Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ZIELIŃSKA" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Z Krakowa do Ottawy. Maria Flora Zielińska – kawałek Polski w Kanadzie
    From Kraków to Ottawa. Maria Flora Zielińska – a piece of Poland in Canada
    Autorzy:
    Kijewska-Trembecka, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/580170.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    ZIELIŃSKA
    KRAKÓW
    KANADA
    POLONIA
    BIBLIOTEKA
    ZIELINSKA
    CANADA
    LIBRARY
    Opis:
    Maria Flora Zielińska, z domu Nałęcz-Odrzywolska, wyjechała z Krakowa w 1957 roku. Wraz z mężem Jankiem osiedli najpierw w Montrealu, później w Ottawie. Maria, kobieta o wielkim temperamencie i sercu, przez ponad pół wieku niestrudzenie pracowała na rzecz ukochanej Polski, Polonii i Kanady. W kraju ukończyła studia rolnicze na UJ, a w Kanadzie bibliotekoznawstwo na McGill University. Czynnie działała w niemal wszystkich ottawskich organizacjach polonijnych, reprezentowała je także na forum ogólnokanadyjskim. Zawodowo związana była z kanadyjskimi bibliotekami: uniwersytecką w Montrealu i Narodową w Ottawie, współtworzyła biblioteki przy instytucjach polonijnych. Zorganizowała i przez ponad 20 lat prowadziła Multilingual Biblioservice, biblioteczney serwis służący kanadyjskim grupom etnicznym. Była to jedna z ważniejszych instytucji powołanych przez rząd P.E. Trudeau w ramach polityki pluralizmu kulturowego. Wielką miłością Marysi pozostał Kraków, gdzie często przyjeżdżała do ostatnich swoich lat, by przejść się po Starym Mieście, iść do Kościoła Mariackiego i do kawiarni Noworola, odwiedzić przyjaciół, po prostu pobyć. Ottawskie mieszkanie Zielińskich zawsze było otwarte dla przybyszów, nie tylko z Polski. Zmarła jesienią 2016 roku w wieku 95 lat.
    Maria Flora Zielińska, née Nałęcz-Odrzywolska, left Krakow in 1957. With her husband Janek, she settled first in Montreal, later in Ottawa. Maria, a woman of great temperament and heart, worked tirelessly for her beloved Poland, Polish diaspora and Canada for over half a century. When still in Poland, she completed her studies at the Jagiellonian University, and then in Canada – library studies at McGill University. She was active in almost all Ottawa’s Polish diaspora organizations, representing them in the Canadian fora. Professionally, she worked for the university library in Montreal and the National Library Canada in Ottawa, but she also helped establish libraries at Polish diaspora institutions. She created and for over 20 years served as head of the Multilingual Biblioservice, a library service for Canadian ethnic groups within the National Library Canada. It was one of the most important institutions supported by the P.E. Trudeau government as part Canada’s cultural pluralism policy. Krakow remained her great love until the end of her life. She often returned to the city to stroll in the Old Town, to go to St. Mary’s Church and to the Noworol Café, to visit friends, just to stay in town for a while. In the Zielińskis’ Ottawa apartment newcomers were always welcome, not only those from Poland. She died in the fall of 2016 at the age of 95.
    Źródło:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny; 2019, 45, 2 (172); 295-303
    2081-4488
    2544-4972
    Pojawia się w:
    Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nie podoba mi się to…”, czyli problematyka społeczna w twórczości Lidii Zielińskiej
    “I don’t like it…” That Is Social Issues in the Work Of Lidia Zielińska
    Autorzy:
    Świdnicka, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179093.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-21
    Wydawca:
    Związek Kompozytorów Polskich
    Tematy:
    Lidia Zielińska
    mowa nienawiści
    hejt
    hate speech
    hate
    Opis:
    O Lidii Zielińskiej napisano, że jest „mistrzynią łączenia klasycznych instrumentów z elektroniką”, jednak równie właściwym byłoby stwierdzenie, że od kilku lat jest także mistrzynią łączenia/wiązania swych kompozycji z ważnymi problemami społecznymi, takimi jak: mowa nienawiści, zanieczyszczanie i degradacja planety, nierespektowanie praw kobiet, dzielenie społeczeństw z powodów politycznych czy problematyka odchodzenia, śmierci, zbierającej swe żniwo z coraz większym ostatnio natężeniem. Artykuł dotyczy w szczególności dzieła Lidii Zielińskiej pt. „Nie podoba mi się to” z roku 2018, dotykającego trudnego problemu społecznego, jakim jest rosnąca agresja, rozprzestrzeniająca się m.in. w mediach społecznościowych, będąca źródłem tragicznych wydarzeń, tj. samobójstw młodych ludzi, piętnowanych, wykluczanych i ośmieszanych przez rówieśników. Kompozytorka, głęboko poruszona tym problemem, pragnie swym utworem rozbudzić w młodych ludziach oraz w społeczeństwie świadomość istnienia procesów biorących udział w powstawaniu agresji i nienawiści oraz uświadomić odbiorcom, jakie skutki mogą te negatywne zjawiska wywołać.
    Lidia Zielińska is said to be “a master of combining classical instruments with electronics”, but it would be equally appropriate to say that for several years she has also been a master of combining/associating her compositions with important social problems such: hate speech, pollution and degradation of the planet, failure to respect woman’s rights, dividing societies for political reasons or the issue of leaving, death taking its toll with increasing intensity recently. This article concerns a work “I do not like it” by Lidia Zielińska from 2018, which touches on a particularly difficult social problem, which is the growing aggression spreading, among others, in social media, having tragic consequences in the form of suicides of young people, stigmatized, excluded and ridiculed by their peers. The composer, deeply moved by this problem, wants to develop, in young people, but also in society in general, the awareness of the processes involved in the emergence of aggression, hatred and the awareness of what effects they can cause.
    Źródło:
    Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 99-113
    1733-9871
    2719-7891
    Pojawia się w:
    Polski Rocznik Muzykologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bibliografia prac profesor Teresy Zielińskiej
    Bibliography of Prof. Teresa Zielińska’s works
    Autorzy:
    Kośka, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23357954.pdf
    Data publikacji:
    2010-12-31
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Teresa Zielińska
    AGAD
    bibliografia
    publikacje
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2010, 17, 17; 308-316
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podobne habilitacje – różne oceny – różne zakończenia
    Similar Post-Doctoral Degrees, Different Opinions, Different Endings
    Autorzy:
    Szwedek, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/971819.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    ethics
    post-doctoral degree
    review
    Dorota Zielińska-Długosz
    Anna Bączkowska
    Piotr Stalmaszczyk
    Opis:
    The following article addresses two reviews of post-doctoral publications, both of which are scandalous on formal and substantive levels. The key elements related to the issue are the same person (professor), acting both as a reviewer in one case, and as a committee chair in the other, along with two dramatically different final decisions concerning both post-doctoral applications. This review seeks to address two articles by Anna Bączkowska and a monograph by Dorota Zielińska-Długosz. Aside from a substantive evaluation, I address the issue of ethical conduct in relation to “Kodeks etyki pracownika naukowego” PAN (Polish Academy of Sciences Scolar’s Ethics Code). The ground of professional ethics is important not only in relation to both authors’ publications, but also to the process of post-doctoral degree procedure.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2015, 4; 155-173
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Affect – defect – rage: Writing mania and writing about mania – narratives of female rage in the fiction of Aleksandra Zielińska
    Afekt – defekt – szał. Narracje o kobiecym szaleństwie w prozie Aleksandry Zielińskiej
    Autorzy:
    Szewczyk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087940.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish literature of the 21st century
    women's fiction
    pathography
    mental disorders
    affect
    female rage
    Aleksandra Zielińska (b. 1989)
    Aleksandra Zielińska
    maniografia
    szaleństwo
    choroba
    kobieta
    afekt
    patografia
    Opis:
    This article deals with literary pathography, i.e. texts which purport to project rage or a mental disorder, and use narrative strategies adopted specifically for that purpose. The analysis is focused on two novels by Aleksandra Zielińska, Przypadek Alicji (Alicja’s Case) and Bura i szał (Bura and Rage) treated as literary representations of the protagonists' mental condition. The literary character of these 'records' is revealed by multiple intertextual tropes and poetic devices that deconstruct the cultural stereotype of female rage. Consequently, Aleksandra Zielińska's novels should be seen as projections of a fractured female subject (un sujet divisé) fixed on her somatic vulnerability, driven by an urge to cry out her affliction, trauma and rage, unease about woman-to-woman relations, and the pressure of erratic affective impulses.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 2; 165-180
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przez zabawę ku źródłom dźwięków — przyczynek do badań instalacji dźwiękowych w twórczości Lidii Zielińskiej
    Through Play to Sound Sources — A Contribution to Research of Lidia Zielińska’s Sound Installations
    Autorzy:
    Dziewanowska-Pachowska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2179092.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-21
    Wydawca:
    Związek Kompozytorów Polskich
    Tematy:
    Lidia Zielińska
    instalacje dźwiękowe
    twórczość dla dzieci
    ekologia akustyczna
    sound installations
    works for children
    acoustic ecology
    Opis:
    Instalacje dźwiękowe są obecne w muzyce polskiej od lat 60. XX wieku, kiedy to swoje pierwsze kompozycje przestrzenno‑muzyczne zaprezentował Zygmunt Krauze. Choć innowacyjne działania Krauzego dość długo nie znajdowały naśladowców w polskim środowisku muzycznym, to już w latach 80. zainteresowanie kompozytorów formami multimedialnymi, angażującymi odbiorców do aktywnego uczestnictwa, znacznie wzrosło. Wśród twórców, którzy dostrzegli muzyczny potencjał nowej formy sztuki znalazła się Lidia Zielińska — chętnie eksplorująca możliwości sonorystyczne zarówno instrumentów tradycyjnych, jak i elektroakustycznych. W kontekście kształtowania jej indywidualnego języka kompozytorskiego ważną rolę odegrało także poznanie idei głoszonych przez Raymonda Murraya Schafera, spotkania z kanadyjskim kompozytorem oraz upowszechnianie jego myśli w polskim środowisku. Ważnym nurtem jej twórczej aktywności są także działania skierowane do dzieci. Wszystkie wymienione aspekty widoczne są w jej instalacjach, które — zgodnie z założeniami Łukasza Guzka, badacza sztuki XX i XXI wieku — nierozerwalnie łączą w sobie zagadnienia przestrzeni i obecności. Pod względem brzmieniowym projekty te stanowią spójną całość z pozainstalacyjną twórczością Zielińskiej, będąc przestrzenią eksplorowania zagadnień związanych z istotą i źródłami dźwięku, a także ekologią akustyczną. W artykule zostają dokładniej opisane następujące instalacje dźwiękowe Lidii Zielińskiej, z uwzględnieniem ich założeń kompozytorskich i sposobu realizacji elementów charakteryzujących formy instalacyjne: „Muzyka potencjalna [nr 1]”. „Spiskowa teoria dźwięku” (1988), „Projekt dla końca korytarza” (1994), „Alles gab’s schon mal” / „Wszystko już było” (2006), „Lutosławski DIY” (2013), „Plasterki muzyki” (2013), „Looks Chinese, Sounds Polish” (2013) oraz „Polish Sonorities” (2014).
    Sound installations have been present in Polish music since the 1960s when the first “spatial-musical compositions” were presented by Zygmunt Krauze. His innovative activities hadn’t found followers in the Polish musical community for quite a while, but in the 1980s composers started to be more and more interested in multimedia forms engaging recipients into an active participation. Among these artists was Lidia Zielińska—a composer willingly exploring the sonoristic possibilities of both traditional instruments and electroacoustic ones. A big importance into the formation of her individual composition language was getting familiar with Raymond Murray Schafer’s ideas, meetings with this Canadian composer and promoting his thought into the Polish community. An important current of her creative activities were also the actions focused on children. All these mentioned aspects can be seen in her installations that—according to the assumptions of Łukasz Guzek, a researcher of 20th and 21st-century art—inextricably combine the questions of space and presence. In terms of sound, these projects and not-installation Zielińska’s creations merge into a coherent whole: a space to explore problems related to sound’s essence and sources, as well as acoustic ecology. This article describes in more detail the following sound installations of Lidia Zielińska, including their composition assumptions and way of realizing the elements characterising the installation forms: “Muzyka potencjalna [nr 1]”. “Spiskowa teoria dźwięku” (1988), “Projekt dla końca korytarza” (1994), “Alles gab’s schon mal” / “Wszystko już było” (2006), “Lutosławski DIY” (2013), “Plasterki muzyki” (2013), “Looks Chinese, Sounds Polish” (2013) and “Polish Sonorities” (2014).
    Źródło:
    Polski Rocznik Muzykologiczny; 2022, 20; 114-131
    1733-9871
    2719-7891
    Pojawia się w:
    Polski Rocznik Muzykologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biblioteka pani Marii [Danilewicz-Zielińskiej] : jaki los czeka prywatne archiwa emigracyjne?
    Autorzy:
    ~'irli~', Dorota Jovanka.
    Supruniuk, Mirosław A.
    Powiązania:
    Gazeta Wyborcza 2001, nr 49, s. 14-15
    Data publikacji:
    2001
    Tematy:
    Danilewicz-Zielińska Maria (1907-2003) biografia
    Uniwersytet im. Mikołaja Kopernika (Toruń, woj. kujawsko-pomorskie) Biblioteka Uniwersytecka UMK Archiwum Emigracji UMK zbiory
    Polonica od 1944 r.
    Opis:
    W tekście wypow. Mirosława A. Supruniuka, szefa Archiwum Emigracji Biblioteki Uniwersyteckiej w Toruniu.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Kresy północne i Kujawy wschodnie – paralele. Konstruowanie tożsamości narracyjnej przez Marię Danilewicz Zielińską w cyklu opowiadań „Biurko Konopnickiej”
    The Northern Borderland and Eastern Kujawy – Parallels: The Construction of Narrative Identity in the Cycle of Stories “Konopnicka’s Desk” by Maria Danilewicz Zielińska
    Autorzy:
    Moch, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38586479.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Maria Danilewicz Zielińska
    Kujawy wschodnie
    Kresy północne
    tożsamość narracyjna
    pamięć autobiograficzna
    miejsca pamięci
    paralele
    eastern Kujawy
    northern Borderland (Kresy)
    narrative identity
    autobiographical memory
    places of memory
    parallels
    Opis:
    Maria Danilewicz Zielińska was a writer from the region of Kujawy, but she spent her entire adult life in exile. Her autobiographical stories collected in the volume entitled Biurko Konopnickiej [Konopnicka’s Desk] are an example of constructing a narrative identity based on people rooted in their homelands and related events. The first of the local homelands is Kujawy: the author was born in Aleksandrów Pograniczny (today: Aleksandrów Kujawski) and lived there for the first twenty-one years of her life; the second one is the northern Borderland (Kresy) of the former Polish Lithuanian Commonwealth. Danilewicz had close family ties with the latter, as well as a living memory of its poets and writers. The family, historical and literary parallels connecting but also separating both geographical and cultural areas form pairs. The first one is Kujawy with its towns, nature, inhabitants and their customs, and, on the other hand, the Vilnius and Navahrudak regions, their poets, such as Adam Mickiewicz and Władysław Syrokomla, and ordinary people with their dramatic fate of being displaced. The second pair are rivers and stories related to them: the Vistula and the Nemunas. All these components are places of memory which constitute a hybrid identity of the émigré author from a historical and cultural borderland, an identity constructed by autobiographical memory. Weaving these parallels, she endows them with familiarity, avoiding pathos and mythologisation. Nevertheless, the overwhelming longing for the lost homeland is coupled with its idealisation, especially apparent in the descriptions of nature.
    Maria Danilewicz Zielińska była pisarką pochodzącą z Kujaw, ale całe dorosłe życie spędziła na emigracji. Jej autobiograficzne opowiadania pod tytułem Biurko Konopnickiej są przykładem konstruowania tożsamości narracyjnej, której podstawę stanowią ludzie zakorzenieni w małych ojczyznach i związane z nimi zdarzenia. Pierwsza z lokalnych ojczyzn to Kujawy – autorka urodziła się i przez pierwsze dwadzieścia jeden lat żyła w Aleksandrowie Pogranicznym (dziś: Kujawskim). Druga – Kresy północne dawnej Rzeczypospolitej; Danilewicz łączyły z nimi ścisłe więzy rodzinne, a także żywa pamięć o ludziach pióra stamtąd. Paralele rodzinne, historyczne i literackie, łączące, ale i dzielące oba obszary geograficzno-kulturowe, układają się w pary: pierwsza to Kujawy z ich miasteczkami, przyrodą oraz mieszkańcami i ich obyczajami, a z drugiej strony Wileńszczyzna i Nowogródczyzna, związani z nią poeci, tacy jak A. Mickiewicz i W. Syrokomla, oraz zwykli ludzie z ich dramatycznymi losami przesiedleńców. Drugą parę stanowią rzeki i związane z nimi historie: Wisła i Niemen. Te wszystkie komponenty są miejscami pamięci konstytuującymi hybrydyczną tożsamość emigracyjnej autorki z pogranicza historyczno-kulturowego, budowaną przez pamięć autobiograficzną. Snując owe paralele, nadawała im znamię swojskości, unikając patosu i mitologizacji, niemniej dojmująca tęsknota za utraconą ojczyzną ewokowała jej idealizację, widoczną zwłaszcza w opisach przyrody.
    Źródło:
    Acta Baltico-Slavica; 2023, 47
    2392-2389
    0065-1044
    Pojawia się w:
    Acta Baltico-Slavica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies