Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wesele" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 29
Tytuł:
ARKADIUSZ JEŁOWICKI (red.), Pulteram, żywa tradycja w Wielkopolsce, Szreniawa: Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie 2017
Autorzy:
Tymochowicz, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/597248.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
recenzja, zwyczaj, wesele
Opis:
Recenzja publikacji: Jełowicki Arkadiusz (red.), Pulteram, żywa tradycja w Wielkopolsce, Szreniawa: Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, 2017, opisującej tradycjny i wspołczesny zwyczaj wielkopolski - pulteram.
Źródło:
Lud; 2018, 102
0076-1435
Pojawia się w:
Lud
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etnografia mistyczna
Autorzy:
Madyda, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028534.pdf
Data publikacji:
2022-02-21
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
obrzędy ludowe
wesele
Huculszczyzna
Ukraina
folk rituals
wedding
Hutsul region
Ukraine
Opis:
Recenzja: Adriana Świątek, Huculskie peregrynacje weselne. Obrzęd weselny jako widowisko kulturowe, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, Warszawa-Kraków 2020.
Review: Adriana Świątek, Huculskie peregrynacje weselne. Obrzęd weselny jako widowisko kulturowe, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, Warszawa-Kraków 2020.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2022, 4; 127-132
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Owoż ja, Hymen, (…) przychodzę na biesiadę. Swat weselny w folklorze południowo-wschodniej Polski i Roksolankach Szymona Zimorowica
There I, Hymen, (...) Come to the Party. The Wedding World in the Folklore of Southern and Eastern Poland and in Szymon Zimorowic’s Roksolanki
Autorzy:
Klimek, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945429.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
epitalamium
etnografia
folklor
leksykologia
wesele
Zimorowic
epithalamion
ethnography
folklore
lexicology
wedding
Opis:
The paper focuses on the co-existence between literature and folklore by way of transporting the folk formulas (in the broad sense of the word) to poetic texts. It is from this point of view that one of the obligatory component of the wedding rite – the former master of ceremonies – has been analysed. The sources are the nineteenth- and twentieth-century ethnographic studies from the territories of southern and eastern Poland and Szymon Zimorowic’s Roksolanki. On the basis of the sources and folkloristic studies, additionally confronated with lexicographic data, a vocabulary of names of the figure in interest has been constructed. The names have been classified according to two criteria: 1) obligations and tasks that he has to take, 2) traits he should have. We have also discussed the psychophysical predisposition and obligations of the master of ceremonies dependent on the stage of the rite: matching couples, preparing for the wedding, and the wedding itself. Zimorowic’s wedding corresponds to the construction of the vivid wedding performance. It is instanced in his tract “Dziewosłąb” with its literary picture of the functional figure. It turns out that the Roksolanki are realised according to some elements of the pattern, others are modified in line with the poetics of the epoch, yet others – redundant or inessential from the point of view of the content – have been omitted.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 6; 63-76
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Trupy wstawać". O "Weselu" w reżyserii Jana Klaty
Autorzy:
Duda, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962171.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
theater, Polish theater, teatr, teatr polski, post-dramatic theatre, Jan Klata, Stanisław Wyspiański, Wesele, black metal
teatr polski, Stanisław Wyspiański, "Wesele", kultura popularna, Jan Klata, teatr postdramatyczny
Opis:
The article offers an analysis and interpretation of Jan Klata’s conception of staging Wesele [The Wedding] by Stanislaw Wyspianski at the National Old Theatre in Cracow. The author focuses on the key elements of Klata’s vision, beginning from anchoring this vision in the text, through the use of music and lyrics of the black metal band Furia, to scenography, costumes and actors, all of which make up the overall message of the performance as “the night of the living dead”. The author pays special attention to the characters of the drama as the living dead and to the apparitions from Act 2 of Wesele. 
Artykuł jest próbą analizy i interpretacji reżyserskiej koncepcji wystawienia Wesela Stanisława Wyspiańskiego w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Autor ukazuje kluczowe elementy wizji Jana Klaty, poczynając od umocowania tej wizji w tekście dramatu, poprzez użycie muzyki i tekstów blackmetalowego zespołu Furia, po rozwiązania scenograficzne, kostiumowe i aktorskie, które składają się na ogólną wymowę spektaklu jako „nocy żywych trupów”. Szczególną uwagę autor poświęca postaciom dramatu jako żywym umarłym oraz kreacjom zjaw z II aktu Wesela.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2017, 4-5
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynowskie doświadczenia badań tradycji weselnej z zastosowaniem etnografii performatywnej
Using the performative ethnography of the Dynów wedding tradition: research experience
Autorzy:
Bielecka-Prus, Joanna
Pepaś-Skowron, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/424708.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
etnoperformens, badania partycypacyjne, wesele, Pogórze Dynowskie, ethnoperformance, action research, wedding, Dynów Foothill
Opis:
The article discusses the process of staging the ethnoperformance of a wedding ceremony in Dynów Foothill (East South of Poland). The project was attended by residents of nearby villages, social researchers and theatre and film makers. Qualitative research was carried out with the use of participatory methods: both the research tool and data collection were done with the help of the residents. The screenplay of the ethnoperformance was built in a similar way. The project had both cognitive and entertainment purposes. The main idea was to create a bridge between tradition and modernity, embedding the artistic presentation into the concrete collective memory and local knowledge. We also wanted to strengthen intergenerational ties through the involvement of young people in the collection of ethnographical knowledge and interpersonal interactions. To present not only our experiences with the ethnoperformance, but also the effects gained, intended and unintended, by the local community.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2016, 14; 63-73
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Motyw kazirodztwa w polskim folklorze tradycyjnym
The Incest Motif in Polish Traditional Folklore
Autorzy:
Mianecki, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/694933.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
kazirodztwo
incest
folklor
obrzęd
wesele
brat
siostra
folklore
folklore prose
folklore messages
Opis:
Artykuł przynosi analizę tradycyjnych przekazów ludowych w perspektywie uobecnianego w nich motywu kazirodztwa między siostrą i bratem. Autor zwraca uwagę, że jakkolwiek tytułowy motyw sporadycznie jest przywoływany wprost, to jednak jego zawoalowane formy wydają się występować niemal powszechnie zwłaszcza w prozie ludowej, a przy tym odwołania do symboliki incestualnej można odnaleźć także w konkretnych sytuacjach obrzędowych. Zdaniem autora popularność tego motywu jest pogłosem dawnych mitologicznych wyobrażeń, dla których kanwą był związek małżeński między rodzeństwem.
The article proposes an analysis of traditional folklore texts with regard to the motif of incest between sister and brother. The author points out that although the title motif is occasionally referred to explicitly, its veiled forms seem to occur almost universally, especially in folklore prose. At the same time references to incest symbolism can also be found in specific ritual situations. The author argues that the popularity of this motif is a reverberation of old mythological images stemming from a marriage between siblings.
Źródło:
Literatura Ludowa; 2019, 63, 3; 22-32
2544-2872
0024-4708
Pojawia się w:
Literatura Ludowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kwestia autorstwa muzyki do baletu na przykładzie „Wesela w Ojcowie”
The question of the authorship of ballet music, on the example of a 'Wedding in Ojców'
Autorzy:
Kukla, Adam Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408596.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
balet
Wesele w Ojcowie
Karol Kurpiński
Józef Damse
Jan Stefani
Józef Stefani
ballet
Wedding in Ojców
Opis:
Pomimo obszernych możliwości badawczych liczba publikacji naukowych na temat dziewiętnastowiecznego polskiego baletu jest dziś skąpa. Do tej pory żaden naukowiec również nie przeprowadził badań nad sposobem komponowania tego typu utworów i kwestii autorstwa, która jest z tym związana. Skłoniło to autora niniejszego artykułu do ukazania tego problemu na przykładzie najpopularniejszego we wspomnianym okresie baletu pt. Wesele w Ojcowie. Utwór miał prapremierę 14 III 1823 r. w warszawskim Teatrze Narodowym i obecny jest na teatrum do dziś. Niniejszy artykuł został podzielony na dwie części. Pierwsza odpowiada na pytanie, w jaki sposób komponowano muzykę do baletów. Autor przedstawia kwestię odwołując się do tekstów prasowych. Najważniejszym z nich jest opublikowany w 1820 r. na łamach Tygodnika Muzycznego artykuł Karola Kurpińskiego „O muzyce do baletów pantomicznych”. Od współautora Wesela w Ojcowie dowiadujemy się, że istnieją dwie drogi do powstania muzyki: samodzielne napisanie kompozycji lub ułożenie jej z skomponowanych wcześniej fragmentów własnej lub cudzej muzyki. Dla kompozytora druga metoda wydaje się mieć słuszne uzasadnienie, ponieważ pozwala na przeniesienie znanych widzowi kontekstów z innych dzieł do baletu. Zabieg ten umożliwia odbiorcy na łatwiejsze zrozumienie akcji sztuki. Z artykułu artysty wynika, że słowo „kompozytor” na gruncie baletu można rozumieć dwojako, jako autora muzyki lub/i autora koncepcji przebiegu utworu. W drugiej część artykułu myśl teoretyczna Kurpińskiego została ukazana na przykładzie utworu zawartego w tytule. Aby ujawnić autorstwo poszczególnych fragmentów baletu posłużono się źródłami muzycznymi. Na nich wzmiankowani są tacy kompozytorzy, jak Jan Stefani, Karol Kurpiński, Józef Damse, Józef Elsner, Józef Stefani, J. Borzysławski i Leopold Lewandowski. W tej części artykułu wykorzystano również dziewiętnastowieczną prasę. Teksty w niej zawarte koncentrują się głównie na autorze koncepcji przebiegu muzyki. Najczęściej pojawiają się nazwiska Kurpińskiego i Damsego, rzadziej Stefaniego ojca. Mimo to trudno jest jednoznacznie rozstrzygnąć, kto jest autorem koncepcji utworu. Całość niniejszego artykułu zamyka katalog numerów muzycznych, które w ciągu około pięćdziesięciu lat od prapremiery były wykonywane podczas Wesela w Ojcowie.
Despite broad research potential, the number of academic publications concerning Polish 19th-century ballet is still small. Nor has any researcher to date studied the topic of how ballet music came to be composed, and the related question of its authorship. This has persuaded me to illustrate this research problem with the example of the then most popular ballet, A Wedding in Ojców, whose world premiere took place on 14 March 1823 at Warsaw’s Narodowy [National] Theatre, and which still continues to be staged. The present paper has been divided into two parts, the first of which examines the manner in which music for ballets was composed. The author refers here to press articles, the most important of which was printed in 1820 in Tygodnik Muzyczny [Music Weekly] and entitled O muzyce do baletów pantomicznych [On music for pantomime ballets]. Its author, Karol Kurpiński, co-creator of A Wedding in Ojców, describes two ways in which ballet music can come into being. It can be a new, independent piece of music, or a compilation of previously existing fragments of music by this or some other artist(s). For the ballet composers, that latter method is well justified in that it allows them to transfer contexts already known to the audience from other works into the ballet, and thus makes it easier for the spectators to follow the action. From this article it transpires that in the field of ballet, the word ‘composer’ may refer to the author of the music and/or to the person who compiled the numbers and programmed the piece. In the second part of my paper, I have illustrated Kurpiński’s music-theoretical thought on the example of A Wedding in Ojców. Music sources have been examined in order to attribute the various musical numbers to specific composers. The sources mention such names as: Jan Stefani, Karol Kurpiński, Józef Damse, Józef Elsner, Józef Stefani, J. Borzysławski, and Leopold Lewandowski. In this section of my article I have continued to make use of 19th-century press notes, which mostly focus on the persons of the programmers. The names of Kurpiński and Damse, less frequently – that of Stefani the Elder are mentioned. Despite such media attributions, it is difficult to establish who in fact programmed this ballet. My paper ends with a catalogue of musical numbers included in A Wedding in Ojców in the first c.50 years after its premiere.
Źródło:
Muzyka; 2019, 64, 4; 37-64
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:
Muzyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Maryi w J 2,1-12
The Role of Mary J 2,1-12
Autorzy:
Borkowska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592001.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Wedding at Cana
mother of Jesus
good wine
wesele w Kanie Galilejskiej
matka Jezusa
dobre wino
Opis:
Maryja jest tą Niewiastą, której zgoda na to, by „Słowo stało się Ciałem”, rozpoczyna nową historię pisaną przez Syna Człowieczego. Dzięki jej uległości i pokorze możliwe było połączenie dwóch natur, boskiej i ludzkiej. W perykopie o weselu w Kanie Galilejskiej ukazuje się jeszcze jedna istotna cecha Maryi – jest tą, która łączy uczniów z Jej Synem. Będąc zawsze w cieniu Syna, przynagla Go do działania. Wstawia się za tymi, którzy nie mogą żyć w pełni radości. Widzi brak człowieka i zapobiega tym brakom. Maryja jako pierwsza z ludzi odkrywa Przymierze, jakie przynosi na świat Jezus. Dzięki swej macierzyńskiej miłości opiekuje się braćmi Syna swego, pielgrzymującymi jeszcze i narażonymi na trudy i niebezpieczeństwa, póki nie zostaną doprowadzeni do Ojczyzny.
Mother of Jesus is the Woman, whose consent to “make the Word become flesh” begins a new story written by the Son of Man. Thanks to her submissiveness and humility, it was possible to combine two natures. In the Peris of the Marriage of Cana another important feature of Mary is revealed, which unites the disciples to her Son. Being always in the shadow of the Son urges him to act. He intercedes for those who can not live in full joy. He sees a lack of man and prevents these shortcomings. Mary is the first to discover the covenant that Jesus brings to the world. Thanks to his maternal love, She takes care of the brothers of his Son, pilgrims still and exposed to hardships and dangers until they are brought to the Fatherland.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 7-22
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakładanie rodziny w krajach czeskich w pierwszej połowie XIX wieku
Founding a Family in Czech Society in the First Half of the 19th Century
Autorzy:
Čapka, František
Vaculík, Jaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097192.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Pedagogiki. Zakład Historii Edukacji
Tematy:
rodzina
ślub
małżeństwo
wesele
rodzice
pozycja społeczna
posag
matka
dzieci
family
marriage
wedding
parents
social standing
dowry
mother
children
Opis:
W omawianym okresie w krajach czeskich rodzina składała się zwykle z 5–7 osób. Tworzyli ją ojciec, matka i dzieci. Założenie rodziny było uwarunkowane zgodą przedstawiciela władzy zwierzchniej (na wsi) i magistratu (w miastach). Również po zniesieniu pańszczyzny w monarchii habsburskiej (1781 r.) w parafiach katolickich wymagano od urzędów zwierzchnich tzw. potwierdzenia o niekaralności, natomiast u osób poniżej 24. roku życia (wiek umownej dorosłości) do zawarcia małżeństwa konieczna była tak że zgoda opiekunów prawnych (rodziców). Partnera wybierali rodzice, kierując się głównie posiadanym przez niego majątkiem i zajmowaną pozycją społeczną. Ślub zawierały zwykle osoby pochodzące nie tylko z tej samej warstwy społecznej, ale też z tej samej miejscowości lub bliskiej okolicy. Prawo nie regulowało dolnej granicy wieku, koniecznej do zawarcia małżeństwa, jednak kawaler liczący mniej niż 20 lat należał do rzadkości, natomiast panien poniżej 20. roku życia było około 1/5. Rodzina stanowiła małą grupę społeczną tworzoną jednostkami połączonymi więzami małżeństwa, pokrewieństwa lub adopcji. Była rozumiana jako instytucja najwyższej wartości. Jej nienaruszalność gwarantowało wiele przepisów oraz tradycja. W pierwszej połowie XIX wieku kobiety wychodziły za mąż najczęściej w wieku 20–25 lat, a mężczyźni w wieku 25–30 lat. W miastach mężczyźni żenili się mając nawet około 50 lat lub więcej. W rodzinach mieszczańskich podnosił się także wiek narzeczonych, podobnie jako okres trwania narzeczeństwa. Dotyczyło to zwłaszcza urzędników; w ich przypadku założenie rodziny było uzależnione od osiągnięcia określonej pozycji. Ponadto, zgodnie z dekretem cesarskim z 1800 roku, każdy urzędnik państwowy lub miejski musiał posiadać zgodę swojego przełożonego, o ile jego pensja nie osiągnęła pewnego pułapu finansowego. W przypadku żandarmerii, żołnierzy, straży finansowej i nauczycieli pozwolenie na ślub było związane ze zdobyciem pewnej pozycji służbowej. Na Morawach, w porównaniu z Czechami, wcześniej zawierano związki małżeńskie. Około 1/10 ludności w krajach czeskich była stanu wolnego. Biorąc pod uwagę kobiety chodziło o służące, córki mniej zamożnych rzemieślników, urzędników lub panny pochodzące z zubożałych rodzin szlacheckich, które nie posiadały wystarczająco wysokiego posagu. W pierwszej połowie XIX wieku, przede wszystkim w miastach, zwiększała się liczba tzw. ślubów odroczonych. Mamy tu na myśli związki małżeńskie zawierane dopiero wówczas, kiedy para partnerów miała już kilka nieślubnych dzieci; było to szczególnie widoczne w obszarach przygranicznych zamieszkałych przez ludność niemiecką.
In the period in question, the family in the Czech Lands was usually comprised of between five and seven members – father, mother and children. Founding a family was subject to the agreement of the lord of the manor (in the countryside) or the municipal authority (in the town). „Confirmation of probity” was requested from the seigniorial authorities in Catholic parishes even after the abolition of serfdom in the Habsburg monarchy (1781), while the approval of the couple’s legal representatives (parents) was also required in the case of the marriage of people younger than twenty-four (the age of maturity). Partners were chosen by parents according to their property and social standing. People to be married were generally not only from the same social class, but also from the same place or nearby in the surrounding area. No lower age limit for marriage was stipulated by the law, though grooms younger than twenty were the exception, while around a fifth of brides were younger than twenty. The family represented a small social group comprised of individuals joined by marriage, consanguinity or adoption. It was seen as an institution to which the greatest regard was given. Its integrity was protected by a number of laws and traditions. In the first half of the nineteenth century, women usually got married between the ages of twenty and twenty-five, and men between the ages of twenty-five and thirty. The upper age limit, however, approached a figure of as much as fifty, or even exceeded it, for men living in towns. The age of brides was also higher in town families, among which couples being engaged for many years was also not unusual. This was particularly common among clerical workers, who had to attain a certain standing in order to be able to found a family. What’s more, according to the imperial decree of 1800, every state or municipal official needed the agreement of his superior if his pay had not reached a certain financial „ceiling”. A marriage licence was also conditional to the attainment of a certain service position for policemen, soldiers, financial guards and teachers. People entered into marriage earlier in Moravia than in Bohemia. Around ten percent of the population of the Czech Lands remained unmarried. As far as women were concerned, these were maids and the daughters of less affluent tradesmen, clerical workers or poor aristocratic families that did not have a sufficiently large dowry. In the first half of the nineteenth century, there was an increasing number of „deferred weddings”, particularly in the towns, when a couple became married only when they already had a number of illegitimate children; this was particularly evident in the border areas inhabited by a German population.
Źródło:
Wychowanie w Rodzinie; 2016, XIV, (2/2016); 307-316
2082-9019
Pojawia się w:
Wychowanie w Rodzinie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stanisław Barańczak słucha Mozarta
Stanisław Barańczak listens to Mozart
Autorzy:
Dembińska-Pawelec, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649262.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Stanisław Barańczak
Wolfgang A. Mozart
Lorenzo Da Ponte
Wesele Figara
Aria Cherubina
The Marriage of Figaro
Cherubino’s Aria
Opis:
This essay presents an interpretation of Stanisław Barańczak poem Z okna na którymś piętrze ta aria Mozarta. Barańczak translated the libretto of Lorenzo Da Ponte to the Mozart’s opera The Marriage of Figaro. A fragment of the aria sung by Cherubino was used by the poet as a quotation in the poem Z okna na którymś piętrze ta aria Mozarta. This essay discusses the problem of the translation of the text by Barańczak. The present author evokes contemporary opinions of the libretto by Da Ponte (Starobinski, Žižek and Dolar), which emphasize not only the love, but also the political and revolutionary character of the opera The Marriage of Figaro. In this context, the author of the essay interprets Barańczak’s poem pointing to the permanent nature of art contrasted with the destruction of history and emphasizes the poet’s conviction expressed in the text about the primary meaning of love in people’s lives.
Szkic prezentuje interpretację wiersza Stanisława Barańczaka Z okna na którymś piętrze ta aria Mozarta. Barańczak jest tłumaczem libretta operowego Lorenza Da Pontego do opery Mozarta Wesele Figara. Fragment arii Cherubina wykorzystał poeta jako cytat w wierszu Z okna na którymś piętrze ta aria Mozarta. W szkicu Autorka przybliża problematykę przekładu tekstu wokalnego w ujęciu Barańczaka i odwołuje się do współczesnych odczytań libretta Da Pontego (J. Starobinski, S. Žižek i M. Dolar) podkreślających nie tylko miłosny, ale także polityczny i rewolucyjny charakter opery Wesela Figara. W kontekście tych spostrzeżeń Autorka interpretuje wiersz Barańczaka wskazując na trwanie sztuki przeciwstawione destrukcji historii, podkreśla przy tym wpisane w tekst utworu przekonanie poety o prymarnym znaczeniu miłości w egzystencji ludzi.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2019, 52, 1; 179-192
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstańcze śluby
Autorzy:
Gałaszewska-Chilczuk, Dorota.
Powiązania:
Kombatant 2021, nr 7/8, s. 14-16
Data publikacji:
2021
Tematy:
II wojna światowa (1939-1945)
Powstanie warszawskie (1944)
Powstańcy warszawscy
Żołnierze
Ślub i wesele
Artykuł z czasopisma kombatanckiego
Opis:
Tematem artykułu są śluby zawierane w trakcie powstania warszawskiego w 1944 roku. Według dokumentów 256 par zawarło związek małżeński w tym czasie. Najwięcej ślubów odbyło się w Śródmieściu, najczęściej w kościołach, kaplicach, w podziemiach Muzeum Narodowego albo na barykadach.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 29

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies