Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Zesłańcy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 60
Tytuł:
Zesłańcy polscy zmarli w Majkainie-Zołoto (marzec 1940--wrzesień 1941) : przyczynek do określenia wskaźnika zgonów specpieresieleńców
Autorzy:
Aleksandrowicz, Stanisław (1895-1982)
Achmatowicz, Aleksander (1930-2009).
Powiązania:
Europa nieprowincjonalna : przemiany na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej (Białoruś, Łotwa, Ukraina, wschodnie pogranicze III Rzeczypospolitej Polskiej) w latach 1772-1999: praca zbiorowa / pod red. Krzysztofa Jasiewicza Warszawa, 1999 S. 1008-1024
Współwytwórcy:
Jasiewicz, Krzysztof. Redakcja
Balcerek, Ewa. Tłumaczenie
Klecel, Marek. Recenzja
Data publikacji:
1999
Tematy:
Zesłańcy śmiertelność Kazachstan 1940-1941 r.
Opis:
Streszcz. ang. --- Indeksy.
Rec.: Kresy nieprowincjonalne : polska pamięć kresów nie musi stawać się przyczyną nienawiści i podziałów / Marek Klecel.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
W obozie i na zesłaniu : czynniki determinujące przetrwanie -- próba porównawcza
Autorzy:
Boćkowski, Daniel (1968- ).
Powiązania:
Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Polaków na Wschodzie : konferencja naukowa 8-9 maja 2001 r. w Gorzowie Wlkp Gorzów Wlielkopolski, 2001 S. 125-136
Współwytwórcy:
Wolsza, Tadeusz. Redakcja
Szczerbiński Marek. Redakcja
Data publikacji:
2001
Tematy:
Konferencja naukowa nt.: Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość Polaków na Wschodzie (2001 ; Gorzów Wielkopolski)
Obozy pracy ZSRR 1939-1945 r. materiały konferencyjne
Zesłańcy ZSRR 1939-1945 r. materiały konferencyjne
Opis:
Na okł. wyłącznie nazwa serii: Prace Naukowe.
Bibliogr. przy ref.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zesłane do Kazachstanu dzieci polskie proszą o uwolnienie ich ojców - jeńców wojennych więzionych w sowieckich obozach NKWD
Autorzy:
Mrówczyński, Stanisław.
Powiązania:
Rodowód II 2007, nr 11, s. 41-42
Współwytwórcy:
Jaworek, Krystyna. Uzupełnienie
Data publikacji:
2007
Tematy:
Mikucki, Eugeniusz
Mikucka, Stanisława
Mikucka, Krystyna
Mikucki, Stanisław
Stalin, Józef (1878-1953)
Jeńcy wojenni polscy ZSRR 1939-1940 r.
Zesłańcy Kazachstan
Opis:
Dot. listu Krzysi i Stasia Mikuckich [dzieci ppor. E. Mikuckiego] do I. Stalina z prośbą o zwolnienie ojca z obozu w Kozielsku z dnia 28 maja 1940 r.
Fot.
Uzup.: Sprostowanie / Krystyna Jaworek.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Tradycja w wychowaniu dziecka w kaukaskiej przestrzeni kulturowej
Tradition in the bringing up of a child in the caucasian culture space
Autorzy:
Chodubski, Andrzej Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559218.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
bezdzietność
bezżenność
dziecko
edukacja
islam
Kaukaz
małżeństwo
rodzina
Rosja
wychowanie
zesłańcy polscy
bringing up
Caucasus
child
childlessness
education
family
Islam
marriage
Polish exiles
Russia
unmarried state (batchelorhood)
Opis:
W kulturze Kaukazu kimś, kto odgrywa ważną rolę jest dziecko. Jest ono wyrazem miłości rodziców oraz społecznym dopełnieniem małżeństwa. Szczególnie narodziny syna są powodem dumy ojca oraz wzrostu prestiżu matki. Edukacja chłopców obejmowała kształtowanie sprawności fizycznej i umysłowej. Mieli oni w przyszłości stać się dzielnymi wojownikami. Intelekt kształcono w oparciu o Koran i inne księgi religijne. Przygotowując dziewczynki do przyszłej roli żony i matki starano się, aby zdobyły umiejętności przydatne w gospodarstwie domowym. „Europeizacja” edukacji nastąpiła dzięki Rosji, która podporządkowała sobie region kaukaski. Wkład w edukację dzieci i młodzieży kaukaskiej wnieśli Polacy – zesłańcy i żołnierze carskiej armii.
In the culture of Caucasus a child is somebody who plays an important role. It is the fruit of love of its parents and social complement of marriage. The birth of a son is the cause of particular pride of the father and the increase of prestige of the mother. Education of boys included shaping physical and intellectual fitness. They were to become brave fighters in the future. Their intellect was educated basing on the Koran (Quran) and other religious books. While preparing girls for the future role of wife and mother efforts were made for them to achieve skills useful in household. ”Europeisation” of education took place thanks to Russia, which subordinated the caucasian region. The Polish – exiles and soldiers of the czarist army (char’s troops) brought contribution to the education of the caucasion children and youth.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2011, 28; 311-324
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Losy zesłańców syberyjskich w twórczości Aleksandra Sochaczewskiego
Autorzy:
Stołoska-Fuz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/466393.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Płockie
Tematy:
Aleksander Sochaczewski
powstanie styczniowe
zesłańcy
Syberia
the January Uprising
exiles
Siberia
Opis:
Wstępem do artykułu poświęconego losom zesłańców syberyjskich w twórczości Aleksandra Sochaczewskiego jest krótkie omówienie systemu kar przewidzianych wobec powstańców 1863 roku. W pracy wymieniono różne rodzaje zesłania stosowane wobec insurgentów: katorgę, osiedlenie, osadzenie i zamieszkanie. Zgodnie z Ukazem carskim z maja 1863 roku wszystkich zatrzymanych podzielono na pięć grup w zależności od zaangażowania w sprawy narodowe i wymierzano wobec nich stosowną karę. Jednym z uczestników demonstracji patriotycznych organizowanych w Warszawie na początku lat sześćdziesiątych XIX w., aktywnie współpracującym z obozem czerwonych był Aleksander Sochaczewski (właściwie Sonder Lejb), dzieląc następnie los tysięcy katorżników. W artykule przedstawiono jego życie począwszy od dzieciństwa spędzonego w Iłowie, poprzez okres warszawski zakończony aresztowaniem i wyrokiem śmierci zamienionym pod szubienicą na 22 lata katorgi. Wrodzony talent artystyczny ledwie ukształtowany w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, w klasie prof. Józefa Simmlera, sprawił że już w czasie podróży na Syberię bohater artykułu czynił notatki malarskie postanawiając poprzez sztukę dać świadectwo męczeństwa narodu polskiego. Pobyt na zesłaniu wpłynął na psychikę twórcy, który po powrocie z Syberii, w 1884 roku, w malarstwie szukał ukojenia. Sochaczewski, jak przedstawiono w artykule, specjalizował się w scenach rodzajowych obrazujących życie na zesłaniu. Uwidaczniał na swych pracach m.in. sceny zakuwania w kajdany, drogę na katorgę, ucieczkę więźniów czy śmierć na bezdrożach Syberii. Największą i najbardziej znaną pracą Sochaczewskiego jest Pożegnanie Europy stanowiące dzieło życia twórcy. Temu obrazowi poświęcono w artykule więcej miejsca, charakteryzując m.in. niektóre postacie upamiętnione przez artystę na płótnie. Kolekcja będąca własnością Muzeum Historycznego m. st. Warszawy stanowi obecnie depozyt Muzeum Niepodległości w Warszawie. Prace artysty prezentowane są w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, a więc w miejscu gdzie zaczęła się gehenna zarówno Sochaczewskiego jak i wielu Polaków oddanych sprawie narodowej.
The article says about Aleksander Sochaczewski (1843-1923), the artist whose painting shows the fate of the insurgents of the January Uprising sent to Siberia.
Źródło:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2013, 5; s. 64-84
0860-5637
Pojawia się w:
Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spis rodzin wojskowych wywiezionych do ZSSR
Współwytwórcy:
Kowalska, Ewa (historia). Przedmowa
Smolana, Krzysztof (1951-2024). Redakcja
Polska. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Kancelaria. pbl
Polska Akademia Umiejętności (1990- ).
Archiwum Akt Nowych (Warszawa).
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Warszawa ; Kraków : Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Tematy:
Polacy
II wojna światowa (1939-1945)
Zesłańcy
Spis osobowy
Opis:
Nazwa red. na. s. [64].
Na s. 9: Ewa Kowalska (Muzeum Katyńskie) - Świadectwa zbrodni i próby podporządkowania Polski... rzecz o polskich wojskowych przetrzymywanych w obozach i deportacjach ich rodzin (1940-1941), na DVD - zespół akt Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej w Londynie "Spis rodzin wojskowych wywiezionych do ZSRR".
Nazwa wyd. w cop.
Bibliogr. s. 58-[59].
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
"Krzewiciele polskich idei " . Duchowni katoliccy zesłani do Imperium Rosyjskiego- czasy polskiej niewoli narodowej
"Propagators of polish ideas". Catholic priests exiled to the russian empire - the times of polish national bondage
Autorzy:
Niebelski, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218371.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
duchowni katoliccy
niewola narodowa
Imperium Rosyjskie
powstania narodowe
represje
zesłańcy
abp Zygmunt Szczęsny Feliński
o. Krzysztof Szwermicki
ks. Walerian Gromadzki
ks. Wincenty Przesmycki
ks. Józef Rozaga
ks. Mateusz Wejtt
ks. Fryderyk Jozafat Żyskar
catolish clergys
national captivity
the Russian Empire
national uprising
reprisals
exiles
Opis:
Opracowanie traktuje o dziejach polskiego katolickiego duchowieństwa zsyłanego do Rosji za udział w antyrosyjskich spiskach i powstaniach zbrojnych oraz stającego w obronie ograniczanego i prześladowanego Kościoła czasów zaborów, dokładnie od 1767 r. (od porwania w Warszawie dwóch biskupów i potajemnego wywiezienia do Rosji) aż po pierwszą dekadę XX w., gdy władze carskie zsyłały głównie za sprawy kościelne. Indywidualne losy księży zesłańców przedstawione są na tle carskiej polityki represyjnej, po takich zdarzeniach, jak konfederacja barska (1768-1772), powstanie kościuszkowskie 1794, wojna Napoleona z Rosją 1812, powstanie listopadowe 1830-1831, spiski dwóch następnych dekad, powstanie styczniowe 1863-1864 oraz likwidacja Kościoła unickiego w 1839 na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczpospolitej i w 1875 r. w Królestwie Polskim. Księży zesłańców, podobnie też świeckich skazywano na różne rodzaje kar: na katorgę, osiedlenia oraz tzw. zamieszkanie pod nadzorem policyjnym. Kierowano ich w różne regiony Rosji, katorżników głównie na Syberię Wschodnią: do guberni irkuckiej, a zwłaszcza w tereny za Bajkałem do kopalń i fabryk. Na ogół pracowali tylko okresowo, bywali też zakuwani w kajdany. Część zesłańców utrzymywała się z rządowego zasiłku, datków płynących z kraju, niektórzy parali się różnym rzemiosłem, większość wegetowała. Miejscem katorgi znanym ze złej sławy były kopalnie w Akatui i Aleksandrowskim Zakładzie za Bajkałem, a najgłośniejszym miejscem licznego osiedlenia księży – wioska Tunka w Tunkińskiej Dolinie, w Sajańskich górach; w Akatui po 1864 zgromadzono ok. 70 księży katorżników, w Tunce w latach 1866-1866 osadzono 156. Co najmniej 930 duchownych zesłano do Imperium w przeciągu stu kilkudziesięciu lat. Z tego powróciło na polskie ziemie około 200, zmarło na Wschodzie ponad 150, los około 580 pozostałych jest nieznany. Być może pewna część z tej grypy jeszcze do kraju powróciła, ale na dzisiejszym etapie badań ustalić tego nie sposób. Pośród owych setek duchownych znalazło się aż 18 biskupów – wywiezionych do guberni rosyjskich (żaden nie został skazany na Syberię) lub relegowanych poza macierzyste diecezje. Z całej tej grupy dwóch biskupów zmarło na zesłaniu (unicki biskup nominat Jan Kaliński i Konstanty Łubieński), sześciu (Józef Gutkowski, Zygmunt Sz. Feliński, Adam Krasiński, Paweł Rzewuski, Karol Hryniewiecki, Franciszek A. Symon) musiało opuścić na zawsze Imperium Rosyjskie. Dziesiątki, a chyba nawet setki miejsc rozproszonych po całym Imperium Rosyjskim zostało naznaczonych prochami zmarłych tam zesłańców, w tym i duchownych katolickich. Z tych najbardziej znanych można wymienić m.in.: Petersburg, Archangielsk, Pinega, Perma, Galicz, Wiatka, Jarosław, Kirsanów, Spassk, Kostroma, Kazań, Saratów, Smoleńsk, Petropawłowsk, Iwandar, Odessa, za Uralem Maryińsk, Omsk, Tobolsk, Tomsk, Aczyńsk i dalej ku wschodowi – Irkuck, Czyta, Akatuj, Aleksandrowski Zawod, Nerczyńsk, a głównie wspomniana Tunka (16-17 księży tam pochowano) – szczególne miejsce i wymowny symbol zesłańczej udręki duchownych czasów polskiej niewoli narodowej. Najgłośniejsze postaci politycznych wygnańców XIX w., następnie dobrowolnie pozostających w Imperium Rosyjskim i pracujących dla Kościoła, to: proboszcz irkucki marianin o. Krzysztof Szwermicki, proboszcz w Tomsku ks. Walerian Gromadzki, proboszcz w Tobolsku Wincenty Przesmycki, proboszcz irkucki Józef Rozga, proboszcz w Krasnojarsku Mateusz Wejtt i proboszcz wielu parafii, m.in. w Dorpacie, Irkucku i Jamburgu – ks. Fryderyk Jozafat Żyskar. Abp. Zygmunt Szczęsny Feliński został przez Kościół katolicki kanonizowany. „Krzewiciele polskich idei” to rosyjskie pejoratywne określenie polskiego duchowieństwa jako fanatycznie przywiązanego do polskości i Kościoła, propagującego takież idee pośród swoich rodaków.
The article considers the history of Polish Catholic priests exiled to Russia for participating in anti-Russian conspiracy and armed uprisings and defending the constricted and persecuted Church in the times of partitions, precisely from 1767 (since the secret abduction of two bishops from Warsaw to Russia) to the first decade of the 20th century, when the tsarist authorities sentenced to exile mainly for church matters. Individual fortunes of the exiled priests are presented on the background of tsarist repression policy, after such events as Bar Confederation (1768-1772), the Kociuszko Uprising (1794), Napoleon’s war with Russia (1812), the November Uprising (1830-1831), con190 EUGENIUSZ NIEBELSKI spiracies of the two following decades, the January Uprising (1863-1864) and the elimination of the Uniate Church in 1839 in the eastern regions of the Old Poland and in the Kingdom of Poland in 1875. The exiled priests, similarly to lay exiles, were sentenced to various kinds of punishment: hard labour, settlement and the so called residence under police surveillance. They were directed to various regions of Russia, the labourers mainly to Eastern Siberia: to the Irkutsk Governorate, especially to the Transbaikal region to coal mines and factories. They usually worked periodically, sometimes they were shackled. Some exiles lived from a government allowance, donations from Poland, some engaged in various crafts, most vegetated. A place notorious for hard labour were the coal mines in Akatuy and Aleksandrov in the Transbaikal region and the best known for numerous settlement of priests was village Tunka in Tunka valley in the Sayan Mountains; in Akatuy after 1864 about 70 priests were detained, in Tunka in 1866-1866 there were 156. At least 930 priests were exiled to the Russian Empire in the course of a hundred and several dozen years. From this number about 200 returned to Poland, more than 150 died in exile, the fate of about 580 remaining ones is unknown. Some of these may have returned to Poland but it is impossible to establish at the present stage of research. Among the hundreds of priests were 18 bishops – exiled to the Russian governorates (none was exiled to Siberia) or expelled from their home dioceses. Two bishops died in exile (Uniate bishop nominee Jan Kaliński and Konstanty Łubieński), six (Józef Gutkowski, Zygmunt Sz. Feliński, Adam Krasiński, Paweł Rzewuski, Karol Hryniewiecki, Franciszek A. Symon) had to leave the Russian Empire for ever. The ashes of dead exiles and – among them – Catholic priests were scattered around tens or even hundreds of places around the Russian Empire. The best known among those places were: Saint Petersburg, Arkhangelsk, Pinega, Perm, Galich, Vyatka, Yaroslavl, Kirsanov, Spassk, Kostroma, Kazan, Saratov, Smolensk, Petropavlovsk, Ivandar, Odessa, beyond the Ural Mountains – Mariinsk, Omsk, Tobolsk, Tomsk, Achinsk and further East – Irkutsk, Chita, Akatuy, Aleksandrov, Nerchinsk, and the above mentioned Tunka (16-17 priests were buried there) – a particular place and a meaningful symbol of the torment of the exiled priests in the times of Polish national bondage. The most famous figures of political exiles of the 19th century, later remaining in the Russian empire at their own will and working for the Church, were: the parish priest of Irkutsk Józef Rózga, of Krasnoyarsk Mateusz Wejt and the parish priest of many parishes, among them Dorpat, Irkutsk and Yamburg, Rev. Fryderyk Jozafat Żyskar. The Archbishop Zygmunt Szczęsny Feliński was canonised by the Catholic Church. „Propagators of Polish ideas” was a pejorative Russian term to describe Polish clergy as fanatically attached to Polishness and the Church, propagating such ideas among their compatriots.
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 126; 111-190
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność kościoła irkuckiego od 1825 do 1855 roku
The activity of the church in Irkutsk in 1825-1855
Autorzy:
Kiszenia, Weronika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1218125.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
Tematy:
kościół katolicki
Irkuck
Syberia
świątynia
zesłańcy polityczni
Polonia irkucka
the Catholic Church
Syberian
temple
political exiles
Polish colony of Irkuck
Opis:
W artykule omówiono dzieje kościoła katolickiego w Irkucku w latach 20-50. XIX wieku w tym również stosunek władz syberyjskich do powstania świątyni. Na podstawie metryk oszacowano liczbę osób katolickiego wyznania, którzy w tym czasie znajdowali się w dalekim Irkucku. Przedstawiono relacje naocznych świadków: zesłańców politycznych i mieszkańców miasta o księżach, odprawianych mszach i świętach religijnych. Sporo uwagi poświęcono roli kościoła katolickiego i jego przeogromnemu znaczeniu w życiu zesłańców politycznych i powstającej Polonii irkuckiej.
The article discusses the history of the Catholic Church in Irkutsk between the 1820s and the 1850s as well as the attitude of the Siberian authorities to the erection of the church. On the basis of birth certificates the number of people of Catholic faith in Irkutsk has been determined. The article presents accounts of eyewitnesses - politi-cal exiles and the inhabitants of the city - of priests, masses and religious festivities. A lot of attention has been devoted to the role of the Catholic Church and its great importance in the lives of the political exiles and the emerging Polish community
Źródło:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2016, 125; 183-190
0137-3218
2720-0590
Pojawia się w:
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epistolarny news zesłańczy (krąg Onufrego Pietraszkiewicza i Adolfa Januszkiewicza, Syberia Zachodnia)
Autorzy:
Jerzy, Fiećko,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/897621.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
news
zsyłki carskie
Syberia
epistolografia romantyczna
polscy zesłańcy w XIX wieku
zesłańczy obieg informacji
Opis:
The author attempts to discover signs of poetics of news in the exile letters written in the first half of the 19th century. The paper discusses two overlapping correspondence circles related to outstanding exiles, active organizers of exile communities, Onufry Pietraszkiewicz and Adolf Januszkiewicz (both were Mickiewicz’s close friends). The author reveals a different aesthetic strategy (Pietraszkiewicz preferred a utilitarian letter, while Januszkiewicz favoured romantic epistolography); moreover he describes a number of common elements that from the point of view of circulation of information in exile were the most significant, i.e. news about important changes in the exile existence, such as illnesses, successes or failures in gainful employments and most importantly information on the efforts concerning release from the exile; in addition he highlights consequent elimination of dissident political contents from the epistolary discourse. Furthermore, the author draws attention to the reportage elements, often sensational, which appeared especially in letters addressed to the national recipient and were related mainly to the descriptions of exotic places and forms of existence of Siberian indigenous peoples.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2016, 60(1 (452)); 53-65
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„ON TO PODJĄŁ SIĘ BYŁ PIĘKNEGO DZIEŁA UŁATWIENIA POWROTU WYWIEZIONYM NA SYBIR PO R. 1863 PODDANYM AUSTRIACKIM”. KSIĄDZ LUDWIK RUCZKA I JEGO DZIAŁALNOŚĆ NA RZECZ ZESŁANYCH NA SYBIR POWSTAŃCÓW STYCZNIOWYCH Z ZABORU AUSTRIACKIEGO
„HE HAS BEEN BEING A BEAUTIFUL RETIREMENT FACILITY ON THE SYBIR BEFORE 1863 SUBMITTED TO AUSTRIAN”. FR. LUDWIK RUCZKA AND HIS ACTIVITIES FOR THE EXILED TO SIBERIA JANUARY UPRISING FROM THE AUSTRIAN PARTITION
Autorzy:
Haptaś, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490094.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Ks. Ludwik Ruczka (1814−1896), powstanie styczniowe 1863, zesłańcy syberyjscy, Kolbuszowa, Syberia
Fr. Ludwik Ruczka (1814−1896), The January Upraising 1863, Siberian exiles, Kolbuszowa, Siberia
Opis:
The January Uprising of 1863-1864 ended in defeat. As a result, many of its participants were sent to Siberia. Among them were the inhabitants of the Austrian partition and other parts of the Austrian Empire. Fr. Ludwik Ruczka took care of their release. His tireless actions, conducted between 1863 and 1875, led to the release of several hundred insurgents from Galicia. Thanks to them they could return to their places of residence, to their families, becoming living witnesses of past events. For the rest of their lives they remembered who had saved them. Fr. Ludwik Ruczka, in spite of his numerous pastoral, social and political duties, became involved in this assistance, thereby enrolling permanently on the pages of history.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2017, 24; 139-152
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 60

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies