Temat: Turkish commercial law - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: The Modernisation (Europeanisation) Process of the Turkish Commercial Law from 1850 to the Present
Autorzy:: Yasan, Mustafa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/782500.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:: Turkish commercial law
Turkish law reform
Ottoman commercial law
Ernst Hirsch
Mustafa Kemal Atatürk
Opis:: The modernisation of Turkish commercial law is a process which has been continuing for 170 years and constitutes an important part of the modernisation process of the Turkish law system. The modernisation process of the Turkish commercial law which started in 1850 by Kanunname-i Ticaret (Codex of Commerce) has continued after the establishment of the Republic of Turkey in 1923, by Code of Commerce numbered 865 in 1926, Turkish Code of Commerce numbered 6762 in 1956, and lastly Turkish Code of Commerce numbered 6102 in 2011. This long process has just one clear purpose: modernisation. Although this process can only be perceived as being Westernised or Europeanised, this perception is incorrect. In fact, at the core of this process, the aim is to rise to the level of developed civilisations and to adapt to the developed modern legal systems.
Źródło:: Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 271-283
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:: Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Resolution of Commercial Disputes by Mediation as an Alternative Method: a Legal Analysis for Turkey and Uzbekistan
Autorzy:: Yasan, Mustafa
Askarov Tuychiyevich, Jaloliddin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/46631023.pdf
Data publikacji:: 2023-12-15
Wydawca:: Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:: Turkish mediation law
Uzbek mediation law
mandatory mediation
alternative dispute resolution
mediation in commercial disputes
Opis:: Mediation is an institution that has been in demand in all modern legal systems for the last twenty years as a fast, reliable and inexpensive alternative method in the resolution of commercial law disputes. Turkey and Uzbekistan are in a continuous effort to ensure compliance with comparative law systems which are adopted by the EU and international legislation in the modern sense, including mediation. In Turkey’s case, specialization and institutionalization targets were envisaged regarding mediation. Codification frameworks devoid of systematic planning were carried out in order to achieve these targets. Contrary to the concept of mediation, the areas where mandatory mediation applies have been expanded. On the other hand, for Uzbekistan’s case, which accepted mediation six years after Turkey, in 2018, and did not adopt mandatory mediation, Turkey’s disappointing mediation experience can be regarded as a lesson. This experience is valid not only for Uzbekistan but also for all legal systems that include mediation.
Źródło:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2023, 15, 4; 213-232
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:: Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: The Issue of The Ultra Vires Principle in Turkish Company Law: Has It Been Abolished or Just Hidden?
Autorzy:: Yasan, Mustafa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1046666.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: zasada ultra vires
turecki kodeks handlowy
tureckie prawo spółek
zdolność prawna
spółki handlowe
Ultra vires principle
Turkish Code of Commerce
Turkish Company Law
Capacity to have rights and obligations
Commercial companies
Opis:: The Turkish Code of Commerce (TCC) numbered 6102 contains numerous radical regulations as reforms in the Turkish company law. One of these provisions is the TCC A.125 which regulates the capacity of commercial companies to have rights and obligations. This article deals with the ultra vires principle which was transferred to the Continental European law system, including the Turkish legislation from the UK law system. The ultra vires principle had previously expired in the continental European legal system (in particular the Swiss Code of Obligations) which has inspired the TCC as a referring codification. As a result of these developments by the TCC A.125, in contrast to the ultra vires principle, commercial companies are allowed to be entitled and liable for all kinds of matters, except those which are human-specific. For this reason, companies’ legal personalities may have the capacity to have rights and obligations in matters other than their fields of operation. In other words, thanks to the TCC A.135, the ultra vires principle has been abandoned. It can be assumed that harmonization between the TCC and the EU directives has been achieved in the sense of abolishing the ultra vires principle. However, when several provisions randomly scattered in the TCC are taken into consideration, it is obviously seen that the legislator still accepts the field of operation issue as a criterion in about 20 articles. This leads to a question about the actual abolishment of the ultra vires principle. To put it briefly, the legislator’s choice in the new company law regime shows that the TCC has not abandoned the ultra vires principle completely, but it still retains its validity in a hidden way by only changing its form and scope.
Turecki kodeks handlowy (TCC) oznaczony numerem 6102 zawiera szereg radykalnych rozwiązań przewidzianych jako reformy tureckiego prawa spółek. Jednym z takich przepisów jest art. 125 TCC, który odnosi się do zdolności prawnej spółek handlowych. Artykuł ten porusza kwestię zasady ultra vires, która została inkorporowana do europejskiego kontynentalnego systemu prawnego, włączając turecki system prawny z porządku prawnego Zjednoczonego Królestwa. Jednakże zasada ta z czasem została uznana za wygasłą w ramach europejskiego kontynentalnego systemu prawnego (w szczególności w szwajcarskim kodeksie zobowiązań), co z kolei zainspirowało ustawodawcę tureckiego do zmian w kodyfikacji. Wynikiem tych działań, na podstawie art. 125 TCC, sprzecznie z zasadą ultra vires, spółki handlowe mają zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków w szerokim zakresie, z wyłączeniem kwestii zarezerwowanych wyłącznie dla osób fizycznych. Z tego powodu w ramach osobowości prawnej przedsiębiorstw mogą one być uzdolnione do bycia podmiotem praw i obowiązków w sprawach wykraczających poza ich własny zakres działalności. Innymi słowy, za sprawą art. 125 TCC koncepcja stosowania zasady ultra vires została porzucona. Można zatem dojść do konkluzji, że dostosowanie TCC do dyrektyw Unii Europejskiej w kwestii zniesienia zasady ultra vires zostało osiągnięte. Jednak biorąc pod uwagę szereg przepisów z różnych części Kodeksu, widoczne staje się, że ustawodawca wciąż uznaje przesłankę zakresu prowadzonej działalności jako warunek w ok. 20 przepisach prawnych. To z kolei prowadzi do pytania o rzeczywiste wyłączenie zasady ultra vires. Konkludując, należy stwierdzić, że wprowadzony przez ustawodawcę nowy reżim prawa handlowego jasno wskazuje, że Kodeks handlowy nie wyłączył zasady ultra vires w całości, a utrzymując jej stosowanie w sposób ukryty, jedynie zmienił jej zakres.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 359-375
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki