Temat: Wojskowy Sąd Rejonowy - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Czy historycy prawa są już zbędni? Uwagi krytyczne na kanwie publikacji Marka Budniaka Wojskowy Sąd Rejonowy w Zielonej Górze 1950–1954
Autorzy:: Kania, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2089395.pdf
Data publikacji:: 2022-08-30
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Wojskowy Sąd Rejonowy w Zielonej Górze
sądownictwo
Opis:: Artykuł recenzyjny publikacji Marka Budniaka "Wojskowy Sąd Rejonowy w Zielonej Górze 1950–1954", wydanej w Zielonej Górze w 2022 roku.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 2 (280); 195-225
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Kazimierz Kamieński „Huzar”
Autorzy:: Płużański, Tadeusz M. (1971- ).
Powiązania:: Biuletyn Informacyjny / Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej. Zarząd Główny 2021, nr 2, s. 65-66
Data publikacji:: 2021
Tematy:: Kamieński, Kazimierz (1919-1953)
9 Pułk Strzelców Konnych im. gen. Kazimierza Pułaskiego (Wojsko Polskie ; 1918-1939)
Obwód Wysokie Mazowieckie (Armia Krajowa)
Obwód Wysokie Mazowieckie (Armia Krajowa Obywatelska)
6 Brygada Wileńska (Zrzeszenie "Wolność i Niezawisłość" ; 1945-1947)
Wojskowy Sąd Rejonowy (Warszawa)
II wojna światowa (1939-1945)
Kampania wrześniowa (1939)
Polskie Państwo Podziemne
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Żołnierze wyklęci
Więziennictwo
Śledztwo i dochodzenie
Kara śmierci
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:: Fotografie.
Artykuł przedstawia biografię Kazimierza Kamieńskiego „Huzara”, dowódcy 6 Brygady Wileńskiej Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość”. Od początku 1942 roku był on żołnierzem w Obwodzie Wysokie Mazowieckie Armii Krajowej, a od 1944 roku adiutantem Wiktora Leszko, komendanta obwodu. Od stycznia 1945 roku był dowódcą oddziału samoobrony Obwodu Wysokie Mazowieckie Armii Krajowej Obywatelskiej.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Doczekałeś się Żołnierzu... : uroczystości pogrzebowe Tadeusza Gajdy "Tarzana"
Autorzy:: Sabat, Katarzyna.
Powiązania:: Wyklęci. Ogólnopolski Kwartalnik Poświęcony Żołnierzom Wyklętym 2020, nr 1, s. 229-238
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Gajda, Tadeusz (1924-1946)
Narodowa Organizacja Wojskowa (1939-1943)
Narodowe Zjednoczenie Wojskowe
Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego (Nisko)
Wojskowy Sąd Rejonowy (Kraków)
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Służba bezpieczeństwa
Śledztwo i dochodzenie
Procesy polityczne
Więziennictwo
Żołnierze wyklęci
Kara śmierci
Sądownictwo wojskowe
Ekshumacja
Pogrzeby żołnierskie
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:: Artykuł przedstawia biografię Tadeusza Gajdy, dowódcy Obwodu III Pogotowia Akcji Specjalnej o kryptonimie "Tatar" NZW. Aresztowany przez funkcjonariuszy PUBP w Tarnowie został skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie na karę śmierci. Szczątki "Tarzana" zostały znalezione poczas prac ekshumacyjnych Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 5 października 2019 roku na Cmentarzu Wojennym w Stalowej Woli.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Jerzy Pokorny - sędzia z partyzancką przeszłością
Autorzy:: Kierski, Krzysztof Andrzej (1989- ).
Powiązania:: Wyklęci. Ogólnopolski Kwartalnik Poświęcony Żołnierzom Wyklętym 2020, nr 3, s.233-238
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Pokorny, Jerzy (1914-1965)
Narodowe Siły Zbrojne
Wojskowy Sąd Rejonowy (Olsztyn)
Sędziowie wojskowi
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:: Artykuł przedstawia sylwetkę komunistycznego sędziego Jerzego Pokornego. Po ukończeniu prawa na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w 1937 roku rozpoczął pracę aplikanta w kancelarii notarialnej w Lublinie. We wrześniu 1939 roku walczył pod dowództwem gen. Kleeberga w Grupie „Polesie”. Był zaangażowany w działalność konspiracyjną w strukturach Narodowej Organizacji Wojskowej i Narodowych Sił Zbrojnych pod pseudonimem „Wiarus”. Współwydawał podziemne pismo „Szczerbiec”, które stało się oficjalnym organem prasowym Okręgu III Lubelskiego NSZ. W lipcu 1944 roku wstąpił do ludowego Wojska Polskiego, gdzie został oficerem śledczym. Szybko awansował i z dniem 1 sierpnia 1949 roku mianowano go zastępcą szefa Wojskowego Sądu Rejonowego w Olsztynie. Wojenna działalność konspiracyjna była powodem wykluczenia go z pracy w sądownictwie wojskowym w 1952 roku.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Zamachowiec : kto zabił Stefana Martykę
Autorzy:: Dąbrowski, Jerzy.
Powiązania:: Do Rzeczy 2020, nr 50, s. 50-51
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Martyka, Stefan (1909-1951)
Kowalczuk, Tadeusz (1929-1953)
Polskie Radio
Krajowy Ośrodek "Kraj"
Wojskowy Sąd Rejonowy (Warszawa)
Procesy sądowe
Propaganda
Służba bezpieczeństwa
Tajni współpracownicy służb specjalnych
Zabójstwo polityczne
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:: Artykuł dotyczy zamachu na spikera Polskiego Radia Stefana Martykę. Autor przedstawia przebieg zamachu oraz karierę zawodową i działalność w Polskim Radiu. Przybliża postać Tadeusza Kowalczuka, członka organizacji niepodległościowej „Kraj”, który brał udział w zamachu. Opisuje okoliczności aresztowania zabójców, przebieg ich procesu sądowego oraz wydany wyrok.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Żołnierz „Zapory” : Lucjan Ronduda „Lutek” (1927-2003)
Autorzy:: Lipińska, Wioletta.
Powiązania:: Biuletyn IPN 2020, nr 5, s. 102-114
Data publikacji:: 2020
Tematy:: Ronduda, Lucjan (1927–2003)
Służba Bezpieczeństwa (SB ; Polska)
Wojskowy Sąd Rejonowy (Lublin)
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Żołnierze wyklęci
Śledztwo i dochodzenie
Procesy polityczne
Więźniowie polityczni
Artykuł z czasopisma historycznego
Biografia
Opis:: Artykuł przedstawia biografię Lucjana Rondudy „Lutka”, jednego z nielicznych Żołnierzy Wyklętych. Do 1951 roku na Lubelszczyźnie działało kilka grup partyzanckich, większość już bez jakichkolwiek powiązań organizacyjnych z centralą. W 1952 roku Lucjan Ronduda został aresztowany w trakcie obławy we wsi Leszczyna w powiecie kraśnickim. Po skazaniu przez sąd trafił do więzienia na Zamku Lubelskim, gdzie w celi śmierci doczekał zamiany wyroku śmierci na dożywocie. Wyszedł w 1961 roku. Jak mówił jego syn, Lucjan Ronduda, nigdy nie wracał do przeszłości. Zmarł w 2003 roku.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: „Ludzie niezłomni” na Środkowym Nadodrzu Rekonesans badawczy
Indomitable people in the Middle Odra Region. Research reconnaissance
Autorzy:: Budniak, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/516455.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:: system stalinowski
Wojskowy Sąd Rejonowy
ludzie niezłomni
represje
„wróg klasowy”
opór
opozycja
Stalinist system
Military District Court
indomitable people
repression
“class enemy”
resistance
opposition
Opis:: Człowiek niezłomny, niepodatny na naciski, niezachwiany w przekonaniach, wierny swoim ideałom i wartościom był realnym zagrożeniem dla systemu stalinowskiego. Rozpoczęto totalną walkę z nim, najpierw poprzez zmianę prawa, następnie eliminując z życia społecznego. Jedyną w miarę skuteczną metodą, były represje. W latach 1950 – 1954 funkcjonował w Zielonej Górze Wojskowy Sąd Rejonowy, w którego jurysdykcji znajowali się mieszkańcy województwa zielonogórskiego. Zgodnie tzw. prawem dekretowym okresu stalinowskiego wydawał on surowe wyroki na osoby cywilne, które dopuściły się wystąpień przeciwko „państwu i władzy ludowej”. Skazywano ludzi za byle błahostki jak również za poważne przestępstwa, np. krytyka rządu, słuchanie audycji radiowych nadawanych w języku polskim z zachodu, zorganizowanie nielegalnego związku, organizacji, zbieranie tajnych informacji i przekazywanie ich na zachód. Kilka osób rozstrzelano, inni szli na długie lata do więzienia. Badając źródła w postaci dokumentów WSR w Zielonej Górze natrafiamy na blisko 200 osób, które zostały poddano represjom w majestacie ówczesnego prawa. Zdecydowana większość z nich z godnością przeszła drogę szykan i tortur. Próbowali niejednokrotnie szukać sprawiedliwości u sędziego wojskowego, po tym, co przeszli w trakcie śledztwa. Jednak sędzia nie widział człowieka we „wrogu klasowym”- miał przed sobą „kontrrewolucjonistę”, którego należało wyeliminować. W artykule przestawiam kilkanaście osób, które na etapie moich obecnych badań zasługują na omówienie – Jan Kudła, Jan Olejnik, Eliasz Mroczek, Jakub Czaja, Kazimierz Kos, Aleksander Szcześniewicz, Aleksander Wiewiór, Stanisław Romanowski, Henryk Stańda, Marian Suchocki, Zbigniew Śliski, Aleksander Kaniowski, Jan Przygoda, Kazimierz Bętkowski, Tadeusz Klara, Stanisław Jaborski, Wacław Worotyński.
An indomitable man, unsusceptible to pressure, of unwavering beliefs in ideals and values, was a real threat to the Stalinist system. A total fight with him was commenced; first by changing the law, then by eliminating him form social life. Repressions were the only method which proved moderately effective. Between 1950 and 1954 Military District Court in Zielona Góra was in session. The court had jurisdiction over the inhabitants of Zielona Góra province. Under the so-called decree law, the court passed harsh sentences on civilians who opposed “the state and People’s authorities”. People were sentenced for trifles as well as serious crimes, e.g. criticising the government, listening to Polish-language radio programmes broadcast from the west, organising an illegal union, organizing and collecting classified information and sending them to the west. Several people were executed by a firing squad, some were imprisoned for years. Such sources as the documents of the Military District Court in Zielona Góra reveal nearly 200 people who were submitted to repression with the full sanction of the law of the day. The vast majority of them faced tortures and harassment with dignity. On many an occasion, they tried to seek justice with the military judge after what they had gone through in investigation. But the judge saw in the “class enemy” nothing more than just a “counter-revolutionary” who was to be eliminated. The article deals with the following people: Jan Kudła, Jan Olejnik, Eliasz Mroczek, Jakub Czaja, Kazimierz Kos, Aleksander Szcześniewicz, Aleksander Wiewiór, Stanisław Romanowski, Henryk Stańda, Marian Suchocki, Zbigniew Śliski, Aleksander Kaniowski, Jan Przygoda, Kazimierz Bętkowski, Tadeusz Klara, Stanisław Jaborski, Wacław Worotyński
Źródło:: Studia Paradyskie; 2018, 28; 119-143
0860-8539
Pojawia się w:: Studia Paradyskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki