Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Theatre.doc" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Problem samoidentyfikacji bohaterów w dramaturgii Pawła Priażko
    Autorzy:
    Gulina, Anastasija
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625098.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    modern Belarusian drama
    the Russian-language literature of Belarus
    Pryazhko
    verbatim
    identification
    Theatre.doc
    współczesna dramaturgia białoruska
    rosyjskojęzyczna literatura Białorusi
    Paweł Priażko
    werbatim
    identyfikacja
    Teatr.doc
    сучасная беларуская драматургія
    рускамоўная літаратура Беларусі
    Павел Пражко
    вербацім
    ідэнтычнасць
    Театр.doc
    Opis:
    The article analyzes the works of the modern Belarusian playwright Pavel Pryazhko (plays Life Is Good, The Locked Door, Three Days in Hell, Café’s Owner). Taking into consideration the playwright’s obvious taste for documentary data, the analysis of these works allows us to see how the existential problems of the individual in modern society are reflected in literature and theatre.
    W artykule omówiono twórczość współczesnego dramatopisarza białoruskiego Pawła Priażko. Na podstawie przeprowadzonej analizy sztuk Życie jest piękne, Zamknięte drzwi, Trzy dni w piekle, Gospodarz kawiarni, uwzględniając dążenia dramatopisarza do dokumentalności, widać wyraźnie, w jaki sposób egzystencjalne problemy człowieka we współczesnym społeczeństwie znajdują odzwierciedlenie w literaturze i teatrze.
    У артыкуле разглядаецца творчасць сучаснага беларускага драматурга Паўла Пражко (на прыкладзе п’есаў: Жыццё атрымалася, Зачыненыя дзверы, Тры дні ў пекле, Гаспадар кавярні). Драматург імкнецца да дакументальнасці, і таму аналіз прыведзеных твораў дазваляе прасачыць, як праблема існавання асобнага чалавека ў сучасным грамадстве адлюстроўваецца ў літаратуры і тэатры.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2016, 10
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    L’entrée à Jérusalem : un exercice de style (de la liturgie au jeu)
    The Entry to Jerusalem: an Exercise of Style (from Liturgy to Play)
    Autorzy:
    Mélou-Le Ferrand, Catherine
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015099.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
    Tematy:
    Medieval literature
    Christ’s Passion
    Didot manuscript
    theatre in Langue d’Oc
    entry to Jerusalem
    staging
    Opis:
    The first representations of the Passion of Christ in vernacular language mark an upheaval in liturgical codes. The entry to Jerusalem symbolises this change, as it is one of the most important episodes in the liturgy. It is a popular as well as a royal scene, and a scene of jubilation. It takes place outside the church where a procession has been organised. Through the text of one of the first Passions represented in the Langue d’Oc, namely the Didot manuscript of the Passion, we can see how the staging of the event takes place naturally, even—or especially—in the absence of precise stage directions. Amplification is a part of the game in which no rules are set; it merges with worship and offers devotees the opportunity to get involved in the story. The existing iconography, developed by artists since the 4th century, establishes the symbolic base on which the theatre can rely—costumes, sets and accessories. The very particular liturgy of this scene, celebrated during the Palm Sunday service, reinforces its theatricality and the acting (outside the church), as well as favouring a reversible character of the show. Hence, the spectator becomes an actor and the actor contemplates Christ. The stage directions, along with the absence of precise instructions, outline the codes, constraints and inventions of a nascent Passionist theatre.
    Źródło:
    Academic Journal of Modern Philology; 2021, 11; 127-134
    2299-7164
    2353-3218
    Pojawia się w:
    Academic Journal of Modern Philology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    К вопросу о технике вербатим в русской драматургии первого двадцатилетия XXI века
    The Question of the Technique of Verbatim Theatre in Russian Dramaturgy in the First Two Decades of the 21st Century
    Autorzy:
    Sikora-Krizhevska, Paulina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446731.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    verbatim technique
    documentary drama
    documentary theatre
    modern Russian drama
    Teatr.doc
    вербатим
    документальная драма
    документальный театр
    современная русская драматургия
    Театр.doc
    Opis:
    Вместе с началом третьего десятилетия ХХI века отмечается двадцать лет существования техники вербатим в российском драматургическом пространстве. В настоящей статье описывается история и специфика российского вербатима, а также разные способы использования и адаптации этой техники в пьесах авторов, связанных, постоянно или эпизодически, с московским Театром.doc. На примере текстов Норд-Ост: Сорок первый день (2002) журналиста и театрального критика Григория Заславского, Новая Антигона (2017) журналистки Елены Костюченко и 67/871 (2017) драматурга Елены Греминой иллюстрируется, что главные различия между пьесами вербатим связаны прежде всего со степенью авторской обработки документального материала. Норд-Ост: Сорок первый день – это расшифровки акции, прошедшей в Театре.doc, дословная запись высказываний ее участников, Новая Антигона – монтаж фрагментов расшифровок судебного процесса, разговоров, историй жизни героинь и цитат из Антигоны Софокла, 67/871 – монтаж фрагментов монологов героев, собранных в тематические блоки, цитат из высказываний Адольфа Гитлера и Генриха Гиммлера и письма немецкого солдата. Разнообразие способов создания текстов вербатим влияет на расширение границ понятия «пьеса» и указывет, что традиционная последовательность возникновения драматического текста и его театрального воплощения потеряла свою актуальность. Специфика пьес вербатим вписывается в современную тенденцию к демократизации театра и драматургии, так как их укорененность в мире реального и документального открывает путь в драматургию авторам, которые раньше не занимались художественной деятельностью.
    The start of the third decade of the 21st century marks twenty years of the existence of the verbatim technique in the Russian dramatic space. This article describes the history and specificity of the Russian verbatim theatre, as well as different ways of using and adapting this technique in the plays of the authors associated, permanently or occasionally, with the Moscow-based Teatr.doc. Using the example of texts such as Nord-Ost: Forty-First Day (2002) by journalist and theatre critic Grigory Zaslavsky, New Antigone (2017) by journalist Elena Kostyuchenko, and 67/871 (2017) by dramatist Elena Gremina, it can be concluded that the main differences between verbatim plays are primarily related to the degree of the author’s processing of documentary material. Nord-Ost: Forty-First Day is a transcript of the event that took place in the Teatr.doc, a literal recording of the statements of their participants; New Antigone – the montage of fragments of transcripts of the trials, conversations, life stories of the heroines, and quotes from Sophocles’ Antigone; 67/871 – a montage of fragments of the characters’ monologues united into thematic blocks, quotes from statements from Adolf Hitler and Heinrich Himmler, and letters from a German soldier. The variety of ways to create verbatim texts influences the expansion of the boundaries of the concept of “play” and indicates that the traditional sequence of the emergence of a dramatic text and its theatrical embodiment has lost its relevance. It is concluded that the specificity of verbatim plays fits into the modern trend of the democratisation of theatre and drama, since their rootedness in the world of reality and documentaries opens the way to dramaturgy for those authors who had not been engaged in this type of activity before.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica; 2022, 15; 23-32
    1427-9681
    2353-4834
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Rossica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies