Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "a style" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Płeć w języku, płeć w stylu. Proza Zyty Rudzkiej na kursach języka polskiego lub/i literatury dla obcokrajowców
Gender in language, gender in style. Zyta Rudzka’s prose in PFL and literature class
Autorzy:
Válková Maciejewska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47046244.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
contemporary women’s literature
biolect
women’s style
Polish as a foreign language
glottodidactics
Polish as a foreign language philology
współczesna literatura kobieca
biolekt
styl kobiecy
język polski jako obcy
glottodydaktyka
filologia polska jako obca
Opis:
Celem studium jest udowodnienie, że współczesne teksty literackie są doskonałym tworzywem dydaktycznym na zajęciach z języka polskiego oraz literatury dla obcokrajowców. Artykuł poświęcony jest fragmentowi prozy Zyty Rudzkiej i propozycjom wykorzystania go na kursach jpjo oraz tych oferowanych w ramach filologii polskich jako obcych. Podstawą do podjęcia tematu zróżnicowania płciowego w polszczyźnie stało się doświadczenie lektoratowe Autorki. Umiejętność skutecznego posługiwania się językiem obejmuje bowiem nie tylko jego standardową odmianę, ale również odmianę nieoficjalną i potoczną (za A. Wilkoniem „mówioną”): regionalną, środowiskową lub/i zawodową. Coraz częściej na zajęciach pojawiają się też jednak pytania o biologiczne zróżnicowanie języka. Artykuł udowadnia, że przy omawianiu tego zagadnienia warto sięgnąć po tekst literacki. Autorka rozpoczyna wywód od prezentacji stanowisk dotyczących biolektów i ich wyznaczników. Opisuje dyskusję toczącą się wokół literatury kobiecej i stylu kobiecego w prozie. Następnie bierze na warsztat fragment powieści Zyty Rudzkiej i zasadza go w realiach glottodydaktyki polonistycznej. Prezentuje ćwiczenia językowe i mediacyjne, które wpisują się w socjokulturowe refleksje nad płciowością i rolami społecznymi kobiet i mężczyzn.
The purpose of the paper is to demonstrate that contemporary literary texts are excellent teaching material in Polish language and literature classes for foreigners. The article is devoted to an excerpt from Zyta Rudzka’s prose and proposals for its use in PFL courses and those taught in Polish philology as a foreign language. The basis for taking up the topic of gender diversity in Polish was the author’s lecture experience. After all, the ability to use a language efficiently includes not only its standard variety, but also its unofficial and colloquial (after Wilkon „spoken”) variety: regional, environmental and/or professional. Increasingly, however, questions about the biological variation of language are also being raised in the class. The article proves that when discussing this issue, it is useful to turn to a literary text. The author begins the argument by presenting positions on women’s literature and women’s style in prose. She describes the discussion taking place around biolects and presents their determinants. Then she reaches for an excerpt from Zyta Rudzka’s novel and sets it in the reality of Polish language glottodidactics. She presents linguistic and mediation exercises that fit into sociocultural considerations of gender and social roles of men and women.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2024, 31; 49-60
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Brakujące głosy czterech kompozycji wokalnych Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego i trzech jemu przypisywanych odnalezione w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu
The Discovery at Poznań University Library of Missing Parts for Four Vocal Pieces by Grzegorz Gerwazy Gorczycki and Three Others Attributed to Him
Autorzy:
Walter-Mazur, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24024809.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Grzegorz Gerwazy Gorczycki
Józef Surzyński
Adolf Chybiński
muzyka polska XVIII w.
rękopisy roranckie
Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu
styl palestrinowski
kompozycje barokowe a cappella
eighteenth-century Polish music
the ‘Rorate’ manuscripts
Poznań University Library
Palestrina style
Baroque a cappella music
Opis:
Punktem wyjścia do zreferowanych w artykule badań stało się odnalezienie wśród rękopisów muzycznych przechowywanych w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu brakujących głosów czterech kompozycji wokalnych Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego  (Tota pulchra es Maria, Regina caeli laetare I, Sancte Deus Sancte fortis, Laetare ierusalem) oraz trzech jemu przypisywanych (Ave Filia Dei Patris, Haec dies quam fecit Dominus, Maginicet te Domine). Składający się z dziewięciu kart przedmiotowy rękopis Pu 7641 obejmujący fragmenty ksiąg głosowych Canto i Alto, okazał się być fragmentem „ksiąg roranckich”, czyli rękopisu sygnowanego obecnie Kk.I.7 (w Musicalia Vetera WM 6) i przechowywanego od 1982 r. z powrotem w Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej (wcześniej w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Krakowie). Odnalezione obecnie w BAUM karty prawdopodobnie już w latach osiemdziesiątych XIX w. znajdowały się poza macierzystym wawelskim rękopisem: Józef Surzyński w Monumenta Muscices Sacrae in Polonia (poszyt II, 1887) wspominał, iż w niektórych przekazach kompozycji Gorczyckiego brakuje Altu. Manuskrypt Pu 7641, zapewne wraz z innymi muzykaliami po kapeli roranckiej wypożyczonymi przez Adolfa Chybińskiego na początku XX w., przebył drogę z Krakowa do Lwowa i z powrotem, a następnie do Poznania: tu został przypadkowo oddzielony od reszty zespołu wawelskiego i dlatego nie został zwrócony wraz z nim do archiwum krakowskiej kapituły w roku 1983. Odnalezienie źródłowego przekazu brakujących głosów pozwala spojrzeć na część twórczości wokalnej Gorczyckiego z nowej perspektywy: zarówno w odniesieniu go utworów funkcjonujących w postaci zrekonstruowanej, jak i do tych, które wydano w postaci niekompletnej. Prowokuje do stawiania pytań o stosunek kopii Pękalskiego do oryginału oraz o to, czy faktycznie styl kontrapunktyczny Gorczyckiego był tak „palestrinowskim” jak chciał go widzieć Surzyński. Niniejszy tekst stanowi jedynie skromną prolegomenę do tego rodzaju rozważań.
The research recounted in this paper was triggered by the discovery, among the music manuscripts held at Poznań University Library, of missing parts from four vocal works by Grzegorz Gerwazy Gorczycki (Tota pulchra es Maria, Regina caeli laetare I, Sancte Deus, sancte fortis, Laetare Ierusalem) and three others attributed to him (Ave Filia Dei Patris, Haec dies, quam fecit, Magnificet Te Domine). The manuscript under study (MS 7641), consisting of nine folios containing fragments of Canto and Alto partbooks, turned out to belong to the so-called ‘Rorantists’ books’, that is, a manuscript now bearing the shelf mark Kk.I.7 which in 1982 was returned to the Archives of Kraków Cathedral Chapter, having previously been held in the Provincial State Archive in Kraków. The folios discovered in Poznań had probably become separated from the Kraków manuscript by the 1880s, since Józef Surzyński notes in Monumenta Musices Sacrae in Polonia (vol. 2, 1887) that the Alto part was missing from some sources of Gorczycki’s works. Manuscript 7641 was transported (probably with other music sources formerly belonging to the Rorantists’ chapel, borrowed by Adolf Chybiński in the early twentieth century) from Kraków to Lviv and back, and later to Poznań. There it was accidentally separated from the rest of the Kraków collection, with the result that it was not returned to Kraków Cathedral Chapter in 1983. The discovery of a source for the missing parts makes it possible to look at Gorczycki’s vocal works from a new perspective, with regard to both his reconstructed works and those that have been published in incomplete form. Possible questions concern the relationship between Pękalski’s copy and the original and whether Gorczycki’s contrapuntal style was really as ‘Palestrinian’ as Surzyński suggests. The present paper is only a modest prolegomenon to the study of these issues.
Źródło:
Muzyka; 2023, 68, 3; 23-49
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Hee Haw”. Performanse śpiewu i tekstów songów Nicka Cave’a z formacją The Birthday Party na płycie The Birthday Party (1980)
“Hee Haw:” Singing and performing song lyrics on Nick Cave and The Birthday Party’s album The Birthday Party (1980)
Autorzy:
Tański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143257.pdf
Data publikacji:
2022-08-11
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
rock performance
punk
song’s language and style
rock lyrics
the lyrical and the musical “I
singing
Nick Cave’s work
habitus
the grain of the voice
the pheno-text
the geno-text
voice
performatyka rocka
język i styl piosenki
teksty piosenek rockowych
persona tekstowo-muzyczna
głos
śpiew
twórczość Nicka Cave’a
ziarno głosu
feno-tekst
geno-tekst
Opis:
W artykule podjęto próbę interpretacji aspektów performatywnych śpiewu i tekstów piosenek Nicka Cave’a oraz autorstwa gitarzysty Rowlanda Stuarta Howarda (1959–2009), a także Micka Harveya, Vincenta Eugene’a Craddocka (znanego jako Gene Vincent) i Billa Davisa (właściwie: William Douchette) z albumu śpiewającego pianisty z grupą The Birthday Party The Birthday Party (1980). Studium, wpisując się w nurt rock song lyrics studies, jest recepcyjnym śladem i refleksją nad początkami drogi twórczej wybitnego autora tekstów piosenek oraz kompozytora muzyki rockowej i wokalisty, obdarzonego interesującym głosem. Teza prezentowanej pracy jest następująca: pochodzący z Australii wokalista od pierwszych nagrań z zespołem The Boys Next Door (płyta Door, Door z roku 1979) pisze utwory o miłości, bólu i samotności, a przede wszystkim każdy kolejny krążek autora Into My Arms to zapis doświadczenia tęsknoty, nie inaczej jest zatem i w przypadku omawianego tutaj albumu, który wyraża żal i smutek – uczucia autora/piosenkarza, „ja” opowiadającego/śpiewającego, persony tekstowo-muzycznej, czy inaczej mówiąc – piosenkowego podmiotu performatywnego. Śpiew Nicka Cave’a można określić jako metaforę habitusu punkowych miniatur piosenkowych, będących tekstowymi i głosowymi ekspresjami buntu, w których dominuje ironia, konstytutywną zasadą poetyki tych utworów zaś jest groteska.
This article attempts to interpret the performative aspects of Nick Cave’s singing and song lyrics written in collaboration with the guitarist Rowland Stuart Howard (1959–2009), Mick Harvey, Vincent Eugene Craddock (also known as Gene Vincent) and William Douchette (also known as Bill Davis). I focus specifically on the album The Birthday Party (1980) which Nick Cave recorded together with his band The Birthday Party. This analysis, representative of rock song lyrics studies, is a receptive trace and a reflection on the beginnings of this outstanding songwriter, rock musician, and singer’s career. I argue that the Australian singer, beginning with the first recordings with the band The Boys Next Door (Door, Door from 1979), writes about love, pain, and loneliness, and show how each new album by the author of Into My Arms records the experience of longing. The Birthday Party, therefore, is no different; it expresses regret and sadness – the feelings of the author/singer, the narrating/singing “I,” the lyrical and the musical persona or, in other words, the singing and performing subject. Cave’s signing is a metaphor for the habitus of punk song miniatures, which are lyrical and vocal expressions of rebellion, filled with irony, while the main principle of the poetics of these works is the grotesque.
Źródło:
Forum Poetyki; 2022, 27; 44-57
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adesp. 741 K.-A. Some Aspects of Comic Stylistics
Adesp. 741 K.-A. Niektóre aspekty stylistyki komediowej
Autorzy:
Bartol, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806893.pdf
Data publikacji:
2021-10-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Adesp. 741 K.-A
Old Comedy
anaphora
comic style
Plutarch
Opis:
This article explores the thematic and stylistic function of the anaphora in the anonymous fragment of Old Comedy (741 K.-A.). It also analyses an interpretation of Plutarch’s comment on these lines.
Źródło:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae; 2021, 31, 1; 29-34
0302-7384
Pojawia się w:
Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teksty urzędowe autorstwa mieszkańców wsi jako materiał do badania ich kompetencji komunikacyjnych – problemy i wyzwania metodologiczne
Official texts written by villagers as material for communicative competence research – the methodological problems and challenges.
Autorzy:
Piechnik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1854393.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Tematy:
linguistic changes in rural areas
texts written by villagers
dialect in a text
official style of village inhabitants
przemiany językowe wsi
teksty pisane mieszkańców wsi
gwara w tekście
styl urzędowy mieszkańców wsi
Opis:
Przeobrażenia kulturowe i cywilizacyjne współczesnej wsi powodują konieczność interdyscyplinarnych badań umożliwiających uchwycenie i opis tych zmian. Badaniom poddawano dotąd niemal wyłącznie język mówiony jako podstawowy i zwykle jedyny kod komunikacji mieszkańców wsi, którzy teksty pisane tworzą rzadko, głównie w kontaktach z urzędem. Teksty takie dają więc rzadką okazję wglądu w ich kompetencje komunikacyjne, tekstotwórcze, stylistyczne, w stosowane przez nich strategie perswazyjne. Pokazują też, na ile gwara odzwierciedla się w ich tekstach pisanych. Potencjał takich tekstów potwierdziły badania podań do małopolskich ośrodków pomocy społecznej. Poddanie analizie materiału z innych obszarów Polski pozwoliłoby wysnuć ogólniejsze wnioski na temat stylu urzędowego mieszkańców wsi.
The recent civilization and culture-related transformations in rural areas have created a need for interdisciplinary research that will capture the essence of these changes and will characterize them. To date, research has focused on the spoken language as the primary form of communication of villagers; they make use of written texts mainly to communicate with public administration institutions. Therefore, these texts pose a unique opportunity to gain insight into the linguistic competence of villagers related to communication, text-forming, and style, as well as their persuasion strategies. These documents also show the extent to which a local dialect is reflected in written texts. The value of these records has been confirmed by a study of documents submitted to social assistance centres in Lesser Poland. An analysis of the language material from other areas would allow to draw more general conclusions concerning the official language of villagers.
Źródło:
Gwary Dziś; 2021, 14; 227-233
1898-9276
Pojawia się w:
Gwary Dziś
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The ‘Archeology’ of historiography as a rhetorical agon. On the juxtaposition of hellenic writers in the Epistula ad Pompeium by Dionysius of Halicarnassus
„Archeologia” historiografii jako retoryczna gra. O porównaniu greckich autorów w „Liście do Pompeiusza” Dinizjosa z Halikarnasu
Autorzy:
Sinitsyn, Aleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033826.pdf
Data publikacji:
2021-12-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Dionysius of Halicarnassus
“A Letter to Pompeius”
historiography
rhetoric
early Greek historians Hellanicus
Charon
Herodotus
Thucydides
Xenophon
Philistus
Theopompus
style
syngraphers
Plato
philosophy
ancient Greek orators Lysias
Demosthenes
literary criticism
polylogue
agon
influence
Dionizjos z Halikarnasu
„List do Pompeiusza”
historiografia
retoryka
wcześni historycy greccy – Hellanikos
Herodot
Tukidydes
Ksenofont
Filistos
Teopompos
oratorzy
Lysias
Demostenes
krytyka literacka
Opis:
Dionysius of Halicarnassus in his short theoretical treatise entitled “A Letter to Pompeius” (Epistula ad Pompeium) presents an exciting discussion on rhetoric mastership and scholarship written in an epistolary genre. The treatise begins with critical remarks Dionysius once addressed to Plato. The author admits to his addressee (Cn. Pompeius Geminus) that he is enchanted by Plato’s dialogues. From the trio of Greek speech-makers who are recognized as the most brilliant in this respect – Isocrates, Plato, and Demosthenes (such was Dionysius’s selection) – the Halicarnassean rhetorician deliberately dwells on Plato (Lysias, Isocrates, Demosthenes and other Greek orators are the subject of his other aesthetic works). Embarking on a wider discussion, Dionysius repeatedly points out that these studies are always aimed at establishing the truth. The longest chapter, 3 compares works of the first Greek historians and the mastery of their style. Dionysius points out the rivalry of the many masters of the genre, but the main characters of the chapter are Herodotus and Thucydides. The “father of history” (Dionysius’ contemporary and paragon) surpasses the Athenian historian on all counts examined by the author. This article examines συγγραφεύς / συγγραφεῖς or συγγραφή occurring in the Pomp. by Dionysius of Halicarnassus. The rhetorician, when referring to Herodotus, Thucydides (ch. 3), Theopompus (ch. 6), Hellanicus, Charon (3.7) and the Greek historians en masse (6.7), calls them “syngraphers”. Dionysius uses the word συγγραφή only as applied to historical works of Theopompus of Chios (6.2, 3, 6). The article also draws upon the Halicarnassian philologist’s other works in which he mentions syngraphers-historians, who are set off against poets and orators. Dionysius regards the words συγγραφεύς, ὁ ἱστορικός, ἱστοριογράφος as equivalent and interchangeable. In this work, Dionysius examines different styles of ancient writers. Here, by examining the works by the authors of the 5th and 4th centuries BC (written three to four centuries before his time) he seems to be performing a peculiar experiment of theoretical “archaeology”. But the rhetoric and philological “archaeological” study conducted by Dionysius of Halicarnassus reveals not only his scholarly interest in the analysis of works of the writers of the past, but also his focus on the present – both in literary and cultural aspects. Plato is under the influence of Thucydides, but Thucydides is inferior to Herodotus, Herodotus produces works that surpass those of Charon and Hellanicus, while Theopompus is superior in style to Demosthenes himself and surpasses Isocrates – the “most brilliant” rhetoricians of the past. By presenting this gallery of names, Dionysius shows comparison as agon – of styles, genres, authors, their subject matters, intensive narrative, and he himself contends with the writers of the past. Seeing mastery of rhetoric as a peculiar agon stretching over centuries and across the agon of rhetoricians, philosophers and historiographers, Dionysius identifies the circle of best writers, and himself joins it. He claims that in the scholarly rhetoric “the truth is dearer still” and establishes the criteria to judge the classic writers. And the critic realizes that he will be judged according to the same (his own) criteria
Dionizjos z Halikarnasu w teoretycznym traktacie zatytułowanym „List do Pompejusza” zawarł dyskusję na temat retorycznego mistrzostwa i nauki. Traktat rozpoczynają krytyczne uwagi Dionizjosa, adresowane do Platona. Autor przyznaje jednak, iż jest zachwycony dziełami Platona. Pośród trzech greckich mówców, uznawanych za najwybitniejszych – Izokratesa, Platona, Demostenesa – Dionizjos z Halikarnasu celowo studiuje Platona. Prowadzi szeroką dyskusję. Dionizjos wielokrotnie podkreśla, że wskazani autorzy mają na celu ustalenie prawdy. Najdłuższy rozdział oznaczony jako 3, dotyczy historyków greckich i stylu ich prac. Dionizjos zauważa rywalizacje mistrzów, ale głównymi bohaterami rozdziału stali się Herodot i Tukidydes. Dinozjos zauważa, że „ojciec historii” przewyższa ateńskiego historyka. Prezentowany artykuł dotyczy użycia słowa συγγγραφεύς. Słowa tego retor użył w odniesieniu do Herodota, Tukidydesa, Hellanikosa i innych historyków. Dionizjos wskazuje na styl autorów, tematykę ich prac.
Źródło:
Acta Archaeologica Lodziensia; 2021, 67; 89-115
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:
Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linguistic aspects of subjectivity in song translation (in the light of Wojciech Młynarski’s works and self-referential remarks)
Autorzy:
Wysocka, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191717.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
subjectivity of translation
song translation
translator’s individual style
Wojciech Młynarski as a translator
equivalence levels’ hierarchy in translation
Opis:
The article discusses the manifestations of subjectivity in the translation of songs created by Wojciech Młynarski, one of the best-known Polish songwriters of the second half of the 20th century. His personalized translation strategies have been presented on examples of Polish translations of the lyrics written by Irving Berlin, Vladimir Vysotsky and Bobby McFerrin. The analyses have shown that Młynarski gave absolute priority to three aspects of translation: prosodic equivalence; equivalence of intentional meaning (pragmatic equivalence) and comparability of the recipients’ aesthetic experiences. Wherever possible, the translator sought equivalence at the lexical-semantic level or at the imaging level, for example, he searched for lexemes or idioms that would evoke a picture similar to the original. However, if it was impossible to reproduce literal meanings or images in the target language, he focused on the three priorities listed above, leaving the other aspects of the original song in the far background.
Źródło:
Studia Translatorica; 2020, 11; 189-200
2084-3321
2657-4802
Pojawia się w:
Studia Translatorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ruch degrowth – zmiana społeczna? Pytania o sukces życiowy (studia przypadków)
The degrowth movement: A social change? Questions about life success in life (case studies)
Autorzy:
Duda, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1857040.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Narodowe Centrum Kultury
Tematy:
ruch degrowth
downshifting
slow life
style życia
praca w korporacji
degrowth movement
lifestyles
work in a corporation
Opis:
Presenting the ideas of the degrowth movement, the article tries in particular to paint as complete and detailed a picture as possible of the motivation of 38 people (Poles, Czechs, and Slovaks) who opted for a radical change of lifestyle. Panel studies were carried out with the use of semi-structured interviews focused on motives behind these changes, their nature, reactions of the environment, and the overall balance of profits and losses due to resigning from the once held prestigious positions. The decision to change the lifestyle turned out to be a well-thought-out process of difficult transformation, involving a plethora of dilemmas and social costs. The motivation behind it was of extra-egocentric character. The idea of development became more important than status-related profits. Interestingly, the respondents didn’t see it as a goal in itself, but rather as a means to achieve their social goals. While the degrowth movement remains a marginal phenomenon, it may pose a challenge to materialism, pragmatisation of social attitudes, and the socially sanctioned ‘success – career’ path that follows them. Consequently, it can trigger certain social phenomena and restrain ideologised structures by tapping into qualities typical of individual attitudes which, albeit scarce, require commitment, self-discipline, and sacrifice. It appears to be one of many attempts at dealing with the problems of modern times.
Źródło:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka; 2020, 110, 3; 92-107
1230-4808
Pojawia się w:
Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Style wychowania zawodowych rodziców zastępczych
Styles of upbringing of pr ofessional foster parents
Autorzy:
Basiaga, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129740.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
zawodowe rodziny zastępcze
pogotowie rodzinne
style wychowania w rodzinie
professional foster families
family emergency services
styles of upbringing in a family
Opis:
Wprowadzenie. Badacze podejmujący problematykę rodzicielstwa zastępczego są zgodni w definiowaniu czynników wpływających na jakość realizacji zadań rodzica zastępczego. W tym kontekście istotne znaczenie przypisuje się stylom wychowania stosowanym przez rodziców zastępczych (Berrick, Skivenes, 2012; Buehler, Rhodes, Orme, Cuddeback, 2006; Orme i in., 2004). W większości przypadków dzieci przyjęte pod opiekę są po trudnych przeżyciach, które wynikały z różnych form zaniedbywania lub znęcania. Doświadczenia te często prowadzą u dzieci do problemów emocjonalnych, rozwojowych oraz związanych z zachowaniem i wymagają od rodziców zastępczych przede wszystkim umiejętności stworzenia stabilnego, bezpiecznego i przewidywalnego środowiska wychowawczego oraz dostosowania stylu wychowania do potrzeb podopiecznych (Crum, 2010; Moore, McDonald, Cronbaugh-Auld, 2016). Cel. Celem badań było określenie stylów wychowania stosowanych przez zawodowych rodziców zastępczych, przy użyciu Kwestionariusza do Badania Stylu Wychowania w Rodzinie autorstwa Marii Ryś (2001). Badaniem objęto 76 zawodowych rodzin zastępczych realizujących zadania pogotowia rodzinnego na terenie województw śląskiego i małopolskiego. Wyniki. Wyniki badań wskazują, że zawodowi rodzice zastępczy stosują głównie demokratyczny styl wychowania i wykazują przy tym dużą zgodność między małżonkami w przejawianiu poszczególnych stylów. Istotne statystycznie różnice występują w odniesieniu do wieku oraz wykształcenia rodziców zastępczych. Styl demokratyczny najczęściej stosują rodzice mający wykształcenie średnie oraz będący w wieku wczesnej dorosłości. Autokratyczny styl w największym stopniu natężenia przejawiają rodzice w wieku późnej dorosłości oraz mający wykształcenie zasadnicze. Styl liberalny kochający w największym stopniu charakterystyczny jest dla rodziców w wieku średniej dorosłości oraz mających wykształcenie średnie. W najmniejszym stopniu natężenia badani rodzice przejawiają stosowanie stylu liberalnego niekochającego.
Introduction. Researchers dealing with the issue of foster parenting agree in defining the factors influencing the quality of the foster parent’s tasks. In this context, significant importance is attached to the foster parents’ upbringing styles (Berrick and Skivenes, 2012; Buehler, Rhodes, Orme, Cuddeback, 2006; Orme et al., 2004). In most cases, experiences in children who have been taken into care are characterized by difficulties that involve various forms of neglect or abuse. These experiences often lead to emotional, developmental, and behavioural problems of children, which require foster parents to have, above all, the ability to create a stable, safe, and predictable educational environment and to adapt the parenting style to the needs of children taken into care (Crum, 2010; Moore, McDonald, Cronbaugh-Auld, 2016). Aim. The aim of the research was to determine the replacement styles of upbringing used by professional foster parents, with the use of the Questionnaire for the Study of Upbringing Style in the Family created by Maria Ryś (2001). The study covered 76 professional foster families conducting family emergency services in the Śląskie and Małopolskie voivodships. Results. The results of the research show that professional foster parents mainly use a democratic style of upbringing, showing high compliance between spouses in the manifestation of individual styles of upbringing. There are statistically significant differences with regard to the age and education of foster parents. The democratic style is most often used by parents with secondary education and those in early adulthood. The autocratic style is most intensely manifested by parents in late adulthood and those with basic education. The liberal loving style is most characteristic of middle-aged parents and those with secondary education. The parents in the study showed the least intense use of the unloving liberal style.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2020, XXIII, (2/2020); 99-119
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What is Fashion Style: Style Identification of a pair of Trousers of King Kirti Sri Rajasimha (1747-1782 AD) of the Kandyan Kingdom of Sri Lanka, exhibits at the Museum of Temple of the Tooth, Kandy, Sri Lanka
Autorzy:
Ranathunga, Gayathri Madubhani
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031658.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
Alexander MacQueen (1969-2010)
Authenticity
Culture
Fashion
History
Kandyan Kingdom of Sri Lanka (14th Century -1815 AD)
Style
Vivienne Westwood (1941 -)
a pair of trousers of King Kirti Sri Rajasimha (1747-1782 AD)
Opis:
Style becomes the unique selling point of fashion today. The role of style does not only help consumers to decide on fashion but it leads the consumer to a good taste of life. Authenticity does matter in style. In this research paper, I argue that history and culture are significant in authenticating a style. The main aim of this research paper is to address how history and culture influence style authenticity in fashion? First, I tried to evoke this question by investigating two high-end designers, Vivienne Westwood (1941 -) and Alexander MacQueen (1969-2010). It was found out that historical dress influences have a direct correlation with selected designers' style authenticity. It was studied how they carried out research and what were the decisive aspects of exerting influences and transferring design possibilities to future fashion. It was found out that designers created conceptual designs that enable expressing the socio-cultural context of the inspired dress. They studied the socio-cultural context of the dress. They followed actual historical dress details and transferred historical inspirations through modern technology and pattern cutting. Juxtapositioning, hybridization such design principles merged the past and present. Secondly, by taking inspiration from the high-end designers' design process, I explored the royal style of a pair of trousers of the King Kirti Sri Rajasimha (1747-1782 AD) of Sri Lanka. This is a well-preserved garment. In this paper, I present the first direct determinations of analysis of the cut, design, and sewing made of ancient royal trousers of 18th Century Sri Lanka. Written records, scholarly reviews, photographs, Museum websites, temple paintings, sculptures, sketches of the period, Socio-political influences affecting dress were studied. The study explores details of design elements which enable to identify the design possibilities to transfer to a style authenticity.
Źródło:
World Scientific News; 2020, 146; 215-235
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efektywne zarządzanie kadrami w bibliotece szkoły wyższej
Effective staff management in the academic library
Autorzy:
Bańkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182056.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
efektywne zarządzanie kadrami
style zarządzania
kultura organizacyjna
zarządzanie biblioteką
etyka zarządzania
zarządzanie szkołą wyższą
effective human resource management
management styles
organizational culture
a cademic management
library management
management ethics
Opis:
Wstęp: Celem artykułu jest omówienie zasadniczych determinant skutecznego zarządzania kadrami w sektorze bibliotek szkół wyższych. Analizie poddano zależności między kulturą organizacyjną uczelni a przyjętymi stylami zarządzania oraz wpływ polityki kadrowej na postawy pracowników. Materiał i metody: Badania przeprowadzono przy wykorzystaniu metody swobodnej (nieskategoryzowanej) obserwacji uczestniczącej, prowadzonej przez autorkę podczas dziewięcioletniej pracy na stanowisku dyrektora biblioteki szkoły wyższej. Uzyskane dane uzupełnione i zweryfikowane zostały na podstawie rozmów z dyrektorami szkół wyższych, w tym zwłaszcza państwowych wyższych szkół zawodowych (dalej: pwsz-ty) oraz w oparciu o polską i zagraniczną literaturę przedmiotu. Wnioski: Kultura organizacyjna uczelni, w tym przyjęty system wartości i norm oraz cechy i umiejętności przywódcze kierownictwa wyższego i średniego szczebla oddziałują na postawy i zaangażowanie pracowników biblioteki, zarówno w wymiarze pozytywnym, jak i negatywnym. Styl zarządzania kształtuje także wizerunek biblioteki oraz wpływa bezpośrednio na rodzaj i poziom oferowanych przez nią usług.
Introduction: The aim of the article is to discuss the basic determinants of effective human resource management in the sector of academic libraries. The relationships between the university’s organizational culture and the adopted management styles, as well as the impact of staff policy on employees’ attitudes were analysed. Material and methods: The research was carried out using the method of free (uncategorized) participant observation, conducted by the author during her nine years of work as a director of academic library. The obtained data were supplemented and verified on the basis of conversations with the directors of universities, in particular State Higher Vocational Schools (Polish: państwowe wyższe szkoły zawodowe) and Polish and foreign literature on the subject. Conclusions: The organizational culture of a university, including the adopted system of values and norms as well as the leadership skills of senior and middle management affect the attitudes and commitment of library employees, both in a positive and negative way. The style of management also shapes the image of a library and directly affects the type and level of the services it provides.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2019, 13, 2; 81-96
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship between Learning Style Preferences and Reading Strategy Use in English as a Foreign Language
Autorzy:
Lesiak-Bielawska, Elżbieta Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916846.pdf
Data publikacji:
2018-11-05
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Learning Style Preferences
English as a Foreign Language
Opis:
The study explored the relationship between learning style preferences and the use of reading strategies triggered during the performance of a reading comprehension assignment in English as a foreign language (EFL). The research conducted drew on the hypothesis that the type of language task activates a battery of strategies that reflect the subject's learning style preferences and the task requirements.
Źródło:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics; 2008, 34, 1; 93-103
0072-4769
Pojawia się w:
Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The stylistic aspect of Polish wills
Autorzy:
DUNIN-DUDKOWSKA, ANNA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/615094.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
testament
genre of speech
genre pattern
stylistic aspect
ontological aspect
values, administrative-legal style
style of a genre
Opis:
Testament in the Polish culture is an administrative-legal genre, accomplished in its own style of the genre, based on the official and legal style. In the stylistic aspect it shows authoritarianism, impersonality, templatedness and meticulousness of expression. As an example of the legal discourse it tends to be unambiguous, logical, concrete, and it contains specialist terminology related to dispositions of the estate in contemplation of death. It refers manly to the material sphere of life, yet it implies abundance of various hidden feelings: love, gratitude, attachment, hatred, contempt, or revenge. The most popular and expansive type of the genre is a notarial will executed in the form of a notarial deed. Holographic wills are realized more freely, with use of elements of colloquial style, may include expressive speech acts or take the form of an informal letter. The stylistic form of allographic and oral wills is similar to a report. Notarial testaments are becoming dominant and influence the linguistic shape of all other types of the genre. Lack of legal verbosity in a document, while meeting the requirement concerning appointment of an heir, date and testator’s signature, does not invalidate the legal force of the utterance.
Źródło:
Stylistyka; 2018, 27; 219-231
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe wymiary glottodydaktyki: problemy nauczania stylistycznych i specjalistycznych odmian polszczyzny i innych języków oraz kształcenia dzieci i młodzieży
New Dimensions of Glottodidactics: the Problems of Teaching Stylistic and Specialized Variants of Polish and other Languages and Education of Children and Adoloscents
Autorzy:
Karasek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/680036.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
dydaktyka
nauczanie język polskiego jako obcego
odmiany specjalistyczne
badania
style
gatunki
glottodydaktyka polonistyczna
didactics
specialist variants
research
genres
teaching Polish as a foreign and second language
Opis:
The article presents the main theses and concepts of the texts published in the 24th volume of the journal “Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców (“Studies in the Teaching of Polish to Foreigners”) entitled Stylistic and Specialized Variants of Language, Education of Children and Adolescents. The authors of the discussed texts focus on issues such as teaching functional styles of Polish, business and professional education, the place of colloquial Polish in teaching Polish as a foreign language, the specific character of teaching the Polish language to children and young people, methods and practices used in foreign language lessons, usefulness of textbooks and teaching materials, curricula, the relationship between educational system and migration process.
W artykule przedstawione zostały główne tezy i koncepcje prac zamieszczonych w 24. tomie czasopisma „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców” zatytułowanego Odmiany stylistyczne i specjalistyczne języka, kształcenie dzieci i młodzieży. Autorzy omawianych tekstów koncentrują się na takich kwestiach jak: nauczanie stylów funkcjonalnych polszczyzny, kształcenie biznesowe i zawodowe, miejsce polszczyzny potocznej w nauczaniu języka polskiego jako obcego, specyfika nauczania języka polskiego dzieci i młodzieży, metody i praktyki stosowane podczas lekcji języka obcego, użyteczność podręczników i materiałów dydaktycznych, programy nauczania, zależność między systemem kształcenia a procesem migracyjnym.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2017, 24; 9-16
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O nauczaniu stylu potocznego na lekcjach języka polskiego jako obcego na poziomie podstawowym
About Teaching an Informal Style in a Class of Polish as a Foreign Language at a Basic Level
Autorzy:
Sochacka, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/680052.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
styl potoczny
nauczanie języka polskiego jako obcego
metody nauczania
colloquial style
teaching Polish as a foreign language
teaching methods
Opis:
The aim of this article is to discuss the problem of teaching an informal style in a class of Polish as a foreign language at a basic level. The starting point was constituted by a comment about the status of Polish colloquial language in glottodidactics. Three aspects of the topic determined the scope of this article. The first one was to investigate the knowledge of informal style among foreigners and analyze the reasons why they want to know it. The second one was to present an idea for a class focused on teaching some elements of informal style. The third point was to draw some conclusions extracted from such a class and make some general remarks on the linguistic and cultural competence of foreigners who were already familiar with this style. The article is based on the teaching experiences of the author.
W artykule przedstawiono problem nauczania stylu potocznego na lekcjach języka polskiego jako obcego na poziomie podstawowym. Punktem wyjścia tych rozważań było zwrócenie uwagi na status polszczyzny potocznej w glottodydaktyce. Kształt pracy wyznaczyły trzy zasadnicze punkty. Pierwszym było zbadanie znajomości stylu potocznego wśród obcokrajowców uczących się języka polskiego oraz dociekanie powodów, dla których chcieli ten styl poznać. Drugim – przedstawienie pomysłu na lekcję poświęconą nauczaniu elementów stylu potocznego. Trzeci punkt stanowiło sformułowanie wniosków płynących z takiej lekcji, a także opisanie spostrzeżeń ogólnych odnoszących się do kompetencji językowej i kulturowej obcokrajowców po przyswojeniu zagadnień stylu potocznego. Artykuł oparto na własnych doświadczeniach lektorskich autorki.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców; 2017, 24; 97-108
0860-6587
2449-6839
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies