to Hegel, in the world of culture, of significance are individualities that themselves (just like their works) result from forming, are the product of the culture, something of general meaning. The human being becomes such an individuality only owing to assimilating the received world of culture and processing it into their own substance. Only then does the human being become capable of creating their own works as works enriching the received world of culture –works whose value is general and which are of significance to others. The common denominator of the erganthropy of Andrzej Nowicki and the philosophy of Hegel is their positive, even enthusiastic attitude to human culture which is placed higher than the world of nature.
Filozofia Heglowska pozwala zagadnienie istnienia człowieka w rzeczach ująć gruntownie jako jeden z aspektów fundamentalnego dla filozofii nowożytnej zagadnienia stosunku myślenia i bytu. Hegel ujmuje ten stosunek dynamicznie, najpierw jako proces wychodzenia idei poza siebie, jej wyzewnętrznianie się, przechodzenie w przyrodę, w sposób istnienia właściwy rzeczom, a następnie jako proces znoszenia tej zewnętrznej przedmiotowości poprzez jej przemianę w świat duchowy. Tego znoszenia dokonuje człowiek, co polega na kształtowaniu tego, co naturalne, na tworzeniu świata kultury jako świata rzeczy stanowiących specyficznie ludzki świat, a na najwyższym poziomie – jako kształtowanie świata myśli poprzez uczynienie płynnymi zakrzepłych pojęć, odpowiadających wyobrażeniu świata jako nagromadzenia odrębnych rzeczy, i rozpoznawanie następnie we wszystkim jednego absolutnego ducha, którego momentem – jako jego rzeczywista jednostkowa samowiedza – jest człowiek. Ergantropia Andrzeja Nowickiego koncentruje się na jednej z faz tego przedstawionego w filozofii Hegla procesu, mianowicie na tworzeniu przedmiotowego świata kultury, dzięki któremu człowiek nadaje sobie istnienie na zewnątrz siebie, w rzeczach będących jego dziełami. Według Hegla w świecie kultury znaczenie mają jedynie indywidualności, które same – podobnie jak ich dzieła – są rezultatem kształtowania, wytworem kultury, czymś o znaczeniu ogólnym. Człowiek staje się taką indywidualnością dopiero dzięki przyswojeniu sobie zastanego świata kultury i przetworzeniu go w swoją własną substancję. Dopiero dzięki temu staje się on zdolny do tworzenia własnych dzieł jako dzieł wzbogacających zastany świat kultury, tzn. takich, których wartość jest ogólna, które mają znaczenie również dla innych. Wspólnym mianownikiem ergantropii Andrzeja Nowickiego i filozofii Hegla jest pozytywny, a nawet entuzjastyczny stosunek do ludzkiej kultury, stawianie jej wyżej od świata przyrody.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 5
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies