Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Xenotheka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Graptolite nature of the Ordovician microfossil Xenotheka
Ordowicka mikroskamienialosc Xenotheka jest graptolitem
Autorzy:
Mierzejewski, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21274.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Xenotheka klinostoma
ordowik
Xenotheka
skamienialosci
Polska
graptolity
mikrostruktura
paleontologia
ultrastruktura
mikroskamienialosci organiczne
Opis:
Light microscopic, SEM and TEM investigations show that the periderm of the problematic Ordovician organic microfossil Xenotheka klinostoma Eisenack, 1937 is built of five layers: inner lining, endocortex, fusellum, ectocortex and outer lining. The outer lining is made of a previously unknown material named here verrucose fabric. The outer lining was presumably an adaptation which aided survival through periods of unfavourable conditions. The general morphology of the test as well as of the fusellar structure of the wall indicate that Xenotheka is an aberrant camaroid graptolite. This finding thus extends the upper stratigraphic limit of the order Camaroidea from the early Arenig to Llandeilo.
Tematem pracy jest mikrostruktura, ultrastruktura oraz stanowisko systematyczne zagadkowej mikroskamieniałości organicznej Xenotheka klinostoma Eisenack, 1937. Gatunek ten, znany z ordowiku obszaru bałtyckiego, opisywany był w przeszłości jako należący do Foraminifera (Allogrommidae bądź Ammodiscidae), Chitinozoa incertae sedis, Graptoblasti lub jako skamieniałość o nieznanym stanowisku systematycznym. Badania przeprowadzono na kilkudziesięciu doskonale zachowanych okazach, pochodzących z landeilu wiercenia Krzyże 4 (głębokość, 473 m). Zastosowano metodę mikrotomowych skrawków seryjnych dla mikroskopii świetlnej oraz standardowe metody transmisyjnej i skaningowej mikroskopii elektronowej. Uzyskane wyniki pozwoliły na jednoznaczne wykazanie, iż ścianki X. klinostoma mają budowę typową dla wielu graptolitów, a mianowicie zbudowane są z warstwy fuzelarnej, pokrytej od zewnątrz i od wewnątrz warstwami korteksu (tzw. ektokorteks i endokorteks), określanego mianem korteksu zależnego. Najbardziej wewnętrzną warstwę ścianki tworzy cienka, homogeniczna wyściółka, pokrywająca endokorteks. Z kolei ektokorteks pokryty jest od zewnątrz niezwykłym, zupełnie nieznanym dotąd u graptolitów tworzywem ultrastrukturalnym, dla którego wprowadzono nazwę tworzywa brodawkowatego ("verrucose fabric"). Badane mikroskamieniałości rozpoznano jako izolowane autoteki graptolitów inkrustujących z rzędu Camaroidea. Rząd ten, ustanowiony przez Romana Kozłowskiego (1949), znany był dotąd niemal wyłącznie na podstawie materiałów pochodzących ze słynnego stanowiska w Wysoczkach (górny tremadok Gór Świętokrzyskich). Rozpoznanie przynależności systematycznej rodzaju Xenotheka Eisenack, 1937 podnosi górną granicę stratygrafrczną występowania Camaroidea z dolnego arenigu do landeilu, a niepewne znalezisko tej formy bylo sygnalizowane nawet z ludlowu. Wszystkie zbadane autoteki mają apertury okludowane cienką diafragmą utworzoną z tworzywa brodawkowatego. Okluzja autotek jest wśród Camaroidea zjawiskiem nagminnym, lecz diafragmy występują z reguły wewnątrz autotek, między "collum" a "camara".
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2000, 45, 1; 71-84
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Autothecal morphs and dormancy in the camaroid graptolite Xenotheka
Autorzy:
Mierzejewski, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23262.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Xenotheka klinostoma
Graptolithina
Camaroidea
Sweden
Ordovician
microfossil
ultrastructure
paleontology
dormancy
camaroid graptolite
Opis:
The camaroid graptolite Xenotheka klinostoma Eisenack, 1937 is described from the lower Llanvirn limestones of Gilbergabrottet, northern Öland, Sweden. Two distinct autothecal morphs are recognized: (1) normal morph (described for the first time), i.e. an autotheca with an unsculptured outer surface, devoid of both an outer lining and autothecal occlusion, and inhabited by an active zooid; and (2) sealed morph, i.e. an autotheca coated and occluded, provided with a sculptured outer lining made of a unique verrucose fabric, and inhabited by an inactive or dormant zooid. In addition, the existence of a hypothetical (3) unsealed morph or re−opened autotheca, devoid of an autothecal occlusion but provided with an outer lining, and inhabited by a reactivated zooid, is predicted. The sealed morphs may represent an adaptation which allowed their inhabitants to survive adverse conditions. The outer lining of Xenotheka is compared with a peculiar outer membrane found in the modern hemichordate Rhabdopleura, from the intertidal zone of Fiji, and with camaroid extracamaral tissue.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies