Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Transatlantic Relations;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Współpraca polityczna i w zakresie bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych z Unią Europejską po amerykańskich wyborach prezydenckich 2016 r. – kontynuacja czy zmiana?
Political and Security Cooperation between the United States and the European Union after the 2016 US Presidential Election – A Continuation or Change?
Autorzy:
Waśko-Owsiejczuk, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505577.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Unia Europejska
Stany Zjednoczone Ameryki
Sojusz Północnoatlantycki
bezpieczeństwo
Donald Trump
Barack Obama
George W. Bush
stosunki transatlantyckie
European Union
United States of America
North Atlantic Treaty Organization
security
transatlantic relations
Opis:
Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zwiastowała diametralny zwrot w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa USA. Zmianie miały ulec relacje transatlantyckie, polityka supermocarstwa wobec NATO i Unii Europejskiej. Pomimo że sojusznicy USA w Europie zakładali, że kampania wyborcza rządzi się innymi prawami niż faktycznie rządzenie państwem, więc Donald Trump po przejęciu władzy nie zrealizuje swoich najbardziej kontrowersyjnych obietnic, to wypowiedzi przywódców mocarstw europejskich były pełne obaw. Celem niniejszego artykułu jest analiza współpracy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską po wyborach prezydenckich w 2016 r. Analizie poddano przy tym współpracę polityczną i w zakresie bezpieczeństwa, odnosząc się do decyzji i działań nie tylko nowego prezydenta USA, ale również poprzednich administracji amerykańskich, w celu pokazania pewnych tendencji, elementów wspólnych i odmiennych.
Donald Trump’s victory in the 2016 presidential election signaled a diametric turn in US foreign and security policy. This change concerns transatlantic relations and the policies of the superpower towards NATO and the European Union. US allies in Europe assumed that during the electoral campaign diff erent rules were being applied than those to be used in governing the nation. They assumed that Donald Trump would not deliver on his most controversial promises. Nevertheless, many of the statements made by the leaders of European nations were full of fear and uncertainty. The purpose of this article is to study the kind of cooperation occurring between the United States and the European Union after the 2016 presidential election. Political and security cooperation has been analyzed in this regard, comparing the decisions and actions of the new US president to those of the previous US administration, in order to highlight certain tendencies, those that are common and those that are not.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 1; 147-165
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukraina i stosunki transatlantyckie
Ukraine and transatlantic relations
Autorzy:
Kiwerska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625309.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
transatlantic relations
Ukraine
cooperation
conflict
Opis:
Europe/the European Union, with its obvious trump cards, should be an active and efficient player on the international arena. Such are the expectations of the United States, formulated especially by the administration of Barack Obama. However, from the American perspective, the EU has not proved successful as an important international actor, engaged in resolving global problems and prepared to assume greater responsibility for the course of events in the world. This inertia of the EU resulted in the marginalisation of Europe in American politics, as manifested by the latter’s pivot to the Pacific Rim. It was only after the developments in the Ukraine, which resulted from Russia’s imperial tendencies, that a greater activity and coherence in American and European politics was triggered, having a positive influence also on transatlantic relations.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2015, 9; 345-363
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Transatlantic “Othering”: European External Action Identity and the Trump Administration
Autorzy:
Hornát, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/969330.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:
Transatlantic Relations;
Sovereignty;
Multilateralism;
Othering;
EU External Action;
Donald Trump;
Opis:
Foreign policy is not only a reaction to the world as it is, but it also attempts to build a world as it should be. The European Union, being an actor on the international scene, grounds its external action in conceptions of the necessity of multilateralism and in building postmodern (post-Westphalian) notions ofstate sovereignty. These elements are an inherent part of the Union’s “foreign policy/identity nexus”. The identity is reinforced by significant “Others”, who do not share the EU’s view of the ideal world order. The Donald Trump administration’s reluctance and even repudiation of multilateral solutions is a challenge for the operationalization of the EU’s “foreign policy/identity nexus” and thus the US is currently in the position of the Union’s constitutive “Other”. However, while we would expect that this development would reinforce the EU’s external action identity, the Trump presidency has at the same time empowered antiglobalist and sovereigntist forces in Europe, which will drive wedges into EU foreign policy and cause further incoherence, especially along the new/ old member state divide.
Źródło:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2019, 1; 27-42
1428-149X
2719-3780
Pojawia się w:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Transatlantic Trade and Investment Partnership: Dispute Settlement Mechanism
Autorzy:
de Bruyn, Martyn
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091809.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
relations between the European Union and the United States
European Union
United States
Transatlantic Trade and Investment Partnership
transatlantic free trade area
Opis:
The European Union and the United States are negotiating the Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP). Included in TTIP is the Investor State Dispute Settlement (ISDS) mechanism, which has caused significant public opposition, especially in Europe, to the trade deal. The fear among the opponents of ISDS is that investor protection will undermine the ability of the state to regulate public policy in the public interest. Specifically, the opponents fear that ISDS will reduce health and safety regulations, environmental protection, climate change policies, and even financial regulation to the lowest common (transatlantic) denominator. This article assesses whether ISDS can be sufficiently reformed to alleviate most of the public concerns, or whether it should be crossed out from the TTIP negotiation mandate. The article concludes that ISDS is so widely used in treaties signed by the European Union and its Member States, and by the United States, that it is unlikely that it will be crossed out from the final TTIP deal. However, significant improvements are needed to the ISDS mechanism and the arbitration process because without these additional safeguards for states and citizens it is unlikely that the European Parliament and the European Union Member States will approve TTIP.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 1; 153-162
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The differences between American and European approaches to security policy after the Cold War.
Autorzy:
Marek, Garlicki,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895093.pdf
Data publikacji:
2020-04-01
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
European Union
United States of America
security policy
transatlantic relations
Opis:
The objective of this paper is to examine whether in the post-Cold War period the European approach to security policy is in fact different than the one of the United States of America, and why it is so. The author tries also to analyse what might be the impact of these differences on the transatlantic relationship and what consequences it might bring in the nearest future. After the description and definition of the term “security”, the author analyses the differences between the two approaches and refers to the arguments and viewpoints of different scholars. In conclusion an attempt to foresee the future of the EU – US security relations is undertaken. Celem artykułu jest zbadanie czy podejścia Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych Ameryki do polityki bezpieczeństwa są rzeczywiście różne, jakie są tego powody i co z tego wynika. Oprócz samej charakterystyki obu aktorów stosunków międzynarodowych, jakimi są UE i USA, i analizy ich podejść, autor próbuje ustosunkować się do przytoczonych zdań i poglądów różnych znanych naukowców z dziedziny stosunków międzynarodowych. Zbadanie różnicy w podejściach do polityki bezpieczeństwa jest punktem wyjścia do próby oceny ich wpływu na relacje transatlantyckie i refleksji nad najbliższą przyszłością
Źródło:
Przegląd Europejski; 2014, 2 (32); 70-80
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postanowienia umowy CETA w sferze biotechnologii rolniczej – wnioski dla rokowań umowy TTIP
Lessons from CETA in the Field of Agricultural Biotechnology for the TTIP negotiations
Autorzy:
Kaliszuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454416.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
porozumienia o wolnym handlu
żywność genetycznie zmodyfikowana
Kanada
stosunki transatlantyckie
free trade agreements
genetically modified food
Canada
transatlantic relations
Opis:
W artykule przeanalizowano wyniki negocjacji unijno-kanadyjskiej Kompleksowej umowy gospo-darczo-handlowej (CETA) w zakresie biotechnologii rolniczej pod kątem unijno-amerykańskich ro-kowań Transatlantyckiego partnerstwa w dziedzinie handlu i inwestycji (TTIP). Stany Zjednoczone są największym, a Kanada piątym na świecie producentem roślin genetycznie zmodyfikowanych (GM). Lepszy dostęp towarów rolno-spożywczych do rynku Unii, największego ich importera na świecie, był jednym z głównych celów negocjacyjnych Kanady. Jest także prioryte-tem Stanów Zjednoczonych. Punktem wyjścia do oceny postanowień umowy CETA i wniosków z niej płynących dla rokowań umowy TTIP jest omówienie rolnictwa Kanady i jej polityki w dziedzinie zielonej biotechnologii. W artykule przeanalizowano także rozbieżności w przepisach UE i Kanady regulujących kwestie or-ganizmów zmodyfikowanych genetycznie (GMO) oraz propozycje strony amerykańskiej dotyczące dostępu do rynku produktów „nowoczesnej technologii rolniczej” w umowie TTIP. Pogodzenie ofen-sywnych interesów Kanady (eksport artykułów rolnych, w większości GMO) z oficjalnym, ostrożno-ściowym podejściem UE nie mogło być łatwe, tym bardziej, że umowę CETA postrzegano jako „przedsionek” do TTIP. W efekcie postanowienia umowy w tej materii są dość lakoniczne, choć za-wierają zapisy otwierające drzwi do dalszych pertraktacji. W przypadku podpisania umowy TTIP kwestie biotechnologii rolniczej nabiorą jeszcze większego znaczenia. Biorąc pod uwagę determinację koncernów agro-biotechnologicznych w promowaniu żywności biotechnologicznej można obawiać się, że strona unijna ulegnie ich presji, a aspekty pozaekonomiczne przegrają z czysto ekonomicznymi.
The article analyses the results of the negotiations of the EU-Canadian Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA) in the field of agricultural biotechnology for the on-going UE-US nego-tiations of Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP). The United States is the biggest and Canada is ranked the fifth biggest producer of genetically modified (GM) plants. Better access of agri-food products to the EU market, the largest importer of the products in the world, was one of the main Canada’s negotiating objectives and a priority for the US. The discussions on Canada’s agriculture and its policy in the field of green biotechnology are the starting point for the evaluation of the provisions of CETA agreement, and resulting conclusions for further TTIP agreement negotiations. The article also examines the disparities between the regulations of the EU and Canada governing genetically modified organisms (GMOs) and the USA’s proposals regarding the access of “modern agricultural technology” products to the market to be included in the TIIP agreement. Reconciling the offensive interests of Canada (export of agricultural products, mostly GMOs) with the official precautionary approach of the EU could not have been an easy task, espe-cially given the fact that the CETA agreement was seen as a specific introduction to the TTIP. As a result, the provisions of the agreement in this matter are rather brief; still, they contain arrangements which create opportunities for further negotiations. If TTIP agreement is signed, the issues of agricul-tural biotechnology will gain in importance. Considering the determination of the agro-biotechnology corporations with regard to promoting biotech foods we may expect that the EU would eventually yield under pressure and purely economic factors will establish supremacy over non-economic aspects.
Źródło:
Unia Europejska.pl; 2016, 1; 7-22
2084-2694
Pojawia się w:
Unia Europejska.pl
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrona przeciwrakietowa NATO jako czynnik wzmacniający transatlantycką więź w dziedzinie bezpieczeństwa
NATO’s Missile Defense as an augmenting factor within transatlantic security framework
Autorzy:
Czajkowski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/506047.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
missile defense
international relations
international security
NATO
US foreign policy
US security strategy
transatlantic co-operation
Opis:
Ballistic missiles pose increasing threat worldwide. They are powerful means of warfare, but can also be used as an instrument of deterrence, political blackmail and coercion. The United States sustain strong commitment to the development of the missile defense to limit the effect of expanding, more and more sophisticated missile arsenals. This is considered very important if the United States are to maintain political and military freedom of action, especially in troubled regions. The European countries of NATO perceive the missile threat somewhat differently. Most of them agree that it exist but, as they do not conduct intensive policies in troubled regions, they do not believe the threat is imminent. That is why, on the one hand NATO has embraced missile defense as one of the most important goals, but on the other European members are not eager to pay huge cost of robust defensive effort. Thus, the US will bear lion’s share of European missile defense burden, making Europe’s security more and more tied to American strategic goals and depended on US military capabilities. This is surely augmenting factor, as far as transatlantic security ties are concerned.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2014, 4; 91-110
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multilateralism as Germany’s Response to Change in International Order in the 21st Century
Multilateralizm jako odpowiedź Niemiec na zmiany w porządku międzynarodowym w XXI wieku
Autorzy:
Dobosz-Dobrowolska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953887.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
multilateralism
German global politics
EU
Heiko Maas
“America first”
“Europe united”
transatlantic relations
multilateralizm
polityka globalna RFN
UE
„America first”
„Europe united”
stosunki transatlantyckie
Opis:
The change of paradigms defining the foreign policy of the main centers of power: the US, Russia and China, along with the subsequent transformation of relations between these powers, determined global relations. They have transformed the political order and, due to the change of the canon of values and norms desirable in international relations, have seriously undermined the foundations of formal and legal order. Article deals with Germany’s attitude to the changes in the international order. The aims of the research process are: Identification of the main assumption of the German policy selected in response to the changes occurring in the world and Assessment of the coherence of the German and EU approach.
Zmiana paradygmatów definiujących politykę zagraniczną głównych ośrodków siły: USA, Rosji i Chin, wraz z następującym po niej przekształceniem stosunków pomiędzy tymi mocarstwami wpłynęły determinująco na układ relacji w skali globalnej. Przekształciły ład polityczny oraz, ze względu na zmianę kanonu pożądanych w międzynarodowych relacjach wartości i norm, poważnie nadwyrężyły podstawy ładu formalnoprawnego. Artykuł traktuje o stosunku Niemiec do zmian w ładzie międzynarodowym. Celem procesu badawczego jest identyfikacja głównego założenia niemieckiej polityki wyłonionego w odpowiedzi na zaistniałe przemiany na świecie oraz ocena koherentności niemieckiego podejścia z koncepcją Unii Europejskiej.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 1; 87-101
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Konsekwencje konfliktu na Ukrainie dla strategii Stanów Zjednoczonych w Europie
Consequences of the Ukrainian Conflict for the United States’ Strategy in Europe
Autorzy:
Michnik, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/421218.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Bezpieczeństwo euroatlantyckie
strategia bezpieczeństwa narodowego USA
konsekwencje konfliktu na Ukrainie
Conflict in Ukraine
transatlantic security
US foreign policy
security strategies
US-Russian relations
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The basic aim of the article is to address a question about the consequences of the crisis in Ukraine to the security policy of the United States in Europe. In order to fulfill this goal, the article analysis key elements of United States’ foreign policy towards NATO members and Russian Federation. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: This paper employs concepts of grand strategy; deterrence and security dilemma in order to explain the current strategic choices of the United States in Europe. It is based in the newest secondary sources as well as on primary ones including official speeches and documents of the Obama administration. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article is divided into three parts: first, explains terminology and necessary concepts applied in the paper; state of research and overview of subject literature. Second, summarizes United States foreign and security policies towards Europe and Russia till the break out of conflict in Ukraine in February 2014. The third, presents key strategic dilemmas US has faced since the beginning of the conflict. RESEARCH RESULTS: Conflict in Ukraine created the biggest diplomatic rift between US and Russia since the end of the Cold War and resulted in tightening of defense cooperation between NATO member states. The United States returned to the strategy of deterring Russia and reassuring its European allies. CONCLUSIONS, INNOVATION AND RECOMMENDATIONS: There are at least three strategic dilemmas the United States faces in Europe: How to implement American interests in Europe with the heralded strategic rebalancing towards Asia-Pacific region; How to balance a need for more robust defense of NATO European members and a need to normalize relations with Russia;  And how to keep NATO’s relevance as an defense alliance in the times of financial austerity and threat diffusion.    
CEL NAUKOWY: Podstawowym celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o najważniejsze następstwa, jakie przyniósł konflikt na Ukrainie dla polityki bezpieczeństwa Stanów Zjednoczonych w Europie. W tym celu analizie poddane zostały główne elementy polityki USA wobec europejskich sojuszników z NATO oraz Federacji Rosyjskiej. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł ten wykorzystuje koncepcje „wielkiej strategii”, „odstraszania” oraz „dylematu bezpieczeństwa”. Posługuje się analizą krytyczną najnowszych monografii i artykułów naukowych z dziedziny studiów nad bezpieczeństwem międzynarodowym oraz źródeł pierwotnych, takich jak przemówienia prezydenta Baracka Obamy czy strategie bezpieczeństwa narodowego USA. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z trzech części. W pierwszej omówione zostały podstawowe kwestie terminologiczne, stan badań oraz koncepcje kluczowe dla tego artykułu: wielka strategia, odstraszanie i dylemat bezpieczeństwa. Druga część analizuje w syntetyczny sposób politykę zagraniczną i bezpieczeństwa USA wobec Europy i Rosji do lutego 2014 r. Trzecia część przedstawia dylematy strategiczne Stanów Zjednoczonych po rosyjskiej aneksji Krymu i trwającej wojnie we wschodniej Ukrainie. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Konflikt na Ukrainie spowodował największe od zakończenia zimnej wojny zaostrzenie stosunków amerykańsko‑rosyjskich, a z drugiej strony przyczynił się do zacieśnienia współpracy obronnej w ramach NATO. Stany Zjednoczone wróciły do strategii, której centralnym elementem jest odstraszanie Federacji Rosyjskiej i podkreślanie gwarancji obronnych wobec europejskich sojuszników. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Strategia Stanów Zjednoczonych w Europie stoi przed kilkoma dylematami: Jak połączyć amerykańskie interesy w Europie, przy jednoczesnym zwrocie Waszyngtonu w kierunku Azji i Pacyfiku? Jak zrównoważyć potrzebę obrony sojuszników europejskich NATO z jednej oraz naprawienie stosunków z Rosją z drugiej strony? Jak utrzymać prężny Sojusz Północnoatlantycki, stanowiący filar regionalnej architektury bezpieczeństwa w Europie, spełniając jednocześnie funkcje obronne wobec swoich członków? Wydaje się, że odpowiedzi na te pytania staną się udziałem dopiero następnej amerykańskiej administracji prezydenckiej.    
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2016, 7, 20; 11-26
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komplizierte deutsch-amerikanische Beziehungen im 21. Jahrhundert
Skomplikowane stosunki niemiecko-amerykańskie w XXI wieku
Autorzy:
Larres, Klaus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197600.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
deutsch-amerikanische beziehungen
transatlantische beziehungen
nato
george w. bush
barack obama
donald trump
joe biden
angela merkel
german-american relations
transatlantic relations
stosunki niemiecko-amerykańskie
stosunki transatlantyckie
Opis:
Seit dem Ende des Kalten Krieges ist es mit den deutsch-amerikanischen Beziehungen bergab gegangen. Dennoch sind beide Länder nach wie vor recht eng verbündet und werden dies trotz aller tagespolitischen Krisen auch weiterhin bleiben. Die starken Differenzen während der Regierungszeit George W. Bushs (2001–2009) und vor allem in der Trump-Ära (2017–2021) müssen als überaus schwierige Ausnahmejahre angesehen werden. Aller Voraussicht nach wird die Zusammenarbeit mit der sich seit dem Januar 2021 im Amt befindenden Joe Biden-Regierung erheblich besser und konstruktiver sein. Zurück zur Normalität könnte der Slogan für seine Außenpolitik heißen, einschließlich der üblichen transatlantischen Differenzen und Krisen, die sich auch während der Biden- -Jahre einstellen dürften.
Since the end of the Cold War German-American relations have gone downhill. Nevertheless, the two countries are still very closely allied and will continue to be so despite all the political crises of the day. The profound difficulties during the reign of George W. Bush (2001–2009) and especially in the Trump era (2017–2021) must be viewed as highly exceptional years. In all likelihood, cooperation with the Joe Biden administration, which has been in office since January 2021, will be significantly better and much more constructive. Back to normalcy could be the slogan for Biden’s foreign policy, though this will include the usual transatlantic crises and difficulties that are also likely to arise during the Biden years.
Od końca zimnej wojny stosunki niemiecko-amerykańskie ulegały stałemu pogorszeniu. Jednakże oba państwa są wciąż ściśle ze sobą powiązane sojuszniczo i ten stan rzeczy utrzyma się pomimo licznych współczesnych kryzysów politycznych. Kadencje George’a W. Busha (2001–2009), a zwłaszcza prezydenturę Donalda Trumpa (2017– 2021), podczas których pojawiły się głębokie różnice między sojusznikami, należy postrzegać w kategoriach wyjątkowych lat. Bardzo prawdopodobne jest, że współpraca z administracją Joe Bidena, który objął urząd prezydenta w styczniu 2021 r., będzie znacząco lepsza i o wiele bardziej konstruktywna. Idea powrotu do normalności to możliwe hasło polityki zagranicznej Bidena, chociaż nie obejdzie się zapewne bez typowych kryzysów transatlantyckich i trudności, które bez wątpienia pojawią się za prezydentury Bidena.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2021, 1; 43-57
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja europejska a redefinicja polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych: przyczyny zainicjowania i rozwój transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948
European integration and the redefinition of US foreign policy: the causes for the initiation and development of transatlantic security relations 1945–1948
Autorzy:
Podraza, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625167.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
transatlantic security relations
redefinition of foreign policy of the United States after 1945
European integration
foreign policy of Great Britain and France
theories of realism and liberalism
transatlantyckie stosunki bezpieczeństwa
redefinicja polityki zagranicznej USA po 1945 r.
integracja europejska
polityka zagraniczna Wielkiej Brytanii i Francji
teorie realistyczna i liberalna
Opis:
The aim of the article is to show reasons to initiate and to develop transatlantic security relations from 1945 till 1948. A particular emphasis is put on showing the relationship betweenthe initial activities of Western European countries to achieve European unity and the redefinition of US foreign policy after the Second World War. Activities of Western European countriesand the United States were dictated by the threat from the Soviet Union, which resulted in the outbreak of the Cold War. Key players in Western Europe, like Great Britain and France, sought to ensure their security, initially considering a possible return of Germany to an aggressive policy, but quickly began primarily to take into account the possibility of the expansion of communism. Two important European initiatives, i.e. the Treaty of Dunkirk (1947) and the establishment of the Western Union by the Treaty of Brussels (1948) are analyzed in the article. The establishment of the Western Union as a European military alliance influenced the US decision to create the Atlantic Alliance in 1949. The establishment of NATO was the culmination of a redefinition of US policy towards Europe after 1945. Americans departed thus from theirtraditional isolationist policy in favour of engagement in European affairs to assist in the economic reconstruction of Western European countries, so they could stabilize economically and politically (the Marshall Plan) and did not fall into the sphere of influence of the Soviet Union (the doctrine of containment). The article refers to the leading theories of international relations, i.e. realism and liberalism.
Celem artykułu jest ukazanie przyczyn zainicjowania i rozwoju transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa w latach 1945–1948. Szczególny nacisk jest położony na ukazanie związku pomiędzy wstępnymi działaniami państw Europy Zachodniej na rzecz osiągnięcia jedności europejskiej a redefinicją polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Aktywność państw Europy Zachodniej oraz Stanów Zjednoczonych podyktowana była zagrożeniem ze strony Związku Radzieckiego, co skutkowało wybuchem zimnej wojny. Główni gracze w Europie Zachodniej, tj. Wielka Brytania i Francja, dążyły do zapewnienia bezpieczeństwa, początkowo biorąc pod uwagę ewentualny powrót Niemiec do agresywnej polityki, ale szybko zaczęto przede wszystkim brać pod uwagę możliwość ekspansji komunizmu. W artykule poddane są analizie dwie istotne inicjatywy europejskie, tj. Traktat z Dunkierki (1947 r.) oraz ustanowienie Unii Zachodniej na mocy Traktatu Brukselskiego (1948 r.). Powstanie Unii Zachodniej jako europejskiego sojuszu wojskowego wpłynęło na decyzję Stanów Zjednoczonych o powołaniu w 1949 r. Sojuszu Atlantyckiego. Powstanie NATO było zwieńczeniem redefinicji polityki USA wobec Europy po 1945 r. Amerykanie odeszli od tradycyjnej polityki izolacjonizmu na rzecz zaangażowania w sprawy europejskie w celu wspomożenia w odbudowie gospodarczej państw Europy Zachodniej, aby mogły się one stabilizować gospodarczo i politycznie (plan Marshalla) i nie wpadły w strefę wpływów Związku Radzieckiego (doktryna powstrzymywania). W artykule występują odwołania do wiodących teorii stosunków międzynarodowych, tj. realizmu i liberalizmu.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 255-274
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucjonalne dylematy transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa: Unia Europejska partnerem Stanów Zjednoczonych czy prymat NATO?
Institutional dilemmas of transatlantic security relations: the European Union as a partner of the United States or the primacy of NATO?
Autorzy:
PODRAZA, ANDRZEJ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625749.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
transatlantic security relations
European Union
United States
NATO
theories of international relations
transatlantyckie stosunki bezpieczeństwa
Unia Europejska
Stany Zjednoczone
teorie stosunków międzynarodowych
Opis:
The aim of the article is to analyze the two institutional set-ups that have evolved within the framework of transatlantic security relations. First, it is NATO, which was created in 1949 as a military alliance whose original purpose was to counteract the threat posed by the Soviet Union and to control Germany by anchoring the United States on the European continent. Since then, and especially since the end of the Cold War, NATO has undergone a process of transformation, but a number of primary functions continue to be extremely important. Individual theories of international relations (neorealism, neoliberal institutionalism, social constructivism) interpret the changes in NATO differently. Second, an alternative institutional set-up to NATO may be security and defence relations between the European Union and the United States. It is more potential because the Union still has problems with its actorness in international politics.
Celem artykułu jest analiza dwóch układów instytucjonalnych, które rozwinęły się w ramach transatlantyckich stosunków bezpieczeństwa. Po pierwsze, jest to NATO, które powstało w 1949 r. jako sojusz wojskowy, którego pierwotnym celem było przeciwdziałanie zagrożeniu ze strony Związku Radzieckiego i kontrola Niemiec dzięki zakotwiczeniu Stanów Zjednoczonych na kontynencie europejskim. Od tego czasu, a w szczególności od końca zimnej wojny, NATO przeszło proces transformacji, ale szereg pierwotnych funkcji nadal ma ogromne znaczenie. Poszczególne teorie stosunków międzynarodowych (neorealizm, neoliberalny instytucjonalizm, konstruktywizm społeczny) w odmienny sposób interpretują zmiany w NATO. Po drugie, alternatywnym układem instytucjonalnym dla NATO mogą być relacje w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi. Ma on bardziej charakter potencjalny, gdyż nadal Unia ma problemy ze swoją podmiotowością w polityce międzynarodowej.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2017, 11; 9-26
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje oceny skutków regulacji w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej w kontekście negocjacji nad TTIP
Regulatory Impact Assessment Institutions in the United States and the European Union in the Context of TTIP Negotiations
Autorzy:
Adamowski, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091772.pdf
Data publikacji:
2020-06-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
regulacja
ocena skutków regulacji
Unia Europejska
Stany Zjednoczone
TTIP
polityka publiczna
stosunki transatlantyckie
regulation
Regulatory Impact Assessment
European Union
United States
public policy
transatlantic relations
Opis:
Ocena skutków regulacji (OSR) jest metodą analizy polityki publicznej, która ma coraz większe znaczenie w systemach regulacyjnych USA oraz Unii Europejskiej. Metoda ta, opracowana w latach 80. ubiegłego wieku w Stanach Zjednoczonych, jest obecnie stosowana przez instytucje rządowe wielu krajów rozwiniętych na całym świecie – przyjęły ją m.in. państwa członkowskie Unii Europejskiej. OSR jest dokumentem wskazującym potencjalne koszty i korzyści projektu regulacji, opracowywanym za pomocą analizy ilościowej oraz jakościowej. Powstała w ten sposób analiza wskazuje, które regulacje przynoszą społeczeństwu i gospodarce więcej korzyści niż koszów. Pozwala więc ona ocenić, czy dane regulacje opłaca się wprowadzać w życie. Artykuł przedstawia ewolucję podejścia do OSR w UE oraz USA, porównując obydwa modele i przyjmując za metodę badawczą analizę historyczno-instytucjonalną. Kwestia ta zostaje rozpatrzona w kontekście transatlantyckiej współpracy między Brukselą a Waszyngtonem nad reformą regulacji oraz rozwojem współpracy handlowej i inwestycyjnej w ramach negocjacji nad Transatlantyckim Partnerstwem w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP). Zidentyfikowane są ponadto różnice w podejściu do OSR na obu kontynentach oraz możliwe obszary współpracy na polu regulacji.
Regulatory Impact Assessment (RIA) is a method of public policy analysis that has been gaining more and more significance in the regulatory systems in the United States and the European Union. The method, developed in the 1980s in the United States, is currently applied by government institutions in a number of developed countries throughout the world, for example the Member States of the European Union. RIA is a document pointing out the potential costs and benefits of a draft regulation. It is drawn up using quantitative and qualitative analysis, which indicates the regulations that bring more benefits to the society than costs and therefore makes it possible to assess whether it is profitable to implement the regulation. This article presents the evolution of the approach to RIA in the European Union and the United States by comparing the two models and applying the research method of historical/institutional analysis. The issue is discussed in the context of the transatlantic cooperation between Brussels and Washington on the reform of regulations and development of trade and investment cooperation under the negotiation of the Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP). Furthermore, the article identifies the differences in the approach to RIA on the two continents as well as the possible areas of cooperation in the area of regulation.
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 2; 255-279
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Germany and the Crisis in Transatlantic Relations
Niemcy i kryzys w relacjach transatlantyckich
Autorzy:
Kiwerska, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953884.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Germany
USA
transatlantic relations
Angela Merkel
Donald Trump
RFN
stosunki transatlantyckie
Opis:
Donald Trump’s presidency proved to be a great challenge for the transatlantic community. One of the factors of the breakdown in American-European relations was the change of US strategy towards Europe, resulting from Trump’s approach to international relations, in which the narrowly understood American interest counts the most. In this new situation, Germany has lost the position of a close and valuable partner of the USA, and has become a dangerous economic and commercial competitor, or a financial burden in terms of security. Germany’s tactics in the face of increasing tension in mutual relations and the crisis in transatlantic relations consisted of either attempting to settle the dispute or shifting the burden of negotiations with the US on the European Union forum, and finally assertiveness towards some of Trump’s demands. Germany also returned to the concept of building Europe’s strategic autonomy and taking over the role of a global player by the EU, which does not change the fact that European security capabilities will be insufficient and ineffective for a long time without American support.
Prezydentura Donalda Trumpa okazała się wielkim wyzwaniem dla wspólnoty transatlantyckiej. Jednym z czynników załamania w relacjach amerykańsko-europejskich była zmiana strategii USA wobec Europy, wynikająca z podejścia Trumpa do stosunków na arenie międzynarodowej, w którym liczy się przede wszystkim wąsko pojmowany interes amerykański. W tej nowej sytuacji Niemcy straciły pozycję bliskiego i cennego partnera USA, a stały się groźnym konkurentem gospodarczym i handlowym, finansowym obciążeniem w zakresie bezpieczeństwa. Taktyka Niemiec wobec narastającego napięcia we wzajemnych stosunkach oraz kryzysu w relacjach transatlantyckich polegała na albo na próbie łagodzenia sporu, albo przerzucaniu ciężaru negocjacji z USA na forum Unii Europejskiej, wreszcie asertywności wobec niektórych żądań administracji Trumpa. Powrócono też w Niemczech do koncepcji budowy autonomii strategicznej Europy i przejęcia przez UE roli globalnego gracza, co nie zmienia faktu, że długo jeszcze europejskie możliwości w z akresie bezpieczeństwa – bez amerykańskiego wsparcia – będą niewystarczające i nieskuteczne.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 1; 45-60
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EU Foreign Policy and the National Priorities of the Central and Eastern European Member States: Selected Sociological Insights
Polityka zagraniczna Unii Europejskiej a narodowe priorytety państw członkowskich z Europy Środkowej i Wschodniej: Wybrane spostrzeżenia socjologiczne.
Autorzy:
Czubocha, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2154746.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
EU foreign policy
Central and Eastern European EU member states
EU-Russia relations
the Transatlantic Alliance
EU energy security
Opis:
The author of the paper submits that EU foreign policy disputes can be attributed to the fact that Central and Eastern Europe was admitted into the European Union as a less developed part of Europe. As a result, particularly the Franco-German axis intended to run EU foreign policy in accordance with the rule “the West knows best”. This approach is based on the assumption that the new EU member states should be socialized into Western, superior values. EU foreign-policy problems were created mostly by the Franco-German axis when these two countries decided to support a multi-polar world trying to counter American dominance and forging close ties with the Russian Federation. This approach to EU foreign policy was not acceptable to the new member states for political, economic, military and historical reasons. In the context of the current economic and financial crisis, the new member states’ foreign-policy choices have been vindicated as it turned out that the European Union cannot distance itself from the United States due to its economic weakness and the organization was not able to change Russia by way of the policy of “Wandel durch Annäherung”.
Autor artykułu twierdzi, że spory w odniesieniu do polityki zagranicznej Unii Europejskiej są uwarunkowane traktowaniem nowych państw członkowskich jako mniej rozwiniętych państw, które powinny podlegać procesowi socjalizacji zgodnie z zasadą, że „Zachód wie najlepiej”. Z punktu widzenia nowych państw członkowskich niska efektywność polityki zagranicznej Unii Europejskiej wynika z faktu, iż ich interesy nie były dotychczas uwzględniane przez organizację w dostatecznym stopniu. Zainicjowana przez tandem francusko-niemiecki polityka zdystansowania się od Stanów Zjednoczonych i jednoczesnego zbliżenia z Rosją była niezgodna z interesami nowych państw członkowskich i zakończyła się fiaskiem. Rosji nie udało się zdemokratyzować poprzez politykę „Wandel durch Annäherung” a światowy kryzys gospodarczy obnażył słabość gospodarczą Unii Europejskiej oraz uświadomił państwom członkowskim konieczność współpracy ze Stanami Zjednoczonymi. W rezultacie cele polityki zagranicznej nowych państw członkowskich okazały się słuszne w skali całej organizacji.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2013, 40; 88-104
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies