Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wille" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Nowe spojrzenie na pałac biskupów płockich w Broku
    A New Assessment of the Płock Bishops’ Palace in Brok
    Autorzy:
    Lasek, Piotr
    Związek, Tomasz
    Wółkowski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23322367.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Brok
    palace
    Henryk Firlej
    the bishopric of Płock
    ceremonial residence architecture
    Baroque architecture
    episcopal residences
    villas
    Jan Wolff
    Society for the Protection of Historic Monuments
    Jarosław Wojciechowski
    pałac
    biskupstwo płockie
    architektura rezydencjonalna
    architektura barokowa
    rezydencje biskupie
    wille
    Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
    Opis:
    Problematykę biskupiego pałacu czy też willi w Broku podejmowano w licznych opracowaniach. Niemal całkowite zniszczenie zabytku utrudniało jednak prowadzenie pogłębionych badań nad jego pierwotną architekturą i zdefiniowanie kręgu potencjalnych budowniczych. Funkcja budowli oraz jej nazewnictwo również pozostawało niejasne, ponieważ w niektórych materiałach określano ją jako zamek. Na podstawie dokumentacji wizualnej i dotychczas nieznanych oraz niewykorzystanych źródeł pisanych przedstawiono w artykule nowe ustalenia na temat architektury pałacu, umożliwiające jego pełną rekonstrukcję. Ustalenia te nie tylko uzupełniają w istotny sposób historię budowy, ale też otwierają interesujące perspektywy badawcze dotyczące kwestii genezy stylistycznej, wykonawstwa, funkcji, znaczenia, wreszcie miejsca, jakie pałac zajmował w architekturze rezydencjonalnej Polski 1. ćwierci XVII stulecia.
    The issue of the episcopal palace – or villa – in Brok has been addressed in numerous studies. The nearly complete destruction of the structure, however, made it difficult to conduct in-depth research into its original architecture and to define the circle of its potential builders. The function of the building and the relevant terminology were unclear as well, since some sources referred to it as a castle. On the basis of visual documentation and hitherto unknown and unused written sources, the article presents new findings on the architecture of the palace, enabling its full reconstruction. These findings not only materially supplement its construction history, but also open up interesting research perspectives on the questions of the palace’s stylistic origins, the builders involved in its construction, its function, significance, and finally the place it occupied in the residential architecture of Poland in the first quarter of the 17th century.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 3; 147-178
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biała śmierć Armii Czerwonej : wojna zimowa 1939-1940
    Autorzy:
    Rybczyński, Antoni.
    Powiązania:
    Gazeta Polska 2020, nr 1, s. 56-58
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Kuusinen, Otto Wille (1881-1964)
    Häyhä, Simo (1905-2002)
    Mannerheim, Carl Gustaf Emil (1867-1951)
    Stalin, Józef (1878-1953)
    Oficerowie (wojsko)
    Politycy
    Wojna zimowa (1939-1940)
    Wojsko
    Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    Artykuł omawia początki wojny sowiecko-fińskiej. 30 listopada 1939 roku zmasowany ostrzał artyleryjski i bombardowanie fińskich miast przez wojska sowieckie zapoczątkowały wojnę zimową. Finowie, m.in. dzięki przystosowaniu do warunków zimowych, zadawali sowietom ogromne straty. Wojna trwała do 12 marca 1940 roku. Finlandia zdołała obronić swoją niezależność.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Contrasto tra città e campagna nella Polonia rinascimentale sullo sfondo delle aspirazioni culturali degli ex‑studenti e dei viaggiatori polacchi a Padova
    A contrast between city and village in Renaissance Poland against the background of cultural aspirations of former students and Polish travellers in Padua
    Autorzy:
    Lenart, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1036423.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
    Tematy:
    Polish Renaissance
    Venetian villas
    extra‑urban villas in Poland
    Jan Kochanowski
    renesans w Polsce
    wille weneckie
    wille podmiejskie w Polsce
    Opis:
    Głębokie rozumienie istoty opozycji pomiędzy światem kultury, reprezentowanym przez miasto, oraz natury, związanej z życiem na wsi, uchwycone zostało na fresku Tycjana z 1511 roku, przedstawiającym cud Świętego Antoniego,  a rozgrywającym się na styku tych dwóch przestrzeni. Tak wyrafinowane postrzeganie tego kontrastu, charakterystyczne dla renesansu włoskiego, nie miało swojego odzwierciedlenia w Polsce, gdzie miasta oraz związane z nimi funkcjonowanie kultury dworskiej nie miały równie bogatej reprezentacji. Masowy kontakt studentów polskich, przybywających w okresie renesansu zwłaszcza do Padwy, z kulturą willi weneckich miał jednak ogromny wpływ zwłaszcza na ideowe próby odzwierciedlenia humanistycznych modeli obecnych w literaturze, sztuce oraz stylu życia, rozwijających się na terenie Italii. Artykuł przedstawia liczne przykłady takich inspiracji oraz wskazuje na ich wyjątkowość polegającą na dostosowaniu włoskich wzorców do realiów odmiennego świata wyobraźni i wrażliwości.
    A deep understanding of the contradiction between the world of culture, represented by the city, and nature, connected with village life, was captured in Titian’s fresco from 1511, illustrating the miracle of Saint Anthony, which takes place on the border of these two spaces. Such a sophisticated perception of this contrast, which is typical of Italian Renaissance, did not find its equivalent in Poland, where cities and court culture were less representative. Mass contact of Polish students, who arrived especially in Padua, with the culture of Venetian villas, during the Renaissance period, had an enormous impact on ideological attempts at reflecting humanistic models in literature, art and life, which developed in Italy. The paper presents numerous examples of such inspirations and points to their uniqueness, which consists in adapting Italian models to the reality in a different world of imagination and sensitivity.
    Źródło:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2020, 20; 43-58
    2081-1853
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The case study of Villa Beatrice d’Este: management planning of a multi-layered site with Medieval ruins in the Veneto Region, Italy
    Villa Beatrice dEste: planowanie zarządzania średniowiecznymi ruinami w regionie Veneto we Włoszech
    Autorzy:
    Gamba, Valentina
    Calò, Sergio
    Malé, Maurizio
    Moretto, Enzo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2063934.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    ruiny
    wille weneckie
    zrównoważony rozwój
    waloryzacja
    ochrona
    medieval heritage
    ruins
    Venetian Villas
    sustainability
    valorisation
    protection
    Opis:
    Villa Beatrice d’Este is a 17th century Venetian Villa in the Veneto Region, Italy, located within the area of the Euganean Hills Regional Park. The villa was built to replace a previous 13th century Medieval Monastery, whose structure was integrated in the villa. Remains of the Medieval structures are still visible today. The monumental complex constitutes an example of a multi-layered site with continuous life from Medieval times up to the present days. For this reason, the site was selected as a case study by the EU-funded project RUINS[1], in view of proposing a management plan to protect and valorise its complex heritage, as an example of heritage site with Medieval ruins in Europe. [1] RUINS, Sustainable re-use, preservation and modern management of historical ruins in Central Europe - elaboration of integrated model and guidelines based on the synthesis of the best European experiences. A project funded by the EU through the Interreg Central Europe Programme.
    Villa Beatrice d'Este to XVII-wieczna wenecka willa w regionie Veneto we Włoszech, położona na terenie Parku Regionalnego Wzgórz Euganejskich. Willa została zbudowana w miejsce wcześniejszego średniowiecznego klasztoru z XIII wieku, którego struktura została zintegrowana z willą. Pozostałości średniowiecznych struktur są widoczne do dziś. Ten monumentalny kompleks stanowi przykład wielowarstwowego terenu z ciągłością życia od czasów średniowiecza do dnia dzisiejszego. Z tego powodu miejsce to zostało wybrane jako studium przypadku w ramach finansowanego przez UE projektu RUINS , w celu zaproponowania planu zarządzania mającego na celu ochronę i waloryzację jego złożonego dziedzictwa, jako przykładu miejsca dziedzictwa ze średniowiecznymi ruinami w Europie.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2020, Nr 10; 19--44
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The case study of Villa Beatrice d’Este: management planning of a multi-layered site with Medieval ruins in the Veneto Region, Italy
    Villa Beatrice dEste: planowanie zarządzania średniowiecznymi ruinami w regionie Veneto we Włoszech
    Autorzy:
    Gamba, Valentina
    Calò, Sergio
    Malé, Maurizio
    Moretto, Enzo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2063926.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    ruiny
    wille weneckie
    rozwój zrównoważony
    waloryzacja
    ochrona
    medieval heritage
    ruins
    Venetian Villas
    sustainability
    valorisation
    protection
    Opis:
    Villa Beatrice d’Este is a 17th century Venetian Villa in the Veneto Region, Italy, located within the area of the Euganean Hills Regional Park. The villa was built to replace a previous 13th century Medieval Monastery, whose structure was integrated in the villa. Remains of the Medieval structures are still visible today. The monumental complex constitutes an example of a multi-layered site with continuous life from Medieval times up to the present days. For this reason, the site was selected as a case study by the EU-funded project RUINS[1], in view of proposing a management plan to protect and valorise its complex heritage, as an example of heritage site with Medieval ruins in Europe. [1] RUINS, Sustainable re-use, preservation and modern management of historical ruins in Central Europe - elaboration of integrated model and guidelines based on the synthesis of the best European experiences. A project funded by the EU through the Interreg Central Europe Programme.
    Villa Beatrice d'Este to XVII-wieczna wenecka willa w regionie Veneto we Włoszech, położona na terenie Parku Regionalnego Wzgórz Euganejskich. Willa została zbudowana w miejsce wcześniejszego średniowiecznego klasztoru z XIII wieku, którego struktura została zintegrowana z willą. Pozostałości średniowiecznych struktur są widoczne do dziś. Ten monumentalny kompleks stanowi przykład wielowarstwowego terenu z ciągłością życia od czasów średniowiecza do dnia dzisiejszego. Z tego powodu miejsce to zostało wybrane jako studium przypadku w ramach finansowanego przez UE projektu RUINS , w celu zaproponowania planu zarządzania mającego na celu ochronę i waloryzację jego złożonego dziedzictwa, jako przykładu miejsca dziedzictwa ze średniowiecznymi ruinami w Europie.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2020, Nr 10; 19--44
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Między instynktem a racjonalnością – wartość najwyższa dla Nietzschego i Sokratesa
    Autorzy:
    Wodziński, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644429.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Nietzsche
    Sokrates
    der höchste Wert
    Axiologie
    der Wille zur Macht
    Socrates
    supreme value
    axiology
    the will to power
    wartość najwyższa
    aksjologia
    wola mocy
    Opis:
    Das Ziel des Artikels ist die Polemik mit der gebräuchlichen Auffassung der Frage nach ein Anerkennung des höchsten Wertes bei Sokrates und Friedrich Nietzsche. Der eine wird als der extremer Rationalist dargestellt, dem anderen wird dagegen die Apotheose der Vitalität und des instinktiven Verhaltens zugeschrieben, das den Willen zur Macht stärken soll. Die im Artikel durchgeführte Analyse ausgewählter Motive aus den Schriften von Xenofon und Platon zeigt, dass die Gedanken des Atheners nicht einem dogmatischen ethischen Intellektualismus entspringen. Als seine wahren Ziele erweisen sich das Erwecken der Unsicherheit bei seinen Gesprächspartnern sowie der Vorsprung in der Diskussion, was häufig die Form von mündlichem Agon annahm, einer Entsprechung des Willens zur Macht bei Nietzsche. Die Zusammenstellung der Gestalt von Kalikles aus Platons Gorgias mit dem Gedanken Nietzsches verdeutlicht, dass ausser reinem instinktivem Verhalten auch die Fähigkeit seiner Beherrschung und Selbstüberwindung für sie zählte. Der Artikel gelangt zu der Schlussfolgerung, dass man weder Sokrates noch Nietzsche die gewöhnlichen extremen Haltungen zuschreiben sollte und dass für beide Philosophen als der höchste Wert der Besitz eines "Instinkts der Rationalität" galt - einer solchen Benutzung des Potenzials unserer plastischen Natur also, das den Willen zur Macht mit dem Verstand vereinbart.
    Challenged in this paper is the general perception of how the concept of supreme value was perceived by Socrates and Friedrich Nietzsche. Socrates is usually described as an extreme rationalist while Nietzsche is referred to as a proponent of vitality and instinctive behaviour designed to increase the will to power. It follows from an analysis of Xenophon’s and Plato’s works by the author of this paper that the Athenian’s ethical intellectualism was far from dogmatic. For his real goal was to raise his interlocutors’ doubts in the discourse and stimulate critical thinking. This took often the form of a verbal agon, which actually corresponds with Nietzsche’s will to power. Yet a juxtaposition of Callicles from Plato's Gorgias with Nietzsche's thought indicates that what mattered for them both apart from pure instinctiveness was the ability to control and overcome that phenomenon. The author concludes that neither Socrates nor Nietzsche should be associated with holding customarily extreme positions, and that the value considered by both as the supreme one was possessing an "instinct of rationality", that is taking such advantage of the potential of our plastic nature which reconciles the will to power with reason. 
    Celem niniejszego artykułu jest polemika z przyjętym postrzeganiem kwestii uznawania wartości najwyższej przez Sokratesa oraz Fryderyka Nietzschego. Jednego przedstawia się zazwyczaj jako skrajnego racjonalistę, drugiemu przypisuje się natomiast wychwalanie witalności oraz postępowania instynktownego, którego celem miało być wzmaganie woli mocy. Przeprowadzona w artykule analiza wybranych wątków z pism Ksenofonta i Platona pokazuje, że myśli Ateńczyka nie można przypisać dogmatycznego intelektualizmu etycznego. Jego prawdziwymi celami okazują się: rozbudzanie niepewności swoich interlokutorów, zdobywanie nad nimi przewagi w dyskusji, co przyjmowało często formę słownego agonu, będącego odpowiednikiem woli mocy Nietzschego. Natomiast zestawienie postaci Kaliklesa z Platońskiego Gorgiasza z myślą Nietzschego pokazuje, że oprócz czystej instynktowności liczyła się dla nich również umiejętność jej opanowania i samo-przezwyciężenia. Konkluzją artykułu jest wykazanie, że zarówno Sokratesowi, jak i Nietzschemu nie należy przypisywać zwyczajowych, skrajnych stanowisk, a wartością uznawaną przez obu za najwyższą było posiadanie „instynktu racjonalności” – czyli takiego wykorzystania potencjału naszej plastycznej natury, które uzgodni wolę mocy z rozumem.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2019, 27
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odnowa umysłu a syneidēsis w świetle Rz 12,1-2
    A renewal of the mind and syneidēsis in the light of Rom 12, 1-2
    Autorzy:
    Żywica, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040993.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ermutigung
    Barmherzigkeit
    Opfer
    Dienst
    Umkehr
    Erneuerung
    Geist
    Wille Gottes
    Evangelium
    encouragement
    mercy
    sacrifice
    service
    transformation
    revival
    mind
    God’s will
    Gospel
    zachęta
    miłosierdzie
    ofiara
    służba
    przemiana
    odnowa
    umysł
    wola Boża
    Ewangelia
    Opis:
    W przedłożonym studium autor wykazuje, że Paweł w propositio (12,1-2) sekcji zachęt (12,3–15,13), choć nie stosuje w nim bezpośrednio słowa syneidēsis, to jednak zastosowanym w nim słownictwem do niego się odnosi przywołując jego podstawowe funkcje i dowodzi w ten sposób jak fundamentalne znaczenie ma odnowa umysłu we właściwym, tzn. zbawczo skutecznym, edukowaniu sumienia chrześcijańskiego. Czyni to w parakletycznym kontekście, aby uświadomić Adresatom jak rozstrzygający głos mają odnowione umysł i sumienie w byciu i nieprzerwanym stawaniu się chrześcijaninem w codziennym i konkretnym przeżywaniu oraz praktykowaniu wiary w Jezusa. Z propositio czyni on fundament na którym buduje parakletyczne przesłanie Listu. Jednoznacznie w nim stwierdza, że trwale odnawiany Ewangelią Bożą umysł to absolutny warunek nieprzerwanego ewangelicznego odnawiania sumienia. Odnawiane zaś w ten sposób sumienie to, jedyny godny okazanego grzesznej ludzkości daru miłosierdzia, gwarant stałej wierności jego norm osądu ze sprawiedliwością Bożą objawioną w Chrystusie Synu Bożym, czyli jego bezwzględnej prawości, co jest niezbywalnym warunkiem osiągnięcia zbawienia wiecznego.
    In the submitted study, the author shows that Paul in the propositio (12,1-2)  the section of  encouragement (12,3-15,13), although he does not use the word syneidēsis directly, but the words used in it refer to him in conjunction with his basic functions and prove in this way how fundamental it is to renew the mind in the right, i.e. salvifically effective, education of Christian conscience. He does so in the encouragement context to make the recipients aware of how important it is to have a renewed mind and conscience in being and continuing to become a Christian in everyday and concrete living as well as practicing faith in Jesus . With propositio, he makes the foundation on which he builds the paraclesical message of the Letter. It clearly states that permanently renewed by the Gospel of God mind, is an absolute condition for an uninterrupted evangelical renewal of conscience. Thus, renewed in this way conscience is the only deity of mercy granted to sinful humanity, which guarantees constant faithfulness to its norms of judgment with God's justice revealed in Christ, the Son of God, or his absolute righteousness, which is an indispensable condition for achieving eternal salvation.
    In der vorliegenden Studie beweist der Autor, dass Paulus in Propositio (Röm 12,1-2) und in folgenden Ermahnungen (12,3–15,13) sich durch das verwendete Vokabular auf das Gewissen in seinen wichtigsten Funktionen bezieht, wenngleich er hier das Wort syneidēsis nicht verwendet. Paulus zeigt dadurch, welch eine fundamentale Bedeutung die Erneuerung im Denken in ihrer eigenen, d.h. heilseffizienten Bildung des christlichen Gewissens hat. Er tut das im parakletischen Kontext, um den Adressaten ins Bewusstsein zu rufen, welch entscheidende Bedeutung die Erneuerung im Denken sowie das Gewissen im Christsein und im unablässigen Christwerden im täglichen und konkreten Erleben des Glaubens an Jesus besitzt. Aus Propositio macht er ein Fundament, auf dem er die parakletische Botschaft des Briefes weiterentwickelt. Er stellt darin unmissverständlich fest, dass ein dauerhaft durch das Evangelium erneuertes Denken eine absolute Grundbedingung der ununterbrochenen Erneuerung des Gewissens ist. Das auf diese Weise erneuerte Gewissen ist – angesichts der sündigen Menschheit erwiesenen Barmherzigkeit – der einzig würdige Garant einer dauerhaften Treue im Einklang mit der in Christus dem Sohn Gottes offenbarten göttlichen Gerechtigkeit. Es geht also um die bedingungslose Geradlinigkeit, die eine unveräußerliche Bedingung des ewigen Heils ist.      
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2018, 13; 181-195
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pathei Mathos. Schopenhauers Weisheitslehre und die altgriechische Sophia?
    Pathei mathos. Schopenhauer’s doctrine of wisdom and the ancient Greek Sophia
    Autorzy:
    Barbarić, Damir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665997.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Schopenhauer
    Weisheit
    Wille
    Erkenntnis
    Schmerz
    Leiden
    wisdom
    will
    knowledge
    pain
    suffering
    Opis:
    In the face of growing de-objectification and depersonalization, which in the realm of knowledge have asserted themselves through the unconditional claim of science to objectivity, it is advisable to remember the old, and for the most part now forgotten, concept of wisdom, and its philosophical scope. This is here done using Schopenhauer as an example. In his philosophy, wisdom plays a central role, as a not only theoretical but also practical perfection of man. In order to grasp the essence of the wisdom so highly placed as accurately as possible, it is confronted in the essay, on the one hand, with Gadamer’s concept of hermeneutic experience and, on the other hand, with the concept of wisdom expressed in the ancient Greek saying “taught by suffering”. The investigation leads to the conclusion that the wisdom by Schopenhauer, although at first sight similar and in part even related to the two concepts of wisdom mentioned above, is however fundamentally different from them, since its purpose is not to instruct man about the insurmountable limits of his mortality and thereby assign to him his appointed place in life, but rather to lead him away from the will to live at all.
    Im Angesicht der wachsenden Entsubjektivierung und Depersonalisierung, die sich im Bereich der Erkenntnis und des Wissens durch den unbedingten Anspruch der Wissenschaft auf die Objektivität durchgesetzt haben, empfiehlt es sich, an den alten, neuerdings größtenteils zur Vergessenheit gesunkenen Begriff der Weisheit zu erinnern und ihn seiner philosophischen Tragweite nach zu prüfen. Hier wird das am Beispiel Schopenhauer gemacht. In seiner Philosophie spielt die Weisheit eine ganz zentrale Rolle, und zwar als eine nicht bloß theoretische, sondern auch praktische Vollkommenheit des Menschen. Um das Wesen der so hoch gesetzten Weisheit möglichst genau zu fassen, wird sie im Aufsatz zum einen mit Gadamers Begriff der hermeneutischen Erfahrung und zum anderen mit dem in altgriechischem Spruch „durch Leid gelehrt“ zum Ausdruck kommenden Weisheitsbegriff konfrontiert. Die Untersuchung führt zum Ergebnis, dass die Weisheit bei Schopenhauer, obwohl auf den ersten Blick den beiden erwähnten Weisheitsauffassungen ähnlich und teilweise sogar verwandt, von ihnen jedoch von Grund auf verschieden ist, da ihr Zweck nicht darin besteht, den Menschen über die unüberwindliche Grenzen seiner Sterblichkeit zu belehren und damit ihm seinen zugemessenen Platz im Leben zuzuweisen, sondern vielmehr ihm von dem Willen zum Leben überhaupt wegzuführen.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica; 2018, 32; 115-127
    0208-6107
    2353-9631
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontrfaktyczna interwencja jako teoretyczne i praktyczne zagrożenie dla wolności. Krytyczna analiza Frankfurt Cases*
    Autorzy:
    Rojek, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/643891.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    kontrafaktische Intervention
    freier Wille
    Kompatibilismus
    das Prinzip der alternativen Möglichkeiten
    Frankfurt Cases
    counterfactual intervention
    free will
    compatibilism
    principle of alternate possibilities
    Frankfurt cases
    kontrfaktyczna interwencja
    wolna wola
    kompatybilizm
    zasada alternatywnych możliwości
    przypadki Frankfurta
    Opis:
    Gegenwärtige, ontologische und komplexe Analyse der Kategorie des freien Willens zieht das Bedürfnis der Überlegungen auf interdisziplinärem Boden nach sich. Einer der Bereiche, den die Analyse berücksichtigen soll, ist die gegenwärtige Ethik und mit ihr die Problematik der moralischen Verantwortung für die Tat. Das Prinzip der alternativen Möglichkeiten (PAM), dessen Falsifikation der Hauptvertreter des Kompatibilismus – Harry Gordon Frankfurt – unternahm, scheint ein entsprechendes Beispiel zu sein, um die oben genannte Abhängigkeit zu beweisen. Der Artikel setzt sich zum Ziel, den historischen Kontext des Problems und die Analyse der Fälle von Frankfurt (Frankfurt Cases) darzustellen, darunter das berühmte Beispiel der kontrafaktischen Intervention von Black. Die Gegenüberstellung verschiedener gegenwärtiger Auffassungen des freien Willens und der unter ihnen auftretenden Streitpunkte wird für die Einschätzung der Richtigkeit der Lösung von Frankfurt von Bedeutung sein. Die in der Arbeit enthaltenen kritischen Schlussfolgerungen können einen Beitrag zur gegenwärtig andauernden Debatte über den freien Willen leisten.
    Contemporary, ontological and comprehensive analysis of the category of free will necessitates an interdisciplinary approach. One of the fields that have to be taken into account includes contemporary ethics combined with the issue of moral responsibility for an action. The Principle of Alternate Possibilities (PAP), warped by Harry Gordon Frankfurt, a leading representative of compatibilism, appears to be an appropriate example demonstrating this relationship. The aim of this article is to present the historical context of the problem and an analysis of Frankfurt Cases, including the famous example of Black's counterfactual intervention. The juxtaposition of different contemporary definitions of free will and of the controversial points therein will be relevant in assessing the accuracy of Frankfurt’s solution. Critical conclusions reached in this paper may also contribute to the ongoing? debate on the issue of free will.
    Współczesna, ontologiczna i kompleksowa analiza kategorii wolnej woli pociąga za sobą potrzebę rozważań na gruncie interdyscyplinarnym. Jedną z dziedzin, jakie analiza ta musi uwzględniać, jest współczesna etyka, a wraz z nią problematyka moralnej od-powiedzialności za czyn. Zasada alternatywnych możliwości (PAP), której falsyfikacji podjął się czołowy przedstawiciel kompatybilizmu – Harry Gordon Frankfurt – wydaje się odpowiednim przykładem, by wykazać powyższą zależność. Artykuł ma na celu ukazanie historycznego kontekstu problemu oraz analizę przypadków Frankfurta (Frankfurt Cases), w tym słynnego przykładu kontrfaktycznej interwencji Blacka. Zesta-wienie różnych, współczesnych sposobów ujęcia wolnej woli oraz występujących między nimi punktów spornych będzie miało znaczenie dla oceny trafności rozwiązania same-go Frankfurta. Zawarte w pracy krytyczne wnioski mogą również stanowić przyczynek do niegasnącej współcześnie debaty na temat wolnej woli.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2015, 16
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies