Temat: Torah - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Do Adult Learners Who Engage in Torah Study as a Leisure Activity Report Higher Levels of Meaning in Life than Learners of General Enrichment Studies?
Autorzy:: Alkan, Ora
Davidovitch, Nitza
Kushnir, Talma
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/18682067.pdf
Data publikacji:: 2023-06-20
Wydawca:: Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:: adult learners
Torah study
meaning in life
spirituality
leisure
enrichment studies
Opis:: Aim. The aim of the research is to assess whether adult learners engaged in Torah/Bible studies report higher levels of psycho-social resources, specifically spirituality, meaning in life, hope, and social support, than learners who attend general enrichment courses, and whether psycho-social resources contribute to their meaning in life. Methods. Participants were 234 men and women over age 55 who study regularly in their leisure time: 56 Torah students in the hevruta (communal learning) method, 50 Torah students who participated in frontal Torah lectures, and 128 adults who attended lectures on various enrichment subjects. Participants completed self-report questionnaires that included demographic information and characteristics of the course, evaluations of the learning experience, the Spiritual Health and Life-Orientation Measure, the Snyder Hope Questionnaire, the Multidimensional Scale of Perceived Social Support (MSPSS), and the PIL – Purpose in Life questionnaire. Results. Torah and enrichment learners did not differ in meaning of life and hope. Torah learners reported a stronger learning experience, higher levels of transcendentality (an aspect of spirituality), and more social support from their peer group. For all learners, social support from the family was the strongest contributor to meaning in life, followed by hope and finally the communality aspect of spirituality. Conclusions. Findings confirm the importance of the human need for relatedness in determining meaning and suggest that the social milieu in which the leisure activity is held may be more important for cultivating meaning in life than the discipline studied.
Źródło:: Journal of Education Culture and Society; 2023, 14, 1; 85-105
2081-1640
Pojawia się w:: Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Przymierze Boga z Izraelem w tradycjach Pięcioksięgu
Autorzy:: Arndt, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1177789.pdf
Data publikacji:: 1985
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Przymierze
Pięcioksiąg
Wj 34
1-28
Covenant
Torah
Ex 34
Opis:: Ser Gottesbund mit Israel soll das Volk an Jahwe allein In eine Gemeinschaft binden /Ex 34, 1-28 J/. Das Volk wurde dadurch erwählt /Ex 19-24 E+D/ und zum Erfüllen des Willens Gottes bestimmt /Dt 5-28/.In seiner Liebe erwählt Gott ein Volk, um ihm seine Gnade zu gewähren, indem er mit ihm eine Partnergemainschaft eingecht. Diese Gemeinschaft wird im AT berît genannt und legt diesem Volk gewisse Verpflichtungon auf, welche Israel ungezwungen übernimmt. Es ist zu betonen, dass im Bund nicht nur das Gesetz ausschlaggebend ist, sondern auch das Element der Gnade enthalten ist. Jedoch stellt die Zweisteitigkeit im Bund um die Eigenard des Bundesgesetzes Gott und Mensch nicht gleich. Die Liebe, welche Gott dem Volk erweist und zur seiner Gemeinschaft auffordert, beruht auf Gegenseitigkeit. Der Bund in P bedeutet eine reine Gnade, denn ein Bund ohne Gesetz oder Bedingungen ist nur eine Gottesgabe. Man findet in P keinen Bericht über eine Bundesschliessung auf Sinai. In P dagegen ist das Jahwe-Israel-Verhältnis als bedingungsloser Abrahambund gemeint.
Źródło:: The Biblical Annals; 1985, 32, 1; 5-18
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Torah Overtones in the Epilogues of Qoheleth
Autorzy:: Attard, Stefan M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2088021.pdf
Data publikacji:: 2022-06-10
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Epilogues
Torah
goads and nails
similes and metaphors
Opis:: This article focuses on the two epilogues of Qoheleth, namely 12:9–11 and 12:12–14 and is an attempt to unravel the relationship of the words of the sage with Torah, the latter featuring as miṣwōṯ in v. 13. It is often held that these epilogues were written by someone other than the author of the book at large, and that their function (especially that of the second one), is to highlight the importance of the Torah over and against the words of the wise. Such a position is hereby contested and a rereading of these epilogues is offered. Two specific questions are addressed: Are these epilogues, particularly the second one, meant to downplay the words of the wise in relation to Torah? Conversely, how do the images employed, namely those of the goad, the nails, and the shepherd, possibly constitute a subtle reference to the divine commandments given by God himself? An analysis of the structures of the two epilogues and of the concepts used – this being done especially through an intertextual reading – is carried out hand in hand with a careful translation of the most pertinent texts. Moreover, the similarity of salient concepts found in the epilogues to Pentateuchal and Prophetic texts that have a pertinent canonical position is highlighted, thereby bearing light on the conclusion of Qoheleth. Finally, certain rabbinical interpretations are employed to further unpack the meaning of the texts in question. This exercise leads the author to hold that a positive relationship between sapiential wisdom and Torah is made both in the final epilogue, where the commandments are mentioned, and also in the first epilogue.
Źródło:: Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 515-534
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:: Verbum Vitae
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Nie ma Tory poza Mojżeszem
Autorzy:: Baraniak, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2132010.pdf
Data publikacji:: 2020-12-01
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:: Judaism
Torah
Moses
Sinai
Opis:: Diachronic reading of the Jewish authoritative texts clearly confirms that at the center of the main principles of Judaism is the faith in the Torah revealed by God and transmitted to Israel by Moses in Sinai – in other words historically understood revelation and its human intermediary. The popular recently theological theories of the "unfolding revelation," which marginalizes or excludes from the principles of Judaism the faith in the figure of Moses and the events at Sinai, refutes the biblical and rabbinical understanding of the Revelation. They offer in that place a description of a hypothetical reality that from the perspective of the actual synthesis of Judaism is unacceptable.
Źródło:: Przegląd Religioznawczy; 2020, 4/278; 81-92
1230-4379
Pojawia się w:: Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: caddîq wobec JHWH na przykładzie wybranych psalmów. Studium teologiczne
caddîq in Relation to Yahweh on the Grounds of Selected Psalms. The Theological Study
Autorzy:: Boboryk, Grzegorz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/494306.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:: sprawiedliwy
bezbożny
sanktuarium
świątynia
liturgia bramy
król
Tora
pomyślność
cierpienie
orientacja
dezorientacja
nowa orientacja
kres
koniec
chwała
righteous
wicked
sanctuary
temple
liturgy of the gate
king
Torah
prosperity
suffering
orientation
disorientation
new orientation
end
final outcome
glory
Opis:: Przedłożony artykuł jest studium teologicznym na temat postawy caDDîq wobec JHWH na przykładzie wybranych psalmów z Psałterza (Ps 15; 19B; 24; 73; 101; 119). Istotą qyDIc; jest to, że przestrzega przykazań. W ceremoniale „liturgii bramy” Izrael jest zapytywany o swoją sprawiedliwość (Ps 15 i 24), bo tylko sprawiedliwi mają przywilej przebywać na obszarze sanktuarium oraz oczekiwać na Jego zbawcze interwencje w czasie potrzeby. W stosunku do swego bliźniego, sprawiedliwy okazuje swoją wierność, która jest żywotnym elementem sprawiedliwości starotestamentowej. Król jako regent JHWH w swoim życiu prezentuje cechy człowieka sprawiedliwego (Ps 101). Na wzór JHWH wypędza sprzed swojego oblicza bezbożnych, stoi na straży prawidłowego przestrzegania „liturgii bramy”. Otacza się ludźmi sprawiedliwymi, których szanuje oraz broni przed ludźmi złymi. Człowiek sprawiedliwy nie ma nic wspólnego ze sposobem myślenia, mówienia, czynami oraz sposobem życia ludzi niegodziwych (Ps 1; 119). Tora JHWH jest jego największą miłością, obiektem ustawicznej refleksji. Psalm 119 wskazuje na żarliwość tego, który znajduje ustawiczną rozkosz w Jego Torze. Choć sprawiedliwy czasami oburza się i gniewa z powodu pomyślności bezbożnych, to jednak w JHWH znajduje odpowiedź na najbardziej newralgiczne pytania (Ps 73). Pokładanie ufności w JHWH, powierzanie swojej drogi boskiemu kierownictwu, oczekiwanie na Niego, pielęgnowanie bliskiej wspólnoty z Nim daje sprawiedliwemu wewnętrzną równowagę, otwiera oczy na wspaniałość Jego obecności oraz prowadzi do przezwyciężenia najbardziej trudnych kryzysów wiary. Bezbożni budują domy z kart, które ku ich przerażeniu burzy niespodziewany podmuch Bożego gniewu. Sprawiedliwi – pomimo cierpienia – w Nim doświadczają słodyczy Jego obecności oraz zostaną przyjęci do chwały.
The paper offers a theological study on the attitude of caDDîq toward Yahweh on the grounds of selected psalms (Pss 15; 19B; 24; 73; 101; 119) from The Book of Psalms. Keeping of commandments is the notae of caDDîq, the mark of the one who is allowed to enter the Yahweh’s sanctuary. In the ceremony of the «liturgy of the gate» the Israelites are interrogated about their righteousness (Pss 15 and 24), because only the righteous have privilege to sojourn in the holy place and to look forward to His saving intervention in their time of need. In relation to his neighbor, the righteous displays his commitment which is the vital part of the Old Testament view on righteousness. As the representative of Yahweh, in his life the king demonstrates features of a righteous person (Ps 101). Like God himself, the king expels from his life area the wicked and upholds the correct administration of «liturgy of the gate» in the state sanctuary. It is desirable to him to be surrounded by the righteous that He esteems and that He champions respect for their dignity and for their rights. The righteous have nothing in common with the way of thinking, talking, and living of the wicked (Pss 1; 119). The Torah of Yahweh is his biggest love and his object of continual reflection. Psalm 119 enunciates fervidness of those who find constant delight in His Torah. Although the righteous sometimes can express indignation and be angry at prosperity of the wicked, yet in Yahweh he can find the answer to the most pivotal questions (Ps 73). To trust in Yahweh, to commit his way to divine guidance, to look forward to Him, and to nurture intimate community with Him, all of these provide the righteous with inner balance, are opening his eyes on grandeur of Yahweh’s presence, and are leading him to overcoming the most difficult crises of his faith. The wicked build their houses with cards, which will be demolished by an unexpected blast of God’s wrath. Instead of their suffering the righteous experience in Yahweh nearness of His presence and certainty of being taken into glory in the future.
Źródło:: Rocznik Teologiczny; 2014, 56, 1; 5-26
0239-2550
Pojawia się w:: Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Teologiczna koncepcja chorób w tekstach J, E, D Pięcioksięgu
Autorzy:: Danecki, Henryk Hubert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1164264.pdf
Data publikacji:: 1972
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: choroba
Pięcioksiąg
źródła Pięcioksięgu
illness
Torah
sources of Torah
Opis:: Novis methodis nunc tempore in scientia biblica receptis nixus auctor doctrinam theologicam Veteris Testamenti de infirmitatibus, praesertim in textibus J, E, D Pentateuchi aggredi conatus est; in textibus enim P Pentateuchi doctrinam hanc iam stabilitam et uniformam esse asserit. Quod terminologiam in his textibus adhibitam spectat, anim adversiones auctoris sequentes sunt: nomina infirmatum in J vetustatem sapiunt; in textibus E hagiographus non tam accuratam orborum descriptione quam hominibus incurabili praesertim morbo laborantibus occupatus esse videtur (Ex 4, 11); demum termini in D allati tendentiam morbos stricte experimendi praeseferunt. Doctrina theologica de infirmitatibus in strato J Pentateuchi varietatem idearum manifestat. Casus naturalis im moderationis in edendo (Nu 11, 31-34) theologica interpretatione indutus est. Quidam defectus corporales in historiam salutis insertae probationi fidei patriarcharum inserviunt (Gn 11, 30; 25, 21; 29, 31) vel aliquo modo in eam influunt (Gn 27, 1; 48, 10), quidam vero morbi qua poena pro peccatis a Deo infliguntur (Gn 12, 17; 19, 11). Moysi potestas morbis libere disponendi adscribitur qua fidem astruat (Ex 4, 6) et oboedientiam populi necnon pharaonis (Ex 5, 3) exigere possit. Casus vero Jacob claudicantis (Gn 32, 32) iam in textu J typus esse videtur populi Israel Deum suum ducem e t pastorem modo claudicantium subsequentis. Doctrinam theologicam de infirmitatibus in strato E Pentateuchi culmina attigisse auctori videtur. Lia lippis oculis (Gn 29, 17) et Jacob aegrotans (Gn 48, 1) commiserationem potius hagiographi produnt. Attamen sunt morbi etiam signum quoddam, quo homines a peccato perpetrando deterrentur (Gn 20, 3. 18) vel quo quidem puniuntur salvationis gratia (Nu 12, 10-15; 21, 4b-9), dummodo oculos et mentes in Deum vel signum salutis dirigant. Resipiscentibus vita nova a Deo donatur. Est ergo morbus initium salvificae actionis divinae. Quod autem in strato E maxime attentionem attrahit, querela Moysis est (Ex 4, 10), cui a Deo series infirmitatum incurabilium opponitur, quibus laborantes non tam a Deo „creati” esse censendi sunt (ita LXX), quam potius ab eo vocati seu„positi” (ita TH) ad opera Dei perficienda: talem enim interpretationem Ex 4, 11 Christus in Evangelio (J 9, 3) restituere videtur. — In Codice Foederis attentionem attrahit praeoccupatio legislatoris salutem et integritatem corporis humani legis praescriptis muniendi; Ex 21, 18-19. 22. 23-25. In textiisus D Pentateuchi Israelite primo salus corporis seu libertas a qualicumque miseria benedictione conditionata promittitur (Dt 7, 14-15; cf. Ex 15, 26; 23, 25). In Codice Legis Dt homines defectibus corporis (Dt 23, 2. 11) vel lepra (Dt 24, 8-9) laborantes e societate populi electi excluduntur fortasse ideo — supponit auctor — quia miseriae istae cum benedictione salutis nequaquam componi a legislatore potuerunt. In conclusione demum Codicis (Dt 28, 21. 22. 27. 35) variis morbis, qui signum quoddam maledictionis pro peccato praeseferunt, legis transgressoribus minatur. Doctrina D in postremis libris VT praevalens fuit. Liber Hiob impugnationem huius doctrinae continere secundum auctorem videtur, sed definitiva restitutio primae et simul isupremae ideae in Ex 4, 11 expressae in Novo Testamento demum peracta est.
Źródło:: The Biblical Annals; 1972, 19, 1; 5-19
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Znaczenie przekleństw w kodeksach prawnych Pięcioksięgu
Autorzy:: Filipiak, Marian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1162718.pdf
Data publikacji:: 1968
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: przekleństwo
Pięcioksiąg
kara
curse
Torah
punishment
Opis:: L’exégèse moderne qui s’attache à expliquer les fondements mêmes de la religion de l’A. T. doit répondre, entre autres, à la question, pourquoi y at-il tant de malédictions dans l’Ecriture, et en particulier dans les codes des lois du Pentateuque, et quel est leur rôle? Un examen attentif mène à la conclusion qu’elles s’y rattachent à l’idée d’alliance. Les codes du Pentateuque revêtent la forme de l’alliance, schème universellement adopté dans l’Orient ancien; or les malédictions en formaient un des éléments constants. La malédiction y jouait le rôle de sanction juridique. C’était pourtant une sanction d’un genre particulier car elle ne précisait point par qui, ni de quelle manière, elle devait être exécutée L’on peut se demander alors quel était le sens de la „sanction de la malédiction”? Pour l’homme antique la malédiction possédait une force magique obligeant la divinité à intervenir, ou même la capacité d’amener des ma’heurs par sa vertu propre; pour l’Israelite elle n’était „parole efficace” qu’autant que derrière elle se tenait Dieu qui punit le péché en envoyant les châtiments qu’elle annonçait.
Źródło:: The Biblical Annals; 1968, 15, 1; 47-59
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Antynomiczne dyrektywy radykalnego sabataizmu jako wyraz etyki „odwróconej” według Gershoma Scholema
Antinomic Directives of the Radical Sabbataism Movement as an Expression of the “Upturned” Ethics after Gershom Scholem
Autorzy:: Izabela Brylla, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/640935.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Sabbataism (Sabbatianism)
Sabbatai Zevi
Dönmeh
Judaism
Kabbalah
“upturned” ethics
antinomism
Torah de-’Atzilut–Torah de-Beri’ah
Gershom Scholem
Opis:: This article presents the radical wing of sabbataism (sabbatianism) – the messianic-mystical movement of heterodox Judaism which arose in the 17th century and flourished in the Ottoman Empire, founded by Sabbatai Zevi. This is done according to the works of Gershom Scholem and from the point of view of the ethical principles in their dimension directed to sexual life which the sabbataistic extremists, mainly from the Dönmeh group, had chosen as binding and obligatory ones. The distinctive feature of these directives compared to conventionally dominant ones was their “upturned” character. Therefore, the article will discuss the antinomism of which – as a tendency being opposed to the normative comprehension of the rules, established here by the Jewish law (nomos) on the basis of the Torah – the radical ma’aminim are an exemplification. Nevertheless, this sabbataistic reversal in the formulation of the issues concerning carnality reveals the profound doctrinal base in the form of the kabbalistic writings and on their pages introduced mystical conceptual categories (taken up in the present article) – the groundwork from which is determined by the dichotomy Torah de-’Atzilut–Torah de-Beri’ah – and to which the sabbataists attributed the peculiar “upturned” modus of interpretation.
Źródło:: Studia Religiologica; 2012, 45, 3; 237-254
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:: Studia Religiologica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: The God of the Patriarchs as a Common Heritage of Judaism and Christianity
Bóg patriarchów jako wspólne dziedzictwo judaizmu i chrześcijaństwa
Autorzy:: Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/578765.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: Bóg
judaizm
chrześcijaństwo
patriarchowie
Abraham
Izaak
Księga Rodzaju
Tora
przymierze
obietnica
God
Judaism
Christianity
Patriarchs
Isaac
Genesis
Torah
Covenant
Promise
Opis:: Artykuł podejmuje kwestię teologicznego znaczenia (dla judaizmu i chrześcijaństwa) relacji Boga z wybranymi postaciami starotestamentalnymi Abrahamem i Izaakiem. Punktem wyjścia do analizy były teksty zawarte w Księdze Rodzaju (Rdz 15; 17; 22). Na początku ukazano miejsce Księgi Rodzaju w Torze i znaczenie tego zbioru pism w judaizmie oraz w chrześcijaństwie. Księga Rodzaju jest pierwszym pismem Tory (Pięcioksięgu), a jej redakcja była bardzo długim procesem, która brała początek już w epoce patriarchalnej (tradycje ustne), a skończyła się w czasach perskich. Pismo to ma wielkie znaczenie zarówno w tradycji judaistycznej, jak i chrześcijańskiej (Księga Rodzaju otwiera kanon Biblii w obu religiach).Najważniejszym wydarzeniem w życiu Abrahama było zawarcie przymierza z Bogiem (Rdz 15; 17). Patriarcha został nazwany „ojcem wiary”. Judaizm akcentuje aspekt partykularny relacji Bóg – Abraham i traktuje patriarchę przede wszystkim jako protoplastę Izraela, narodu, który stał się dziedzicem obietnic danych Abrahamowi. Chrześcijaństwo podkreśla w tej relacji aspekt uniwersalny, patriarcha uważany jest bowiem za ojca wszystkich wierzących, także uczniów Jezusa Chrystusa.Dzieje Izaaka są kontynuacją historii Abrahama i jego relacji z Bogiem. Najważniejszym wydarzeniem w życiu Izaaka był epizod opisany w Rdz 22 (ofiara w Moria). Abraham został wypróbowany w wierze, bowiem Bóg polecił mu ofiarować syna obietnicy (Izaaka). Uratowany przez Pana Izaak, stał się spadkobiercą obietnic Bożych. W judaizmie jest traktowany przede wszystkim jako znak wierności Boga oraz wypełnienia obietnicy potomka, natomiast w chrześcijaństwie podkreśla się znaczenie typiczne ofiary Izaaka, która zapowiadała ofiarę Jezusa Chrystusa.
The God of Patriarchs is one of the most important problem of the Old Testament. Here I argue that the problem is actually so severe as has been before (in recent scholarship). First I presented the Book of Genesis (an integral part of the Torah), then the God’s covenant with Abraham and Isaac. The story of Abraham and Isaac shows some aspects of the nature of God (his transcendent and immanent) and his activities in the time of the patriarchal period. The God of patriarchs is the God of Moses, the God of the prophets (OT) and the God of the apostles (NT). The soteriological interpretations of the Isaac’s tale found in rabbinic and Christian sources affirmed the important significant of the story (Gn 22) for the both religions. Abraham hoped that God might be capable of restoring life to his son. Isaac appears as the figure of the risen one (New Testament).
Źródło:: Scriptura Sacra; 2015, 19; 107-132
1428-7218
Pojawia się w:: Scriptura Sacra
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: The Art of Compromise: The Human Figure in Eastern European Synagogue Decoration
Autorzy:: Kotlyar, Eugeny
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2117177.pdf
Data publikacji:: 2013-12-31
Wydawca:: Akademia Zamojska
Tematy:: Jewish folklore
symbolism
the universe
synagogues
normative Judaism
Judaic art
prayer
artistic analysis
Torah
Ashkenazi tradition
folklor żydowski
symbolizm
wszechświat
synagogi
judaizm normatywny
sztuka judaistyczna
modlitwa
analiza artystyczna
Tora
tradycja aszkenazyjska
Opis:: Arguments against human representation, leveled by normative Judaism at artistic practice, are based on the Second Commandment. Yet the principle of hiddur mitzvah, em-phasizing serving God “in all ways befitting His Holiness,” led to elaborate synagogue decoration supposed to intensify awe before the Lord. This discrepancy is clearly instantiated in Eastern European synagogue wall paintings, where Ashkenazi traditions met the spiritual mystery of the shtetl to produce new graphic renditions of Torah, midrashim, and local folklore. Humanly imaged Shekhinah, Moshiach, kohanim, simple Jews, and metaphors for the virtues became central in symbolically imag-ing the universe, spiritualizing space and intensifying concentration during prayer. But this was done rather originally, indicating the painters’ attempt to avoid human figures. Com-mon anthropomorphic motifs include images of hands, small-scale human figures barely silhouetted or schematized, and the few large-scale ones with “dissolving forms” and smudged facial features. The populous bestiary expressed the didactic, ritual, or eschato-logical subtext, where people “through animal and bird masks gaze with human eyes” (El Lissitzky). These tactics produced powerful artistic effects, turning physical space into a mystical essence available to the congregation’s inner beholding. Based on surviving text documents and photographs, the article studies general typol-ogy, iconography, and specific instances of these images.
Argumenty przeciwko przedstawianiu człowieka, wysuwane przez judaizm normatywny wobec praktyk artystycznych, opierają się na drugim przykazaniu. Jednak zasada hiddur micwa, kładąca nacisk na służenie Bogu „na wszelkie sposoby godne Jego świętości”, doprowadziła do powstania misternych dekoracji synagogalnych, które miały wzmagać zachwyt przed Panem. Ta rozbieżność wyraźnie uwidacznia się w malowidłach ściennych synagog wschodnioeuropejskich, gdzie tradycje aszkenazyjskie zetknęły się z duchową tajemnicą sztetla, tworząc nowe graficzne interpretacje Tory, midraszy i lokalnego folkloru. Ludzkie wyobrażenia Szechiny, Mosziacha, kohanim, prostych Żydów i metafor cnót stały się centralnym elementem symbolicznego wyobrażenia wszechświata, uduchowienia przestrzeni i wzmożenia koncentracji podczas modlitwy. Czyniono to jednak dość oryginalnie, co wskazuje na dążenie malarzy do unikania postaci ludzkich. Do typowych motywów antropomorficznych należą wizerunki rąk, małe postacie ludzkie, ledwie zarysowane sylwetką lub schematem, a także nieliczne duże, o „rozpływających się formach” i rozmazanych rysach twarzy. Ludowe bestiarium wyrażało podtekst dydaktyczny, rytualny lub eschatologiczny, gdzie ludzie „przez maski zwierząt i ptaków patrzą ludzkimi oczami” (El Lissitzky). Taktyka ta przynosiła potężne efekty artystyczne, przekształcając przestrzeń fizyczną w mistyczną esencję dostępną dla wewnętrznego postrzegania zgromadzonych. Na podstawie zachowanych dokumentów tekstowych i fotografii w artykule przeanalizowano ogólną typologię, ikonografię oraz konkretne przypadki tych obrazów.
Źródło:: Studia Żydowskie. Almanach; 2013, 3, 3; 13-27
2083-5574
Pojawia się w:: Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Confrontations Between Theists and Atheists
Autorzy:: Kowalski, Ludwik
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/553449.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Filozofii
Tematy:: NOMA
Spinoza’s God
theories in science
theories in theology
material reality
spiritual reality
Torah
Reform Judaism
biblical legends
miracles
Opis:: The commentary focuses on Gould’s idea of NOMA, according to which science and theology are two Non-Overlapping Magisteria. The term “non-overlapping” is appropriate because methods of validation of claims in these two fields of intellectual investigation. are different, not because the areas of investigation should be different. The author was once an active atheist, in Poland; now he is a practicing theist, belonging to a Reform synagogue in the United States. He thinks that Gould’s idea, if universally accepted, could help to reduce intensity of dangerous doctrinal confrontations between theists and atheists, and between different groups of theists. The commentary ends by a quote from a statement about desirable collaboration between religion and science, made by Pope John Paul.
Źródło:: Filozoficzne Aspekty Genezy; 2014, 11; 23-28
2299-0356
Pojawia się w:: Filozoficzne Aspekty Genezy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Apocalypse on the Mount
Autorzy:: Kusio, Mateusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1178989.pdf
Data publikacji:: 2021-01-28
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: Matthew 5:18
Matthew 27:45
Matthew 27:51
Torah
crucifixion
Opis:: This article claims that the “passing away of heaven and earth” (Matt 5:18), until which the Torah is to be preserved whole according to Matthew, is proleptically realised during the crucifixion which is accompanied by the darkening of the sun (27:45) and earthquake (27:51b). Consequently, at that point the Torah ceases to be the central and unique legal code for Matthew and becomes mediated by Jesus’ own teaching. This claim is evidenced by Matthew’s subtle, yet sudden disinterest with the Law after the crucifixion.
Źródło:: The Biblical Annals; 2021, 11, 1; 79-97
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Dzieje Izraela w psalmach i w Pięcioksięgu
Autorzy:: Łach, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1165086.pdf
Data publikacji:: 1976
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: historia Izraela
psalmy
Pięcioksiąg
Israel's history
psalms
Torah
Opis:: L’histoire du peuple élu constitue l’objet seulement des livres bibliques dont Pentateuque fut le premier; elle apparait également dans la poésie biblique et dans les Psaumes tout particulièrement. Ceux-ci contiennent maintes allusions aux événements historiques d’Israël. L’auteur du présent article laisse de côté l’étude des événements historique selon les Psaumes et porte toute son attention à la Pentateuque elle-même. II s’efforce avant tout de répondre à trois questions: 1. Quels sont, dans le passé d’Israël, les faits et gestes connus par le livre de Pentateuque qui réapparaissent dans les Psaumes (I): 2. Quel est le rôle qui revient à cette version poétique du passé d’Israël que présentent les Psaumes (II) et 3. Quels motifs décidèrent du choix des récits empruntés par les Psaumes à la Pentateuque (III). Etant donné que la description du passé d’Israël apparait surtout dans les Psaumes 78, 105 et 108, ce sont ceux-ci qui deviennent l’objet d’une analyse thématique que cette étude entreprend en premier lieu; l’auteur examine par la suite la fonction du contenu historique dans ces trois Psaumes et cherche les raisons qui décidèrent du choix d’un tel thème et non d’un autre ou de la préférence pour une telle forme au détriment d’une autre. Dans la conclusion l’auteur constate que les psalmistes connaissaient à peu près tous les récits de la Pentateuque au sujet d’Israël et que les auteurs des Psaumes 105 et 106 devaient les connaitre déjà en version écrite. En outre, il semble que le passé d’Israël n’est jamais dans les Psaumes le centre d’intérêt pour les psalmistes mais qu’il joue, chaque fois qu’il apparait, un rôle didactique. C’est précisément ce rôle didactique qui fit préférer certains thèmes de la Pentateuque on tant que se prêtant le mieux à un enseignement valable pour le présent.
Źródło:: The Biblical Annals; 1976, 23, 1; 71-84
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:: The Biblical Annals
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Символіка Зодіакального Кола в єврейському мистецтві Східної Галичини XVIII – першої третини ХХ ст.
The symbolism of the Zodiacal Circle in Jewish art of Eastern Halychyna of XVIII – the first third of the XX centuries
Autorzy:: Levkovych, Nataliya
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2116885.pdf
Data publikacji:: 2016-12-31
Wydawca:: Akademia Zamojska
Tematy:: horoscope
Jewish astrology
Torah
Talmud
Sun
stars
Moon
Jewish philosophy
celestial bodies
astral symbols
гороскоп
еврейская астрология
Тора
Талмуд
Солнце
звезды
Луна
еврейская философия
небесные тела
астральные символы
horoskop
astrologia żydowska
Tora
Słońce
gwiazdy
Księżyc
filozofia żydowska
ciała niebieskie
symbole astralne
Opis:: In recent years, there has been an increasing interest in the study of art as an integrated system, in the search of variable elements that make it possible to analyse the nature and patterns of an overall process and individual phenomena. This inevitably leads to the research of a symbol, which allows to define the features of national cultures art, spiritual story and ideology. Art refers to a character as one of the means of artistic expression, imaginative thinking and language, which includes encoded history and myths that enables to feel it through generations. Characters, encoded in the monuments of Jewish arts and crafts reflect leading aesthetic ideology of people. The results of the research support the idea that using astral symbols in Judaism has a very deep tradition. The Torah texts quite often appeal to the heavenly bodies, their appearance is connected with the divine plan [Breishit 1: 14-17]. According to the will of Almighty, the Sun was created to control the seasons on the Earth and the Moon determines the holidays. Every new month began with a new phase - the new moon. These days were especially celebrated among the Jews during the biblical period. People brought special sacrifices to temples, trumpeted in a ritual horn [Ps. 80.4-5.] The stars are mentioned at the end of the creation process but the Torah does not explain why they were created; in the Talmud their role in people’s life is not sufficient as opposed to the Sun and the Moon. In the comments to the Torah Rashi calls constellation “servants of months,” and the Torah with their help describes the time; the zodiac signs are used to determine the months of the year. Thus the model of the universe is clearly formed in astrology and the heavenly bodies have become an integral part of Jewish culture, they performed a number of essential functions. Division for 12 tribes of Israel corresponds to the division for 12 months. The Bible describes the location of the clans of sons of Israel during the exodus from Egypt around the Pavilion of Revelation from the four sides of the world [Bemidbar 2: 2-32]. The importance of the heavenly bodies, planets and stars in the lives of the Jews is also indicated in the traditional Hebrew greetings like “Mazel Tov” - “mazel” is translated as constellation, a zodiac sign, a planet, and fate, and “tov” means good. In the greetings the meaning of success and a good star is a basis. The importance of Jewish zodiac signs is mentioned in a prayer that is recited by 9 Aves. The day when Jews gather in synagogues to mourn the destroyed Temple, all read “Keane” – a funeral prayer, which is based on the sequence of zodiac signs. Astronomical ideology of Jews was formed under the influence of Babylon, teachings of Zoroastrianism, Platonism and Roman science that had a significant impact throughout the Middle East. Ambivalence of rights to picture the heavenly bodies, planets and zodiac signs in theological debates of the leading European ravinist diaspora of different times did not lead to the rejection of their reproduction in Eastern Halychyna in the XVIII - the first third of the XX century. The solar disks, symbols of the zodiac signs traditionally decorate the most important sacred sites and objects: synagogues’ walls and Aron-ha-Kodesh, the Crowns of Torah, ritual dishes for the new-born ceremony. An image of the solar disk with rays, often covered with gold, is introduced in the composition of Aron-ha-Kodesh. Mostly decorating an overall design, the divine light is a symbol of the divine presence and in some cases supplemented with Tetragrammaton. Also in the synagogues of Eastern Halychyna the practice to replace the image of the Sun with the “divine light” becomes common, which is implemented by using the round window located above the Aron-ha-Kodesh. The samples of this solution is Aron-ha-Kodesh in the Synagogue in Zhovkva, Khorostkiv, Pidhaitsi, Gusiatyn, Sambir. It should be noted that such a tradition was typical for the Christian churches. We conclude that a zodiacal circle is one of the most important characters in Jewish philosophy, which embodies basic cosmological ideas, it is the divine gift of the people of Israel, whereby codifying the major historical landmarks and spiritual stages. The appearance of the heavenly bodies in Judaism is an act of God’s will, and the images are described in the second commandment of Dkadeloh and numerous comments of the leading ravinists and philosophers. The symbols and signs of the zodiac and iconography of their images in Jewish culture were shaped by astronomy of ancient Babylon. The ideology of the process of creation and the universe, meaning of months in the life of Jews and a wish of good luck were embodied in the signs of zodiac. Eventually the pictures of zodiac symbols lose their deep meaning and acquire the features of an iconic ornamental motif.
W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie badaniem sztuki jako systemu zintegrowanego, w poszukiwaniu elementów zmiennych, które umożliwiają analizę natury i schematów całości procesu oraz poszczególnych zjawisk. Prowadzi to nieuchronnie do poszukiwania symbolu, który pozwala określić cechy sztuki kultur narodowych, opowieści duchowej i ideologii. Sztuka odnosi się do postaci jako jednego ze środków artystycznego wyrazu, wyobrażeniowego myślenia i języka, w którym zawarta jest zakodowana historia i mity, pozwalające odczuwać ją przez pokolenia. Postacie zakodowane w zabytkach sztuki i rzemiosła żydowskiego odzwierciedlają wiodącą ideologię estetyczną ludzi. Wyniki badań potwierdzają pogląd, że używanie symboli astralnych w judaizmie ma bardzo głęboką tradycję. Teksty Tory dość często odwołują się do ciał niebieskich, ich wygląd związany jest z boskim planem [Breishit 1: 14-17]. Zgodnie z wolą Wszechmogącego Słońce zostało stworzone, aby kontrolować pory roku na Ziemi, a Księżyc wyznacza święta. Każdy nowy miesiąc zaczynał się od nowej fazy – nowiu. Te dni były szczególnie obchodzone wśród Żydów w okresie biblijnym. Ludzie składali specjalne ofiary do świątyń, trąbiąc w rytualny róg [Ps. 80.4-5.] Gwiazdy są wspomniane pod koniec procesu tworzenia, ale Tora nie wyjaśnia, dlaczego zostały stworzone; w Talmudzie ich rola w życiu ludzi jest niewystarczająca w przeciwieństwie do Słońca i Księżyca. W komentarzach do Tory Raszi nazywa konstelację „sługami miesięcy”, a Tora z ich pomocą opisuje czas; znaki zodiaku służą do określenia miesięcy w roku. W ten sposób model wszechświata jest wyraźnie ukształtowany w astrologii, a ciała niebieskie stały się integralną częścią kultury żydowskiej, pełniły szereg zasadniczych funkcji. Podział na 12 plemion Izraela odpowiada podziałowi na 12 miesięcy. Biblia opisuje położenie rodów synów Izraela podczas wyjścia z Egiptu wokół Pawilonu Objawienia z czterech stron świata [Bemidbar 2: 2-32]. Znaczenie ciał niebieskich, planet i gwiazd w życiu Żydów jest również wskazywane w tradycyjnych hebrajskich pozdrowieniach, takich jak „Mazel Tov” – „mazel” jest tłumaczone jako konstelacja, znak zodiaku, planeta i los oraz „ tov” oznacza dobry. W pozdrowieniach znaczenie sukcesu i dobrej gwiazdy to podstawa. O znaczeniu żydowskich znaków zodiaku wspomina modlitwa recytowana przez 9 Ave. W dniu, w którym Żydzi zbierają się w synagogach, by opłakiwać zniszczoną Świątynię, wszyscy czytali „Keane” – modlitwę pogrzebową, która opiera się na sekwencji znaków zodiaku. Astronomiczna ideologia Żydów ukształtowała się pod wpływem Babilonu, nauk zoroastryzmu, platonizmu i nauki rzymskiej, które miały znaczący wpływ na cały Bliski Wschód. Ambiwalencja praw do obrazowania ciał niebieskich, planet i znaków zodiaku w debatach teologicznych czołowych europejskich diaspor rowińskich różnych czasów nie doprowadziła do odrzucenia ich reprodukcji we wschodniej Halicynie w XVIII-I tercji XX wieku. Dyski słoneczne, symbole znaków zodiaku, tradycyjnie zdobią najważniejsze miejsca i przedmioty sakralne: ściany synagog i Aron-ha-kodesz, Korony Tory, naczynia rytualne na ceremonię noworodkową. W kompozycji Aron-ha-Kodesz wprowadzono obraz dysku słonecznego z promieniami, często pokrytymi złotem. Boskie światło, głównie zdobiące ogólny projekt, jest symbolem boskiej obecności, a w niektórych przypadkach uzupełnione tetragramem. Również w synagogach wschodniej Halicyny powszechna staje się praktyka zastępowania obrazu Słońca „boskim światłem”, co realizuje się za pomocą okrągłego okna znajdującego się nad aron-ha-kodesz. Przykładem tego rozwiązania jest Aron-ha-Kodesz w synagodze w Żółkwi, Chorostkowie, Podhajcach, Gusiatynie, Samborze. Należy zauważyć, że taka tradycja była typowa dla kościołów chrześcijańskich. Dochodzimy do wniosku, że koło zodiaku jest jednym z najważniejszych elementów w filozofii żydowskiej, która ucieleśnia podstawowe idee kosmologiczne, jest boskim darem ludu Izraela, który kodyfikuje główne punkty orientacyjne historyczne i etapy duchowe. Pojawienie się ciał niebieskich w judaizmie jest aktem woli Bożej, a wizerunki opisane są w drugim przykazaniu Dkadeloha oraz licznych komentarzach czołowych łazików i filozofów. Symbole i znaki zodiaku oraz ikonografię ich wizerunków w kulturze żydowskiej ukształtowała astronomia starożytnego Babilonu. Ideologia procesu tworzenia i wszechświata, sens miesięcy życia Żydów i życzenie powodzenia zostały ucieleśnione w znakach zodiaku. W końcu obrazy symboli zodiaku tracą głębokie znaczenie i nabierają cech ikonicznego motywu zdobniczego.
Źródło:: Studia Żydowskie. Almanach; 2016, 6, 6; 195-211
2083-5574
Pojawia się w:: Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Specyfika języka religijnego Miszny
The Peculiarity of the Religious Language of Mishnah
Autorzy:: Marcinkowski, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/559709.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:: Hebrajski misznaicki
język religijny
Tora Ustna
Miszna
judaizm rabiniczny
Mishnaic Hebrew
Religious Language
Oral Torah
Mishnah
Rabbinic Judaism
Opis:: Miszna stanowiąca sedno judaizmu rabinicznego, istotę tradycji ustnej, zwanej Torą Ustną, została spisana pod koniec II wieku n.e. w języku hebrajskim. Zanim jednak ją spisano, istniała od wieków w przekazach ustnych, co pozwalało na lepsze zrozumienie, aktualizację praw Tory i dostosowywanie ich do zmieniających się warunków życia, ale też wiązało się ze skrótową formą ustnego przekazu, posługującą się określonymi szablonami, gdzie istotne treści religijne zostały wtłoczone w utarte formuły i schematy, które stały się cechą charakterystyczną tego języka, z czasem im dalej od spisania, tym trudniejszego do odbioru ze względu na nienaruszalne struktury językowe, co ze współczesnej perspektywy może sprawiać wrażenie, szczególnie dla początkujących w tej dziedzinie, odwrotnego efektu od zamierzonego, tzn. że zamiast ułatwić zrozumienie Tory, forma przekazu treści zdecydowanie je utrudnia. Język Miszny nie jest zwykłym językiem, jak mogłoby się na pozór wydawać, zawierającym proste sformułowania przedstawiające zwyczajne rzeczy. Należałoby postrzegać go jako specyficzną odmianę naturalnej w owych czasach hebrajszczyzny, służącą wyłącznie do przekazu najistotniejszych treści religijnych. Jakim językiem zatem spisano Misznę? Jaka jest specyfika języka religijnego Miszny? Autor wystąpienia jest głównym redaktorem pierwszego polskiego opracowania naukowego Miszny zawierającego zarazem pierwszy polski przekład tego wielkiego dzieła judaizmu talmudycznego.
Mishnah, which is the crux of Rabbinic Judaism, the essence of oral tradition called the Oral Torah, was written down in the Hebrew language in the late 2nd century A.D. However, before it was written down, it existed in oral traditions, which allowed people to better understand them, to bring the Torah’s laws up to date and to adjust them to changes in living conditions; however, it was also linked with a short form of orally transmitted traditions using specific templates, where important religious contents were put into stereotyped formulas and schemes, which came to be a characteristic feature of this language. Gradually, the greater the distance in time from its writing down, the more difficult it became for people to understand it due to inviolable language structures, which, from a present-day perspective, may create an impression – especially for beginners – which is the opposite of the one intended. That is to say, instead of facilitating the understanding of the Torah, the form of the message content makes it definitely more difficult. The language of the Mishnah is not an ordinary language, as it might seem, containing simple formulations which present ordinary things. It should be perceived as a specific variety of the Hebrew language of that time, which was used exclusively to express the most important religious contents. What then was the language in which Mishnah was written down? What is the peculiarity of the religious language of Mishnah? The author of this article is the Editor-in-Chief of the first Polish scholarly edition of Mishnah, which also contains the first Polish translation of this great Book of Talmudic Judaism.
Źródło:: Studia Gdańskie; 2019, 45; 131-147
0137-4338
Pojawia się w:: Studia Gdańskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Torah" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język