Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Toruń" wg kryterium: Temat


Tytuł:
"Konserwacja malarstwa sztalugowego" : międzynarodowa konferencja, Toruń, 19-21 października 1970
Autorzy:
Krzyżanowski, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/539439.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Narodowy Instytut Dziedzictwa
Tematy:
konserwacja malarstwa sztalugowego
konferencja Toruń 1970
wartościowanie dzieł sztuki
Źródło:
Ochrona Zabytków; 1971, 1; 79-82
0029-8247
Pojawia się w:
Ochrona Zabytków
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nowe” doniesienia o pobycie króla Stanisława Leszczyńskiego na Kujawach i w Toruniu na przełomie 1707/1708 roku
„New” announcements concerning the stay of King Stanisław Leszczyński in Kuyavia in Torun at the end of 1707 and the beginning of 1708
„Neue” Nachrichten vom Aufenthalt König Stanisław Leszczyńskis in Kujawien und Thorn an der Jahreswende 1707/1708
Autorzy:
Dygdala, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529354.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
Toruń
Stanisław Leszczyński
Opis:
W tomie 20 „Rocznika Toruńskiego” z 1991 r. ukazał się mój artykuł Król Stanisław Leszczyński w Toruniu w styczniu 1708 roku. Zwróciłem w nim uwagę na praktycznie nieznany epizod z dziejów tego monarchy, a także i samego miasta Torunia, podkreślając, że luki w toruńskich źródłach z tego okresu nie pozwalają na pełniejsze przedstawienie tego wydarzenia. Tymczasem podczas niedawnych kwerend archiwalnych napotkałem w zespole Archiwum Radziwiłłów, przechowywanym w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie listy sekretarza króla Stanisława, Samuela Kazimierza Szwykowskiego skierowane do kanclerza wielkiego litewskiego Karola Stanisława Radziwiłła. Szwykowski w latach 1706-1708 stale towarzyszył monarsze, cieszył się jego zaufaniem i praktycznie co tydzień informował Radziwiłła (swego protektora) o codziennym życiu na dworze królewskim. W listach tych znalazło się sporo informacji o pobycie polskiego monarchy w Toruniu i na pobliskich Kujawach w miejscowościach Święte i Koneck. W świetle tych listów okazało się, iż król zjawił się w Toruniu już 5 stycznia po południu, wyjechał natomiast z miasta wieczorem 6 stycznia. Ponownie zjawił się w Toruniu popołudniu 9 I 1708 r. (a nie 11 stycznia) i to właśnie wtedy, a nie podczas poprzedniego pobytu, nocował u podskarbiego wielkiego koronnego Władysława Czarnkowskiego. Król ostatecznie opuścił miasto po obiedzie 10 I 1708 r., udając się w ślad za królem szwedzkim Karolem XII w głąb Rzeczypospolitej.
Volume 20 of „Rocznik Torunski” of 1991 contained my article Król Sta-nisław Leszczyński w Toruniu w styczniu 1708 roku [English: King Stanisław Leszczyński in Torun in January 1708]. In it, I addressed a virtually unknown episode from the history of the monarch and the history of Torun, underlining that the gaps in Torun’s sources from the period did not allow a more tho-rough presentation of the event. In the meantime, during recent archival que-ries in the Archive of the Radziwiłł family, preserved in the Main Archive of Old Files in Warsaw, I came across some letters written by King Stanisław’s secretary – Samuel Kazimierz Szwykowski – to the Grand Chancellor of Li-thuania Karol Stanisław Radziwiłł. In the years 1706 –1708 Szwykowski ac-companied the monarch, won his trust and every week informed Radziwiłł (his protector) about daily life at the royal court. The letters include much informa-tion about the Polish monarch’s stay in Torun and Kuyavia in such places as Święte and Koneck. In the light of the letters it was revealed that the king had appeared in Torun as early as 5 January in the afternoon and left the town on 6 January in the evening. He returned to Torun on 9 January 1708 (not on 11 January) and it was then (not during his previous stay) that he spent the night in the house of the grand crown treasurer Władysław Czarnkowski. Eventual-ly, the king left the town after dinner on 10 January 1708 and followed the Swedish king Charles XII.
In Band 20 des „Rocznik Toruński” von 1991 erschien mein Artikel „Kö-nig Stanisław Leszczyński in Thorn im Januar 1708ˮ. Darin ging es um eine praktisch unbekannte Episode aus der Geschichte dieses Herrschers und eben-so der Stadt Thorn. Ich schrieb damals, dass die Lücken in den Quellen aus Thorn aus dieser Zeit eine vollständigere Darstellung dieses Ereignisses un-möglich machen. Doch kürzlich bin ich bei Archivforschungen im Fundus des Radziwiłł-Archivs im Hauptarchiv Alter Akten (Archiwum Główne Akt Dawnych) in Warschau auf Briefe gestoßen, die der Sekretär von König Sta-nisław, Samuel Kazimierz Szwykowski an den Großkanzler von Litauen, Karol Stanisław Radziwiłł, gerichtet hat. Szwykowski hielt sich in den Jahren 1706 –1708 ständig bei dem Monarchen auf, genoss sein Vertrauen und infor-mierte Radziwiłł (seinen Patron) fast jede Woche über das tägliche Leben am Königshof. In diesen Briefen fand sich eine Menge an Informationen über den Aufenthalt des polnischen Monarchen in Thorn und dem benachbarten Kuja-wien in den Orten Święte und Koneck. Aus diesen Briefen wird klar, dass der König schon am Nachmittag des 5. Januars in Thorn ankam und am Abend des 6. Januar die Stadt verließ. Am Nachmittag des 9. Januar 1708 (und nicht am 11. Januar) kam er erneut nach Thorn, und während dieses Aufenthalts (nicht während des vorhergehenden) übernachtete er beim Krongroßschatz-meister Władysław Czarnkowski. Der König verließ die Stadt schließlich am 10. Januar 1708 nach dem Mittagessen und begab sich ins Landesinnere zum schwedischen König Karl XII.
Źródło:
Rocznik Toruński; 2015, 42; 7-24
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pierny chleb” z Torunia – niedoceniane dziedzictwo?
„Spicy bread” of Toruń – underestimated heritage?
„Scharfes Brot” aus Thorn - ein verkanntes Erbe?
Autorzy:
Magalski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529545.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
pierniki
Toruń
gingerbread
Thorn
Pfefferkuchen
Opis:
In the last decades, a branch of knowledge referred to as „the anthropology of food” has developed. It resulted from an increasing social interest in culina-ry matters and put into order previous research concerning alimentation. The trend also reached Poland and started to transcend the social-cultural sphere to hold a presence in science and at home, as well as in national and international politics. This „grocery” trend, connected with consumerism, gave rise to a specific movement the aim of which is to protect traditional products, regional specia-lities, and even „the right to taste”. Various organisations have become involved – from the local initiatives such as Slow Food down to the European Parliament and UNESCO. Special programmes were created with the aim of protecting traditional food products. Ginger bread is one of the oldest types of sweets, which continues to be produced and appreciated in Europe and in the world. Ginger bread is made not only by big companies, but also by small factories, and its taste has been highly valued for centuries as it the case with Pardubice and Nuremberg gin-ger bread, or the Croatian licitar. Producers of ginger bread have taken advan-tage of the fact that it was possible to include the ginger bread production in international programmes. It is surprising that ginger bread from Toruń – the traditional product which has been popular and famous for many centuries- has not been included in any such programmes. It is even more astonishing if we realise that the international programmes protect not only well known ginger bread products from Nuremberg (Lebkuchen), Pardubice and Croatia (licitars), but also un-known products from abroad and… Poland. It is important to protect our cultural heritage. Ginger bread constitutes an essential element of Toruń’s history. Ginger bread figuresare particularly interesting as they refer to significant social events on a national, regional and family level. It should be underlined that Torun’s speciality meets the requirements of European programmes for the Protection of Regional and Traditio-nal Products or the Representative List of Non-Material Cultural Heritage of UNESCO. What prevents us from protecting Toruń’s ginger bread within one of these programmes?
In den letzten Jahrzehnten hat sich ein Wissenszweig namens „Lebensmit-tel-Anthropologie“ entwickelt. Er erwuchs aus einer Welle öffentlichen Inte-resses für den kulinarischen Bereich und kanalisierte die schon vorher in der Wissenschaft vorhandenen Forschungsinteressen an der Ernährung. Diese Welle ist auch nach Polen gelangt. Aus dem gesellschaftlich-kulturellen Be-reich kommend begann sie außer der Wissenschaft auch die Politik zu durch-dringen, sowohl die innere als auch die europäische und internationale. Dieser „Lebensmittel“-Trend ist mit dem Konsumismus verbunden und brachte eine besondere Bewegung hervor, die u. a. den Schutz traditioneller Produkte, regionaler Spezialitäten und sogar eines „Rechts auf Geschmack“ zum Ziel hat. Verschiedene Organisationen haben die Herausforderung ange-nommen, von Basisinitiativen wie Slow Food bis zum Europäischen Parlament und der UNESCO: Sie schufen besondere Programme, um traditionelle Lebensmittelerzeugnisse zu schützen. Lebkuchen gehören zu den ältesten bekannten Delikatessen, die in Europa und der Welt immer noch produziert und geschätzt werden. Viele Arten von ihnen werden immer noch produziert, nicht nur von großen Firmen, sondern auch von kleinen Betrieben; es gibt auch solche, deren Geschmack seit Jahr-hunderten geschätzt wird. Dazu zählen die Pardubitzer und Nürnberger Leb-kuchen, die kroatischen Lebkuchenherzen… Die Produzenten dieser muster-haften Produkte haben die Möglichkeit genutzt, die durch die Eintragung in internationale Programme gegeben ist. Überraschenderweise fehlen hier die Thorner Lebkuchen, Backerzeugnisse von ausgezeichnetem Ruf, Beliebtheit und jahrhundertelanger Tradition. Das ist insofern verwunderlich, als in die Schutzlisten von traditionellen Produkten nicht nur andere berühmte Lebkuchen eingetragen worden sind (die früher in gleicher Weise wie die Thorner geschätzten Nürnberger Lebkuchen, die tschetschechischen Lebkuchen aus Pardubitz oder die originalen kroatischen Lebkuchenherzen), sondern auch weitaus weniger oder fast überhaupt nicht bekanntes Backwerk, nicht nur solches aus dem Ausland, sondern sogar aus Polen. Man sollte das eigene Kulturerbe schützen, und für Thorn gehören dazu die Lebkuchen. Besonders interessant sind figürliche Lebkuchen, die früher eine tiefe Aussagekraft hatten und auf wichtige gesellschaftliche Ereignisse in verschiedenen Bereichen Bezug nahmen: Nation, Region oder Familie. Es ist zu betonen, dass die Delikatessen aus Thorn die Anforderungen der europäi-schen Programme zum Schutz regionaler und traditioneller Produkte und der Liste des repräsentativen nichtmateriellen Erbes der UNESCO erfüllen. Was steht dem also entgegen?
Źródło:
Rocznik Toruński; 2014, 41; 121-153
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Purpurowy płomień»: Helena Grossówna w Operze Pomorskiej i Teatrze Toruńskim
«The Purple Flame»: Helena Grossówna at the Pomorska Opera and Toruński Theatre
Autorzy:
Duda, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32083665.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Helena Grossówna
Toruń
historia teatru
taniec
teatr polski 1918-1939
theater history
dance
Polish theater 1918–1939
Opis:
Artykuł stanowi prezentację nieznanych szerzej faktów z biografii Heleny Grossówny, jednej z gwiazd kina polskiego lat 30-tych XX wieku. Urodzona w Toruniu artystka rozpoczynała swoją karierę w zespole początkujących tancerek utworzonym w teatrze toruńskim w czasie pierwszej dyrekcji Karola Bendy (1924-1926), której ukoronowaniem było otwarcie Opery Pomorskiej. W tym czasie Grossówna mogła doskonalić swój warsztat taneczny, występując w inscenizacjach oper, operetek i komedii muzycznych. Po wojażach francuskich, kiedy to wzięła udział w kursach prowadzonych przez Matyldę Krzesińską i Bronisławę Niżyńską, siostrę Wacława Niżyńskiego, Grossówna wróciła do Torunia i pracowała jako choreograf w Teatrze Toruńskim prowadzonym ponownie przez Karola Bendę (1930-1932). W artykule można znaleźć obszerny na tyle, na ile pozwalają szczątkowe dokumenty, opis występu Heleny Grossówny jako Salome w Golgocie Bolesława Rosłana (reż. Józef Cornobis, 1931), a także liczne dowody na to, że Grossówna opuszczała Toruń już jako w pełni ukształtowana artystka.
The article presents little known biographical facts about Helena Grossówna, one of the stars of the Polish film industry in the 1930s. Born in Toruń, the artist started out her career as a member of a ballet company for fledging dancers founded at the Toruń theatre during the first directorship of Karol Benda (1924-1926), which culminated in the opening of the Pomorska Opera. At the time, Grossówna was able to improve her dancing skills by performing in operas, operettas, and musical comedies. Having travelled to France, where she took classes from Matylda Krzesińska and Bronislava Nijinska (Vaslav Nijinsky’s sister), Grossówna returned to Toruń and worked as a choreographer at the Toruński Theatre, run again by Karol Benda (1930-1932). The article contains as detailed a description as the scant source materials permit of Helena Grossówna’s performance as Salome in Golgota [Golgotha] by Bolesław Rosłan (dir. Józef Cornobis, 1931), and it presents strong evidence that Grossówna left Toruń as a fully fledged artist.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2017, 66, 1/2; 122-133
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
25 lat działalności krótkofalowców w Towarzystwie Miłośników Torunia
25 Jahre Funkamateurentätigkeit in der Gesellschaft der Liebhaber Toruńs
25 years of amateur radio operators activity in the Friends of Toruń Society
Autorzy:
Thomas, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52494373.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Miłośników Torunia
Tematy:
krótkofalarstwo
promocja Torunia i regionu
ToMiTo
amateur radio
promotion of Toruń and the region
Amateurfunk
Förderung von Toruń und Region
Opis:
Prezentowany artykuł poświęcony jest 25-letniej współpracy toruńskich krótkofalowców (radioamatorów) z Towarzystwem Miłośników Torunia (ToMiTo). W 1998 r. przyjęła ona formę sekcji krótkofalowców ToMiTo, której zadaniem było promowanie na falach eteruwalorów historycznych, kulturowych, przyrodniczych, naukowych i turystycznych pięknego Torunia. Stanowi on fragment opracowania, które ze względu na obszerność i wielowątkowość tematu oraz potrzebę zobrazowania i wizualizacji specyfiki działalności radioamatorskiej (programy dyplomowe, eventy, radioamatorskie stacje okolicznościowe, praca terenowa, okolicznościowe karty QSL, zawody krajowe i międzynarodowe, wystawy) krótkofalowców działających w ramach ToMiTo znacznie przekracza objętość i możliwości edycyjne „Rocznika Toruńskiego”.
This article is devoted to 25 years of cooperation betweenToruń’s amateur radio operators and the Friends of Toruń Society (ToMiTo). In 1998 it took the form of the To Mi To amateur radio operators section, whose task was to promote the historical, cultural, natural, scientific and tourist values of the beautiful city of Toruń on the airwaves. This is an excerpt from a publication which, due to the vastness and multithreaded nature of the topic and the need to illustrate and visualise the specific nature of the activity (diploma programmes, events, occasional amateur radio stations, field work, occasional QSL cards, nationaland international competitions, exhibitions) of amateur radio operators working within To Mi To, far exceeds the volume and editing capacityof the ‚Toruń Annual’.
Der vorliegende Beitrag ist der 25-jährigen Kooperation zwischen Toruner Funkamateuren und der Gesellschaft der Liebhaber Toruńs (ToMiTo) gewidmet. Im Jahr 1998 entstand daraus an der „ToMiTo“ eine Sektion der Funkamateure, deren Aufgabe es war und ist, im Äther die historischen, kulturellen, naturmäßigen, wissenschaftlichen und touristischen Vorzüge der schönen Stadt Toruń zu fördern. Bei dem Beitrag handelt es sich um ein Fragment einer umfangreichen Ausarbeitung, die aufgrund ihres Umfangs und der Vielschichtigkeit des Themas sowie der Notwendigkeit, die Besonderheiten von Amateurfunkaktivitäten im Rahmen von ToMiTo (Diplomprogramme, Veranstaltungen, Sonderfunkstationen, Feldarbeit, QSL-Karten, nationale und internationale Wettbewerbe, Ausstellungen) zu veranschaulichen und zu visualisieren, den von „Rocznik Toruński“ vorgegebenen Rahmen sprengen würde
Źródło:
Rocznik Toruński; 2023, 50; 81-119
0557-2177
Pojawia się w:
Rocznik Toruński
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
70 lat oficerskiego szkolnictwa artyleryjskiego w Toruniu
Autorzy:
Kaliński, Jerzy.
Powiązania:
Zeszyty Naukowe Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii im. gen. Józefa Bema, 1992, nr 1, s. 121-138
Współwytwórcy:
Tomaszewski, Czesław. Wstęp
Zakrzewska Anna. Wstęp
Data publikacji:
1992
Tematy:
Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii (Toruń) od 1945 r.
Szkolnictwo wojskowe Polska od 1918 r.
Artyleria szkolnictwo Polska od 1918 r.
Pamiętniki żołnierskie polskie 20 w.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies