Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ukrainian prisoners of war" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Ukrainian Diplomacy in the Process of Repatriating Ukrainian Prisoners of War from the Territories of Germany and Austro-Hungary (1918-1919)
Działalność dyplomacji ukraińskiej w organizacji procesu repatriacji jeńców-żołnierzy ukraińskich z Niemiec i Austro Węgier (1918-1919)
Autorzy:
Sribniak, Milana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117433.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
military and sanitary mission
diplomacy
repatriation
Ukrainian prisoners of war
misja wojskowo-sanitarna
dyplomacja
repatriacja
jeńcy-Ukraińcy
Opis:
Signing the Treaty of Brest-Litovsk by the Ukrainian People’s Republic (URP) triggered the process of repatriating Ukrainian prisoners of war from Ukrainian and multinational camps in Austro-Hungary and Germany. In order to facilitate the process, the Ukrainian government sent military and sanitary missions to those countries. Unfortunately, the Ukrainian prisoners’ mass repatriation in 1918 was seriously impeded by the fact that a considerable number of them worked at industrial plants in Germany and Austro-Hungary, and there was no one to replace them. In 1919, Ukrainian diplomats did not have much opportunity to effectively help the Ukrainian prisoners of war due to unfavorable international political conditions. Despite all the efforts of the military and sanitary missions sent to Germany and Austro-Hungary by the Directorate of the Ukrainian People’s Republic, the assistance given to the Ukrainian prisoners of war was limited and did not meet the government’s expectations. The mass repatriation of the Ukrainian POWs was further complicated by the UPR’s insufficient financial resources, which forced the government to withdraw all of its military and sanitary missions in 1920.
Podpisanie traktatu pokojowego w Brześciu umożliwiło szybkie rozpoczęcie procesu powrotu ukraińskich jeńców wojennych z ukraińskich i wielonarodowych obozów jenieckich w Austro-Węgrzech i Niemczech. W celu zintensyfikowania repatriacji schwytanych Ukraińców rząd państwa ukraińskiego wysłał do tych państw komisje wojskowo-sanitarne. Masową repatriację jeńców – Ukraińców w 1918 r. znacznie utrudnił fakt, że znaczna ich część pracowała w przedsiębiorstwach przemysłowych w Niemczech i Austro-Węgrzech i nie było nikogo, kto mógłby ich zastąpić. Jednocześnie w 1919 r. ukraińscy dyplomaci byli poważnie ograniczeni w możliwości skutecznego udzielania pomocy jeńcom ze względu na niekorzystne czynniki polityki zagranicznej. Mimo wysiłków misji wojskowo-sanitarnych, wysłanych do Niemiec i Austro-Węgier przez Dyrekcję Ukraińskiej Republiki Ludowej, pomoc dla jeńców – Ukraińców była sporadyczna i nie spełniała postawionych przed nią zadań. Masową repatriację więźniów komplikowała niezadowalająca kondycja finansowa Ukraińskiej Republiki Ludowej, która doprowadziła do likwidacji w 1920 r. wszystkich misji wojskowo-sanitarnych.
Źródło:
Facta Simonidis; 2021, 14, 1; 239-250
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraińska Wojskowo-Sanitarna Misja w Austrii i na Węgrzech w latach 1918–1919 (na podstawie materiałów Centralnego Państwowego Archiwum Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy)
Ukrainian Military and Sanitary Mission in Austria and Hungary in 1918–1919 (Based on the Materials from the Central State Archives of Supreme Bodies of Power and Government of Ukraine)
Autorzy:
Sribniak, Milana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46446162.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
jeńcy ukraińscy
misja wojskowo-sanitarna
punkt tranzytowy
Ukraińska Republika Ludowa
Austria
Węgry
Ukrainian prisoners of war
miliary and sanitary mission
midpoint
Ukrainian People's Republic
Hungary
Opis:
Repatriacja jeńców żołnierzy ukraińskich z terenów Austrii i Węgier po I wojnie światowej do dziś przyciąga uwagę badaczy historii Europy Środkowo-Wschodniej i rzuca dodatkowe światło na ówczesną geopolitykę, koleje wojenne i losy setek tysięcy ludzi. Ukraińskie organizacje państwowe, dyplomatyczne i humanitarne – w szczególności misje wojskowe i sanitarne Ukraińskiej Republiki Ludowej (URL) w Austrii, na Węgrzech i w innych krajach – odegrały kluczową rolę w ustaleniu przebiegu procesu repatriacji Ukraińców z obozów państw centralnych. Artykuł ukazuje specyfikę działalności i znaczenie misji wojskowo- -sanitarnych URL na terenach byłego Cesarstwa Austro-Węgierskiego, które pełniły szereg funkcji dyplomatycznych i humanitarnych. W szczególności przez pryzmat cennych dokumentów archiwalnych Centralnego Archiwum Państwowego Wyższych Organów Władzy i Zarządzania Ukrainy autorce udało się uwypuklić rolę misji w wyznaczaniu tras ewakuacyjnych, prowadzeniu negocjacji dyplomatycznych z rządami innych państw w sprawie tranzytu repatriantów, tworzeniu punktów tranzytowych (stacji) oraz organizowaniu udzielania pomocy medycznej i materialnej. Ważnym aspektem opracowania była analiza specyfiki działalności misji w Austrii i na Węgrzech (kierowanej przez Andrija Okopenko), zakresu obowiązków ich członków, charakteru współpracy z innymi instytucjami (w szczególności misje dyplomatyczne Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej). Autorka skupiła się na badaniu wyzwań, jakie pojawiły się w procesie repatriacji jeńców Ukraińców, a także wpływu na ten proces wydarzeń geopolitycznych, które uniemożliwiły skuteczną realizację masowej repatriacji. W pracy przeanalizowano specyfikę opieki nad repatriantami (zaopatrzenie w żywność, zapewnienie im pomocy medycznej i materialnej, a także prowadzenie działalności kulturalnej i oświatowej) w punktach tranzytowych na terenie Austrii i Węgier (zwłaszcza na przykładzie Wiednia – głównego punktu tranzytowego repatriacji jeńców Ukraińców). Działalność misji wojskowo-sanitarnych w czasach Państwa Ukraińskiego i URL umożliwiła zorganizowanie zakrojonej na szeroką skalę pomocy humanitarnej dla jeńców Ukraińców po zakończeniu I wojny światowej w warunkach trudnej sytuacji geopolitycznej i braku zasobów.
Repatriation of Ukrainian prisoners of war from the territories of Austria and Hungary after World War I is a unique phenomenon of Central-Eastern European history that sheds new light on the geopolitics, military vicissitude, and destinies of hundreds of thousands of people at that time. Ukrainian state, diplomatic, and humanitarian institutions – particularly Ukrainian military and sanitary missions of the Ukrainian People’s Republic (UPR) in Austria, Hungary, and other countries played a key role in implementing the repatriation process of Ukrainians from Central Powers camps. The article describes the specifics of activity and importance of UPR military and sanitary missions on the territory of the former Austro-Hungarian Empire which performed various functions in diplomatic and humanitarian fields. In particular, the author highlights the missions’ role in determining evacuation routes, diplomatic negotiations with foreign governments for repatriates’ transit, establishing the midpoints (stanytsia), and organizing medical and humanitarian aid. This was done based on invaluable archival documents of the Central State Archives of Supreme Authorities and Government of Ukraine. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People’s Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of repatriation of the Ukrainian prisoners of war, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In this research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly based on the example of Vienna, the main transit point for repatriation of the Ukrainian prisoners of war). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the UPR allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the difficult geopolitical situation and shortage of resources. An important research aspect is also the specifics of the mission’s activity in Austria and Hungary (led by Andrii Okopenko), members’ scope of duties, specific features of their cooperation with other institutions (in particular, with the diplomatic missions of the West Ukrainian People's Republic). The author focused on researching the challenges that appeared in the course of Ukrainian prisoners-of-war repatriation, as well as the impact of geopolitical events which constrained the effective implementation of mass repatriation. In the research, the characteristic features of humanitarian assistance to repatriates (providing nutrition, medical and financial aid, organizing cultural and educational activities) at midpoints in Austria and Hungary were analyzed (particularly on the example of Vienna, the main transit point for Ukrainian prisoners-of-war repatriation). The activity of military and sanitary missions in the times of the Ukrainian State and the Ukrainian People’s Republic allowed to organize full-scale humanitarian assistance to Ukrainian prisoners of war after World War I in the light of the jdifficult geopolitical situation and shortage of resources.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2024, 115; 49-66
0208-6050
2450-6990
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Community of Ukrainian Prisoners of War “Independent Ukraine” at the Final Stage of the Existence of the Camp Rastatt, Germany (May – November 1918)
ГРОМАДА ПОЛОНЕНИХ УКРАЇНЦІВ «САМОСТІЙНА УКРАЇНА» НА ЗАВЕРШАЛЬНОМУ ЕТАПІ ІСНУВАННЯ ТАБОРУ РАШТАТ, НІМЕЧЧИНА (ТРАВЕНЬ – ЛИСТОПАД 1918 р.)
Autorzy:
Sribnyak, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894403.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Rastatt, Germany, the camp, prisoners of war, Ukrainian, committee
Раштат, Німеччина, табір, полонені українці, комітет
Opis:
У статті розкрито специфіку функціонування громади полонених вояків-українців «Самостійна Україна» на завершальному етапі існування табору Раштат. Найважливішим було те, що українська громада «Самостійна Україна» табору Раштат виховала велику кількість національно свідомих українців, з яких у лютому 1918 р. були сформовані перші відділи національної армії. У цей час раштатці опинились у надзвичайно складному становищі, що було зумовлено продовольчими труднощами, які переживала Німеччина у 1918 р. Важливе значення мала діяльність Ліквідаційного комітету та раштатського відділу «Комітету Культурної Помочі Українцям у Німеччині», який з 1 серпня 1918 р. перебрав на себе ведення всієї культурно-організаційної роботи в таборі. Зусиллями його членів у таборі було продовжено проведення культурно-освітньої роботи, а сам табір залишався центром українського життя до моменту його ліквідації у листопаді 1918 р.
The article deals with the specifics of the functioning of the community of captured Ukrainian soldiers “Independent Ukraine” at the final stage of the camp Rastatt. The most important thing was that the Ukrainian community “Independent Ukraine” of the camp Rastatt trained a large number of nationally conscious Ukrainians, of whom, in February 1918, the first units of the national army were formed. At this time prisoners found them in a very difficult situation, which was caused by food shortage that Germany was going through at this time. Equally important was the work of liquidation committee and department “Help the Ukrainian Cultural Committee in Germany” in Rastatt, which on August 1, 1918 took over maintenance of the cultural and organizational work in the camp. Through the efforts of its members in the camp continued carrying out educational work, and the camp remained the center of Ukrainian life until its liquidation in November 1918.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2018, 6; 161-171
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cultural and Educational Group of Ukrainian Officers Held as Prisoners of War in Josefstadt Camp in Austria (August 1917 – February 1918)
КУЛЬТУРНО-ПРОСВІТНІЙ ГУРТОК ПОЛОНЕНИХ ОФІЦЕРІВ-УКРАЇНЦІВ У АВСТРІЙСЬКОМУ ТАБОРІ ЙОЗЕФШТАДТ (СЕРПЕНЬ 1917 – ЛЮТИЙ 1918 РР.)
Autorzy:
Sribnyak, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894449.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
Camp, prisoners of war, Ukrainian officers, Josefstadt, circle, lectures, edition, Austria-Hungary
табір, полонені офіцери-українці, Йозефштадт, гурток, виклади, часопис, Австро-Угорщина
Opis:
У статті аналізуються деякі аспекти організаційної та національно-патріотичної діяльності полонених офіцерів-українців – членів Культурно-Просвітнього Гуртка у таборі Йозефштадт (Австро-Угорщина) у другій половині 1917 – на початку 1918 рр. Це стало можливим після його українізації та переведення до цього табору тих офіцерів-українців, які висловили на це згоду у своїх рапортах до австрійських таборових комендатур. Усунення з Йозефштадту російського чорносотенного елементу створило можливість інтенсифікувати національно-патріотичну роботу в середовищі полонених українців та закласти підвалини державницького світогляду в свідомості значної частини офіцерів. Встановлено, що утворення громади полонених офіцерів-українців стало можливим завдяки надходженню до таборової бібліотеки української літератури та часописів, організації різних освітніх курсів та проведенню низки викладів з обширу українознавства, роботі аматорського театру, національно-патріотичним акціям.
The article examines some aspects of organizational and national-patriotic activities of Ukrainian officers – members of cultural and educational circle created  in the camp for  prisoners of war Josefstadt (Austria-Hungary) in the second half of 1917 – early 1918. It became possible after Ukrainization of the camp and transfer to it of those Ukrainian officers who have expressed their consent in their reports to the Austrian camp commandant. Removal from Josefstadt of Russian reactionary elements created an opportunity to intensify the national-patriotic work among prisoners of war and promote the Ukrainian statehood ideology among officers.The creation of the organization of Ukrainian officers held in the camp was made possible thanks to the arrival to the camp library of Ukrainian books and journals, creation of various educational courses, delivering of lectures, the work of amateur theater and national-patriotic actions.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2016, 2; 187-202
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomoc ukraińskich organizacji społecznych dla jeńców i internowanych ukraińskich z Galicji Wschodniej w polskiej niewoli (1918-1921)
The Assistance of Ukrainian Social Organisations to Ukrainian Prisoners of War and Internees from Eastern Galicia in Polish Captivity (1918-1921)
Autorzy:
Węglewicz, Wiktor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156711.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Ukraińska Armia Halicka
jeńcy
internowani
wojna polsko-ukraińska
działalność charytatywna
Ukrainian Galician Army
prisoners of war
internees
Polish-Ukrainian war
charity work
Opis:
WW artykule omówione zostały działania ukraińskich organizacji społecznych z Galicji Wschodniej dotyczące niesienia pomocy jeńcom i internowanym ukraińskim z tego regionu, przebywającym w polskich obozach jenieckich w latach 1918–1921. W omawianym okresie osoby przebywające w niewoli znajdowały się w trudnej sytuacji żywieniowo-materialnej, której nie mogły sprostać polskie władze wojskowe. Działania Ukraińskiego Komitetu Obywatelskiego we Lwowie oraz Samarytańskiej Pomocy w Przemyślu stanowiły duże – i często jedyne – wsparcie, które pomagało Ukraińcom przetrwać okres niewoli. Obie organizacje udzielały przede wszystkim pomocy w postaci żywności oraz ubrań; w 1920 r. doszło do tego wypłacanie zapomóg finansowych oraz załatwienie biletów kolejowych dla wracających do domów. Należy szczególnie podkreślić działania kobiet z Przemyśla, świadczących pomoc w obozie w Pikulicach w najcięższym okresie epidemii tyfusu i czerwonki zimą 1919 r.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 119-137
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies