Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wielkie mocarstwa" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    The Russian Federation, the United States, and International Order as a Social Construct
    Autorzy:
    Jankovski, Aleksandar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091875.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Society
    Superpower
    Institutions
    Constructivism
    Społeczeństwo
    Wielkie mocarstwa
    Instytucje
    Konstruktywizm
    Opis:
    To what extent are we justified in speaking of Soviet/Russian and US political leaders, qua sentient beings, as 'conscious of certain common interests and common values, [thereby] form[ing] [international] society in the sense that they conceive themselves to be bound by a common set of [principles, norms and] rules in their relations with one another, and share in the workings of common institutions'? To what extent have the respective political leaderships conceived of their states as great powers encumbered with the burden of maintaining international order and the very existence of the international society? Building on English School theorizing and constructivist methodology, I answer these questions by advance two principal claims: first, the historical record demonstrates that the two states' political leaderships are presently - and were in the past - 'conscious of certain common interests[,] common values', common principles, norms and rules, and 'share in the workings of common institutions' so as to maintain the 'pattern or disposition of international activity that sustains [the] goals of the society of states'. And second, the political leaderships have conceived of their respective states as great powers indispensable to the maintenance of international order, stability, and the very existence of international society.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 2; 215-250
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stosunki bułgarsko-rumuńskie w latach 1912–1913 (na podstawie bułgarskich, niemieckich i austro-węgierskich dokumentów dyplomatycznych)
    Bulgarian-Romanian relations in the years 1912–1913 (on the base of Bulgarian, German and Austro-Hungarian diplomatic sources)
    Autorzy:
    Rubacha, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32328809.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Bulgaria
    Romania
    Balkan wars 1912–1913
    Dobruja
    great powers
    Bułgaria
    Rumunia
    wojny bałkańskie 1912–1913
    Dobrudża
    wielkie mocarstwa
    Opis:
    Trwające od ponad trzydziestu lat napięcie w stosunkach bułgarsko-rumuńskich osiągnęło apogeum w latach 1912–1913, a perspektywa naruszenia przez Bułgarię status quo na Bałkanach skłoniła Rumunię do wystąpienia z żądaniami nowych gwarancji bezpieczeństwa i odszkodowań terytorialnych. Podjęte pertraktacje między Bukaresztem i Sofią wykazały jednak znaczne rozbieżności w stanowiskach stron w kwestii modyfikacji granicy Dobrudży, których nie były w stanie zniwelować nawet naciski wielkich mocarstw. Dlatego Rumunia wypowiedziała Bułgarii wojnę, ale modyfikacja granicy w Dobrudży opisana w traktacie bukareszteńskim z 1913 r. nie przywróciła dobrych relacji między sąsiednimi państwami.
    Bulgarian-Romanian relations in the years 1912–1913 (on the base of Bulgarian, German and Austro-Hungarian diplomatic sources). The tensions in Bulgarian-Romanian relations, which had lasted for over thirty years, reached their peak in 1912–1913, and the prospect of Bulgaria breaching the status quo in the Balkans prompted Romania to ask for new security guarantees and territorial compensation. However, the negotiations between Bucharest and Sofia showed significant divergences in the positions of the parties regarding the modification of the Dobruja border, which even the pressure of the great powers could not offset. Therefore, Romania declared war on Bulgaria, but the modification of the border in Dobruja described in the Treaty of Bucharest of 1913 did not restore good relations between neighbouring countries.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 199-212
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obszary współpracy, rywalizacji i konfliktu w Zatoce Perskiej w stosunkach chińsko-amerykańskich w latach 2010–2022
    Fields of cooperation, rivalry, and conflict in the Gulf in the Sino-American relations in 2010–2022
    Autorzy:
    Ryś, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341240.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    great powers
    cooperation
    rivalry
    conflict
    the Gulf states
    security
    wielkie mocarstwa
    współpraca
    rywalizacja
    konflikt
    państwa Zatoki Perskiej
    bezpieczeństwo
    Opis:
    The aim of the article is to distinguish the fields of cooperation, rivalry, and conflict in the Gulf region within the context of the global dimension of Sino-American relations. As the research has shown, despite the ongoing rivalry between great powers there is also a possibility to cooperate in the region. Regarding the interactions between the US and China, seven fields have been specified: security in the field of cooperation and rivalry, climate change, the Iran nuclear agreement, foreign trade, technology development, and health policy. The analysis has shown the lack of conflict areas; however, we cannot exclude the possibility of their development in the further perspective. The research is based on a comparative analysis of the foreign policies of great powers towards the Gulf states. The article also attempts to answer the question regarding the most important fields of Sino-American interactions towards the Gulf states in the context of contemporary problems and challenges in the region.
    Celem artykułu jest wskazanie obszarów współpracy, rywalizacji i konfliktu w Zatoce Perskiej na tle globalnego wymiaru relacji chińsko-amerykańskich. Przeprowadzona analiza wykazała, że pomimo rywalizacji między mocarstwami istnieje również możliwość podjęcia współpracy między nimi w regionie. Wyróżniono obszary interakcji pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Chinami: bezpieczeństwo w obszarze współpracy i rywalizacji, zmiany klimatyczne i porozumienie nuklearne z Iranem, handel zagraniczny, rozwój technologii i polityka zdrowotna. Obszary konfliktu nie zostały znalezione, choć nie należy wykluczyć takiej możliwości w dalszej perspektywie. W badaniach zastosowano analizę porównawczą polityki zagranicznej wielkich mocarstw wobec państw Zatoki Perskiej. Podjęto również próbę udzielenia odpowiedzi na pytanie o najważniejsze obszary interakcji chińsko-amerykańskich wobec państw Zatoki Perskiej w kontekście współczesnych problemów i wyzwań w regionie.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2023, XX, 2; 27-58
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Intensyfikacja rywalizacji mocarstw jako zagrożenie militarne dla bezpieczeństwa międzynarodowego w drugiej dekadzie XXI wieku
    Intensification of Rivalry among Global Powers as a Military Threat to International Security in the Second Decade of the 21st Century
    Autorzy:
    Lakomy, Miron
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092018.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    International security
    Cybersecurity
    Population migration
    War migration
    Cyberwar
    Hybrid war
    Superpower
    Interests conflict
    Safety risk identification
    Rivalry
    Bezpieczeństwo międzynarodowe
    Cyberbezpieczeństwo
    Migracja ludności
    Migracja wojenna
    Cyberwojna
    Wojna hybrydowa
    Wielkie mocarstwa
    Konflikt interesów
    Identyfikacja zagrożeń bezpieczeństwa
    Rywalizacja
    Opis:
    Celem artykułu jest odpowiedź na dwa pytania badawcze, będące obiektem refleksji I Konsorcjum akademickich zakładów studiów strategicznych (i bezpieczeństwa). Po pierwsze, czy rywalizacja potęg światowych w drugiej dekadzie XXI w. podnosi ryzyko wybuchu klasycznego konfliktu zbrojnego między nimi? Po drugie, do jakich środków mogą się one odwoływać w celu zabezpieczenia swoich interesów w środowisku międzynarodowym? W tym kontekście autor wskazuje, że rywalizacja między słabnącym Zachodem a Rosją oraz Chinami staje się coraz bardziej intensywna, co stało się szczególnie widoczne w wymiarze wojskowym. Ponadto, ze względu na problemy doświadczane współcześnie przez USA i potęgi zachodnioeuropejskie, nowe lub aspirujące mocarstwa stają się coraz bardziej asertywne wobec nich. Wynikające z tego napięcia nie oznaczają jednak, że uprawnione jest stwierdzenie o zbliżającej się nowej "dużej" wojnie. Katastrofalne implikacje takiego scenariusza wymuszają na potęgach światowych użycie innych, niestandardowych środków rywalizacji w środowisku międzynarodowym, poniżej progu wojny. Obejmują one m.in. proxy wars, wojny hybrydowe, cyberataki, operacje informacyjne, jak również wykorzystanie ruchów migracyjnych. (abstrakt oryginalny)
    This article aims to answer two questions. First, whether the rivalry between global powers in the second decade of the 21st century increases the risk of classic military conflict between them; second, what kind of tools (including violent and non-violent methods) are to be used nowadays by powers in order to compete with other international actors. The paper argues that rivalry between the weakening West and Russia/China is getting more intense, which is especially evident in the military dimension (e.g.: rising expenditures, incidents, as well as recent troops build-up abroad). Moreover, new or aspiring powers are more assertive in achieving their goals in the international environment due to the problems experienced by the West. These increased tensions do not mean, however, that the world is on the road to the next 'big war'. Due to the catastrophic implications of such a scenario, global powers will likely use other, non-standard methods of competing with their rivals, below the 'threshold of war'. These include: proxy wars, hybrid warfare, cyberattacks, information operations, as well as exploitation of migration flows. (original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 2; 57-72
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Francja w stosunkach międzynarodowych. Mocarstwo europejskie czy globalne?
    France in International Relations. A European or Global Power?
    Autorzy:
    Parzymies, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091815.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    International relations
    Superpower
    Foreign policy
    Stosunki międzynarodowe
    Wielkie mocarstwa
    Polityka zagraniczna
    Opis:
    Mocarstwowość jako kategoria w teorii stosunków międzynarodowych była przedmiotem analizy wielu badaczy, również we Francji. Do gry o potęgę, rzucając wyzwanie państwom, włączyli się liczni niepaństwowi aktorzy stosunków międzynarodowych. Francja wyszła z II wojny światowej z poczuciem upokorzenia. De Gaulle uważał odbudowę wizerunku kraju jako mocarstwa za swoją misję. Lata jego prezydentury (1958-1969) to apogeum mocarstwowej polityki Francji. Poza członkostwem w Radzie Bezpieczeństwa ONZ jego podstawę stanowiły: potencjał jądrowy, kontestowanie przywódczej roli USA w świecie, traktat elizejski z RFN, polityka wschodnia oraz wycofanie Francji z wojskowej struktury Sojuszu w 1966 r. z jednoczesnym pozostaniem w samym NATO. Upadek ZSRR zasadniczo zmienił sytuację Francji jako mocarstwa. Paryż nie mógł dalej stwarzać pozorów, że prowadzi politykę równego dystansu między blokami. Elity francuskie uważały jednak, że Francja jest ciągle mocarstwem. Swoje cele realizowała w strukturach wielostronnych. Próbowała też odgrywać rolę pośrednika między Zachodem i światem islamu. Wraz z Rosją i Chinami opowiada się za światem wielobiegunowym. Jest piątym mocarstwem pod względem globalnego PKB, piątym światowym importerem i szóstym światowym eksporterem. Należy do krajów najbardziej otwartych na inwestycje zagraniczne. Armia francuska jest pod względem liczbowym trzecia w NATO. Często podejmuje interwencje za granicą. W latach 2008-2012 Francja była czwartym światowym eksporterem broni. W swojej polityce wpływu wykorzystuje także swoją kulturę i język. Ma drugą w świecie sieć misji dyplomatycznych. Obszarem szczególnego zainteresowania Francji jest region Morza Śródziemnego i Afryka. Francuzi pogodzili się z tym, że nie odgrywają w stosunkach międzynarodowych takiej roli jak USA, Chiny, Rosja czy nawet Niemcy, ale dysponują atutami, które pozwalają im być mocarstwem europejskim o ambicjach globalnych.(abstrakt oryginalny)
    Power status as a category in the theory of international relations has been the subject of analyses conducted by many researchers, including in France. Putting out a challenge to states, numerous non-state actors of international relations joined the game for power. The experience of World War II left France with a deep sense of humiliation. De Gaulle considered it his mission to restore France's image as a world power. The decade of his presidency (1958-1969) was the apogee of France world power politics. Next to the seat in the UN Security Council, its basis included nuclear potential, contesting the United States' leading role in the world, the Élysée Treaty with West Germany, the eastern policy, and France's withdrawal from the military side of NATO in 1966 while still remaining a member of the alliance. The fall of the Soviet Union essentially changed France's situation as a world power. France could no longer pretend to be conducting a policy of equal distance between the blocs. French elites, however, believed that the country still was a world power. It pursued its goals in multilateral structures. And it also attempted to play the role of the intermediary between the West and the Islamic world. Together with Russia and China, it advocates a multipolar world. France is the fifth world power in terms of share in global GDP, the fifth largest importer and sixth exporter in the world. It is among the countries that are the most open to foreign investments. The French military is the third largest in NATO. It often conducts foreign interventions. Between 2008 and 2012 France was the fourth exporter of arms in the world. In its policies it takes advantage of its culture and language as well. It has the second largest network of diplomatic missions in the world. It is particularly interested in the affairs of the Mediterranean Region and Africa. The French have come to terms with the fact that they are not playing as great a role in international relations as the United States, China, Russia or even Germany, but they also know that they have assets allowing them to be a European power with global aspirations.(original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 1; 51-73
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dziedzictwo paryskiej konferencji pokojowej. Wybrane problemy
    The Legacy of the Paris Peace Conference. Selected Problems
    Autorzy:
    Menkes, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092265.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-26
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Paryska konferencja pokojowa
    Liga Narodów
    prawo do samostanowienia
    traktaty mniejszościowe
    wielkie mocarstwa
    Paris Peace Conference
    League of Nations
    right to self-determination
    minority treaties
    great powers
    Opis:
    Sto lat po paryskiej konferencji pokojowej i wobec głosów, że świat jest znowu w przededniu „Sarajewa”, przeprowadzona została krytyczna refleksja jej dokonań. Jej dziełem była Liga Narodów, pierwsza uniwersalna organizacja międzynarodowa – stanowiąca wyraz organizacyjnego idealizmu w stosunkach międzynarodowych. W katalogu decyzji konferencji są normy, które: kodyfikowały prawo międzynarodowe; prawo rozwijały; prawo to zmieniały. Wytworzony porządek międzynarodowy był oparty na wartościach, instytucje miały w nim do wypełnienia istotne funkcje. Wartości współtworzące system, które legły u źródeł przyjętych rozwiązań generalnych, przeszły próbę czasu. Jego podstawą miała być internalizacja wartości i celów; i tego nie zrealizowano. Na wizerunku konferencji i Ligi Narodów ciąży – przede wszystkim – kolejna wojna. Obciążanie konferencji, traktatów, systemu organizacji „forum” winą za wojnę jest infantylną antropomorfizacją; usprawiedliwiają ją cierpienia milionów i pamięć o nich. Jednak upływ czasu nakazuje krytyczną refleksję nad nią i jej dokonaniami. Jednym z pryzmatów tej refleksji jest prawo międzynarodowe. W artykule zawarte zostały wnioski wynikające z analizy konferencji i jej ustaleń.
    100 years after the Paris Peace Conference and in view of the voices that the world is once again on the eve of ‘Sarajevo’, it seemed timely to offer a critical reflection on the achievements of the Conference. Its focus was the League of Nations, the first universal international organization – an expression of organizational idealism in international relations. In the catalogue of decisions of the Conference there are norms which: – codified international law; – developed law; – and changed it. The international order that was created was based on values and the institutions had important functions in it. The values that formed the system, which were at the origin of the general solutions adopted, have passed the test of time. It was supposed to be based on the internalization of values and objectives; and this was not achieved. The image of the Conference and the LN is, first and foremost, the result of another war. The blaming of the Conference, the treaties, the system of organization – the ‘forum’ for the war is (infantile) anthropomorphising; it is justified by the suffering of millions and the memory of it. However, the passage of time requires a critical reflection on the Conference and its achievements. One of the prisms of this reflection is international law. The article offers conclusions resulting from the analysis of the Conference and its findings.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2020, 56, 3; 17-28
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bretton Woods jako reżim geoekonomiczny
    Bretton Woods as a Geoeconomic Regime
    Autorzy:
    Grosse, Tomasz G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092033.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Bretton Woods system
    International relations
    Economic policy
    Superpower
    System Bretton Woods
    Stosunki międzynarodowe
    Polityka gospodarcza
    Wielkie mocarstwa
    Opis:
    Celem artykułu jest analiza systemu Bretton Woods (BW) jako reżimu geoekonomicznego, tj. mającego realizować jednocześnie cele ekonomiczne i geopolityczne. Dlatego Autor bada cele ekonomiczne i polityczne głównych mocarstw uczestniczących w tym systemie, jak również analizuje korzyści i koszty wynikające z udziału w BW. Stawia również hipotezę, że rywalizacja geoekonomiczna między sprzecznymi interesami najważniejszych mocarstw przyczyniła się do rozpadu tego reżimu monetarnego. Po jego upadku w Europie Zachodniej wyłonił się system monetarny wzorowany na BW i projektowany zgodnie z interesami geoekonomicznymi największych potęg gospodarczych tego regionu. (abstrakt oryginalny)
    The aim of the article is to analyse the Bretton Woods system (BW) as a geoeconomic regime, i.e. a regime pursuing both economic and geopolitical objectives. I examine the economic and political objectives of the great powers participating in the system as well as the benefits and costs involved. My hypothesis is also that conflicting geoeconomic interests of the great powers eventually contributed to the collapse of this monetary regime. Its decline in Western Europe saw the emergence of a monetary system modelled on BW and designed in line with the geoeconomic interests of the region's major economic powers. (original abstract)
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2017, 53, 3; 65-82
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies