Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Upper Carboniferous" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
New morphological features of Arthropleura sp. (Myriapoda, Diplopoda) based on new specimens from the Upper Carboniferous of Lower Silesia (Poland)
Autorzy:
Pacyna, G.
Florjan, S.
Borzęcki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191942.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Arthropleura
Upper Carboniferous
Lower Silesia
Polska
Opis:
New tergite fragments of Arthropleura were found at the Nowa Ruda mine (Lower Silesia, Poland), after more than seventy years since any previous discovery. The small dimensions of the preserved structures, in terms of the genus Arthropleura, and the characteristic features of tuberculation probably indicate that the remains do not belong to the type species A. armata, but they could represent a new species. The occurrence of round protrusions in the broken-off tubercles is another feature of the new specimens, which has not been mentioned in the earlier literature. Unfortunately, the scanty remains that we have at our disposal (only two specimens were found) are not sufficient for the proposal of a new species. The number of valid Arthropleura species requires further investigation, especially regarding the features, which are diagnostic for species. The tergites described have very numerous tubercles, which may have taxonomic value in species discrimination. Because the fossils were found on a dump, their exact stratigraphic position is not known. However, they occur together with index leaflets of the seed ferns Paripteris gigantea and Linopteris sp., which enabled the age determination of Upper Namurian - Lower Westphalian for the fossils studied. This new discovery of Arthropleura contributes to a better understanding of the genus and of the Carboniferous land fauna of Poland, which is otherwise poorly known. This is also the first, detailed description of Arthropleura remains from the Polish Carboniferous.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2012, 82, 2; 121--126
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Revision of the amphibian genus Limnerpeton [Temnospondyli] from the Upper Carboniferous of the Czech Republic
Autorzy:
Milner, A R
Sequeira, S.E.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22128.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Temnospondyli
Carboniferous
Amphibia
Czech Republic
amphibian
Limnerpeton
paleontology
Dissorophoidea
Upper Carboniferous
Opis:
The Late Carboniferous amphibian genus Limnerpeton Fritsch, 1881 is revised on the basis of the type specimens of the eight original species described by Fritsch using material from Nýřany, Třemošná and Kounov, now in the Czech Republic. The type species Limnerpeton modestum is a nomen dubium restricted to a mandible that almost certainly belongs to an amphibamid temnospondyl but is not critically diagnostic. “Limnerpeton” laticeps and “Limnerpeton” macrolepis lectotypes are both small individuals of the same taxon as the later described Mordex calliprepes Steen, 1938 and thus form part of the hypodigm of Mordex laticeps comb. nov. “Limnerpeton” elegans is now Limnogyrinus elegans and is a member of the temnospondyl family Micromelerpetontidae. “Limnerpeton” obtusatum is a specimen of the microsaur Microbrachis pelikani. “Limnerpeton” dubium is an indeterminate tetrapod, probably either a temnospondyl or a pelycosaur. “Limnerpeton” difficile is a nomen dubium but the type is probably a small specimen of the tuditanomorph microsaur Crinodon limnophyes. “Limnerpeton” caducum is almost certainly a specimen of the ophiderpetontid aïstopod Oestocephalus granulosus. Several other described small temnospondyls from Nýřany are discussed and shown to be specimens of either Limnogyrinus elegans, Mordex laticeps or Amphibamidae incertae sedis. The tetrapod fauna at Nýřany includes four dissorophoid temnospondyls as proposed by Milner (1986) but with two changes in nomenclature. They comprise the branchiosaurid Branchiosaurus salamandroides, the micromelerpetontid Limnogyrinus elegans, the amphibamid Platyrhinops cf. lyelli and the primitive trematopid Mordex laticeps. These represent four of the five major dissorophoid families and demonstrate that the group had already diversified by the late Westphalian.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On a small Cochleosaurus described as a large Limnogyrinus [Amphibia, Temnospondyli] from the Upper Carboniferous of the Czech Republic
Autorzy:
Milner, A R
Sequeira, S.E.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21039.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Carboniferous
Temnospondyli
Limnogyrinus
Czech Republic
Amphibia
Limnogyrinus elegans
Cochleosaurus
paleontology
Upper Carboniferous
Opis:
Limnogyrinus elegans (Fritsch) is the most primitive micromelerpetontid temnospondyl from the Upper Carboniferous of Nýřany, Czech Republic. Arecent revision of the taxon by Werneburg (1994) attributed to this species a skull in dorsal aspect which was significantly larger than any previously reported and showed evidence of snout elongation. Restudy of this specimen demonstrates it to be a skull, visible in ventral aspect, of a juvenile of Cochleosaurus bohemicus, a more primitive edopoid temnospondyl, which is frequent in the Nýřany assemblage. Werneburg’s diagnosis of Limnogyrinusis revised and the problems of constructing ontogenetic series are discussed.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe miejsca występowania flory w osadach formacji z Glinika (westfal D-stefan B – moskow-kasimow) w depresji śródsudeckiej na dolnym śląsku – informacja wstępna
New occurrences of fossil flora in Intra-Sudetic Depression within Glinik Formation (Westphalian D – Stephanian B – moscovian) – preliminary data
Autorzy:
Borzęcki, R.
Zibrow, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/164325.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa
Tematy:
karbon górny
formacja Glinika
Pstrążna
Sierpnice
Upper Carboniferous
Glinik Formation
Opis:
Zaprezentowano nowe odkrycia dobrze zachowanej flory kopalnej, występującej w obrębie formacji z Glinika (westfal D - stefan B – moskow-kasimow) w depresji śródsudeckiej. Flory kopalne znaleziono w Pstrążnej koło Kudowy Zdroju i Sierpnicach koło Głuszycy Górnej. Na stanowiskach tych oznaczono między innymi fragmenty roślin z klasy: Lycopsida, Sphenopsida, Pteridospermopsida i Cordaitopsida. Odkrycia te pomogą w lepszym stopniu poznać roślinność późnego karbonu w obrębie depresji śródsudeckiej. Szczegółowe badania florystyczne i palinologiczne mogą spowodować konieczność weryfikacji stratygrafii uważanego dotychczas za monotonny zespołu skalnego tworzącego formację z Glinika.
New findings with well preserved fossil of flora have been found in a few places in the Intra-Sudetic Depression, within Glinik Formation (Westphalian D – Stephanian B – moscovian-kasimovian). Fossil of flora were found in Pstrążna near Kudowa Zdrój and Sierpnice near Głuszyca Górna. The assemblage consists of: Lycopsida, Sphenopsida, Pteridospermopsida i Cordaitopsida. These discoveries will help with better understanding of Carboniferous vegetation within Intra-Sudetic Depression. Detailed floristic and palynological investigations should result in more detailed stratigraphic scheme of otherwise monotonous Glinik Formation.
Źródło:
Przegląd Górniczy; 2017, 73, 2; 85-87
0033-216X
Pojawia się w:
Przegląd Górniczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identification of the fluvial-channel tracts based on thickness analysis: Zabrze Beds (Namurian B) in the Main Anticline and Bytom-Dąbrowa Trough of Upper Silesia Coal Basin, Poland
Trakty koryt rzecznych w warstwach zabrskich (namur B) na podstawie analizy miąższości w rejonie siodła głównego i niecki bytomsko-dąbrowskiej Górnośląskiego Zagłębia Węglowego, Polska
Autorzy:
Kędzior, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191194.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
fluvial sedimentology
sandbody geometry
fluvial-channel tracts
Upper Carboniferous
Upper Silesia Coal Basin
Opis:
The studied area of ca. 500 km2 lies within the Main Anticline and the Bytom-Dąbrowa Trough of the Upper Silesia Coal Basin. During the deposition of the fluvial Zabrze Beds, this area was subject to differential subsidence which resulted in gradual eastward thinning of this unit from ca. 250 m near Zabrze to ca. 4 m near Sosnowiec. Maps of net sandstone and coal contents in two stratigraphical intervals selected within the Zabrze Beds point to the presence of four channel tracts. The main tract is parallel to the NE-SW trending axis of maximum subsidence, and the other three are perpendicular to it. During deposition of the Zabrze Beds the main, NE-SW trending channel tract has shifted westward.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2001, 71, No 1; 21-34
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsze znalezisko mikrokonchidów (Tentaculita) na liściach górnokarbońskiej paproci nasiennej Karinopteris daviesii z Nowej Rudy (Dolny Śląsk)
First find of microconchids (Tentaculita) on Upper Carboniferous seed fern Karinopteris daviesii from Nowa Ruda (Lower Silesia, Poland)
Autorzy:
Florjan, S.
Pacyna, G.
Borzęcki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074943.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
mikrokonchidy
Spirorbis
Microconchus
Karinopteris daviesii
górny karbon
Nowa Ruda
Polska
Microconchida
Upper Carboniferous
Polska
Opis:
Microconchid remains were recognized from the Zacler Beds (Westphalian) of the Nowa Ruda area in Lower Silesia. They were tentatively determined as? Microconchus sp. They have planispirally coiled tubes ranging in diameter from 0.9 to 2.5 mm. Some of the specimens are juveniles, while the rest are possibly mature. Well-visible ornamentation in the form of transverse thicker ribs and thinner longitudinal striae are present on the tube exterior of some well-preserved specimens. Microconchids occur on the surface of the leaf of the seed fern species Karinopteris daviesii.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2012, 60, 5; 273-275
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chromium-rich illite/smectite in the basal Balinka Conglomerate of the Upper Carboniferous-Permian Boskovice Basin (Bohemian Massif). Annales Societatis Geologorum Poloniae
Autorzy:
Hršelová, Pavla
Houzar, Stanislav
Buriánek, David
Všianský, Dalibor
Szczerba, Marek
Ciesielska, Zuzanna
Štelcl, Jindřich
Nehyba, Slavomír
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24201051.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Chromium illite-smectite
Cr-rich spinelides
Balinka Conglomerate
diagenetic alteration
Upper Carboniferous
Boskovice Basin
Bohemian Massif
Opis:
The Upper Carboniferous polymictic Balinka Conglomerate was deposited along the western margin of the Boskovice Basin (eastern part of the Bohemian Massif). Angular aggregates of deep-green chromium-rich interstratified clay mineral R1-illite(0.8)/smectite (I/S) are present exclusively in the basal part of this unit. The textural position of chromium-bearing I/S (0.77–2.88 wt.% Cr2O3; 0.040–0.153 apfu Cr) in the conglomerate matrix indicates a genetic link with the highly altered chromium spinel, which is preserved in the relics. The source of Cr-rich spinelides was serpentinized peridotites in the adjacent Moldanubicum (Gföhl Unit). The formation of I/S is related to diagenetic processes in the conglomerate matrix. The fluids would have relatively high fugacity of CO2 and activity of K+. K/Ar ages of 284.1 ± 7.7 and 276.3 ± 7.4 Ma (lower Permian – Kungurian/Artinskian age) confirmed the diagenetic origin of this I/S.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2023, 93, 2; 195--210
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paoliida, a putative stem-group of winged insects: Morphology of new taxa from the Upper Carboniferous of Poland
Autorzy:
Prokop, J.
Krzeminski, W.
Krzeminska, E.
Wojciechowski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22332.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Paoliida group
winged insect
morphology
Upper Carboniferous
Polska
Insecta
Neoptera
Protoptera
Paoliidae
wing articulation
Langsettian
Upper Silesian Coal Basin
Opis:
New representatives of a stem group Paoliida attributed to family Paoliidae (Insecta: Protoptera) are described from the Upper Carboniferous (Langsettian) sphero−sideritic concretions of the Upper Silesian Coal Basin (USCB) in Poland. Zdenekia silesiensis sp. nov. is based on forewing venation and supplemented by material of isolated hindwing similar in venation pattern. Darekia sanguinea gen. et sp. nov. differs from all other paoliid genera by the presence of a short contact between veins MP and CuA behind the division CuA and CuP. Composition of insect fauna exhibits high abundance of paoliid insects in the early Late Carboniferous ecosystems known also from other European localities such as Hagen Vorhalle in Ruhr Basin (Germany), and South Limbourg (Belgium and the Netherlands). It is the first record of true paoliids from the Polish part of paralic USCB supplementing a single historical record of Stygne roemeri considered as a taxon closely related to Paoliidae. The high abundance of paoliid insects from sphero−sideritic concretions in Sosnowiec and coal deposits previously known from the Czech part of Upper Silesian Coal Basin indicates considerable similarity of both faunas supported as well by their close stratigraphical correlation. Morphology of basal wing parts with remnants of articular sclerites preserved supports neopteran relationships of paoliids. Discovery of the first paoliid immature wing is reported suggesting similar living habitat for larvae and adults.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2012, 57, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Model entropii dla węglonośnych utworów karbonu górnego Zagłębia Górnośląskiego i próba jego geologicznej interpretacji
The model of entropy for the Upper Carboniferous coal-bearing formations in the Upper Silesian Coal Basin and an attempt of its geological interpretation
Autorzy:
Doktor, M.
Krawczyk, A. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183714.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
entropia
sukcesja węglonośna
górny karbon
Górnośląskie Zagłębie Węglowe (GZW)
entropy
coal-bearing successions
Upper Carboniferous
Upper Silesian Coal Basin (USCB)
Opis:
W pracy przedstawiono model entropii dla węglonośnej sukcesji Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Tworzą ją w górnej części osady wyłącznie kontynentalne, związane ze środowiskami fluwialnymi, a w dolnej - paraliczne, gdzie obok osadów kontynentalnych występują utwory związane z szeroko pojmowaną strefą wybrzeża morskiego: przybrzeża, barier piaszczystych, plaż itp. Do badań wybrano 18 otworów wiertniczych, obejmujących swoimi profilami zarówno część kontynentalną, jak i paraliczną sukcesji węglonośnej. Dla wszystkich wyróżnionych litofacji we wszystkich profilach obliczono znormalizowaną entropię pre- i postdepozycyjną i na tej podstawie przeprowadzono klasyfikację profili. Na dendrogramie wyraźnie widać trzy grupy profili, z których pierwsza reprezentuje niemal wyłącznie osady zaliczane do serii paralicznej GZW, a druga - osady tzw. serii mułowcowej GZW. Grupa trzecia wyraźnie odbiegająca od dwóch pozostałych; reprezentowana jest przez osady zaliczane do krakowskiej serii piaskowcowej.
The paper presents the model of entropy for the coal-bearing formations of the Upper Silesian Coal Basin. The coal-bearing formations include exclusively continental (fluvial) sediments in their upper parts and paralic sediments in the lower parts, the latter composed of partly continental, partly near-shore deposits laid down in broadly understood sea coast environment (shoreline, sand bars, beaches, etc.). For studies 18 boreholes were selected in which both the continental and the paralic successions were represented. For all lithofacies distinguished in all successions the normalized, pre- and post-depositional entropies were calculated. Then, successions were categorized on the basis of these calculations. The dendrogram shows three groups of successions from which the first corresponds almost exclusively to the Paralic Series and the second one - to the Mudstone Series. The third group differs distinctly from the first two groups and represents the sediments of the Krakow Sandstone Series.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2010, 36, 1; 37-47
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja przestrzeni porowej w piaskowcach górnego karbonu i dolnego permu Pomorza Zachodniego
Evolution of pore space in the Upper Carboniferous and Lower Permian sandstones from Western Pomerania
Autorzy:
Kuberska, M.
Kozłowska, A.
Maliszewska, A.
Buniak, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2074510.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Pomorze Zachodnie
górny karbon
dolny perm
przestrzeń porowa
piaskowce
Western Pomerania
Upper Carboniferous
Lower Permian
sandstones
pore space
Opis:
The paper presents results of detailed research of pore space in the Upper Carboniferous and Lower Permian sandstones and those from the Upper Carboniferous/Lower Permian transitional section. This is followed by a preliminary assessment of reservoir properties against the background of diagenetic processes. The samples were collected from 11 boreholes. The research included standard petrological investigations supported by a digital image analysis of thin sections. Compaction and cementation were the main processes reducing porosity in all the sandstones. Cementation locally reduced primary porosity to approximately 80%. Compaction was much less active. The sandstones are characterized by primary and secondary porosity. Secondary intergranular as well as intercrystalline and intracrystalline porosity developed as a result of diagenetic dissolution of feldspar grains and cements. Variability of petrophysical parameters can be a result, among others, of lithological and facies development. Upper Carboniferous and Upper Carboniferous/Lower Permian sandstones show the best reservoir properties. Lower Permian sandstones are characterized by variable properties.
Źródło:
Przegląd Geologiczny; 2007, 55, 10; 853-860
0033-2151
Pojawia się w:
Przegląd Geologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stephanian-Early Permian basaltic trachyandesites from the Sławków and Nieporaz-Brodła Grabens near Kraków, Southern Poland
Autorzy:
Lewandowska, A.
Rospondek, M. J.
Nawrocki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191897.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
Upper Carboniferous/Permian volcanism
a-a lava flows
autoclastic breccias
basaltic trachyande-sites
transitional calc-alkaline to alkaline rocks
hydrous magma
Opis:
In the Kraków-Lubliniec section of the major Hamburg-Kraków-Dobrogea Fault Zone (HKDFZ), the Stephanian-Early Permian magmatic activity was simultaneous with subsidence/uplift of formed blocks. In the proximity of the uplifted areas the sedimentation started with fanglomerates, distally passing into playa siltstone and was accompanied by volcanism. In the Nieporaz-Brodła graben, basaltic trachyandesite a-a lava flows with autoclastic breccias reach ca. 150 m in thickness. The weathering recorded as adhesive rims around breccia clasts reflects palaeosoil formation during quiescence periods between the eruptions. The eruptions were effusive although scoriaceous lava indicates high volatile content of the magma. The water content before eruption had to be over 2 wt. percent. Only then the crystallisation model predicts accurately the type, composition and order of the crystallising phases. Thus, the basaltic trachyandesite magma originated from a source containing hydrous phase (i.e., amphibole or phlogopite). All the studied basaltic trachyandesites had fayalitic olivine on their liquidus reflecting the crystallisation stage in a magma chamber at crustal depths. During final decompression on the magma ascent due to water exsolution, the olivine was followed by plagioclase, spinel, augite, ilmenite, apatite, K-feldspar and residual high-K rhyolitic glass. The high potassium content of these volcanics was thus a primary feature reflecting the source geochemistry and differentiation trend, and its consequence was potassium metaso- matism. Due to water exsolution the glass was altered, however, homogenous interstitial glass survived in some rocks. The glass is strongly enriched in incompatible trace elements, showing that it is a highly fractionated residual melt fraction of the basaltic trachyandesite magma. Thus, the glass geochemistry reflects the trend of fractional crystallisation indicating that co-occurring K-rich felsic rocks were not derived from the same magma. All the basaltic trachyandesites studied have calc-alkaline to alkaline affinity. They contain fayalitic olivine and are low in MgO <5 wt. %, Cr and Ni, the features characteristic for evolved magmas. They show significant negative Sr/Sr*> 0.5-0.80 and small Eu/Eu* > 0.9-1.0 anomalies suggesting fractionation of plagioclase. The Eu/Eu* anomaly is probably compensated by amphibole retaining in the source. Negative Nb, Ti anomalies suggest Fe-Ti oxide fractionation characteristic for calc-alkaline evolution trend. A significant enrichment in LREE relatively to HREE (La/Yb > 10) indicates subduction-related metasomatism. However, the described tectonic context is inconsistent with subduction related characteristics. Concluding, the observed geochemical characteristics indicate remarkable role of water in magma evolution. The volcanism was related to strike-slip dextral movement along the Kraków-Lubliniec section of HKDFZ, transformed into crustal extension and subsidence, the features typical for the formation of pull-apart basins, in the late stages of the Variscan orogen evolution.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2010, 80, No 3; 227-251
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upper Carboniferous seed fern (Pteridospermophyta) pollen organs from Silesia (Poland) and related evolution considerations
Organy pyłkowe paproci nasiennych (Pteridospermophyta) z górnego karbonu Ślaska (Polska) i łączące się z nimi rozważania ewolucyjne
Autorzy:
Pacyna, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54929.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
seed fern
pollen organ
Medullosales
Lyginopteridales
Upper Carboniferous
nodule
Lower Silesian Coal Basin
Upper Silesian Coal Basin
Polska
fern
locality list
taxonomy
systematic description
nomenclature
synonym
species list
Opis:
Extinct seed ferns (Pteridospermophyta) fill a key position in the evolutionary tree of seed plants. Their reproductive structures enable to recognition of the interrelationship within seed ferns and other seed plants descending from them. Seed fern reproductive structures from Poland are very rarely found and very poorly known, especially the pollen organs to which this paper is dedicated. A new genus and species Silesiatheca formosa Pacyna & Zdebska, gen. et sp. nov. of lyginopteridalean aggregated synangia was recognized based on specimens preserved within sideritic nodules from Sosnowiec. The genus Codonotheca is recognized from European Carboniferous for the first time. The least evolutionarily advanced species of Codonotheca − Codonotheca silesiaca Pacyna & Zdebska sp. nov., is described based on specimens with weakly expressed radial symmetry and slight fusion of the sporangia. This species matches the hitherto hypothetical simplest species of Codonotheca very well, constituting the initial form for all the more compound pollen organs of Medullosales. For the first time in the European Carboniferous the North American species Aulacotheca campbellii (White, 1900) Halle, 1933 is recognized. A new emended diagnosis for the typical species Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 is proposed, based on specimens from Poland. Two new species of genus Boulayatheca Taylor & Kurmann, 1985 are recognized. Boulayatheca ciliata Pacyna & Zdebska, sp. nov. with a synangium surface covered with hairs (a feature hitherto unknown in the Boulayatheca genus) and Boulayatheca saganii Pacyna & Zdebska, sp. nov. with a markedly elongated synangium. Occurrence of Whittleseya Newberry, 1853a emend. Halle, 1933 typical species − Whittleseya elegans Newberry, 1853a was confirmed in Lower Silesia based on new specimens. Some specimens referred to earlier in the literature as W. elegans were ascribed here to the new species W. silesiaca Pacyna & Zdebska, sp. nov., which differs from typical species in synangium shape and sporangia clustering into groups. The new species Whittleseya campanulata Pacyna & Zdebska, sp. nov. has a large synangium and sporangia clustering into groups. Heterogeneity within the genus Whittleseya is recognized, where some species, including those new described here, probably formed compound synangia. The aggregated synangia of Medullosales are recognized in thecompression state of preservation for the first time they are the base for establishing a new genus and species Kotasotheca annaeadamii Pacyna & Zdebska, gen. et sp. nov. The genus Dolerotheca Halle, 1933 was recognized in the Polish Carboniferous for the first time and a new species Dolerotheca migierii Pacyna & Zdebska, sp. nov. was described. T.N. Taylor’s model of evolution of medullosalean pollen organs was confirmed, and the new taxa described were included within it.
Wymarłe paprocie nasienne (Pteridospermophyta) zajmują kluczową pozycję w ewolucji roślin nasiennych, z których wyprowadza się nagozalążkowe wielkolistne (Cycadophytina) oraz okrytozalążkowe (Magnoliophytina). Organy rozrodcze paproci nasiennych pozwalają prześledzić pokrewieństwa w tej grupie, jak i wnioskować o powstaniu wywodzących się z nich innych grup roślin nasiennych. W karbonie Polski są rzadko znajdowane i bardzo słabo poznane, zwłaszcza słabo znane są męskie organy pyłkowe. W pracy opisano nowe organy pyłkowe z rzędów Lyginopteridales i Medullosales z górnego karbonu Dolnego i Górnego Śląska. Z rzędu Lyginopteridales opisano nowy rodzaj i gatunek mikrosynangiów − Silesiatheca formosa gen. et sp. nov. z langsetu Sosnowca. Są to połączone synangia zbudowane z okółka u nasady zrośniętych synangiów wyrastających z monopodialanej osi. Z rzędu Medullosales najliczniejsze są zróżnicowane taksonomicznie proste synangia zbudowane z radialnego okółka, silnie wydłużonych, zrośniętych mikrosporangiów. Wśród nich najprymitywniejszy jest nowy gatunek Codonotheca silesiaca sp. nov. (langset Sosnowca) o słabo wyrażonej symetrii promienistej i niewielkim zrośnięciu zarodni, którego istnienie postulowano w drzewach rodowych rzędu Medullosales (Taylor et al. 2009), jest to równocześnie pierwsze notowanie rodzaju Codonotheca (Sellards, 1903) Pacyna & Zdebska, emend. nov. z karbonu Europy, znanego dotychczas tylko z Ameryki Północnej. Bardziej zaawansowane ewolucyjnie są opisane gatunki Aulacotheca campbellii (White, 1900) Halle, 1933 (duckmant Wałbrzycha) o synangium pałeczkowato-cylindrycznym, Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 Pacyna & Zdebska, emend. nov. (duckmant Wałbrzycha) o gruszkowatym synangium oraz nowy gatunek Boulayatheca ciliata sp. nov. (langset Sosnowca) o synangium bardzo podobnym do poprzedniego gatunku, ale owłosionym. Cecha ta nie była wcześniej znana u tego rodzaju. Gatunek Aulacotheca campbellii (White, 1900) Halle, 1933, dotyczczas znany był tylko z Ameryki Północnej, został po raz pierwszy stwierdzony z Europy. Po raz pierwszy z Polski został opisany rodzaj Boulayatheca Taylor & Kurmann, 1985 i gatunek Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 Pacyna & Zdebska, emend. nov., Dla gatunku Boulayatheca fertilis (Kidston, 1914) Taylor & Kurmann, 1985 Pacyna & Zdebska, emend. nov. zaproponowano nową, poprawioną diagnozę. Z duckmantu Wałbrzycha pochodzi nowy gatunek Boulayatheca saganii sp. nov. o silnie wydłużonym synangium. Nową poprawioną diagnozę zaproponowano dla gatunku Boulaya hallei Gothan 1941 i nową kombinację z poprawną nazwą rodzajową − Boulayatheca hallei (Gothan, 1941) Pacyna & Zdebska, emend. et comb. nov. Z Dolnego Śląska (Wałbrzych) zostały opisane nowe gatunki rodzaju Whittleseya Newberry, 1853a emend. Halle, 1933. Te nowe materiały wskazują na heterogeniczność rodzaju Whittleseya, który uważano za zbudowany z pierścienia licznych, silnie wydłużonych zarodni (tak zbudowany jest gatunek typowy W. elegans Newberry, 1853a stwierdzony też w langsecie Wałbrzycha). Nowe okazy, będące podstawą opisania tu dwóch nowych gatunków tego rodzaju wskazują, że niektóre wśród nich mogły tworzyć złożone synangia, w których mikrosynangia (złożone z kilku zarodni każde), były ze sobą ściśle zrośnięte tworząc zwarty organ. Część okazów zaliczanych wcześniej do gatunku typowego Whittleseya elegans Newberry, 1853a wydzielono w tej pracy jako nowy gatunek Whittleseya silesiaca sp. nov. reprezentowany przez liczne, dobrze zachowane okazy. Różni się on od gatunku typowego kształtem synangium i skupianiem się mikrosporangiów w grupy. Nowy gatunek Whittleseya campanulata sp. nov. ma stosunkowo duże synangium i zarodnie również skupione w grupy. Po raz pierwszy również w stanie uwęglonym rozpoznano połączone synangia Medullosales zbudowane z kilku mikrosynangiów (każde mikrosynangium złożone z kilkunastu zarodni) zebranych razem, ale nie zrośniętych. Były one dotychczas znane jedynie z buł węglowych – rodzaj Parasporotheca. Na podstawie okazów z kopalni Piast (Oświęcim) opisano ich nowy rodzaj i gatunek − Kotasotheca annaeadamii gen. et sp. nov. Dzwonkowate, złożone synangium zbudowane z kilkuset ściśle zrośnietych zarodni umieszczonych w tkance podstwowej zidentyfikowano jako nowy gatunek Dolerotheca migierii sp. nov. (langset Sosnowca). Rodzaj Dolerotheca Halle, 1933 został po raz pierwszy rozpoznany w karbonie Polski. Nowo opisanymi taksonami potwierdzono model ewolucji organów pyłkowych paproci nasiennych z rzędu Medullosales zaproponowany przez T.N. Taylora (Taylor 1988; Taylor & Taylor 1993; Taylor et al. 2009). Umieszczono w jego obrębie opisane nowe rodzaje i gatunki (Fig. 2).
Źródło:
Monographiae Botanicae; 2010, 100
0077-0655
2392-2923
Pojawia się w:
Monographiae Botanicae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Carboniferous aquifers of the main syncline in the Upper Silesian Coal Basin, Poland
Autorzy:
Wagner, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204889.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Carboniferous aquifers
Upper Silesian Coal Basin
Opis:
The paper presents the results of ten years hydrogeological studies carried out on 190 exploration boreholes drilled from 1953 to 1990 year. The study area covers the Main Syncline situated in the Upper Silesian Coal Basin in the Southern Poland. Hydrogeological conditions of the Carboniferous sequence are controlled by geological and anthropogenic factors.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2002, 7; 259-262
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coal-bearing capacity of the Petřkovice Member (Ostrava Formation, Serpukhovian, Mississippian) of the Upper Silesian Basin (Czech Republic and Poland)
Autorzy:
Hýlová, L.
Jirásek, J.
Sivek, M.
Jureczka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059953.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Upper Silesian Basin
Serpukhovian
Mississippian
Carboniferous
coal-bearing capacity
Opis:
The Petřkovice Member is the basal unit of the paralic succession of the Ostrava Formation of the Upper Silesian Basin. This member is a valuable source of information about the transition from a marine basin filled with siliciclastic sediments into a paralic basin with the beginning of coal-bearing sedimentation. Models of: (1) the number of coal seams, (2) their total thickness, and (3) the coal content with respect to the total thickness of the succession were created to describe and assess the coal-bearing capacity of the Petřkovice Member. The authors present models for coal seam thicknesses exceeding either 10 or 40 cm. The coal-bearing capacity of the Petřkovice Member is very low. The average share of coal seams thicker than 0.1 m is 3%. The share of coal seams with a thickness that exceeds 0.4 m is only 1.66%. Moreover, in large areas of the basin, in the N and NE parts, the coal-bearing capacity is close to zero, because coal seams of greater thickness were detected only locally there. Based on these models and on other geological data, it is obvious that the onset of coal sedimentation was gradual and limited to particular sites showing the greatest subsidence of the basin floor. In places where minor subsidence took place, there were likely unfavorable conditions for accumulation of organic matter.
Źródło:
Geological Quarterly; 2016, 60, 3; 637--649
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conditions of accumulation and sedimentary architecture of the upper Westphalian Cracow Sandstone Series (Upper Silesia Coal Basin, Poland)
Warunki akumulacji i architektura krakowskiej serii piaskowcowej górnośląskiego zagłębia węglowego
Autorzy:
Doktor, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191702.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
braided fluvial system
fluvial architecture
coal-bearing deposits
Carboniferous
Upper Silesia
Polska
Opis:
The Cracow Sandstone Series (upper Westphalian) forms the uppermost segment of the coal-bearing succession that makes up the bulk of the Variscan foredeep-basin fill in the Upper Silesia Coal Basin. The series, up to 1640 m in stratigraphic thickness, consists entirely of non-marine deposits. Fiveteen lithofacies have been distinguished in the sediments of this series. The Cracow Sandstone Series is subdivided here in two lithofacies associations. The sandstone association consists mainly of medium- to coarse-grained sandstones that form packages up to several tens of metres thick (max. 140 m), with surfaces of erosion at base. These bodies are separated by less voluminous packages of the mudstone association that consists mainly of mudstones and coal seams, which locally make up the predominant part in the sequences of this association. The sediments of the sandstone association are believed to have originated within wide channel tracts of distal sandy braided rivers. The sediments of the mudstone association with the interbedded coal seams are interpreted as floodplain deposits. The predominant type of peat bogs, represented now in the coals of the Cracow Sandstone Series, were wet forest swamps. The peat bogs were probably slightly domed and their margins received clastic material from adjacent channels. This resulted in the frequent lateral splitting of the coal seams. The large-scale splitting of seams is associated with lateral transition of fine-grained floodplain deposits into coarse-grained channel deposits. The vertical alternation of the channel and floodplain deposits is the result of natural processes on an alluvial plain that resulted in shifting positions of depositional environments, first of all avulsion of the whole fluvial tracts. The coal seams in the Cracow Sandstone Series do not form extensive sheets of persistent thickness, and their geometry depends on the course and evolution of the network of fluvial tracts in the alluvial system. The internal geometry of the Cracow Sandstone Series was controlled to a large extent by differential compaction of sediments, notably by rapid compaction of peat.
Krakowska seria piaskowcowa stanowi najwyższą część sukcesji węglonooenej Górnośląskiego Zagłębia Węglowego wypełniającej waryscyjskie, fleksuralne zapadlisko przedgórskie. Seria osiąga 1640 m miąższości stratygraficznej i zbudowana jest wyłącznie z osadów lądowych. W osadach tej serii wyróżniono 15 litofacji oraz dwie, wyraźnie różniące się asocjacje facjalne, określone jako piaskowcowa i mułowcowa. Osady pierwszej z tych asocjacji, złożonej w przewadze z piaskowców średnioziarnistych, dominują w całej serii i z reguły tworzą grube ciała (litosomy),dochodzące nawet do 140 m miąższooeci. Litosomy te rozdzielone są cieńszymi pakietami osadów asocjacji mułowcowej, w których obok osadów klastycznych, z reguły drobnozianistych, pospolicie występują pokłady węgla, nieraz znacznej miąższości. Cała krakowska seria piaskowcowa interpretowana jest jako osady rozległej równiny aluwialnej związanej z systemem piaszczystych, dystalnych rzek roztokowych. W obrębie traktów koryt rzek roztokowych powstawały tam ciała piaszczyste, które zazwyczaj wykazują cechy wielopiętrowych nagromadzeń osadów korytowych. Obszary pozakorytowe były miejscem depozycji materiału drobnoziarnistego i miejscem rozwoju węglotwórczych torfowisk; w pobliżu traktów koryt rozwijały się tam też glify krewasowe. Dominującym typem torfowisk w omawianej serii były wilgotne torfowiska leśne. Pokłady węgla nie mają charakteru ciągłych pokryw o stałej miąższości, a ich geometria i lateralne rozprzestrzenienie zależało od przebiegu i rozwoju sieci traktów systemu rzecznego. Obserwowane zjawiska wielkoskalowego rozszczepiania pokładów węgla i widoczne w tych miejscach lateralne przejścia do osadów korytowych dowodzą współistnienia traktów rzecznych i węglotwórczych torfowisk rozwiniętych na obszarach pozakorytowych Litosomy piaskowcowe mają geometrię pokryw, ale o ograniczonym zasięgu lateralnym. Za stosunkowo dużą stabilnością macierzystych traktów koryt przemawia znaczna miąższość tych litosomów, podobnie jak pospolita, znaczna miąższość pokładów węgla. Naprzemianległe występowanie w profilach pionowych ciał piaskowcowych i ciał reprezentujących osady asocjacji mułowcowej jest wynikiem naturalnych procesów zachodzących na równinie aluwialnej, które powodowały przemieszczanie się środośrodowisk depozycyjnych, głównie procesów awulsji całych traktówkoryt rzecznych. Architektura sedymentacyjna krakowskiej serii piaskowcowej odzwierciedla przede wszystkim efekty wspomnianych procesów, a w dużym stopniu związana jest też ze zróżnicowaną kompakcją osadów gruboziarnistych, drobnoziarnistych i torfów.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2007, 77, No 3; 219-268
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies