Temat: Wawel Castle - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Wawel około roku 1250
Autorzy:: Pianowski, Z.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218410.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Wawel
Kraków
średniowiecze
Wawel castle
Middle Age
Opis:: Wiek XIII w dziejach rezydencji książęcej na Wawelu obfituje w wydarzenia natury politycznej, wiążące się z walkami o tron wielkoksiążęcy w Krakowie, kolejnymi najazdami tatarskimi i wreszcie opanowaniem Małopolski przez Wacława II Czeskiego w roku 12911. Jednakże w sferze materialnej okres ten był do niedawna niemal nieuchwytny dla archeologów i badaczy architektury, oprócz niezbyt licznych znalezisk przedmiotów ruchomych, które - z większym lub mniejszym prawdopodobieństwem - można byłoby odnosić do XIII stulecia.
Thirteenth century in the history of the prince's residence at Wawel rich in events of a political nature, involving the struggles of the ducal throne in Krakow, successive invasions of Tatar and finally mastery of Malopolska by Wenceslaus II of Bohemia in the year 12911.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2007, 21; 11-14
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: ANDRZEJ CIECHANOWIECKI (1924–2015)
Autorzy:: Andrzej, Rottermund,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/433378.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:: Andrzej Ciechanowiecki (1924–2015)
patron
collector
the Royal Castle in Warsaw
the Wawel Castle
Opis:: 2 November 2015 saw the death in London of Andrzej Ciechanowiecki, a historian, an outstanding collector and patron of art, born on 28 September 1924 in Warsaw, founder of the Ciechanowiecki Foundation operating at the Royal Castle in Warsaw (1986). He was a generous contributor to and a friend of Polish museums. For his services to Polish culture he was awarded the Order of the White Eagle, and for his scientific, cultural and social activities he was granted the title of doctor honoris causa of the Jagiellonian University, the University of Warsaw, the University of New Mexico in Albuquerque (USA) and the Belarusian State University in Minsk. As a collector, he focused on gathering the so-called polonica, i.e. works of art, documents and historical items connected with Poland, European modern sculpture and oil sketches, mainly 16th-, 17th- and 18th-century French ones. He was also a renowned expert in modern sculpture and European painting. His achievements also included building up friendly relations between Poland and Belarus, the Vatican, and cultural ties between Poland and Germany, Italy, Great Britain and with the Jewish community. Polish museum centres and libraries abroad were particularly close to him, the Polish Museum in Rapperswil among others, to which he offered numerous valuable works of art as long-term loans and co-created the museum exposition which exists today. For many years he was an active member of the Board of Société Historique et Littéraire Polonaise of the Polish Library in Paris and the Sikorski Institute in London. He was also an originator and co-organiser of many exhibitions prepared by American and Polish museum institutions, including "The Twilight of the Medici" (1974), "The Golden Age of Naples: Art and Civilization under the Bourbons 1734–1805" (1981) and "Kraj skrzydlatych jeźdźców. Sztuka w Polsce 1572–1764" (1999–2000). He was our teacher and a stern critic, he did not tolerate mediocrity, laziness, irresponsibility and nonchalance in voicing opinions and judgements. He always wanted us to match world standards in the field of museology.
2 listopada 2015 zmarł w Londynie dr Andrzej Ciechanowiecki, wybitny kolekcjoner, mecenas kultury, historyk, urodzony 28 września 1924 r. w Warszawie, założyciel m.in. Fundacji im. Ciechanowieckich na Zamku Królewskim w Warszawie (1986). Był hojnym ofiarodawcą i przyjacielem polskich muzeów, za zasługi dla polskiej kultury odznaczonym orderem Orła Białego, a za działalność naukową, kulturalną i społeczną doktoratami honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu New Mexico w Albuquerque (USA) i Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. Jako kolekcjoner skupiał się na gromadzeniu tzw. poloniców – dzieł sztuki, dokumentów i pamiątek historycznych związanych z Polską, nowożytnej rzeźby europejskiej oraz szkiców olejnych, głównie francuskich z XVI, XVII i XVIII wieku. Był też uznanym ekspertem w dziedzinie nowożytnej rzeźby i malarstwa europejskiego. Niemało osiągnął też w budowaniu przyjaznych relacji polsko-białoruskich, relacji z Watykanem a także kulturalnych stosunków polsko-niemieckich, polsko-włoskich, polsko brytyjskich i polsko-żydowskich. Szczególnie bliskie były mu polskie ośrodki muzealne i biblioteczne poza granicami kraju, m.in. Polskie Muzeum w Rapperswilu, któremu przekazał w depozycie wiele cennych dzieł sztuki oraz współtworzył istniejącą do dzisiaj stałą ekspozycję muzealną. Przez wiele lat był też aktywnym członkiem Rady Société Historique et Littéraire Polonaise przy Bibliotece Polskiej w Paryżu oraz Instytutu Generała Sikorskiego w Londynie. Był też pomysłodawcą i współorganizatorem wielu wystaw przygotowywanych przez amerykańskie i polskie instytucje muzealne m.in. „The Twilight of the Medici” (1974), „The Golden Age of Naples: Art and Civilization under the Bourbons 1734–1805” (1981), czy „Kraj skrzydlatych jeźdźców. Sztuka w Polsce 1572–1764” (1999–2000). Był naszym nauczycielem i surowym krytykiem, nie tolerował w sprawach zawodowych bylejakości, lenistwa, nieodpowiedzialności i nonszalancji w wydawaniu sądów. Pragnieniem Jego zawsze było byśmy w dziedzinie muzealnictwa dorównywali światowemu poziomowi.
Źródło:: Muzealnictwo; 2016, 57; 108-111
0464-1086
Pojawia się w:: Muzealnictwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Próba odtworzenia rozplanowania przestrzennego wczesnośredniowiecznego Wawelu i Okołu w Krakowie. Studium archeologiczne
An attempt to recreate the spatial layout of early medieval Wawel Castle and Okół settlement in Cracow. Archeological study
Autorzy:: Sajecki, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/564171.pdf
Data publikacji:: 2016-11-08
Wydawca:: Towarzystwo Nauki i Kultury Libra
Tematy:: archeologia gród podgrodzie Kraków Okół Wawel wykopaliska wzgórze
archeology city borough Krakow Okół Wawel Castle excavations hill
Opis:: Problemy badawcze wczesnośredniowiecznego ośrodka osadniczego w Krakowie obejmują wielorakie zagadnienia. Angażują się w nie naukowcy z takich dziedzin jak archeologia, historia, historia sztuki, architektura, geologia czy urbanistyka. Głównym zamierzeniem artykułu jest przedstawienie najnowszych poglądów dotyczących zasadniczych kwestii nt. układu przestrzennego grodu na wzgórzu wawelskim oraz podgrodzia na Okole. Poglądy te poparte są przede wszystkim badaniami archeologicznymi, które prowadzi się w Krakowie od zgoła 130 lat. W pierwszym rzędzie poruszono kwestię obwałowań obu stanowisk. Główny człon krakowskiego ośrodka, tj. gród, otoczono potężnymi fortyfikacjami ziemno-drewnianymi. Wały te stanowiły zamknięty układ na całym obwodzie wzgórza. Podobne wały, przylegające bezpośrednio do północno-wschodnich stoków Wawelu, posiadało także podgrodzie. Dalszą część pracy poświęcono rozplanowaniu zabudowy kamiennej i drewnianej. Kamienna zabudowa była jednym z najważniejszych elementów układu przestrzennego Krakowa. Kolejnymi było rozplanowanie sieci komunikacyjnych i bram, a także targ i cmentarzyska przykościelne. Wawel mógł posiadać 3 bramy: południową, zachodnią oraz północno-wschodnią (jedyną otwierającą się na wnętrze Okołu), podobnie jak podgrodzie, z bramami: północną, południową i zachodnią. Cmentarzyska funkcjonowały przy kościele św. Gereona, św. Michała i przy romańskiej rotundzie w południowej części grodu oraz przy kościele św. Andrzeja i Marcina na podgrodziu. Kwestią ostatnią jest identyfikacja targu. Funkcjonował on zapewne w centralnej części Okołu.
Research problems of the early medieval settlement centre in Cracow involve multiple issues. They are a subject of study for scientists from many disciplines such as archeology, art history, architecture, geology or urban planning. Principally, this article aims to present the latest views on major issues related to the spatial layout of the castle on Wawel Hill and the borough in Okół. These conclusions are supported by archeological research that has been conducted in Cracow for 130 years. Firstly, the embankment of both settlements was raised. The main element of the Cracow centre, i.e. castle was surrounded by massive fortifications of earth and wood. The embankment was a closed system around the perimeter of the hill. A similar fortification, adjacent to the north-east slope of Wawel, was also erected around the borough. A further part of the article is devoted to the layout of stone and wood built. The stone building was one of the most significant elements of the Cracow’s spatial layout. The next one was the distribution of communication networks and gateways, as well as a market and churchyard cemeteries. It is believed that Wawel might have had three gates: southern, western and north-eastern (the only one opening to the Okół’s interior), similarly to the borough with its northern, southern and western gates. Cemeteries were situated by the St Gereon’s and St Michael’s churches, the Romanesque rotunda in the southern part of the castle and the churches of St Andrew and St Martin in the borough. The final issue is the location of the marketplace. Probably it was situated in the centre of Okół.
Źródło:: Radzyński Rocznik Humanistyczny; 2016, 14; 7-35
1643-4374
Pojawia się w:: Radzyński Rocznik Humanistyczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Ksiądz Stanisław Orzechowski i swawolne dziewczęta wobec opon Zygmunta Augusta na Wawelu
Rev. Stanisław Orzechowski and Wanton Girls. Looking at Flemish Renaissance Tapestries in Kraków
Autorzy:: Fabiański, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/636330.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: King Sigismund Augustus of Poland
royal Wawel Castle
Flamish tapestries
Nuptial Panegyric
Tablet of Cebes
Opis:: For the marriage of King Sigismund Augustus of Poland to Catherine of Austria in 1553 the halls of the royal Wawel Castle were adorned with a set of Flamish tapestries. The decoration was immediately described by rev. Stanisław Orzechowski in his Nuptial Panegyric. Due to several factors he could not see the figural tapestries well enough, so not all the details in his ekphrasis could be accurate. However, he rallied his vast classical erudition and imitated (in fact emulated) a number of ancient sources, in particular the Tablet of Cebes. The material, workmanship and realism of the arrasses were praised lavishly. The author’s visual culture was probably based on his selective knowledge of classical literature. Even though Orzechowski admitted that the nude First Parents depicted there aroused wanton members of the public, all the Eden scenes provided the royal couple with beneficial moral teachings. To account for this paradox, a vast number of ancient, early Christian and Renaissance literary sources is studied here in an attempt to find such an interpretation that would turn the alluring nudes to the moral benefit of the beholders. The justification could be found in the doctrine best expressed by St. Augustin in his City of God. The impeccable nudes of Adam and Eve set before the bride and groom an ideal example of innocent marital feelings. According to Andrzej Frycz Modrzewski, a secretary to the king, lascivious scenes could thus become “the material to exercise virtue”.
Źródło:: Terminus; 2011, 13, 24; 41-69
2084-3844
Pojawia się w:: Terminus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Metody konserwatorskie na użytek ekshumacji zwłok generała Władysława Sikorskiego w krypcie św. Leonarda na Wawelu
Conservation methods applied during the exhumation of the remains of General Władysław Sikorski in St. Leonards Crypt in the Wawel Castle
Autorzy:: Płuska, I.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218349.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: metoda konserwatorska
ekshumacja
Władysław Sikorski
Krypta Św. Leonarda
Wawel
conservation method
exhumation
Sikorski Władysław
St. Leonard's Crypt
Wawel Castle
Opis:: Ostatnie tygodnie ubiegłego 2008 roku przyniosły ważne wydarzenie związane z ekshumacją zwłok Generała Władysława Sikorskiego. Rozwiązania zagadki i przyczyn śmierci Generała podjął się katowicki oddział Instytutu Pamięci Narodowej, a konserwator wzgórza wawelskiego wydał stosowne zezwolenie na demontaż i ponowny montaż marmurowego sarkofagu w zabytkowej krypcie św. Leonarda w Katedrze Wawelskiej. Czynności konserwatorskie należało przeprowadzić w sposób nie prowadzący do zagrożenia dla zabytkowej substancji krypty, przy odpowiednim zabezpieczeniu romańskich wątków ścian, oryginalnych, wczesnoromańskich kamiennych kolumn, zabytkowych sarkofagów królów polskich i marmurowej posadzki. Udział konserwatora specjalizującego się w ochronie zabytków kamiennych był w tym przypadku warunkiem podstawowym w wytypowaniu techniki bezpiecznego demontażu, a następnie po badaniach laboratoryjnych zwłok, ponownego montażu jednobryłowego sarkofagu na swoim pierwotnym miejscu w niezwykle ograniczonym funkcjonalnie pomieszczeniu zabytkowej krypty. Uniwersalizm wiedzy konserwatora, dotyczący oceny wydarzenia oraz znajomość techniki i technologii szeroko pojętych działań konserwatorskich są w tym przypadku niezastąpione. Dzięki opinii konserwatorskiej, ekspertyzie oraz przeświadczeniu, że podniesienie sarkofagu jest możliwe bez spowodowania jakichkolwiek zagrożeń dla zabytkowego otoczenia, podjęto w ogóle decyzję o rozpoczęciu prac ekshumacyjnych.
The last weeks of the previous year 2008 witnessed an important event connected with the exhumation of the remains of General Władysław Sikorski. The Katowice section of the Institute of National Remembrance decided to solve the mystery and dispel doubts concerning the causes of the General’s death, and the monument conservator of the Wawel Hill issued a suitable permission to disassemble and reassemble the marble sarcophagus in the historic St. Leonard’s Crypt in the Wawel Cathedral. Conservation work had to be conducted in such a way as not to endanger the historic substance of the crypt, with appropriate protection of the Romanesque wall bonds, original early-Romanesque stone columns, and historic tombs of Polish kings or marble floor. The participation of a conservator specialising in masonry monument protection was in this case an essential requirement for the proper selection of a safe disassembling technique and then, after forensic examination of the remains, of reassembling the one-piece sarcophagus in its original place in the extremely restricted functional space of the historic crypt. The universal character of conservator’s knowledge concerning assessment of the event, and his technological know-how of widely understood conservation work are invaluable in such cases. It was owing to a conservator’s opinion, expertise and conviction that lifting the sarcophagus is possible to achieve without endangering the historic surroundings, that the decision to commence exhumation work was made.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 25; 9-18
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Dostosowanie Zamku Królewskiego na Wawelu do potrzeb osób z ograniczeniami ruchu
Adaptation of the Wawel Royal Castle to the needs of people with mobility impairments
Autorzy:: Jeżowski, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2202005.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
Tematy:: Wawel
Zamek Królewski na Wawelu
dziedzictwo
bariery architektoniczne
Wawel Royal Castle
architectural barriers
heritage
Opis:: Zamek Królewski na Wawelu corocznie jest odwiedzany przez ok. półtora miliona ludzi. Wzgórze wawelskie jest praktycznie dostępne dla osób niepełnosprawnych. Wnętrza zamkowe, udostępnione dla zwiedzających przez dwie klatki schodowe od strony Dziedzińca Arkadowego, nie były dostępna dla poruszających się na wózkach. W trakcie prac prowadzonych w latach 2017–2019 w ramach unijnego projektu pt. „Wawel – dziedzictwo dla przyszłości” w obiekcie zlikwidowano liczne bariery architektoniczne w formie progów, pojedynczych stopni przed wejściami na krużgankach i innych oraz wybudowano dźwig (windę) w miejscu klatki schodowej pochodzącej z czasów Generalnego Gubernatora Hansa Franka. W artykule szczegółowo opisano wykonane roboty budowlane wewnątrz budynku i na krużgankach oraz budowę nowoczesnego dźwigu, specjalnie skonstruowanego na potrzeby Zamku. Podano jego szczegółowe parametry. Dokonano próby oceny przedsięwzięcia przy przyjęciu siedmiu zasad konserwatorskich jako kryteriów do oceny. Treść wzbogacają liczne unikatowe zdjęcia wykonane przed i w trakcie prac oraz współcześnie we wnętrzach szybu, niedostępnego dla oczu użytkowników. Tekst w przystępny sposób przybliża czytelnikowi prace związane z budową dźwigu w obiekcie zabytkowym zgodnie z zasadami konserwatorskimi, może być przydatny przy szkoleniu konserwatorów zabytków jako studium przypadku.
Wawel Royal Castle is visited by about one and a half million people every year. Wawel Hill is virtually accessible to people with disabilities. The castle's interiors, accessible to visitors via two staircases on the side of the Arcade Courtyard, were not accessible to wheelchair users. During the works carried out in 2017-2019 as part of the EU project "Wawel Castle – Heritage for the Future", numerous architectural barriers in the form of thresholds, single steps in front of the entrances on the cloisters and others were eliminated in the building, and an elevator was built in place of the staircase dating back to the time of General Governor Hans Frank. The article describes in detail the construction work carried out inside the building and on the cloisters, as well as the construction of a modern crane, specially constructed for the Castle. Its detailed parameters are given. An attempt was made to evaluate the project using seven conservation principles as criteria for evaluation. The content is enriched by numerous unique photos taken before and during the works and today inside the shaft, inaccessible to the eyes of users. The text brings the reader closer to the work of constructing a crane in a historic building in accordance with conservation principles in an accessible way, and can be useful for training conservationists as a case study.
Źródło:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2022, 14; 103--119
2543-6422
Pojawia się w:: Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wawelski spór Stanisława Tomkowicza z Adolfem Szyszko-Bohuszem
The Wawel dispute between Stanisław Tomkowicz and Adolf Szyszko-Bohusz
Autorzy:: Czubiński, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/218384.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:: Tomkowicz Stanisław
Szyszko-Bohusz Adolf
Zamek Królewski na Wawelu
Wawel
konserwacja zabytków
Wawel Royal Castle
heritage conservation
Opis:: W latach 1908-1909 pojawił się istotny spór pomiędzy środowiskiem krakowskich konserwatorów zabytków a Centralną Komisją Konserwatorską w Wiedniu o metodę restauracji zamku królewskiego na Wawelu. Jego personifikacją był konflikt pomiędzy Maxem Dvořákiem reprezentującym stanowisko purystyczne oraz Stanisławem Tomkowiczem, który był zwolennikiem restauracji historycznej. Podobny w wymowie konflikt pojawił się w latach 20. pomiędzy Tomkowiczem a Adolfem Szyszko-Bohuszem prowadzącym wtedy prace konserwatorskie na Wawelu. Tym razem jednak to Tomkowicz reprezentował poglądy zbliżone do puryzmu w przeciwieństwie do Szyszko-Bohusza, który okazał się zwolennikiem bardziej swobodnego prowadzenia prac konserwatorskich na Wawelu, swoją metodę nazwał „neutralną” lub „poza czasem”. Konflikt zantagonizował częściowo środowisko konserwatorów polskich, jego zwycięzcą okazał się Szyszko-Bohusz, konsekwentnie realizując swoją wizję restauracji zamku wawelskiego.
In the years 1908-1909, a vital quarrel broke out between the environment of monument conservators in Krakow and the Central Conservation Commission in Vienna concerning the restoration method of the Wawel Royal Castle. Its personifi ed version was the conflict between Max Dvořák, representing a purist attitude, and Stanisław Tomkowicz who was in favour of historical restoration. A similar conflict occurred during the 1920s between Tomkowicz and Adolf Szyszko-Bohusz carrying out conservation work in the Wawel Castle then. That time, however, it was Tomkowicz who represented views close to purism, in contrast to Szyszko-Bohusz who favoured a freer manner of conducting conservation work in the Wawel Castle, and called his method “neutral” or “beyond time”. The conflict partially divided the milieu of Polish conservators, but its winner turned out to be Szyszko-Bohusz by consequently realizing his vision of the Wawel Castle restoration.
Źródło:: Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 36; 38-45
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:: Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: REKONSTRUKCJA I KREACJA W ODNOWIE ZAMKU NA WAWELU
RECONSTRUCTION AND CREATION IN THE RESTORATION OF WAWEL CASTLE
Autorzy:: Stępien, Piotr M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/537015.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: WAWEL CASTLE - RECONSTRUCION AND CREATION
odnowa zamku na Wawelu
Tomasz Pryliński
Zygmunt Hendel
„Pochód królów”
realizacje Adolfa Szyszko-Bohusza
strop kasetonowy
rezerwaty archeologiczne
uporządkowanie Wawelu
Opis:: The damage incurred by the partitioning authorities meant that in 1905 the condition of Wawel Castle was that of advanced devastation. Consequently, its restoration entailed the permanent question whether to recreate the historical form of the damaged elements or rather to introduce new ones, proposed by the designer? In the first restoration (1881-1882) architect Tomasz Pryliƒski referred to the shape of the Castle from the first half of the seventeenth century. Due to the degree of its devastation and gaps in the documents, a number of elements resembled more design creation than reconstruction. The study served as a base for a restoration project proposed in 1907-1908 by Zygmunt Hendel, which, in turn, became the topic of a controversy involving the Cracow conservators and Max Dvofiák, who opposed the reconstruction of the damaged components and even the removal of the walled up parts of the gallery. The discussion produced a compromise, which proved to be conducive for Wawel Castle. In work completed up to 1914 the recreation of the historical state remained predominant and corresponded to the premises of the scientific restoration of this monument of national history. This was also the time of several unrealised projects relating to Wawel, in which artistic creation prevailed over conservation principles. The two most important are Acropolis by Stanisław Wyspiański and Władysław Ekielski, and Pochód Królów (Royal Procession) by Wacław Szymanowski. Adolf Szyszko-Bohusz, supervisor of the Castle’s restoration in 1916-1939 and 1945-1946, proposed more moderate solutions. He achieved, i. a. the recreation of the majority of the Castle interiors, a new composition of the main entrance, and a number of elements in the Castle elevations. The archaeological reservations around the relics of the rotunda of St. Felix and St. Adauctus, and in the western wing of the Castle, comprised truly pioneering proposals. Both contain a creative element, albeit of a new variety, i.e. the conservation arrangement. In the four conceptions concerning the whole Hill, the realised elements were those of greatest value, while the rejected ones were contrary to Wawel’s historical character. Wawel Hill managed to survive the German occupation unscathed, but was subjected to a number of harmful redesigning ventures. The ensuing damage of the historical complex called either for the recreation of its earlier state or creative reconstruction. The post-war resignation from stately functions in favour of purely museum ones contributed to a new trend. Prof. Witold Minkiewicz negated the conception of monumental buildings, and recognised adaptation to a historical environment to be the suitable solution. It is precisely this current which is represented by the restoration of Złodziejska (Thieves) Tower and the adjoining newly erected administrative building no. 8. The restoration of the western wing of the palace (Prof. Alfred Majewski) attempted to make use of the “reconstruction” trend combined with partial recreation referring to the general character of the Renaissance interiors. On the other hand, the gate wing interiors have been granted the nature of an architectural reservation. Successive realisations within the range of archaeologicalarchitectural reservations include the so-called inner courtyard featuring a display of the foundations of mediaeval edifices and “The Lost Wawel” exhibition. The author of the shows in the Treasury and the Armoury (Prof. Młodzianowski) applied simple modernistic forms. The reconstruction encompasses the southern section of the mediaeval walls, re-created only to a certain height. The next stage in the restoration of Wawel Castle has been determined by the realisation of a complex conservation programme, conducted since 1990 under the supervision of Prof. Jan Ostrowski, the present-day Director of the Royal Castle on Wawel Hill. Its premises foresee the inclusion not only of the historical strata of assorted buildings on Wawel Hill but also previous conservation. This approach does not exclude a number of corrections, as long as the essential elements of the historical assumptions had been recreated incorrectly. The recreation of the Royal Gardens complex remains an important task within the whole programme. Pertinent studies made it possible to precisely reconstruct various architectural elements (design by P. Stępień, J. Smólski, S. Karczmarczyk). A discovered fragment of brick paths from the sixteenth century proved decisive for the future trend of recreating the garden composition, The restoration of the paved surface of the Arcaded Courtyard (design: J. Kisielewski, Z. K. Baster) and the reconstruction of the roof of Senatorska (Senators’) Tower (design: P. Stępień, S. Karczmarczyk) have been treated as a necessary supplement of the Castle’s restoration. For the purposes of the conservation of Sandomierska Tower (authors: vide supra) use has been made of certain elements of the reconstruction of historical forms and contemporary creation, with the assumption of full harmony between the latter and the tower’s architecture. The authors of the restoration of building no. 5, redesigned upon several occasions in the nineteenth and twentieth century, have opted for correcting the elevation architecture by adapting this building to the entire complex. In the course of the century-long restoration of Wawel Castle artistic creation gradually made way for conservation arrangement. Today, reconstruction and creation are applied cautiously, and are predominated by undertakings of a preserving, securing and museum nature. The revival of Wawel Castle was impossible, however, without the recreation of historical elements and the installation of newly designed ones. The author believes that such solutions should be used with moderation and responsibility as measures serving for the reintegration of the historical monument, and not as a goal in itself.
Źródło:: Ochrona Zabytków; 2007, 2; 27-50
0029-8247
Pojawia się w:: Ochrona Zabytków
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Karolina Lanckorońska (1898–2002). W stu dwudziestą rocznicę urodzin
Karolina Lanckorońska (1898-2002) One Hundred And Twentieth Birth Anniversary
Autorzy:: CHYNCZEWSKA-HENNEL, TERESA
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/561648.pdf
Data publikacji:: 2018-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:: Karolina Lanckorońska
Komarno
Ravensbrück
Rzym
Wspomnienia wojenne
profesor
historyk sztuki
żołnierz
edytorka
Fundacja Lanckorońskich
ofiarodawczyni
dary
Zamek Królewski w Warszawie
Wawel
Rome
War memories
professor
art historian
soldier
editor
Lanckoroński Foundation
donor
gifts
Royal Castle in Warsaw
Wawel Castle
Opis:: W sierpniu 2019 roku mija 120 rocznica urodzin niezwykłej kobiety. Urodziła się w Wiedniu, jej ojcem był Karol Lanckoroński, kolekcjoner, historyk sztuki, matka Małgorzata Lichnovsky. Karolina Lanckorońska była pod ogromnym wpływem swego ojca i zawsze czuła się Polką. Była historykiem sztuki i jako pierwsza kobieta w Polsce została docentem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas II wojny światowej żołnierz AK, aresztowana przez hitlerowców, skazana na śmierć, więziona była w obozie w Ravensbrück. Po wojnie zamieszkała w Rzymie. Poświęciła się pracy dla kultury i nauki polskiej. Była współzałożycielką Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie oraz Fundacji Lanckorońskich z Brzezia. Otrzymała wiele odznaczeń polskich i zagranicznych oraz doktoraty honoris causa Uniwersytetów Jagiellońskiego i Wrocławskiego. Jest autorką wielu artykułów naukowych, wspomnień, redakcji i książki Wspomnienia wojenne. Podarowała na Zamek Królewski w Warszawie oraz na Wawel bezcenną kolekcję dzieł sztuki odziedziczoną po ojcu. Była niezwykłym człowiekiem, niedościgłym wzorem szlachetnej patriotki.
In August 2019, there is the 120th anniversary of the birth of an extraordinary woman. She was born in Vienna, her father was Karol Lanckoroński, collector, art historian, mother Małgorzata Lichnovsky. Karolina Lanckorońska was under the influence of her father and she always felt Polish. She was an art historian and was the first woman in Poland to become a lecturer (docent) at the Jan Kazimierz University in Lviv. During World War II, being a Home Army soldier, she was arrested by the Nazis, sentenced to death and imprisoned in the Ravensbrück camp. After the war, she lived in Rome. She devoted herself to work for Polish culture and science. She was a co-founder of the Polish Historical Institute in Rome and the Lanckoronski Foundation from Brzezia. She received many Polish and foreign decorations and doctorate honoris causa of Jagiellonian and Wroclaw Universities. She is the author of many scientific articles, memoirs, editors and the book War Memories. She donated to the Royal Castle in Warsaw and to Wawel Castle an invaluable collection of works of art inherited from her father. She was an extraordinary person, an unattainable model of a noble patriot.
Źródło:: Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2018, 2(5); 9-23
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:: Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Glosa do rozważań Marcina Szelesta o postaci Marcina Leopolity
A Gloss on Marcin Szelest’s Discussion of Marcin Leopolita
Autorzy:: Zwolińska, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30040077.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Marcin Leopolita
compositor cantus
dwór królewski
Zygmunt II August
Katarzyna Habsburżanka
organarius
szkoła zamkowa na Wawelu
royal court
Sigismund II August
Catharine of Austria
Wawel castle school
Opis:: W artykule podjęto wybrane wątki dotyczące biografii Marcina Leopolity, obecne w niedawnej, ważnej publikacji Marcina Szelesta (Muzyka 2022/4). Przedstawiono źródła pomocne w ocenie czasu zatrudnienia kompozytora na dworze Zygmunta Augusta i okoliczności powstania zaginionego zbioru Cantiones Ecclesiasticae oraz domniemanej aktywności Marcina jako dworskiego organisty. Wspomniano też o próbach łączenia postaci kompozytora z Marcinem ze Lwowa, czynnym w połowie XVI w. jako rektor szkoły zamkowej na Wawelu.
This article addresses selected aspects of Marcin Leopolita’s biography as taken up by Marcin Szelest in his important recent paper (Muzyka, 2022/4). Sources for the study of Leopolita’s employment at the court of King Sigismund II Augustus are discussed, along with the circumstances behind his composing of the now lost Cantiones Ecclesiasticae and his hypothetical post as court organist. Earlier attempts to link the composer to the figure of Marcin of Lwów, rector of the Wawel castle school in Kraków in the mid-sixteenth century, are also mentioned.
Źródło:: Muzyka; 2024, 69, 1; 105-118
0027-5344
2720-7021
Pojawia się w:: Muzyka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The Characteristics of Italian Collections of Gilt Leather as an Element of the Research into the Provenance of the Gilt-Leather Wall Hangings in Wawel Royal Castle
Charakterystyka kolekcji włoskich złoconych skór jako wstęp do badań nad pochodzeniem obić kurdybanowych w Zamku Królewskim na Wawelu
Autorzy:: Sieradzka-Malec, Ojcumiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/11342161.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:: The Wawel Royal Castle
Italian Collections of Gilt Leather
Baroque period
castle in Moritzburg
zamek króewski na Wawelu
włoska kolekcja zdobionych skór
barok
zamek Moritzburg
Opis:: The Wawel Royal Castle is home to a large collection of gilt-leather upholstery from the Baroque period (1720s). They were not part of the original furnishing of the Wawel Caste, but were acquired in 1930s from the castle in Moritzburg, the seat of Elector of Saxony and King of Poland, Augustus II the Strong. In the course of complex studies on these wall hangings, the question of their provenance has not been investigated yet. Knowing that the king was interested in gilt leather from Venice, I am focusing on the collections found in several regions of Italy. The largest assemblage of gilt leather in Europe can be found in Palazzo Chigi in Ariccia. Thanks to the preserved archival materials of the Chigi family, their provenance has been linked to Roman workshops, even the names of craftsmen, and the dates of origin have been established, which is an extraordinarily rare exception. When it comes to other collections found in Rome, Umbria, Tuscany and Bologna, there is no data concerning the provenance of the pieces of art, nor the palce and source of their purchase. The largest collections of gilt leather can be found in two museums: the Stefano Bardini and the Stibbert museums, which constitute the embodiment of the collecting passion characteristic of the late 19th century. When compared with the leathers from Kraków, the Italian ones are earlier, as most of them are dated to the 17th century, they also differ in their decorative patterns and character respectively. Their decorations (the arrangement and motifs) echo the patterns used on fabrics. Unfortunately, in the archival material investigated and presented here there are no examples of gilt wall hangings that are decoratively analogous to the ones found in the collection of the Wawel Castle. In regards to the techniques used, the gilt leathers from Kraków feature those with a flat surface, variegated with the aid of punching, and with patterns highlighted with paint, which were most often manufactured in Italy. The technological aspects, however, cannot confirm where a given piece was made, as flat gilt leather was produced in other European countries. Similarly the place of origin cannot be determined by the analysis of the type of punching used. On account of that, the topic requires further investigation, with emphasis on the study of Venetian workshops.
W Zamku Królewskim na Wawelu znajduje się duży zespół złoconych malowanych obić skórzanych z okresu baroku (l. 20 w. XVIII). Nie stanowiły one pierwotnego wyposażenia wawelskiej rezydencji, ale zostały nabyte w l. 30 w. XX z zamku Moritzburg, siedziby elektora saskiego i króla polskiego Augusta II Mocnego. W wielowątkowej problematyce dotyczącej tych tapet, zagadnienia proweniencji nie zostały dotychczas opracowane. Bazując na wskazówce o zainteresowaniu władcy kurdybanami z Wenecji, prezentuję kolekcje w kilku regionach Włoch. Największy w Europie zbiór złoconych skór zdobi pałac Chigich w Aricci. Dzięki zachowanym archiwaliom rodziny, można dokładnie wskazać miejsce ich wytworzenia: warsztaty rzymskie, nazwiska kurdybanników oraz dokładny czas, co stanowi cenny wyjątek. W odniesieniu do innych zbiorów w Rzymie, a także w Umbrii, Toskanii oraz Bolonii nie istnieją zazwyczaj informacje związane z proweniencją dzieł, a nawet również z miejscem i źródłem ich zakupu. We Florencji większe kolekcje złoconych skór znajdują się w dwóch muzeach: Stefano Bardini i Stibbert, stanowiąc wyraz antykwarycznego zbieractwa 2 poł. XIX w. W stosunku do obić z Krakowa, włoskie obiekty są wcześniejsze, gdyż większość datowanych jest na w. XVII, o odmiennej ornamentyce i charakterze. Dekoracja (układ, motywy) stanowi nawiązanie do wzornictwa stosowanego na tkaninach. Niestety w zapoznanym i przedstawionym materiale zabytkowym, nie występują przykłady złoconych tapet analogiczne w warstwie dekoracyjnej do istniejących na zamku na Wawelu. Z punktu widzenia techniki złocone obicia z krakowskiej rezydencji reprezentują, wytwarzane najczęściej we Włoszech, skóry o powierzchni płaskiej, różnicowanej za pomocą puncowania, ze wzorem zaznaczonym farbą. Aspekty technologiczne, nie mogą jednak przesądzać o miejscu powstania obiektu, wobec wytwarzania kurdybanów płaskich również w innych krajach Europy. Podobnie wyróżnika geograficznego nie stanowią zastosowane typy punc. Wobec powyższych wniosków temat wymaga kontynuowania, zwłaszcza badanie działalności warsztatów w Wenecji.
Źródło:: Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 2; 45-75
0867-8294
Pojawia się w:: Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Gilt-leather wall hangings that have been identified in Venice are identical to those that adorn the interiors of Wawel Royal Castle in Kraków (Cracow)
Odnalezione w Wenecji złocone obicia ścienne identyczne ze zdo- biącymi wnętrza Zamku Królewskiego na Wawelu w Krakowie
Autorzy:: Sieradzka‑Malec, Ojcumiła
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1597197.pdf
Data publikacji:: 2018-06-30
Wydawca:: Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:: Złocone skóry
kurdyban
obicia ścienne
Wenecja
Pałac Vendramin Calergi (Non nobis Domine)
Muzeum Correr
Zamek Królewski na Wawelu w Krakowie
wyposażenie wnętrz
Gilt leather
cordovan
wall hangings
wall coverings
Venice
Palace (Palazzo) Vendramin Calergi (Non nobis Domine)
Museum Correr (Museo Correr)
Wawel Royal Castle in Kraków
interior decoration
Opis:: Research carried out on the important collection of gilt-leather wall hangings at Wawel Royal Castle leaves a key matter unsolved, namely the exact provenance of the articles. In spite of the practice of repeating designs in works in this branch of craftsmanship, attempts thus far to find analogous pieces in Italy had not garnered positive results. A few indications in primary sources point to a large centre of gilt leather production – Venice. The main subject of this article is the presenta tion of identical gilt-leather articles that have been found in Venice, a factor which can be taken as proof of the Venetian provenance of the Kraków collection. The essay provides additional arguments support ing this thesis, citing analogous and characteristic features of the gilt- leather wall hangings in Wawel Castle and Venetian collections.
W badaniach znacznego zespołu złoconych skórzanych obić ścien nych, zdobiącego barokowe wnętrza Zamku Królewskiego na Wa welu, podstawową kwestią do ustalenia nadal pozostaje miejsce jego wytworzenia. Dotychczasowe próby znalezienia analogicznych obiek tów na terenie Włoch, pomimo powtarzalności tych dzieł rzemio sła artystycznego, nie przyniosły pozytywnych rezultatów. Nieliczne wskazówki w materiale źródłowym wskazywałyby na duże centrum wyrobu złoconych skór – Wenecję. Głównym tematem artykułu jest zaprezentowanie identycznych kurdybanów odnalezionych w Wene cji, co można uznać za dowód pochodzenia omawianej kolekcji z mia sta na lagunie. W artykule podano dodatkowe argumenty za tą hipote zą, przytaczając cechy analogiczne i charakterystyczne dla złoconych tapet w zamku wawelskim i w zbiorach weneckich.
Źródło:: Perspektywy Kultury; 2018, 21, 2; 167-192
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:: Perspektywy Kultury
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Wawel Castle" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język