Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Theology of Religion" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Apologetic approach on the dialogue between faith and rationality by the Oriental Fathers
Apologetyczne podejście do dialogu między wiarą i rozumem u Ojców Wschodnich
Autorzy:
Apostolache, Ioniţă
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595342.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
teologia
nauka
religia
kosmologia
apologetyka
ortodoksyjna wizja Pantokratoralogia
theology
science
cosmology
Orthodox vision of Pantocrator
religion
apologetic
Opis:
Jedynie Jezus Chrystus, wcielone Słowo Ojca, dzięki Jego jakości jako Pantokrator uzdolnił nas do „przezwyciężenia autonomii świata naturalnego” i wyzwolił nas z wpływów irracjonalnych mocy. Stąd dialog między teologią i nauką jest ważny dla naszej doczesnej egzystencji. Bez nauki współczesny człowiek nie może żyć w ramach ziemskiej rzeczywistości, a bez teologii nie jest możliwe radowanie się wieczną komunią z Bogiem w królestwie niebieskim. Potwierdzają to Pismo Święte i nauczanie Ojców Wschodnich, którzy jednoczą te dwa elementy; jedność ta jest chroniona przez wiarę, która jest ponad rozumem i wszelkim typem autonomii
Only our Lord, Jesus Christ, the incarnated Word of the Father, made us, due to his quality as Pantocrator, to “overcome the autonomy of the natural world” and liberated us from the power of irrational forces. Therefore, the dialogue between theology and science is very important for our natural existence. Without science, modern man cannot exist within his earthly environment and without theology he is not given the possibility to enjoy eternal communion with God in the Kingdom of Heaven. This being the case, the Holy Scripture and the Holy Father also, unite the two elements; this unity being sheltered by faith, which is beyond reason and any type of autonomy.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 103-120
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl apologetyczna księdza Idziego Radziszewskiego – pierwszego rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
The Apologetic Thought of Father Idzi Radziszewski – The First Rector of the John Paul II Catholic University of Lublin
Autorzy:
Banasińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343178.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Idzi Radziszewski
geneza religii
ewolucjonizm
nauki przyrodnicze
teologia
genesis of religion
evolutionism
natural sciences
theology
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie myśli apologetycznej ks. Idziego Radziszewskiego, pierwszego rektora KUL. Ksiądz Radziszewski uważał, że jednym z jego najważniejszych obowiązków jest walka z błędnymi poglądami dotyczącymi religii. W swych pracach podjął się dyskusji z ewolucjonistyczną koncepcją religii oraz niewłaściwym ujmowaniem relacji między teologią a naukami przyrodniczymi. Dla ukazania wspomnianych wymiarów myśli apologetycznej ks. Radziszewskiego przeanalizowane zostały cztery główne jego dzieła, uznane za ważne w polskiej apologetyce. Analizę przeprowadzono podejmując się ukazania dwóch zasadniczych tematów, na których skupił się w swej obronie myśli katolickiej pierwszy rektor KUL. Były to kolejno: zagadnienie genezy religii oraz relacja istniejąca między teologią a naukami przyrodniczymi. Przeprowadzona analiza pozwoliła wskazać, że w swoich poglądach ks. I. Radziszewski: 1) sprzeciwiał się rozpowszechnionemu w jego czasach przekonaniu, że jedynie tzw. metoda naukowa (negująca np. refleksję filozoficzną) pozwala osiągnąć prawdę; 2) wykazał nieusuwalne sprzeczności w ewolucyjnej koncepcji genezy religii, która dominowała w jego czasach; 3) wskazał na racjonalne podstawy nadprzyrodzonego pochodzenia religii; 4) wskazał na konieczność respektowania kompetencji poznawczych w przypadku konfliktów zachodzących między wiedzą opartą na poznaniu naukowym a wiedzą będącą owocem refleksji teologicznej; 5) twierdził, że żadne odkrycia w obszarze nauk ścisłych nigdy nie będą mogły – ze względu na różny przedmiot poznania – podważać słusznych twierdzeń teologicznych.
The aim of this paper is to present the apologetic thoughts of Fr. Idzi Radziszewski, the first Rector of the Catholic University of Lublin. Rev. I. Radziszewski believed that one of his most important duties was to fight against erroneous views concerning religion. In his works, he undertook a discussion with the evolutionary concept of religion and an incorrect understanding of the relationship between theology and natural sciences. In order to show the above mentioned dimensions of Fr. Radziszewski’s apologetic thought, we have analyzed four of his main works, considered to be the leading works in Polish apologetics. The analysis was conducted with an attempt to show two main topics, the focus points of the first Rector of the Catholic University of Lublin in his defense of Catholic thinking. These were: the question of the origin of religion and the relationship between theology and natural sciences. This analysis made it possible to show that, according to his views, Fr. I. Radziszewski: 1) opposed the conviction, widespread during his time, that only the so-called “scientific method” (negating e.g. philosophical reflection) allows one to reach the truth; 2) showed irremovable contradictions in the evolutionary concept of the origin of religion that prevailed in his time; 3) pointed to the rational basis for the supernatural origin of religion; 4) pointed to the necessity of respecting cognitive competence when conflicts arise between knowledge based on scientific cognition and knowledge that is the fruit of theological reflection; 5) he stated that no discoveries in the area of the sciences could ever, due to the different object of knowledge, undermine valid theological claims.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 9; 5-25
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formacja katechetów na Ukrainie po roku 1990 na przykładzie diecezji kamieniecko-podolskiej
The formation of catechists in Ukraine after 1990 giving an example of the Diocese of Kamieniec Podolski
La formazione dei catechisti in Ucraina dopo il 1990 nella diocesi kamieniecko-podolskiej
Autorzy:
Bednarczyk, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/462057.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
katecheza
katecheza na Ukrainie
formacja katechetów
Instytut Nauk Teologicznych w Gródku Podolskim
catehesis
catechesis in Ukraine
religion teachers formation
Institute of Theology in Gródek Podolski
catechesi
catechesi in Ucraina
formazione dei catechisti
l’Istituto di Teologia di Gródek Podolski
Katechese
Katechese in Ukraine
Katechetische Ausbildung
Institut für der theologischen Wissenschaft in Gorodok
Opis:
W diecezji kamienieckiej Kościoła Rzymsko-katolickiego jako pierwszej w wolnej Ukrainie powstał Instytut Nauk Teologicznych w Gródku Podolskim - regularny ośrodek kształcenia teologicznego dla kadr katechetów. Jego początki sięgają roku 1994 i związane są z pracą ks. Andrzeja Maciąga, polskiego katechetyka pochodzącego z archidiecezji lubelskiej. W latach 1998-2009 Instytut był afiliowany do Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie, natomiast od roku 2012 ma podpisaną umowę o współpracę z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II w Lublinie. Do roku 2012 Instytut ukończyło z tytułem magistra teologii 131 absolwentów. W roku 2013 liczba studentów wynosiła 57 na czterech specjalizacjach. Istotną rolę w formacji stałej katechetów spełniają organizowane od roku 1996 przez Instytut sympozja katechetyczne.
In the diocese of Kamieniec - as the first in a free Ukraine - was formed Institute of Theology in Gródek Podolski - regular theological studies center for the staff of catechists. Its origins date back to 1994 and are associated with the work of Andrzej Maciąg, Polish catechetic theologian, coming from the Archdiocese of Lublin. In the years of 1998-2009 the Institute was affiliated to the Lateran University in Rome, and since 2012, it signed an agreement of collaboration with the Catholic University of Lublin. Until 2012 graduated from the Institute 131 students. In 2013 the number of students was 57, on four specializations . An important role in the ongoing formation of catechists play theological conferences, organized since 1996 by the Institute.
Era la diocesi di Kamieniec in cui la Chiesa romano-cattolica, in Ucraina indipendente, ha aperto l’Istituto di Teologia di Gródek Podolski: centro di formazione teologica per i catechisti. Le sue origini vanno cercate nel 1994 e sono legate al lavoro di don Andrzej Maciąg, un catechetico polacco proveniente dalla diocesi di Lublin. Negli anni 1998-2009 l’Istituto era affiliato alla Pontificia Università Lateranense di Roma, dal 2012, però, collabora con l’Università Cattolica di Giovanni Paolo II a Lublin. Fino al 2012 nell’Istituto si sono laureati 131 studenti. Nel 2013 l’Istituto ha contato 57 studenti in quattro specializzazioni. Un ruolo importante nella formazione permanente dei catechisti soddisfano organizzati dall’Istituto dal 1996 simposi catechetici.
In der Stadt Gorodok in der Diözese Kamenez Podolsk wurde das erste Institut für der theologischen Wissenschaft in der Ukraine gegründet. Seit 1994 Jahr das Institut bildet Religionslehrerinnen und Religionslehrer für die Katechese in Ukraine aus. Herr Andrzej Maciąg, der polnische Priester aus der Erzdiözese Lublin und Doktor Katechetik, war dem Organisator und erstem Rektor dem Institut in Gorodok. Seit 1998 bis 2009 wurde das Institut zu Lateran-Universität in Rom verbündet. Seit Jahr 2012 ist der Institut für der theologischen Wissenschaft mit Katholischem Universität Lublin „Johannes Paul II“ in Lublin verbindet. Bis zu Jahr 2012 haben 131 Absolventen das Institut mit dem Magi- stertitel der Theologie beendet. In Jahr 2013 studierten 57 Personen auf den vier Fachge- bieten (Pädagogisch-Katechetisch; Ehelich-Familien; Musikalisch-Liturgisch sowie der gesellschaftlichen Kommunikation). Wesentlich die Rolle erreichen die seit Jahr 1996 von einem Institut organisierten katechetischen Symposien in der festen Formation der Katecheten.
Źródło:
Studia Katechetyczne; 2014, 10; 231-249
0138-0672
Pojawia się w:
Studia Katechetyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Hicks (1922-2012) christologische Reflexion als Relativierung der Einzigkeit der Heilsvermittlung Jesu Christi
Christological reflection of John Hick (1922-2012) as relativize the uniqueness of jesus christ’s salutary mediation
Autorzy:
Bokwa, Ignacy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496726.pdf
Data publikacji:
2014-05-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
John Hick
pluralistyczna teologia religii
chrystologia
zbawienie
Pluralistic Theology of Religion
christology
salvation
Opis:
Pluralistyczna teologia religii stanowi rzeczywiste zagrożenie dla chrześcijaństwa. W imię demokratycznego równouprawnienia wszystkich religii relatywizuje ona jedyność i nieprzewyższalność zbawczego pośrednictwa Jezusa Chrystusa. Niebezpieczeństwo to rozpoznała Kongregacja Nauki Wiary i w 2000 roku opublikowała deklarację Dominus Iesus. Dokument ten nawiązuje między innymi do twórczości Johna Hicka (1922-2012). Ten angielski filozof religii należy do najbardziej znanych i prominentnych przedstawicieli pluralistycznej teologii religii. Teoria ta traktuje wszystkie religie jako równouprawnione drogi zbawienia. Absolutne roszczenie chrześcijaństwa jest mocno krytykowane. Wkład Johna Hicka do tej krytyki polega na relatywizacji zbawczego znaczenia Jezusa Chrystusa. Hick kwestionuje dogmatyczno-ontologiczny język pierwszych chrystologicznych soborów w Nicei (325) i Chalcedonie (451), zarzucając temu językowi porzucenie metaforyki języka biblijnego. Dla Hicka Jezus Chrystus nie jest prawdziwym Synem Bożym, lecz jednym z wielu wcieleń Boga. Artykuł analizuje pisma Johna Hicka i kończy się krytycznym wnioskiem.
Pluralistic theology of religion is a real threat to Christianity. It relativizes the unicity of saving mediation of Jesus Christ in the name of democratic equalityof all religions. The Congregation for the Doctrine of the Faith recognized this threat and published „Dominus Iesus” declaration in 2000. This document refers, inter alia, to the creativity of John Hick (1922-2012). The English philosopher of religion is one of the best known and the most prominent representatives of the pluralistic theology of religion. This theory treats all religions as equal ways of salvation. The absolute claim of Christianity is severely criticized. John Hick’s contribution to this criticism is about relativization of Jesus Christ’s salutary meaning. Hick questions the dogmatic and ontological language of the first christological council in Nice (325) and Chalcedon (451). He accuses this language of abandoning the imagery of the biblical language. According to Hick Jesus Christ is not a genuine Son of God- He is one of God’s embodiments. The article analyzes John Hick’s pieces of writing and ends with a critical conclusion.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 2; 15-29
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy niepojętość Boga tłumaczy jego ukrycie? Refleksja z punktu widzenia teizmu personalistycznego
Does God’s Inconceivability Explain His Hiddenness? Remarks From the Point of View of Personalistic Theism
Autorzy:
Dobrzeniecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943439.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
J. L. Schellenberg
Roger Pouivet
Michael Rea
argument z ukrycia
analityczna filozofia religii
teologia bytu doskonałego
teologia bytu koniecznego
teizm personalistyczny
personalizm teistyczny
the hiddenness argument
analytical philosophy of religion
perfect being theology
necessary being theology
personalistic theism
theistic personalism
Opis:
Jeden z kontrargumentów do argumentu z ukrycia Boga, który zyskuje popularność w ostatnich latach, odnosi się do niepojętości Boga. Jeśli Bóg jest transcendentny, twierdzą zwolennicy tego argumentu (tj. Michael Rea i Roger Pouivet), to nie wiemy, czy Boska miłość wyraża się w otwarciu na osobiste relacje ze skończonymi istotami, jak twierdzi pierwsza przesłanka argumentu o ukrytości. Oskarżają J. L. Schellenberga o kształtowanie koncepcji Boga na wzór współczesnych koncepcji człowieka. W odpowiedzi wskazuję na fakt, że chociaż w pismach Schellenberga istnieje niebezpieczeństwo antropomorfizmu, personalistyczny teizm musi zaakceptować pierwszą przesłankę argumentu z ukrycia. Uzasadniam swoją tezę, odwołując się do zasady scholastycznej, która pozwala przypisać Bogu wszystkie doskonałości, i argumentując na rzecz tezy, że osobowość (rozumiana w kategoriach racjonalności i wolności) jest jedną z doskonałości.
One of the counterarguments to the hiddenness argument that gains the popularity in the recent years refers to the inconceivability of God. If God is transcendent, state the proponents of the argument (i. e. Michael Rea and Roger Pouivet), then we do not know if the divine love is expressed in the openness to personal relationships with finite beings, as the first premise of the hiddenness argument claims. They accuse J. L. Schellenberg of shaping the concept of God on the model of modern concepts of person. In response I am indicating at the fact that even though there is a danger of anthropomorphism in Schellenberg’s writings, personalistic theism is bound to accept the first premise of the hiddenness argument. I justify my thesis by referring to the scholastic principle that allows to attribute to God all perfections and by arguing in favour of the thesis that personhood (understood in terms of rationality and freedom) is one of the perfections.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 2; 59-75
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Insight into the Phenomenon of Life: the Bios as a Vestigium Dei
Wgląd teologiczny w fenomen życia: "Bios" jako "Vestigium Dei"
Autorzy:
Duszek, Kamil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050779.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nauka i religia
stworzenie
ewolucja
projekt
teologia przyrody
science and religion
creation
evolution
project
theology of nature
Opis:
Contemporary discussion on the phenomenon of life is a meeting point for natural sciences and religion. In their dialogue, two extreme opinions prevail, which make us understand life either as a coincidental product of evolution or as an intelligent design created by an external intervention. Both views are reductionist and represent a misunderstanding of the multi-planar character of human cognition. Mature theological insight should not follow this path. Therefore, the article is an attempt to look at the phenomenon of life in a different way. It takes up the theological interpretation of biological life, according to the medieval-originating category of vestigium Dei. However, this notion must be reconstructed in such a way that it takes into account the semantic matrix that developed around it in the twentieth century. The newly developed category of vestigium is a hermeneutical key that allows us to better understand what it means that life, already in its basic manifestations, has a transcendental reference to God, as His trace.
Współczesna dyskusja nad fenomenem życia jest miejscem spotkania nauk przyrodniczych i religii. W ich dialogu przeważają dwie skrajne opinie, które każą rozumieć życie albo jako przypadkowy produkt ewolucji, albo jako inteligentny projekt powstały dzięki zewnętrznej interwencji. Obydwa spojrzenia są redukcjonistyczne i stanowią przejaw niezrozumienia wielopłaszczyznowości ludzkiego poznania. Dojrzały wgląd teologiczny nie powinien podążać tą ścieżką. Dlatego artykuł jest próbą innego spojrzenia na fenomen życia. Podjęta zostaje w nim teologiczna interpretacja życia biologicznego według wywodzącej się ze średniowiecza kategorii vestigium Dei. Pojęcie to musi być jednak przebudowane tak, by uwzględniało osnowę semantyczną, która narosła wokół niego w XX wieku. Opracowana na nowo kategoria vestigium stanowi klucz hermeneutyczny, który pozwala lepiej zrozumieć, co to znaczy, że życie już w swoich podstawowych przejawach posiada transcendentalne odniesienie do Boga jako ślad.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 59-72
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wiara i poszukiwanie Boga. Lumen fidei w perspektywie teologii religii
"Faith and the search for God". Lumen fidei from the Perspective of the Theology of Religion
Autorzy:
Ferdek, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607374.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
search for God
theology of religion
desire of faith
path of seekers
poszukiwanie Boga
teologia religii
pragnienie wiary
droga poszukujących (Boga)
Opis:
Lumen Fidei (The Light of Faith) is intended as the guiding magisterial document for the Year of Faith. Faith is the gateway to salvation. To reach eternal salvation, it is necessary: to have been baptized sacramentally; and to die sincerely professing the Catholic faith. A U.S. Jesuit priest, poet, lyricist, and essayist Leonard Edward Feeney (1897-1978) articulated and defended a strict interpretation of the Roman Catholic doctrine, extra Ecclesiam nulla salus (outside the Church there is no salvation). He took the position that baptism of blood and baptism of desire are unavailing and that therefore no non-Catholics will be saved. Fighting against what he perceived to be the liberalization of Catholic doctrine, he came under ecclesiastical censure. The Vatican’s Holy Office rejected his restrictive view by distinguishing between those who really belong to the Church (in re) and those who belong by desire (in voto). The desire would be explicit in those who were catechumens and implicit in those people of goodwill who would join the Church if they knew it to be the one true Church of Christ. St. Augustine also distinguishes between the sacrament of baptism and the turning of the heart to God. He teaches that if either of these conditions cannot be secured, the other will be sufficient. A baptized child is saved without turning its heart to God, should it die before coming to the age of reason, and a man who turns his heart to God is saved without water baptism, provided he in no way despises the sacrament. St. Thomas states, „some have received the invisible sanctification without visible sacraments, and to their profit; but though it is possible to have the visible sanctification, consisting in a visible sacrament, without the invisible sanctification, it will be to no profit”. The encyclical Lumen Fidei presents faith as a light that dispels the darkness and illuminates the way which is the human being. Respecting the religious sensibility of searchers who lack explicit faith, the letter recognizes that “Religious man strives to see signs of God, in the daily experiences of life, in the cycle of the seasons, in the fruitfulness of the earth and in the movement of the cosmos” (no. 35). It continues, “To the extent that they are sincerely open to love and set out with whatever light they can find, the popes tell us, “[searchers] are already, even without knowing it, on the path leading to faith.” The light of faith in Jesus illumines the path of seekers. Letter to the Hebrews speaks about Enoch and Abel who believed in God before Abraham. Christ is the concentration of light of God, who illumines every human experience and journey of man to God.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 165-176
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wittgensteinian Philosophy of Religion as A Kind of Apophatic Theology
Autorzy:
Gomułka, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/640918.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
apophatic theology
Wittgensteinian philosophy of religion
Swansea School
Rush Rhees
Peter G
Winch
Dewi Z
Phillips
Opis:
In my article I present a conceptual model of classification of philosophical and theological conceptions of religion within Western philosophy and the Christian religious tradition. The model has four independent dimensions: the factual, the metaphysical, the ethical and the apophatic. The first and the second dimensions are cognitive, while the third and the fourth are non-cognitive. The fourth dimension should not be identified with the old tradition of apophatic theology because, according to the model, the latter is a mixture of two (or even more) dimensions. The second part of my paper is devoted to the Wittgensteinian philosophy of religion developed by the members of the so-called Swansea School. My thesis is that, despite of their self-characterisation as philosophers, they present an extreme version of apophatic theology because their view on religion is, in the light of my conceptual model, one-dimensional.
Źródło:
Studia Religiologica; 2012, 45, 3; 165-172
0137-2432
2084-4077
Pojawia się w:
Studia Religiologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz świata podziemnego w świetle wybranych mitów mezopotamskich
The image of the Netherworld world in selected Mesopotamian myths
Autorzy:
Goniszewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010820.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Old Testament
Mesopotamia
mythology
the Netherworld
theology of religion
Stary Testament
Mezopotamia
mitologia
świat podziemny
teologia religii
Opis:
Artykuł ten przedstawia wyobrażania mieszkańców Mezopotamii o świecie podziemnym w wybranych mitach w języku sumeryjskim (Zejście Inany do świata podziemnego) i akadyjskim (Zejście Isztar do świata podziemnego; Nergal i Ereszkigal i Sen księcia Kummy). Obraz krainy umarłych zawarty w pismach sumeryjskich został przejęty i rozwijany w tradycji akadyjskiej. Według wierzeń mieszkańców Mezopotamii miejsce, gdzie po śmierci udawali się zmarli, było położone pod powierzchnią ziemi i praoceanem wód. Swoim wyglądem przypominało starożytne sumeryjskie miasto, co odzwierciedlało urbanistyczną mentalność mieszkańców Międzyrzecza. Należało pokonać rzekę, która prawdopodobnie nawiązywała do systemów irygacyjnych, i przekroczyć bramy, by dostać się do mrocznego polis, w którego centrum znajdował się pałac-świątynia. Świat podziemny okryty był mrokiem i wszechobecnym pyłem. Ludzie po śmierci wiedli bierną egzystencję, często porównywaną do snu. W krainie umarłych obecne były te same struktury społeczne co na ziemi. Królowie, notable, kapłani zachowywali swoją pozycję i ich stan był nieco lepszy od kondycji zwykłych zmarłych. Los człowieka po śmierci można było poprawić poprzez godny pochówek i regularne ofiary. Śmierć była stanem wiecznym, jedyny kontakt ze światem żywych zapewniała praktyka nekromancji oraz fakt nawiedzania bliskich w przypadku zaniedbywania ofiar. Zaświaty zamieszkiwał ogromny panteon bóstw i hybrydalnych istot, na którego czele stała mroczna para, bogini Ereszkigal i bóg Nergal. Bogowie nieba i ziemi nie mieli władzy nad tą częścią kosmosu, ich także obowiązywały surowe prawa krainy umarłych.
This article presents the ideas of the inhabitants of Mesopotamia about the Netherworld in selected myths in the Sumerian language (Descent of Inana into the Netherworld) and Akkadian (Descent of Ishtar into the Netherworld; Nergal and Ereshkigal and The Dream of Prince Kumma). The image of the land of the dead contained in the Sumerian scriptures was taken over and developed in the Akkadian tradition. According to the beliefs of the inhabitants of Mesopotamia, the place where the dead went after death was located below the surface of the earth and the ancient ocean. It resembled an ancient Sumerian city, which reflected the urban mentality of Mesopotamia. People after death lead a passive existence often compared to sleep. The same social structures as on earth were present in the land of the dead. Kings, notables, priests kept their position and their condition was slightly better than that of ordinary dead. The fate of man after death could be improved by a dignified burial and regular sacrifices. Death was an eternal condition, the only contact with the dawn of the living ensured the practice of necromancy and the fact of haunting loved ones in the event of neglect of victims. The underworld was inhabited by a huge pantheon of deities and hybrid beings, headed by a dark couple, the goddess Ereshkigal and the god Nergal. The gods of heaven and earth did not have power over this part of the cosmos, and they were also bound by the strict laws of the land of the dead.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 31-47
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi Ludwiga Wittgensteina na temat Pisma Świętego
Ludwig Wittgenstein’s remarks on the Scripture
Autorzy:
Goniszewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469409.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Ludwig Wittgenstein
filozofia religii
studia biblijne
filozofia biblijna
teologia biblijna
philosophy of religion
biblical studies
philosophy of the Scripture
biblical theology
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest analiza kilku uwag L. Wittgensteina, których tematem jest Pismo Święte. Egzegeza tych fragmentów będzie miała charakter pewnego wglądu i rozjaśnienia często niejasnych wypowiedzi austriackiego filozofa na temat Biblii. Uwagi Wittgensteina zestawione zostaną również ze współczesnymi historyczno-krytycznymi poglądami na temat ksiąg biblijnych. Wybrane do analizy fragmenty, mimo że nie pochodzą z „oficjalnych” dzieł austriackiego filozofa, czyli Traktatu logiczno-filozoficznego oraz Dociekań filozoficznych i prawdopodobnie nigdy nie miały zostać opublikowane, są jednak świadectwem jego intelektualnej aktywności i stanowią ważne źródło dla filozofii religii.
The purpose of this article is to discuss a few of L. Wittgenstein's remarks on the Bible. The exegesis has the character of a certain insight and clarification of the vague statements on the Bible given by an Austrian philosopher. Wittgenstein's remarks are compared with contemporary, historical and critical views on the biblical books. The texts selected for the analysis do not belong to the “official” works of the Austrian philosopher as Tractatus Logico-Philosophicus and Philosophical Investigations, and might never have been published. Nevertheless, they are a testimony of his intellectual activity and the important source of religious philosophy.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2018, 25; 11-25
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Der Glaube der Lebuser und Pommerschen Stämme im 12. Jahrhundert
Autorzy:
Gręś, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143820.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wierzenia
wiara
bóg (bogowie)
kult
obrzędy religijne
plemiona lubuskie i pomorskie
ziemia lubuska (Terra Lebusana)
słowianie
religia
teologia religii
beliefs
faith
god (gods)
cult
religious rituals
slavs
the Le(u)buzzi or „Łebuser” (Terra Lebusana)
religion
theology of religion
Opis:
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Wierzenia plemion lubuskich i pomorskich w XII wieku Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2009, 1; 165-182
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl teologicznoreligijna Gilberta K. Chestertona
Gilbert K. Chesterton on Theology of Religion
Autorzy:
Gruszczyński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034929.pdf
Data publikacji:
2021-11-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Gilbert K. Chesterton
teologia religii
mitologia
apologetyka
chrześcijaństwo i religie
theology of religion
mythology
apologetics
Christianity and religions
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie miejsca chrześcijaństwa pośród religii i ich wzajemnych relacji w myśli G.K. Chestertona, poety, pisarza i apologety chrześcijaństwa. Dzieli on zjawiska religijne według ich treści: Bóg, bogowie, demony i filozofie. Chesterton zauważa obecność jedynego Boga, najczęściej ukrytą, w wielu religiach. Omawiając politeizm szczególną uwagę poświęca mitologiom, widząc w nich nie tyle wynaturzenie religii, ile wyraz artyzmu towarzyszącego religii. Prawdziwym wynaturzeniem religii jest kult demonów, przejawiający się w obrzędach w wielu religiach historycznych, takich jak np. składanie ludzkich ofiar. Czwartym zjawiskiem jest filozofia o charakterze religijnym, charakteryzująca wierzenia Dalekiego Wschodu, takie jak buddyzm i konfucjanizm. Szczególne miejsce w myśli Chestertona zajmuje islam, który powinien być określany nie jako religia, lecz jako odłam chrześcijański o charakterze zbliżonym do arianizmu. Chesterton mocno akcentuje fakt, iż to, co dobre w zjawiskach religijnych, zostaje zebrane przez chrześcijaństwo, które, opierając się na monoteizmie, nie gasi ducha mitycznych opowieści, a jednocześnie jest najpełniejszą filozofią religijną. Dlatego nie powinno się stawiać chrześcijaństwa na tym samym poziomie, co religie, ale ponad nimi. Myśl Chestertona można jednak z powodzeniem, mimo iż niejednokrotnie ocenia on zjawiska religijne bardzo surowo, wpisać w teologicznoreligijny paradygmat inkluzywizmu, gdyż to właśnie w chrześcijaństwie religie znajdują swoje wypełnienie.
The aim of the article is to show the place of Christianity among the religions and their relations in the thought of Gilbert K. Chesterton, poet, writer and Christian apologist. He wasn't an academic theologian and religion scholar, but his analysis are detailed, revealing his clarity of mind and ability to formulate accurate conclusions. Chesterton, in some way, have been ahead of his time. Although his evaluation of religious phenomena is often severe, he notices – showing the mechanism of it – the fullfilment of the religions in Christianity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 9; 67-84
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Über das Paradoxon einer Beschränktheit, die sich „kühn ans Ewige“ drängen will. Die Gottesvorstellung in Urania von Christoph A. Tiedge im Dialog mit Philosophie und Literatur
On the paradox of a humility striving “boldly for the eternal”. The concept of God in Christoph A. Tiedge’s Urania in dialogue with philosophy and literature
Autorzy:
Haas, Agnieszka K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1364919.pdf
Data publikacji:
2016-04-19
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
God – Christianity
physico -theology – liber naturae – religion of reason – Plato – Kant –
Leibniz – Herder – Hamann – Schiller – Hölderlin
Gott – Christentum – Physikotheologie – liber naturae – Vernunftreligion – Plato –
Kant – Leibniz – Herder – Hamann – Schiller – Hölderlin
Opis:
Der deutsche Dichter Christoph August Tiedge (1752‒1841), bekannt für sein Gedicht „Urania“, berührte theologische und philosophische Fragen, die in seiner Dichtung zu einem metaphysischen Phänomen wurden, in dem „ein Gott“ als widersprüchliches und paradoxes Wesen dargestellt wird.
The German poet Christoph August Tiedge (1752‒1841), known for his poem “Urania”, raised theological and philosophical questions, which in his work became a metaphysical phenomenon and where “a god” is shown as a contradictory and paradoxical being.
Źródło:
Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 58-70
1230-6045
Pojawia się w:
Studia Germanica Gedanensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conjuring up the soul: Olga Tokarczukʼs playing around with multiple religions
Wywoływanie duszy. Olgi Tokarczuk gra na wielu religiach
Autorzy:
Jarzyńska, Karina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087746.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 21st century
literature and religion
postsecularism
the soul
literary theology
empathy
Olga Tokarczuk (b. 1962)
Olga Tokarczuk
literatura a religia
postsekularyzm
czuły narrator
teologie literackie
Opis:
In her fiction Olga Tokarczuk evokes a spectrum of belief systems rooted in diverse religious traditions and entrenched in their literary‑theological redoubts. This article is an attempt of presenting an overview of the belief systems and worldviews that can be found in all of Tokarczuk's novels. It also examines her view of religion, including her opinions and reactions that belong primarily to the narrower context of the Polish hic and nunc, and the religious entanglements of literature. The fact that Olga Tokarczuk, herself a graduate of psychology, has done of lot reading in neighbouring fields such as anthropology may explain her persistent preoccupation with the soul. It holds the key both to her religious imaginarium and to her fictions. The empathic soul represents the potential transgressiveness of existence. It is also, in her own words, "the most tender narrator", a story‑telling 'persona' endowed with the faculty of fostering engagement and a sense of responsibility for the state of the world. The article argues that Tokarczuk's aim is to conjure up and activate its 'persona', or soul, and while making it interact with the reader's soul, initiate a chain reaction that breaks barriers between human beings, and reaches out beyond the confines of the human world. That process begins with her playing around with multiple religious traditions to demonstrate that their borders and defences are anything but impregnable.
Źródło:
Ruch Literacki; 2020, 5; 505-528
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bóg bez granic”. Perry’ego Schmidta-Leukela koncepcja teologii religii
„God Without Borders”. Perry Schmidt-Leukel Concept of Theology of Religions
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144003.pdf
Data publikacji:
2021-01-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia religii
religia
Jezus Chrystus
chrystologia
zbawienie
Objawienie
doświadczenie mistyczne
Theology of Religion
Religion
Jesus Christ
Christology
Salvation
Revelation
Mystical Experience
Opis:
This paper presents Perry Schmidt-Leukel concept of theology of religions. Schmidt-Leukel is the most well-known representative of pluralistic theology of religions in German speaking countries. This paper consists of following parts: short biography of Perry Schmidt-Leukel and his large international scholar activity, main idea and tasks of theology of religions according to him, typologization of positions in theology of religions, his concept of religion, his understanding of the Transcendental Reality, backgrounds of pluralism in theology of religions and interpretational models of christological dogma. In the end of the paper there is some criticism of Perry Schmidt-Leukel ideas.
Źródło:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2012, 4; 85-120
2080-8534
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies