Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Yad Vashem" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Losy rzeszowskich Żydów podczas II wojny światowej w relacjach świadków : (z Archiwum Yad Vashem w Jerozolimie)
Autorzy:
Heller, Aleksander.
Starysolec, Helena.
Powiązania:
Studia Rzeszowskie 1995, t. 2, s. 169-180
Współwytwórcy:
Wierzbieniec, Wacław (1963- ). Opracowanie
Data publikacji:
1995
Tematy:
Archiwum Yad Vashem, Jerozolima zbiory
II wojna światowa (1939-1945)
Martyrologia
Opis:
Relacje Aleksandra Hellera i Heleny Starysolec.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja getta w Lublinie (marzec – kwiecień 1942 r.)
The liquidation of the ghetto in Lublin (March–April 1942
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116934.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
State Archives in Lublin
State Archives of the Museum at Majdanek
Archives of the Jewish Historical Institute in Warsaw
Yad Vashem Archives in Jerusalem
extermination
ghetto
Lublin
Holocaust
Pozdamcze
Bełżec
Archiwum Państwowe w Lublinie
Archiwum Państwowe Muzeum na Majdanku
Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie
Archiwum Yad Vashem w Jerozolimie
eksterminacja
getto
holokaust
Opis:
Getto lubelskie było pierwszym obok lwowskiego gettem, które zostało zlikwidowane w ramach „Akcji Reinhardt”. Zanim Niemcy przystąpili do biologicznej eksterminacji, wobec Żydów stosowano szereg obowiązków i zakazów, które eliminowały ich z życia społecznego, politycznego, kulturalnego i prowadziły do zubożenia. Jedną z metod było skupienie Żydów w wydzielonych częściach miasta, oficjalnie nazywanych gettami. Nie w każdym przypadku getto było ogrodzone, na co często wpływało umiejscowienie tras komunikacyjnych. W Lublinie Niemcy zaczęli ogradzać getta na kilka tygodni przed rozpoczęciem deportacji do obozu zagłady w Bełżcu. Likwidację getta w Lublinie Niemcy rozpoczęli w nocy z 16 na 17 marca 1942 r. Dzielnica żydowska została otoczona przez oddziały niemieckie i oddziały pomocnicze złożone głównie z jeńców Armii Radzieckiej, tzw. Ukraińców. W trakcie likwidacji, która trwała do połowy kwietnia, wywieziono do obozu zagłady w Bełżcu około 28 000 Żydów, a kolejne 800 osób rozstrzelano na terenie getta. W proces eksterminacji Niemcy włączyli działania policji żydowskiej, Judenratu, a nawet mieszkańców getta. Część Żydów ocalała z likwidacji Podzamcza i została przeniesiona do nowo utworzonego getta na Majdanie Tatarskim. Udać się tam mogli tylko ci, którzy posiadali J-Ausweis. W tym samym czasie Niemcy rozpoczęli wyburzanie historycznej dzielnicy żydowskiej, co symbolicznie kończyło wielowiekową egzystencję Żydów w Lublinie. Artykuł powstał na podstawie literatury, opublikowanych relacji i pamiętników, a także materiałów archiwalnych zdeponowanych w Archiwum Państwowym w Lublinie, Archiwum Państwowego Muzeum na Majdanku, Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie oraz Archiwum Yad Vashem w Jerozolimie.
Lublin Ghetto was the first near Lviv Ghetto which was liquidated as part of „Operation Reinhardt”. Before the Germans began to biological extermination, the Jews applied to a number of obligations and prohibitions, which were eliminated from the social, political, cultural, and lead to impoverishment. One method was a group of Jews in separate parts of the city, officially called ghettos. Not in every case the ghetto was fenced, which is often affected by the placement of routes. In Lublin, the Germans began to enclose with a fence a couple of weeks before the start of deportations to the extermination camp at Bełżec. The liquidation of the Lublin ghetto Germans began on the night of 16 to 17 March 1942, the Jewish quarter was surrounded by German troops and auxiliary units composed mainly of prisoners of the Soviet Army so-called Ukrainians. During the liquidation, which lasted until mid-April were sent to the Bełżec death camp about 28 000 Jews, and another 800 people were shot in the ghetto. In the process of the extermination, Germans joined the Jewish Police, the Judenrat, and even the inhabitants of the ghetto. Some Jews survived the liquidation of the Podzamcze district and was transferred to the newly created ghetto in Majdan Tatarski. Go there could only those who have held J-Ausweis. At the same time the Germans began the demolition of the historic Jewish quarter, which was symbolically end the centuries-old existence of Jews in Lublin. This article is based on the literature, published reports and diaries, as well as archival material deposited in the State Archive in Lublin, the Archives of the State Museum at Majdanek, the Archive of the Jewish Historical Institute in Warsaw and Yad Vashem Archive in Jerusalem.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 9-29
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pogromie w Drohobyczu w 1941 roku w świetle materiałów z Archiwum Yad Vashem
Pogrom in Drohobycz in 1941 in view of Yad Vashem Testimonies
Autorzy:
Thomas, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116906.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
pogrom of Jews
Yad Vashem
archives
source
Drohobycz
anti-Semitism
pogrom Żydów
archiwalia
źródło
antysemityzm
Opis:
Podobnie jak w wielu miastach Galicji Wschodniej w przedwojennym Drohobyczu żyły trzy narodowości: Polacy, Żydzi i Ukraińcy. Po wybuchu II wojny światowej stosunki wieloetniczne, które były stosunkowo dobre, uległy zmianie. Podczas drugiej okupacji niemieckiej, w lipcu 1941 r., miała miejsce rzeź ludności żydowskiej prowadzona przez Ukraińców. Na podstawie głównie żydowskich, powojennych zeznań Instytutu Yad Vashem w Jerozolimie, autor analizuje przyczyny i przebieg pogromu w Drohobyczu.
As in many towns of East Galicia, there were three nationalities living in pre-war Drohobycz: Poles, Jews and Ukrainians. Upon the outbreak of WW II the multi-ethnic relations, which had been relatively good, changed. During the second German occupation, in July 1941, an Ukrainian-led slaughter of Jewish population took place. On the basis of mainly Jewish, post-war testimonies from the Yad Vashem Institute in Jerusalem, the author analyses the causes and the course of pogrom in Drohobycz.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2015, 5, 5; 119-131
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O związkach pamięci zbiorowej i polityki zagranicznej. Jad wa-Szem jako przykład wykorzystania traumy Zagłady w dyskursie dotyczącym konfliktu izraelsko-palestyńskiego
On the Intersections of Collective Memory and Foreign Policy: The Case of Yad Vashem’s Use of Holocaust Trauma in the Discourse on the Israeli-Palestinian Conflict
Autorzy:
Golańska, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1878276.pdf
Data publikacji:
2020-06-01
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Zagłada
konflikt izraelsko-palestyński
Jad wa-Szem
pamięć zbiorowa
polityka historyczna
Holocaust
Israeli-Palestinian
conflict
Yad Vashem
collective memory
historical
policy
Opis:
Adopting a new materialist perspective, the article analyzes the exhibition offered by the historical museum of Yad Vashem in Jerusalem to commemorate Shoah. It aims at exposing the subtle references the exhibition makes to the Israeli-Palestinian conflict. The argumentation reveals the multiple ways in which official strategies of remembering the traumatic past are shaped by contemporary discourses or political challenges, placing emphasis on the important intersections of historical policy and current political ventures.
Przyjmując perspektywę nowomaterialistyczną, artykuł poddaje analizie ekspozycję muzeum historycznego należącego do kompleksu Jad wa-Szem w Jerozolimie poświęconego upamiętnianiu Zagłady. Rozważania mają na celu ukazanie zastosowanych w muzeum subtelnych odwołań do konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Argumentacja wskazuje, w jaki sposób praktyki upamiętniania traumatycznych wydarzeń z przeszłości kształtowane są przez bieżące dyskursy i wyzwania polityczne, podkreślając związki między polityką historyczną a aktualnymi działaniami politycznymi.
Źródło:
Historia i Polityka; 2020, 31 (38); 103-119
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Yad Vashem i sprawiedliwi Polacy : grupa Ładosia
Autorzy:
Rosalak, Maciej (1947- ).
Powiązania:
Do Rzeczy 2021, nr 47, s. 78-80
Data publikacji:
2021
Tematy:
Ładoś, Aleksander (1891-1963)
Yad Vashem
II wojna światowa (1939-1945)
Dyplomaci
Holokaust
Polityka historyczna
Ratowanie Żydów i pomoc Żydom (1939-1945)
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy nie przyznania polskiemu dyplomacie Aleksandrowi Ładosiowi przez Instytut Yad Vashem tytułu Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Podczas wojny Ładoś kierował grupą dyplomatów, która przygotowywała w latach 1940-1944 fałszywe paszporty i w ten sposób uratowała życie setkom Żydów. Jedyną osobą z tej grupy, odznaczoną przez Instytut Yad Vashem został konsul Konstanty Rokicki. Autor przybliża sylwetki członków „grupy Ładosia”.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies