Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Władysław III" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Heraldyczny program na relikwiarzowym gotyckim krzyżu sandomierskim. Studium źródłoznawcze
The heraldic programme on the Gothic reliquary cross of Sandomierz A critical study of a historical source
Autorzy:
Stróżyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763466.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Sandomierz
reliquary
late gothic goldsmithing
Jagiellonian heraldry
White Eagle and Pogoń
King Władysław III (of Varna)
krzyż sandomierski
złotnictwo późnogotyckie
herby
heraldyka Jagiellonów
Władysław III (Warneńczyk)
Opis:
Artykuł opisuje i analizuje zespół sześciu herbów wygrawerowanych na stopie gotyckiego krzyża relikwiarzowego z XIV-XV wieku (obiekt nie jest jednorodny), znajdującego się w muzeum w Sandomierzu. Krzyż właściwy z emaliowanymi plakietami został wykonany w XIV wieku, a w wieku XV dodano mu puszkę relikwiarzową i podstawę, na której umieszczono herby. Analiza programu heraldycznego wskazuje, że zespół herbów należy datować na 1440 rok i łączyć z osobą króla Władysława III (Warneńczyka). Tym samym, przyjęte dotąd w literaturze przedmiotu datowanie puszki relikwiarzowej i podstawy krzyża na drugą połowę XV wieku należy skorygować na lata 1439-1440, a dorobione wówczas elementy krzyża uznać – wbrew starszym poglądom – za królewską fundację Władysław III.
The paper describes and analyses a group of six coats-of-arms engraved on the foot of a Gothic reliquary cross from the 14th-15th centuries (the object is not uniform) in the collection of the Museum in Sandomierz. The cross proper with enamelled plates was made in the 14th century, while in the 15th a reliquary box was added with a foot, on which the coats-of-arms were placed. The analysis of the heraldic programme indicates that the armorial group should be dated to 1440 and linked to the person of King Władysław III (of Varna). Therefore, the dating of the reliquary box and the foot of the cross, accepted so far by the literature as the second half of the 15th century, should be corrected to the years 1439-1440, while the added elements should be recognised – contrary to earlier opinions – as a foundation of King Władysław III.
Źródło:
Roczniki Historyczne; 2023, 88; 77-121
0324-8585
Pojawia się w:
Roczniki Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokument króla Władysława III dla kościoła w Giedlarowej z 1439 r. jako przykład średniowiecznego falsyfikatu
King Władysław III’s document for the church in Giedlarowa from 1439 as an example of a medieval forgery
Autorzy:
Zawitkowska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340534.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Giedlarowa
Władysław Jagiełło
Władysław III
Miechowici
forgery of documents
the Middle Ages
fałszerstwo dokumentów średniowiecze
Opis:
Samuel Nakielski w dziele „Miechovia, sive promptuarium (…)” zamieścił odpis dokumentu wydanego przez Władysława III Jagiellończyka z daty 18 stycznia 1439 r., w którym król potwierdza fundację kościoła pw. św. Mikołaja w Giedlarowej w ziemi przemyskiej dokonaną przez Mikołaja Giedlara, mieszczanina leżajskiego i sołtysa Giedlarowej. Dokładna analiza dwóch innych dokumentów: Mikołaja syna Drogosza, tenutariusza krzeszowskiego, w którym powierza on osadzenie wsi Giedlarowa na prawie magdeburskim Mikołajowi Giedlarowi, mieszczaninowi z Leżajska, z daty: Leżajsk, 18 stycznia 1409 r., i Władysława III Jagiellończyka z 10 marca 1440 r. zatwierdzającego i transumującego ów dokument (który – być może – jest również falsyfikatem), pozwala potwierdzić (przypuszczenia m.in. W. Bukowskiego, G. Klebowicza, J. Kurtyki, W. Zawitkowskiej), że akt z 1439 r. jest falsyfikatem sporządzonym właśnie na podstawie owych dwóch dokumentów. Falsyfikat z 1439 r. miał potwierdzać prawa bożogrobców z Miechowa do parafii w Giedlarowej. Najpewniej jednak dokument ten Miechowici sporządzili dopiero po 1470 r., kiedy już nie żyła żadna z osób wymienionych w formułach kancelaryjnych. Mogło to być związane z konsekracją tamtejszego kościoła dokonaną w 1478 r. i/lub szerzej zakrojoną przez Miechowitów akcją w tamtym czasie na tamtym terenie. Wówczas to bowiem – jak wykazał J. Wolski – doszło do zmiany patronatu w Rudołowicach i Tuligłowach, a prawa bożogrobców potwierdzać miały inne falsyfikaty przez nich sporządzone.
Samuel Nakielski in his work “Miechovia, sive promptuarium (…)” included a copy of the document issued by Władysław III Jagiellończyk of January 18, 1439, in which the king confirms the foundation of the church of St. Nicholas in Giedlarowa in the Przemyśl region, made by Mikołaj Giedlar, a burgher from Leżajsk and mayor in Giedlarowa. A precise analysis of two other documents: Mikołaj, the son of Drogosz, a tenutary of Krzeszów, in which he entrusts the embed under Magdeburg Law of the village of Giedlarowa to Mikołaj Giedlar on the date: Leżajsk, January 18, 1409, and Władysław III Jagiellończyk of March 10, 1440. (which – perhaps likewise is a forgery) approving and transuming this document, allows the confirmation (the assumptions of, among others, W. Bukowski, G. Klebowicz, J. Kurtyka, W. Zawitkowska) that the act of 1439 is a forgery produced on the basis of these two documents. The forgery from 1439 was to confirm the rights of the Holy Sepulcher from Miechów to the parish in Giedlarowa. Most likely, however, the Miechowici drafted this document only after 1470, when none of the people mentioned in the account and the chancery formulas still lived. It may have been related to the consecration of the local church in 1478 and/or a wider action carried out by the Miechowites at that time in that area. It was then, as J. Wolski showed, that the patronage in Rudołowice and Tuligłów was changed, and the rights of the Holy Sepulchre were to be confirmed by other forgeries prepared by them.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2020, 17, 4; 17-31
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish and Hungarian lords in the entourage of Władysław, King of Poland and Hungary 1440–1442
Autorzy:
Novák, Ádám
Bacsa, Balázs Antal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/938113.pdf
Data publikacji:
2019-12-17
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
kingdom of poland
kingdom of hungary
king władysław iii
king’s entourage
seals
polish lords
Opis:
Based on the analysis of sources it can be stated that Polish presence near the king was constant and significant. The most significant officials temporarily supported the king, but did not accompany the ruler on his military campaigns. The king held Polish–Hungarian joint councils from as early as 1440. It is most probable that a significant part of the Poles took the Hungarian efforts of Władysław seriously, and many noble families saw great potential in a Hungarian service. In this paper we endeavored to call attention to the fact that a vast amount of Polish‑related genealogical data (seals, itinerary supplements) can be found from this era in the Hungarian and Austrian archives. We hope that this collection will provide assistance to many in their research.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2019, 23; 183-198
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Artefacts Commemorating the Battle of Varna in 1444
Artefakty upamiętniające bitwę pod Warną w 1444 roku
Autorzy:
Jaczynowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529224.pdf
Data publikacji:
2020-05-08
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
turystyka
Warna 1444 r.
Władysław III Warneńczyk
artefakty
tourism
Varna 1444
Ladislaus of Varna
artifacts
Opis:
Od czasu pamiętnej bitwy między koalicją wojsk chrześcijańskich a wojskami Imperium Osmańskiego upływa właśnie 575 lat. Przegrana chrześcijan przyniosła znaczące konsekwencje nie tylko dla Bułgarii, ale też dla Bizancjum i całej Europy. Wydarzenia te były wielokrotnie i na różne sposoby upamiętniane przez obie strony konfliktu. Celem niniejszej pracy jest usystematyzowanie wiedzy o artefaktach upamiętniających poległego tam polsko-węgierskiego króla Władysława III Warneńczyka oraz tysiące rycerzy obu walczących stron. Zastosowano obserwację uczestniczącą miejsc poświęconych pamięci o tych wydarzeniach, przeprowadzono wywiady z osobami chroniącymi tę pamięć, przeanalizowano wiele rozpraw naukowych, opracowań popularnonaukowych i innych materiałów o charakterze informacyjnym poświęconych tej tematyce, zebrano dane o twórcach dzieł traktujących o tej Bitwie Narodów, dążąc do stworzenia w miarę kompletnego opisu produktu marketingowego dla potrzeb turystyki kulturowej. Ponieważ wiele artefaktów upamiętniających bitwę już nie istnieje lub istnieje w nieudokumentowanych legendach, oddzielono je (jedynie o nich wspominając) od opisu tych, które istnieją i mogą być przedstawione zainteresowanym nimi turystom. Opisano tu więc w układzie chronologicznym tureckie pamiątki, bułgarskie, węgierskie i polskie artefakty oraz ich twórców.
We just have the 575th anniversary of the memorable battle between a coalition of Christian armies and the army of the Ottoman Empire. Christians’ defeat had significant consequences not only for Bulgaria, but also for Byzantium and whole Europe. The aim of the presented work is a systematization of knowledge about artefacts paying homage to the Polish-Hungarian King Ladislaus III of Varna, who fell there, and thousands of knights of both sides of the fight. There has been applied participant observation of places commemorating those events, there were conducted interviews with persons preserving their memory, there were analyzed many academic dissertations, popular scientific works and other informative materials dedicated to that topic, there were gathered data about authors of works dedicated to that Battle of nations, aiming at creation of a relatively complete description of a marketing product for needs of cultural tourism. Since many artefacts commemorating the battle do not exist anymore or exist in undocumented legends, they were separated from description of those ones which exist and can be presented to tourists interested in them. Thus, the text describes in the chronological order Turkish memorabilia, Hungarian and Polish artifacts and their authors.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2020, 3, 2; 11-24
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spytek z Melsztyna – legalista czy „głoszący nowinki” przeciwnik działań podejmowanych dla dobra państwa? Wokół zjazdu elekcyjno-koronacyjnego po śmierci Władysława Jagiełły w Krakowie w lipcu 1434 roku
Spytek from Melsztyn – a Legalist or “Proclaimer of News” Opponent of Actions Undertaken for the Good of the State? Around the Election and Coronation Convention after the Death of Władysław Jagiełło in Kraków in July 1434
Autorzy:
Zawitkowska, Wioletta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056206.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Spytek from Melsztyn
Władysław Jagiełło
Władysław III
elections and coronation convention in Kraków
Spytek z Melsztyna
zjazd elekcyjno-koronacyjny
Opis:
Spytek z Melsztyna był jedynym synem zmarłego tragicznie nad Worsklą wojewody krakowskiego. Zarówno on, jak i jego najbliżsi mieli zapewne nadzieję, że odegra niepoślednią rolę w ówczesnej elicie władzy. Po śmierci Władysława Jagiełły, w toku dyskusji rozgorzałej na zjeździe w Opatowie w 1434 roku, który chyba można potraktować jako zjazd panów małopolskich – w analogii do zjazdu panów wielkopolskich, jaki zwołał do Poznania Oleśnicki – Spytek wyrósł na lidera opozycjonistów, przywódcę „głoszących nowinki”, i taką rolę odegrał również na zjeździe elekcyjno-koronacyjnym w Krakowie w ostatniej dekadzie lipca 1434 roku. Obok niego prym wiedli wówczas inni, głównie niewymienieni z imienia „nowinkarze”. Spytkowi z Melsztyna i jego poplecznikom nie udało się jednak przeciągnąć na swoją stronę szerszych gremiów. Biskup Oleśnicki i królowa Zofia zdołali natomiast po długich debatach doprowadzić do elekcji i koronacji Władysława III. Oboje mieli świadomość, że z powodu młodego wieku Jagiellona i tak decyzje będzie podejmować rada królewska, a dokładniej – ścisłe grono możnowładców rezydujących w Krakowie. W tym układzie biskup Oleśnicki, z racji stałej rezydencji w stolicy, liczył zapewne na osiągnięcie pozycji lidera. Niewykluczone więc, że właśnie po to, aby uśmierzyć głosy sprzeciwu, podnoszone m.in. przez Spytka, zdecydowano się na powołanie marionetkowych opiekadlników, tutorów, instytucji dotąd nieznanej w polskim prawie. Spytek nie otrzymał wówczas żadnego urzędu, czyli jego zabiegi zakończyły się całkowitym niepowodzeniem.
Spytek from Melsztyn was the only son of the Kraków voivode who died tragically at Worskla. Both he and his relatives probably hoped that he would play a significant role in the ruling elite of the time. After the death of Władysław Jagiełło, in the course of the discussion at the congress in Opatów in 1434, which can probably be treated as a congress of the gents of Lesser Poland – in analogy to the congress of gents of Greater Poland, which Oleśnicki summoned to Poznań – Spytek grew up to be the leader of oppositionists, the leader of “proclaimers of news”. He also played such a role at the elections and coronation congress in Kraków in the last decade of July 1434. Next to him, other leaders, mainly unnamed “proclaimers”, were in the lead. Spytek from Melsztyn and his supporters, however, did not manage to attract larger groups to their side. On the other hand, the Bishop of Oleśnica and Queen Sophia managed to lead to the election and coronation of Władysław III after long debates. They both realized that due to Jagiellon’s young age, the decisions would be made anyway by the royal council, and more precisely by a group of magnates residing in Kraków – in this arrangement, the Bishop of Oleśnica, due to his permanent residence in the capital, probably hoped to achieve the position of the leader. Therefore, it is possible that precisely in order to calm the voices of opposition raised, among others, by Spytek, it was decided to appoint puppet supervisors, tutors, an institution so far unknown in Polish law. Spytek did not receive any office then, so his efforts were a complete failure. In the light of the events of 1434 discussed above, it can be concluded, that the assessment of his character cannot be unequivocal. He was certainly a legalist, but too strict, blindly demanding to follow the established rules, refusing to modify them in accordance with the plans of most decision-makers of the political scene at the time. However, presenting him as a “proclaimer of news”, or even more so as a troublemaker of public order, does not seem fully adequate to the events of those days. Demanding literal respect for the established law and presenting his demands sometimes quite firmly, he was simply unable to adjust to the decisions made by the majority of the council gents.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2020, 75; 211-229
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pieczęć królewicza Kazimierza Kazimierzowica Jagiellończyka z okresu starań o koronę węgierską i jej program polityczny
Autorzy:
Titkow, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/603501.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
sfragistyka
heraldyka
Jagiellonowie
Habsburgowie
św. Kazimierz Jagiellończyk
Władysław Warneńczyk
polityka dynastyczna
sphragistics
heraldry
Jagiellons
Habsburgs
St. Casimir Jagiellon
Władysław III of Varna
dynastic policy
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza pieczęci królewicza Kazimierza Kazimierzowica Jagiellończyka z okresu jego starań o koronę węgierską w latach 1471–1472. Po zaprezentowaniu źródła autor dokonuje interpretacji jego programu ideowo-politycznego w kontekście rywalizacji habsbursko-korwińsko-jagiellońskiej w trzeciej ćwierci XV w.
The article deals with the seal of Prince Casimir Jagiellon (the second son of King Casimir IV) from the period of his claims to the Hungarian Crown in 1471–1472. After presenting the source material, the author interprets his ideological and political programme in the context of the rivalry between the Jagiellons, Habsburgs and Corvinus in the third quarter of the fifteenth century.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2019, 57
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies