Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Yugoslav" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 48
Tytuł:
Nadbudowa matrycy mitów i ich transformacje na przykładzie najnowszej twórczości chorwackich, czarnogórskich i kosowskich dramatopisarzy oraz realizatorów scenicznych
The Superstructure of Myths’ Matrices and Their Transformations Based on the Latest Works of Croatian, Montenegrin, and Kosovan Playwrights and Stage Producers
Autorzy:
Abrasowicz, Gabriela Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467705.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dramatopisarstwo, teatr, transfer, transgresja, region postjugosłowiański
playwriting, theatre, transfer, transgression, post-Yugoslav region
Opis:
Myths evolve continuously and they are influenced by transfer; in this way they cross the boundary between ages, geocultural areas, and art genres. This dynamic system of symbols, archetypes, images, and schemes has been integrated by culture and stimulates the artistic activity of the 21st century. This also happens when it comes to the playwrights and stage producers of the post-Yugoslav countries. One should point to the extraordinary transformations of myths by Ivana Sajko (Croatia), Ljubomir Ðurković (Montenegro), and Jeton Neziraj (Kosovo). As a result of such strategies as e.g. prefiguration, transposition, and reinterpretation, ancient and modern contents overlap and create new quality. The theatrical plays which are based on such texts are other examples of transfer and transformation depending on the performative circumstances of the exposition. Moreover, these productions are transcultural and transgressive.
Mity stale ewoluują i podlegają transferowi, w ten sposób przekraczają linię podziału między epokami, obszarami geokulturowymi i gatunkami sztuki. Ten dynamiczny system symboli, archetypów, obrazów i schematów został zintegrowany przez kulturę i stymuluje twórczość artystyczną w XXI wieku. Ma to miejsce także w przypadku dramatopisarzy i realizatorów scenicznych aktywnych w krajach byłej Jugosławii. Na uwagę zasługują przykłady szczególnego przetworzenia mitów autorstwa Ivany Sajko (Chorwacja), Ljubomira Ðurkovicia (Czarnogóra) i Jetona Neziraja (Kosowo). W wyniku strategii takich jak m.in. prefiguracja, transpozycja i reinterpretacja dochodzi do konfrontacji treści antycznych i nowoczesnych oraz do wytworzenia się nowej jakości. Spektakle teatralne, które powstają na podstawie tych tekstów są kolejnym przykładem transferu i transformacji w zależności od okoliczności performatywnej ekspozycji. Ponadto, realizacje te mają charakter transgresyjny i wymiar transkulturowy.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2019, 39; 39-58
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Деятельность Международного трибунала по бывшей Югославии: незакрытое досье криминальной войны в Боснии и Герцеговине
Autorzy:
Aliev, Oktajj
Abdullaev, Mekhti
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/568794.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia
post-Yugoslav space
war criminals
ethnic cleansing and genocide
the ICTY exit strategy
Международный уголовный трибунал по быв-
шей Югославии (МТБЮ) постюгославское пространство военные преступники
этнические чистки и геноцид
стратегии выхода МТБЮ
Opis:
The article examines the work of the International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia (ICTY) over twenty years. It shows the internal conflicts of the ICTY relating to the different positions of countries which had influence on the judicial investigation of war crimes committed during the wars in the post-Yugoslav space. Special role of the USA in creating financing and follow-up activities of the ICTY is noted. The attention is paid to the political importance of the ICTY. Attention is also paid to the political importance of the ICTY as a factor in preventing crime and the international community – ethnic cleansing and genocide in the future. The ICTY’s activity in the context of search and punishment of the major war criminals of the Bosnian – Radovan Karadzic and Radco Mladic is discussed. The article also tells about the so-called "exit strategy” of the ICTY, that is the completion time of its activities.
В статье анализируется деятельность Международного трибунала по бывшей Югославии (МТБЮ) за двадцатилетний период. Показаны внутренние коллизии МТБЮ, связанные с различными позициями стран, имеющими влияние на ход судебного расследования военных преступлений, совершенных в период войн на постюгосласвском пространстве. Отмечается особая роль США в создании, финансировании и последующей деятельности МТБЮ. Обращено внимание на политическое значение работы МТБЮ как фактора предотвращения международным сообществом преступлений – этнических чисток и геноцида в будущем. Освещаются вопросы деятельности МТБЮ в контексте поиска и наказания главных преступников боснийской войны – Р. Караджича и Р. Младича. В статье отмечается так называемая «стратегия выхода» МТБЮ, то есть сроки завершения ее деятельности.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2014, 2(7); 53-74
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Muzyka jugosłowiańska – idea i jej realizacja do 1941 roku
Yugoslav Music – Concept and Its Realization
Autorzy:
ANDRZEJEWSKI, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/453993.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
muzyka jugosłowiańska
jugoslawizm
iliryzm
Słowiańszczyzna
twórczość kompozytorów XIX i XX wieku
Yugoslav music
Yugoslavism
illyrism
Slavs
19th and 20th century composers’ output
Opis:
Zalążki muzyki jugosłowiańskiej tkwią w iliryzmie – pierwszym ruchu postulującym zjednoczenie kulturowe i polityczne południowych Słowian. W kręgu kompozytorów i muzyków związanych z iliryzmem (Vatroslav Lisinski, Ferdo Livadić) pojawiły się pierwsze inicjatywy zdążające do zbliżenia muzycznych kultur południowej Słowiańszczyzny. Drugi etap (ok. 1860–1918) został zdominowany działalnością Franja Kuhača. Ten chorwacki uczony jako pierwszy sformułował koncepcję wspólnego stylu jugosłowiańskiego (Narodna glazba Jugoslavena, 1869). Pomysły Kuhača stanowiły przygotowa- nie pod trzeci, właściwy etap rozwoju muzyki jugosłowiańskiej – zaczynający się z chwilą powstania Królestwa Jugosławii (1918). Od tego momentu kultura muzyczna krajów południowej Słowiańszczyzny podporządkowana została państwowej idei jugoslawizmu, wyrażającej się w dążeniu do stworzenia jednolitego „narodu jugosłowiańskiego”. Idea ta odzwierciedliła się w pismach czołowych ideologów muzyki jugosłowiańskiej – Antona Dobronicia, Petara Konjovicia i Miloje Milojevicia oraz w utworach kompozytorów czerpiących inspirację z folkloru różnych regionów Jugosławii.
The beginnings of Yugoslav music are set in illyrism – the first movement postulating cultural and political unification of the South Slavs. The composers and musicians of illyrism (Vatroslav Lisinski, Ferdo Livadić) came up with the first initiatives to bring together musical cultures of the South Slavs. The second phase (about 1860–1918) was dominated with the output of Franjo Kuhač. This Croatian scholar was the first to create the conception of the common Yugoslav style (Narodna glazba Jugoslavena, 1869). Kuhač’s ideas were the preparation for the third, the actual phase of the development of Yugoslav music – which begun with the creation of the Kingdom of Yugoslavia (1918). Since that moment, the musical culture of the south Slavic countries was subordinate to the national idea of Yugoslavism, expressed by pursue to create unilateral “Yugoslav nation”. This idea reflected in the letters of the main ideologists of Yugoslav music – Antun Dobronić, Petar Konjović and Miloje Milojević and in the works of composers drawing inspiration from the folklore of the various regions of Yugoslavia.
Źródło:
Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 35-48
2545-3068
Pojawia się w:
Edukacja Muzyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studying the Post-Socialist City in Yugoslavia: An Examination of Multi-Disciplinary Methodologies and Theoretical Approaches
Badanie przestrzeni miasta postsocjalistycznego na obszarze byłej Jugosławii: analiza wielodyscyplinowych metodologii i perspektyw teoretycznych
Autorzy:
Babić, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339668.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
architektura socjalizmu
architektura postsocjalistyczna
Jugosławia
kraje byłej Jugosławii
ideologia i architektura
dziedzictwo kulturowe
Zachodnie Bałkany
socialist city
post-socialist city
Yugoslavia
Yugoslav successor states
ideology and architecture
socio-cultural heritage
Western Balkans
Opis:
Since the end of the state-socialist era in the early 1990s – and effectively, since the end of the Yugoslav federation and the subsequent wars that had engulfed the Western Balkans for almost a decade – the study of the twentieth-century South-Eastern Europe has intensified. The scholarship on the region’s twentieth-century architecture has been prolific since the early years of the new millennium, and the new generation of urban and architectural scholars has further amplified this trend. However, an inquiry into the post-socialist city in Western Balkans has been relegated largely to the secondary position to the study of the Yugoslav modernist architecture and its role within the socio-political mechanisms of the Cold War era. In this discourse, the study of the post-socialist urban space remains lacking in architectural and urban history – it is mainly conducted within the methodological and theoretical frameworks of sociology, socio-cultural anthropology, and urban geography. To bridge this scholarly gap and identify possible new trajectories of inquiry, I probe into the different scholarship dealing with the post-socialist city and the urban, ideological, and social remnants of the state-socialist era in former Yugoslavia. I argue that the study of the multi-disciplinary nature of the scholarship examining the state-socialist and post-socialist city serves as a vital step in the more comprehensive understanding of the (post-)Yugoslav architectural space, its particulars, and idiosyncrasies. Methodologically, I identify and outline the different disciplinary strands in the study of the post-socialist space in general, and post-Yugoslav space in particular, followed by an analysis of the established discourses and their points of interference and overlap. By investigating qualitative methodologies and different theoretical approaches in the study of the Central-East European and Yugoslav post-socialist city, I explore the post-socialist urban space in former Yugoslavia in a wide-ranging manner, ultimately identifying conduits for future research.
Od upadku ładu komunistycznego w Europie na początku lat 90. XX wieku, czemu towarzyszył rozpad Jugosławii i wojna, która naznaczyła ostatnią dekadę minionego stulecia na Bałkanach, intensywnie rozwijają się badania naukowe poświęcone Europie Południowo-Wschodniej. Od początku nowego tysiąclecia pojawiają się projekty akademickie dotyczące dwudziestowiecznej architektury, zaś nowe pokolenie historyków architektury i urbanistyki z rosnącym zainteresowaniem rozwija poruszaną dotąd tematykę. Jednakże badania nad architekturą okresu postsocjalistycznego w miastach zachodnich Bałkanów odgrywają drugorzędną rolę w porównaniu z aktywnością naukową poświęconą architekturze modernizmu w Jugosławii, jak też miejscu architektury w przemianach społeczno-politycznych podczas zimnej wojny. Badania przestrzeni miejskiej w okresie postsocjalistycznym zajmują marginalne miejsce w dyskursie historii architektury i urbanistyki, zaś projekty naukowe o tej tematyce rozwijają się głównie w perspektywie socjologii, antropologii społecznej i geografii miasta. Celem artykułu jest analiza dotychczasowej literatury dotyczącej architektury postsocjalistycznej oraz miejskiego, ideologicznego i socjologicznego dziedzictwa socjalistycznej Jugosławii; przedstawione przeze mnie prace starają się również określić możliwe kierunki dalszych studiów nad tą problematyką. Uważam, że analiza wielodyscyplinowych badań naukowych dotyczących architektury socjalizmu i okresu post-socjalistycznego może być kluczowym krokiem w procesie odkrywania znaczeń jugosłowiańskiej i postjugosłowiańskiej przestrzeni miejskiej, jak też w próbach scharakteryzowania jej specyfiki. Pod względem metodologicznym artykuł rekonstruuje sposoby badania typowe dla poszczególnych dyscyplin oraz ich punkty wspólne, jak też dokonuje analizy istniejącego już dyskursu naukowego. Ponadto dzięki badaniu różnorodnych perspektyw metodologicznych i teoretycznych w studiach na temat miast Europy Środkowej w artykule zaproponowano możliwe kierunki dalszych prac badawczych nad architekturą i urbanistyką okresu postsocjalistycznego w krajach byłej Jugosławii.
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2021, 10; 1-22
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The trouble of gender sin in post-Yugoslav film – in the name of the father
Autorzy:
Bogojević, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923151.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
gender
film
Yugoslav
post-Yugoslav
war
auteur
gaze
patriarchy
cinematic representation
Opis:
Post-Yugoslav film art is, similarly to Yugoslav cinema, exemplary of masculine cultural domination, approaching socio-national themes in a highly gendered mode and reflecting a return to patriarchy, more brutal than that during the existence of Yugoslavia. A new generation of cinéasts explores, with a backlash mixture of contempt and compassion, the themes of violence, displaying a new assault on female emancipation, which seemed to be in line with the socio-political context of rising nationalist movements that led to the bloody events of the Yugoslav war in 1991. The female character is re-located to a place traditionally assigned to women not as the subject of narrative or discourse, but as the object of love and/or hatred by a masculine subject. The films chosen to be analysed here are full-length auteur feature films – Virgina, Grbavica, Djeca, Bure baruta, with a specific focus on the work by Danis Tanović – are not representative of post-Yugoslav cinema, but as rare exceptions demonstrate that, contrary to the dominant post-Yugoslav public opinion, both the Yugoslav wars and post-war traumatic realities remain cinematically unexplored.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gry w podmiot. Szkic o (wczesnej) twórczości Mladena Stilinovicia
Autorzy:
Bogusławska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677838.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Mladen Stilinović
Yugoslav art
subjectivity
critical art
anarchism
Croatian art
Opis:
Games of a subject: A sketch of the (early) works of Mladen StilinovićThe article concerns the conceptualization of the subject in the works of the contemporary Croatian visual artist Mladen Stilinović. The object of analysis are most of all works (collages, texts) from the 1970s and early 1980s, when the artist formulated the basis for his creative philosophy and at the same time determined the directions of their research. His system of reference were the socialist state order and the traditionalist, academic system of artistic practice, which he criticized from the perspectives of Diogenes, philosophical Cynicism and constructive anarchism. Until this day, the attitude of resistance is the main creative principle for Stilinović’s art. He sets strong, conscious and autonomous creator’s “I” against symbolic violence of different systems (political, ideological, educational, etc.). This “I” is not so much the material and object of expression as a space of play based on concpetualism and self-irony. Gry w podmiot. Szkic o (wczesnej) twórczości Mladena StilinoviciaArtykuł dotyczy konceptualizacji podmiotu w twórczości współczesnego chorwackiego artysty wizualnego – Mladena Stilinovicia. Przedmiotem analizy są przede wszystkim prace (kolaże, teksty) z lat 70. i początku 80. XX wieku, kiedy to artysta formułował podstawy filozofii twórczej i określał kierunki swych poszukiwań. Układem odniesienia były dla niego wówczas socjalistyczny porządek państwa i tradycjonalistyczny, akademicki system praktyki artystycznej, które poddawał konsekwentnej krytyce z pozycji rozumnego, diogenesowskiego cynizmu i konstruktywnego anarchizmu. Do dziś postawa oporu jest dla Stilinovicia podstawową zasadą twórczą. Przemocy symbolicznej wszelkich systemów (politycznych, ideologicznych, edukacyjnych itp.) przeciwstawia mocne, świadome i niezależne „ja” twórcy. Jest tu ono nie tyle tworzywem i przedmiotem ekspresji, ile polem gry opartej na koncepcie i autoironii.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem Kosowa na tle stosunków albańsko-jugosłowiańskich w latach 1944–1948
Autorzy:
Czekalski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640628.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Second World War, Albanian-Yugoslav relations, Kosovo, Republic of Serbia
Opis:
Kosovo and Albanian-Yugoslav relations in the period of 1944–1948 The period of the first four years after the end of the Second World War was one of a few examples of cooperation in Albanian-Yugoslav relations. It was one a of a few times when these relations were based not only on ideological similarities but on pragmatic grounds as well. This pragmatic outlook is quite specific for the attitude assumed towards the problem of Kosovo. The abandoning of the concept of Greater Albania propagated in 1941–1944 by the occupation authorities and the incorporation of Kosovo into the Republic of Serbia (within the Yugoslav Federation) aroused resentment among a number of Albanian population living in Kosovo. For the new elite ruling in Tirana cooperation with Belgrade became such an important factor in the process of stabilisation of the state and of the new system that the problem of Kosovo was treated as an internal Yugoslav issue. When in 1948 Yugoslavia was expelled from Cominform, Albanians made the most of this opportunity and freed themselves from under the rule of their northern neighbour. This put an end to the process of unification of the two states. The events of 1948 limited, for quite some time, migration from Albania to Kosovo making the Albanians living in Kosovo „hostages” in Albanian-Yugoslav relations. For Albanian historians, especially those who wrote their works in the period between 1992 and 1997, this short-term Albanian-Yugoslav cooperation resulted in the stigmatisation of a number of people who were labelled traitors of the Albanian nation as they expressed loyalty towards communism joined with a servile attitude towards Belgrade. Serbians pointed to the experiences of 1944-1948 as an example of possible reconciliation between the two states for which the problem of Kosovo was not a destructive issue
Źródło:
Prace Historyczne; 2011, 138
0083-4351
Pojawia się w:
Prace Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Socjalistyczny w formie, narodowy w treści. Chorwacka odmiana komunistycznej nowomowy w czasie tzw. chorwackiej wiosny
Socialist in Formand National in Content: The Croatian Version of the Communist Newspeak during the so-called Croatian Spring
Autorzy:
Czerwiński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953412.pdf
Data publikacji:
2020-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
Yugoslav Newspeak
Cwatian communism
national codę
communist code
semiotics
Opis:
In this article the problem o f Yugoslav Newspeak, in the Croatian version that appeared in the period o f the so-called Croatian Spring (1971), is taken into consideration. The aim ofthe analysis is to demonstrate how Croatian national values and beliefs - understood in semiotic terms as a ‘m onal codę’ - were conveyed within the rigid and inflexiblecommunist discourse (understood as a ‘communist codę ). Thus, the Stalinist slogan “National in form, socialist in content” is dcliberately shifted into “Socialist in Form andNational in Content”. This shift aims at demonstrating that the Croatian elite took advantage of the communist Newspeak in order to explicate its own national consciousness without being accused of anti-Serbian nationalism, or de stroying the idea o f “brotherhood and unity”. The interrelation of the two codes brings about a very complex linguistic phenomenon. In the article the analysis concems several problems: (1) the semiotic capacity of the genre that enablcd one to convey national values without questiomng Yugoslav unity, (2) discursive formations hringing about sensitive relations hetween Croats and Serbs, including certain semantic and formal strategies, and (3) the issue o f the purist consciousness with respect to Newspeak. The article demonstrates that the communist political leaders play an important role re-establishing independent Croatian discourse. This stratégy is not limited to Croatia sińce in all of the former socialist republics o f the Yugoslav I cderal >n the same situation occurred.
Źródło:
Stylistyka; 2012, 21; 97-118
1230-2287
2545-1669
Pojawia się w:
Stylistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mała wielka kinematografia. Patrycjusz Pająk, Arcydzieła chorwackiego filmu fabularnego, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2018, 395 s..
Little Big Cinematography
Autorzy:
Darasz, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635953.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Croatian cinematography
Yugoslav cinematography
Croatian film canon
film modernism
cinematic language
Opis:
In his book, Patrycjusz Pająk composes a Croatian film canon. His top list of the best Croatian feature films contains 15 pictures: Concert (1954) by Branko Belan, H–8... (1958) by Nikola Tanhofer, Train Without a Timetable (1959) by Veljko Bulajić, Rondo (1966) by Zvonimir Berković, The Birch Tree (1967) and Gold, Frankincense and Myrrh (1971) by Ante Babaja, Kaya (1967) and An Event (1969) by Vatroslav Mimica, Handcuffs (1969) by Krsto Papić, Occupation in 26 Pictures (1978) by Lordan Zafranović, The Rhythm of Crime (1981) by Zoran Tadić, The Melody Haunts My Memory (1981) by Rajko Grlić, What Iva Recorded (2005) by Tomislav Radić, Buick Riviera (2008) by Goran Rušinović, The Blacks (2009) by Goran Dević and Zvonimir Jurić. As a main criterion for building his own canon, the author takes the innovative character of the cinematic language and the rich symbolic imagery of the story.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Her-story”: contemporary female film directors in post-Yugoslav cinema
Autorzy:
Durić, Dejan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923152.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
post-Yugoslav cinema
female directors
her story
posttransition
female subjectivity
Opis:
The subject of this paper is a new generation of female directors in former Yugoslav (Croatia, Serbia, Bosnia and Herzegovina) cinematography. It considers the stylistic, narrative and representational strategies in the films Clip (Klip, 2012) by Maja Miloš, Sonja and the Bull (Sonja i bik, 2012) by Vlatka Vorkapić, Our Everyday Life (Naša svakodnevna priča, 2015) by Ines Tanović, Zagreb Cappuccino (2014) by Vanja Sviličić, Trampoline (Trampolin, 2016) by Zrinka Katarina Matijević, You Carry Me (Ti mene nosiš, 2015) by Ivona Juka, and Quit Staring at My Plate (Ne gledaj mi u pijat, 2016) by Hana Jušić. The movies are related through conceptual, thematic and/or stylistic features. They examine the position of female protagonists in a patriarchal society and their daily experiences, wherein they dissect gender, economic and social problems that exist in countries in the territory of former Yugoslavia.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SIŁY OBRONY TERYTORIALNEJ SOCJALISTYCZNEJ FEDERACYJNEJ REPUBLIKI JUGOSŁAWII – OBYWATELSKI WYMIAR SYSTEMU BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA CZY ROZSADNIK FEDERACJI?
THE TERRITORIAL DEFENCE FORCES OF SOCIALIST FEDERAL REPUBLIC OF YUGOSLAVIA: CIVIC DIMENSION OF STATE SECURITY SYSTEM OR FEDERATION’S SEEDBED?
Autorzy:
Dziewiałtowski-Gintowt, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483907.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
Tematy:
Socjalistyczna Federalna Republika Jugosławii
Jugosłowiańska Armia Ludowa
Siły Obrony Terytorialnej
Socialist Federal Republic of Yugoslavia
Yugoslav People's Army
Territorial Defence Forces
Opis:
Powyższe ujęcie tematu wskazuje na problematykę badawczą związaną z rolą i miejscem Sił Obrony Terytorialnej w systemie bezpieczeństwa Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii (SFRJ). Jednostki SOT utworzono pod wpływem interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji w 1968 r. Władze w Belgradzie zinterpretowały stłumienie „praskiej wiosny” jako ostrzeżenie dla polityczno-militarnej pozycji Jugosławii w świecie. Jugosłowiańska doktryna wojskowa zakładała bowiem przygotowanie się na konflikt zbrojny wyłącznie z Zachodem (wojskami NATO). Zdając sobie sprawę, że SFRJ nie byłaby w stanie obronić się przed atakiem ze Wschodu, komunistyczne władze polityczno-wojskowe uznały, że jest to właściwy moment, aby wykorzystać doświadczenia z okresu walk partyzanckich w czasie II wojny światowej. W związku z tym opracowana została koncepcja wojenna zwana doktryną powszechnej obrony narodowej. Zgodnie z nowym ustawodawstwem system obrony terytorialnej powstał w republikach, gminach, społecznościach lokalnych i organizacjach pracowniczych. Odbiegał on w swojej postaci od klasycznej organizacji wojskowej, co wynikało z założenia jej twórców, że miał on stać się zalążkiem ruchu partyzanckiego na wypadek agresji z zewnątrz. Jednakże jednostki SOT posiadały elementy składowe typowej organizacji wojskowej, takie jak: struktury dowodzenia, system szkoleń, jednostki bojowe, kadry i uzbrojenie. Po decentralizacji politycznej, przyjętej w Konstytucji SFRJ z 1974 roku, oddziały te zostały przekształcone w siły zbrojne poszczególnych republik, ograniczając tym samym funkcjonalną legitymizację Jugosłowiańskiej Armii Ludowej. Istnienie dwóch, konkurencyjnych względem siebie, elementów systemu obrony państwa przyczyniło się do rozpadu federacji jugosłowiańskiej.
This approach to the subject points to research issues related to the role and place of the Territorial Defence Forces (teritorijalne odbrane snage - TOS) in the security system of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (SFRY). TOS units were created under the influence of the Warsaw Pact intervention in Czechoslovakia in 1968. The authorities in Belgrade interpreted the suppression of the "Prague Spring" as a warning to the political-military positions of Yugoslavia in the world. Yugoslav military doctrine implied in fact prepare for armed conflict only with the West (NATO troops). Realizing that the SFRY would not be able to defend against an attack from the East, the top military and political establishment decided that the time is right to take advantage of experiences from the guerrilla during the Second World War. In this regard military doctrine called the "Doctrine of Total National Defence” was formed. In accordance to legislation a new system of Territorial Defence Forces was formed within republics, municipalities, local communities, and labour organisations. As a bearer of people's resistance the Territorial Defence Forces deviated in form from a classical military organisation. However it comprised elements of a military organisation, such as chain of command, system of training, combat units, cadres and arms. Following the political decentralisation, adopted in the Constitution of 1974, the Territorial Defence Forces were transformed into armed forces of particular republics thus affecting functional legitimacy of the Yugoslav People's Army. The existence of two competing elements of the state defence system leads to the hypothesis that the establishment of the TOS and convert them into republican armies, was one of the reasons for the disintegration of the Yugoslav federation.
Źródło:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem; 2016, 2(7) Obrona Terytorialna i jej rola we współczesnych systemach bezpieczeństwa; 229-248
2353-6306
Pojawia się w:
Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
My Four Dogs: Urban Ecology in Vjeran Miladinović Merlinka’s Terezin sin
Autorzy:
Filipović, Andrija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15588115.pdf
Data publikacji:
2022-11-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
urban ecology
animal
infrastructure
queer
( post- )Yugoslav literature
Opis:
In this article, I analyze the relations between humans, non-humans, and infrastructure in Vjeran Miladinović Merlinka’s fictionalized autobiography Terezin sin. I argue that queer humans and non-humans share a particular ontological and axiological space and time in urban ecology in relation to the built environment of cis-heteronormative socius grounded in reproductive heterosexuality.The fictionalized autobiography that is explored in this article offers a particular view of minoritarian relation as it depicts a queer form of relationality that is lived sideways to the cis-heteronormativity and reproductive heterosexuality as an oppressive form of life that creates a specific kind of infrastructural intimacy for itself in the urban built environment. Relations between queer humans andnon-humans under these conditions are decidedly messy, as they are described as both caring and exploitative in Terezin sin.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2022, 22; 141-159
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Localised dystopia in Croatian and Serbian cinema
Autorzy:
Gilić, Nikica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923160.pdf
Data publikacji:
2018-12-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
The Show Must Go On
Unknown Energies
Unidentified Feelings
dystopian cinema
post-yugoslav cinema
Opis:
Genre production is often easily localised in various cultures, but localisations of science fiction seem particularly interesting, due to the technological sources of the genre imagery and typical narrative structures. Localisation to a less technologically-oriented society, such as post-yugoslav Croatia and Serbia, are a very good example, since in such films as The Show Must Go On (by Nevio Marasović) and Technotise – Edit & I (by Aleksa Gajić and Nebojša Andrić) allegorical science fiction deals directly with local problems and narrations, such as Croatia’s obsession with modernisation and Western-European identity (in Marasović’s film) and Serbia’s traumatic relation with Slobodan Milošević’s regime and national pride (in Gajić’s and Andrić’s animated feature film). The experimental concept of Unknown Energies, Unidentified Feelings (by Dalibor Barić and Tomislav Babić) provides another model of dealing with genre structures in a local context, since it directly develops the early-1970s model of connecting experimental cinema with the technological obsessions of the era (important for entire Yugoslavia through the GEFF festival) into a contemporary experimental animated dystopia.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 23, 32
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie i działalność towarzystw przyjaźni polsko-słowiańskiej w drugiej połowie lat czterdziestych XX wieku
Establishment and Activity of Polish-Slavic Friendship Associations in the Second Half of the 1940s
Autorzy:
Gruszczyk, Marcela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154569.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
współpraca kulturalna
Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej
Towarzystwo
Przyjaźni Polsko-Jugosłowiańskiej
Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej
Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Bułgarskiej
propaganda komunistyczna
cultural collaboration
Polish-Soviet Friendship Society (TPPR)
Polish-Yugoslav
Friendship Society (TPPJ)
Polish-Czechoslovak Friendship Society (TPPCz)
Polish-Bulgarian Friendship Society (TPPB)
communist propaganda
Opis:
Tekst przybliża w możliwie szerokim zakresie okoliczności powstania, założenia ideowo-programowe i rolę czterech towarzystw przyjaźni polsko-słowiańskich w latach 1945–1951. Analizę porównawczą Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (TPPR), Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Jugosłowiańskiej (TPPJ), Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Czechosłowackiej (TPPCz) i Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Bułgarskiej (TPPB) przeprowadzono przy użyciu metody krytycznej analizy źródeł historycznych. Jako masowe organizacje kulturalne były dobrym nośnikiem treści politycznych i instrumentem ukrytej propagandy. W omawianym okresie wszystkie pełniły funkcje pomocnicze wobec działań Komitetu Słowiańskiego, który miał charakter elitarny, opierając się głównie na środowiskach intelektualnych. Stąd szczegółowej charakterystyce poddano relacje łączące TPPR, TPPJ, TPPCz i TPPB ze wspomnianym Komitetem, a także rzeczywisty cel ich działalności. W studium podjęto również próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego jedynie TPPR przetrwało zmiany w dziedzinie organizacji współpracy kulturalnej z zagranicą, które nastąpiły w Polsce „ludowej” u progu lat pięćdziesiątych.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 562-581
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linguistic Processes in the Kaleidoscope of Spoken Language namely, on the Most Recent Trends in the Development of Russian and Ukrainian Languages
Procesy językowe w kalejdoskopie żywej mowy, czyli o najnowszych tendencjach w rozwoju języka rosyjskiego i ukraińskiego
Autorzy:
Horniatko-Szumiłowicz, Anna
Monachowa, Tetiana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635958.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Croatian cinematography
Yugoslav cinematography
Croatian film canon
film modernism
cinematic language
linguistic processes
spoken language
Russian language
Ukrainian language
word manipulation
lexicography
linguistic gender studies
academic language
language of teaching
sociolinguistics
Opis:
The paper looks into the current trends in the development of Russian and Ukrainian languages as discussed in the latest book authored by prof. Tetyana Kosmeda. The focus is on five aspects (distinguished by the above named researcher) of linguistic processes taking place at the moment within the Russian and Ukrainian language systems themselves such as: word manipulation, lexicographic issues, linguistic gender studies, the issue of spoken academic language and the language of teaching, and sociolinguistics. The validity of the research and the conclusions reached by prof. Tetyana Kosmeda were affirmatively verified, with great appreciation on the part of the author for the amazing precision and research skills of the Ukrainian linguist.
In his book, Patrycjusz Pająk composes a Croatian film canon. His top list of the best Croatian feature films contains 15 pictures: Concert (1954) by Branko Belan, H–8... (1958) by Nikola Tanhofer, Train Without a Timetable (1959) by Veljko Bulajić, Rondo (1966) by Zvonimir Berković, The Birch Tree (1967) and Gold, Frankincense and Myrrh (1971) by Ante Babaja, Kaya (1967) and An Event (1969) by Vatroslav Mimica, Handcuffs (1969) by Krsto Papić, Occupation in 26 Pictures (1978) by Lordan Zafranović, The Rhythm of Crime (1981) by Zoran Tadić, The Melody Haunts My Memory (1981) by Rajko Grlić, What Iva Recorded (2005) by Tomislav Radić, Buick Riviera (2008) by Goran Rušinović, The Blacks (2009) by Goran Dević and Zvonimir Jurić. As a main criterion for building his own canon, the author takes the innovative character of the cinematic language and the rich symbolic imagery of the story.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2018, 15
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 48

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies