Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Wahl" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Wolna elekcja króla Rzeczypospolitej Obojga Narodów
    Freie Wahl des Königs der Republik beider Nationen
    The free election of the king of the Polish-Lithuanian Commonwealth
    Autorzy:
    Lewandowska-Malec, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/782483.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Republik beider Nationen, Articuli Henriciani, Pacta conventa, freie Wahl, passives Wahlrecht
    Polish-Lithuanian Commonwealth, Henrician Articles, pacta conventa, free election, passive voting right
    Rzeczpospolita Obojga Narodów, Artykuły henrykowskie, pakta konwenta, wolna elekcja, bierne prawo wyborcze
    Opis:
    The right to vote is either active or passive; it means the right to vote and to be elected. During the period of the Polish-Lithuanian Commonwealth, one of the fundamental principles of the political system was the right to “free election” of the king. It was understood as electio viritim, i.e. casting a vote by each nobleman. This was considered to be the greatest success of the noble nation in the Republic of Poland. In the passive aspect, electoral law was not a subject of broader considerations in contemporary journalism and public life. This issue requires scientific research, taking into account the provisions of Henrician Articles and pacta conventa.
    Wahlrechte sind aktiv oder passiv; sie bedeuten das Recht zu wählen und gewählt zu werden. In der Republik beider Nationen war das Recht auf „freie Wahl“ des Königs eines der grundlegenden Prinzipien im politischen System. Verstanden wurde es als das Recht auf die Wahl viritim, was bedeutete, dass jeder Adlige seine Stimme abgeben konnte. Dies galt als der größte Erfolg der Adelsnation in der Republik. Das passive Wahlrecht war kein Gegen- stand weiterer Überlegungen in der damaligen Publizistik und im öffentlichen Leben. Dieser As- pekt muss unter Berücksichtigung der Bestimmungen der Articuli Henriciani und Pacta conventa erforscht werden.
    Prawa wyborcze mają charakter czynny albo bierny; oznaczają prawo wybierania i bycia wybranym. W okresie Rzeczypospolitej Obojga Narodów jedną z podstawowych zasad ustrojowych było prawo „wolnej elekcji” króla. Rozumiano je jako prawo do elekcji viritim czyli oddania głosu przez każdego szlachcica. To uważano za największy sukces narodu szlacheckiego w Rzeczypospolitej. Prawo wyborcze w aspekcie biernym nie było przedmiotem szerszych rozważań w ówczesnej publicystyce i życiu publicznym. To zagadnienie wymaga badań naukowych z uwzględnieniem przepisów Artykułów henrykowskich oraz paktów konwentów.
    Źródło:
    Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 147-162
    1898-6986
    2353-9879
    Pojawia się w:
    Z Dziejów Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wer blind wählet – Eine Jungsche Lektüre von Goethes "Die Wahlverwandtschaften"
    Who Chooses Blindly – A Jungian Reading von Goethe’s "Elective Affinities"
    Autorzy:
    Ferro Milone, Giulia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131709.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Goethe
    kollektives Unbewusstes
    Individuationsprozess
    Archetypus
    Schicksal
    Wahl
    collective unconscious
    individuation process
    archetype
    fate
    choice
    Opis:
    Was passiert eigentlich in Goethes Roman Die Wahlverwandtschaften? Was passiert, wenn die Individuen von unbewussten Prozessen wie denjenigen, die sich in der Metapher der chemischen Affinitäten verstecken, überwältigt werden? Der vorliegende Beitrag möchte sich mit diesen Fragen aus tiefenpsychologischer Perspektive befassen und aufzeigen, dass Goethe in seinem Roman sich sehr nah an einem Konzept des Unbewussten und der Psyche positioniert, wie es Carl Gustav Jung etwa hundert Jahre später konzipiert hat. Die Individuen, die als Gefangene einer rigiden Lebenseinstellung unbewusst (blind) wählen, sind nicht imstande wahre Entscheidungen zu treffen und für sie bleibt das Leben letzten Endes ein Rätsel.
    What actually happens in the Elective Affinities? What happens if individuals are overwhelmed by unconscious processes such as those that are hidden in the metaphor of the chemical affinities? This article addresses these questions from the psychological perspective and shows that Goethe positioned himself in his novel very close to the concepts of the unconscious and the psyche, as Carl Gustav Jung conceived about a hundred years later. The individuals who choose unconsciously (blindly) are unable to make actual decisions because they are prisoners of a rigid attitude of life, and in the end, life remains a mystery to them.
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2021, 44; 86-98
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Składniki ustroju miejskiego w Magdeburgu i ich przeniesienie do kultury prawnej Europy Środkowo-Wschodniej
    Autorzy:
    Gönczi, Katalin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607597.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Stadtverfassung
    Stadtfreiheit
    Bürgerversammlung
    Stadtrat
    Schöffenstuhl
    Rechtstransfer
    Königreich Ungarn
    Silleiner Stadtrecht
    Ofner Stadtrecht
    Wahl der Ratsmänner und Schöffen
    Pflichten der Bürger
    Sächsisches Weichbild
    municipal government
    municipal freedom
    assembly of the burghers
    town council, bench of the aldermen
    legal transplant
    Kingdom of Hungary
    town law of Žilina
    Buda town law
    election of the city council and the aldermen
    duties of the burghers
    samorząd miejski
    wolność miejska
    zgromadzenie mieszczan
    rada miejska
    ława sądowa
    przeniesienie prawne
    Królestwo Węgier
    prawo miejskie Žilina
    prawo miejskie Budy
    wybory rady miejskiej i ławników
    obowiązki mieszczan
    Opis:
    Vom 13. Jahrhundert an hatte das Magdeburger Stadtrecht eine zentrale Rolle im Hinblick auf die Entstehung der städtischen Rechtstraditionen in Ostmitteleuropa. In der Studie werden die Elemente der mittelalterlichen Stadtverfassung in Magdeburg vorgestellt (die Bürgerversammlung, der Stadtrat und der Schöffenstuhl), denn gerade die Stadtverfassung und die Balance der Kompetenzen zählen zu den wichtigen Gründen für den Transfer des Magdeburger Rechts in Ostmitteleuropa, stellte Heiner Lück fest. Die Wahl der Schöffen und der Ratsherren in Magdeburg zeigen die Grundlagen des modernen Staates. So trugen die Kooptation der Schöffen für lebenslange Beschäftigung und ihre finanzielle Unabhängigkeit Züge der richterlichen Unabhängigkeit im modernen Staat.Mehrere Stadtrechtsbucheinträge zeigen parallele Gedanken im Hinblick auf die Wahl der städtischen Honoratioren, und zwar von Zeit, Land und Herrschaftsbereich unabhängig. Dieses Phänomen lässt sich als Transfer des Magdeburger Rechts beschreiben. Die gemeinsame Grundlage und so auch der Wissensträger war wahrscheinlich das Sächsische Weichbild, eine Rechtsquelle aus dem Umfeld des Magdeburger Schöffenstuhls. Am Beispiel von zwei Rechtsinstitutionen, die Wahl der Amtsträger und die Amtswahrnehmungspflicht der Bürger kann der Rechtstransfer in den Städten des Königreichs Ungarn nachgewiesen werden. Die parallelen Stellen in den städtischen Rechtsquellen aus Böhmen, Ungarn und Polen zeigen Bausteine einer mémoire culturelle ostmitteleuropäischer Rechtskultur.
    From the 13th century on the Magdeburg town law had an outstanding role in forming the legal traditons of the cities in East-Central Europe. According to Heiner Lück, it was especially the municipal government and the balance between the branches, which had been adopted by the cities in East-Central Europe. The survey outlines the organs of the municipal government in the medieval Magdeburg: the assembly of the burghers (burding), the city council and the bench of aldermen (Schöffenstuhl). Focusing on the aldermen and the councellors, the origins of the modern state can be observed also in these medieval legal institutions. The life long service of the aldermen correspond in some points the constitutional doctrine of the judicial independence. Several rules on municipal government, which had been recorded in different legal codes in East-Central Europe, have the same character. This phenomenon can be described as legal transfer of the Magdeburg law. The same legal tradition were noted regarding the election of the town council and the aldermen in sources from Bohemia, Hungary and Poland. The common legal basis for the rules of Magdeburg law was presumably the so called Saxon Weichbild. Two legal institutions, the election of the city council and the duties of the burghers referring the municipal assembly are presented by citing from town books of the medieval Kingdom of Hungary.
    Prawo miejskie Magdeburga odegrało ogromną rolę w formowaniu najstarszych organizacji samorządów miast Europy Środkowo-Wschodniej. Heiner Lück podkreśla zwłaszcza jego rolę w kształtowaniu swoistej równowagi pomiędzy różnymi organami samorządu. Tekst wskazuje charakter takich ważnych elementów samorządu miejskiego w średniowiecznym Magdeburgu, jak zgromadzenie mieszczan, rady miasta i ławy sądowej. Autorka podkreśla, że przykład statusu miejskich ławników i rajców dowodzi, iż początki współczesnego państwa mają związek ze średniowiecznymi instytucjami prawnymi miasta. Wyróżnia tu trwającą do śmierci służbę ławników i ich niezależność finansową, odpowiadającą w niektórych aspektach konstytucyjnej doktrynie niezawisłości sędziowskiej. Ponadto przywołuje kilka wpisów z różnych ksiąg miejskich z terenu Europy Środkowo-Wschodniej, które – jej zdaniem – pokazują podobieństwa charakteru dostojników miejskich w różnych czasach, na różnych ziemiach i w różnych systemach władzy. Zjawisko to można, jak uważa autorka opracowania, określić mianem translacji założeń prawa magdeburskiego, co dokumentuje ta sama tradycja prawnicza określająca charakter wyborów rady miejskiej i ławników w źródłach zapisanych na obszarze Czech, Węgier i Polski. Wspólną podstawą dla zasad prawa magdeburskiego było przypuszczalnie tzw. zwierciadło saskie. W niniejszym tekście przyjrzano się bliżej szczególnie dwóm instytucjom prawnym: radzie miejskiej oraz zgromadzeniu obywateli, których działanie dokumentowane było zapisami ksiąg miejskich z terenu Królestwa Węgier.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2017, 72
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oferta dla króla. Album z rycinami Josepha Wahla
    Offer for the King. Album with Joseph Wahl’s Prints
    Autorzy:
    Bernatowicz, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16019350.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Joseph Wahl
    album graficzny
    król Stanisław August
    ryciny Rembrandta
    Jan Piotr Norblin
    Opis:
    Tematem artykułu jest album o charakterze kolekcjonerskim złożony z 29 akwafort, przechowywany w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Większość rycin wykonał Joseph Wahl (20 sygnowanych prac), autorstwo pozostałych nie jest jednoznaczne. Prace są często datowane – na 1776, 1777 lub 1778 rok. Dedykacja dla króla Stanisława Augusta poprzedzająca ryciny – napisana wierszem w języku francuskim – pozwala traktować całość jako artystyczne portfolio Wahla. Zamysł wydaje się oczywisty: album miał służyć demonstracji postępów w nauce i staraniom o dalszą przychylność protektora. Gdy artysta kompletował ten zbiór akwafort, otrzymywał już  skromną pensję od monarchy – pod dedykacją podpisał się jako „Pensionnaire du roi”. Album otwiera rycina przedstawiająca gloryfikację Stanisława Augusta jako wybitnego mecenasa sztuk pięknych. Wśród następnych ilustracji są: studia głów męskich, widoki wiejskie, pejzaże ze sztafażem figuralnym i sceny rodzajowe. Przeważnie nawiązują one – bezpośrednio lub w sposób zapośredniczony – do małych mistrzów holenderskich, lub do grafiki Rembrandta. W tym ostatnim przypadku stanowią najczęściej swobodne imitacje Jana Piotra Norblina – u którego Wahl zapewne terminował –  lub wręcz emulacje, czyli własne kompozycje inspirowane malarzami holenderskimi. Omawiany album nie ma wybitnych walorów artystycznych. Jest jednak interesującym świadectwem: prób Josepha Wahla w dziedzinie grafiki, oddziaływania Norblina na jego twórczość, wreszcie zainteresowania Rembrandtem i małymi mistrzami holenderskimi. Jest także, co wydaje mi się szczególnie ciekawe – utrwalonym zwyczajem i konwencją – zapisem starań artysty o awans zawodowy.
    The paper discusses a collector’s item that the album composed of 29 etchings, kept at the Print Cabinet at the Warsaw University Library, constitutes. The majority of the prints were certainly executed by Joseph Wahl (twenty signed works), with the attribution of the remaining ones continuing unclear. The works are often dated to 1776, 1777, or 1778. The dedication to King Stanislaus Augusts preceding the prints allows to consider the whole to be Wahl’s artistic portfolio. Its concept seems quite obvious: the Album was to demonstrate advances of science and aspiration to enjoy further favours of the patron. When the artist was compiling the discussed album, he was already receiving a small pension from the King. This is exactly how he signed the above-mentioned dedication, as he features there as a ‘Pensionnaire du roi’. Born in 1753, most likely in Saxony, Joseph Wahl lived in Warsaw at least from 1772 onwards. After some time, he was given the status of a scholarship holder, a privilege the King awarded to few individuals only. It was the discussed Album that quite likely proved instrumental in the decision to send Wahl abroad as a talented artist of high potential. That initiated his numerous later travels: first to Dresden (Wahl may have reached his destination around 1779 and remained for three years there). He subsequently travelled to Italy, where he stayed for around nine years in total. The rhymed dedication to the King in French serves as an interesting example of this kind of texts, actually thanks to its universal character. In compliance with the tradition it contains eulogy elements, though its author succeeded in avoiding ridiculousness; the poem written by Wahl testifies to his excellent knowledge of French and mastery of poetical phrases. The collection of etchings starts with the glorification of Stanislaus Augustus as an outstanding patron of fine arts. Among further etchings, the following can be distinguished: studies of male heads, rural views, landscapes with figural staffage, and genre scenes. The last echo the Dutch, directly or indirectly: Little Masters or Rembrandt’s prints. In the latter case, they are most often free imitations of Jan Piotr Norblin, who himself eagerly interpreted Rembrandt, or even made his own compositions inspired by Dutch masters.  However, the best etching in the whole Album is Print No. 17, though unsigned. Its comparison with the famous etching by Norblin from 1775 showing Mazepa, yet being essentially a portrait study of a Polish Jew, leaves no doubts. Wahl’s print is a creative interpretation of the work of the French artist. On the other hand, this stylization is closer to Rembrandtising faces, adorned with Oriental picturesque turbans, so willingly painted by e.g. Christian Wilhelm Ernst Dietrich, or Georg Friedrich Schmidt to name the few. Etching No. 28, in turn, seems to be an early variant of Mazepa’s portrait, referring to state? I or II of Norblin’s etching. It is not only Mazepa’s portrait study that points to a strong dependence on Norblin’s prints. Also other etchings collected in the Album confirm the supposition that Wahl’s education was conducted mainly under the French master. When searching for possible inspiration sources let us not forget that Stanislaus Augustus did own a sizeable collection of Rembrandt-inspired prints, while the artists working for the court had access to them in the Castle’s Painting Workshop. The discussed Album does not display any outstanding artistic qualities. It, however, serves as a valuable testimony: to Joseph Wahl’s trials at printmaking, to Norblin’s impact on his art, and finally, to the interest in Rembrandt and the Little Dutch Masters. Furthermore, which I personally find the most interesting, it serves as the testimony to the artist’s efforts to improve his professional status, in line with the custom and convention of the time.
    Źródło:
    Biuletyn Historii Sztuki; 2019, 81, 2; 221-251
    0006-3967
    2719-4612
    Pojawia się w:
    Biuletyn Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autentyczność i wola: krytyczna analiza José Ortegi y Gasseta filozofii edukacji
    Autorzy:
    Ariso, Jose Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644141.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Ortega y Gasset
    Pädagogik
    Authentizität
    Selbstbewusstsein
    Wahl
    Überzeugung
    Berufung
    pedagogy
    authenticity
    self-knowledge
    choice
    belief
    vocation
    pedagogika
    autentyczność
    samoświadomość
    wybór
    przekonanie
    powoła-nie
    Opis:
    Im Artikel weise ich nach, dass die Bildungsphilosophie von José Ortega y Gasset mit dem Imperativ der Authentizität verbunden ist, der sich auf Bildungseinrichtungen, Lehrer und vor allem Schüler erstreckt. Ausser der Darstellung von Hauptvoraussetzungen der Bildungsphilosophie von Ortega unterziehe ich sie einer kritischen Analyse, die ihre starken und schwachen Seiten zu verstehen und ihre praktische Anwendung in der Bildung aufzuzeigen hilft. Ich übe insbesondere Kritik an der Art, wie die frühe Philosophie von Ortega das Erreichen von Authentizität durch die Kategorien der "Umstände" und "Entscheidungen" vorschlägt, was mir eine optimale Lage verschafft, das zu analysieren, was Ortega für die konstitutive Tragödie der Pädagogik und für eine Botschaft für die Universität hielt. Was die spätere Philosophie von Ortega betrifft, so untersuche ich seinen Vorschlag, die Authentizität durch das Hören auf die Stimme der eigenen Berufung (die aus jeder individuellen Überzeugung resultiert) zu erreichen, um später zu erklären, wie man den Schülern beim Bewusstwerden ihrer eigenen Überzeugungen helfen kann. Zum Schluss erläutere ich, warum ich mit Ortega übereinstimme, dass das Glück der Schüler im grossen Teil damit verbunden ist, wie weit sie mit sich selbst oder mit ihren Überzeugungen übereinstimmen.
    The author notes that José Ortega y Gasset’s philosophy of education revolves around the imperative of authenticity which he extends to cover educational institutions, teachers and first of all students. He censures the main points of Ortega’s philosophy of education highlighting its strengths and weaknesses as well as its potential application in school education. He is specifically critical of how Ortega’s earlier philosophy sought to achieve authenticity through notions of ‘circumstance’ and ‘decision’. He subsequently analyzes what Ortega regarded as a constitutive tragedy of pedagogy and the mission he assigned to university. As regards Ortega’s philosophy in his later years, the author examines his proposal to reach authenticity by listening to one’s own voice of call stemming from each individual belief to suggest how to help students in becoming aware of their own beliefs. The author agrees with Ortega that students’ happiness largely depends on how much they are in agreement with themselves or their own beliefs.
    W artykule wskazuję, że filozofia edukacji José Ortegi y Gasseta powiązana jest z imperatywem autentyczności, który rozciąga on na instytucje edukacyjne, nauczycieli, a przede wszystkim na samych uczniów. Poza przedstawieniem głównych złożeń filozofii edukacji Ortegi, poddają ją krytycznej analizie, która pozwala zrozumieć jej mocne i słabe strony, a także wskazać jej możliwe praktyczne wykorzystanie w nauczaniu. W szczególności, krytykuję sposób, w jaki wczesna filozofia Ortegi proponuje osiąganie autentyczności przez kategorie „okoliczności” i „decyzji”, co wytwarza mi optymalną pozycję, aby przeanalizować to, co Ortega uważał za konstytutywną tragedię pedagogiki oraz misję, jaką wyznaczył on uniwersytetowi. Gdy idzie o późniejszą filozofię Ortegi, badam jego propozycję, by osiągać autentyczność poprzez słuchanie głosu swego powołania – wywodliwego z każdego indywidulanego przekonania – by później wyjaśnić, w jaki sposób pomagać uczniom w uświadomieniu sobie ich własnych przekonań. Na koniec wyjaśniam, dlaczego zgadzam się z Ortegą, że szczęście uczniów związane jest w dużej mierze z tym, w jakim stopniu są oni zgodni z samymi sobą lub z własnymi przekonaniami.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2019, 28
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies