Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "V-languages" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Tłumacz komparatysta — tłumacz uwikłany w język. O dwóch „poezjotwórczych” kategoriach gramatycznych w języku polskim i słoweńskim
Prevajalec kot komparativist ter njegovo soočanje z jeziki. O dveh „poezijoustvarjalnih” slovničnih kategorijah v polščini in slovenščini
The Comparative Translator: A Translator Involved in Language. Regarding Two Poetic Grammatical Categories in Polish and Slovenian
Autorzy:
Muszyńska-Vizintin, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487118.pdf
Data publikacji:
2014-10-01
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
tłumacz - komparatysta
relatywizm językowy
kategorie gramatyczne
narzędnik w poezji
liczba podwójna
utracone w tłumaczeniu
prevajalec — komparativist
jezikovni relativizem
slovnične kategorie
orodnik v pesmih
slovenska dvojina
izgubljeno v prevodu
translator-comparatist
relativism of languages
grammatical categories
instrumentalis in poety
dualis in Slovenian
lost in translation
Opis:
Prevajalec kot posredovalec med izvirnikom in prevodom je oseba, ki istočasno deluje med dvema jezikoma, dvema kulturami in dvojno literarno dediščino, ki sta doživeli različen razvoj. Prevajalsko delo je podobno delu komparatističnemu (primerjanje, analiza besedil, raziskovanje literarnih in kulturnih kontekstov, razlik in podobnosti), torej lahko trdimo, da je prevajalec „idealen — komparativist” oziroma „komparativist — praktik”, ki se mora med celotnim postopkom prevajanja soočati z jezikovno in kulturno različnostjo. Pri prevajanju iz izvirnega v drug in drugačen jezik se razkriva jezikovnen relativizem, ki ga včasih ni mogoče premostiti. Različna narava jezikov se lahko pojavlja ne samo na nivoju semantike oziroma v pragmatični (ustvarjalni) uporabi (tako im.„ususu”), temveč tudi na področju slovnice: v slovničnih oblikah, katere omogočajo ustvarjanje določene pesniške „vizijnosti” v enem jeziku, ki — zaradi drugačnega slovničnega sistema — ni prevedljiva v drugačen jezik (npr. v poljščini: orodnik — instrumental, ki nima potrebe po uporabi predloga (z /s) ali v slovenščini: izjemna in ni prevedljiva več v druge jezike, „intimna” kategorija dvojine). Razlike med raznimi načinami jezikovne konceptualizacije so opazljive samo preko primerjalne analize med izvirnikom in prevodom, kar — v praktičnem dejanju — dela prevajalec, na področju teorije pa prevajalski kritiki.
The translator as a mediator between the original and the translation is a person who is simultaneously working between two languages, two cultures and two literary heritages, which have experienced different developments. The work of translation is similar to that of comparativism (comparing, text analysis, exploration of literary and cultural contexts, differences and similarities), so it is possible to say that the translator is an ideal comparatist, or a „comparatist — practitioner”, who must cope with the diversity of languages and cultures during the whole process of translation. Translation from the original to another language reveals relativism, which sometimes cannot be overcome. The different linguistic nature may appear not only at the level of semantics, or in the pragmatic conventions, but also in the field of grammar: for example, grammatical forms, which enable the creation of a certain poetic “visionism” in the original language, do not allow translation into another language, as the latter uses a different grammatical system. Thus, the Polish instrumentalis, which does not need to use the preposition s/z, is untranslatable into Slovenian and, considering the same principle, the Slovenian “intimate” category of the dual form is untranslatable into other languages. The differences between the various linguistic conceptualization are observable only through a comparative analysis between the original and the translation, which — in practical action — is done by the translator, and — in theory — by the translation critics.
Źródło:
Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 355-373
1899-9417
2353-9763
Pojawia się w:
Przekłady Literatur Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Satellite-framed or verb-framed? Towards a typology of motion events in English as a lingua franca
Rama satelitarna czy czasownikowa? W kierunku typologii zdarzeń ruchowych w języku angielskim jako lingua franca
Autorzy:
Piątkowska, Katarzyna
Strugielska, Ariadna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968869.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
English as a lingua franca
Talmy’s typology
motion event
V-languages
S-languages
contact language
język angielski jako lingua franca
typologia Talmiego
zdarzenie ruchu
V-języki
S-języki
język kontaktu
Opis:
The present paper analyzes English as a lingua franca (ELF) from the perspective of Talmy’s (2000b) typology, which divides languages into S- and V-types. S-languages express the path of motion in a verb particle and the manner of motion in a verb, while V-languages encode the path in a verb and manner in an adverbial. Talmy’s (2000b) typology has been felicitously applied in research on standard languages. However, studies on dialects (Berthele 2004) have shown that a division into S- and V-categories may not be sufficient in the case of contact languages. To test this hypothesis, we apply Talmy’s (2000b) typological distinction to English as a lingua franca. Based on the results of a qualitative pilot study among Polish users of English, we demonstrate that although Polish and English are both classified as S-languages according to Talmy’s (2000b) typology, ELF – a contact language between them – reveals characteristics not yet classified as belonging to either S- or V-types. We thus conclude that Talmy’s (2000b, 2017) dichotomous distinction is in need of further refinements to be applicable in the context of ELF.
Niniejszy artykuł analizuje język angielski jako lingua franca (ang. ELF) z perspektywy typologii Talmiego (2000b), która dzieli języki na typy S i V. Języki S wyrażają ścieżkę ruchu w partykule czasownika a sposób ruchu w samym czasowniku, podczas gdy języki V kodują ścieżkę w czasowniku a sposób ruchu w przysłówku. Typologia Talmiego (2000a) została z powodzeniem zastosowana w badaniach and językami standardowymi. Jednak badania (Berthele 2004) wykazały, że podział na kategorie S i V może nie być wystarczający w przypadku języków kontaktowych. Aby sprawdzić tę hipotezę, stosujemy rozróżnienie typologiczne Talmiego (2000a) na język angielski jako lingua franca. Na podstawie wyników jakościowego badania pilotażowego wśród polskich użytkowników języka angielskiego pokazujemy, że chociaż polski i angielski są klasyfikowane jako języki S zgodnie z typologią Talmiego (2000b), ELF (język kontaktowy) wykazuje cechy jeszcze niesklasyfikowane jako należące do typu S lub V. W związku z tym dochodzimy do wniosku, że dychotomiczne rozróżnienie Talmiego (2000b, 2017) wymaga dalszych udoskonaleń, aby można je było zastosować w kontekście języka angielskiego jako lingua franca.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 23-40
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies