Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wodzicka" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Maria Wodzicka – zapomniana malarka ze Lwowa
    Maria Wodzicka − une peintre de Lwów oubliée
    Autorzy:
    Matyaszewska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1945486.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Maria Wodzicka
    malarka
    Lwów
    biografia
    Opis:
    La présente étude ambitionne de sauver de l'oubli Maria Wodzicka (1878-1966), une peintre polonaise qui passa presque toute sa vie à Lwów, et dont le nom apparaît rarement dans la plupart des index des artistes polonais du vingtième siècle. Il s'agit tout d'abord de rappeler la biographie de Wodzicka, ce qui est d'autant plus important que la plupart de ses documents furent perdus à jamais après sa mort. Une analyse détaillée de sa biographie, ainsi que de ses toiles successives permet de caractériser la part que Wodzicka prit à la vie artistique de Lwów, de même que de suivre l'évolution de son art le long des années. On peut également observer ses différentes tendances à suivre certains modes ou courants artistiques qui apparaissent dans la vie artistique en Europe (surtout dans les années vingt et trente du XXe siècle), mais aussi comprendre et mettre en valeur le caractère fort individuel de sa peinture, qui prouve son grand talent et témoigne de son originalité.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 4; 279-304
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Inskrypcje łacińskie i herby możnowładców w kościele św. Wita w Tuliszkowie
    Latin inscriptions and aristocrats coats of arms in saint Vitus church in Tuliszków
    Autorzy:
    Cichy, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1205678.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Instytut Wydawniczy Księży Misjonarzy Redakcja "Nasza Przeszłość"
    Tematy:
    epitafium
    Krotoski
    Sierpc
    Tuliszków
    Wodzicka
    Zamoyska
    Zaremba.
    epitaph
    saint Vitus church
    Zaremba
    Opis:
    W Tuliszkowie – w kościele pw. św. Wita męczennika – znajdują się inskrypcje w języku łacińskim, a także herby możnowładców związanych z Tuliszkowem. Do tej pory nie dokonano analizy treści tych inskrypcji. Nie poświęcono też należytej uwagi zachowanym herbom. Celem artykułu jest opisanie istniejących obiektów, analiza treści inskrypcji i krytyczna w ich świetle ocena dotychczasowych publikacji związanych z kościołem w Tuliszkowie. Za metodę badawcza obrano wizję lokalną, kwerendę w archiwach państwowych i kościelnych oraz przegląd literatury przedmiotu. Analiza pokazała, że Mikołaj z Kalinowej Zaremba, syn kasztelana kaliskiego, był mężem Anny z Sieprskich. Ich córka – Katarzyna – wyszła za mąż za Jana Krotoskiego – dyplomatę Stefana Batorego. Po śmierci mężów Anna i Katarzyna w 1597 roku ufundowały zmarłym epitafium znajdujące się w kościele w Tuliszkowie. W kościele tym znajduje się też chrzcielnica z 1890 r. fundacji Zofii – Jadwigi z Zamoyskich, żony Ludwika Wodzickiego. Chrzcielnicę i wieżę kościoła zdobią herby Zamoyskich i Wodzickich. W niniejszym tekście po raz pierwszy wykazano również, że Jan Krotoski był żonaty z Katarzyną Zarembianką.
    In Tuliszków, in the church of saint Vitus the Martyr, there are Latin inscriptions and coats of arms of aristocrats who had something in common with Tuliszków. In the existing scholarly papers no analysis of these inscriptions has been made. Also, insufficient attention has been paid to the remaining coats of arms. The aim of this paper was to describe the existing objects, analyze the inscriptions’ content and evaluate them critically in light of available and already published information about the church in Tuliszków. The methods to conduct this analysis were: on-site verification, survey of state and church archives, as well as an investigation of literature. It turned out that Mikołaj Zaremba from Kalinów, son of the castellan of Kalisz, was a husband of Anna nee Sieprska. Their daughter, Katarzyna, married Jan Krotoski who was a diplomat of Stefan Batory. After their husbands’ death Anna and Katarzyna funded an epitaph of the deceased. It is still to be found in the church in Tuliszków. Moreover, there is a baptistery from 1890 in this church. The baptistery was funded by Zofia Jadwiga nee Zamoyska – a wife of Ludwik Wodzicki. Both the baptistery and the church tower are decorated by Zamoyski’s and Wodzicki’s coats of arms. In my paper, it has been shown for the first time that Jan Krotowski was a husband of Katarzyna Zarembianka.
    Źródło:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce; 2020, 134; 95-115
    0137-3218
    2720-0590
    Pojawia się w:
    Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tekla z Wodzickich Małachowska jako protektorka Towarzystwa Dobroczynności w Krakowie. Przyczynek do biografii
    Autorzy:
    Krzewska, Elżbieta
    Skrzyniarz, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606587.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    charity in Krakow
    Tekla Wodzicka Małachowska
    Tekla z Wodzickich Małachowska
    Towarzystwo Dobroczynności w Krakowie
    filantropia
    Opis:
    The person I described in my article is Tekla Małachowska nee Wodzicka (1764–1829), daughter of Eliasz, a starost of Krakow, and Ludwika Wielopolska. Tekla was the second wife of Piotr Małachowski (1730–1799), the governor of Krakow province. After her husband’s death, she settled in Stopnice near Krakow. She came back to public life during the period of the Duchy of Warsaw. Then she moved to Krakow and rendered services to the cause of organizing the Charity Association in Krakow. In February 1817 Małachowska became the first President of the Charity Association. She was taking care of the persons under the Charity Association’s charge, organizing charitable concerts and balls where she assembled money for the Charity Association. Thanks to her personal qualities and welfare-and-social work Małachowska gained the general respect of community. Her friends were not only among the representatives of aristocratic houses but also leading intellectualists of the time, such as Jan Śniadecki, who bequeathed 12 thousands Polish zlotys for education of children in Niedźwiedź. Tekla Małachowska died on 22 December 1829, and was buried with her husband in Niedźwiedź In token of gratitude for her protection, on 11 February 1821 the Charity Association resolved to hang the portraits painted on metal of Tekla Małachowska and Stanisław Mieroszewski in the Chapel of the Poor in the Wawel Castle. These portraits, stamped in copper, were distributed later among the members of the Charity Association. After Małachowska’s death, a funeral mass for her soul was said on 16 January 1830 was. A few years later that sermon was recorded in the commemorative book/visitor’s book of the deceased benefactors of the Charity Association in Cracow.
    Bohaterką tekstu jest Tekla z Wodzickich Małachowska (1764–1829), córka Eliasza, starosty krakowskiego, i Ludwiki z Wielopolskich. Tekla była drugą żoną Piotra Małachowskiego (ok. 1730–1799), wojewody krakowskiego. Po śmierci męża zamieszkała w Stopnicy pod Krakowem. Do życia publicznego powróciła w okresie Księstwa Warszawskiego. Wtedy przeniosła się do Krakowa. Włączyła się w działania przy organizacji Towarzystwa Dobroczynności. W lutym 1817 roku została pierwszą prezeską Towarzystwa. Troszczyła się o swoich podopiecznych, organizowała koncerty charytatywne, bale, na których zbierała pieniądze dla Towarzystwa. Walory osobiste i działalność społeczno-charytatywna zyskały jej powszechny szacunek. Do grona przyjaciół zaliczali ją nie tylko przedstawiciele rodów magnackich osiadłych w Krakowie, ale także czołowi intelektualiści epoki, m.in. Jan Śniadecki. Testamentem zapisała 12 tys. złp na edukację dzieci w Niedźwiedziu. Zmarła 22 grudnia 1929 roku, pochowana obok męża w Niedźwiedziu. Towarzystwo było bardzo wdzięczne protektorce za opiekę, dlatego 11 lutego 1821 roku uchwaliło, aby malowane na blasze portrety jej i Stanisława Mieroszewskiego zawiesić w kaplicy ubogich na Wawelu. Portrety te, odbite na miedzi, później rozpowszechnione zostały wśród członków towarzystwa. Po śmierci Małachowskiej 16 stycznia 1830 roku w kaplicy ubogich odprawiono żałobne nabożeństwo za jej duszę. Wygłoszone na nim wtedy kazanie ku czci Tekli Małachowskiej kilka lat później wpisano do pamiątkowej Księgi zmarłych dobroczyńców Towarzystwa.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 1
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies