Temat: Wars - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Росія проти України: історичний фронт
Rosja kontra Ukraina: front historyczny
Autorzy:: Doroshko, Mykola
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31343710.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Ukraine
Russia
wars of memory
historical politics
Ukrainian state-building traditions
Ukraina
Rosja
wojny pamięci
polityka historyczna
ukraińskie tradycje państwotwórcze
Україна
Росія
війни пам’яті
історична політика
українські державотворчі традиції
Opis:: Невід’ємною складовою відносин України і Росії є «війни пам’яті». Сучасна російсько-українська війна є не лише війною за українську територію, що її прагне захопити РФ, але й протистоянням між українським світом, як органічною частиною Європи, та так званим «русским миром», в основу якого покладено ідею імперського реваншу. Автор вважає, що справжньою суттю українсько-російських відносин є протидія українського світу планам Росії (Московії) поглинути Україну, що триває вже кілька століть.
«Memory wars» are an integral part of relations between Ukraine and Russia. The modern Russian-Ukrainian war is not only a war for Ukrainian territory, which the Russian Federation seeks to capture, but also a confrontation between the Ukrainian world, as an organic part of Europe, and the so-called "Russian world", which is based on the idea of imperial revenge. The author believes that the real essence of Ukrainian-Russian relations is the opposition of the Ukrainian world to the plans of Russia (Muscovy) to absorb Ukraine, which has been going on for several centuries.
„Wojny pamięci” są integralną częścią stosunków między Ukrainą a Rosją. Współczesna wojna rosyjsko-ukraińska to nie tylko wojna o terytorium Ukrainy, które chce przejąć Federacja Rosyjska, ale także konfrontacja światu ukraińskiego, jako organicznej części Europy, u podstaw którego leży idea imperialnej zemsty. Autor uważa, że prawdziwą istotą stosunków ukraińsko-rosyjskich jest trwający od kilku stuleci sprzeciw świata ukraińskiego wobec planów Rosji (Moskwa) wchłonięcia Ukrainy.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 141-153
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Постаць немца ў беларускай ваеннай прозе ХХ стагоддзя
The image of a German in Belarusian war prose in the 20th century
Autorzy:: Tracciak, Zoja
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2118244.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Belarusian war prose
wars of the 20th century
image of a German
social realism
Opis:: The article is devoted to Belarusian war prose in the 20th century which portraits a German who has been presented as an enemy, a nonconformist rejecting official ideology, and an ethnic German outside Germany. Specific common features that characterize works written by Z. Biadulia, A. Harodnia, C. Hartny, M. Harecki, E. Samujlionok with A. Adamovič, V. Bykaŭ, L. Dajnieka, I. Čyhrynaŭ heritage have been revealed. A tendency to abandon a simplified image of a German as an enemy popular in the 1940s–50s has been pointed out.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2019; 173-188
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Да праблемы спецыфiкi аўтарэфлексii ў беларускай ваеннай прозе ХХ стагоддзя
Specific nature of self-reflection in the 20th century Belarusian military prose
Autorzy:: Tratsiak, Zoya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2131023.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:: Belarusian war prose
historical prose
wars of the 20th century
self-reflection
Opis:: The article is devoted to some self-reflection examples in the 20th century Belarusian military prose. The role of Lev Tolstoy’s ouvre in the formation of the artistic method of Belarusian writers who embodied the events of the First and the Second World Wars has been considered. The ways how to awake the interest to Belarusian literature devoted to 1914–1918 thanks to the national historical prose of the second half of the 20th century are determined (for example, the novel ‘Refugees’ by V. Karamazau). The references to foreign military prose (books by E.M. Remarque or E. Junger) present in the books of Belarusian writers of the second half of the 20th century have been discussed.
Źródło:: Białorutenistyka Białostocka; 2021; 215-222
2081-2515
Pojawia się w:: Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Війни Історичної Пам’яті: Суспільні Спонуки
Wars of Historical Memory: Social Objectives
Autorzy:: Tkachenko, V.
Yakuba, V.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1070527.pdf
Data publikacji:: 2020-09-29
Wydawca:: National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:: the Molotov-Ribbentrop Pact
World War II
the Holocaust
the European Parliament resolution of September 19 2019
historical policy
historical narrative
“wars of historical memory”
the concept of “good and evil”
історична політика
історичний наратив
«війни історичної пам’яті»
концепція «добра і зла»
пакт молотова-ріббенропа
друга світова війна
голокост
резолюція європарламенту від 19 вересня 2019 р.
Opis:: The article is a study of the wars of historical memory. The process of increasing use of the historical past in the public life of the present is considered. History has become a political tool through which one or another socio-political system is legitimized or delegitimized. In a number of countries, laws have been passed to punish those who write “wrong”. Real “wars of historical memory” have broken out in international relations. The ethnicization of history and the establishment of narratives about one’s own nation as exclusively a “victim of history” are gaining momentum, which requires special treatment and appropriate compensation. In particular, the initiators of the proclamation of “wars of historical memory” in different countries are not the same. Remembrance wars are often declared at the highest level, involving officials, including heads of state, who “rebuff” and “put in place the wrongdoers”, reminding the nation of the nation’s incurable wounds and the terrible crimes of its neighbors. Objectively, the question of the social motives of the “wars of historical memory” is brewing. The authors share the view that the main reason is the escalation of the confrontation between Russia and the collective West. Historical politics, which has taken the form of “wars of historical memory”, is a symptom rather than a cause of this confrontation. It has been analyzed that the politicization of historical memory often leads to negative consequences, and there is no easy way out of this situation. And it is difficult to find that decisive link, undertaking which it would be possible to pull out the whole chain of pressing problems. At the same time, it must be acknowledged that the controversy over the role of the Soviet Union in World War II has not been annihilated, but has intensified amid escalating tensions between East and West. Summarizing the evolution of “wars of historical memory” to a sharp aggravation, Marlene Laruel noted: “I interpret the wars for historical memory between Poland, the Baltic states and Ukraine, on the one hand, and Russia, on the other, as narrative «related to the exclusion of Russia from Europe or inclusion in it”.
Стаття є дослідженням війн історичної пам’яті. Розглядається процес усе зростаючого використання історичного минулого в суспільному житті сьогодення. Історія стала політичним інструментом, за допомогою якого легітимізується чи делегітимізується та чи інша соціально-політична система. У низці країн були прийняті закони про покарання тих, хто пише «неправильно». У міжнародних відносинах спалахнули справжні «війни історичної пам’яті». Набирає сили етнізація історії та утвердження наративів про власну націю як виключно «жертву історії», що вимагає до себе особливого ставлення й належної компенсації. Зокрема, ініціатори проголошення «війн історичної пам’яті» в різних країнах не одні і ті ж. Часто війни пам’яті проголошуються на найвищому рівні – в них беруть участь офіційні особи, включаючи глав держав, які «дають відкоша» і «ставлять на місце неправих», нагадують про незаживаючі рани нації й про страшні злочини сусідів. Об’єктивно назріває питання про суспільні спонуки «війн історичної пам’яті». Автори поділяють точку зору, що головна причина полягає у загостренні протистояння між Росією і колективним Заходом. Історична політика, яка набула вигляду «війн історичної пам’яті», є скоріше симптомом, а не причиною цього протистояння. Проаналізовано, що політизація історичної пам’яті досить часто призводить до негативних наслідків, і легкого виходу із цієї ситуації не проглядається. І важко знайти ту вирішальну ланку, взявшись за яку можна було б витягнути увесь ланцюг назрілих проблем. Тим часом слід визнати, що полеміка навколо ролі Радянського Союзу у Другій світовій війні не виникла знічев’я, вона загострилася на фоні посилення напруги між Сходом і Заходом. Узагальнюючи еволюцію «війн історичної пам’яті» до жорсткого загострення, Марлен Ларюель зазначав: «Я інтерпретую війни за історичну пам’ять між Польщею, прибалтійськими державами і Україною, з одного боку, і Росією – з другого, як «стратегічний наратив», пов’язаний із виключенням Росії із Європи або включенням в неї».
Źródło:: Проблеми всесвітньої історії; 2020, 12; 7-25
2707-6776
Pojawia się w:: Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Второй Всебелорусский конгресс (июнь 1944): забытая страница истории наших восточных соседей
The Second All-Byelorussian Congress (June 1944): a forgotten page of our eastern neighbors’ history
Autorzy:: Червонная (Czerwonnaja), Светлана (Swietłana)
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2189177.pdf
Data publikacji:: 2014-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: rezultaty II wojny światowej
ruchy narodowe ludów Związku Radzieckiego w nadzwyczajnych warunkach wojny i okupacji
kontrasty interpretacji historiograficznej wydarzeń lat 40. XX wieku
Results of the II World War
national movements of the Soviet Union peoples in the war’s and occupation’s extraordinary circumstances
historiography’s contrasts in the events’ interpretation of the 1940s years
Opis:: The second All-Belarusian Congress (after the First Congress in 1917, which laid the foundations of the Belarusian national statehood) was held in Minsk on June 27, 1944 on the eve of Soviet Army invasion in the capital of Belarus (‘liberation’ of Minsk from Nazi occupation). In Soviet historiography, this Congress was treated unambiguously negative as a criminal ‘gathering’ of Hitler’s henchmen. Official historiography of Soviet Belarus ignored this event. Several generations of citizens grew up in the post-war decades who had no idea about the Second Congress, its decisions and speeches that were voiced from the tribune. The task of overcoming this ignorance is still relevant which, of course, does not exclude the development of modern critical thinking about political and ideological positions of the national movement leaders of that dramatic era. This problem is connected with concurrent need to revise the view at the Second All-Belarusian Congress, which was dominant in science and political journalism of Eastern European countries, particularly in Polish historical literature – until 1989 in Polish emigre circles and in the last decades in Polen itself. Here this Congress was well know (down to the smallest detail in the memory of eyewitnesses of what happened in June 1944) and discussed openly. Irreconcilable contradictions between Poland and Belarus and anti-Polish sentiment of the Congress were often emphasized. Allegedly, Congrees participants were more concerned about the imaginary ‘Polish threat’ rather than salvation of their country from the Nazi and Soviet occupation in those tragic days (the last days of their stay in the native land). Based on the sources found in archives and examined by the author, primarily the full transcript of the Congress, we can imagine that the content and emotional speeches of Congress delegates (chairman Yauhim Kipel, head of the Belarusian Central Rada Radoslav Austroysky / Ostrovsky, Archbishop of Mogilev and Minsk – Filafey, General Constance Ezavitov, Master M. Shkelionk and culture referent – Nadzeiya Mizkevich) were aimed at protecting the Belarusian national statehood and culture against the threat of degeneration in the USSR. Great moral value in the perspective of revival of the Belarusian state and political activities in the strategy of the Belarusian emigration in the postwar world had Declaration ‘On breakup with the Bolshevik Moscow’ passed by the Congress. The myth engrafted by communist propaganda that the Second All-Belarusian Congress was initiated by the Nazi occupants of Belarus should be dispelled in today’s public consciousness. In fact, the leaders of the Belarusian national movement managed to convene Congress in spite of resistance, prohibitions and unwillingness of the occupation authorities (which is why it only became possible in the last days before the entrance of the Soviet Army in Minsk). Belarussians were the only peoples of the former Soviet Union (who found themselves ‘between a rock and a hard place’ of rivaling forces during the Second World War – Nazi Germany and the Kremlin), who managed to articulate their national objectives and claims primarily related to public integrity and independence of Belarus at the level of the national congress. The very date of the Second All-Belarusian Congress (June 27th) signifies an important additional perspective, which should be considered in the history of the peoples of Eastern Europe of 1944. It turns out that you can do a lot in the last minute. The trail of All-Belarusian Congress, conducted in emergency circumstances, should not be erased from the memory of the Belarusian people and the international community. Comparative analysis of the Congress delegates’ speeches and those of leaders of Belarusian Popular Front ‘Adrazhenne / Renaissance’ that were made in Minsk at the turn of 1980–1990s (for example, at a rally in memory of victims of Stalin’s repression in Minsk on November 1, 1987) shows that there is a political relay race passing from the First to the Second All-Belarusian Congress, to the Belarusian emigration of 1940–1950s (especially to international ‘Promethean League of Atlantic Charta’, speaking also on behalf of the Belarusian people), to democratic forces of the country, entered the historical arena in the era of perestroika.
Drugi Wszechbiałoruski Kongres (podczas Pierwszego Kongresu z 1917 r. ustalono podstawy białoruskiego państwowości narodowej) odbył się w Mińsku 27 czerwca 1944 r., dosłownie w przeddzień inwazji Armii Radzieckiej na stolicę Białorusi (jej „wyzwolenia” spod okupacji niemiecko-faszystowskiej). Radziecka historiografia oceniała go jednoznacznie negatywnie jako przestępcze zbiegowisko hitlerowskich wspólników a oficjalna białoruska nauka historyczna ignorowała to wydarzenie. W ciągu powojennych dziesięcioleci narodziło się już kilka generacji obywateli tego kraju, którzy nigdy nie słyszeli o tym kongresie i o treści przyjętych przez niego uchwał, deklaracji i wygłoszonych z jego trybuny mów. Przezwyciężenie tej „niewiedzy” pozostaje do dziś aktualnym zadaniem, co – rzecz jasna – nie wyklucza wypracowania w naszych czasach krytycznego stosunku do politycznej i ideologicznej pozycji liderów narodowego ruchu tej dramatycznej epoki. Jest ono związane z koniecznością ponownego rozpatrzenia punktu widzenia na Drugi Wszechbiałoruski Kongres, który ustalił się w nauce i publicystyce Europy Wschodniej, w tym w polskiej literaturze historycznej – do 1989 r. przede wszystkim na uchodźstwie, w środowisku emigracji politycznej, natomiast w ostatnich dekadach w samej Polsce. Tutaj ten kongres był znany (nawet w drobnych szczegółach, które pozostały w pamięci świadków tego, co zdarzyło się w czerwcu 1944 r.), pisano o nim często, ale zazwyczaj akcentowano jedynie trudne do pogodzenia białorusko-polskie animozje, antypolskie nastroje delegatów kongresu, w tych tragicznych czasach (ostatnie dni ich obecności w ojczyźnie) rzekomo bardziej zaniepokojonych „polskim zagrożeniem” niż zainteresowanych uratowaniem ojczyzny przed nazistowską i bolszewicką okupacją. Na podstawie zbadanych przez autorkę źródeł archiwalnych, przede wszystkim autentycznego stenogramu posiedzeń kongresu, udowodniono, że treść i patos emocjonalny wystąpień delegatów (przewodniczącego Jauchima Kapela, prezydenta Białoruskiej Centralnej Rady Radosława Ostrowskiego, arcybiskupa mohylewskiego i mińskiego Fiłafeja, generała Konstancyja Jezawitowa, magistra M. Szkielonka, referentki do spraw kultury Nadziei Mickiewicz) wynikały z konieczności obrony białoruskiej narodowej państwowości i kultury przed zagrożeniem ich zniszczenia przez ZSRR. Wielkie znaczenie moralne – w perspektywie przyszłości, odrodzenia państwa białoruskiego i w strategii działalności politycznej białoruskiej emigracji w powojennym świecie – miała jednogłośnie uchwalona przez kongres deklaracja „O zerwaniu stosunków z bolszewicką Moskwą”. Współcześnie należy obalić stworzony przez komunistyczną propagandę mit, jakoby inicjatorami Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu byli nazistowscy okupanci Białorusi. W rzeczywistości liderzy białoruskiego ruchu narodowego zorganizowali ten kongres wbrew oporowi, zakazom i niechęci władz okupacyjnych (i właśnie dlatego udało się zwołać go dosłownie kilka dni przed wejściem Armii Radzieckiej do Mińska). Przy tym Białorusini są jedynym narodem dawnego ZSRR, które znalazł się „między młotem a kowadłem” rywalizujących ze sobą sił hitlerowskich Niemiec i Kremla, narodem, któremu udało się sformułować narodowe zadania i cele, przede wszystkim dotyczące państwowej integralności i niezależności Białorusi, na poziomie uchwał ogólnonarodowego zjazdu. Już sama data przeprowadzenia Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu wskazuje na ważny aspekt, w którym musimy rozpatrywać 1944 r. w historii narodów Europy Wschodniej: nawet w ostatniej chwili można zrobić bardzo dużo, a ślad Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu, który odbył się w nadzwyczajnych i dramatycznych okolicznościach, nie powinien być zatarty w pamięci narodu białoruskiego i świata. Analiza porównawcza wystąpień delegatów tego kongresu z mowami liderów Białoruskiego Frontu Ludowego „Адражэньне” („Odrodzenie”), wygłoszonymi w Mińsku pod koniec lat 80. (na przykład na wiecu poświęconym pamięci ofiar represji stalinowskich w Mińsku 1 listopada 1987 r.), wskazuje, że w wielu kwestiach można dostrzec sztafetę polityczną od Pierwszego do Drugiego Wszechbiałoruskiego Kongresu oraz do białoruskiej emigracji lat 40. i 50. (przede wszystkim do Prometejskiej Ligi Karty Atlantyckiej, która działała również w imieniu narodu białoruskiego), a także do tych demokratycznych sił Białorusi, które pojawiły się w czasach „pierestrojki”.
Źródło:: Studia Orientalne; 2014, 2(6); 215-240
2299-1999
Pojawia się w:: Studia Orientalne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Балканските војни и актуелните состојби на Балканот
The Balkan Wars and the contemporary Balkans
Autorzy:: Mitrova, Makedonka
Pandevska, Маrija
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/909831.pdf
Data publikacji:: 2013-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Балканските војни
Балканот
Грција
Македонија
Balkan wars
Balkans
Greece
Bulgaria
Macedonia
Opis:: A populist slogan, with a crusade like overtones: “to liberate our Christian brothers”, served as an unassailable alibi for the expansionist aspirations of the small Balkan states in order to mobilize their population during the First Balkan War. The different interpretations of the phrase “Christian brothers” could already be seen in the Balkan pacts and their hidden annexes. The Second Balkan War quite openly revealed the sole objective of the Balkan states for territorial expansion in those wars. To each his own: Greece longed for the wheat fields of Macedonia and Edirne; Bulgaria longed for the warm seas of Macedonia and Edirne; Serbia longed to be a coastal country at any cost- if they could not reach the Salonika Bay, then through the Durres port; Montenegro longed for the Skhodër (Skadar/Shkodra) port, etc. The Second Balkan War proved to be the quintessence of different interpretation of the word “to liberate”. Even though the Balkan Wars lasted for almost a year (between 1912 and 1913), they left the Balkan people with severe consequences. Namely, since the Balkan territory was ethnically diverse, especially in a period when not all of the nations were yet completely defined, it was not possible to draw the state lines which could please everybody and which would not dissatisfy the population later. Thus, the same actors would actively participate in both World Wars. Because of this, the discontentment originating in the period of the Balkan Wars still burdens the relations between the Balkan countries to this day. The unresolved political questions, such as the problem of Macedonia and Kosovo, may have lasted the whole century. This, however, does not mean that history repeats itself, because history can never be the same. Frozen conflicts and unresolved issues still burden the Balkans and contribute to the very slow and hard development of its political culture.
Źródło:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2013, 20, 1; 106-116
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Балканские войны: победа и поражение для Болгарии (1912-1913)
The Balkan Wars – victory and defeat for Bulgaria (1912-1913)
Autorzy:: Хаков, Дженгиз
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/909897.pdf
Data publikacji:: 2012-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Балканские войны
Болгария
Балканский союз
Balkan wars
Bulgaria
Balkan Alliance
Opis:: After declaring its independence in 1908, in the name of the unification of all Bulgarians in one state Bulgaria carried out a policy of expanding its territory at the expense of the Ottoman provinces in the Balkans. The same policy was followed by all the other Balkan states. In the spring of 1912 under Russian auspices was formed the Balkan Alliance in which took part Bulgaria, Serbia, Greece and Montenegro. In the course of one year two wars with opposite goals and objectives were waged in the Balkans. The first war was between the states from the Balkan Alliance and Turkey, and the second – between Bulgaria and its allies from the Balkan Alliance. The Balkan wars changed radically the map of the Balkans. The Balkan Alliance disintegrated, the contradictions among the Balkan states aggravated and that again set them against each other in the First World War.
Źródło:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2012, 19, 1; 139-148
0239-4278
2450-3177
Pojawia się w:: Balcanica Posnaniensia Acta et studia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Τὰ Ὅπλα Τῶν Γεφυρέων Of The Persian War: Herodotus On The Banishment Of The Barbarians Out Of Europe And The Issue Of The Completeness Of The First „The Histories”
Τὰ Ὅπλα Τῶν Γεφυρέων Wojny perskiej: Herodot o wygnaniu barbarzyńców z Europy i kwestia kompletności pierwszych „Dziejów”
Autorzy:: Sinitsyn, Aleksandr
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/584902.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:: Herodotus, Athens, boundaries, bridges, Aeschylus, hybris/arrogance, the Persian Wars, temples, “Herodotean questions”, the last chapter of The Histories (Hdt. 9.121 and 122)
Herodot, Ateny, granice, mosty Ajschylos, wojny perskie, świątynie, ‘pytania Hero-dota”, ostatni rozdział Dziejów (Hdt. 9.121 i 122)
Opis:: W artykule poddano dyskusji problem zawartości dzieła Herodota. Zadano pytanie, w jakim stopniu „Ojcu historii” udało się wypełnić zamierzenia. Pojawił się problem, czy dzieło Herodota dotarło do naszych czasów w całości? Analizując problem ostatniej partii dzieła, .Autor pracy zwraca uwagę na fragment Herodota IX.121, w którym odniesiono się do kwestii przekroczenia granic Europy przez Barbarzyńców.
The article discusses the principal “Herodotean question” of the completeness of the work done by the historian. How well did Herodotus manage to accomplish his design? Should we regard his work in the form it has reached us as complete and integral? Or does it end abruptly at the events of 479/8 BC, despite “the Father of History” having planned to continue his account of the Greek-Persian wars? Over the last century and a half, pluralism in the views the researchers on the issue of the completeness of Herodotus’ work has emerged. The author ventures some observations on the finale of the The Histories and draws our attention to the passage Hdt. 9.121 in which Herodotus emphasizes the fact that the barbarians transgressing the geographical boundaries of Europe had been punished: the cables of the bridges which the Persians had used to tie Asia and Europe were taken to Hellas by the victors. According to the author, the historian’s testimony τὰ ὅπλα τῶν γεφυρέων ὡς ἀναθήσοντες ἐς τὰ ἱρά symbolizes the end of the war against the Barbarian, hence, the accomplishment of Herodotus’ design – the completion of the account of “great and marvellous deeds done by Greeks and foreigners and especially the reason why they warred against each other”.
Źródło:: Acta Archaeologica Lodziensia; 2019, 65; 83-124
0065-0986
2451-0300
Pojawia się w:: Acta Archaeologica Lodziensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Żołnierze czy powstańcy? Groby wojenne w Kałuszynie, pow. miński, woj. mazowieckie w świetle badań archeologicznych
Soldiers or insurgents? War graves in Kałuszyn, Mińsk District, Mazowieckie Voivodeship in the light of archaeological research
Autorzy:: Jankowski, Andrzej
Paczuski, Adam
Wrzosek, Jakub
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/896772.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:: Napoleonic Wars (1812-1813)
January Uprising (1863-1864)
mass graves
battlefield archaeology
Opis:: In 2014 in Kałuszyn, Masovian Voivodeship, in connection with the modernization of the city marketplace, it was decided to move the crossmonument erected there to commemorate the January Uprising (1863-1864). According to historical records, the fallen insurgents were supposed to rest under the cross. The works were preceded by archaeological research, which revealed the existence of 9 graves. In total, the remains of 35 people have been found. Objects found in the graves indicate that they were French, Polish and Russian soldiers who perished during the skirmish in January 1813.
Źródło:: Raport; 2018, 13; 113-136
2300-0511
Pojawia się w:: Raport
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Zło i grzech w nauczaniu Sulpicjusza Sewera
Evil and sin in the teaching of Sulpicius Severus
Autorzy:: Pochwat, Józef
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/613688.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: grzech
seksualność
morderstwa
wojny
poganie
heretycy
demony
szatan
sin
sexuality
murders
wars
pagans
heretics
demons
satan
Opis:: Sulpicius Severus (c. 360-420) was aware of the enormity of evil that people commit. He kept reminding, that the source of this situation is the sin of the first couple, Adam and Eve. A human being took side of Satan rather than God, and consequently developed all kinds of sins of disorder in a delicate field of human sexuality, various vices, murders and wars. Everyone commits sins, no matter who he is and what he does in life. Sulpicius Severus emphasized the truth that sin means disaster, loss of the most important values of freedom and happiness in God. An important feature in the teaching of Sulpicius Severus is his approach to the pagans and heretics. Both of them are treated by him as those who are under the influence of Satan; pagans – because by worshiping idols they venerate demons, and heretics – because by preaching false doctrines they submit to the spirit of lies, that is the spirit of Satan.
Źródło:: Vox Patrum; 2014, 62; 443-456
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:: Vox Patrum
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zapomniana bitwa epoki napoleońskiej
The Forgotten Battle of the Napoleonic Epoch
Autorzy:: Baranowski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1945453.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: wojny napoleońskie
odwrót spod Moskwy
wojna 1812-1813
Kalisz
Napoleonic wars
retreat from Moscow
1812-1813 war
Opis:: In the beginning of December 1812 the situation of the Napoleonic army retreating from Russia was very difficult. The multinational Grand Army, exhausted by a long campaign, was only a wreck of the army that in the summer had marched to Moscow. In view of the alarming messages from Paris, on 5th December Napoleon decided to leave his soldiers and go back to France. His marshals were ordered to continue delaying actions which were designed to spare time for the emperor to arrive in the Grand Duchy of Warsaw with the fresh forces. A special role in those actions was given to Major-General Count Jean Reynier, the commander of the 7th Saxon corps. In view of the betrayal by the Prussian and Austrian contingents assisting the Grand Army, the Saxon corps were the last unit that could provide support for the 5th Polish corps of Prince Poniatowski organised near Piotrków. For this reason, it was especially important for Reynier's soldiers to maintain their position near Kalisz, where the two corps were supposed to combine in the middle of February 1813. Moreover, keeping Kalisz in the Napoleonic hands closed the tsarist soldiers a way back to Prussian Silesia. This had an additional value, if one takes into account the indecisive attitude of Frederick Wilhelm III. The attack on Kalisz was supposed to be carried out by the Russian corps of avant-garde commanded by General-Lieutenant Baron Ferdinand von Wintzingerode. Despite the fact that Wintzingerode outnumbered the Grand Army a little (ca. 14.000 Russians to ca. 12.000 soldiers of the Grand Army), the tsarist army managed to defeat its enemy twice in Turek and Stawiszyn (12th February), and then unexpectedly appear near Kalisz on 13th February in the morning. The Saxcon troops located northwards from the town were completely taken aback and surrounded by the numerous Russian cavalry. The brigade commanded by General von Nostitz was defeated in the battles of Kokanin and Borków, and Pawłówek and Skarszew were attacked, with the brigades of General von Steindel and Colonel Maura. These units managed to escape, unlike the defenders of Borków, but were forced to leave their positions and retreat to the other bank of the Prosna. The decisive battle took place in late afternoon in the Kalisz suburbs, near the village Tyniec. Despite the ever recurring attack of the Russian troops commanded by Prince Wirtemberski, General Jarry's French brigade, supported by the Polish 2nd regiment of troops and the Saxon brigade under General von Sahr, managed to keep their position and defend the bridge on the Prosna. The general balance of battles, however, was adverse for the 7th corps. They lost ca. 1.500 soldiers (in comparison to 600 Russians). In the night of 13/14 February the Napoleonic armies retreated from Kalisz. Thereby the main Russian goals had been accomplished – the 7th corps were considerably weakened, the route to Silesia was opened, whereas Prince Poniatowski's Poles were cut from the remaining units of the Grand Army.
Źródło:: Roczniki Humanistyczne; 2007, 55, 2; 175-206
0035-7707
Pojawia się w:: Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Zamki i drogi na białoruskim Podźwiniu w czasie wojny inflanckiej (1558–1583)
Castles and Transportation Networks in Podvine, Belarus, during the Livonian War (1558–1583)
Autorzy:: Volkau, Mikola
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/32388132.pdf
Data publikacji:: 2023-09-30
Wydawca:: Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:: Livonian wars
military logistics
defensive infrastructure
fortifications
Grand Duchy of Lithuania
Polish-Lithuanian Commonwealth
Tsardom of Muscovy
Opis:: The study of warfare in Belarusian Podvine (Polack and Viciebsk Voivodeships along with the Braslaŭ district) throughout the Livonian Wars has garnered considerable scholarly attention. However, several pivotal aspects have not been explicated, including the objectives behind various war campaigns and the efficacy of strategies employed by the adversaries – the Tsardom of Muscovy and the Grand Duchy of Lithuania (Polish-Lithuanian Commonwealth from 1569). A thorough analysis of military logistics, with its focal points being transportation routes and fortifications, is essential for a comprehensive insight into these issues. The assessment of military potential associated with Lithuanian and Muscovite castles is most effectively executed through an in-depth analysis of their arsenals and garrisons. Evidently, the supply of weaponry indicated that Vilnius anticipated an intense struggle for control over the Daugava River, which was significant for dominance in Livonia. The Polack campaign led by Ivan the Terrible during the winter of 1562/1563 should be evaluated as a rational, yet daring manoeuvre. This endeavour instigated the construction of a robust network of fortresses in the occupied territories, the upkeep of which proved very expensive, and the lack of waterways further exacerbated the problem. Conversely, the Lithuanians adeptly devised a defensive framework on the left bank of the Daugava River, and successfully thwarted efforts to block Viciebsk – a city that maintained control over river transportation. The skilful utilisation of roads and watercourses within Podvine emerged as a pivotal factor contributing to the triumphs of Stephen Batory’s military campaigns from 1579 to 1582.
Źródło:: Zapiski Historyczne; 2023, 88, 3; 27-57
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:: Zapiski Historyczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wywiad antropologiczny – przyczynek do antropologii stosowanej
Anthropological Intelligence – A Supplement to Applied Anthropology
Autorzy:: Boroch, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/465431.pdf
Data publikacji:: 2016-06-30
Wydawca:: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej
Tematy:: antropologia stosowana
wywiad antropologiczny
kontrolowane zmiany społeczne
wojny hybrydowe
applied anthropology
anthropological interview
controlled social changes
hybrid wars
Opis:: Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na rolę wywiadu antropologicznego w kontekście antropologii stosowanej wykorzystywanej w społecznych programach wojskowych, które służyły przeprowadzaniu kontrolowanych zmian społecznych oraz ich użyteczności w prowadzeniu wojny hybrydowej. Materiałem egzemplifikacyjnym zaprezentowanym w niniejszym artykule będzie program Rosyjskiego Ośrodka Badawczego (The Russian Research Center, dalej TRRC) kierowanego przez Clyde’a Kluckhohna w latach 1947(1948)–1953(1957). Artykuł został podzielony na dwie części. Część pierwsza ma charakter wprowadzający Czytelnika w problematykę wywiadu antropologicznego, która z drobnymi wyjątkami nie była w polskojęzycznej literaturze przedmiotu omawiana; część druga prezentuje program badawczy TRRC.
The purpose of this article is to draw attention to the role of anthropological interview in the context of applied anthropology used in social military programs controlled social changes and to show its usefulness in hybrid warfare. Exemplary material of this article will be the program of The Russian Research Center (TRRC) led by Clyde Kluckhohn in the years 1947-1953. The article is divided into two parts. The first part is an introduction of the reader to the problems of anthropological interview which, with minor exceptions, were not discussed in the Polish literature of the subject. The second part presents the research program of TRRC.
Źródło:: Bezpieczeństwo Obronność Socjologia; 2016, 5; 5-18
2450-8489
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo Obronność Socjologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Wpływ wojny Jom Kippur na tworzenie amerykańskiej doktryny wojennej w latach 1973–1982
The Impact of the Yom Kippur War on the American Military Doctrine in the Period of 1973–1982
Autorzy:: Przybyło, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/477257.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:: wojna Jom Kippur
wojny izraelsko-arabskie
doktryna wojenna
strategia
aktywna obrona
bitwa powietrzno-lądowa
William E. DePuy
Donn A. Starry
Yom Kippur War
Arab-Israeli wars
military doctrine
military strategy
active defense
AirLand Battle
William E. DuPuy
Opis:: Autor zajmuje się wpływem czwartej wojny izraelsko-arabskiej, która wybuchła w październiku 1973 r., na amerykańską doktrynę wojenną. Armia amerykańska znajdowała się wtedy w procesie transformacji po porażce odniesionej w Wietnamie i przechodzenia na ochotniczy zaciąg do wojska. Wojna Jom Kippur była analizowana z każdego możliwego punktu widzenia przez liczne amerykańskie zespoły badawcze odwiedzające Izrael, których członkami byli również wysokiej rangi generałowie. Wojna izraelsko-arabska nie mogła się zdarzyć w lepszym momencie dla US Army, ponieważ stała się usprawiedliwieniem nie tylko dla radykalnych reform doktrynalnych, ale również dla przeforsowania wielkich funduszy na uzbrojenie. Ponieważ wytworzenie nowych typów uzbrojenia jest procesem niezwykle czasochłonnym, dopiero druga iteracja doktrynalna, tj. bitwa powietrzno-lądowa, w pełni uwzględniała wnioski z analizy wojny Jom Kippur.
In this article, the author discusses the impact of the fourth Arab-Israeli war, which took place in October 1973, on American military doctrine. At that time, the US Army was in the transformation period after the defeat in Vietnam as well as in the proces of establishing an all-volunteer army. The Yom Kippur War was analysed from every possible angle by numerous American research teams, including top-tier generals, during their visits in Israel. The Arab-Israel conflict happened in the right time for the US Army, enabling it to proceed with radical doctrinal reform as well as a procurement programme. Due to the time consuming process of creating new military equipment, only second iteration of the US Army doctrine, i.e. AirLand Battle, fully implemented the conclusions stemming from the Yom Kippur War.
Źródło:: Pamięć i Sprawiedliwość; 2019, 34; 411-425
1427-7476
Pojawia się w:: Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Wpływ wojennych wydarzeń dziejowych (res gestae) i relacji o nich (historie rerum gestarum) na kondycję materialnych pozostałości po tych wydarzeniach. Studium przypadku na temat dziedzictwa konfliktów zbrojnych jako wyzwania poznawczego i społecznego
Influence of the military historical events (res gestae) and relations about them (histories rerum gestarum) on the condition of material remains of these events. Case study of the heritage of armed conflicts as a cognitive and social challenge
Autorzy:: Zalewska, Anna Izabella
Cyngot, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1023732.pdf
Data publikacji:: 2020-12-15
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: attitudes of local people towards the wars’ remains
WWI soldiers
cemeteries and graves
material expressions of war and post-war events
res gestae and historia rerum gestarum
contemporary archaeology
World War I
Central Poland
Opis:: In the article we consider the relationship between the poor condition of material remains of the Great War on one of the former Eastern Front’s battlefield’s in the Rawka and Bzura region with the long term attitudes of the local population towards the soldiers of Russian and German armies, fighting and killed there. For this purpose, we have analyzed written sources and witnesses accounts, as well asartifacts from archaeological research. We assume that recognizing situation of the local population during the events of 1914–1915 and after the war may bring us closer to answering the questions posed herein. Thus, we suppose, that loss of property, extremely difficult conditions of everyday life, illnesses and suffering, fear of military authorities and soldiers, of epidemic factors and infectious diseases, death of lovedones also those enlisted in the armies of the occupiers – these types of traumatic experiences – conditioned the attitude of the local population towards soldiers of the Great War. Some lasting consequences of this can be observed till today – in the form of fading traces of the material heritage of the Great War. Focusing on the material and discursive dimensions, we analyze the relationships between the primary (res gestae) and consequential/secondary processes (rerum gestarum histories and narrations) and observe a kind of causative “breaking the continuity” between them. Using the methods of historical archaeology, archaeology of recent past, memory studies, history etc., creates interesting, but so far poorly used, research possibilities. Most importantly, it can contribute to shaping attitudes characterized by historical and archaeological sensitivity and the will to understand the value of a difficult heritage (including resting places of fallen soldiers) and to prompt active care for it.
Źródło:: Folia Praehistorica Posnaniensia; 2020, 25; 409-441
0239-8524
2450-5846
Pojawia się w:: Folia Praehistorica Posnaniensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Wars" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język