Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wicekrólestwo Peru" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Depictions of angels with firearms in the iconography of the Viceroyalty of Peru
    Przedstawienia aniołów z bronią palną w ikonografii Wicekrólestwa Peru
    Autorzy:
    Andrzejewska, Agata
    Demkowicz, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941981.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    angel depictions
    firearms
    iconography
    Viceroyalty of Peru
    przedstawienia aniołów
    broń palna
    ikonografia
    Wicekrólestwo Peru
    Opis:
    Anioły są często podejmowanym tematem w sztuce europejskiej. Podobnie miało się stać w przypadku malarstwa kolonialnego. W hiszpańskich dominiach Wicekrólestwa Peru starą koncepcję zinterpretowano w sposób zupełnie unikatowy; posłańcy niebiescy przedstawieni zostali jako żołnierze uzbrojeni i wyekwipowani na współczesną im modłę. Obrazy te były dziełem malarzy pochodzenia indiańskiego, pracujących w ramach tzw. szkoły cuzqueńskiej. Ten ośrodek sztuki jak mało który stał się prawdziwym kulturowym tyglem w hiszpańskich koloniach. Wojskowe anioły fascynują nie tylko swoją wyjątkową postacią i strojami o barokowo-indiańskim przepychu, lecz także detalami dostarczającymi ciekawych informacji o koloniach w XVII i XVIII w. Jak się bowiem okazuje, broń przez nich dzierżona, choć powinna być nowoczesna, jest przestarzała. Paradoks ten nie dziwi, skoro malarz najprawdopodobniej wzorował się na gwardzistach wicekróla, a nawet oni byli zorganizowani i uzbrojeni w przestarzały sposób.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica; 2013, 29
    0208-6034
    2449-8300
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La casa del Alabado Santísimo Sacramento en Cusco
    History of the house in Cusco: Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Historia jednego domu w Cuzco: Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Autorzy:
    Gonzales, Donato Amado
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205016.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Cusco
    Casa de Alabado Santísimo Sacramento
    Viceroyalty of Peru
    colonial period
    Cuzco
    Wicekrólestwo Peru
    okres kolonialny
    Opis:
    An analysis of the public spaces around the house belonging to the Confraternity of the Blessed Sacrament (Casa de Alabado Santísimo Sacramento) was included at the beginning of this study. This was the starting point for further considerations aimed at clarifying the historical process of transformation of the property, house No. 581 on Chihuampata Street. The analysis was carried out using archival sources, i.e. notarial records recording the purchase and sale of lots and land, as well as wills and donations. A historical reconstruction of the properties was carried out using a retrospective methodology and using the book of the first census of the city of Cusco in 1862.
    Na początku niniejszego opracowania zawarta została analiza przestrzeni publicznych wokół domu należącego do Bractwa Najświętszego Sakramentu (Casa de Alabado Santísimo Sacramento). Był to punkt wyjścia do dalszych rozważań mających na celu wyjaśnienie procesu historycznego przemian nieruchomosci – domu nr 581 przy ulicy Chihuampata. Analiza została przeprowadzona z wykorzystaniem źródeł archiwalnych, tzn. zapisów w protokołach notarialnych, w których rejestrowano kupno i sprzedaż działek i gruntów, a także teksty testamentów i darowizn. Przeprowadzono rekonstrukcję historyczną nieruchomości, wykorzystując metodologię retrospektywną, a także korzystając z księgi pierwszego spisu ludności miasta Cuzco w 1862 roku.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 13-48
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Colegios Jesuitas en Cusco: San Bernardo y San Francisco Borja. Arte y arquitectura a la luz de los inventarios de 1768
    Jesuit colleges in Cusco: San Bernardo and San Francisco Borja. Art and architecture in the light of the inventories of 1768
    Kolegia jezuickie w Cusco: San Bernardo i San Francisco Borja. Sztuka i architektura w świetle inwentarzy z 1768 r.
    Autorzy:
    Kubiak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038083.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Jesuits
    Cusco
    colonial architecture
    colonial art
    Viceroyalty of Peru
    jezuici
    architektura kolonialna
    sztuka kolonialna
    Wicekrólestwo Peru
    Opis:
    The most famous architectural complex associated with the Jesuit order in colonial Cusco, was the college and church of the Transfiguration, located in the main square of the city. Monks of the Society of Jesus focused on evangelisation and teaching, which led to creation of subsequent monastic foundations. There were two schools in Cusco: one of them was intended for descendants of conquistadors (Colegio de San Bernardo), and the other one for sons of Andean caciques (Colegio de San Francisco Borja). Each of them was located in its own architectural complex, and one of the necessary conceptual elements of the complexes was a chapel intended for students. There are quite a few sources and studies concerning the history of both schools, and the interior decoration of the chapels located at the colleges has been reconstructed on the basis of the preserved inventories, drawn up at the time of expulsion of Jesuits and takeover of their property. The author of the article concentrates on reconstruction of the decoration, showing it in the cultural and artistic context of the region.
    W kolonialnym Cusco najsłynniejszym zespołem architektonicznym związanym z zakonem jezuitów były kolegium i kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego zlokalizowane przy głównym placu miasta. Aktywność zakonników Towarzystwa Jezusowego skupiała się na ewangelizacji i nauczaniu, co zdecydowało o kolejnych fundacjach zakonnych. W Cusco znalazły się dwie szkoły, jedna przeznaczona była dla potomków konkwistadorów (Colegio de San Bernardo), druga zaś dla synów andyjskich kacyków (Colegio de San Francisco Borja). Każda z nich zlokalizowana była we własnym kompleksie architektonicznym, a jednym z koniecznych elementów programowych założeń była kaplica przeznaczona dla uczniów. Istnieje dość dużo źródeł i opracowań dotyczących historii obu szkół, a wystrój wnętrz kaplic znajdujących się przy kolegiach udało się odtworzyć na podstawie zachowanych inwentarzy, sporządzonych w momencie wygnania jezuitów i przejęcia ich dóbr. Autorka artykułu koncentruje się na rekonstrukcji wystroju, ukazując go w kontekście kulturowym i artystycznym regionu.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2021, 11; 43-78
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Distinción, elegancia y luto en la moda virreinal: el uso de la indumentaria negra
    Distinction, elegance and mourning in vice-royal fashion: the use of black clothing
    Dystynkcja, elegancja i żałoba w modzie wicekrólewskiej: wykorzystanie ubioru w czarnym kolorze
    Autorzy:
    Cánovas, Emma Patricia Victorio
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2205008.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    traditional clothing
    colonial period
    Lima
    Viceroyalty of Peru
    mourning
    tradycyjny strój
    okres kolonialny
    Wicekrólestwo Peru
    żałoba
    Opis:
    Since ancient times, the wear of black garments as a sign of mourning for the loss of a loved one has been related to night and darkness, and also to the fear of the unknown and death. Although there is no continuous line about the use of black to demonstrate mourning, in the case of Spain and its overseas kingdoms, its use is directly related to the promulgation of the “Pragmatic of mourning and wax” (1502), following the death of the prince Juan de Castilla in 1497, son of the Catholic Monarchs, which prescribed austerity in the celebration of funerals. This pragmatic was in force until it was modified by the Council of Toledo during the reign of Felipe V, in the first third of the 18th century. In addition, since the reign of Philip II, in the mid-sixteenth century, dressing “Spanish style”, that is, in black, became synonymous with prestige and elegance, since the king adopted black for his closet and turned it into the color of the court and a symbol of power and glory, thanks to the arrival in Spain of the Campeche wood, originally from the Yucatan peninsula, and its commercial monopoly. The palo de Campeche was highly valued because it produces an intense and stable black dye, characteristics that had not been achieved with the European dyeing techniques of the time. The use of black clothing spread from Spain and significantly affected fashion in both Europe and America. As can be seen, the implications of wearing black garments have been economic, political, and social. The paper seeks to demonstrate the importance attributed to black clothing in two different contexts in the viceroyalty of Peru.
    Od czasów starożytnych używanie czarnego stroju jako znaku żałoby po stracie bliskiej osoby kojarzy się z nocą i ciemnością, a także ze strachem przed nieznanym i śmiercią. Chociaż nie ma ciągłej linii dotyczącej stosowania czerni na znak żałoby, w przypadku Hiszpanii i jej zamorskich królestw jej użycie jest bezpośrednio związane z ogłoszeniem Pragmática de luto y cera (1502) po śmierci niemowlęcia Juana de Castilla w 1497 roku, syna katolickich monarchów. W tekście odnajdujemy nakaz surowości w odprawianiu pogrzebów, a pragmatyczne zasady pozostawały w mocy aż do jej modyfikacji przez Radę w Toledo za panowania Filipa V, w pierwszej tercji XVIII wieku. Ponadto od czasów panowania Filipa II w połowie XVI wieku ubieranie się „po hiszpańsku”, czyli na czarno, stało się synonimem prestiżu i elegancji, ponieważ król zaadoptował czerń do swojej garderoby i uczynił z niej kolor dworu oraz symbol władzy i chwały. Bardzo cenione stało się drewno palo de Campeche, ponieważ pozwalało na wytworzenie intensywnego i trwałego czarnego barwnika, co nie było osiągalne przy użyciu ówczesnych europejskich technik farbowania. Wykorzystanie czarnych ubrań rozprzestrzeniło się z Hiszpanii i miało znaczący wpływ na modę zarówno w Europie, jak i w Ameryce. Używanie czarnej odzieży było podyktowane względami ekonomicznymi, politycznymi i społecznymi. W prezentowanym artykule zostały ukazane konteksty znaczeń przypisywanych czarnym strojom w Wicekrólestwie Peru.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2022, 12; 149-172
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Imágenes devocionales en las iglesias misioneras jesuitas de Mojos (Bolivia), a la luz de los inventarios de la época de expulsión
    Devotional representations in mission churches of the Mojos region (Bolivia) in the light of inventories of the epoch of expulsion
    Przedstawienia dewocyjne w kościołach misyjnych regionu Mojos (Boliwia) w świetle inwentarzy z 1767 r.
    Autorzy:
    Kubiak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1837334.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Jesuit art
    cult images
    Jesuit missions
    Mojos
    Viceroyalty of Peru
    sztuka jezuitów
    wizerunek kultowy
    misje jezuickie
    Wicekrólestwo Peru
    Opis:
    The article presents three types of representations that may be found at the time of the Jesuits’ exile in mission churches of the order in the Mojos region of Bolivia. The fi rst group comprises devotional images typical of the Catholic Church, created in the post-Tridentine period; these are representations of Our Lady, Christ, Saints and biblical scenes. The second group consists of representations of fi gures associated with the Jesuit Order. While the third group includes representations and titles typical of the Viceroyalty of Peru, such as Señor de los Temblores, Virgen de Cocharcas and Nuestra Señora de Belén (from Cusco). All the titles have been determined on the basis of the inventories of 1767, stored in Sucre in Archivo y Biblioteca Nacional de Bolivia (ABNB, signature: M y Ch, GRM, vol. 1, I and My Ch, GRM, vol. 1, III) and accounts from that period, which contain both information about the representations themselves and their frames associated with worship of the effi gies. In the summary part, the objects concerned are presented in a broader context, both Peruvian, American and European one.
    W artykule zostały zaprezentowane trzy typy przedstawień, które odnaleźć można w momencie wygnania jezuitów w kościołach misyjnych zakonu znajdujących się w regionie Mojos w Boliwii. Pierwszą grupę stanowią wizerunki dewocyjne typowe dla Kościoła Katolickiego powstające w epoce po Soborze Trydenckim, są to przedstawienia Matki Boskiej, Chrystusa, świętych oraz sceny biblijne. Na drugą grupę składają się wizerunki postaci związanych z zakonem jezuitów. Do trzeciej grupy zaś należą przedstawienia i wezwania typowe dla obszaru Wicekrólestwa Peru jak Señor de los Temblores, Virgen de Cocharcas i Nuestra Señora de Belén (z Cusco). Jako podstawa do określenia wszystkich wezwań posłużyły inwentarze z 1767 r. przechowywane w Sucre w Archivo y Biblioteca Nacional de Bolivia (ABNB, sygnatura: M y Ch, Vol. 1, I i M y Ch, Vol. 1, III) oraz relacje z epoki, w których można odnaleźć zarówno informacje o samych przedstawieniach jak i ich oprawie związanej z kultem wizerunków. W części podsumowania prezentowane obiekty zostały przedstawione w szerszym kontekście, zarówno peruwiańskim, amerykańskim jak i europejskim.
    Źródło:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2020, 10; 39-73
    2299-260X
    Pojawia się w:
    Sztuka Ameryki Łacińskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies