Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Transatlantic Security" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    NATO-Türkiye Relations: From Irreplaceable Partner to Questionable Ally
    Autorzy:
    Bölme, Selin M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2131125.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-10
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
    Tematy:
    Turkey
    Türkiye
    NATO
    United States
    Transatlantic Security
    Opis:
    With Russia's invasion of Ukraine in late February 2022, Türkiye's role in NATO has once again become a topic of intellectual discussion, with many observers arguing that a revival of Russian power would lead to Türkiye's return to the alliance as a good-standing member, while others questioned the likelihood of such a scenario due to the country's political transformation. This is not the first time Türkiye's role within the alliance has become a subject of debate. Türkiye is often described as a valuable and dedicated partner of NATO. Yet, since the beginning of its membership, the country's role in the alliance has been questioned more than that of any other member state. This article seeks to analyse NATO's relations with Türkiye and the country's role within the alliance from a historical perspective. It aims to understand the debates on Türkiye's role within NATO by focusing on the moments of transformation in relations. The main assumption of this article is that, from the beginning of Türkiye's membership process, TurkishAmerican relations have been the main determinant of Türkiye-NATO relations. Türkiye's role, defence, and identity have always been questioned by European members. But these debates on Türkiye had, until as recently as the 2010s, been directed and/or suppressed by the US in accordance with its own interests. The US had been the main supporter of Türkiye in the alliance against the opposition and criticism of Europeans in exchange for Türkiye's commitment to US policies. While differences on interests and values between the US and Türkiye became more visible after 2010, Türkiye failed to secure the support of the alliance's European members to fill the gap left by the waning US support. Indeed, the differences between them grew from security-based issues, to wider, more major identity issues.
    Źródło:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2022, 26, 3; 93-116
    1428-149X
    2719-3780
    Pojawia się w:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Central Europe and NATO Transformation 2014–2018
    Europa Środkowa w ramach transformacji NATO 2014-2018
    Autorzy:
    Gizicki, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/641961.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    NATO
    NATO Summit
    Central Europe
    transatlantic security
    szczyt NATO
    Europa Środkowa
    bezpieczeństwo euroatlantyckie
    Opis:
    Upadek porządku zimnowojennego w Europie spowodował radykalną zmianę w globalnym systemie bezpieczeństwa. Rozpad Związku Radzieckiego i likwidacja Układu Warszawskiego doprowadziły do sytuacji, w której jedynym poważnym i efektywnym gwarantem stabilności Europy stało się NATO. Państwa Europy Środkowej, które dotąd podporządkowane były ZSRR jednoznacznie i konsekwentnie wybrały euroatlantycki kierunek w polityce bezpieczeństwa. Efektem tego stało się ich pełne, choć stopniowe członkostwo w Sojuszu w latach 1999–2004. Pionierami w tym względzie były Czechy, Węgry i Polska. Europa Środkowa nie jest wolna od zagrożeń związanych z przemianami na poziomie narodowym lub ponadnarodowym. Odrodzenie się mocarstwowych ambicji w Rosji rządzonej przez Władimira Putnia, eskalacja zagrożeń terrorystycznych bądź zagrożenia w cyberprzestrzeni wymagają od NATO większej aktywności i systematycznego potwierdzania solidarnej współpracy i gwarancji bezpieczeństwa wobec wszystkich członków. Kluczowe znaczenie w tym względzie mają decyzje i praktyczne działania związane z cyklicznymi Szczytami NATO. Prezentowany tekst podejmuje analizę bezpieczeństwa Europy Środkowej w ramach NATO w świetle trzech ostatnich szczytów: 2014 w Newport, 2016 w Warszawie i 2018 w Brukseli.
    The collapse of the Cold-War order in Europe brought about a radical change in the global security system. The dissolution of the Soviet Union and the disbandment of the Warsaw Pact created a situation where the only serious and effective guarantee of stability in Europe was NATO. Central European states, which until that time had been subordinated to the USSR, unequivocally and consistently chose to pursue the Euro-Atlantic direction in their security policy. The decision resulted in their gaining full, even though gradual, membership in the Alliance during the years 1999–2004. The accession process was first completed by the Czech Republic, Hungary and Poland. Central Europe is not free from dangers stemming from national and supranational transformations. NATO is facing the need to increase its activity and systematically ensure joint cooperation and security guarantees as regards all its member states. This is primarily caused by a revival of Russia’s superpower ambitions under the presidency of Vladimir Putin and an escalation of terrorism and cyberspace threats. The decisions and practical actions related to biennial NATO summits are of vital importance in this respect. The text presented here is an analysis of the security of Central Europe within NATO structures in the light of the last three NATO summits: in Newport in 2014, in Warsaw in 2016 and in Brussels in 2018.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 117-129
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konsekwencje konfliktu na Ukrainie dla strategii Stanów Zjednoczonych w Europie
    Consequences of the Ukrainian Conflict for the United States’ Strategy in Europe
    Autorzy:
    Michnik, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/421218.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Bezpieczeństwo euroatlantyckie
    strategia bezpieczeństwa narodowego USA
    konsekwencje konfliktu na Ukrainie
    Conflict in Ukraine
    transatlantic security
    US foreign policy
    security strategies
    US-Russian relations
    Opis:
    RESEARCH OBJECTIVE: The basic aim of the article is to address a question about the consequences of the crisis in Ukraine to the security policy of the United States in Europe. In order to fulfill this goal, the article analysis key elements of United States’ foreign policy towards NATO members and Russian Federation. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: This paper employs concepts of grand strategy; deterrence and security dilemma in order to explain the current strategic choices of the United States in Europe. It is based in the newest secondary sources as well as on primary ones including official speeches and documents of the Obama administration. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is divided into three parts: first, explains terminology and necessary concepts applied in the paper; state of research and overview of subject literature. Second, summarizes United States foreign and security policies towards Europe and Russia till the break out of conflict in Ukraine in February 2014. The third, presents key strategic dilemmas US has faced since the beginning of the conflict. RESEARCH RESULTS: Conflict in Ukraine created the biggest diplomatic rift between US and Russia since the end of the Cold War and resulted in tightening of defense cooperation between NATO member states. The United States returned to the strategy of deterring Russia and reassuring its European allies. CONCLUSIONS, INNOVATION AND RECOMMENDATIONS: There are at least three strategic dilemmas the United States faces in Europe: How to implement American interests in Europe with the heralded strategic rebalancing towards Asia-Pacific region; How to balance a need for more robust defense of NATO European members and a need to normalize relations with Russia;  And how to keep NATO’s relevance as an defense alliance in the times of financial austerity and threat diffusion.    
    CEL NAUKOWY: Podstawowym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze następstwa, jakie przyniósł konflikt na Ukrainie dla polityki bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych w Europie. W tym celu analizie poddane zostały główne elementy polityki USA wobec europejskich sojuszników z NATO oraz Federacji Rosyjskiej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ten wykorzystuje koncepcje „wielkiej strategii”, „odstraszania” oraz „dylematu bezpieczeństwa”. Posługuje się analizą krytyczną najnowszych monografii i artykułów naukowych z dziedziny studiów nad bezpieczeństwem międzynarodowym oraz źródeł pierwotnych, takich jak przemówienia prezydenta Baracka Obamy czy strategie bezpieczeństwa narodowego USA. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z trzech części. W pierwszej omówione zostały podstawowe kwestie terminologiczne, stan badań oraz koncepcje kluczowe dla tego artykułu: wielka strategia, odstraszanie i dylemat bezpieczeństwa. Druga część analizuje w syntetyczny sposób politykę zagraniczną i bezpieczeństwa USA wobec Europy i Rosji do lutego 2014 r. Trzecia część przedstawia dylematy strategiczne Stanów Zjednoczonych po rosyjskiej aneksji Krymu i trwającej wojnie we wschodniej Ukrainie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Konflikt na Ukrainie spowodował największe od zakończenia zimnej wojny zaostrzenie stosunków amerykańsko‑rosyjskich, a z drugiej strony przyczynił się do zacieśnienia współpracy obronnej w ramach NATO. Stany Zjednoczone wróciły do strategii, której centralnym elementem jest odstraszanie Federacji Rosyjskiej i podkreślanie gwarancji obronnych wobec europejskich sojuszników. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Strategia Stanów Zjednoczonych w Europie stoi przed kilkoma dylematami: Jak połączyć amerykańskie interesy w Europie, przy jednoczesnym zwrocie Waszyngtonu w kierunku Azji i Pacyfiku? Jak zrównoważyć potrzebę obrony sojuszników europejskich NATO z jednej oraz naprawienie stosunków z Rosją z drugiej strony? Jak utrzymać prężny Sojusz Północnoatlantycki, stanowiący filar regionalnej architektury bezpieczeństwa w Europie, spełniając jednocześnie funkcje obronne wobec swoich członków? Wydaje się, że odpowiedzi na te pytania staną się udziałem dopiero następnej amerykańskiej administracji prezydenckiej.    
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2016, 7, 20; 11-26
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NATO w koncepcji politycznej Joe Bidena i jej ewolucja w obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainie
    Joe Bidens NATO policy and its evolution in the face of Russian aggression in Ukraine
    Autorzy:
    Mickiewicz, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151026.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    Pakt Północnoatlantycki
    bezpieczeństwo transatlantyckie
    Stany Zjednoczone
    Rosja
    Ukraina
    Morze Bałtyckie
    North Atlantic Treaty Organization
    transatlantic security
    United States
    Russia
    Ukraine
    Opis:
    Abstrakt: Cel polityki międzynarodowej Joe Bidena jako 46 prezydenta USA to odbudowa pozycji jedynego globalnego mocarstwa. Oznacza to koncentrację aktywności międzynarodowej Stanów Zjednoczonych na ograniczaniu ekonomiczno-politycznej ekspansji i militaryzacji Chin. Pakt Północnoatlantycki w tej koncepcji ma być instrumentem pozwalającym na stabilizację sytuacji w Europie, także wynikającej ze zderzenia się interesów USA z Chinami i Rosją. Jego efektywne działania mają pozwolić na skoncentrowanie się amerykańskiej aktywności na obszarach ulokowania własnych interesów, zwłaszcza w zachodniej i środkowej części obszaru Indo-Pacyfiku. Rosyjska agresja na Ukrainę zmusiła amerykańską administrację do rewizji tej koncepcji i powrotu do roli lidera Paktu, zaangażowanego nie tylko w kreację, ale także realizację polityki powstrzymywania Rosji na wschodzie Europy, na tzw. wschodniej flance NATO. Realia polityczne wskazują, że Stany Zjednoczonej będą musiały nie tylko podjąć się tej roli, ale także zaakceptować konieczność zaangażowania się w dłuższym wymiarze oraz prawdopodobnego wykorzystywania potencjału militarnego do odgrywania tej roli. Obszarem szczególnego zaangażowania polityczno-militarnego stanie się natomiast nie tyle zlewisko Morza Czarnego, co Bałtyckiego.
    Joe Biden's international policy goal as the 46th President of the United States is to rebuild its position as the sole global superpower. This means concentration of US international activity on limiting economic and political expansion and militarization of China. In this conception, the North Atlantic Treaty Organization is to be an instrument that allows stabilizing the situation in Europe, also resulting from the clash of American interests with China and Russia. Its effective actions should allow the U.S. to concentrate its activity on the areas where its interests are located, especially in the western and central parts of the Indo-Pacific area. The Russian aggression against Ukraine forced the U.S. administration to revise this concept and to return to the role of a leader of the Alliance, involved not only in the creation but also in the implementation of a policy of containment of Russia in eastern Europe, on NATO's so-called eastern flank. Political realities indicate that the United States will not only have to take on this role, but also accept the necessity of this longer-term engagement and the probable use of military capabilities to play it. The area of particular political and military engagement will not be the Black, but rather the Baltic Sea basin.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2022, 41; 9-26
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Instytucjonalne dylematy transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa: Unia Europejska partnerem Stanów Zjednoczonych czy prymat NATO?
    Institutional dilemmas of transatlantic security relations: the European Union as a partner of the United States or the primacy of NATO?
    Autorzy:
    PODRAZA, ANDRZEJ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625749.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transatlantic security relations
    European Union
    United States
    NATO
    theories of international relations
    transatlantyckie stosunki bezpieczeństwa
    Unia Europejska
    Stany Zjednoczone
    teorie stosunków międzynarodowych
    Opis:
    The aim of the article is to analyze the two institutional set-ups that have evolved within the framework of transatlantic security relations. First, it is NATO, which was created in 1949 as a military alliance whose original purpose was to counteract the threat posed by the Soviet Union and to control Germany by anchoring the United States on the European continent. Since then, and especially since the end of the Cold War, NATO has undergone a process of transformation, but a number of primary functions continue to be extremely important. Individual theories of international relations (neorealism, neoliberal institutionalism, social constructivism) interpret the changes in NATO differently. Second, an alternative institutional set-up to NATO may be security and defence relations between the European Union and the United States. It is more potential because the Union still has problems with its actorness in international politics.
    Celem artykułu jest analiza dwóch układów instytucjonalnych, które rozwinęły się w ramach transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa. Po pierwsze, jest to NATO, które powstało w 1949 r. jako sojusz wojskowy, którego pierwotnym celem było przeciwdziałanie zagrożeniu ze strony Związku Radzieckiego i kontrola Niemiec dzięki zakotwiczeniu Stanów Zjednoczonych na kontynencie europejskim. Od tego czasu, a w szczególności od końca zimnej wojny, NATO przeszło proces transformacji, ale szereg pierwotnych funkcji nadal ma ogromne znaczenie. Poszczególne teorie stosunków międzynarodowych (neorealizm, neoliberalny instytucjonalizm, konstruktywizm społeczny) w odmienny sposób interpretują zmiany w NATO. Po drugie, alternatywnym układem instytucjonalnym dla NATO mogą być relacje w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi. Ma on bardziej charakter potencjalny, gdyż nadal Unia ma problemy ze swoją podmiotowością w polityce międzynarodowej.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2017, 11; 9-26
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Francja wobec partnerstwa transatlantyckiej w drugiej dekadzie XXI w.
    France to the transatlantic partnership in the second decade of the twenty-fi rst century
    Autorzy:
    Młynarski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505705.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    France
    the transatlantic partnership
    security
    defense
    trade liberalization
    Opis:
    Transatlantic Alliance in the beginning of the second decade of the twenty-first century requires a “renovation” in the face of increasing globalization and new security threats. The European Union and the United States, being the natural pillars of a multipolar world, are aware of need to revive the mutual relationship. France as a one of the traditional European powers strongly determines the shape of transatlantic cooperation. This article attempts to identify the French point of view on the transatlantic relationship. French interests and their perceptions in the security area are important and needs to be taken into account. So then, how France views transatlantic relations? What goals France wants to achieve in the context of transatlantic cooperation? Why France is not “easy” partner for the United States? The article focuses on the issue of economic cooperation liberalization in the light of the EU - the U.S. free trade agreement (under negotiation) and the political and military aspects of cooperation focused around the NATO and the “European Defense” concept.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2014, 4; 189-205
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Miejsce Europy w globalnej strategii USA
    Europe in US global strategy
    Autorzy:
    Stachura, Jadwiga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505096.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    US global strategy
    international security
    transatlantic partnership
    Russian Federation
    Opis:
    For more than sixty years American grand strategy is based on the conviction that external environment is of fundamental importance for US core interests in security, prosperity and domestic liberty. There was the foundation for containment policy and after the cold war succeeding presidents on this conviction have based their deep engagement in world affairs. In XXI century as American supremacy has been steadily diminished, Washington is still ready to lead the world, but wants to share with partners the burdens of keeping it in order. The idea of partnership isn’t put into words explicitly. It emphasizes burden-sharing between US and the partners, sometimes is about the transfer of crisis-management capacity and it has sought to advance American leadership as well. European states – NATO and EU members – are seen as indispensable Washington’s allies, densely connected with the US through transatlantic partnership. Due to community of values and the convergence of strategic interests, and because of its own peculiarity EU is not and won’t be America’s strategic rival. After few years of diminished interest in old continent, when president B. Obama focused his attention on domestic policy and on problems in other world’s regions, since March 2014 he has decided to take the initiative in European affairs. Russia’s aggression towards Ukraine has serious consequences for Washington’s European and global strategy. In Europe there is increased request for US leadership. From American point of view it might come with expectations, that the allies will be eager to strengthen their cooperation with Washington in other regions, especially in Asia.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2014, 4; 41-58
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The differences between American and European approaches to security policy after the Cold War.
    Autorzy:
    Marek, Garlicki,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/895093.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    European Union
    United States of America
    security policy
    transatlantic relations
    Opis:
    The objective of this paper is to examine whether in the post-Cold War period the European approach to security policy is in fact different than the one of the United States of America, and why it is so. The author tries also to analyse what might be the impact of these differences on the transatlantic relationship and what consequences it might bring in the nearest future. After the description and definition of the term “security”, the author analyses the differences between the two approaches and refers to the arguments and viewpoints of different scholars. In conclusion an attempt to foresee the future of the EU – US security relations is undertaken. Celem artykułu jest zbadanie czy podejścia Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Ameryki do polityki bezpieczeństwa są rzeczywiście różne, jakie są tego powody i co z tego wynika. Oprócz samej charakterystyki obu aktorów stosunków międzynarodowych, jakimi są UE i USA, i analizy ich podejść, autor próbuje ustosunkować się do przytoczonych zdań i poglądów różnych znanych naukowców z dziedziny stosunków międzynarodowych. Zbadanie różnicy w podejściach do polityki bezpieczeństwa jest punktem wyjścia do próby oceny ich wpływu na relacje transatlantyckie i refleksji nad najbliższą przyszłością
    Źródło:
    Przegląd Europejski; 2014, 2 (32); 70-80
    1641-2478
    Pojawia się w:
    Przegląd Europejski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Amerykański program obrony przeciwrakietowej w Europie ‒ aspekty polityczne
    The US Missile Defense Program in Europe - political aspects
    Autorzy:
    Czajkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/489508.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Naukowe w Żytomierzu
    Tematy:
    international relations
    international security
    European security
    missile defense
    transatlantic relations
    NATO
    ALTBMDS
    EPAA
    USA
    Russia
    Europe
    Opis:
    The article aims to analyze some of the political problems associated with the location of elements of the US global missile defense system in Europe. It primarily discusses the place of missile defense in the US security strategy, as the United States perceives the military instrument as one of the most important elements of its national security strategy; hence the determination and consistency in its location, as well as all the consequences in the political dimensions being the subject of our interest. In the further part, it shows the current status and prospects of the missile defense program for Europe, including some necessary technical details and organizational issues, as this part of the issue constitutes the second fundamental determinant of the political role of the missile defense in Europe. Finally, it examines the political importance of the missile defense in Europe from the point of view of European security, devoting a special place to the presentation of the role played by it in relations between the West and Russia.
    Źródło:
    Studia Politologica Ucraino-Polona; 2016, 6; 119-134
    2312-8933
    Pojawia się w:
    Studia Politologica Ucraino-Polona
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obrona przeciwrakietowa NATO jako czynnik wzmacniający transatlantycką więź w dziedzinie bezpieczeństwa
    NATO’s Missile Defense as an augmenting factor within transatlantic security framework
    Autorzy:
    Czajkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/506047.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    missile defense
    international relations
    international security
    NATO
    US foreign policy
    US security strategy
    transatlantic co-operation
    Opis:
    Ballistic missiles pose increasing threat worldwide. They are powerful means of warfare, but can also be used as an instrument of deterrence, political blackmail and coercion. The United States sustain strong commitment to the development of the missile defense to limit the effect of expanding, more and more sophisticated missile arsenals. This is considered very important if the United States are to maintain political and military freedom of action, especially in troubled regions. The European countries of NATO perceive the missile threat somewhat differently. Most of them agree that it exist but, as they do not conduct intensive policies in troubled regions, they do not believe the threat is imminent. That is why, on the one hand NATO has embraced missile defense as one of the most important goals, but on the other European members are not eager to pay huge cost of robust defensive effort. Thus, the US will bear lion’s share of European missile defense burden, making Europe’s security more and more tied to American strategic goals and depended on US military capabilities. This is surely augmenting factor, as far as transatlantic security ties are concerned.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2014, 4; 91-110
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Integracja europejska a redefinicja polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych: przyczyny zainicjowania i rozwój transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948
    European integration and the redefinition of US foreign policy: the causes for the initiation and development of transatlantic security relations 1945–1948
    Autorzy:
    Podraza, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625167.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    transatlantic security relations
    redefinition of foreign policy of the United States after 1945
    European integration
    foreign policy of Great Britain and France
    theories of realism and liberalism
    transatlantyckie stosunki bezpieczeństwa
    redefinicja polityki zagranicznej USA po 1945 r.
    integracja europejska
    polityka zagraniczna Wielkiej Brytanii i Francji
    teorie realistyczna i liberalna
    Opis:
    The aim of the article is to show reasons to initiate and to develop transatlantic security relations from 1945 till 1948. A particular emphasis is put on showing the relationship betweenthe initial activities of Western European countries to achieve European unity and the redefinition of US foreign policy after the Second World War. Activities of Western European countriesand the United States were dictated by the threat from the Soviet Union, which resulted in the outbreak of the Cold War. Key players in Western Europe, like Great Britain and France, sought to ensure their security, initially considering a possible return of Germany to an aggressive policy, but quickly began primarily to take into account the possibility of the expansion of communism. Two important European initiatives, i.e. the Treaty of Dunkirk (1947) and the establishment of the Western Union by the Treaty of Brussels (1948) are analyzed in the article. The establishment of the Western Union as a European military alliance influenced the US decision to create the Atlantic Alliance in 1949. The establishment of NATO was the culmination of a redefinition of US policy towards Europe after 1945. Americans departed thus from theirtraditional isolationist policy in favour of engagement in European affairs to assist in the economic reconstruction of Western European countries, so they could stabilize economically and politically (the Marshall Plan) and did not fall into the sphere of influence of the Soviet Union (the doctrine of containment). The article refers to the leading theories of international relations, i.e. realism and liberalism.
    Celem artykułu jest ukazanie przyczyn zainicjowania i rozwoju transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948. Szczególny nacisk jest położony na ukazanie związku pomiędzy wstępnymi działaniami państw Europy Zachodniej na rzecz osiągnięcia jedności europejskiej a redefinicją polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Aktywność państw Europy Zachodniej oraz Stanów Zjednoczonych podyktowana była zagrożeniem ze strony Związku Radzieckiego, co skutkowało wybuchem zimnej wojny. Główni gracze w Europie Zachodniej, tj. Wielka Brytania i Francja, dążyły do zapewnienia bezpieczeństwa, początkowo biorąc pod uwagę ewentualny powrót Niemiec do agresywnej polityki, ale szybko zaczęto przede wszystkim brać pod uwagę możliwość ekspansji komunizmu. W artykule poddane są analizie dwie istotne inicjatywy europejskie, tj. Traktat z Dunkierki (1947 r.) oraz ustanowienie Unii Zachodniej na mocy Traktatu Brukselskiego (1948 r.). Powstanie Unii Zachodniej jako europejskiego sojuszu wojskowego wpłynęło na decyzję Stanów Zjednoczonych o powołaniu w 1949 r. Sojuszu Atlantyckiego. Powstanie NATO było zwieńczeniem redefinicji polityki USA wobec Europy po 1945 r. Amerykanie odeszli od tradycyjnej polityki izolacjonizmu na rzecz zaangażowania w sprawy europejskie w celu wspomożenia w odbudowie gospodarczej państw Europy Zachodniej, aby mogły się one stabilizować gospodarczo i politycznie (plan Marshalla) i nie wpadły w strefę wpływów Związku Radzieckiego (doktryna powstrzymywania). W artykule występują odwołania do wiodących teorii stosunków międzynarodowych, tj. realizmu i liberalizmu.
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 255-274
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Institutional risk in agricultural production in the face of negotiating the Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP)
    Ryzyko instytucjonalne w produkcji rolnej w aspekcie negocjacji Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP)
    Autorzy:
    Lipinska, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/44380.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    production risk
    food security
    agricultural production
    negotiation
    Transatlantic Trade and Investment Partnership
    TTIP zob.Transatlantic Trade and Investment Partnership
    Common Agricultural Policy
    phytosanitary standard
    sanitary standard
    Opis:
    The article discusses the issues connected with the EU entering and conducting negotiations with the US on the Transatlantic Trade and Investment Partnership. These issues relate to institutional risk due to the necessity to change the agricultural policy statement of the parties and to implement new legal instruments or amend those that already exist. The article aims at analysing the proposed organisational and legal solutions relating to agriculture in the face of negotiations of the contents of the partnership. It also intends to indicate essential diff erences between the parties relating to agriculture and food production, to determine the direction of amendments in the event of joining the partnership, and to assess its potential consequences from the perspective of EU agricultural producers and food consumers.
    Przedmiotem artykułu jest problematyka związana z podjęciem i prowadzeniem przez UE negocjacji z USA w zakresie Transatlantyckiego Partnerstwa w dziedzinie Handlu i Inwestycji. Łączy się ona z ryzykiem instytucjonalnym, wynikającym z konieczności zmiany założeń polityki rolnej stron oraz wdrożenia nowych lub zmiany istniejących instrumentów prawnych. Celem artykułu jest analiza zaproponowanych rozwiązań organizacyjno-prawnych w dziedzinie rolnictwa w odniesieniu do negocjacji postanowień Partnerstwa. Opracowanie zmierza do wskazania istotnych różnic w zakresie rolnictwa i produkcji żywności między stronami. Chodzi tu w szczególności o określenie kierunku zmian regulacji w sytuacji związania się Partnerstwem oraz o ocenę jego ewentualnych skutków z punktu widzenia unijnych producentów rolnych i konsumentów żywności.
    Źródło:
    Journal of Agribusiness and Rural Development; 2016, 42, 4
    1899-5241
    Pojawia się w:
    Journal of Agribusiness and Rural Development
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EU Foreign Policy and the National Priorities of the Central and Eastern European Member States: Selected Sociological Insights
    Polityka zagraniczna Unii Europejskiej a narodowe priorytety państw członkowskich z Europy Środkowej i Wschodniej: Wybrane spostrzeżenia socjologiczne.
    Autorzy:
    Czubocha, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2154746.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    EU foreign policy
    Central and Eastern European EU member states
    EU-Russia relations
    the Transatlantic Alliance
    EU energy security
    Opis:
    The author of the paper submits that EU foreign policy disputes can be attributed to the fact that Central and Eastern Europe was admitted into the European Union as a less developed part of Europe. As a result, particularly the Franco-German axis intended to run EU foreign policy in accordance with the rule “the West knows best”. This approach is based on the assumption that the new EU member states should be socialized into Western, superior values. EU foreign-policy problems were created mostly by the Franco-German axis when these two countries decided to support a multi-polar world trying to counter American dominance and forging close ties with the Russian Federation. This approach to EU foreign policy was not acceptable to the new member states for political, economic, military and historical reasons. In the context of the current economic and financial crisis, the new member states’ foreign-policy choices have been vindicated as it turned out that the European Union cannot distance itself from the United States due to its economic weakness and the organization was not able to change Russia by way of the policy of “Wandel durch Annäherung”.
    Autor artykułu twierdzi, że spory w odniesieniu do polityki zagranicznej Unii Europejskiej są uwarunkowane traktowaniem nowych państw członkowskich jako mniej rozwiniętych państw, które powinny podlegać procesowi socjalizacji zgodnie z zasadą, że „Zachód wie najlepiej”. Z punktu widzenia nowych państw członkowskich niska efektywność polityki zagranicznej Unii Europejskiej wynika z faktu, iż ich interesy nie były dotychczas uwzględniane przez organizację w dostatecznym stopniu. Zainicjowana przez tandem francusko-niemiecki polityka zdystansowania się od Stanów Zjednoczonych i jednoczesnego zbliżenia z Rosją była niezgodna z interesami nowych państw członkowskich i zakończyła się fiaskiem. Rosji nie udało się zdemokratyzować poprzez politykę „Wandel durch Annäherung” a światowy kryzys gospodarczy obnażył słabość gospodarczą Unii Europejskiej oraz uświadomił państwom członkowskim konieczność współpracy ze Stanami Zjednoczonymi. W rezultacie cele polityki zagranicznej nowych państw członkowskich okazały się słuszne w skali całej organizacji.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2013, 40; 88-104
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współpraca polityczna i w zakresie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych z Unią Europejską po amerykańskich wyborach prezydenckich 2016 r. – kontynuacja czy zmiana?
    Political and Security Cooperation between the United States and the European Union after the 2016 US Presidential Election – A Continuation or Change?
    Autorzy:
    Waśko-Owsiejczuk, Ewelina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/505577.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Unia Europejska
    Stany Zjednoczone Ameryki
    Sojusz Północnoatlantycki
    bezpieczeństwo
    Donald Trump
    Barack Obama
    George W. Bush
    stosunki transatlantyckie
    European Union
    United States of America
    North Atlantic Treaty Organization
    security
    transatlantic relations
    Opis:
    Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zwiastowała diametralny zwrot w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa USA. Zmianie miały ulec relacje transatlantyckie, polityka supermocarstwa wobec NATO i Unii Europejskiej. Pomimo że sojusznicy USA w Europie zakładali, że kampania wyborcza rządzi się innymi prawami niż faktycznie rządzenie państwem, więc Donald Trump po przejęciu władzy nie zrealizuje swoich najbardziej kontrowersyjnych obietnic, to wypowiedzi przywódców mocarstw europejskich były pełne obaw. Celem niniejszego artykułu jest analiza współpracy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską po wyborach prezydenckich w 2016 r. Analizie poddano przy tym współpracę polityczną i w zakresie bezpieczeństwa, odnosząc się do decyzji i działań nie tylko nowego prezydenta USA, ale również poprzednich administracji amerykańskich, w celu pokazania pewnych tendencji, elementów wspólnych i odmiennych.
    Donald Trump’s victory in the 2016 presidential election signaled a diametric turn in US foreign and security policy. This change concerns transatlantic relations and the policies of the superpower towards NATO and the European Union. US allies in Europe assumed that during the electoral campaign diff erent rules were being applied than those to be used in governing the nation. They assumed that Donald Trump would not deliver on his most controversial promises. Nevertheless, many of the statements made by the leaders of European nations were full of fear and uncertainty. The purpose of this article is to study the kind of cooperation occurring between the United States and the European Union after the 2016 presidential election. Political and security cooperation has been analyzed in this regard, comparing the decisions and actions of the new US president to those of the previous US administration, in order to highlight certain tendencies, those that are common and those that are not.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 1; 147-165
    1733-2680
    2451-0610
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Międzynarodowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies