Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "YKL-40" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Cytokeratin-18 and hyaluronic acid levels predict liver fibrosis in children with non-alcoholic fatty liver disease
Autorzy:
Lebensztejn, Dariusz
Wierzbicka, Aldona
Socha, Piotr
Pronicki, Maciej
Skiba, Elżbieta
Werpachowska, Irena
Kaczmarski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039852.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
NAFLD
laminin
cytokeratin-18
hyaluronic acid
YKL-40
children
Opis:
Objectives: There is a need to replace liver biopsy with non-invasive markers that predict the degree of liver fibrosis in fatty liver disease related to obesity. Therefore, we studied four potential serum markers of liver fibrosis and compared them with histopathological findings in liver biopsy in children with non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD). Methods: We determined fasting serum level of hyaluronic acid (HA), laminin, YKL-40 and cytokeratin-18 M30 in 52 children (age range 4-19, mean 12 years, 80 % of them were overweight or obese) with biopsy-verified NAFLD. Viral hepatitis, autoimmune and metabolic liver diseases (Wilson's disease, alpha-1-antitrypsin deficiency, cystic fibrosis) were excluded. Fibrosis stage was assessed in a blinded fashion by one pathologist according to Kleiner. Receiver operating characteristics (ROC) analysis was used to calculate the power of the assays to detect liver fibrosis (AccuROC, Canada). Results: Liver fibrosis was diagnosed in 19 children (37 %). The levels of HA and CK18M30 were significantly higher in children with fibrosis compared to children without fibrosis (p=0.04 and 0.05 respectively). The ability of serum HA (cut-off 19.1 ng/ml, Se=84 %, Sp=55 %, PPV=52 %, NPV=86 %) and CK18M30 (cut-off 210 u/l, Se=79 %, Sp=60 %, PPV=56 %, NPV=82 %) to differentiate children with fibrosis from those without fibrosis was significant (AUC=0.672 and 0.666, respectively). The combination of both markers was superior (AUC=0.73, p=0.002). Laminin and YKL-40 levels did not allow a useful prediction. Conclusions: Cytokeratin-18 and hyaluronic acid are suitable serum markers predicting liver fibrosis in children with NAFLD. Studying these markers may identify patients at risk of disease progression.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2011, 58, 4; 563-566
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena znaczenia białka YKL-40 jako biomarkera w raku jelita grubego oraz jego powiązań z wybranymi parametrami kliniczno-patologicznymi
Assessment of importance of YKL-40 protein as biomarker in colorectal cancer and its relation to selected clinical and pathological parameters
Autorzy:
Nadbrzeżna-Barczyk, Dorota
Waniczek, Dariusz
Świętochowska, Elżbieta
Nowakowska-Zajdel, Ewa
Copija, Angelika
Raźnikiewicz, Aleksandra
Rykaczewska-Czerwińska, Monika
Lorenc, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955194.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
rak jelita grubego
YKL-40
lokalizacja raka okrężnicy
biomarker nowotworowy
colorectal cancer
colon cancer localization
cancer biomarker
Opis:
WSTĘP: Rak jelita grubego (colorectal cancer – CRC) jest jednym z najczęstszych nowotworów na świecie – odpowiada za 10% rocznej globalnej zapadalności na raka. Przez długi czas może pozostać bezobjawowy i mimo postępu medycyny zbyt często zostaje zdiagnozowany za późno. Białko YKL-40 jest czynnikiem wzrostu stymulującym migrację komórek śródbłonka, odgrywającym rolę w stanach zapalnych oraz nowotworowych. Celem pracy była ocena znaczenia YKL-40 jako biomarkera w CRC oraz określenie powiązań stężeń YKL-40 w surowicy u chorych na CRC z wybranymi parame-trami kliniczno-patologicznymi. MATERIAŁ I METODY: W badaniu prospektywnym, obejmującym 133 osoby powyżej 50 roku życia, oznaczono stężenie białka YKL-40 w surowicy metodą ELISA. Pacjentów podzielono na dwie grupy: 91 osób chorujących na CRC oraz 42 osoby zdrowe. W analizie statystycznej wykorzystano testy t-Studenta dla danych niezależnych, U Manna-Whitneya i regresję logistyczną.WYNIKI: Stężenie YKL-40 w surowicy było znacznie wyższe u chorych na CRC (163 ± 36 μg/l) niż u osób zdrowych (54 ± 20 μg/l; p < 0,0001). U osób z CRC nie wykazano zależności między parametrami klinicznymi, tj. płcią, wiekiem i wskaźnikiem masy ciała (body mass index – BMI), a stężeniem białka YKL-40 w surowicy. U chorych z CRC stężenie YKL-40 w surowicy statystycznie istotnie różniło się we wczesnym i średniozaawansowanym stadium nowotworowym. WNIOSKI: Białko YKL-40 wydaje się obiecującym biomarkerem CRC. Jego stężenie w surowicy jest skorelowane ze stopniem zaawansowania nowotworu zależnie od głębokości nacieku w stosunku do błony podśluzowej i może być czynnikiem rokowniczo niepomyślnym dla tego nowotworu.
INTRODUCTION: Colorectal cancer (CRC) is one of the most common cancers in the world, accounting for 10% of the annual global cancer incidence. This malignant neoplasm can remain asymptomatic for a long time and, despite medical advances, is too frequently diagnosed too late. The YKL-40 protein is a growth factor that stimulates endothelial cell migration, and plays a role in inflammation and neoplasia. The aim of the study was to assess the significance of YKL-40 as a biomarker in CRC and to determine the correlation between the serum YKL-40 levels in CRC patients and selected clinical and pathological parameters. MATERIAL AND METHODS: In a prospective study involving 133 patients over the age of 50, the serum YKL-40 protein level concentration was determined by the ELISA method. The patients were divided into two groups: 91 with CRC and 42 healthy. For the statistical analysis Student's t-test for independent data, the Mann-Whitney U test, and logistics regression were used. RESULTS: The YKL-40 serum concentration was significantly higher in the CRC patients (163 ± 36 μg/l) than the healthy patients (54 ± 20 μg/l; p < 0.0001). There was a statistically significant difference in the serum YKL-40 concentration between the early and intermediate stages of CRC. There was no correlation between the clinical parameters, i.e. sex, age and BMI and the serum YKL-40 protein concentration in the people with CRC. CONCLUSIONS: The YKL-40 protein seems to be a promising CRC biomarker. Its serum concentration is correlated with the stage of the cancer depending on the depth of the growth relative to the submucosa and may be a prognostic factor for an adverse prognosis of this cancer.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 136-146
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe markery w raku jajnika
New markers in ovarian cancer
Autorzy:
Markowska, Anna
Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031069.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CA-125
E-cadherin
E-kadheryna
HE4
HIF-1α
KiSS-1
ROMA
SDF-1
YKL-40
markery raka jajnika
ovarian cancer markers
Opis:
Neoplastic markers represent high molecular weight substances produced both by neoplastic and healthy cells in response to a developing tumor. A marker may also involve any assayable substance in tumor tissue which manifests immunoreactivity distinct from that in normal tissues. Neoplastic markers serve in the detection of the disease, monitoring of treatment efficacy and in the detection of a relapse. In the case of ovarian cancer, the most recognizable marker involves CA-125, an elevated level of which is detected in around 80% serous carcinomas andwhich increases as the disease progresses. Early stages of ovarian carcinomas are detected by estimation of HE4 (human epididymis protein). The Risk of Malignancy Index (RMI algorithm) is based on the estimation of the CA-125 level, transvaginal ultrasound examination and condition of menopause. Other algorithms used in ovarian carcinoma include OVA-1, based also on CA-125 level, menopausal status and on four proteomic markers, and ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), based on CA-125 and HE4. Other markers of less pronounced importance for ovarian carcinoma include: • CA-19-9 (antigen of gastrointestinal carcinoma) – of particular use in carcinomas of gastrointestinal tract, including pancreatic carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CEA (carcinoembryonic antigen) – a marker of alimentary tract carcinomas, including colorectal carcinoma, gastric carcinoma but also mucous ovarian carcinoma; • CA-15-3 (MUC1) – the recognized marker of breast carcinoma, the concentration of which increases in advanced stages of ovarian carcinoma; • YKL-40 (glycoprotein of human cartilage) – allowing detection of early stages of ovarian carcinoma and its relapses; • kisspeptin (KiSS-1) – associated with the inhibition of metastases in clarocellular ovarian carcinoma; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – similarly to clusterin, linked to resistance to chemotherapy; • E-cadherin, SDF-1 and metadherin linked to the development of metastases; • enzymatic markers COX-1 and in particular COX-2 correlate with the progress of the disease while an increased COX-2 level indicates resistance to chemotherapy.
Markery nowotworowe są wielkocząsteczkowymi substancjami wytwarzanymi w odpowiedzi na rozwijający się nowotwór zarówno przez komórki nowotworowe, jak i komórki zdrowe. Markerem może być także substancja oznaczona w tkance guza, która wykazuje inną immunoreaktywność niż w tkankach zdrowych. Markery nowotworowe służą do wykrycia choroby, monitorowania skuteczności leczenia, a także wykrycia wznowy. Najbardziej uznanym markerem dla raka jajnika jest CA-125, którego podwyższone stężenie występuje w około 80% raków surowiczych i wzrasta wraz z zaawansowaniem choroby. Do wykrycia wczesnych stadiów raka jajnika stosuje się HE4 (human epididymis protein). Na wartości stężenia CA-125, badaniu przezpochwowym i stanie menopauzalnym oparty jest algorytm RMI (Risk of Malignancy Index). Innymi algorytmami stosowanymi w raku jajnika są OVA-1 (oparty również na wartości CA-125, stanie menopauzalnym i czterech markerach proteomicznych) oraz ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), włączający do badania wartość CA-125 i HE4. Markerami mającymi mniejsze znaczenie w raku jajnika są: • CA-19-9 (gastrointestinal cancer antigen) – stosowany w rakach przewodu pokarmowego (w tym raku trzustki), ale również w raku śluzowym jajnika; • CEA (carcinoembryonic antigen) – marker dla raków przewodu pokarmowego, w tym raka jelita grubego i żołądka, ale też raka śluzowego jajnika; • CA-15-3 (MUC1) – uznany marker dla raka piersi, którego stężenie wzrasta w zaawansowanych stadiach raka jajnika; • YKL-40 (ludzka chrząstkowa glikoproteina) – wykrywająca wczesne stadia raka jajnika i jego wznowy; • kisspeptyna (KiSS-1) – związana z hamowaniem przerzutowania w jasnokomórkowym raku jajnika; • HIF-1α (hypoxia-inducible factor-1α) – związany z opornością na leczenie chemiczne, podobnie jak klusteryna; • E-kadheryna, SDF-1 (stromal-derived factor-1) i metadheryna – związane są z przerzutowaniem; • markery enzymatyczne COX-1 i COX-2 – korelują z progresją choroby, a wzrost stężenia COX-2 świadczy o oporności na chemioterapię.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 2; 116-123
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies