Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "a doctor" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    When a doctor becomes a patient, the unique expectations and behaviours in a disease: preliminary report
    Autorzy:
    Tarkowski, Z.
    Piątkowski, W.
    Bogusz, R.
    Majchrowska, A.
    Nowakowski, M.
    Sadowska, A.
    Humeniuk, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917827.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
    Tematy:
    ‘a doctor as a patient’
    disease
    Opis:
    Descriptions and interpretations of cases in which a doctor becomes a patient are rather marginal in the Polish and Western medical literature. Still, analysis of doctors’ behaviours when they become patients themselves seems interesting. The available research results suggest that doctors find it difficult to adopt the role of a patient and very often delay the process of diagnosis and therapy. A substantial number of them treat themselves and have problems with following therapeutic advice. There are particular features which make doctors demanding or even tough when placed in the role of a patient. Doctors often select ‘partners’ in therapy among their colleagues, expect ‘individual therapy’ and ‘special’ treatment (a longer appointment, consultation after regular working hours etc.). The problem of ‘doctors in sickness’ has been addressed by professional organisations. The British General Medical Council suggests that due to potential risk for one’s patients’ and one’s own health, an ill doctor should consult his/her highly qualified colleague and follow the advice. Moreover, he/she is advised to consult a GP who is not a member of their family in order to guarantee independent and objective medical care. Similar solutions have been adopted by medical organisations from other countries.
    Źródło:
    Progress in Health Sciences; 2016, 6(2); 160-164
    2083-1617
    Pojawia się w:
    Progress in Health Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wykonywanie zawodu lekarza przez cudzoziemca niebędącego obywatelem państwa członkowskiego UE a znajomość języka polskiego
    Practice in the medical profession for a foreigner who is not a citizen of an EU Member State versus knowledge of the Polish language
    Autorzy:
    Pawłowski, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143107.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    the right to practice as a doctor
    foreign doctor
    recognition of professional qualifications
    patient rights
    Opis:
    Practising as a physician, especially during the pandemic, was of interest to the legislator several times due to staff shortages and more. The pandemic also forced changes in many paradigms of providing healthcare services. One of them, con-tained in the so-called ‘Special Covid Act’, was to simplify the acquisition of right to practise as a doctor by a foreigner who is not a citizen of a European Union Member State. The study focuses on one of the facilitations introduced: relinquishment of the four-stage examination on knowledge of the Polish language in favor of submitting a statement on the command of the Polish in speech and writing to the extent neces-sary to practise as a doctor, i.e. resignation from an objective, verifiable assessment, in favor of a civil law declaration will, in principle not verifiable at the time of sub-mission. This solution raises a number of doubts and carries the risk of a medical error. First and foremost, a medical interview, one of the key and initial stages of treatment initiation, becomes impossible to conduct. Secondly, it is also difficult to communicate with other medical personnel. Thirdly, it is doubtful whether another statutory obligation will be fulfilled, namely providing information to the patient about their state of health and obtaining consent for treatment. The mechanism of supervision by another doctor who speaks Polish should also be considered insuf-ficient, as due to the lack of such personnel, it will often be impossible to meet this condition. These and other reasons support a negative assessment of the solutions introduced. A much better solution would be to provide intensive learning of the Polish language, a solution that is proven and used successfully. Referring to the language of the EU directives on the recognition of professional qualifications, it is a “reasonable and necessary” direction.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2022, 1 (37); 9-28
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przestępstwo udaremnienia egzekucji (art. 300 § 2 k.k.) a odpowiedzialność karna lekarza – studium przypadku
    Autorzy:
    Fiutak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2197932.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    execution
    criminal responsibility
    a doctor
    crime
    frustration of creditors
    concealment of property
    Opis:
    The crime of concealing property incases related to claims for medical errors is particularly important. It concerns a patient who has suffered damage to his health by means of a doctor’s action and despite the fact that the compensation was awarded by the court he may not undertake remedial treatment or rehabilitation because the doctor prevents such treatment with his unlawful and reprehensible behaviour. Unfortunately, the current rules in Poland do not sufficiently protect the enforceability of the court judgment. For the patient, the amounts awarded are important and often decisive for the further process of treatment. Consideration should be given to prospective introduction of legal provisions, e.g. in the Act on Patients’ Rights and the Patient Ombudsman, to protect the patient as a special creditor in the event that the court awards a claim for medical error.
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2018, 1(13); 69-81
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyłączenie odpowiedzialności karnej lekarza za wykonanie chirurgicznego zabiegu zmiany płci
    Exclusion of the criminal liability of a doctor in sex reassignment surgery
    Autorzy:
    Kozioł, Iga
    Łakomy, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499656.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transseksualizm
    zabieg adaptacyjny
    zabieg leczniczy
    kontratyp
    odpowiedzialność karna lekarza
    transsexualism
    sex reassignment surgery
    medical treatment
    justification
    criminal liability of a doctor
    Opis:
    Artykuł porusza problematykę prawnej dopuszczalności chirurgicznego zabiegu „zmiany płci”, poprzez wyłączenie odpowiedzialności karnej lekarza. Tematyka zabiegu uzgodnienia płci budzi kontrowersje w obszarze prawa karnego z punktu widzenia wyłączenia bezprawności dokonania tego rodzaju zabiegu. Część badaczy stoi na stanowisku, że to zjawisko powinno być traktowane jako zabieg medyczny i w konsekwencji opowiada się za pierwotną legalnością chirurgicznej zmiany płci. Z drugiej strony, powyższe stanowisko jest niekoherentne z tendencją do zaprzestania klasyfikowania transseksualizmu jako choroby psychicznej, która ma na celu ograniczenie stygmatyzacji osób transpłciowych. Tym samym należy zaprezentować inne koncepcje uzasadniające wyłączenie bezprawności zabiegu adaptacyjnego wypracowane przez polską naukę prawa karnego, które są związane z tematyką kontratypów. Owe koncepcje obejmują przede wszystkim kwestie zgody dysponenta dobrem oraz stanu wyższej konieczności. Jednocześnie, rozwiązania prezentowane przez doktrynę nie wydają się być adekwatne dla praktyki w tym zakresie, co uzasadnia konieczność omówienia potencjalnych zmian legislacyjnych w analizowanym obszarze.
    This paper contains an analysis of the legality of the sex reassignment surgery by excluding criminal liability of a doctor. The issue of sex reassignment in the area of criminal law raises controversies due to the exclusion of the unlawfulness of doctor’s activity. Some scholars share the point of view that presented matter should be concerned as a medical treatment and thus be recognized as primarily legal. Nevertheless, such standpoint may be incoherent with the tendency to exclude transsexualism from the catalogue of mental diseases and to prevent transgender population from stigmatization. Therefore, Polish doctrine of criminal law aims at finding other potential solutions in order to exclude unlawfulness of doctor’s behavior. Consequently, the theories of justifications are presented, particularly with an analysis that concerns the consent of the owner of the good and the force majeure concept. However, presented solutions do not seem to be adequate and comprehensive enough, hence the authors concluded with the necessity of legislative activity in this sphere and eventually pointed out possible de lege ferenda postulates.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2019, 9; s. 131-145
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Commentary on the Supreme Court’s Judgment of 8 February 2017, III KK 226/16, LEX No. 2224610
    Autorzy:
    Budyn-Kulik, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618769.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal law
    verdict
    subjective side of a crime
    a medicine doctor
    wyrok
    strona podmiotowa
    lekarz
    Opis:
    The verdict deals with a matter of a relationship between guilt and subjective side of a crime. The author of a comment criticizes the thesis that in a normative theory of a guilt the possibility of prescribing a proper kind of a subjective side of a crime does not influence a guilt. A doctor guarantees that a fatal effect does not appear. The law demands that he/she must behave with respect to rules of safety.
    Wyrok dotyczy kwestii wzajemnej relacji winy oraz strony podmiotowej. Autorka glosy krytycznie odnosi się do stwierdzenia, że w teorii normatywnej winy możliwość przypisania odpowiedniej postaci strony podmiotowej nie ma wpływu na przypisanie winy. Lekarz jest gwarantem nienastąpienia skutku w postaci śmierci pacjenta. Wymaga się od niego zachowania ostrożnego w danych okolicznościach.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2017, 26, 2
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 26 maja 2021 r., I KK 23/21
    Gloss on the Supreme Court decision of 26 May 2021, I K 23/21
    Autorzy:
    Gądzik, Zuzanna B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2200516.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    medycyna estetyczna
    świadczenie zdrowotne
    odpowiedzialność karna
    zawód lekarza i lekarza dentysty
    aesthetic medicine
    health service
    criminal responsibility
    the profession of a doctor and dentist
    Opis:
    W glosie do postanowienie Sądu Najwyższego z 26 maja 2021 r. (I KK 23/21) odniesiono się do kwestii prawidłowości ustalenia zakresu pojęcia „świadczenie zdrowotne” odnośnie do zabiegów z zakresu medycyny estetycznej. W kontekście tym przeanalizowano, jakie podmioty mogą przeprowadzać w sposób legalny zabiegi tego rodzaju oraz w jakich przypadkach podjęcie określonych czynności przez osobę nieuprawnioną będzie wiązać się z jej odpowiedzialnością karną lub dyscyplinarną.
    In the gloss to the decision of the Supreme Court of 26 May 2021 (I KK 23/21), the issue ofthe correctness of establishing the scope of the term “health service” with regard to treatments in the field of aesthetic medicine was addressed. In this context, it has been analyzed which entities can legally carry out such treatments and in which cases taking specific actions by an unauthorized person will result in criminal or disciplinary liability.
    Źródło:
    Ius Novum; 2022, 16, 4; 177-188
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NIE KAŻDY MUSI BYĆ DOKTOREM PRAWA, CZYLI STARANIA O UZYSKANIE DOKTORATU NA WYDZIALE PRAWA NA UNIWERSYTECIE W INGOLSZTADZIE (BAWARIA) W 1644 ROKU
    You don’t necessarily have to be an LL.D.: how to obtain a doctor’s degree from the University of Ingolstadt (Bavaria) in 1644
    Autorzy:
    Niczyporuk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096779.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Aron Aleksander Olizarowski; Uniwersytet w Ingolsztadzie; doktorat utriusque iuris; profesor; wymogi stawiane doktoratom; metryki uniwersyteckie; procedura doktorska; wpis do albumu studentów; egzamin doktorski.
    Aron Aleksander Olizarowski; the University of Ingolstadt; the degree of Doctor Utriusque Iuris; professor; requirements for admission to a course of study for the doctor’s degree; the university register; proceedings for the award of the doctor’s degree; enrolment; examination for the award of the doctor’s degree.
    Opis:
    W dniu 11 lipca 1644 r. Aron Aleksander Olizarowski otrzymał na Uniwersytecie w Ingolsztadzie doktorat w zakresie prawa. Na Wszechnicy Ingolsztadzkiej studiowało w latach 1473-1700 co najmniej 828 studentów z Rzeczypospolitej Obojga Narodów, a jedynie 383 z nich wybrało konkretny kierunek studiów. Na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Ingolsztadzie naukę pobierało co najmniej 110 polskich studentów, choć w rzeczywistości mogło studiować około 300 osób. Aron Aleksander Olizarowski był jednym z kilku przedstawicieli Rzeczypospolitej Obojga Narodów, którzy zdobyli stopień doktora obojga praw: cywilnego (rzymskiego) i kanonicznego (utriusque iuris) na Wszechnicy Ingolsztadzkiej. Z reguły o stopnie naukowe ubiegali się przede wszystkim ci, którzy planowali dalszą karierę akademicką, a także dostojnicy państwowi i kościelni. Bez wątpienia Aron Aleksander Olizarowski wraz ze swym przyjacielem Szymonem Dilgerem, po otrzymaniu na Uniwersytecie w Ingolsztadzie doktoratu w zakresie prawa, zostali profesorami Akademii Wileńskiej. Również baron Fryderyk Aleksander Kotulynski oraz Tomas Hornaeus mogli z dużym prawdopodobieństwem piastować urzędy w Rzeczypospolitej Obojga Narodów.. Wymogi związane z uzyskaniem tego stopnia doktora obojga praw na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Ingolsztadzie były wysokie, ale nie odbiegały od tych stosowanych na innych europejskich uniwersytetach. Kandydat musiał mieć odpowiedni poziom wykształcenia, dokonać wpisu do albumu studentów oraz zdać stosowny egzamin. Wobec powyższego dziwić może okoliczność, że tylko kilku absolwentów z Rzeczypospolitej Obojga Narodów zwieńczyło swe studia w zakresie prawa doktoratem.
    On July 11, 1644, Aron Aleksander Olizarowski obtained a doctor’s degree in Laws from the University of Ingolstadt. At least 828 students from Poland–Lithuania studied at Ingolstadt in the period from 1473 tob1700, but only 383 of them read for the Doctor Utriusque Iuris degree. We know of at least 110 Polish students in the Faculty of Laws, but the figure could well have been much more, about 300. Aron Aleksander Olizarowski was one of the few Poles who graduated as a Doctor Utriusque Iuris (Doctor of Roman (Civil) and Canon Law) from the University of Ingolstadt. As a rule, those whose aim was graduation were planning a career in academia or in the service of the Church or State. Obtaining the Doctor’s Degree in Laws from Ingolstadt certainly helped Aron Aleksander Olizarowski and his friend Szymon Dilger to be appointed to professorships at the University of Wilno (Vilnius). Baron Fryderyk Aleksander Kotulynski and Tomas Hornaeus were two other Ingolstadt graduates who rose in the world and held office in the service of the Polish–Lithuanian state, no doubt on the strength of their academic qualifications. The requirements for the degree of Doctor Utriusque Iuris from the University of Ingolstadt were high, but did not differ much from what was required at other European universities. The candidate had to have the right education for admission, be enrolled, and pass the prescribed examination, so it is surprising that only a handful of students from Poland–Lithuania managed to graduate as with a Doctor Utriusque Iuris from Ingolstadt.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 141-167
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies