Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Visual Studies" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Foto-teksty? W poszukiwaniu narzędzia analizy współczesnej artystycznej fotografi i dokumentalnej
Photo-texts? Searching for a tool of analysis of contemporary documentary photography
Autorzy:
Michałowska, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520778.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
photography
visual studies
phototextuality
Opis:
A term "photo-text" emphasizes a contemporary change in visual culture researches, where photography is a link between a photographed object and its cultural meaning. In a book titled “Phototextuality” Andrea Noble and Alex Hughes stated that phototextuality plays “between the culturally fabricated nature of photographic artifact and its fundamental indexality, that is, its status as a trace of the real; and evidential manifestation of what has been”. Photo-texts characterised by critical, self-reflective and intertextual attitude towards culture go together with contemporary interests with narration, memory and history. The text is divided into few parts. I consider a status of phototextuality in the first one and present basic researches on textuality of photography in the second. I compare Roland Barthes’s analysis to a John Berger’s and Jean Mohr’s project there. Part three is dedicated to visual studies, where phototextuality is a field of discussion with models of art and popular culture (on an example of Gregor Brandler work). Finally, in the fourth part a critical attitude of photo-texts towards history is presented. In conclusion, photo-texts are regarded as an effective tool of contemporary culture analysis, both on the level of its production and on “reading” level. This reading is not a “free” or “mis” –reading, that tears the meanings off the objects of reference, but rather which “anchorages” those meanings in represented object.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2011, 2; 15-26
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizualność jako dominanta reportażu literackiego. Wokół książki Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak Jacka Hugo-Badera
Visibility as Dominant of Literary Reportage. Around the Book Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak by Jacek Hugo-Bader
Autorzy:
Żyrek-Horodyska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/579352.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
literary reportage
Hugo-Bader
visual studies
Broad Peak
media
Opis:
The purpose of this article is to discuss the role of visuality in contemporary literary reportage. In my analysis I focus on the book Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak by Jacek Hugo-Bader, published in 2014. I present that this text can be read as an example of reportage which affects several senses, but it gives priority to image. I analyze the photograph published in the book as well as their descriptions created by the journalist.
Źródło:
Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2017, 60, 2 (122); 143-157
0084-4446
Pojawia się w:
Zagadnienia Rodzajów Literackich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizualna teoria ugruntowana. Podstawowe zasady i procedury
Visual Grounded Theory. The Basic Rules and Procedures
Autorzy:
Konecki, Krzysztof T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373747.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
grounded theory
visual grounded theory
visual studies
visual ethnography
visual data
qualitative research
qualitative data analysis
Opis:
The article presents the basic concepts and methodological procedures of grounded theory methodology that uses visual data and is called visual grounded theory. It uses the visual data to con¬struct categories, theoretical properties of categories for action and visual phenomena that manifest themselves as processes. Present article introduces, therefore, the rules and procedures for visual grounded theory based on both my own, and other authors research experience. In order to bet¬ter illustrate the procedures in question, there are presented examples of these studies. The visual analysis is conducted at four levels: creating an image, its presentation, its content and structure and its reception. It is the basis for the concept of multislice imagining and visual grounded theory helps to reconstruct it.
Źródło:
Przegląd Socjologii Jakościowej; 2012, 8, 1; 12-45
1733-8069
Pojawia się w:
Przegląd Socjologii Jakościowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywiad grupowy z wykorzystaniem materiałow filmowych - reflekscje badacza.
Group interview supported by film material – the researcher’s remark
Autorzy:
Łuczaj, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413599.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
FGI
badania wizualne
materiał filmowy
visual studies
film material
TV series
Opis:
Artykuł prezentuje założenia metodologiczne oraz wskazówki praktyczne dotyczące prowadzenia wywiadu grupowego z wykorzystaniem materiałów filmowych. Rozważania oparte zostały na doświadczeniach własnych z okresu realizacji projektu, który dotyczył recepcji seriali tradycyjnych i seriali typu post-soap. W tym celu zorganizowałem i poprowadziłem w różnych częściach Polski cztery wywiady grupowe z mieszkankami wsi popegeerowskich (minigrupy, osoby znające się wcześniej). Celem artykułu jest pokazanie, że wywiady grupowe są dobrą techniką badań także w kontekście akademickim, a nie tylko, jak zwykło się przyjmować, w komercyjnych badaniach marketingowych. Artykuł składa się z pięciu części. W pierwszej prezentuję dorobek polskich studiów kulturowych w zakresie badania publiczności telewizyjnych. Następnie omawiam ogólne założenia wywiadów grupowych z wykorzystaniem materiałów filmowych. W trzeciej części przedstawiam przeprowadzony przez siebie projekt badawczy, na którego podstawie wyprowadziłem przedstawiane tu wnioski. Część czwarta stanowi analizę korzyści i zagrożeń, które powoduje zastosowanie tego typu wywiadów. W piątej części, podsumowującej, prezentuję zaś schemat przygotowania badania z wykorzystaniem materiałów filmowych.
The article presents the methodological assumptions and practical guidance on conducting a group interview supported by film material. The discussion is based on my own experience from the project, which dealt with the reception of traditional TV series and post-soap series. To this end, I organized and led in various parts of Poland four focus groups with residents of the post-PGR villages (mini-group, affinity group). The aim of this paper is to show that the group interviews are a good research technique not only in commercial marketing research, as it is usually taken for granted, but also in an academic context. The article consists of five parts. First, I present the achievements of Polish cultural studies in the field of television audience research. Next, I discuss general assumptions of group interviews supported by film material. In the third part I present my research project, which helped me to draw the conclusions. The fourth part is an analysis of the benefits and risks of such interviews. In the fifth, summarizing part, I present a research scheme involving the group interviews supported by film material.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2013, 62, 1; 101 - 116
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen zwrotu wizualnego we współczesnej kulturze – treść pojęcia a istota zjawiska
A Phenomenon of Visual Turn and Visual Studies in Contemporary Culture
Autorzy:
Juzefovič, Agnieška
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807349.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwrot wizualny
obraz
wzrokocentryzm
mimesis
studia wizualne
interdyscyplinarność
visual turn
image
ocularcentrism
visual studies
interdisciplinary
Opis:
Opierając się na badaniach tak znanych interpretatorów wizualności jak W.J.T. Mittchel, M. Jay i V. Flusser, autorka analizuje problematykę „zwrotu wizualnego”, pokazuje, dlaczego filozofowie i badacze kultury zainteresowali się tematyką wizualności oraz w jaki sposób zachodzi wizualizacja różnych dziedzin współczesnego świata. Autorka omawia powiązania między wizualnym zwrotem (wzrokocentryzmem) i uprzywilejowaną pozycją, jaką zajmuje zmysł wzroku. Poprzez argumentację tezy, że dominacji wizualności nie należy postrzegać jako powrotu do mechanicznego kopiowania rzeczywistości, pokazana jest różnica między antyczną teorią mimesis i współczesną wizualnością, która symbolizuje raczej nie zwykłe kopiowanie prototypu, lecz postlingwistyczny obraz, zrodzony z wyobraźni, wzajemnego oddziaływania między koncepcją twórcy, aktem twórczym i otaczającą rzeczywistością. Badając powiązania między studiami wizualnymi a pokrewnymi naukami humanistycznymi i społecznymi, autorka ukazuje przedmiot badań i metody stosowane w tych dziedzinach akademickich. Uzasadniana jest teza, że zainteresowanie badaczy studiami wizualnymi oraz powstawanie nowych programów tego rodzaju studiów na różnych uniwersytetach i wyższych uczelniach jest powiązane ze zwrotem wizualnym i ugruntowaniem się wizualności we wszystkich dziedzinach współczesnego życia, a co za tym idzie – z szybko wzrastającym zapotrzebowaniem na wykwalifikowanych specjalistów z dziedziny wizualności. Autorka uważa, że studia wizualne są z zasady fenomenem interdyscyplinarnym, aczkolwiek można je traktować jako samodzielną dyscyplinę, mającą raczej charakter studyjny niż naukowy. Celem takiej dyscypliny jest tworzenie i rozwijanie teorii, które pomogłyby zrozumieć, w jaki sposób obraz funkcjonuje we współczesnej kulturze.
With references to such well known scholars of visual culture as T. Mittchel, M. Jay and V. Flusser, the author examines the phenomenon of visual turn—shows how and why twentieth century philosophers and scholars are interested in visual culture and how visuality conquered various socio-cultural spaces. Interfaces between pictorial turn and privileging of vision over the other senses (ocularcentrism) and new technologies are analyzed. The author argues that visual turn should not be understood as a mechanical copying of reality or an act without creativity, therefore it is different from ancient theory of mimesis. Thus this paper disclose concept of visual, which represents not a return to traditional theory of adequacy, but rather it represents a re-discovered post-linguistic image created by interaction of imagination, conceptual creative process and visible reality. Interfaces among popular visual studies and various social sciences and humanities are analyzed; their testing problems and methods are highlighted. Conclude that scholar’s attention focused toward visual studies and rousing of new visual studies programs at various universities and high schools is connected with domination of visual aspect in contemporary culture and rapidly growing need for specialists who could work in various fields of visual culture. The author argues that visual studies are interdisciplinary phenomenon, but they could be treated as a separate discipline, even if having rather studio than scientific nature. The aim of visual studies is to create and present theories to help understand how images function in the wider cultural sphere. By analyzing development of visual studies in contemporary Lithuania the author conclude that it is very dynamic and popular field.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 1; 19-33
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika resocjalizacyjna wobec „fotoobrazów” w badaniach i w praktyce oddziaływań resocjalizacyjnych
Social rehabilitation education in relation to „photo-images” in the research and in the practice of social rehabilitation interactions
Autorzy:
Nowotniak, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369757.pdf
Data publikacji:
2020-11-01
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
pedagogika resocjalizacyjna
studia wizualne
metodologia wizualna
fotografia uczestnicząca
social rehabilitation pedagogy
visual studies
visual research methodology
participatory photography
Opis:
Dynamiczny rozwój studiów wizualnych wymaga nowego spojrzenia na miejsce obrazu w badaniach naukowych. Celem artykułu jest włączenie się do dyskusji nad wykorzystaniem obrazu, a dokładniej – obrazu fotograficznego, w badaniach i w praktyce pedagogicznej w obszarze pedagogiki resocjalizacyjnej. Poddana namysłowi zostanie w tym kontekście użyteczność tzw. fotografii uczestniczącej (participatory photography) oraz doświadczeń badawczych z realizacji projektów wykorzystujących etnografię wizualną.
Dynamic development of visual studies inquires a new approach towards image in scientific research. This article is aimed at joining the discussion concerning utilizing photographicvisuals in research and application of social rehabilitation pedagogy. Moreover, it evaluates the efficiency of both “participatory photography” and visual ethnography – and the associated experimental research in this very field.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 107-125
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’oeil-araignée. Sistemi descrittivi come scatole ottiche nei "Salons" di Diderot. Una lettura a partire dalle tesi di Hamon
Autorzy:
Crivella, Giuseppe
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195592.pdf
Data publikacji:
2020-11-03
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Philippe Hamon
Visual Studies
description/definition
pantonyme
Diderot’s "Salons"
descrizione/definizione
pantonimo
"Salons" di Diderot
Opis:
Il testo si propone di analizzare le modalità di funzionamento dei sistemi descrittivi nei Salons di Diderot. Recuperando il fitto reticolo di definizioni operative messe a punto da Philippe Hamon nel noto testo Du descriptif, il nostro studio sviluppa una serie di analisi finalizzate a mettere in luce la distanza della prassi descrittiva di Diderot rispetto alle enunciazioni teoriche della trattatistica retorica a lui anteriore o coeva, puntando l’attenzione soprattutto su un uso assolutamente originale del pantonimo all’interno dei Salons.
The text aims to analyse how the descriptive systems work in the Salons of Diderot. Retrieving the dense network of operational definitions developed by Philippe Hamon in the well-known text Du descriptif, our study develops a series of analyses aimed at highlighting the distance of Diderot’s descriptive practice with respect to the theoretical statements of the rhetorical treatise before him or coeval, focusing above all on an absolutely original use of the pantonyme within the Salons.
Źródło:
e-Scripta Romanica; 2020, 8; 36-53
2392-0718
Pojawia się w:
e-Scripta Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A work of art is an object that necessitates contemplation”. Latency of visual studies within the Vienna School of Art History?
Autorzy:
Murár, Tomáš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788544.pdf
Data publikacji:
2021-05-26
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Max Dvořák
Vienna School of Art History
Georg Simmel
Visual Studies
Charles de Tolnay
Hans Sedlmayr
Opis:
This article investigates a research method of the so-called Vienna School of Art History, mainly its transformation by Max Dvořák around the First World War. The article suggests the possible influence of Georg Simmel’s philosophy on Dvořák in this time, evident mainly in Dvořák’s interpretation of Pieter Bruegel the Elder’s art, written by Dvořák in 1920 and published posthumously in 1921. This another view on the Vienna School of Art History is then researched in writings on Pieter Bruegel the Elder by Dvořák’s students Hans Sedlmayr and Charles de Tolnay when Tolnay extended Dvořák’s thinking and Sedlmayr challenged its premises – both Tolnay and Sedlmayr thus in the same time interpreted Bruegel’s art differently, even though they were both Dvořák’s students. The article then suggests a possible interpretative relationship of the Vienna School of Art History after its transformation by Max Dvořák with today’s approaches to art (history), mainly with the so-called visual studies.
Źródło:
Ikonotheka; 2020, 30; 9-29
0860-5769
Pojawia się w:
Ikonotheka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temptation, Resistance, and Art Objects: On the Lack of Material Theory within Art History before the Material Turn
Autorzy:
Krispinsson, Charolotta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909475.pdf
Data publikacji:
2019-05-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Niccolò di Pietro Gerini
the material turn
art historiography
connoisseurship
visual culture studies
new art history
fetishism
Opis:
Niccolò di Pietro Gerini's painting “The Temptation of Saint Anthony” (1390-1400) serves as a point of departure for this essay. It depicts Saint Anthony during a lapse of self-control as he attempts to resist an alluring mound of gold. Since the mound is in fact made of genuine gold leaves applied to the painting's surface, it works both as a representation of temptation as well as an object of desire affecting the beholder. The aim of this essay is to explore different approaches to materiality before the material turn within the art history discipline by examining two opposing directions within the writing and practice of art history:  the tradition of connoisseurship; and the critique of the fetish within the theoretical apparatus of new art history and visual culture studies of the 1980s and 90s. As an expression of positivism within art history, it is argued that connoisseurship be considered within the context of its empirical practices dealing with objects. What is commonly described as the connoisseur's “taste” or “love for art” would then be just another way to describe the intimate relationship formed between art historians and the very objects under their scrutiny. More than other humanist disciplines, art history is, with the possible exception of archaeology, an object-based discipline. It is empirically anchored in the unruly, deep sea of objects commonly known as the history of art. Still, there has been a lack of in-depth theoretical reflection on the materiality of artworks in the writings of art historians before the material turn. The question however, is not ifthis is so, but rather, why?In this essay, it is suggested that the art history discipline has been marked by a complicated love-hate relationship with the materiality of which the very objects of study, more often than not, are made of; like Saint Anthony who is both attracted to and repelled by the shapeless mass of gold that Lucifer tempts him with. While connoisseurship represents attraction, resistance to the allure of objects can be traced to the habitual critique of fetishism of the first generations of visual culture studies and new art history. It reflects a negative stance towards objects and the material aspect of artworks, which enhanced a conceived dichotomy between thinking critically and analytically in contrast to managing documents and objects in archives and museum depositories. However, juxtaposing the act of thinking with the practice of manual labour has a long tradition in Western intellectual history. Furthermore, it is argued that art history cannot easily be compared to the history of other disciplines because of the simple fact that artworks are typically quite expensive and unique commodities, and as such, they provoke not just aesthetic but also fetishist responses. Thus, this desire to separate art history as a scientific discipline from the fetishism of the art market has had the paradoxical effect of causing art historians to shy away from developing methodologies and theory about materiality as an act of resistance. 
Źródło:
Artium Quaestiones; 2018, 29; 5-23
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Політична іконографія vs потестарна імагологія: евристичний потенціал, методологічні рамки та дослідницькі центри
Political Iconography vs Potestary Imagology: Research Centers, Heuristic Potential and Methodological Frameworks
Autorzy:
Левченко, І.К.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22682139.pdf
Data publikacji:
2022-10-27
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
політична іконографія
потестарна імагологія
візуальні студії
Абі Варбург
Мартін Варнке
Міхаіл Бойцов
зображення
образ
political iconography
poster imagology
visual studies
Abi Warburg
Martin Warnke
Mikhail Boytsov
image
Opis:
Метою статті є дослідження евристичного потенціалу, методологічних рамок та дослідницького спрямування двох (суб)дисциплін – політичної іконографії та потестарної імагології. Наукова новизна полягає в розкритті недостатньо вивчених історичною наукою аспектів розвитку політичної іконографії та постерстарної імагології, зокрема на прикладі українській історіографії на сучасному етапі (1991–2022).  Методологія дослідження передбачає дотримання принципів науковості, розвитку, системності, історизму та історіографічної традиції. Методами дослідження є загальнонаукові методи аналізу, синтезу, узагальнення та дедукції, а також історичні методи, зокрема історико-генетичний, історико-системний та метод джерелознавчої критики. Джерельну базу дослідження складають тексти Мартіна Варнке, Абі Варбурга, Алоїза Ріґля, Міхаіла Бойцова, у яких частково чи повно обґрунтовано термінологічний апарат історії мистецтв, візуальної історії, політичної іконографії та потестарної імагології. З’ясовано, що дослідження в рамках політичної іконографії в Україні майже відсутні, проте активного розвитку набули дослідження із застосуванням методів імагології, потестарної імагології, історичної імагології. Потестарна імагологія, запропонована М. Бойцовим, продовжує дослідження з філології, компаративної лінгвістики та політичної історії. Проблематика потестарної імагології охоплює перш за все проблеми іншування (алієнації), механізмів створення та функціонування стереотипів, образів влади, впливів образів на суспільство. Політична іконографія, запропонована М. Варнке на поч. 1990-х рр., є логічним продовженням варбургової іконографії, історії мистецтв та візуальних студій. Визнаючи головним політичним центром не наративні, а візуальні джерела, дослідники політичної іконографії аналізують комунікативний простір, у якому образ (нім. bild) є самостійним актором, що реалізовує власні політики. Завдяки образам відбувається семіологізація простору та перетворення його на політичний простір.
The purpose of the article is to study the heuristic potential, methodological framework and research direction of two (sub)disciplines – political iconography and post-war imagology. The scientific novelty consists in revealing aspects of the development of political iconography and post-modern imagology that have not been sufficiently studied by historical science, in particular on the example of Ukrainian historiography at the current stage (1991–2022). The research methodology involves adherence to the principles of scientificity, development, systematicity, historicism, and historiographical tradition. Research methods are general scientific methods of analysis, synthesis, generalization, and deduction, as well as historical methods, in particular historical-genetic, historical-systemic, and the method of source criticism. The source base of the research consists of the texts of Martin Warnke, Abi Warburg, Alois Riegl, Mikhail Boytsov, in which the terminological apparatus of art history, visual history, political iconography, and post-historical imagology is partially or fully substantiated. It has been found that there are almost no studies in the framework of political iconography in Ukraine, but studies using the methods of imagology, post-historical imagology, and historical imagology have gained active development. Post-test imagology, proposed by M. Boytsov, continues research in philology, comparative linguistics, and political history. The problems of post-war imagology cover, first of all, the problems of alienation, the mechanisms of creating and functioning of stereotypes, images of power, and the effects of images on society. Political iconography proposed by M. Warnke at the beginning 1990s, is a logical continuation of Warburg iconography, art history and visual studies. Recognizing that the main political center is not narrative, but visual sources, researchers of political iconography analyze the communicative space in which the image (German: bild) is an independent actor that implements its own policies. Thanks to the images, the space is semiologized and transformed into a political space.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2022, 19; 176-188
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regards comparés. Obrazy trzeciego okresu kolonialnej Jawy
Regards comparés. The images of the third colonial period of Java
Autorzy:
Lipiński, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521276.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
mikrohistoria
Holenderskie Indie Wschodnie
Jawa
kolonializm
komparatystyka wizualna
filmy found footage
microhistory
Dutch East Indies
Java
colonialism
visual comparative studies
found footage movies
Opis:
The purpose of this article is to analyse the chronicles of home films in Java in terms of Péter Forgács realized in the third colonial period included in the film installation entitled Looming Fire. Stories from the Dutch Indies (2013). The detailed analysis of the connections between micro- and macrohistory presents an in-depth study of film transformations looking for the relationship between colonizers and indigenous inhabitants living in Java. Among the most important social mechanisms between them are mimicry and cultural métissage. Accompanied by a strongly outlined representation plan of the colonial elites and royal families, the film episodes reveal the backstage of physical work performed on plantations and factories by indigenous people. The author pays particular attention to the specificity of elite meetings in the salons and the ethnic customs of the Javanese people cultivating their tradition.
Celem niniejszego artykułu jest przeanalizowanie kronik filmów domowych na Jawie w ujęciu Pétera Forgácsa zrealizowanych w trzecim okresie kolonialnym, wchodzących w skład instalacji filmowej zatytułowanej Looming Fire. Stories from the Dutch Indies (2013). Szczegółowa analiza powiązań mikro- i makrohistorii przedstawia wnikliwe studium przeobrażeń filmów, szukając relacji zachodzącej między kolonizatorami a autochtonicznymi mieszkańcami żyjącymi na Jawie. Do najważniejszych mechanizmów społecznych zachodzących między nimi należy zaliczyć mimikrę i metisaż kulturowy. Wraz z mocno zarysowanym planem reprezentacyjnym elit kolonialnych i rodzin królewskich filmowe epizody uchylają kulisy prac fizycznych wykonywanych na plantacjach i w fabrykach przez ludność tubylczą. Ze szczególnym pietyzmem zarysowane zostały specyfika spotkań elit na salonach oraz etniczne obyczaje ludności jawajskiej kultywującej swoją tradycję.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2020, 12, 1; 107-121
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transcultural Congo as the Periphery of Europe or a Hybrid and Networked Archipelago: Transculturality within the Visual Culture Studies
Transkulturowe Kongo jako peryferie Europy albo hybrydowy i usieciowiony "archipelag": transkulturowość w badaniach nad kulturą wizualną
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593949.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
transculturality
Congo
imagining Europe
representing periphery
hybridity
net-worked archipelago
Visual Culture Studies
transkulturowość
Kongo
wyobrażenie Europy
reprezentacja peryferii
hybrydowość
usieciowiony „archipelag”
studia kultury wizualnej
Opis:
The article takes up the issue of imagining and representing the periphery of Europe in the context of colonial and post-colonial reflection. The analyzed examples are art works that can be treated as transcultural representations. The main concept that has been scrutinized is transculturality as proposed by Wolfgang Welsch, who criticizes the existing concepts of individual cultures, as well as the ideas of multiculturalism and interculturalism. The starting point is the belief of Nicholas Mirzoeff that all cultures are transcultures. Within the field of Visual Culture Studies, the concept of transculturality has been replaced by transculturation and transculture, which are involved in the process of constructing networked cultural identities with a hybrid structure. The notions of transculturation and transculture can also be applied to the works of José Bedia. The evolution of Mirzoeff’s thinking about transculturality proceeds from the affirmation of the position of the Cuban anthropologist Alfonso Ortiz to the transformation of Welsch’s concept. The photographs of Herbert Lang are juxtaposed with the concept of “imperial transculture”, which refers to the scopic regimes of Martin Jay. These connotations also direct us toward the understanding of the concept of “imperialism” of Edward W. Said, who treats the Orient as an artificial construct. In this sense, one example of the operation of the visual regime of colonialization can be provided by the nkisi figures that appear in the works Fetish No. 2 (1988) by Renée Stout and Ta Tele (1988) by Trigo Piula, which can be interpreted in relation to Marcel Mauss’s magic fetishism and Karl Marx’s commodity fetishism. Another example of the operation of the visual regime of colonialization is the necropolitics of the civil war in Rwanda between the Hutu and Tutsi tribes and two more works – Scramble for Africa (2003) by Yinka Shonibare and The Chief: he who sold Africa to the colonists (1997) by Samuel Fosso. The concept of constructing an image of the Kongo peoples presented here is based on the assumption that it is the result of the operation of the discourse created by the European colonizers. This point of view can be also found in the book The Right to Look, where Mirzoeff constructs the definitions of visuality and countervisuality.
Artykuł podejmuje problematykę wyobrażeń i reprezentacji peryferii Europy w kontekście refleksji kolonialnej i postkolonialnej. Analizowanymi przykładami są prace artystyczne, które mogą być traktowane jako reprezentacje transkulturowe. Głównym pojęciem, które zostało poddane rewizji jest transkulturowość w ujęciu proponowanym przez Wolfganga Welscha, który krytykuje istniejące koncepcje izolowanych kultur, a także idee wielokulturowości i in-terkulturowości. Punktem wyjścia jest przekonanie Nicholasa Mirzoeffa, że wszystkie kultury są transkulturami. W obszarze badań nad kulturą wizualną pojęcie transkulturowości zostaje zastąpione przez transkulturację i transkulturę, które uczestniczą w procesach konstruowania sieci tożsamości kulturowych o charakterze hybrydowym. Pojęcia transkulturacji i transkultury można również odnieść do prac artystycznych José Bedii. Ewolucja myśli Mirzoeffa na temat transkulturowości przebiega od afirmacji stanowiska kubańskiego antropologa Alfonso Ortiza do transformacji koncepcji Welscha. Prace fotograficzne Herberta Langa są zestawione z kon-cepcją „imperialnej transkultury”, która odnosi się do reżimów skopicznych Martina Jaya. Przywołane konotacje kierują nas również w stronę rozumienia „imperializmu” Edwarda W. Saida, traktującego Orient jako „sztuczny” wytwór dyskursu kolonialnego. W tym sensie przy-kładem funkcjonowania reżimu skopicznego kolonializmu mogą być figurki nkisi, pojawiające się w pracach Fetish No. 2 (1988) Renée Stout i Ta Tele (1988) Trigo Piula, które mogą być interpretowane w kontekście fetyszyzmu magicznego Marcela Maussa i fetyszyzmu towaro-wego Karola Marksa. Kolejnym przykładem działania wizualnego reżimu kolonializmu jest nekropolityka podczas wojny domowej w Ruandzie między plemionami Hutu i Tutsi i dwie następne prace, Scramble for Africa (2003) Yinka Shonibare i The Chief: he who sold Africa to the colonists (1997) Samuela Fosso. Zaprezentowana koncepcja konstruowania obrazu ludów Kongo opierała się na założeniu, że jest on efektem funkcjonowania dyskursu wytworzonego przez europejskich kolonizatorów. Ten punkt widzenia daje się również odnaleźć w książce The Right to Look, w której Mirzoeff buduje definicje wizualności i kontrwizualności.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2013, 15; 9-30
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pseudomorfy, światotwórstwo i roboty. O książce Kultury wizualne science fiction Pawła Frelika i różnych perspektywach badania fantastyki naukowej
Pseudomorphs, World-building, and Robots. On Paweł Frelik’s „Visual Cultures of Science Fiction” and Different Ways of Studying Science Fiction
Autorzy:
Alejski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520091.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Ośrodek Badawczy Facta Ficta
Tematy:
science fiction studies
visual culture
Pawel Frelik
Opis:
Reviewed book: Paweł Frelik, Kultury wizualne science fiction, Kraków: Wydawnictwo Universitas 2017, ISBN: 978-83-24227-00-6, pp. 216.
Źródło:
Creatio Fantastica; 2018, 2(59); 171-178
2300-2514
Pojawia się w:
Creatio Fantastica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak „widzą” niewidomi?
How Do Blind People “See”?
Autorzy:
Chmielecki, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130729.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
osoby niewidome
podmiot wizualny
reprodukcja
nowa wizualność
społeczne widzenie
zdarzenie wizualne
podmiot fraktalny
bioobrazy
studia kultury wizualnej
The Passing Billa Violi
blind people
visual subject
reproduction
new visuality
social seeing
visual event
fractal subject
biopictures
Visual Culture Studies
Bill Viola’s The Passing
Opis:
Artykuł porusza problematykę nowej widzialności i reprodukcji pola społecznego „widzenia” u osób niewidomych jako „podmiotów wizualnych” w perspektywie studiów kultury wizualnej. Przyjmując założenie, że kultura wizualna pociąga za sobą rozważania na temat ślepoty, niewidzialnego, niewidomego w perspektywie społecznej, autor śledzi, w jaki sposób niewidomi funkcjonują jako podmioty wizualne w społeczeństwie wizualnym, czyli osoby konstytuujące aktywny społecznie środek wzroku (niezależnie od jego biologicznej zdolności widzenia) oraz jako efekt szeregu kategorii podmiotów wzrokowych. W tym kontekście Nicholas Mirzoeff odwołuje się do przykładu niewidomych, którzy na początku ery panoptycznej stali się przedmiotem społecznej troski państwa, co doprowadziło do powstania instytucji państwowych dla niewidomych. Panoptyzm stworzył niewidomych jako „naturalny” cel społeczeństwa, państwa i troski, właśnie dlatego, że „widzenie” i „bycie widzianym” stały się problematyczne w trosce dyscyplinarnego państwa narodowego. W eseju The Question of Cultural Identity Stuart Hall wyróżnia trzy typy podmiotów: oświeceniowy, socjologiczny i postmodernistyczny. Odniesienie do racjonalnego podmiotu dotyczy także osób niewidomych. Mitchell wspomina Optykę René Descartesa, w której filozof uważał wzrok za „rozszerzoną formę dotyku”, porównując go do „kija używanego przez niewidomych” do wzmocnienia ścieżki w realnej przestrzeni. Podobnie w perspektywie podmiotu ponowoczesnego warto przywołać model „widzenia bez patrzenia” Paula Virilia – reprodukcji intensywnej ślepoty, która jest ostatnią formą „industrializacji ślepoty” przez „maszyny widzenia”. Koncepcja podmiotu fraktalnego Jeana Baudrillarda dowodzi, że życie niewidomych jest „społeczną konstrukcją widzenia”. Podmiot wizualny, który znajdujemy w koncepcji bioobrazów W.J.T. Mitchell, prowadzi nas do wniosku, że obrazy można tworzyć tak, jak obrazy przedmiotu, wyczuwając je w wyobraźni. Nicholas Mirzoeff proponuje wprowadzenie terminu „zdarzenie wizualne” zamiast pojęcia „podmiot wizualny”; jest on generowany w interfejsie z technologią wizualną w procesie komunikacji za pośrednictwem komputera, w którym mogą uczestniczyć również osoby niewidome. Wreszcie, The Passing Billa Violi zostało zinterpretowane w kontekście obrazów wewnętrznych. Trudno nie przywołać tej koncepcji, mówiąc o obrazach, które są efektem „widzenia” niewidomych. Obrazy generowane przez „oko umysłu” pochodzą ze snów, wspomnień, obrazów i wyobrażeń, w których widzimy siebie, ale z punktu widzenia obserwatora – osoby niewidomej. Viola przypisuje tę funkcję wewnętrznych obrazów kamerze wideo, która działa jak świadomość, stając się odzwierciedleniem naszego „ja”. Według Violi można opisać dynamikę świadomości, która na jednym końcu umieszcza obrazy zewnętrzne (także postrzegane przez niewidomych) i obrazy wewnętrzne (stany uczuć, emocje, marzenia senne i społeczne skutki „widzenia”).
The paper deals with the issues of new visibility and reproduction of the field of social “seeing” in blind people as “visual subjects” in the perspective of Visual Culture Studies. Taking an assumption that visual culture entails considerations on blindness, the invisible, the unseen, and the unseeable in social perspective, the author tracks the ways in which the blind function as visual subjects in a visual society, i.e., people who are constituted as an active social agent of sight (regardless of his or her biological capacity to see) and as the effect of a series of categories of visual subjects. In this context, Nicholas Mirzoeff refers to the example of the blind, who became an object of social state concern at the beginning of the panoptic era, leading to the establishment of state institutions for the blind. Panopticism created the blind as what has now become a “natural” target of social and state and concern precisely because “seeing” and “being seen” has become problematic in the concern of the disciplinary nation-state. In his essay The Question of Cultural Identity, Stuart Hall distinguishes three types of subjects: the enlightenment, sociological, and postmodern. The reference to the rational subject also applies to the blind. Mitchell mentions René Descartes’s Optics, in which the philosopher considered sight an “extended form of touch,” comparing it to “a staff used by the blind” to strengthen the path in real space. Similarly, in the perspective of the postmodern subject, it is worth recalling Paul Virilio’s model of “sightless vision” – the reproduction of an intense blindness that is the last form of the “industrialisation of the non-gaze” by “the vision machines.” Jean Baudrillard’s concept of the fractal subject proves that the life of the blind is “the social construction of vision.” The visual subject that we find in the concept of biopictures by W.J.T. Mitchell leads us to the conclusion that images can be created in a way like creating images of an object, by feeling them in the imagination of blind people. Nicholas Mirzoeff suggests an introduction to the term “visual event” instead of the concept of “visual subject,” which is generated in an interface with visual technology on computer-mediated communication process, in which blind people can be also participated. Finally, The Passing by Bill Viola has been interpreted in the context of internal images. It is difficult not to recall this concept when talking about pictures that are the result of the blind “seeing.” The images generated by the “mind’s eye” come from dreams, memories, images, and imaginations in which we see ourselves, but from the observer’s point of view as a blind person. Viola assigns this function of internal images to the video camera which acts as a tool of awareness as it becomes a reflection of our “I.” According to Viola, one can describe the dynamics of consciousness, which at one end places external images (also perceived by the blind) and internal images (states of feelings, emotions, dreams, and the social effects of “seeing”).
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 387-410
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Putting the boundary at the centre - a place where contemporary art meets politics
Autorzy:
Chwiejda, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011686.pdf
Data publikacji:
2014-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
migration
border studies
visual culture
contemporary art
European Union
Opis:
This article focuses on the question of the involvement of contemporary artists in the public debate concerning boundary issues relating to migration and the treatment of immigrants. The aim of this essay is to take a closer look at some of their strategies for making the boundary issue more visible and their ability to draw our attention to the situation of excluded minorities, such as “clandestines” and refugees. The object of the study is, in particular, the way in which these artists address the question of the international migration process in the modern “open”, “ostensibly borderless” world, and the socio-political problems it generates. The effect of the border-crossing experience on the life of an immigrant, the image attached to him or her by the “host” society, as well as the artistic reflections on EU institutions and the hospitality of contemporary European societies are also included in the author’s analysis.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2014, 13, 3; 227-243
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies