Temat: abdominal ultrasound - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Body stalk anomaly: antenatal sonographic diagnosis of this rare entity with review of literature
Zespół braku pępowiny – diagnoza ultrasonograficzna w okresie prenatalnym oraz przegląd literatury
Autorzy:: Singh, Amandeep
Singh, Jasmeet
Gupta, Kamlesh
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033446.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal defect
body stalk anomaly
limb-body wall complex
ultrasound
Opis:: Body stalk anomaly is a rare and severe malformation syndrome in which the exact pathophysiology and trigger factors are still unknown. Possible causes of body stalk anomaly include early amnion rupture with direct mechanical pressure and amniotic bands, vascular disruption of the early embryo, or an abnormality in the germinal disk. We present a case of body stalk anomaly diagnosed during antenatal sonographic evaluation at the first visit with the review of literature regarding this phenomenon. Sonographic features of the fetus included a severe midline defect of the fetal abdominal wall with a large extra-abdominal mass containing bowel and liver inside. Body stalk anomaly is accepted as a fatal anomaly, so it is important to differentiate it from other anterior wall defects for evaluating the management options.
Zespół braku pępowiny to rzadki, ciężki zespół wad rozwojowych, w przypadku którego dokładna patofizjologia i czynniki wywołujące chorobę pozostają nieznane. Do możliwych przyczyn zespołu braku pępowiny należą wczesne pęknięcie owodni i bezpośrednie oddziaływanie mechaniczne pasm owodniowych, uszkodzenie układu naczyniowego na wczesnym etapie rozwoju zarodkowego oraz nieprawidłowości w obrębie tarczki zarodkowej. W artykule przedstawiono przypadek zespołu braku pępowiny zdiagnozowany podczas prenatalnego badania ultrasonograficznego podczas pierwszej wizyty pacjentki oraz przegląd literatury na temat tego zjawiska. W badaniu zaobserwowano ciężką wadę powłok jamy brzusznej płodu w linii środkowej ciała oraz duży guz zlokalizowany poza jamą brzuszną, zawierający w środku jelito i wątrobę. Zespół braku pępowiny uważa się zgodnie za wadę letalną, dlatego istotne jest różnicowanie go z innymi wadami przedniej ściany brzucha w celu oceny możliwości postępowania. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-69
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 69; 133-135
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Intra-abdominal fat. Part I. The images of the adipose tissue localized beyond organs
Tłuszcz wewnątrzbrzuszny. Część I. Oblicza prawidłowej tkanki tłuszczowej położonej pozanarządowo
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Bernatowicz, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053229.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: diagnostic criteria
intra-abdominal fat
localization
reflection patterns
ultrasound
kryteria rozpoznania
lokalizacja
tłuszcz wewnątrzbrzuszny
ultrasonografia
wzorce odbić
Opis:: Unaltered fat is a permanent component of the abdominal cavity, even in slim individuals. Visceral adiposity is one of the important factors contributing to diabetes, cardiovascular diseases and certain neoplasms. Moreover, the adipose tissue is an important endocrine and immune organ of complex function both when normal and pathological. Its role in plastic surgery, reconstruction and transplantology is a separate issue. The adipose tissue has recently drawn the attention of research institutes owing to being a rich source of stem cells. This review, however, does not include these issues. The identification of fat is relatively easy using computed tomography and magnetic resonance imaging. It can be more difficult in an ultrasound examination for several reasons. The aim of this paper is to present various problems associated with US imaging of unaltered intra-abdominal fat located beyond organs. Based on the literature and experience, it has been demonstrated that the adipose tissue in the abdominal cavity has variable echogenicity, which primarily depends on the amount of extracellular fluid and the number of connective tissue septa, i.e. elements that potentiate the number of areas that reflect and scatter ultrasonic waves. The normal adipose tissue presents itself on a broad gray scale: from a hyperechoic area, through numerous structures of lower reflection intensity, to nearly anechoic regions mimicking the presence of pathological fluid collections. The features that facilitate proper identification of this tissue are: sharp margins, homogeneous structure, high compressibility under transducer pressure, no signs of infiltration of the surrounding structures and no signs of vascularization when examined with the color and power Doppler. The accumulation of fat tissue in the abdominal cavity can be generalized, regional or focal. The identification of the adipose tissue in the abdominal cavity using ultrasonography is not always easy. When in doubt, the diagnostic process should be extended to include computed tomography or magnetic resonance imaging, or sometimes biopsy (preferably the core-needle one).
Niezmieniony tłuszcz to stały składnik jamy brzusznej nawet u osób szczupłych. Otłuszczenie trzewne zaś jest jednym z ważnych czynników patogenicznych cukrzycy, chorób serca i naczyń oraz niektórych nowotworów. Ponadto tkanka tłuszczowa ma istotne znaczenie jako narząd endokrynno-immunologiczny o złożonej funkcji w normie i patologii. Odrębnym zagadnieniem związanym z tą strukturą jest jej przydatność w chirurgii plastycznej, rekonstrukcyjnej i transplantacyjnej. Ostatnio skupia ona uwagę ośrodków badawczych jako bogate źródło komórek macierzystych. W tym opracowaniu jednak te zagadnienia zostaną pominięte. Identyfikacja tłuszczu jest stosunkowo łatwa za pomocą tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego, natomiast ultrasonograficznie niekiedy bywa trudna z kilku powodów. Celem pracy jest zaprezentowanie różnorodnych problemów związanych z diagnostyką USG niezmienionego tłuszczu w jamie brzusznej położonego pozanarządowo. Na podstawie piśmiennictwa i własnego doświadczenia wykazano, że tkanka tłuszczowa w jamie brzusznej ma wielce zróżnicowaną echogeniczność, co przede wszystkim zależy od ilości zgromadzonej pozakomórkowo wody oraz mnogości łącznotkankowych przegród międzyzrazikowych, składników, które potęgują liczbę ośrodków odbijających i rozpraszających falę ultradźwiękową. Obraz prawidłowego tłuszczu mieści się zatem w szerokim zakresie skali szarości, od zmiany hiperechogenicznej, przez liczne o niższym natężeniu odbić, aż do struktur prawie bezechowych pozorujących obecność patologicznych zbiorników płynu. Cechami ułatwiającymi prawidłowe określenie tej tkanki są: ostre granice, jednorodna struktura, duża kompresyjność pod wpływem ucisku głowicą, brak naciekania otoczenia i brak unaczynienia w badaniu dopplerem kolorowym i dopplerem mocy. Akumulacja tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej może mieć charakter uogólniony, regionalny lub ogniskowy. Ultrasonograficzne rozpoznanie obecności tkanki tłuszczowej wewnątrz jamy brzusznej nie zawsze jest proste, dlatego przy istniejących wątpliwościach należy rozszerzyć diagnostykę o tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny, a niekiedy wykonać biopsję, najlepiej gruboigłową.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 62; 318-325
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Intra-abdominal fat. Part II: Non-cancerous lesions of the adipose tissue localized beyond organs
Tłuszcz wewnątrzbrzuszny. Część II. Zmiany nienowotworowe tkanki tłuszczowej położonej pozanarządowo
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Bernatowicz, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1052724.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: differential diagnosis
fat necrosis
intra-abdominal fat
non-cancerous lesions
ultrasound imaging
martwica tłuszczu
różnicowanie
ultrasonografia
zmiany nienowotworowe
tłuszcz wewnątrzbrzuszny
Opis:: Adipose tissue does not belong to the most favorite structures to be visualized by ultrasound. It is not, however, free from various pathologies. The aim of this paper is to make abdominal cavity examiners more familiar with non-cancerous lesions found in intra-abdominal fat. The main focus is lesions that are rarely discussed in the literature. Visceral adiposity is one of important pathogenetic factors contributing to cardiovascular events, metabolic syndrome and even certain neoplasms. That is why this article exposes sonographic features that are the most characteristic of these lesions. The value of ultrasonography in the diagnosis of this pathology is underestimated, and a number of US scan reports do not reflect its presence in any way. Moreover, the article discusses more and more common mesenteritis, the lack of knowledge of which could pose difficulties in explaining the nature of symptoms reported by patients. Furthermore, this review presents lesions referred to in the literature as focal infarction of intra-abdominal fat. This section focuses on infarction of the greater and lesser omentum, epiploic appendagitis, mesenteric volvulus and focal fat necrosis resulting from pancreatitis. These lesions should be assessed with respect to the clinical context, and appropriate techniques of ultrasonography should be employed to allow careful determination of the size, shape, acoustic nature and location of lesions in relation to the integuments and large bowel, as well as their reaction to compression with an ultrasound transducer and behavior during deep inspiration. Moreover, each lesion must be obligatorily assessed in terms of blood flow. Doppler evaluation enables the differentiation between primary and secondary inflammation of intra-abdominal fat. The paper also draws attention to a frequent indirect sign of a pathological process, i.e. thickening and hyperechogenicity of fat, which sometimes indicates an ongoing pathology at a deeper site. This structure may completely conceal the primary lesion rendering it inaccessible for ultrasound. In such cases and in the event of other doubts, computed tomography should be the next diagnostic step.
Tkanka tłuszczowa nie należy do ulubionych struktur obrazowanych ultrasonograficznie, ale niestety nie jest wolna od różnorodnych patologii. Praca ma przybliżyć lekarzom badającym ultrasonograficznie jamę brzuszną zmiany nienowotworowe, które spotykane są w tłuszczu wewnątrzbrzusznym. Skupiono się głównie na zmianach rzadko omawianych w piśmiennictwie. Otłuszczenie trzewne to jeden z ważnych czynników patogenetycznych incydentów sercowo-naczyniowych, zespołu metabolicznego, a nawet niektórych nowotworów, dlatego w artykule wyeksponowano cechy sonograficzne najbardziej charakterystyczne dla symptomatologii tych zmian. Wartość ultrasonografii w rozpoznawaniu tej patologii jest niedoceniana i przez to w wielu wynikach USG nie znajduje żadnego odzwierciedlenia. Ponadto opisano coraz częściej spotykane zapalenia krezki, których nieznajomość będzie sprawiać kłopoty przy wyjaśnieniu natury dolegliwości odczuwanych przez chorych. Kolejnymi tematami tego opracowania są zmiany określane w piśmiennictwie jako ogniskowy zawał tłuszczu wewnątrzbrzusznego. W tej grupie patologii skupiono się na zawale sieci większej i sieci mniejszej, przyczepków sieciowych, skrętu krezki i ognisk martwicy tkanki tłuszczowej w następstwie zapalenia trzustki. W ocenie tych zmian należy brać pod uwagę kontekst kliniczny oraz odpowiednią metodykę badania USG polegającą na dokładnym określeniu wielkości, kształtu, charakteru akustycznego i lokalizacji zmian względem powłok oraz jelita grubego, a także ich podatności na ucisk głowicą oraz zachowania się w czasie głębokich oddechów. Ponadto każdą zmianę koniecznie należy ocenić pod względem unaczynienia. Na podstawie badania dopplerowskiego będzie można odróżnić od siebie pierwotne zapalenie tłuszczu wewnątrzbrzusznego od zapalenia wtórnego. W pracy zwrócono też uwagę na często spotykany pośredni objaw procesu chorobowego, którego przejawem jest pogrubiała i hiperechogeniczna tkanka tłuszczowa, niekiedy będąca wybijającym się objawem toczącej się głębiej patologii. Taka struktura może całkowicie kryć zmianę pierwotną, która przez to może być niedostępna badaniu USG. W tych przypadkach i przy innych wątpliwościach kolejnym krokiem diagnostycznym powinna być tomografia komputerowa.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2016, 16, 64; 32-43
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Mistakes in the ultrasound diagnostics of the abdominal cavity in pediatrics
Pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej jamy brzusznej w pediatrii
Autorzy:: Brodzisz, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033235.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: ultrasound diagnostics of the abdominal cavity in children
Opis:: The diagnostics of the abdominal cavity in children, especially in the neonatal-infantile period, requires knowledge in the field of anatomical and physiopathological differences as well as clinical symptomatology and pathology at every stage of the child’s development. Errors and mistakes in ultrasound diagnostics of the abdominal cavity in children result from many factors, including lack of experience in examining children and the knowledge concerning most frequent ailments and pathologies as well as the incidence or no changes in the ultrasound image of the abdominal cavity organs. The assessment of the ultrasound image should be always based on clinical data of the patient, information on the past diseases, surgeries and the results of additional examinations and laboratory tests. Particular attention should be paid to the occurrence of congenital diseases and inflammations, which may have varied clinical manifestation – especially in the case of pediatric diagnostics. The variety and non-specific nature of clinical symptoms may also mask the developing neoplastic process. Mistakes in ultrasound diagnostics, especially among the youngest children, may also be caused by technical difficulties related to carrying out the examination. The above situation results from lack of cooperation with the child, who is uneasy, wailing, fails to perform orders, which may lead to overlooking the existing lesion or overinterpreting, e.g. a full stomach or residual stool in the intestines to be a pathology. It is also of high importance to have a good class of the ultrasound equipment and technical knowledge concerning its operation. When performing an ultrasound examination in children, it is necessary to apply a wide range of phased-array, convex and linear heads and appropriate applications, the so-called pediatric software (stomach, kidneys, true pelvis, organs at the surface).
Błędy i pomyłki w diagnostyce ultrasonograficznej jamy brzusznej u dzieci wynikają z wielu czynników. Najpoważ- niejszym jest brak doświadczenia w badaniu dzieci i brak znajomości fizjologicznych procesów zachodzących w rozwijającym się organizmie, mających przełożenie na obraz ultrasonograficzny niektórych narządów. Różnorodność i niespecyficzność u dzieci objawów klinicznych, które mogą naśladować wady wrodzone, choroby zapalne, jak i maskować proces nowotworowy, stanowią kolejną przyczynę trudności w diagnostyce pediatrycznej. Bardzo ważna w procesie diagnostycznym jest korelacja obrazu ultrasonograficznego z danymi klinicznymi pacjenta, wynikami innych badań obrazowych oraz z zakresem wykonanego zabiegu operacyjnego(1). Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/wydawnictwa/volume-17-no-68
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2017, 17, 68; 66-72
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Odczyny tkankowe powłok brzusznych na szwy chirurgiczne w badaniu ultrasonograficznym
Tissue reactions of abdominal integuments to surgical sutures in sonography
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Starzyńska, Teresa
Kołaczyk, Katarzyna
Kładny, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058038.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal wall
complications
grauloma
sutures
ultrasound imaging
badanie ultrasonograficzne
powikłania
powłoki brzuszne
szwy chirurgiczne
ziarniniak
Opis:: Classical abdominal surgeries usually require long incisions of the abdominal integuments followed by tight closure with adequate suturing material. Nonabsorbable sutures may cause various reactions, including granuloma reactions, both sterile and infl ammatory. The aim of the study was to analyze prospective ultrasound examinations of the abdominal integuments in order to detect tissue reactions to surgical sutures. Material and methods: For 10 years, ultrasound examinations of the abdominal integuments involved the assessment of surgical scars in all patients who underwent open or closed surgeries for various reasons (in total 2254 patients). Ultrasound examinations were performed only with the use of linear probes with the frequency ranging from 7 to 12 MHz. Each scar in the abdominal integuments was scanned in at least two planes. When a lesion was detected, the image was enlarged and the transducer was rotated by approximately 180° in order to capture the dimensions of the granuloma and the most characteristic image of the suture. Moreover, vascularization of the lesion was also assessed with the use of color Doppler mode set to detect the lowest fl ows. Results: All granulomas (19 lesions, two in one patient) created hypoechoic oval or round nodules, were relatively well-circumscribed and their size ranged from 8 × 4 mm to 40 × 14 mm. In the center of the lesion, it was possible to notice a thread that was coiled to various degrees and presented itself as a double, curved hyperechoic line. In 9 out of 19 granulomas, slight peripheral vascularization was observed. The substantial majority of the lesions (n = 15) were in contact with the fascia. In seven patients, compression with the transducer induced known local pain (n = 4) or intensifi ed pain that had already been present (n = 3); all of these granulomas infi ltrated the fascia and showed slight peripheral vascularization. Cutaneous fi stulae developed in two patients with purulent reactions to the running stitch (in one patient – two fi stulae). Conclusions: Suture granulomas in the abdominal integuments manifest themselves as nodular hypoechoic lesions, usually localized at the edge of the fascia – subcutaneous fat. A pathognomonic sign of this type of granulomas is the presence of a thread in their center that usually manifests itself as a chaotically shaped, double hyperechoic line. In some granulomas, particularly those with clinical presentation, slight peripheral vascularization is observed.
Klasyczne operacje brzuszne zazwyczaj wymagają długich nacięć powłok, a następnie ich szczelnego zamknięcia za pomocą odpowiedniego materiału szewnego. Głównie niewchłanialne szwy mogą powodować różne reakcje, w tym odczyny ziarniniakowe o charakterze jałowym lub zapalnym. Celem pracy jest analiza prospektywnych badań ultrasonografi cznych powłok brzusznych ukierunkowanych na wykrycie odczynów tkankowych na zastosowane nici chirurgiczne. Materiał i metoda: Przez 10 lat w badaniach powłok brzusznych każdorazowo oceniano ultrasonografi cznie stan blizny pooperacyjnej u wszystkich pacjentów leczonych z różnych przyczyn chirurgicznie metodą otwartą albo zamkniętą (łącznie 2254 chorych). Badania ultrasonografi czne przeprowadzano wyłącznie głowicami liniowymi o częstotliwości w zakresie 7–12 MHz. Każdą bliznę powłok brzusznych skanowano co najmniej na dwóch przekrojach. W momencie wykrycia zmiany powiększano obraz i wykonywano obrót głowicą w granicach 180°, aby uchwycić największe wymiary ziarniniaka i najbardziej charakterystyczny obraz zwoju nici, a także oceniano jej unaczynienie, używając skali kolorowego dopplera ustawionego na najniższe przepływy. Wyniki: Wszystkie ziarniniaki (łącznie 19, u jednego pacjenta dwa) tworzyły guzki hipoechogeniczne kształtu owalnego lub okrągłego, dość dobrze odgraniczone, wielkości od 8 × 4 mm do 40 × 14 mm. W centralnej części zmiany udawało się wypatrzyć w różnym stopniu zwiniętą nić w formie podwójnej, zakrzywionej linii hiperechogenicznej. W 9 z 19 ziarniniaków zarejestrowano zazwyczaj niewielkie unaczynienie na obwodzie. Zdecydowana większość zmian (n = 15) miała kontakt z powięzią. U siedmiu pacjentów ucisk guzka głowicą wyzwalał znaną bolesność miejscową (n = 4) albo nasilał istniejący ból (n = 3); wszystkie te ziarniniaki naciekały powięź i wykazywały niewielkie unaczynienie na obwodzie. U dwóch osób z ropnym odczynem na założony szew ciągły wystąpiły przetoki skórne (u jednej osoby dwie). Wnioski: Ziarniniaki wokół szwów chirurgicznych w powłokach brzusznych manifestują się jako guzkowa zmiana hipoechogeniczna, najczęściej położona na granicy powięź – tłuszcz podskórny. Patognomonicznym objawem tego rodzaju ziarniniaka jest wykazanie w jego centralnej części nici, która zazwyczaj objawia się bezładnie ukształtowaną, podwójną linią hiperechogeniczną. W części ziarniniaków, zwłaszcza z kliniczną prezentacją, obserwuje się niewielkie unaczynienie obwodowe.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 56; 21-27
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Przepukliny Spigla w badaniu ultrasonograficznym
Sonographic imaging of Spigelian hernias
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Lubiński, Jan
Bojko, Stefania
Gałdyńska, Maria
Bernatowicz, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061363.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Spigelian ernias
abdominal integument
hernia sac contents
treatment
ultrasound examination
badanie ultrasonograficzne
leczenie
powłoki brzuszne
przepukliny spigla
zawartość worka
Opis:: The aim of the work was to present clinical material referring to rarely occurring abdominal cavity hernias in semilunar line – Spigelian hernias diagnosed with the help of ultrasound. Material and methods: In the period from 1995 to 2001 785 anterior abdominal wall hernias were diagnosed including 11 Spigelian hernias (1.4%) diagnosed in 10 patients (7 women and 3 men) aged from 38 to 65 years old (average age 48). Eight patients complained of spastic pain in abdomen, in 5 of them it was accompanied by bloating and sometimes loud peristalsis. All the patients had been observing the mentioned symptoms from 2 to 5 years. Each of them had had colonoscopy and abdominal cavity ultrasound examination performed, some of them even three times. In 3 women with uterine fibroid the uterus was removed which did not eliminate the symptoms. The ultrasound examination of the abdominal integument was performed mainly with the use of linear transducers of the frequency of 7–12 MHz; in obese patients also convex transducers were used (3,5–6 MHz). Each examination of abdominal integument included the assessment of the following areas: linea alba from xiphoid process to pubic symphysis including umbilicus, both semilunar lines from costal margins to pubic bones, and also inguinal areas. Moreover, all types of postoperative scars were examined. Each hernia was assessed in terms of size (the greatest dimension), hernia sac contents, width of the ring and reducibility under the compression of the transducer. Moreover, cough test and Valsalva’s maneuver were performed. Generally, the examination was performed in a standing position. Results: In 9 patients hernias were localized unilaterally, in one patient bilaterally. In 7 cases the hernia sac contained small bowel, in 2 cases the preperitoneal and omental fat, and in 2 cases preperitoneal fat only. Eight patients presenting with clinical symptoms underwent operative repair. Conclusion: Ultrasound examination is beneficial in confirming the diagnosis of Spigelian hernias especially in terms of proper, therapeutic decision‑making.
Celem pracy było zaprezentowanie materiału klinicznego dotyczącego rzadko występujących przepuklin jamy brzusznej w kresie półksiężycowatej – przepuklin Spigla rozpoznanych za pomocą ultrasonografii. Materiał i metoda: W okresie od 1995 do 2011 roku w badaniu ultrasonograficznym rozpoznano 785 przepuklin powłok przedniej ściany brzucha, w tym 11 przepuklin Spigla (1,4%), stwierdzonych u 10 chorych (7 kobiet i 3 mężczyzn) w wieku od 38 do 65 lat (średnia 48 lat). Ośmiu pacjentów skarżyło się na kurczowe bóle w podbrzuszu, przy czym u 5 towarzyszyły temu wzdęcia brzucha i niekiedy głośna perystaltyka. Wszyscy wymienione objawy obserwowali od 2 do 5 lat. Każdy z nich miał wykonane badanie kolonoskopowe i ultrasonograficzne jamy brzusznej, niektórzy nawet trzykrotnie. U 3 kobiet usunięto zmienioną mięśniakowato macicę, co nie wyeliminowało dolegliwości. Badania ultrasonograficzne powłok brzusznych przeprowadzono głównie głowicami liniowymi o częstotliwości 7–12 MHz; u osób otyłych stosowano również głowice konweksowe (3,5–6 MHz). Badanie powłok brzusznych obejmowało ocenę następujących okolic: kresy białej od wyrostka mieczykowatego mostka do spojenia łonowego łącznie z pępkiem, obu kres półksiężycowatych od łuków żebrowych do kości łonowych, a także okolic pachwin. Ponadto badano wszelkie blizny pooperacyjne. Każdą przepuklinę oceniano pod względem wielkości (największy wymiar), zawartości worka przepuklinowego, szerokości wrót i odprowadzalności przy ucisku głowicą. Ponadto stosowano próbę kaszlową i Valsalvy. Zasadniczo badanie przeprowadzano w pozycji stojącej. Wyniki: U 9 osób przepukliny były zlokalizowane jednostronnie, u 1 osoby obustronnie. W 7 przypadkach worek przepuklinowy zawierał jelito cienkie, w 2 przypadkach – tłuszcz przedotrzewnowy i sieć, a w pozostałych 2 przypadkach – tylko tłuszcz przedotrzewnowy. U 8 chorych przepukliny powodowały objawy kliniczne; osoby te zostały zoperowane. Wniosek: Badanie ultrasonograficzne spełnia wymogi skutecznej metody diagnostycznej w diagnostyce przepuklin Spigla i pozwala na podjęcie właściwej decyzji terapeutycznej.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 269-275
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Przydatność badania ultrasonograficznego jamy brzusznej u dzieci jako badania przesiewowego
Utility of abdominal ultrasound as a screening test in children
Autorzy:: Placzyńska, Małgorzata
Lichosik, Marianna
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031864.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal tumour
abdominal ultrasound
children
congenital disorders
screening test
usg jamy brzusznej
dzieci
badanie przesiewowe
wady wrodzone
guz jamy brzusznej
Opis:: Abdominal ultrasound is extremely useful in paediatrics. It can be used not only to diagnose diseases but also as a screening test. Objectives: The aim of this study was to prove that abdominal ultrasound in children can be used as a screening test. Methods: One hundred seventy-five children were examined. These were patients who never had such a test before; 29% of them were infants, 71% constituted children over 1 year. Results: In 14% of examined children abnormalities were detected. The most common anomaly was renal dilatation. The abnormalities in abdominal ultrasound were found in 19.3% of examined girls and in 10.3% of boys. Among the infants it was 27.4% and among children over 1 year – 9.7%. Discussion: In examined group of patients significantly more abnormalities were detected in group of children under 1 year. Taking sex to consideration, major percentage of anomalies were found in girls. Big group constituted patients with renal dilatation and patients with double kidneys. One of conducted exam detected abdominal tumour that didn’t show any symptoms. Summation: It is reasonable to use the abdominal ultrasound in children as a screening test in their early years, because it helps to diagnose a variety of conditions and congenital disorders that unfold furtively and don’t show any symptoms.
Badanie USG jamy brzusznej jest niezwykle przydatne w pediatrii. Może być wykorzystywane nie tylko jako badanie diagnostyczne, ale również jako badanie przesiewowe. Cel pracy: Celem pracy była ocena zasadności wykonania badania USG jamy brzusznej jako badania przesiewowego u dzieci. Materiał i metody: Przebadano 175 dzieci, u których badanie USG jamy brzusznej było wykonywane po raz pierwszy w życiu. Spośród nich 29% stanowiły niemowlęta, a 71% dzieci powyżej 1. roku życia. Wyniki: U 14% przebadanych dzieci wykryto nieprawidłowości, głównie w obrębie układu moczowego. Najczęściej stwierdzano poszerzenie układu kielichowo-miedniczkowego. Zmiany w badaniu USG jamy brzusznej stwierdzono u 19,3% przebadanych dziewczynek oraz u 10,3% chłopców. Wśród niemowląt odsetek ten wynosił 27,4%, z kolei u starszych dzieci – 9,7%. Omówienie: W przebadanej grupie pacjentów znacznie więcej nieprawidłowości opisano w grupie dzieci poniżej 1. roku życia, a biorąc pod uwagę płeć – w badaniach wykonanych u dziewczynek. Dużą grupę dzieci stanowili pacjenci z poszerzeniami układów kielichowo-miedniczkowych oraz pacjenci ze zdwojonymi nerkami. Jedno z wykonanych badań pozwoliło uwidocznić guz w obrębie jamy brzusznej, który nie dawał jeszcze żadnych objawów. Podsumowanie: Wykonywanie badania USG jamy brzusznej jako badania przesiewowego we wczesnym okresie życia jest zasadne, ponieważ pozwala na wykrycie wad wrodzonych oraz wielu procesów chorobowych, które przebiegają skrycie i nie dają jeszcze żadnych objawów.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 3; 236-240
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Rola badania ultrasonograficznego w praktyce lekarza rodzinnego na przykładzie autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek. Opis przypadku
Relevance of ultrasound examination in general practice. A case report of a patient with autosomal dominant polycystic kidney disease
Autorzy:: Cwojdzińska-Jankowska, Izabela
Plewa, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058747.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal ultrasound
autosomal dominant polycystic kidney disease
general practitioner
kidney diseases
ultrasound examination
badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej
Opis:: Autosomal dominant polycystic kidney disease is a genetic disorder which results in the development of multiple cysts in the kidneys and other parenchymal organs. The two genes in which mutations are known to cause autosomal dominant polycystic kidney disease are PKD1 and PKD2. Approximately 50% of individuals with autosomal dominant polycystic kidney disease will develop end-stage renal disease by the age of 60. Early stages of the disease are usually asymptomatic and at the moment of establishing a definitive diagnosis, complications and associated disorders, including end-stage renal disease, occur frequently. About 95% of individuals with autosomal dominant polycystic kidney disease have an affected parent and about 5% have a de novo mutation. Each child of an affected individual has a 50% chance of inheriting the mutation. The first symptoms of disease usually develop in the third or fourth decades of life. Imaging examinations of relatives at risk allow for an early detection when no clinical symptoms are present as well as enable treatment of complications and associated disorders. Ultrasound examination as a basic and minimally invasive imaging technique can be easily used in general practice. In the majority of patients with autosomal dominant polycystic kidney disease, sonography allows for a certain and reliable diagnosis of this disease. Additionally, it enables to perform follow-up examinations both of the patient and their family. The possibility of ultrasound imaging in general practice broadens clinical examination and facilitates establishing a proper diagnosis. The paper presents a case report of a patient with autosomal dominant polycystic kidney disease. Its aim was to present the relevance of ultrasound examination in general practice.
Autosomalnie dominująca wielotorbielowatość nerek polega na uwarunkowanym genetycznie powstawaniu licznych torbieli w nerkach, a także innych organach miąższowych. Jest chorobą związaną z mutacją pojedynczego genu – PKD1 lub PKD2. U prawie 50% chorych rozwinie się schyłkowa niewydolność nerek przed 60. rokiem życia. Na początku autosomalnie dominująca wielotorbielowatość nerek zwykle przebiega bezobjawowo, dlatego często przy ustalaniu rozpoznania współistnieją już powikłania, do schyłkowej niewydolności nerek włącznie. Około 95% osób z tym schorzeniem ma chorego rodzica, u 5% mutacja występuje de novo. Prawdopodobieństwo odziedziczenia mutacji u każdego dziecka osoby chorej wynosi 50%. Pierwsze objawy autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek pojawiają się zazwyczaj w trzeciej i czwartej dekadzie życia. Badania obrazowe krewnych z grupy podwyższonego ryzyka pozwalają na wczesne wykrycie choroby, jeszcze przy braku objawów klinicznych, a także leczenie powikłań i schorzeń współistniejących. Minimalnie inwazyjnym badaniem obrazowym, które może być dostępne w ramach praktyki lekarza rodzinnego, jest badanie ultrasonograficzne. W większości przypadków autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek metoda ta pozwala na pewne i wiarygodne rozpoznanie tej jednostki chorobowej. Dodatkowo umożliwia monitorowanie chorego, jak również jego rodziny. Możliwość wykonania badania ultrasonograficznego przez lekarza rodzinnego poszerza zakres badania przedmiotowego pacjenta i ułatwia oraz przyspiesza postawienie właściwej diagnozy. W pracy przedstawiono przypadek pacjentki z autosomalnie dominującą wielotorbielowatością nerek oraz wykazano zasadność przeprowadzania badań ultrasonograficznych w praktyce lekarza rodzinnego.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 54; 344-349
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The role of ultrasound imaging in disease diagnosis and monitoring the effects of physiotherapeutic treatment of the lumbosacral spine – an overview of research
Rola obrazowania ultrasonografi cznego w diagnozowaniu schorzeń oraz monitorowaniu efektów terapii fizjoterapeutycznych kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego – przegląd badań
Autorzy:: Bąk, Danuta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1790810.pdf
Data publikacji:: 2019-02-12
Wydawca:: Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:: oblique and transverse abdominal muscles – ultrasound imaging (USG) – lumbosacral spine –motor organ diseases
mięśnie skośne i poprzeczne brzucha – obrazowanie ultrasonograficzne (USG) – odcinek lędźwiowo-krzyżowy kręgosłupa –
schorzenia narządu ruchu
Opis:: Ultrasound Imaging (USG) is a method being increasingly used in physiotherapy. It is applied successfully in the study of joints, tendons and muscles. Muscle ultrasound examination is helpful in diagnosing and the choice of medicinal and therapeutic methods for the treatment of motion organ diseases and monitoring the effects of the utilised physiotherapeutic methods. Therefore, it is used by doctors and increasingly, by physiotherapists. The aim of the study is to present the role of abdominal muscle ultrasound imaging in the diagnosis of lumbar-spine disorders on the basis of the latest available research findings. Literary research was carried out on the basis of a systematic review of domestic and foreign studies in the analysed area. The first part of the paper contains theoretical aspects of the USG examination, including the basics of its use and the principles of exercise, illustrating the potential for using ultrasound imaging as a method of examining the oblique and transverse abdominal muscles. The second part of the article is, in turn, an aggregated set of available results of research on the effectiveness, credibility and reliability of this method in the diagnosis of lumbar spine diseases as well as in monitoring the effects of physiotherapy. The second part of the article ends with the development of a catalogue of drawbacks and advantages of ultrasound imaging in the treatment of motion organ illnesses. The final part of the study is an analysis of the future aspect, with particular emphasis on the direction of development of ultrasound imaging in both orthopaedics, rheumatology and physiotherapy.
Obrazowanie ultrasonograficzne (USG) narządu ruchu jest metodą coraz częściej wykorzystywaną w fizjoterapii. Stosowane jest z powodzeniem w badaniu zarówno stawów, ścięgien jak i mięśni. Badanie USG mięśni jest pomocne w diagnozowaniu oraz doborze leczniczych i terapeutycznych terapii schorzeń narządu ruchu oraz pozwala monitorować efekty zastosowanych metod fizjoterapeutycznych. W związku z tym, jest wykorzystywane przez lekarzy, a także coraz częściej przez fizjoterapeutów. Celem opracowania jest ukazanie roli obrazowania USG mięśni brzucha w diagnozowaniu schorzeń odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa na podstawie najnowszych, dostępnych w literaturze wyników badań. Badanie literaturowe zrealizowane zostało na podstawie przeglądu badań krajowych i zagranicznych z analizowanego zakresu. Pierwsza część artykułu zawiera teoretyczne aspekty badania USG narządu ruchu, w tym podstawy jego zastosowania i zasady wykonywania oraz przedstawia możliwości zastosowania obrazowania USG jako metody badania mięśni skośnych i poprzecznych brzucha. Drugą część artykułu stanowi z kolei zagregowany zbiór dostępnych wyników badań z zakresu skuteczności, wiarygodności oraz niezawodności tej metody w diagnozowaniu schorzeń odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa jak również w monitorowaniu efektów terapii fizjoterapeutycznych. Zwieńczenie drugiej części artykułu stanowi opracowanie katalogu wad i zalet metody obrazowania ultrasonograficznego w leczeniu schorzeń narządu ruchu. Finalną częścią opracowania jest z kolei analiza aspektu przyszłościowego ze szczególnym uwzględnieniem kierunków rozwoju obrazowania USG narządu ruchu zarówno w ortopedii, reumatologii jak i fizjoterapii.
Źródło:: Medical Rehabilitation; 2019, 23(1); 29-34
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:: Medical Rehabilitation
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The value of abdominal ultrasound in the diagnosis of colon cancer - case report
Autorzy:: Rola, Sylwia
Migaryt, Emilia
Prystupa, Andrzej
Makaruk, Bogusław
Kowalik, Marcin
Sobstyl, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/972538.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Instytut Medycyny Wsi
Tematy:: abdominal ultrasound
colon cancer
pseudokidney sign
rosette sign
Opis:: Introduction. Abdominal ultrasound is considered an initial examination of the the gastrointestinal tract. The case is presented in which ultrasound (US) detected a ‘pseudokidney’ sign that enabled the tentative diagnosis of a colonic neoplastic lesion. Case report. A 78-year-old patient was admitted to the Department of Internal Diseases due to weight loss and anaemia. US demonstrated abnormalities in the form of intestinal wall thickening with a hyperechoic centre. This finding led to the tentative diagnosis of a neoplastic lesion. After further diagnostic procedures, i.e. colonoscopy and histopathological examination of biopsy specimens, the patient was diagnosed with colon adenocarcinoma. Conclusions. In many cases, experienced US radiologists can initially assess the intestinal wall and other organs, which effectively directs towards further diagnostic management, hence accelerates the diagnosis and decision to apply a given therapeutic option or otherwise.
Źródło:: Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2017, 11, 2; 160-161
1898-2395
Pojawia się w:: Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zakażenie układu moczowego u dzieci w pierwszym roku życia w materiale Kliniki Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego
Urinary tract infection in children during their first year of life as evidenced by the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology, Military Institute of Medicine
Autorzy:: Wachnicka-Bąk, Anna
Nowak, Justyna
Szwejkowska, Martyna
Jastrzębska, Katarzyna
Przekora, Jędrzej
Lewicki, Sławomir
Jobs, Katarzyna
Jung, Anna
Kalicki, Bolesław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1034139.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal ultrasound scan
infants
urinary tract infection
vesicoureteral reflux
zakażenie układu moczowego
niemowlęta
badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej
odpływy
pęcherzowo-moczowodowe
Opis:: Urinary tract infections are the most common type of infection of bacterial origin in the paediatric population. The main aetiological factor for urinary tract infections are Gram-negative bacteria colonising the gastrointestinal tract, subpreputial area or vaginal vestibule. The most common cause of the infection is Escherichia coli. Quite frequently a urinary tract infection may be the first symptom of anatomical or functional abnormalities in the urinary tract; therefore, special attention should be paid to urinary tract infection incidents in the youngest age group. Cases of children aged 1–12 months during a first-time urinary tract infection episode hospitalised at the Department of Paediatrics, Paediatric Nephrology and Allergology of the Military Institute of Medicine in 2008–2014 were assessed retrospectively. The method of retrospective analysis of medical records was used. A group of 217 children was assessed, with girls slightly outnumbering boys. The most commonly observed symptom was fever, which was often accompanied by symptoms indicating a respiratory tract infection. This fact is worth emphasising since in such cases the presence of a urinary tract infection may be overlooked. Elevated inflammation parameters were observed in the majority of patients. The most common cause of the infection was Escherichia coli. A normal ultrasound image of the urinary tract was reported in only 17% of children. In 60% of patients who had a voiding cystourethrography no abnormalities were observed, in 30% vesicoureteral reflux was found and in 7% of such patients posterior urethral valves were the primary abnormality. Clinical symptoms and inflammation parameter values did not differentiate children with an isolated infection, vesicoureteral reflux and other urinary tract defects. In patients with urinary tract defects other than vesicoureteral reflux a different cause of the infection than Escherichia coli was significantly more common – strains of Gram-positive bacteria were more frequently found.
Zakażenia układu moczowego są najczęstszą chorobą infekcyjną o etiologii bakteryjnej w populacji dziecięcej. Główny czynnik etiologiczny zakażenia układu moczowego stanowią bakterie Gram-ujemne zasiedlające przewód pokarmowy, okolicę podnapletkową lub przedsionek pochwy. Najczęściej zakażenia powodują Escherichia coli. Niejednokrotnie zakażenie układu moczowego może być pierwszym objawem nieprawidłowości anatomicznych lub czynnościowych w układzie moczowym, dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na incydenty zakażenia układu moczowego w najmłodszej grupie wiekowej. Oceną retrospektywną objęto dzieci hospitalizowane w Klinice Pediatrii, Nefrologii i Alergologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego w latach 2008–2014, których wiek w momencie pierwszego epizodu zakażenia układu moczowego wynosił 1–12 miesięcy. Posłużono się retrospektywną analizą dokumentacji medycznej. Oceniano grupę 217 dzieci, z niewielką przewagą dziewczynek. Najczęściej obserwowanym objawem choroby była gorączka, której często towarzyszyły objawy sugerujące infekcję dróg oddechowych, co warto podkreślić, gdyż w tej sytuacji można przeoczyć obecność zakażenia układu moczowego. U większości pacjentów obserwowano podwyższone wykładniki stanu zapalnego. Najczęstszą przyczyną zakażenia była Escherichia coli. W badaniu ultrasonograficznym prawidłowy obraz dróg moczowych opisano jedynie u około 17% dzieci. Wśród pacjentów, u których wykonano cystografię mikcyjną, u ponad 60% nie opisano nieprawidłowości, u około 30% stwierdzono odpływy pęcherzowo-moczowodowe, u 7% pierwotną nieprawidłowością były zastawki cewki tylnej. Objawy kliniczne i wysokość parametrów zapalnych nie różnicowały dzieci z izolowanym zakażeniem, z odpływami pęcherzowo-moczowodowymi i innymi wadami układu moczowego. U pacjentów z wadami układu moczowego innymi niż odpływ pęcherzowo-moczowodowy znamiennie częściej występowała inna niż Escherichia coli etiologia zakażenia – częściej wykrywano szczepy bakterii Gram-dodatnich.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 1; 54-68
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zanik powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych
Abdominal integument atrophy after operative procedures
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Lubiński, Jan
Bojko, Stefan
Gałdyńska, Maria
Bernatowicz, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1061355.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal integument atrophy
appendectomy
cholecystectomy
laparotomy
nephrectomy
ultrasound
appendektomia
badanie ultrasonograficzne
cholecystektomia
laparotomia
nefrektomia
zanik powłok brzusznych
Opis:: The aim of the study was to analyze clinical material concerning postoperative atrophy of abdominal integument. Material and methods: The evaluated group consisted of 29 patients with sonographically revealed atrophy of the abdominal wall. Those changes were observed after various surgical procedures: mainly after long, anterolateral laparotomies or several classical operations. Ultrasound examinations up to the year 2000 were performed with analog apparatus, in the latter years only with digital apparatus with linear transducers (7–12 MHz) and sometimes convex type conducers (3–5 MHz). The location, size and intestine stratified wall structure were evaluated. In each case the integument thickness was measured in millimeters in the site of the greatest atrophy and it was compared with the integument thickness from the side that had not been operated which enabled the calculation of the percentage reduction of integument in the area of the scar. Results: In 3 patients who underwent several laparotomies there was a total reduction of muscular mass in the operated area. In these cases we stated only skin and slightly echogenic subcutaneous strand; probably corresponding to fibrous tissue – the thickness of integument in this area was in the range from 3 to 8 mm. In the remaining 26 patients the integument atrophy on the scar level included muscles in a greater extent and covered an extensive area after classical urological procedures on the upper urinary tract: after nephrectomy and even ureter stone evacuation or kidney cyst excision by means of classical anterolateral approach with the integument incision on the length of almost 20 cm. Reduction in the integument thickness was observed on the smaller area after classical cholecystectomies, appendectomies and other surgical procedures with the incision across the integument. The integument atrophy in the operated sites expressed in absolute numbers was in the range of 7–20 mm (average 14 mm). These values are markedly lower than the comparative integument thickness on the not operated side: 17–52 mm (average 25.4 mm). The percentage value of the integument thickness reduction oscillated in the range of 32–67% (average 44.2%). In most cases the atrophy involved all layers of the abdominal wall, what demonstrated as regional prominence of the integument, mimicking the presence of hernia. Conclusions: Ultrasonography allows precise evaluation of the size and extent of atrophy as well as depiction of other lesions simulating that effect. Establishing the correct diagnosis should prevent the unnecessary reconstructions of the abdominal integument.
Celem pracy była analiza materiału klinicznego dotyczącego zaniku powłok brzusznych po zabiegach operacyjnych. Materiał i metoda: Zgromadzono grupę 29 chorych z wykazanym ultrasonograficznym zanikiem powłok brzusznych. Zmiany te obserwowano po różnych procedurach operacyjnych, najczęściej po długich nacięciach laparotomijnych przednio‑bocznych lub kilkukrotnych operacjach klasycznych. Badania ultrasonograficzne wykonano do 2000 roku na aparatach analogowych, a w następnych latach wyłącznie aparatami cyfrowymi, z głowicami linowymi (7–12 MHz) i niekiedy głowicami typu konweks (3–5 MHz). Określano lokalizację, rozległość, warstwową budowę ściany jelita. W każdym przypadku mierzono grubość powłok w milimetrach w miejscu największego zaniku i porównywano ją z grubością powłok po stronie nieoperowanej, co pozwalało na obliczenie procentowej redukcji powłok w okolicy blizny. Wyniki: U 3 pacjentów po kilku laparotomiach doszło do całkowitej redukcji masy mięśniowej w miejscu operacji. W tych przypadkach stwierdzano jedynie skórę i lekko echogeniczne pasmo podskórne, prawdopodobnie odpowiadające zwłókniałym tkankom – grubość powłok w tym miejscu wahała się od 3 do 8 mm. U pozostałych 26 pacjentów zanik powłok na poziomie blizny pooperacyjnej dotyczył w największym stopniu mięśni i obejmował rozległy obszar po klasycznych zabiegach urologicznych na górnych drogach moczowych: po usunięciu nerki, a nawet po ewakuacji złogu z moczowodu lub wycięciu torbieli nerki z dostępu klasycznego przednio‑bocznego z nacięciem powłok na długości prawie 20 cm. Na mniejszym obszarze obserwowano redukcję grubości powłok po klasycznych cholecystektomiach, appendektomiach i innych operacjach z nacięciem powłok na całej grubości. Zanik powłok w miejscach operacji wyrażał się w liczbach bezwzględnych w zakresie 7–20 mm (średnio 14 mm). Wartości te są wyraźnie mniejsze od porównawczej grubości powłok po stronie nieoperowanej: 17–52 mm (średnio 25,4 mm). Procentowa wielkość redukcji grubości powłok wahała się w granicach 32–67% (średnio 44,2%). W większości przypadków zanik obejmował wszystkie warstwy ściany brzucha, co manifestowało się uwypukleniem powłok w tym rejonie pozorującym istnienie przepukliny. Wnioski: Ultrasonografia pozwala z dużą precyzją określić stopień zaniku, jego rozległość oraz zmiany, które mogą pozorować taki efekt. Ustalenie właściwego rozpoznania powinno zapobiec zbędnej rekonstrukcji powłok brzusznych.
Źródło:: Journal of Ultrasonography; 2012, 12, 50; 262-268
2451-070X
Pojawia się w:: Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Zastosowanie artefaktu świetlika w ultrasonograficznej diagnostyce kamicy moczowej
Application of twinkling artifact in ultrasonographic diagnostics of nephrolithiasis
Autorzy:: Placzyńska, Małgorzata
Wachnicka-Bąk, Anna
Jung, Anna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033019.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: abdominal ultrasound
colour Doppler
concrement
nephrolithiasis
twinkling artifact
artefakt świetlika
kolorowy doppler
badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej
złóg
kamica moczowa
Opis:: Twinkling artifact is a phenomenon used in ultrasound diagnostics including color Doppler. The look of the twinkling artifact depends majorly on the settings of the ultrasound scanner. This sign usually accentuates when the frequency of the transmitted ultrasonic beam is low and Doppler scale settings are high. Although this artifact is gaining more applications in ultrasound diagnostics, it is still unfamiliar phenomenon. It might be helpful in diagnostics of cholelithiasis and biliary lithiasis, adenomyomatosis and any parenchymal calcification in other organs. Application of twinkling artifact can also detect bowel gas or metallic foreign bodies. However, this artifact is used the most often to identify deposits in the urinary tract. Compared with X-ray of the abdomen and urography, ultrasonography with application of twinkling artifact can detect about 80% cases of urolithiasis. The concrement structure, its roughness and size are the most important factors involved in the development of this phenomenon. Twinkling artifact enables an early detection of calculus without acoustic shadow, deposits of small size and those located in the ureter. There is a suggestion that the presence or absence of color comet-tail artifact also depends on the chemical composition of the stone. Ultrasound enriched with application of the twinkling artifact should be an initial examination in the diagnostics of urolithiasis, in monitoring of the calculus evolution and in assessment of stones excretion after ESWL procedure.
Artefakt świetlika jest zjawiskiem stosowanym w diagnostyce ultrasonograficznej przy użyciu kolorowego Dopplera. Obraz artefaktu świetlika zależy w dużym stopniu od ustawienia aparatu. Zwykle uwydatnia się przy niskich częstotliwościach transmitowanej wiązki ultradźwiękowej i wysokich ustawieniach skali Dopplera. Mimo coraz szerszego zastosowania w diagnostyce ultrasonograficznej artefakt ten wciąż pozostaje zjawiskiem mało znanym. Bywa pomocny w rozpoznawaniu kamicy pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, adenomiomatozy pęcherzyka żółciowego oraz wszelkich zwapnień w innych narządach. Przy jego użyciu można też stwierdzić obecność gazów w jelitach czy metalowych ciał obcych. Najczęściej jednak artefakt migotania wykorzystywany jest do identyfikacji złogów w drogach moczowych. W porównaniu z badaniem radiologicznym jamy brzusznej i urografią badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem artefaktu świetlika pozwala na wykrycie około 80% przypadków kamicy układu moczowego. Charakter struktury złogu, jego chropowatość i wielkość są najważniejszymi elementami uczestniczącymi w tworzeniu tego zjawiska. Artefakt migotania umożliwia wczesne wykrycie złogów, które nie dają cienia akustycznego, złogów małych rozmiarów oraz tych zlokalizowanych w moczowodzie. Przypuszcza się, że obecność lub brak migoczącego artefaktu koreluje również ze składem chemicznym kamienia. Badanie ultrasonograficzne z jednoczesnym zastosowaniem artefaktu świetlika powinno być procedurą wstępną w rozpoznawaniu kamicy układu moczowego, monitorowaniu ewolucji złogów oraz ocenie wydalania złogów poddawanych zabiegom ESWL.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 1; 46-49
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Znaczenie ultrasonografii w diagnostyce przepuklin powłok brzusznych
Value of ultrasound in the diagnostics of abdominal wall hernias
Autorzy:: Smereczyński, Andrzej
Kołaczyk, Katarzyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1033348.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: Spigelian hernias
abdominal wall
anterior abdominal wall hernias
incisional hernias
ultrasound
powłoki brzuszne
przepukliny przedniej ściany brzucha
przepukliny pooperacyjne
przepukliny spigla
ultrasonografia
Opis:: The aim of this paper was to present current state of knowledge and clinical practice in the scope of imaging of anterior abdominal wall hernias. At the moment, diagnostic imaging of abdominal wall hernias utilizes such modalities as ultrasound, computed tomography and magnetic resonance. The two latter methods are not easily available, expensive and usually require filling the intestine with contrast medium or, at times, additional administration of intravenous contrast. Moreover, computed tomography exposes the patient to negative effects of ionizing radiation, and both modalities are contraindicated in claustrophobic patients or patients with renal failure when examination requires intravenous administration of contrast. Under such circumstances, ultrasound examination constitutes the basis of imaging in cases of suspected anterior abdominal wall hernias and in patients with palpable masses in such a location. It ensues from high availability, low cost, noninvasiveness and high diagnostic value of this modality as well as its applicability in all life periods – from foetal life up to old age. Other advantages of ultrasonography include: possibility to conduct the examination dynamically at patient’s bedside, including application of various tests facilitating diagnosis of small, spontaneously reducing and immovable inguinal, femoral, or umbilical hernias, hernia of the linea alba, Spigelian hernia, or various other incisional hernias that pose diagnostic challenges. Ultrasound examination allows for assessment of the size and content of the hernia sac with great precision. Some diagnosticians use the ultrasound probe to exert pressure in an attempt to place the hernia back into the abdominal cavity. Moreover, the above-mentioned method effectively visualizes any complications related to surgical reconstruction of the abdominal wall, such as pathological fluid-filled spaces, recurrent hernias, or tissue reactions to surgical material. All other pathologies of the abdominal wall that might imitate hernias are within the scope of ultrasound examination. All of the mentioned advantages of ultrasound lose significance if the doctor performing this examination lacks proper theoretical and practical background.
Celem pracy jest zaprezentowanie aktualnego stanu wiedzy i praktyki w zakresie obrazowania przepuklin przedniej ściany jamy brzusznej. Obecnie w diagnostyce przepuklin powłok brzusznych wykorzystuje się następujące metody: ultrasonografię, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny. Dwie ostatnie są trudno dostępne, drogie, z reguły wymagają wypełnienia kontrastem jelit i niekiedy – dodatkowo – podania dożylnie środka cieniującego. Ponadto tomografia komputerowa naraża pacjenta na negatywny wpływ promieniowania jonizującego, a obie metody są przeciwwskazane u pacjentów z klaustrofobią oraz z niewydolnością nerek, gdy ocena zmian wymaga podania kontrastu dożylnie. W tej sytuacji badanie ultrasonograficzne stanowi podstawową technikę obrazowania w przypadkach podejrzanych o przepukliny przedniej ściany jamy brzusznej i u pacjentów z wyczuwalnym oporem w takiej lokalizacji. Wynika to z dużej dostępności, niskich kosztów, nieinwazyjności, wysokiej skuteczności diagnostycznej i możliwości zastosowania metody w każdym okresie życia – od życia płodowego aż po późną starość. Innymi zaletami ultrasonografii są: możliwość przeprowadzenia badania na sali chorych w formie dynamicznej z użyciem różnym testów ułatwiających rozpoznanie małych, reponujących się i nieruchomych przepuklin pachwinowych, udowych, pępkowych, kresy białej, Spigla i wielu pooperacyjnych, które nastręczają kłopotów z rozpoznaniem. Badanie ultrasonograficzne pozwala z dużą precyzją określić wielkość i rodzaj zawartości worka przepuklinowego. Niektórzy wykorzystują ucisk głowicą do próby dobrzusznego odprowadzenia przepukliny. Ponadto wspomniana metoda skutecznie uwidacznia wszelkie powikłania związane z rekonstrukcją operacyjną powłok brzusznych, takie jak patologiczne zbiorniki, nawrotowe przepukliny, reakcje tkankowe na użyty materiał operacyjny. W zasięgu możliwości diagnostycznej ultrasonografii mieszczą się wszelkie inne patologie w powłokach brzusznych, które mogą pozorować przepukliny. Wszystkie wyżej wymienione zalety badania ultrasonograficznego tracą na znaczeniu, jeśli badanie wykonuje lekarz bez odpowiedniego przygotowania teoretycznego i praktycznego.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 398-404
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "abdominal ultrasound" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język