Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Vodolazkin" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Лавр Евгения Водолазкина – диалог с древнерусской литературной традицией
Evgeny Vodolazkin’s Laurus: a dialogue with the Old Russian literary tradition
Autorzy:
Trojanowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/651237.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
категория времени
Лихачев
современность
древнерусская литература
праведник
святой
роман
Евгений Водолазкин
Old Russian literature
the righteous
saints
novel
Vodolazkin
contemporaneity
Opis:
The paper is an attempt at describing similarities and differences between Evgeny Vodolazkin’s novel Laurus (Lavr) and the Old Russian literature, in particular such genres of the latter as the lives of saints, religious travel writing, chronicle and paleia. The analogy with ancient Greek novel is also mentioned. The author of the paper on the one hand stresses that due to its syncretic character, the novel Laurus absorbs selected elements of the above-mentioned texts of the past, and on the other hand analyses Vodolazkin’s innovative treatment of time. This last aspect contributes to the text’s originality and makes it possible for the writer to connect situations and personages from the past with the present and the future, which, altogether, renders Laurus universal.
В статье предпринята попытка представить сходства и различия в романе Евгения Водолазкина Лавр с древнерусской литературой, особо с такими ее жанрами, как: житие, религиозное путешествие и хроника, при помощи сопоставительного метода. Появляющиеся в заглавии определение «диалог» стоит понимать как взаимодействие и совокупность непосредственных отношений и связей романа Водолазкина с русским Средневековьем. Упоминается также аналогия с древним греческим романом. Автор статьи, с одной стороны, подчеркивает, что синкретический жанровый характер романа Лавр впитывает в себя избранные элементы указанных выше литературных текстов прошлого, но, с другой стороны – открывает новаторскую трактовку времени Водолазкиным. Это придает тексту оригинальность и позволяет соединить ситуации и персонажей прошлого с настоящим и будущим, что в целом влияет на универсальный характера романа Лавр. Таким образом, мы попытались показать динамику древнерусской традиции, которая является не застывшим и мертвым явлением, а постоянно развивающимся, наглядным примером чего является жанр и содержание романа Лавр Водолазкина – как продолжителя этой концепции.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2018, 11; 203-213
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Тема праведности в романе "Лавр" Евгения Водолазкина сквозь призму толстовской традиции "Отца Сергия"
The Theme of Righteousness in the Novel "Laurus" by Evgeny Vodolazkin Through the Prism of "Father Sergius" Tolstoyan Tradition
Autorzy:
Wojciechowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031746.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
the righteous
saints
nouvels
the comparison
Tolstoy
Vodolazkin
hagiographic genre
Źródło:
Slavia Orientalis; 2019, LXVIII, 3; 529-545
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Механизмы памяти в романе Е.Г. Водолазкина Авиатор
Autorzy:
Królikiewicz, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956444.pdf
Data publikacji:
2020-12-08
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
vodolazkin
aviator
memory
memories
novel structure
Opis:
In this article we focus on the problem of memory realised in the artistic space of E.G. Vodolazkin’s Aviator. The aim of the study is to analyse memory as a mechanism shaping the novel’s structure. In order to reach this goal, it seems important to explore the structure of the literary text, to understand the meaning of categories of memory and memories, while searching for key ideas of the text. The analysis reveals the significance of the category of memory, emphasising not only the specificity of the novel’s fictional and compositional structure, but also revealing a complex of philosophical ideas and motifs related in particular to understanding the theme of memory as overcoming time (including death) and the issue of spiritual identity formation.
Źródło:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne; 2020, 10; 27-35
2084-1302
Pojawia się w:
Heteroglossia- studia kulturoznawczo-filologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od kulturowego pojmowania przestrzeni ku rozważaniom o wieczności. Dyskurs przestrzenny w powieści Brisbane Jewgienija Wodołazkina
From the cultural perception of space to reflections on eternity. Spatial discourse in the novel Brisbane by Eugene Vodolazkin
Autorzy:
Sidor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807470.pdf
Data publikacji:
2021-10-14
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
space
cultural memory
eternity
medieval tradition
Vodolazkin
Opis:
This article deals with different aspects of space in the text of Eugene Vodolazkin’s novel Brisbane as well as in its studies and reception. Successive parts of the research are devoted to lieux de mémoire in autobiographical fiction, cultural understanding of the space of the home and places which traditionally create the image of Kiev and the individual mythology of this city. Space perceived in the way modified by culture is a certain frame in which both the hero of Vodolazkin lives and a receiver reads the novel. It is also an important component of the work’s internal structure, the factor responsible for certain genre associations that determine the direction of the reading process. In all these forms of functioning, space is thematically related to the reflection on death. The author concludes that the understanding of space leads to the rejection of the physical future and the affirmation of eternity understood in a religious way, in line with medieval tradition.
Źródło:
Studia Rossica Posnaniensia; 2021, 46, 2; 79-91
0081-6884
Pojawia się w:
Studia Rossica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Атрибуты времени в романе "Авиатор" Евгения Водолазкина
Autorzy:
Baleja, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034859.pdf
Data publikacji:
2021-12-23
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
современная русская литература
проза
дневник
атрибуты времени
Евгений Водолазкин
Авиатор
contemporary Russian literature
prose
diary
determinants of time
Yevgeny Vodolazkin
The Aviator
Opis:
Статья посвящена категории времени в романе Евгения Германовича Водолазкина Авиатор (2016), которая, на наш взгляд, является ключевой для осмысления идейного мира произведения. Основная задача – выделить временные пласты в романе и выявить доминирующие атрибуты, определяющие каждый из описываемых периодов. В статье время рассматривается как явление, а атрибут – как его характерная черта. Благодаря такому подходу автору удается вычленить в произведении не два, как ранее утверждалось в научной литературе, а три временных пласта: период дореволюционной России, период «большевист- ского ада», период России конца второго тысячелетия. Осмыслению природы времени в ро- мане способствовало также общее рассмотрение жанровой принадлежности произведения. Исходя из убеждения, что незаметные в историческом процессе элементы создают реальную картину определенного периода, способствуя изучению подробностей жизни в разные вре- мена, автор описывает различные детали, а также проводит их классификацию. Выделяются следующие репрезентативные группы показателей: запахи, присущие определенным атрибу- там; звуки, издаваемые атрибутами; элементы повседневной и светской праздничной жизни героев; транспортные средства и организация пространства. Немаловажной для проведенно- го исследования является также концепция хронотопа, разработанная Михаилом Бахтиным. Автор отмечает, что со сменой исторического ориентира приходит новая характеристика по- казателей. В романе Водолазкина именно атрибуты позволяют выделить временные пласты. В этом заключается их основная функция.
The paper is devoted to the category of time in the novel The Aviator (2016) by Yevgeny Vodolazkin, the category being the key to comprehending the conceptual universe of this text. The main aim of the study is to identify the temporal layers in the novel and to indicate the dominant attributes that define each of the described periods. In the paper time is considered as a phenomenon, and attribute (determinant) as its distinctive feature. Such an approach allows the author to identify not two, as in previous scholarly literature, but three layers of time: the period of pre- -revolutionary Russia, the period of the “Bolshevik hell”, and the period of Russia at the end of the second millennium. The interpretation of the nature of time in the novel has also been facilitated by a general consideration of the work’s genre affiliation. Basing on the conviction that the elements imperceptible in the historical process create a real picture of a certain period, thus encouraging the study of the minutiae of life in different times, the author describes various details, as well as classifies them. The representative groups of indicators are distinguished as follows: smells inherent to certain attributes, sounds emitted by attributes, elements of the characters’ everyday life as well as festive time, means of transport, and the arrangement of space. The concept of chronotope, developed by Mikhail Bakhtin, has also been important for the study. The author notices that the change of a historical reference point is accompanied by a new characterisation of the indicators. In the discussed novel it is precisely the attributes that make it possible to separate the temporal layers, and this, indeed, is their main function.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2021, 14; 247-260
1427-9681
2353-4834
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Homo hapticus” a kategoria „męża sprawiedliwego”. (Nieśmiertelny Gołowan Nikołaja Leskowa i Laur Jewgenija Wodołazkina)
"Homo hapticus" Versus the Category of the Pious Man. (The Immortal Golovan by Nikolai Leskov and Laurus by Eugene Vodolazkin)
Autorzy:
Trojanowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16500622.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
Russian literature
the pious man
homo hapticus
Leskov
Vodolazkin
material word
spiritual word
Opis:
The theme of the article focuses on the description of the tactile sphere selected for the presentation of Russian literary prose figures from the second half of the 19th century and the beginning of the 21st century. The term “homo hapticus” is understood in the article as a characterization of a figure expressed through touch. At the same time, haptics, representative of the physical, biological side of the characters’ functioning in the world, is closely related to their spiritual sphere and can be referred to types of saintly characters. These dependencies are expressed by both the touching and the touched subject, and in particular by the body elements involved in the haptic turn – in my examples these are the hands and the mouth. The author of the article comes to the conclusion that the haptics of the analysed characters abolishes the binary between the material and spiritual worlds. He points out that touch reflects not only a specific physical action, but is closely related to the Russian cultural context, primarily the religious. It is the haptics of the figures who act as healers that allows them to be called righteous men – expressing a loving Christian attitude towards their fellow man.
Źródło:
Slavia Orientalis; 2022, LXXI, 1; 77-94
0037-6744
Pojawia się w:
Slavia Orientalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
О времени, «из которого выкачали вечность»: роман Евгения Водолазкина Оправдание острова
About the time “from which eternity was pumped out”: Evgeny Vodolazkin’s novel Justification of the island
Czas, „z którego wypompowano wieczność”: powieść Jewgienija Wodołazkina Usprawiedliwienie Wyspy
Autorzy:
Stankeviča, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311701.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Евгений Водолазкин
советская парадигма
идеологическая поляризация
время
человек
Jewgienij Wodołazkina
paradygmat sowiecki
polaryzacja ideologiczna
czas
osoba
Evgeny Vodolazkin
soviet paradigm
ideological polarization
time
person
Opis:
In the context of sharp ideological polarization of the cultural life of Russia, Evgeny Vodolazkin’s oeuvre is a special case. In a number of his works, without entering into public discussions, Vodolazkin has consistently proved the immorality and futility of the methods of organizing society according to the Soviet model. In the collection Part of the Land Surrounded by the Sky. Solovetsky Texts and Images (2011), edited by Vodolazkin, the emotional rejection of the Soviet paradigm is vividly embodied. The fantastic plot of the novel The Aviator (2016) allows us to draw a conclusion about the degradation of society by comparing the pre-Revolutionary, the Soviet and the post-Soviet stages of the protagonist’s life. The novel Justification of the Island (2020) can be considered as the final part of the understanding of the Soviet period in the history of Russia. The failure of the Soviet paradigm is demonstrated through a special artistic system, which is based on reduction and caricaturing that make it possible to see the bloody absurdity and the absolute moral decline.
Twórczość Jewgienija Wodołazkina w kontekście ostrej polaryzacji ideologicznej życia kulturalnego Rosji jest przypadkiem szczególnym. Nie wdając się w publiczne dyskusje, autor w wielu utworach konsekwentnie udowadnia niemoralność oraz bezsensowność sposobów organizowania społeczeństwa na wzór sowiecki. W zbiorze opowiadań Część ziemi otoczona niebem. Teksty i obrazy sołowieckie (2011, pod redakcją Wodołazkina) w ostro przedstawia  emocjonalne odrzucenie paradygmatu sowieckiego. Fantastyczna fabuła powieści Awiator (2016) pozwala wyciągnąć wniosek o degradacji społeczeństwa na podstawie porównania przedrewolucyjnego, sowieckiego oraz postsowieckiego okresu życia bohatera. Powieść Usprawiedliwienie Wyspy (2020) można uznać za ostatnią część rozważań autora nad okresem sowieckim w historii Rosji. Klęskę sowieckiego paradygmatu autor przedstawia za pomocą systemu artystycznego, który opiera się na redukcji i karykaturze, co pozwala zauważyć krwawy absurd oraz totalny upadek moralny.
Творчество Евгения Водолазкина в контексте резкой идеологической поляризации культурной жизни России представляет собой особый случай. Не вступая в публичные дискуссии, в ряде произведений он последовательно доказал безнравственность и бесперспективность способов организации социума по советскому образцу. В сборнике Часть суши, окруженная небом. Соловецкие тексты и образы (2011), изданном под редакцией Водолазкина, ярко воплощено эмоциональное неприятие советской парадигмы. Фантастический сюжет романа Авиатор (2016), позволяет на основе сравнения дореволюционного, советского и постсоветского этапов жизни протагониста сделать вывод о деградации социума. Роман Оправдание Острова (2020) может быть рассмотрен как завершающая часть осмысления советского периода истории России. Несостоятельность советской парадигмы демонстрируется через особую художественную систему, в основе которой снижение, окарикатуривание, позволяющие увидеть кровавый абсурд и абсолютное моральное падение.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 68-80
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Старец-монах-чудотворец как герой современной русской прозы
Starzec-mnich-cudotwórca jako bohater współczesnej prozy rosyjskiej
The elder-monk-miracle man as a hero of modern Russian prose
Autorzy:
Wójcikowska-Wantuch, Paulina Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311802.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
mnich
starzec
duchowość
prawosławie
hagiografia
współczesna literatura rosyjska
Pietruszewska
Szewkunow
Kuczerskaja
Wodołazkin
monk
starets
spirituality
orthodoxy
contemporary Russian literature
hagiography
Petrushevskaya
Shevkunov
Vodolazkin
Kucherskaya
Opis:
This article presents selected literary works by writers of contemporary Russian literature, whose hero is an elder-monk or miracle man. Writers as Lyudmila Petryshevskaya, Evgeniy Vodolazkin, Tikhon Shevkunov and Maya Kucherskaya in their works refer to the genres of religious literature such as patericon, hagiography and the apophthegma. The author's interest in the character, directly referring to the tradition of Fyodor Dostoyevsky and elder Zosima, from the novel "The Brothers Karamazov" is an expression of longing for national values related to the spiritual culture of Russian Orthodoxy and a reflection of the dialogue between religious and secular literature that is taking place today.
В настоящей статье представлены избранные литературные произведения авторов современной русской литературы, героем которых является старец или монах-чудотворец. Писатели, представляющие разные поэтики, такие как Людмила Петрушевская, Евгений Водолазкин, Тихон Шевкунов и Майя Кучерская, в своих произведениях обращаются к жанрам религиозной литературы: патерику, житию святых и апофтегме. Интерес современных авторов к герою, непосредственно ориентированному на традицию старца Зосимы из романа Федора Достоевского «Братья Карамазовы», может быть выражением тоски по национальным ценностям, отождествляемым с духовной культурой русского православия и является отражением происходящего сегодня диалога между религиозной и светской литературой.
W niniejszym artykule przedstawiono wybrane utwory literackie autorów współczesnej literatury rosyjskiej, których bohaterem jest starzec, mnich lub cudotwórca. Pisarze reprezentujący różnorodne poetyki, jak Ludmiła Petruszewska, Jewgienij Wodołazkin, Tichon Szewkunow i Maja Kuczerska w swoich utworach odwołują się do gatunków literatury religijnej: pateryku, żywotu świętych i apoftegmatu. Zainteresowanie współczesnych autorów bohaterem, nawiązującym bezpośrednio do tradycji starca Zosimy z powieści „Bracia Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, może stanowić wyraz tęsknoty za wartościami narodowymi, utożsamianymi z kulturą duchową rosyjskiego prawosławia oraz jest odzwierciedleniem, odbywającego się aktualnie dialogu pomiędzy literaturą świecką i religijną.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2023, 2 (182); 81-98
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies