Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Warsaw Citadel" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Muzeum Katyńskie na terenie Cytadeli Warszawskiej – obiekt historyczny w interpretacji nowoczesnej architektury muzealnej
Katyń Museum in the Warsaw Citadel – historic object in the interpretation of modern museum architecture
Autorzy:
Białkiewicz, J. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217686.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Muzeum Katyńskie
Cytadela Warszawska
pracownia „Maksa”
BBGK Architekci
Jerzy Kalina
architektura kontekstualna
Katyń Museum
Warsaw Citadel
“Maksa” designing office
contextual architecture
Opis:
Muzeum Katyńskie to wyjątkowa i wyróżniająca się w skali europejskiej realizacja, która znalazła się w finale prestiżowego konkursu o nagrodę Ludwiga Miesa van der Rohe 2017. Zaprojektowana przez polskich architektów na terenie zabytkowej Cytadeli Warszawskiej, nacechowana silną symboliką, łączy różne formy artystycznego wyrazu: architekturę, rzeźbę oraz architekturę zieleni. Projekt, choć na wskroś nowoczesny, nie wchodzi w żaden konflikt z zastaną XIX-wieczną budowlą. Twórcy muzeum dokonali nie przebudowy, lecz istotnie adaptacji fragmentu Cytadeli, zrealizowanej z dużym szacunkiem dla jej oryginalnego planu przestrzennego i historycznych materiałów. Muzeum Katyńskie to wielkie dzieło pamięci dla przyszłych pokoleń, edukacji historycznej i ekspozycji prawdy na temat zbrodni katyńskiej dokonanej przez Sowietów na 22 tysiącach Polaków stanowiących elitę narodową.
Katyń Museum is a unique realisation, outstanding on the European scale, which were among the five runners-up for the prestigious Ludwig Mies van der Rohe Award 2017. Designed by Polish architects within the historic Warsaw Citadel, strongly symbolic, it combines various forms of artistic expression: architecture, sculpture and landscape architecture. The project, though entirely modern, does not come into conflict with the existing 19th-century building. Museum creators did not carry out a conversion but, indeed, an adaptation of a fragment of the Citadel, realised with immense respect for its original spatial plan and historic materials. Katyń Museum is a great commemorative work for future generations, historical education and exposing the truth about the Katyń Massacre perpetrated by the Soviets on 22 thousands of Poles who were the national elite.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2017, 52; 59-73
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The history of the railway bridges by the Citadel in Warsaw
Historia mostów kolejowych pod Cytadelą w Warszawie
Autorzy:
Bladyniec, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/230831.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
most
cytadela
zniszczenie
historia
odbudowa
kratownica stalowa
Warszawa
bridge
Citadel
destruction
history
reconstruction
steel truss
Warsaw
Opis:
In 1875 a steel railway bridge was built in northern Warsaw. It had seven spans of 66.22 m and two spans of 15.24 m. In 1908 the second railway bridge was built downstream of the older one. The spacing of supports and spans were the same as in the older bridge. During World War I, both bridges were blown up and then rebuilt, first temporarily and then permanently. Again both were blown up in 1944. In 1945, a temporary crossing was built. In 1947 a permanent bridge was rebuilt, partially replacing rivets with welding. On the pillars of the older bridge, the Gdański Bridge was built (not in this study). In 1963 welded connections were strengthened, in 1980 the structure of the northern track was replaced. In 2016, the northern track was renovated. The replacement of the structure of the southern track is ongoing since 2018.
W 1873 roku władze rosyjskie podjęły decyzję o budowie Linii Obwodowej łączącej linie kolejowe Warszawa – Wiedeń, Warszawa – Petersburg i Warszawa – Terespol. Budowa wymagała nowej przeprawy przez Wisłę. Wybrano konstrukcję typu amerykańskiego z równoległymi pasami i krzyżulcową kratą. Nowa przeprawa miała liczyć siedem swobodnie podpartych przęseł kratownicowych po 66,22 m rozpiętości podporowej oraz dwóch niewielkich przęseł brzegowych o konstrukcji blachownicowej i rozpiętości po 15,24 m. Dźwigary mostu miały wysokość 6,02 m i rozstaw 5,18 m. Przeprawa była dwupoziomowa. Górną jej część przewidziano dla ruchu kolejowego z pojedynczym, specjalnym torem o czterech szynach (zespolonym). Dolna część mostu została natomiast przewidziana dla ruchu pieszego i kołowego. Budowa rozpoczęła się w kwietniu 1873. Ustrój niosący wykonano ze stali zlewnej z Anglii. Stalowa blacha pochodziła z Belgii, cement z Anglii, a granit na oblicowanie podpór ze Szwecji. Przyczółek na prawym brzegu Wisły i wszystkie filary posadowiono na stalowych kesonach, zaś przyczółek lewobrzeżny bezpośrednio na gruncie. Zasadnicze roboty przy budowie mostu zakończono do lutego 1875. 19 listopada 1875 miał miejsce urzędowy odbiór mostu. Ruch kolejowy przez most stopniowo wzrastał. Ponieważ był on zaprojektowany z myślą o lokomotywach o nacisku 13 ton na oś, nie mogły się nim poruszać parowozy nowego typu o nacisku 20 ton na oś. Zapadła zatem decyzja o budowie drugiego mostu kolejowego przy Cytadeli, a także o przebudowie istniejącego w celu zwiększenia jego nośności. Opracowano nowy projekt. Nowy, dwutorowy most kolejowy przy Cytadeli zlokalizoano 32 m w dół rzeki względem starego. Jego filary umieszczono w osiach starych, a rozpiętości przęseł były takie jak w sąsiedniej przeprawie. Ustrój składał się w dwóch swobodnie podpartych, stalowych dźwigarów kratownicowych. Były one oddzielne dla każdego toru, spoczywały jednak na wspólnych podporach. Pasy górne i dolne kratownic były względem siebie równoległe; ich rozstaw wynosił 3,42 m, a wysokość 6 m – tyle samo, co w starym moście. Ruch miał odbywać się po górnej części dźwigarów. Na każdym z nich ułożone miały zostać po jednym torze zespolonym złożonym z czterech szyn.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2019, 65, 1; 157-169
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies