Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Trachyteuthis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Gladius shape variation in coleoid cephalopod Trachyteuthis from the Upper Jurassic Nusplingen and Solnhofen Plattenkalks
Autorzy:
Fuchs, D
Engeser, T.
Keupp, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21066.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
gladius
Cephalopoda
systematics
variation
Vampyropoda
coleoid cephalopod
morphology
Trachyteuthis
paleontology
phylogenetic implication
Coleoidea
Opis:
Although the fossil record of coleoid cephalopods is generally poor, the Upper Jurassic Nusplingen and Solnhofen Plattenkalks have provided numerous well−preserved coleoids. Trachyteuthis hastiformis, a comparatively large vampyropod coleoid, was previously known to represent the sole species of its genus in Nusplingen and Solnhofen. However, morphological comparisons based on 50 specimens from different museum collections revealed two additional species: T. nusplingensis sp. nov. and T. teudopsiformis sp. nov. Both species lack the distinct spindle−shaped elevation on the gladius median field typical for T. hastiformis. T. nusplingensis sp. nov. is clearly characterised by a smooth median field and a more or less regular granulation on the dorsal gladius surface, whereas T. teudopsiformis sp. nov. can be easily distinguished by the presence of a Teudopsis−like median keel and an extremely narrow granulation. Morphometric analyses have shown that length−width indices are ambiguous characters to differentiate between the three species. Phylogenetically, the keeled and anteriorly pointed T. teudopsiformis sp. nov. can be linked with the Early Jurassic genus Teudopsis and the Late Cretaceous genus Glyphiteuthis.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2007, 52, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maastrichtian Ceratisepia and Mesozoic cuttlebone homeomorphs
Mastrychcka Ceratisepia oraz mezozoiczne homeomorfy
Autorzy:
Hewitt, R A
Jagt, J W M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21399.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
mezozoik
Spirulida
Loligosepia
Ceratisepia vanknippenbergi
Actinosepia
Trachyteuthis
Octobrachia
muszle
Sepiida
homeomorfy
taksony
paleontologia
mikrostruktura
szkielet
muszle embrionalne
Pearceiteuthis
matwy
Opis:
The phylogenetics of potential Mesozoic ancestors of cuttlefish of a restricted order Sepiida von Zittel, 1895 (superorder Decabrachia Boettger, 1952) is reviewed. Microstructural studies of Mesozoic homeomorphs of cuttlebones (Pearceiteuthis gen. n., Loligosepia, Trachyteuthis, Actinosepia) are consistent with their assignement to the superorder Octobrachia Fioroni, 1981. The discovery of an embryonic Ceratisepia shell in the upper Maastrichtian of the Netherlands, indicates that true Sepiida did have a pre-Cenozoic origin. Cretaceous decabrachs of the order Spirulida Stolley, 1919 do not show evidence of the dorso-anterior shell growth vectors seen in Cenozoic spirulids, sepiids and octobrachs. Separate origins of the Sepiida and Spirulida within Cretaceous diplobelinid belemnites is still the most attractive hypothesis. Ceratisepia vanknippenbergi sp. n. from the upper Maastrichtian of the Netherlands and Pearceiteuthis buyi gen. et sp. n. from the Callovian of England are described.
Dokonano przeglądu potencjalnych mezozoicznych przodków mątw (rzqd Sepiida von Zittel, 1859 sensu stricto; nadrząd Decabrachia Boettger, 1952). Wyniki badań mikrostruktur szkieletów mezozoicznych homeomorfów mątw (Pearceiteuthis gen. n., Loligosepia, Trachyteuthis, Actinosepia) potwierdzają ich przynalezność do nadrzędu Octobrachia Fioroni, 1981. Znalezisko embrionalnej muszli Ceratisepia w osadach górnego mastrychtu Holandii wskazuje, że Sepiida powstały przez kenozoikiem. Kredowe dziesięciornice z rzędu Spirulida Stolley, 1919 nie wykazują grzbietowo-przednich wektorów wzrostu muszli, które można obserwować u kenozoicznych spirul, mątw oraz ośmiornic. Hipoteza głosząca, ze Sepiida oraz Spirulida wyodrębniły się niezależnie z kredowych diplobelinidowych belemnitów jest wciąż najbardziej atrakcyjnym wyjaśnieniem pochodzenia obu tych grup. Opisano dwa nowe taksony: Ceratisepia vanknippenbergi sp. n. z górnego mastrychtu Holandii oraz Pearceiteuthis buyi gen. et sp. n. z keloweju Anglii.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1999, 44, 3; 305-326
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies