Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tuwim’s poetry" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Tuwim and 'The Chorus of Idle Footsteps'
Autorzy:
Telicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/649997.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Julian Tuwim
Michele de Certeau
Tuwim’s poetry
Opis:
General aim of the article is to show city in Julian Tuwim’s poetry oppositely to older perspectives. Mostly critics write about his poems that they contain images of urban life and reflections of sociocultural change. I invert this traditional order and try to prove that city is created and seen by new ways of thinking – that the city is modified (not poetics first). I use Michele Certeau’s ideas, because they are similar to Tuwim’s literary praxis. Certau writes about “walking in the city” creating by language (rhetorical devices named synecdoche and asyndeton). Moreover, Certeau describes three types of “spatial requirements”: creating own space, non-time instead of tradition and appearing of new subject (common and anonymous). Reading Tuwim with Certeau’s theses gives a new look into modern city and his literary representations.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 36, 6
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tuwim’s Dialogues with Banality
Autorzy:
Bocheński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650013.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Julian Tuwim
Tuwim’s poetry
20th-century literature
avant-garde
Opis:
The article examines the relation between Tuwim’s poetry and modern colloquial language. The avant-garde artists for whom in the beginning of the 20th-century art was an elite occupation, treated every-day speech as a mass form of communication. Tuwim’s poetry was frequently criticised for banality. Matywiecki presents the poet as a hero fighting with the demon of commonness. The crucial thesis of the article is that banality which is modified in a creative way says more about the epoch than elitist visions. In his poetry, satire and cabaret work Tuwim transformed triviality into dialog and a common human being into a creative person. Transition of the street talk into original speech is the defence against reducing individual being to cliché which means the fear of 20th-century killing ideologies.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 36, 6
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AWANGARDOWY „SŁOŃ TRĄBALSKI”. O NOWATORSTWIE WIERSZY JULIANA TUWIMA
AWANGARDOWY „SŁOŃ TRĄBALSKI”. O NOWATORSTWIE WIERSZY JULIANA TUWIMA / The Experimental Dimension of Julian Tuwim’s Poetry for Children
Autorzy:
Woźniak, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036011.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Julian Tuwim; children’s literature; poetry for children; the avant-garde
Julian Tuwim; literatura dziecięca; poezja dla dzieci; awangarda
Opis:
The connection between the avant-garde and Polish children’s literature may seem somewhat tenuous, since the former was generally considered, not without a reason, secondary and peripheral to mainstream literature. For a long time, Polish children’s literature, whose main aim was to serve educational and patriotic purposes, was perceived in such a way, which makes Julian Tuwim’s works even more exceptional. Tuwim revolutionized the traditional approach to poetry for children and created a literary style that was by no means inferior to experimental literature for adults. This article analyses two aspects of the innovativeness of Tuwim’s poetry: a) a radical departure from the former literary patterns and conventions that were typical of works for children and b) a creative development of the experiments first introduced by representatives of such avant-garde movements as Futurism and Surrealism.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2020, 75; 251-267
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Philosophy of Julian Tuwim’s Stanza
Autorzy:
Matywiecki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650035.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Julian Tuwim
poetry
Julian Tuwim’s stanzaic philosophy
Opis:
The aim of the article is to argue that Tuwim’s way of conceptualizing both the world and poetry was based on the principle of stanza. In his opinion, the entire world and our experience of it reach us in a stanzaic form. In Tuwim’s writing the stanza could be compared to an atom of poetic structure. It also builds our primary consciousness of language. The stanzaic structure of our poetic and linguistic experience imposes an order on the universe as we see it. Tuwim hears and thinks his world as a stanza.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 36, 6
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym są „Kwiaty polskie” Tuwima?
What is „Kwiaty polskie” by Tuwim?
Autorzy:
Ratajska, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682605.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Polish poetry in the 20th century
Julian Tuwim’s literary output
„Kwiaty polskie”
polska poezja XX wieku
twórczość Juliana Tuwima
Opis:
The text is a record of the last public appearance of Prof. Krystyna Ratajska Ph.D. (1938–2017) devoted to Kwiaty polskie ( Polish Flowers) presented o n 13 September in Dom Literatury in Lodz during a discussion panel being a fragment of the event Urodziny Juliana Tuwima 2017 (Julian Tuwim’s Birthday 2017). The introduction to the lecture recalls the circumstances of the origin and issue of genre affiliation of Kwiaty Polskie. Tuwim’s utterances from his correspondence lead to observations concerning the formal innovative character of the poem in question. Kwiaty Polskie may be called a “colourful kaleidoscope”, a catch-all form representing new quality which allows for different genres and ways of speaking about the world. This is a poem which may contain different qualities and stylistic tones. Composing this poem by the poet may be also compared to creating a bunch of flowers, assembling a colourful whole from fragments diversified with regard to the genre, which makes it a syncretic work, a literary hybrid. Tuwim’s Kwiaty polskie is also a “biographical reading” composed of different fragments whose unchronological, associative order is governed by memory. The author of the lecture also recalls the relations of Ignacy Dziewierski, the poem’s main protagonist, with Tuwim. Like the poet himself he is a talented artist dealing with art of different kinds (both high and low). He may be also perceived as his spiritual portrait seeking consolation and escape from fear, emptiness and death in his art. According to the author, Kwiaty Polskie is, all in all, a work born out of Tuwim’s micrological passion and his attention to detail, depicting the world in the creation of which sensory elements, particles, pieces and traces become the building material.
Tekst jest zapisem ostatniego publicznego wystąpienia prof. dr hab. Krystyny Ratajskiej (1938–2017), poświęconego Kwiatom polskim, przedstawionego 13 września 2017 roku w Domu Literatury w Łodzi podczas panelu dyskusyjnego, stanowiącego fragment imprezy Urodziny Juliana Tuwima 2017. W wykładzie tym zostały na wstępie przypomniane okoliczności genezy i kwestie gatunkowej przynależności Kwiatów polskich. Przytaczane przez Autorkę wypowiedzi Tuwima, zaczerpnięte z jego korespondencji, wiodą do spostrzeżeń dotyczących nowatorstwa formalnego tego poematu. Kwiaty polskie można nazwać „barwnym kalejdoskopem” – formą pojemną, stanowiącą nową jakość, która dopuszcza rozmaite gatunki oraz sposoby mówienia o świecie. To utwór, w którym mogą się zmieścić różne jakości i rozmaite tonacje stylistyczne. Można też komponowanie tego poematu przez poetę porównać do tworzenia bukietu – do składania barwnej całości z fragmentów gatunkowo różnorodnych, co sprawia, że staje się on utworem synkretycznym – literacką hybrydą. Kwiaty polskie Tuwima to także zbudowana z przeróżnych fragmentów „lektura biograficzna”, której niechronologicznym, asocjacyjnym porządkiem rządzi pamięć. Autorka wykładu przypomina również o powinowactwach głównego bohatera poematu – Ignacego Dziewierskiego – z Tuwimem. To, podobnie jak poeta, twórca utalentowany, uprawiający sztukę różnego typu (zarówno wysoką, jak i niską). Może on jednak być także postrzegany jako jego portret duchowy – poszukający w uprawianej przez siebie sztuce pociechy i ucieczki przed lękiem, bezsensem i śmiercią. Według Autorki Kwiaty polskie to, w końcu, utwór zrodzony z mikrologicznej pasji Tuwima – z zamiłowania do szczegółów i drobiazgów – ukazujący świat, w którego kreacji budulcem stają się zmysłowe ułamki, drobiny, okruchy, ślady.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 359-372
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies