Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "United Nations Convention on the Law of the Sea" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Legal and political implications The Republic of Philippines. The Republic of Philippines v. The Peoples Republic of China. 2016 case
Autorzy:
Gruszczyński, Krzysztof Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2157847.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
Permanent Court of Arbitration
arbitration
United Nations Convention on the Law of the Sea
China
US
Opis:
The article analyzes The Philippines v. China arbitration case and its geopolitical implications for further bilateral relations between USA and China. Additionally, it examines the viewpoints of Chinese leaders. Term arbitration refers to a process in which a party submits a “dispute” to an unbiased, independent third party. Its main goal is to settle and conclude the disputes presented. The Permanent Court of Arbitration is an intergovernmental organization established in 1899 that designates arbitral tribunals to resolve disputes between and among nations. It is based in The Hague, Netherlands, and currently presides over the arbitration case. Philippines brought the case before the tribunal to dispute China’s claim of “indisputable sovereignty” over almost the entire South China sea through its “nine-dash line” claim. The five arbitrators were assigned to the Judge Thomas A. Mensah (President), Judge Jean-Pierre Cot, Judge Stanislaw Pawlak, Professor Alfred H. Soons, and Judge Rüdiger Wolfrum. It will be argued that China has had a bad relationship with all neighbors since 1974, when China used force against South Vietnam in the South China Sea in order to recapture the Paracel Islands and against a unified Vietnam in 1988 to seize Johnson Reef and five more features, massacring a party of Vietnamese flag-bearers. In 1994, China seized Mischief Reef unobserved and it took months before the world noticed. Until then, China was the only claimant to have no permanent presence in the area. There are already clear signs that China is using its military power to rebuke the arbitration. Admiral Wu Shengli, the Commander of the Chinese navy, just hosted the US Chief of Naval Operations, Admiral John Richardson, at the Chinese Navy Headquarters on July 18 2016, following the successful participation of Chinese warships in the major US RIMPAC exercise in the Pacific. He made clear that the militarization of China’s artificial islands will continue so that their defense corresponds to the “level of threats”. After a PLA Air Force patrol close to Scarborough Shoal made the headlines of most Chinese newspapers yesterday, a military spokesman announced that air patrols would become a regular occurrence now. The Tribunal issued its Award on July 16 2016 after several months of hearings and submission of documents. China was absent throughout the proceedings, refusing to recognize the case. The Tribunal concluded that there was no legal basis for China to claim historic rights to resources within the sea areas falling within the ‘nine-dash line The Spratly Islands and its many reefs are being claimed by China under its “nine-dash line” claim that covers nearly the entire South China Sea including parts of the Philippines’ Exclusive Economic Zone (hereafter referred to as EEZ). China insisted it has historic rights in asserting its ownership of the region believed to be rich in natural gas resources and also a vital trade route for international cargo ships The 2012 Scarborough Shoal standoff was one of the factors that prompted the Philippines to file a case against China. Tensions between the two countries escalated when Chinese surveillance ships prevented Philippine authorities from apprehending Chinese vessels found poaching endangered Philippine marine species at the shoal. The dispute over maritime features in the South China Sea has been ongoing for decades prior and involved other Southeast Asian countries such as Vietnam, Malaysia, Indonesia. On January 23, 2013, the Philippine government (hereafter referred to as Manila) announced that it had initiated an arbitration case against the People’s Republic of China in accordance with the dispute settlement provisions of the United Nations Convention on the Law of the Sea concerning a range of issues relevant to the ongoing sovereignty dispute in the South China Sea between the two nations.Manila’s case was submitted for arbitration to a five-judge panel formed under the “Settlement of Disputes” process contained in Part XV of UNCLOS and hosted by the Permanent Court of Arbitration (PCA) in The Hague. The United Nations Convention on the Law of the Sea is an international treaty that defines the limits of a nation’s maritime sovereignty claims. This convention was ratified by both the Philippines and China. Under its provisions, areas within 200 nm from the country’s baselines would be part of the EEZ. UNCLOS states three basic maritime features: Islands under the sovereignty of a country are entitled to a 12 nm (approximately 22 kilometers) territorial sea and a 200 nm (approximately 370 km) exclusive economic zone (EEZ). The state may exclude foreign entities within its territorial sea and has the sole right to exploit resources found within the EEZ Since the initiation of the arbitration case, China has conducted several massive reclamation projects to turn submerged reefs into artificial islands capable of hosting military structures and equipment. The conclusion offers general thoughts on the larger implications of the findings for the management of maritime disputes involving China and especially U. S.-China security relations.
Źródło:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne; 2016, 4(23); 45-65
1898-0171
Pojawia się w:
Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maritime Piracy and Limitations of the International Law of the Sea
Autorzy:
Wallner, Michał
Kokoszkiewicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519634.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
maritime piracy
international law of the sea
United Nations Convention on the Law of the Sea (Montego Bay Convention)
legal definition of piracy
Opis:
The primary aim of this paper is to analyse the legal definition of piracy stipulated in Article 101 of the United Nations Convention on the Law of the Sea. As the title of the paper itself suggests, the phenomenon of maritime piracy is examined only from the perspective of international law of the sea, which means that state municipal laws remain beyond the scope of the analysis. The authors attempt to interpret and critically assess relevant legal provisions, rather than recount in detail facts related to cases of maritime piracy or present statistics describing the scale of this phenomenon. The article is divided into six relatively short sections. Key considerations are contained within sections 3–5, which cover the relevant provisions of the Montego Bay Convention. These sections deal, respectively, with the definition of piracy, the “private ends” requirement, and the “two-vessel” requirement. The remainder of the article is divided into introduction, historical background and conclusions.
Źródło:
Historia i Polityka; 2019, 28 (35); 25-35
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The legal aspects of marine scientific research in Polish maritime areas
Zasady prawne prowadzenia morskich badań naukowych w polskich obszarach morskich
Autorzy:
Gorski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85005.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
legal aspect
sea scientific research
scientific research
Polska
sea area
law
international law
legislation
United Nations Convention on the Law of the Sea
Opis:
The article presents the legal rules concerning the conduct of marine scientific research in Polish maritime areas by either Polish or the foreign researchers in the light of the international law and the relevant Polish national legislation. According to the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea the foreign researchers have to apply for an express consent of the respective Polish administrative board in order to conduct marine scientific research in Polish marine territory. In Polish exclusive economic zone the consent may be either express or implied. Poland is entitled to withhold, cease or suspend the consent only under certain circumstances determined in accordance with international law. Concerning Polish nationals no consent is required. The compare of Polish national legislation and appropriate regulations of the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea indicates a high degree of compatibility.
Artykuł przedstawia zasady prowadzenia morskich badań naukowych w polskich obszarach morskich, zarówno przez podmioty zagraniczne, jak i polskie, na gruncie prawa międzynarodowego oraz odpowiednich polskich przepisów krajowych. Zgodnie z Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza z 1982 r. podmioty zagraniczne prowadzące morskie badania naukowe na polskim terytorium morskim muszą uzyskać wyraźną zgodę, wydaną przez właściwy organ polskiej administracji, natomiast w polskiej wyłącznej strefie ekonomicznej zgoda może mieć charakter wyraźny lub dorozumiany. Polska jest uprawniona do wstrzymania, cofnięcia lub do zawieszenia wydanej zgody jedynie w okolicznościach ścisłe określonych w Konwencji. Uzyskanie zgody nie jest wymagane w stosunku do podmiotów o polskiej przynależności. Porównanie postanowień polskiego prawa wewnętrznego z odpowiednimi regulacjami Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza wykazuje wysoki stopień ich wzajemnej zgodności.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2006, 10
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Polish contiguous zone – the exercise of the coastal state jurisdiction and control
Autorzy:
Pyć, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/117529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Morski w Gdyni. Wydział Nawigacyjny
Tematy:
Legal Aspects
Polish contiguous zone
Ccoastal State Jurisdiction
United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS)
Polish Territorial Sea
baseline
maritime boundary delimitation
exclusive economic zone
Opis:
In November 2015 Poland established a contiguous zone and, after more than a year, in January 2017, adopted the regulation on the baselines, an external boundary of the Polish territorial sea and the contiguous zone of the Republic of Poland. After many decades, it was a successful attempt to establish a contiguous zone returning to the concept of the 30’s of the last century. The United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS) recognizes that the coastal State may establish a zone contiguous to its territorial sea that extends to 24 nautical miles from the baselines of the coastal State, known as the contiguous zone, and exercise the control necessary to prevent infringement of its customs, fiscal, immigration, or sanitary laws and regulations within its territory or territorial sea, or to punish such infringements committed within its territory or territorial sea. This paper presents a few general comments on the Polish contiguous zone taking into account the international roots of that legal institution of the law of the sea, of such importance, also for the security reasons.
Źródło:
TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation; 2017, 11, 3; 453-456
2083-6473
2083-6481
Pojawia się w:
TransNav : International Journal on Marine Navigation and Safety of Sea Transportation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Governance of the Portuguese Sea – from Political Actors to Intergovernmental and Sectorial Coordination: A Legal Approach
Zarządzanie morzem portugalskim – od aktorów politycznych do koordynacji międzyrządowej i sektorowej. Ujęcie prawne
Autorzy:
Castro Moreira, Fátima
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348104.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
governance of the Portuguese sea
governance model
strategy
Portugal
United Nations Convention on the Law of the Sea
zarządzanie morzem portugalskim
model zarządzania
strategia
Portugalia
Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza
Opis:
Portugal’s ratification of the United Nations Convention on the Law of the Sea in 1997 brought with it the need to create an appropriate strategy to assist policy makers. This was done by the Strategic Commission for the Oceans, an entity created in 2003 with the aim of promoting a strategic plan based on the sustainable use of the ocean and its resources. More than a place allowing different uses and activities, the ocean itself should be seen as the most valuable natural resource and should be protected, preserved and valued. The political model proposed by the report suggested the creation of a specialised Council of Ministers dedicated to the formulation of policies and planning guidelines, and to the coordination of the integrated management of the sector, which together with an entity of a predominantly technical nature, reach a definition of a global policy for the sea composed of a national strategy, the regular evaluation of sea affairs and the coordination of sectoral policies. This paper begins with the analysis of this strategic reference as a governance model, articulating the intersections between the various actors. A current approach requires this governance model to be multi-level: global, continental/regional, and domestic/local.
Ratyfikacja przez Portugalię Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza w 1997 r. pociągnęła za sobą konieczność stworzenia odpowiedniej strategii służącej do wspomagania decydentów politycznych. Dokonała tego Komisja Strategiczna ds. Oceanów – jednostka utworzona w 2003 r. w celu promowania planu strategicznego opartego na zrównoważonym wykorzystaniu oceanu i jego zasobów. Ocean powinien być postrzegany nie tylko jako zbiornik wodny mający różne zastosowania i działania, lecz także jako najcenniejszy zasób naturalny, który należy chronić, zachowywać i cenić. Model polityczny zaproponowany w raporcie sugerował utworzenie wyspecjalizowanej Rady Ministrów, zajmującej się formułowaniem polityk i wytycznych planistycznych oraz koordynacją zintegrowanego zarządzania tym sektorem, wspieranej przez podmiot o charakterze głównie technicznym, a także opracowaniem globalnej polityki morskiej, obejmującej strategię narodową, regularną ocenę zagadnień morskich i koordynację polityk sektorowych. Artykuł rozpoczyna się od analizy tego strategicznego odniesienia jako modelu zarządzania przedstawiającego powiązania pomiędzy różnymi podmiotami. Obecne podejście wymaga, aby ten model zarządzania był wielopoziomowy: globalny, kontynentalny/regionalny i krajowy/lokalny.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 3; 305-324
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Standardy i zasady międzynarodowego prawa morskiego jako instrumenty przywracania integralności terytorialnej Ukrainy i jej granic
The Rules and Principles of Modern International Law of the Sea as a Toolkit for Restoring the Territorial Integrity of Ukraine and Its Borders
Autorzy:
Szevczuk, Taras
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22792717.pdf
Data publikacji:
2018-12-31
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
międzynarodowe prawo morskie
integralność terytorialna
nienaruszalność granic
Konwencja ONZ o prawie morza z 1982 r.
international law of the sea
territorial integrity
the inviolability of the borders
the United Nations Convention on the Law of the Sea 1982
Opis:
Na początku 2014 r. Rosja, poprzez agresję zbrojną, naruszając podstawowe zasady i normy prawa międzynarodowego, zaanektowała Krym i przybrzeżne obszary morskie Ukrainy. Dnia 26 września 2018 r. na 73. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ Prezydent Ukrainy P. Poroszenko powiedział, że Rosja nie zamierza zatrzymywać się nad tym i chce zająć Morze Azowskie, a po wybudowaniu mostu Kerczeńskiego zaczęła systematycznie naruszać swobodę żeglugi międzynarodowej dla ukraińskich i zagranicznych statków. W odpowiedzi na agresję Rosji, Ukraina stosuje odpowiednie środki zaradcze, które są dopuszczalne na mocy prawa międzynarodowego i poszukuje sposobów i środków na skuteczniejsze wyjście ze skomplikowanej sytuacji. Międzynarodowe prawo morskie, którego podstawowym elementem jest Konwencja ONZ o prawie morza z 1982 r., posiada skuteczne narzędzie, którego użycie umożliwi Ukrainie zwrot utraconego terytorium, skutecznie przeciwdziałać Rosji i przenosić ją na międzynarodową odpowiedzialność prawną.
In early 2014, Russia, through armed aggression, violating the fundamental principles and rules of international law, annexed the Crimea and the coastal marine areas of Ukraine. Modern international law of the sea, the basic element of which is the United Nations Convention on the Law of the Sea 1982, has an effective toolkit, the use of which will enable Ukraine to return the lost territories, effectively counteract Russia and bring it to international legal responsibility.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2018, 13, 15 (2); 279-289
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokój, kooperacja i propozycje bezpieczeństwa na morzach w Azji Wschodniej. Analiza podjętych inicjatyw i ich skutki
Autorzy:
Song, Yann-huei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624643.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Maritime security, South China Sea, East China Sea, United Nations Convention on the Law of the Sea, peace initiative
bezpieczeństwo morskie, Morze Południowochińskie, Morze Wschodniochińskie, Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS)
Opis:
The purpose of this article is to examine peace, cooperation, and maritime security initiatives proposed by China, Japan, the Philippines, Taiwan, and the United States during the period of time between 2006 and 2015. It consists of seven parts. Following introductory remarks, part II discusses rising concerns about maritime disputes in international relations. Part III describes the obligations of the parties to maritime disputes to cooperate and settle their differences by peaceful means in accordance with international law, particularly the Charter of the United Nations and the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea (“UNCLOS”). Part IV addresses peaceful means for resolving maritime disputes. In Part V, rising tensions in the East and South China Seas are briefly reviewed. Part VI examines the contents of these peace, cooperation and security initiatives that were proposed by China, Japan, the Philippines, Taiwan and the United States during the period of time between 2006 and 2015. The progress, achievements and challenges lying ahead of these initiatives are analyzed in Part VII. This article ends with brief concluding remarks in Part VIII.
Celem artykułu jest analiza inicjatyw pokojowych proponowanych przez Chiny, Japonię, Filipiny, Tajwan i Stany Zjednoczone w okresie od 2006 do 2015 r. Artykuł składa się z ośmiu części. Po wstępnie i wprowadzeniu w sytuację na morzach w Azji Wschodniej, część druga dotyczy wzrostu zainteresowania sporami morskimi w stosunkach międzynarodowych. Część trzecia opisuje zobowiązania stron do pokojowej współpracy, których podstawą są regulacje międzynarodowe, ze szczególnym uwzględnieniem Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS). Kolejne części dotyczą pokojowych propozycji rozwiązania sporów, w odpowiedzi na wzrost napięcia w regionie. Ostatnie dwie części analizują zgłaszane inicjatywy pokojowe, przez pryzmat ich efektywności.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 1
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies