Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Thomas of Aquin" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny
Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary
Autorzy:
Kochaniewicz, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011243.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
st. Bernhard von Clairvaux
St. Thomas von Aquin
Mariologie
Unbefleckte Empfängnis
Brief 174
St. Bernard of Clairvaux
St. Thomas Aquinas
Mariology
Immaculate Conception
Letter 174
św. Bernard z Clairvaux
św. Tomasz z Akwinu
mariologia
Niepokalane Poczęcie
List 174
Opis:
Artykuł pt. Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu i uświęcenie Najświętszej Maryi Panny jest poświęcony kontrowersji wokół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, którą ujawnił List 174 do kanoników lyońskich napisany przez Cysterskiego Opata. Sformułowane w nim argumenty zostały przyjęte przez św. Tomasza z Akwinu i wykorzystane w debacie teologicznej, wpływając w ten sposób na kształtowanie się stanowiska odnośnie do uświęcenia Maryi u początków Jej ziemskiego życia. Niniejszy przyczynek zwraca uwagę na wpływ Bernarda z Clairvaux na stanowisko Akwinaty w kwestii uświęcenia Dziewicy Maryi, która do tej pory zdawała się być niedostrzegana w literaturze przedmiotu.
Der Artikel mit dem Titel Bernhard von Clairvaux, Thomas von Aquin und die Heiligung der Heiligen Jungfrau Maria widmen sich der Kontroverse um die Unbefleckte Empfängnis der Heiligen Jungfrau Maria, die im Brief 174 des Zisterzienserabtes an die Canones von Lyon offenbart wurde. Die darin formulierten Argumente wurden von St. Thomas von Aquin und in der theologischen Debatte verwendet und damit die Haltung zur Heiligung Mariens zu Beginn ihres irdischen Lebens beeinflusst. Dieser Beitrag hebt den Einfluss Bernhards von Clairvaux auf die Position von Thomas von Aquin zur Heiligung der Jungfrau Maria hervor, der in der Literatur zu diesem Thema bisher scheinbar übersehen wurde.
The article entitled Bernard of Clairvaux, Thomas Aquinas and the sanctification of the Blessed Virgin Mary is devoted to the controversy surrounding the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, which was revealed in Letter 174 written to the Canons of Lyon by the Cistercian Abbot. The arguments formulated in it were adopted by St. Thomas Aquinas and used in the theological debate, thus influencing the shaping of the position regarding the sanctification of Mary at the beginning of her earthly life. This contribution highlights the influence of Bernard of Clairvaux on Aquinas’ position on the sanctification of the Virgin Mary, which until now has seemed to be overlooked in the literature.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2021, 28; 159-176
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formy uzasadnienia etyki
Autorzy:
Anzenbacher, Arno
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643843.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Begründungsformen der Ethik
Thomas von Aquin
Hume
Kant
Nietzsche
Utylitarismus
feministische Ethik
forms of justifying ethics
Thomas Aquinas
utilitarianism
feminist ethics
formy uzasadnienia etyki
Tomasz z Akwinu
utylitaryzm
etyka feministyczna
Opis:
In den folgenden Überlegungen wird versucht, einen Überblick über Begründungsformen der Ethik zu bieten. Ich skizziere zunächst fünf klassisch gewordene, wirkungsgeschichtlich zentrale Ansätze, beziehe diese in einer kurzen Übersicht aufeinander und verweise schließlich auf einige aktuelle Begründungsformen und ihr Verhältnis zu diesen zentralen Ansätzen.
In this article I attempt to present an overview of the forms of justifying ethics. I begin with outlining five concepts considered classical and are central in terms of their historical impact; I then move on to compare them, concluding with selected contemporary forms of justification and their relation to classical concepts.
W rozważaniach tych podejmuję próbę dokonania przeglądu form uzasadniania etyki. Najpierw szkicuję pięć koncepcji, które nabrały charakteru klasycznego i są centralne, gdy idzie o historyczne oddziaływanie; następnie dokonuję ich ich krótkiego zestawienia, a na koniec pokazuję pewne współczesne formy uzasadniania oraz ich stosunek do koncepcji klasycznych.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 8
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja a dobre życie. Rozważania w nawiązaniu do Platona i Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Ricken SJ, Friedo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644009.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Hoffnung
Platon
Thomas von Aquin
Gut
Tugend der Hoffnung
Affekt der Hoffnung
hope
Plato
Thomas Aquinas
good
the virtue of hope
the emotion of hope
nadzieja
Tomasz z Akwinu
dobro
cnota nadziei
uczucie nadziei
Opis:
Die Hoffnung ist notwendige Bedingung des guten Lebens, und das gute Leben ist Grund zur Hoffnung. Thomas von Aquin unterscheidet zwischen dem Affekt und der Tugend der Hoffnung. Der Affekt der Hoffnung ist ein sinnliches Streben, dessen Objekt durch vier Merkmale bestimmt ist. (a) Es ist ein Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Furcht, die sich auf ein Übel bezieht. (b) Es ist ein zukünftiges Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Freude, die sich auf ein gegenwärtiges Gut bezieht. (c) Es ist ein schwer zu erlangendes Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Begierde. (d) Es ist trotz der Schwierigkeit möglich, dieses Gut zu erlangen; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Verzweiflung. Die Tugend der Hoffnung ist eine Haltung des Willens, d.h. des geistigen Strebens. Objekt der Hoffnung ist ein zukünftiges Gut, das zu erlangen zwar schwierig, aber doch möglich ist. Möglich ist für uns etwas entweder durch uns selbst oder durch andere. Insofern wir hoffen, dass uns etwas durch göttliche Hilfe möglich ist, rührt die Hoffnung an Gott.
Hope is a necessary condition of a good life, and a good life provides a basis for hope. Saint Thomas Aquinas distinguishes between hope as an emotion and hope as a virtue. The emotion of hope is a sensual quest, whose object is defined by four features: (a) it is a good; hope is thus distinct from fear, which refers to an evil; (b) it is a future good; hope is thus distinct from joy, which refers to a present good; (c) it is a good difficult to obtain; hope is thus distinct from desire; (d) despite difficulty, this good is obtainable; hope is thus distinct from despair. The virtue of hope is an attitude of the will, or a spiritual quest. The object of hope is a future good, which is attainable although with difficulty. Something is attainable for ourselves, or through ourselves, or through others. If we have hope that something is attainable for us with divine help, hope rests in God.
Nadzieja jest warunkiem koniecznym dobrego życia, zaś dobre życie jest podstawą dla nadziei. Święty Tomasz z Akwinu czyni rozróżnienie miedzy nadzieją jako uczuciem oraz nadzieją jako cnotą. Uczucie nadziei jest dążnością zmysłową, której przedmiot jest określony przez cztery cechy: (a) jest dobrem; przez to nadzieja różni się od lęku, który odnosi się do jakiegoś zła; (b) jest to dobro przyszłe; przez to nadzieja różni się od radości, odnoszącej się dobra teraźniejszego; (c) jest to dobro trudno osiągalne; przez to nadzieja różni się od pożądania; (d) mimo trudności, jest to dobro osiągalne; przez to nadzieja różni się od rozpaczy. Cnota nadziei to postawa woli, tj. dążenia duchowego. Przedmiotem nadziei jest przyszłe dobro, którego osiągnięcie – jakkolwiek trudne – jest możliwe. Możliwe jest coś dla nas albo przez nas samych, albo przez innych. Jeżeli żywimy nadzieję, że coś jest dla nas możliwe dzięki boskiej pomocy, nadzieja spoczywa w Bogu.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2014, 12
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzieja i godziwe życie. Rozważania w nawiązaniu do Platona i Tomasza z Akwinu
Autorzy:
Ricken SJ, Friedo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644300.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Hoffnung
Platon
Thomas von Aquin
Gut
Tugend der Hoffnung
Affekt der Hoffnung
hope
Plato
Thomas Aquinas
good
the virtue of hope
the emotion of hope
nadzieja
Tomasz z Akwinu
dobro
cnota nadziei
uczucie nadziei
Opis:
Die Hoffnung ist notwendige Bedingung des guten Lebens, und das gute Leben ist Grund zur Hoffnung. Thomas von Aquin unterscheidet zwischen dem Affekt und der Tugend der Hoffnung. Der Affekt der Hoffnung ist ein sinnliches Streben, dessen Objekt durch vier Merkmale bestimmt ist. (A) Es ist ein Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Furcht, die sich auf ein Übel bezieht. (B) Es ist ein zukünftiges Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Freude, die sich auf ein gegenwärtiges Gut bezieht. (C) Es ist ein schwer zu erlangendes Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Begierde. (D) Es ist trotz der Schwierigkeit möglich, dieses Gut zu erlangen; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Verzweiflung. Die Tugend der Hoffnung ist eine Haltung des Willens, d.h. des geistigen Strebens. Objekt der Hoffnung ist ein zukünftiges Gut, das zu erlangen zwar schwierig, aber doch möglich ist. Möglich ist für uns etwas entweder durch uns selbst oder durch andere. Insofern wir hoffen, dass uns etwas durch göttliche Hilfe möglich ist, rührt die Hoffnung an Gott.
Hope is a necessary condition of a good life, and a good life provides a basis for hope. Saint Thomas Aquinas distinguishes between hope as an emotion and hope as a virtue. The emotion of hope is a sensual quest, whose object is defined by four features: (a) it is a good; hope is thus distinct from fear, which refers to an evil; (b) it is a future good; hope is thus distinct from joy, which refers to a present good; (c) it is a good difficult to obtain; hope is thus distinct from desire; (d) despite difficulty, this good is obtainable; hope is thus distinct from despair. The virtue of hope is an attitude of the will, or a spiritual quest. The object of hope is a future good, which is attainable although with difficulty. Something is attainable for ourselves, or through ourselves, or through others. If we have hope that something is attainable for us with divine help, hope rests in God.
Nadzieja jest warunkiem koniecznym dobrego życia, zaś dobre życie jest podstawą dla nadziei. Święty Tomasz z Akwinu czyni rozróżnienie miedzy nadzieją jako uczuciem oraz nadzieją jako cnotą. Uczucie nadziei jest dążnością zmysłową, której przedmiot jest określony przez cztery cechy: (a) jest dobrem; przez to nadzieja różni się od lęku, który odnosi się do jakiegoś zła; (b) jest to dobro przyszłe; przez to nadzieja różni się od radości, odnoszącej się dobra teraźniejszego; (c) jest to dobro trudno osiągalne; przez to nadzieja różni się od pożądania; (d) mimo trudności, jest to dobro osiągalne; przez to nadzieja różni się od rozpaczy. Cnota nadziei to postawa woli, tj. dążenia duchowego. Przedmiotem nadziei jest przyszłe dobro, którego osiągnięcie – jakkolwiek trudne – jest możliwe. Możliwe jest coś dla nas albo przez nas samych, albo przez innych. Jeżeli żywimy nadzieję, że coś jest dla nas możliwe dzięki boskiej pomocy, nadzieja spoczywa w Bogu.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2018, 26
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem of relation between luck and morality in selected ancient philosophers
Autorzy:
Strzyżyński, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048257.pdf
Data publikacji:
2017-06-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
luck
moral luck
stoics
Plato
Aristotel
Williams
Nagel
Thomas of Aquin
Opis:
The article presents views of selected philosophers, from antiquity and the Middle Ages, on luck and its role in morality. It shows that, for example, Plato did not consider moral luck. Aristotle did but without such concequences as Williams and Nagel did. Stoics also considered morality as independent from the fortune provided that the wise man is able to become independent from luck. In the ancient times, the role of luck or fate was undoubtedly perceived but not theorized. The luck was not the reason for the question of the meaning of moral responsibility.
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2017, 14; 109-140
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wcielenie w świetle teologów scholastycznych. Próba współczesnej relektury
The Truth of Incarnation Based on Scholastic Theologians. The Attempt of a Nowadays Relecture
Autorzy:
Koper, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1600887.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Wcielenie
motyw
Inkarnacja
grzech
miłość Boża
Tomasz z Akwinu
Jan Duns Szkot
tomizm
franciszkanizm
zbawienie
Incarnation
cause
sin
God's love
Thomas of Aquin
John Duns Scotus
thomism
Franciscans
salvation
Opis:
Wola Boża jest niezmienna. Nie może na nią wpłynąć tak arbitralne wydarzenie historyczne, jakim jest grzech. Nie może jej zmienić także modlitwa ani ofiary składane Trójjedynemu Bogu. Dlatego Wcielenie, jako odwieczne zamierzenie Stwórcy, nie mogło być umotywowane grzechem. Twierdzenie to jednak nie było w teologii oczywiste od zawsze. W ciągu niespełna dwóch tysięcy lat formowania się chrystologii pojawiły się różne stanowiska na ten temat, ścierały się wielkie szkoły teologiczne − tomistyczna i franciszkańska. Słowa Pisma Świętego nie dają bowiem jasnej odpowiedzi na temat motywu Inkarnacji.
The God’s will is unchangeable. It cannot be changed by sin, neither by people’s prayers nor gifts giving for God. The Jesus’ Incarnation is wanted by God even before the sin. But this thesis was not so sure, because there is no full answer to this theese in the Bible. We can try to find out the answer in the two major theological schools: tomistic’s and fraciscan’s. But unfortunatelly, there is a huge problem, because both of them state two very different answers. Today it is also very important question what caused the Incarnation, especially for theology. It is more proper to teach theology in a positive key, instead of thinking that all God’s actions are motivated by human’s sin.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2014, 8, 1; 133-151
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies