Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Worship" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Мусульманские общины Крыма: проблема использования культовых сооружений (по документам советских органов)
Muzułmańskie społeczności Krymu: problem użytkowania budynków sakralnych w świetle dokumentów władz sowieckich
Autorzy:
Латышева, Елена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969791.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:
мусульманская община
культовые сооружения
мечеть
культовая архитектура
Крым
советская религиозная политика
Muslim community
places of worship
mosque
religious architecture
Crimea
soviet religious policy
społeczność muzułmańska
miejsca kultu
meczet
architektura religijna
Krym
sowiecka polityka religijna
Opis:
Niniejsze opracowanie dotyczy kwestii funkcjonowania budynków sakralnych na terytorium półwyspu krymskiego w dokumentach normatywnych władz sowieckich. Przedmiotem badań są dokumenty dotyczące wykorzystania architektury religijnej przez społeczności muzułmańskie w latach 20 i 30-ch XX wieku
Źródło:
Wschodni Rocznik Humanistyczny; 2020, XVII, 1; 187 - 194
1731-982X
Pojawia się w:
Wschodni Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The cult of personality as an important feature of totalitarian propaganda
Kult jednostki jako istotna cecha propagandy totalitarnej
Autorzy:
Żyromski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616326.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
propaganda
totalitarianism
individual worship
Stalin
Mussolini
Hitler
totalitaryzm
kult jednostki
Opis:
Ustrój totalitarny, w przeciwieństwie do systemu demokracji przedstawicielskiej (opartego na bezosobowych procedurach), jest mocno związany z pozycją przywódcy,. Stąd też kult jednostki nie tylko służy utrwaleniu władzy totalitarnego przywódcy, ale przyczynia się do legitymizacji całego systemu politycznego. W artykule zaprezentowano propagowanie i tworzenie kultu jednostki wokół trzech przywódców państw totalitarnych: Stalina, Mussoliniego i Hitlera.
The totalitarian system, in contrast to the system of representative democracy (based on impersonal procedures), is strongly related to the position of the leader. Therefore, the cult of the individual not only serves to consolidate the power of a totalitarian leader, but also contributes to the legitimacy of the entire political system. The article presents the propagation and creation of the cult of the individual around three leaders of totalitarian states: Stalin, Mussolini and Hitler.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2019, 2; 95-108
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endokanibalizm – rytualny posiłek jako element kultu przodków
Endocannibalism – a ritual meal as part of ancestors’ worship
Autorzy:
Żychliński, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1023856.pdf
Data publikacji:
2019-09-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Endocannibalism
ancestors’ worship
Wielbark culture
Wielkopolska (Greater Poland)
Opis:
This article presents the hypothesis concerning the practicing of ritual eating of dead bodies of family members by people of Wielbark culture in Wielkopolska (Greater Poland) in the Roman Period. Such practices are called as endocannibalism and this custom is connected very closely with ancestors’ worship. It is an expression of love to a dead family member and an attempt of assimilating his best features. Such a possibility is suggested by archaeological discoveries made at Wielbark culture cemeteries in Wielkopolska (Greater Poland). Endocannibalism was noticed in the past, but is also recorded in modern times.
Źródło:
Folia Praehistorica Posnaniensia; 2018, 23; 231-243
0239-8524
2450-5846
Pojawia się w:
Folia Praehistorica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O rzeczywistej i nieuchronnej idolatryczności religii — odpowiedź polemistom
On the Actual and Unavoidable Idolatry of Religion: An Answer to Polemicians
Autorzy:
Ziemiński, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097356.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religia
idolatria
Bóg
akt czci
kultura
religion
idolatry
God
culture
act of worship
Opis:
Krytyka tez zwartych w mojej książce Religia jako idolatria, przedstawiona w polemikach autorstwa Błażeja Gębury i Marcina Iwanickiego, jest zasadniczo nietrafna. Głównym powodem jest to, że Autorzy zarzutów nie przedstawili żadnego historycznego przykładu zjawiska religijnego niebędącego idolatrią. Odwołując się jedynie do przykładów logicznie możliwych (można niesprzecznie pomyśleć akt religijnej czci, który nie byłby idolatryczny), nie podali warunków, jakie musiałyby zostać spełnione, aby ów akt mógł zostać urzeczywistniony; tymczasem podstawowym z nich jest zmiana ontycznego i epistemicznego statusu człowieka jako istoty zdolnej bezpośrednio obcować z Bogiem. Również podane przez Polemistów bardziej szczegółowe argumenty nie obalają tezy o nieuchronnej idolatryczności religii. Jeśli bowiem Bóg przyjmuje wszystkie akty czci, składane Mu w dziejach, to należy Go oskarżyć o łamanie elementarnych zasad moralnych, trudno bowiem zaakceptować krwawe ofiary składane Mu z ludzi i zwierząt. Z kolei „religia zero” jest niemożliwa do spełnienia; z jednej strony okazuje się fenomenem całkowicie prywatnym (analogicznym do prywatnego języka), z drugiej — oznacza poznanie Boga na sposób ludzki (jest zatem idolatryczna, co przyznaje także Autor zarzutu). Podobnie nieświadomy akt czci (podziw dla najwyższego drzewa na świecie) jest doznaniem estetycznym, a nie religijnym; teistyczna interpretacja tego aktu nosi znamiona przemocy symbolicznej, a także redukuje doświadczenia religijne do poczucia piękna. Nie ma też wątpliwości, że postulowany przez Polemistów dystans ontyczny jako konieczny warunek religii nieidolatrycznej w rzeczywistości ją uniemożliwia, ponieważ nawet Bóg nie jest w stanie objawić się nam takim, jaki jest, lecz musi się dostosować do naszych ograniczeń poznawczych; może się zatem objawić jedynie jako nie-Bóg. Z tego powodu każdy akt religijny jest nieuchronnie idolatryczny; nie oznacza to jednak (wbrew opinii Polemistów) nadużycia słowa „idolatria” do zjawisk religijnych, lecz właściwy opis ich natury. Mimo to nie należy całkowicie eliminować religii z życia społecznego; dopóki bowiem ludzie religijni nikogo nie krzywdzą i nie próbują narzucać swoich idoli innym osobom, mają prawo bez przeszkód w nie wierzyć, a nawet je czcić.
The critiques of arguments I presented in Religia jako idolatria. Esej filozoficzny o nieuchronności elementów idolatrycznych w religii [Religion as idolatry: A philosophical essay on the inevitability of idolatrious elements in religion], authored by Błażej Gębura and Marcin Iwanicki, are fundamentally inaccurate. The main reason being that the authors of the critiques have not put forth any historical example of a religious phenomenon which was not idolatry. They only referred to logically possibly examples (it is admittedly possible to conceive of an act of religious worship which would not be idolatrical), yet they did not provide the conditions which would have to be fulfilled for this act to materialize; meanwhile the primary condition would be to change the ontic and epistemic status of humans as beings capable of direct contact with God. The more detailed arguments presented by my polemicians also do not disprove the claim that it is unavoidable for religion to be idolatrical. For if God accepts all acts of worship throughout history, He should be charged with defying fundamental moral principles; it is after all difficult to accept the bloody human and animal sacrifices he received. Furthermore, “religion zero” is impossible to actualize; on one hand it is a completely private phenomenon (analogous to a private language), on the other it means knowing God in a human way (and thus is idolatrical, as even the Author of the charge admits). Similarly, an unconscious act of worship (admiration for the tallest tree in the world) is an aesthetic experience, not a religious one; a theistic interpretation of this act bears the markings of symbolic violence and reduces religious experiences to experiencing beauty. There is no doubt that ontic distance as a necessary condition of non-idolatrical religion, proposed by the polemicians, actually makes it an impossibility. Even God cannot reveal Himself to us the way He is, but instead He must adhere to our cognitive limitations and thus can only reveal Himself as a non-God. Therefore, any religious act is unavoidably idolatrical; however, contrary to the claims by my Polemicians, this is not an overuse of the term “idolatry” in relation to religious phenomena, but rather an accurate description of their nature. Despite this, one should not eliminate religion entirely form social life; as long as religious people pose no harm to others and do not attempt to force their idols onto others, they have the right to freely believe and worship them.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 381-405
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poświęcenie Polski Sercu Pana Jezusa 11 czerwca 2021 roku – i co dalej?
Dedication of Poland to the Sacred Heart of Jesus on 11th of June, 2021 and what next?
Autorzy:
Ziemann, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147611.pdf
Data publikacji:
2021-11-20
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
poświęcenie
kult
nabożeństwo
pobożność
oddanie
Serce Jezusa
dedication
cult
worship
devotion
act of dedication
Sacred Heart of Jesus
Opis:
Czerpiąc inspirację z historii kultu Serca Jezusa, a zwłaszcza z prywatnych objawień Bożego Serca św. Małgorzacie Marii Alacoque, liczne episkopaty narodowe poświęcały Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Kościoły lokalne i narody. 11 czerwca 2021 roku taki akt ponowili polscy biskupi w trudnej sytuacji Kościoła i narodu, a także osłabienia pobożności do Jezusowego Serca. Każdy akt poświęcenia i zawierzenia jest aktem religijnym, który zobowiązuje do realizacji podjętych wobec Boga zobowiązań. W tym kontekście pojawiło się pytanie: I co dalej? W formie sugestii zaproponowano podjęcie stosownych działań.
Taking the inspiration from the history of the cult of the Sacred Heart of Jesus, and especially from the private revelations of saint Margaret Mary Alacoque, a number of national bishops conferences dedicated the local churches and whole nations to the Sacred Heart of Jesus. On 11th June, 2021 the Polish bishops conference renewed such act in the difficult situation of the church and the nation, moreover even in the face of weakening devotion to the Sacred Heart of Jesus. Every act of dedication and entitlements is a religious act, which obliges to the fulfilment of the commitments that have been taken. In this context the question arises, and what next? In the form of suggestions few concrete steps have been proposed.
Źródło:
Sympozjum; 2021, 2(41); 223-239
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kreowanie pamięci o księciu Józefie Poniatowskim w społeczeństwie polskim w latach 1813-1913
Evoking the Memory About Prince Józef Poniatowski in the Polish Society between 1813 and 1913
Autorzy:
Załęczny, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944107.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Józef Poniatowski
pamięć historyczna
pamięć zbiorowa
legenda
kult Poniatowskiego
historical memory
collective memory
legend of Poniatowski
worship of Poniatowski
Opis:
Życie i bohaterska śmierć Poniatowskiego złożyły się na wizerunek bohatera, który stał się wzorem wierności i honoru. Budowaniu jego legendy służyły uroczystości pogrzebowe, obchody okolicznościowe, a także sztuka. Podniosłym momentem był powrót zwłok księcia do kraju, nabożeństwa żałobne oraz pogrzeb na Wawelu. Towarzyszyły temu liczne teksty, ukazujące patriotyczną postawę Poniatowskiego. Dowodem kultu były starania o wzniesienie pomnika w Warszawie oraz szeroko omówione w tekście uroczystości rocznicowe w roku 1913. Kult księcia Józefa był inspiracją dla kolejnych pokoleń Polaków walczących o niepodległość, stał się integralną częścią mitu armii polskiej.
The life and heroic death of Poniatowski were a notable example of great commitment and honor. Burial ceremonies, numerous anniversaries and art took a great part in building his legend. The returning of Prince’s corpse to Poland, memorial services and a burial at Wawel were significant to the Polish society. Numerous literary works were glorifying Poniatowski’s patriotism. The proof of Poniatowski’s worship were efforts to build his statue in Warsaw and anniversary celebrations in 1913, described in detail in this dissertation. Worship of Prince Józef inspired the following, fighting for independence, generations and became an integral part of Polish army myths.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2017, 38, 2; 161-173
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Blessed Michael Sopocko: A Closer Look at the Mystery of Divine Mercy
Błogosławiony Michał Sopoćko : przybliżający tajemnicę Bożego Miłosierdzia
Autorzy:
Zabielski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950605.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Boże Miłosierdzie
bł. ks. Michał Sopoćko
kult Bożego Miłosierdzia
obraz Najmiłosierniejszego Zbawiciela
formy kultu Bożego Miłosierdzia
divine mercy
bl. michael sopocko
worship of divine mercy
divine
mercy image
devotions to divine mercy
Opis:
Divine Mercy is that which ensures human happiness. In the 20th century, Bl. Fr. Michael Sopocko was a special apostle of Divine Mercy who proclaimed its message to the world. This article presents the person and activities of Fr. Michael Sopocko by focusing on: 1) the source and the validity of worshiping Divine Mercy; 2) Fr. Sopocko’s biblical and theological explanations of Divine Mercy; and 3) the image of the Merciful Jesus as the “manifestation” of Divine Mercy.
Gwarantem ludzkiej szczęśliwości jest Boże Miłosierdzie. W ostatnim stuleciu szczególnym Apostołem Bożego Miłosierdzia i osobą zaangażowaną w Jego przybliżenie światu był bł. ks. Michał Sopoćko. Ukazując jego postać i aktywność w tym względzie w niniejszych analizach skupiono się na następujących zagadnieniach: 1. Geneza i aktualność kultu Bożego Miłosierdzia; 2. Biblijno-teologiczne uzasadnienie kultu Bożego Miłosierdzia w ujęciu ks. Michała Sopoćki; 3. Obraz Najmiłosierniejszego Zbawiciela jako „objawienie” Bożego Miłosierdzia.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie pielgrzymek dla chrześcijan epoki późnego antyku w relacji św. Paulina z Noli (354/355-431)
Importance of Pilgrimages for Late-Antiquity Christians in the Account of Saint Paulinus of Nola (354/355–431)
Autorzy:
Wojcieszak, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077206.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
chrześcijaństwo antyczne
Kościół starożytny
kult świętych
Paulin z Noli
pielgrzymka
relikwie
ancient Christianity
ancient Church
Paulinus of Nola
pilgrimage
relics
worship of saints
Opis:
W artykule zajęliśmy się kwestią znaczenia pielgrzymek dla chrześcijanina z epoki późnego antyku widzianych oczyma chrześcijańskiego erudyty Paulina z Noli (zm. 431r.). Poruszone zostały zagadnienia ważności pielgrzymki w życiu chrześcijańskim, zachęty do nich, sposoby podejmowania pielgrzymów w miejscach świętych oraz najpopularniejsze kierunki peregrinatio i przywożone z nich relikwie lub pamiątki. Kolekcja źródeł Paulina z Noli nie jest bogata, jednak spróbowaliśmy zaprezentować wycinek obrazu z życia chrześcijańskiego społeczeństwa w IV i Vw. Wielu kwestii Paulin niestety nie porusza, jak np. niebezpieczeństwa podróży lub czyni to pobieżnie jak w kwestii relikwii. Sam temat wymaga dalszych badań, zwłaszcza w analizie innych późnoantycznych chrześcijańskich autorów.
In this article we engaged in the issue of importance of pilgrimages for christian from late-antiquity period in the eyes of christian erduite, Paulinus of Nola. Paulinus of Nola was a poet and senator. He held the office of suffect consul in 377 AD and governor of Campanina in 381 AD. Then, after emperor Gratian’s death and many private causes, like the death of his brother and death of his child, Paulinus converted to a Christian faith and started an ascetic life in Nola. The rich source collection of his writings has not survived, but we tried to present a picture slice of life of a christian society in the IVth and Vth century. We discussed the importance of pilgrimages in a christian life, incentives for them, ways of treating pilgrims in holy places and the most popular directions of pilgrimages. Unfortunately, many issues are not mentioned by Paulinus, such as the dangers of travel or he was writing about some issues briefly, such as the relics and cult of it, which was related to the pilgrimages (relics were often some kind of souvenir from pilgrimage). The subject itself requires further researches, especially in analysis of other christian authors from the late-antiquity period.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2020, 54; 329-344
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Desakralizacja miejsc kultu. Przypadek francuski
Desacralization of Places of Worship. French Case
Autorzy:
Wojciechowski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551818.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
excretion
desacralization
place of worship
sacred object
church
chapel
ekssekracja
desakralizacja
miejsce kultu
obiekt sakralny
kościół
kaplica
Opis:
Miejsca kultu to przestrzeń, która ma pomóc w nawiązaniu relacji i w spotkaniu z Bogiem. Jest to miejsce wyłączone z użytkowania świeckiego. Jednak nie jest pozbawione konieczności utrzymania i zabezpieczenia właśnie w wymiarze świeckim. Ideałem jest, gdy raz ustanowione miejsce kultu jako takie trwa niezakłócenie przez lata. Nie jest to jednak możliwe w każdym przypadku. Kościoły i kaplice niszczeją tak przez działania człowieka (chociażby wojny), jak i przyrody (kataklizmy). Niebezpiecznym czynnikiem jest także upływ czasu wraz z laicyzacją społeczności odpowiedzialnej za utrzymanie świątyni. Szczególnym przypadkiem jest Francja, gdzie sytuacja własnościowa Kościoła powoduje, że często można znaleźć ogłoszenie o możliwości kupna kościoła lub kaplicy. Społeczność lokalna zaś, najczęściej gmina, musi podjąć decyzję o sprzedaży budynku, który tylko obciąża budżet. Celem artykułu jest przedstawienie sytuacji desakralizacji miejsca kultu we Francji z perspektywy zarówno prawa kościelnego, jak i francuskiego.
A place of worship is a space that is meant to help you establish a relationship and encounter God. It is a place excluded from secular use. However, it is not devoid of the need to maintain and secure precisely in the secular dimension. The ideal is that once established a place of worship as such lasts undisturbed for years. However, this is not always possible. Churches and chapels are destroyed by the actions of man (e.g. war) and nature (cataclysms). Another dangerous factor is the passage of time with the secularization of the community responsible for the maintenance of the temple. A special case is France, where the property situation of the Church means that it is often possible to find an advertisement of the possibility of buying a church or chapel. And the local community, most often the municipality, has to make a decision to sell the building, which only charges the budget. The aim of the article was to present the situation of the desacralization of a place of worship in France from the perspective of both ecclesiastical and French law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 3; 87-98
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie „pamiątki” w modlitwie eucharystycznej źródłem zaangażowania chrześcijańskiego
The Concept of “Remembrance” in the Eucharistic Prayers as a Source of Christian Commitment
Autorzy:
Wojciechowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944075.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
„pamiątka”
anamneza
kult duchowy
koinonia
diakonia
misja
“remembrance”
anamnesis
spiritual worship
mission
Opis:
Pojęcie „pamiątki” w modlitwie eucharystycznej niesie ze sobą bogactwo, które wyłania się zarówno z Pisma Świętego, jak i ze sposobu, w jaki Kościół realizował liturgicznie Jezusowy nakaz „Czyńcie to na moją pamiątkę” (Łk 22,19b; 1Kor 11,24-25). Bogactwo to stało się punktem wyjścia dla podjętej w artykule refleksji na temat sposobu, w jaki anamneza przekłada się na egzystencję chrześcijanina zarówno na poziomie osobistym, jaki i wspólnotowym, stanowiąc źródło „kultu duchowego” czy „służby Bożej” (Rz 12,1). Studium koncentruje się na interakcji zachodzącej pomiędzy „pamiątką” i duchowym kultem Chrystusa i Kościoła, pomiędzy „pamiątką” i koinonią, „pamiątką” i diakonią oraz „pamiątką” i misją.
The concept of “remembrance” is present in the Eucharistic Prayers. It conveys a richness that emerges from both Sacred Scripture and the manner in which the Church fulfils Jesus’ directive to “do this in remembrance of me” (Lk 22:19(b); 1.Cor 11:24,25) in its Liturgy. This richness became a starting point for the article’s reflection on the manner in which anamnesis translates into Christian personhood, both at a personal and community level. Anamnesis gives source to spiritual worship (Rm 12:1). This study focuses on the interaction between “remembrance” and spiritual worship (of Christ and Church), between “remembrance” and ‘koinonia’, between “remembrance” and ‘diakonia’, and between “remembrance” and mission.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 2; 23-34
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concept for improving the security of religious sites
Koncepcja poprawy bezpieczeństwa miejsc kultu religijnego
Autorzy:
Wiśniewski, Kacper
Zwęgliński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24202670.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
security
places of worship
terrorism
assembly security
risk
hazard
bezpieczeństwo
miejsca kultu
terroryzm
bezpieczeństwo zgromadzeń
ryzyko
zagrożenie
Opis:
This article presents a concept for improving security at places of worship based on research carried out as part of the ProSPeReS project, along with a review of the topical literature. It presents the current state of security at such places and selected threats which such ‘soft’ targets may be exposed to. Places of worship are considered particularly vulnerable to attacks due to their accessibility and the fact that limited security measures are usually in place. The research was aimed at enhancing protection of places of worship by proposing potential opportunities for organisational changes in preventing, detecting and responding to terrorist attempts. To this end, a bow-tie analysis of a reference scenario at a hypothetical place of worship was applied, adapting the Vulnerability Assessment Tool methodology for this purpose. The background knowledge to the research constituted the results of a literature review, study visits to places of worship and knowledge of public security experts. The results of research in the form of the proposed method of threat analysis and vulnerability of religious sites and religious gatherings, as well as potential solutions to enhance the protection of these places in the context of the considered reference scenario, which translate into increased readiness for a potential terrorist event.
Artykuł przedstawia koncepcję poprawy bezpieczeństwa w miejscach kultu religijnego na podstawie przeprowadzonych badań w ramach projektu ProSPeReS oraz przeglądu literatury przedmiotu. Autorzy odnieśli się do aktualnego stanu zabezpieczeń w takich miejscach oraz wskazali na wybrane zagrożenia, na jakie narażone mogą być tego typu ,,miękkie” cele. Miejsca kultu religijnego uważane są za szczególnie podatne na ataki noszące znamiona zdarzeń o charakterze terrorystycznym ze względu na ich dostępność i fakt, że zazwyczaj stosowane są w nich ograniczone środki bezpieczeństwa. Badania miały na celu zwiększenie ochrony miejsc kultu poprzez zaproponowanie potencjalnych możliwości wprowadzenia zmian organizacyjnych w zakresie zapobiegania, wykrywania i reagowania na potencjalne próby zamachów terrorystycznych. W tym celu zastosowano analizę drzew połączonych dla referencyjnego scenariusza w hipotetycznym miejscu kultu religijnego, adaptując na te potrzeby metodykę Vulnarable Assessment Tool. Wkład informacyjny do badań stanowiły wyniki przeglądu literatury, wizyt studyjnych w miejscach kultu oraz wiedza ekspertów do spraw bezpieczeństwa publicznego. Wyniki badań w postaci proponowanej metody analizy zagrożeń oraz podatności obiektów sakralnych i zgromadzeń religijnych, a także zaproponowane rozwiązania służące zwiększeniu ochrony tych miejsc w kontekście rozważanego scenariusza przekładają się na zwiększenie gotowości na potencjalne zdarzenia o charakterze terrorystycznym.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2022, 84; 131--148
0239-5223
2720-0779
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adoracja latria na podstawie pism Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej
Adoration latria based on Elizabeth’s Catez writings – Elizabeth of the Trinity
Autorzy:
Wilk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532253.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Elizabeth Catez
Elizabeth of the Trinity
adoration
paying homage to God
worship
Elżbieta Catez
Elżbieta od Trójcy Świętej
adoracja
oddawanie czci Bogu
uwielbienie
Opis:
Przeprowadzając studium zagadnienia adoracji latria w pismach Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej, najpierw sprecyzowano kwestię samej adoracji (latria, dulia, hiperdulia). Następnie wprowadzono w temat adoracji w pismach Elżbiety – „adoracja w percepcji Elżbiety Catez” oraz wyszczególniono i przeprowadzono analizę następujących aspektów adoracji: „adoracja latria przed Najświętszym Sakramentem”, „adoracja latria, jako duchowe trwanie przy Jezusie obecnym w drugim człowieku”, „adoracja latria, jako forma wsparcia lub dziękczynienia”, „adoracja latria a milczenie i cisza”, „adoracja latria i actio”, „Maryja, jako wzór i nauczycielka adoracji”.             W adoracyjnym trwaniu przy Bogu przez Elżbietę od Trójcy Świętej, wyraźnie widoczna była naturalność jej postawy. Nie musiała się do niej przymuszać, a czas przeżywany na adoracji nie dłużył się jej. Była to z pewnością łaska Boga, który jest „sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z [Jego] wolą” (Flp 2,13), ale i jej pełna prostoty oraz miłości więź z Bogiem.
As performing the study of the latria issue in Elizabeth’s Catez writings – Elizabeth of the Trinity, first the aspect of adoration itself has been specified (latria, dulia, hyperdulia). Next, the adoration topic in Elizabeth’s writings has been introduced– “adoration in the Elizabeth’s Catez perception” and then, there have been pointed out and done the analysis of the following adoration aspects: “adoration latria before the Holy Sacrament”, “adoration latria as spiritual remaining by Jesus that is present in the other person”, “adoration latria as a form of support or thanksgiving”, “adoration latria and silence and calm”, “adoration latria and action”, “Mary as the teacher and model of adoration”.             In Elizabeth’s of the Trinity adorable remaining by God, the naturalness of her outlook was clearly visible. She didn’t have to force herself to it, and the time spent on adoration didn’t hang for her. It was definitely God’s grace who is “the creator of wanting and acting according to [His] will” (Phil 2:13), but also her connection with God that was full of simplicity and love.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 47; 93-109
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interference with an object of religious worship as a sign of the crime of offending religious feelings in Polish law
Ingerencja w przedmiot czci religijnej jako znamię przestępstwa obrazy uczuć religijnych w prawie polskim
Autorzy:
Wiak, Krzysztof
Gądzik, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154923.pdf
Data publikacji:
2022-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
obraza uczuć religijnych
prawo karne
przedmiot czci religijnej
kodeks prawa karnego
wolność sumienia i wyznania
kontratyp sztuki
offending religious feelings
object of religious worship
freedom of conscience and religion
justification of art
Opis:
The paper addresses the recent issue of interference with an object of religious worship in the context of criminal liability for the crime under Art. 196 of the Penal Code (PC). It is based on events known to the public that have been assessed in the context of criminal liability for such an act (e.g., destruction of the Bible at a concert, dissemination of an image of the Mother of God with a rainbow halo, or the chopping down of a roadside cross). The paper discusses the issue of the protection of religious feelings, which is reflected in the criminalization of conduct consisting in insulting an object of religious worship. In particular, attention is paid to the multifaceted view of what an object of religious worship is, including not only its physical (material) form but also its spiritual (metaphysical) aspect. In this regard, an analysis was carried out to answer the question of whether interfering with a certain symbolism and violating the specific canon in which an object of religious worship is presented can constitute the crime of offending religious feelings. It was assumed that, taking into account the subjective aspect of the crime under Art. 196 PC, criminal liability in this respect is possible. The paper also considers the so-called justification of art, which is supposed to lead to the exclusion of the unlawfulness of behaviours that involve artistic expression and are based on the freedom of expression. The paper employs primarily the dogmatic method, and to a limited extent also the historical method.
Artykuł odnosi się do aktualnego zagadnienia, jakim jest ingerowanie w przedmiot czci religijnej, ujętego w kontekście odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 196 k.k. W rozważaniach oparto się na znanych opinii publicznej wydarzeniach, które oceniane były w kontekście odpowiedzialności karnej za powyższy czyn (np. zniszczenie Biblii podczas koncertu, rozpowszechnianie obrazu Matki Bożej z tęczową aureolą lub ścięcie przydrożnego krzyża). Omówiono problematykę ochrony uczuć religijnych, znajdującą swój wyraz w kryminalizowaniu zachowań polegających na znieważeniu przedmiotu czci religijnej. W szczególności zwrócono uwagę na potrzebę szerokiego rozumienia przedmiotu czci religijnej. Znaczenie tego określenia nie może być redukowane wyłącznie do przedmiotów fizycznych. Należy przyjąć, że obejmuje ono również przedmioty w znaczeniu duchowym – metafizycznym. Podjęto też próbę odpowiedzi na pytanie, czy ingerowanie w określoną symbolikę i naruszenie kanonu, w jakim przedstawia się przedmiot czci religijnej, może stanowić przestępstwo obrazy uczuć religijnych. Biorąc pod uwagę stronę podmiotową przestępstwa z art. 196 k.k., wyrażono opinię, że odpowiedzialność karna w tym względzie jest możliwa. Rozważaniami objęto również tzw. kontratyp sztuki, którego przyjęcie ma prowadzić do wyłączenia bezprawności zachowań stanowiących wyraz ekspresji artystycznej i opierających się na wolności wypowiedzi. W tekście wykorzystano przede wszystkim metodę dogmatyczną, a w ograniczonym zakresie również metodę historyczną.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2022, 25; 43-66
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implikacje dialogu – studium na temat spotkania Jetro i Mojżesza
Autorzy:
Walkowiak, Katarzyna Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950443.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
The meeting of Jethro and Moses
biblical exegesis
interreligious dialogue
nature of the dialogue
moment of dialog
exchange of gifts
Jethro councils
conversion to Judaism
worship of God YHWH
icon of dialogue
Spotkanie Jetro z Mojżeszem
egzegeza biblijna
dialog międzyreligijny
natura dialogu
moment dialogiczny
wymiana darów
rady Jetro
konwersja na judaizm
kult Boga JHWH
ikona dialogu
Opis:
The pericope concerning the meeting of Moses and Jethro (Ex 18, 1–27) provides a number of interesting conclusions about the nature of the interreligious dialogue. Using biblical exegesis, literary analysis, as well as with the comments of Jewish rabbis, the article takes on the task to further examine the nature and consequences of the dialogue.  While recognizing the meeting of the Midianite priest and Moses as a “moment of dialog”, the importance of the exchange of gifts in the process of dialogue has been particularly stressed. To make this dialogue possible, Jethro first heard and traveled to the desert, and in turn, Moses stood out in front of his father-in-law and told what God made with Israel.  The outcome of this dialogue turned out to be a burning offering by the priest Jethro, participation in cult in honor of God, YAHWEH. Making the exchange of gifts contributed to the development of the living faith of the people in dialogue. The dialogue of Jethro and Moses, which has been based on trust, respect and humble acceptance of good advice, may become a model, or an icon for each interreligious and ecumenical dialogue.
Perykopa dotycząca spotkania Jetro z Mojżeszem (Wj 18, 1–27) dostarcza wiele interesujących wniosków na temat natury dialogu międzyreligijnego. Korzystając z biblijnej egzegezy, analizy literackiej, a także z komentarzy rabinów, podjęto w artykule zadanie zbadania charakteru i konsekwencji dialogu. Uznając spotkanie kapłana madianickiego i Mojżesza za „moment dialogiczny”, szczególnie podkreślono znaczenie wymiany darów w procesie omawianego dialogu. Aby ów dialog mógł się dokonać, Jetro najpierw usłyszał i wyruszył na pustynię, a z kolei Mojżesz wyszedł naprzeciw swego teścia i opowiedział, co Bóg uczynił z Izraelem. Owocem tego dialogu okazało się złożenie ofiary całopalnej przez kapłana Jetro, udział w kulcie na cześć Boga JHWH. Dokonująca się w ten sposób wymiana darów przyczyniła się do rozwoju życia wiary osób dialogujących. Dialog Jetro i Mojżesza nacechowany zaufaniem, szacunkiem i pokornym przyjęciem dobrej rady może stać się wzorem czy też ikoną dla każdego dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2012, 65, 4
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koncerty w świątyniach - kwestią liturgiczną czy estetyczną?
Concerts in churches – the matter of liturgy or aesthetics?
Autorzy:
Tyrała, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2051387.pdf
Data publikacji:
2022-06-17
Wydawca:
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kościelnych
Tematy:
Karol Wojtyła – Jan Paweł II
Joseph Ratzinger – Benedykt XVI
kultura
muzyka
dokument Kongregacji Kultu Bożego O koncertach w kościołach
wychowanie
dialog Kościoła z kulturą
Karol Wojtyła – John Paul II
Joseph Ratzinger – Benedict XVI
culture
music
document of Congregation for Divine Worship on Concerts in churches
education
dialogue between Church and culture
Opis:
Na wyjątkowe miejsce muzyki w Kościele wskazał Sobór Watykański II, który stwierdzał, że „muzyka jest integralną częścią uroczystej liturgii (KL112)”To ten właśnie sobór zaznaczył, że należy ze czcią otaczać skarbiec muzyki kościelnej (zob. KL 114). Dzisiaj jest to nadal aktualne, ponieważ muzyka w Kościele jest narzędziem ewangelizacji podczas liturgii, ale także poza nią, muzyka pełni także rolę kerygmatyczną. Papież Jan Paweł II tłumaczył, że „człowiek, który w widzialnym świecie jest jedynym ontycznym podmiotem kultury, jest też jedynym właściwym jej przedmiotem i celem. Kultura jest tym, przez co człowiek jako człowiek staje się bardziej człowiekiem: bardziej jest”. W centrum więc wszelkich działań jest człowiek jako twórca kultury. Skarbiec Kościoła, jakim jest muzyczna spuścizna wieków, powinno się otaczać jeszcze większą troską, aby podczas liturgii, a także poza nią, np. na koncertach muzyki religijnej, można było uczyć się życia kulturą, a co za tym idzie, by przetrwało życie duchowe. To jest właśnie potrzeba budowania na kulturze współczesnego życia każdego człowieka. Z całą pewnością kultura jest człowiekowi potrzebna do codziennego życia, jako że bardziej istniejemy wówczas jako ludzie. W 1987 r. został opublikowany dokument Kongregacji Kultu Bożego O koncertach w kościołach. Wydanie go koniecznym się stało, jak tłumaczyła Kongregacja, ze względu na coraz częstsze wydarzenia kulturalne, które były organizowane w świątyniach. Dzisiaj, po wielu latach od publikacji tego dokumentu, koncerty w kościołach zadomowiły się już na stałe w świątyniach. Ale nadal aktualnymi są pytania o to, czy wszystkie one mogą i powinny odbywać się w kościołach. A nawet trzeba by popatrzeć, jaka jest muzyka przedstawiana na owych występach i ‒ co najważniejsze ‒ czy ona służy zbudowaniu wiernych. Gdy chce się odpowiedzieć na pytanie, czy koncerty to kwestia jedynie estetyki, zostawiając na boku kwestię liturgiczności, czyli także możliwości organizacji koncertu w miejscu świętym, spójrzmy raz jeszcze do nowej Instrukcji Episkopatu Polski z 2017  r. i tam odnajdziemy także jakąś próbę odpowiedzi. „Każde wielkie dzieło sztuki w swojej inspiracji i w swych korzeniach jest religijne. Autentyczna forma sztuki jest swoistą drogą dostępu do głębszej rzeczywistości człowieka i świata. Tym samym stanowi też bardzo trafne wprowadzenie w perspektywę wiary. Zachwyt nad pięknem może prowadzić do doświadczenia religijnego. Kościół musi być ojczyzną piękna”(II IEP, 44b). Koncerty więc mają mieć w sobie piękno, które już zawiera i łączy estetykę z liturgią. Może więc niezbywalnym argumentem za organizacją dobrych koncertów w świątyniach (wymóg estetyki), ale także odpowiadającym wymogom liturgii i godności świątyni, będzie raz jeszcze powrót do teologa dźwięku, papieża Benedykta XVI, i przypomnienie słów, w których zwracał się w 2009 r. do twórców kultury: „(…) jesteście strażnikami piękna, dzięki swemu talentowi możecie przemawiać do ludzkich serc, poruszyć wrażliwość indywidualną i wspólnotową, rozbudzić marzenia i nadzieje, poszerzyć horyzonty poznania i zaangażowania człowieka. (…) Także wy poprzez swą sztukę bądźcie głosicielami i świadkami nadziei dla ludzkości”. Tylko tak możemy ocalić to, co najważniejsze. Nie można zadowalać się kiczem, bo on do niczego nie doprowadzi, a może nawet zbanalizować to, co święte. Trzeba, i to pilnie, wzorem wielkich papieży, na nowo podjąć dialog Kościoła i kultury.
The special role of music in the Church was indicated by Vatican Council II according to which music is an “integral part of the solemn liturgy” (SC 112). The same Council stated the need of cherishing the treasure of sacred music (SC 114). It is still relevant today since the music in the Church is an instrument of evangelization not only during liturgy, but also beyond it, playing the kerygmatic role as well. John Paul II explained that “Man who, in the visible world, is the only ontic subject of culture, is also its only object and its term. Culture is the thing through which man as man, becomes more man, ‘is’ more”. Therefore man, as a creator of culture, is in the very centre of all actions. This treasure of the Church encompassing the music heritage of centuries needs to be specially protected so that during liturgy and outside it, i.e. at concerts of religious music, we could learn how to live with culture and so that our spiritual life would continue. Such is the need which urges to construct the life of modern man based on culture. It cannot be questioned that culture is what man needs in his daily life since thanks to culture we can exist more as human beings. In 1987 the Congregation for Divine Worship published the document on Concerts in Churches. This publication was necessitated by the fact that more and more cultural events began to be organized in churches. Today, after so many years since the document was issued, concerts in churches have become something ordinary. Still, the question remains, can they all and should they be organized in temples? This issue needs a closer look at the kind of music presented at these events and, most importantly, whether it serves the faithful? If we want to find the answer to the question whether church concerts are the matter of sole aesthetics excluding the matter of liturgy, which would entail less restricted organization of concerts in churches, let us analyze the new Instruction of Polish Episcopate Conference of 2017 which attempted to address this problem. “Every work of art is religiously rooted and inspired. An authentic form of art is a peculiar way of reaching deeper reality of man and the world. That being so, it provides a very apt introduction for the perspective of faith. Enchantment with beauty may lead to religious experience. Church must be a homeland of beauty” (No. 44b). For the above reason, concerts should contain beauty which itself embodies and combines aesthetics and liturgy. When seeking some irrefutable arguments for the organization of good concerts in churches (the requirement of aesthetics) as well as such which might meet the requirements of liturgy and solemnity of a temple, we may refer to a great theologian of sound, Benedict XVI and his words addressed in 2009 to people of culture: “You are the custodians of beauty: thanks to your talent, you have the opportunity to speak to the heart of humanity, to touch individual and collective sensibilities, to call forth dreams and hopes, to broaden the horizons of knowledge and of human engagement. (…) Through your art, you yourselves are to be”. Only in this way can we save what is the most important. We cannot content ourselves with a kitsch for it does not lead any higher and even trivializes the sacred. We need to reopen urgently and a dialogue between the Church and culture following our great Popes.
Źródło:
Musica Ecclesiastica; 2022, 17; 21-32
2353-6985
Pojawia się w:
Musica Ecclesiastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies