Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The monastery" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 89
Tytuł:
«Latinitas polonice»: książka polska w monasterach bazyliańskich eparchii lwowskiej XVIII wieku
«Latinitas polonice»: Polish Old Printed Books in the Basilian Monasteries of the Lviv Eparchy in the 18th Century
Autorzy:
Almes, Iwan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472025.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Basilian monasteries
Lviv eparchy in the 18th century latinitas polonice
monastery libraries
latinisation
„westernisation”.
monastery bazyliańskie
eparchia lwowska XVIII w.
latinitas polonice
biblioteki klasztorne
latynizacja
okcydentalizacja
Opis:
This article studies the significance of the Polish books in the Basilian monasteries of the Lviv eparchy in the 18th century. During this century the number of the Polish, as well as Latin books were growing. A significant number of Polish books can be analyzed not only as latinisation or polonisation of Basilian monasteries, monks communities of the Eastern-Christian rite on the Ukrainian lands, but as „westernisation” as well. It means absorption of the contemporary Western (Latin) culture by the Polish mediation as the „latinitas polonice”. And it is verified in the most of Basilian monastery libraries of the Lviv eparchy of the 18th century.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, 11; 59-69
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jasna Góra monastery - pilgrimage tourism centre in Poland (1975 - 1998)
Autorzy:
Bakota, Daniel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031824.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
PPHU Projack Jacek Wąsik
Tematy:
Częstochowa
The Jasna Góra Monastery
pilgrimage tourism
Opis:
For hundreds of years The Jasna Góra Monastery has been the most important pilgrimage centre in Poland. Its origins date back to 1382, when Prince Vladislaus of Opole brought and placed Pauline monks from Hungary at the former parish church of the Blessed Virgin Mary [8]. The presentation of pilgrimage movement to the shrine of The Jasna Góra Monastery in the years 1975 - 1998 is the main aim of the paper. Both the participation of domestic and foreign pilgrimages in pilgrim's traffic that visited the Shrine of the Blessed Virgin Mary of the Jasna Góra Monastery in the period has been discussed.
Źródło:
Physical Activity Review; 2013, 1; 45-49
2300-5076
Pojawia się w:
Physical Activity Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokument księcia Ilii (Eliasza) Konstantynowicza Ostrogskiego z 1531 r. (ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie)
A document of Prince Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski of 1531 (from the collections of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin)
Грамота князя Ильи Константиновича Острожского 1531 г. (из фондов Люблинской Воеводской Публичной Библиотеки им. И. Лопацинского)
Autorzy:
Baran, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/463087.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie
Tematy:
książę Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski
Daszko Wasilewicz
Łuck
folwark lewanowski
monaster Św. Wasyla (Św. Bazylego Wielkiego)
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego w Lublinie
Prince Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski
Lewanowski Folwark
Monastery of St. Basil (St. Basil the Great)
Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin
князь Илья Константинович Острожский
Дашко Василевич
Луцк
левановский фольварк, монастырь Св. Василия
Люблинская Воеводская Публичная Библиотека им. Иеронима Лопацинского
Opis:
Publikacja omawia dokument wydany przez księcia Ilię (Eliasza) Konstantynowicza Ostrogskiego w 1531 r. Zawiera tekst w języku oryginału i tłumaczenie na język polski oraz komentarz. Ten przechowywany w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie dokument jest unikatowy z kilku powodów. Jest jednym z nielicznych zachowanych dokumentów tego księcia i jak dotąd nie został jeszcze opublikowany i wprowadzony do obiegu naukowego. Został napisany na pergaminie w języku ruskim i jest nadaniem przez księcia, wówczas jego namiestnikowi w Ostrogu Daszkowi Wasilewiczowi, dworu oraz folwarku tzw. lewanowskiego w samym mieście oraz na przedmieściu w Łucku. Folwark ten był położony w pobliżu monasteru Św. Wasyla (Św. Bazylego Wielkiego). Wzmianka o nim jest obecnie najstarszym dokumentalnym świadectwem o tym monasterze. Przy przygotowaniu artykułu zweryfikowano wystawcę dokumentu oraz datę i miejsce jego wystawienia.
The publication presents a document issued by Prince Ilia (Eliasz) Konstantynowicz Ostrogski in 1531. It contains a text in the language of the original, a translation into Polish and a commentary. This document, stored at the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin, is unique for several reasons. It is one of the few preserved documents of that Prince, and it has not been published nor brought to scholarly attention. It was written on parchment in Ruthenian language, and it is a conferment by the Prince to his Viceroy in Ostróg at the time, Daszko Wasilewicz, of a manor house and the so-called Lewanowski Folwark in the city itself and on the outskirts of Łuck. This folwark was located near the Monastery of St. Basil (St. Basil the Great). The mention of it is currently the oldest documentary evidence of this monastery. The issuer of the document and the date and place of its issue have been verified in the course of the development of the article.
Публикация содержит текст документа, выданного князем Ильёй Константиновичем Острожским в 1531 г., его перевод на польский язык и комментарий. Этот документ, хранящийся в Люблинской Воеводской Публичной Библиотеке им. Иеронима Лопацинского, уникален по нескольким причинам. Это один из немногих сохранившихся документов этого князя, который к тому же ещё не был опубликован и введен в научный оборот, а потому остаётся неизвестным исследователям. Написанный на пергаменте на русском (староукраинском, старобелорусском) языке этот документ является пожалованием, сделанным князем Дашку Василевичу (в то время – наместнику князя в Остроге) на владение так называемыми левановским двором и фольварком, расположенными, соответственно, в самом городе и в пригороде Луцка. Этот фольварк находился недалеко от монастыря Св. Василия, упоминание о котором в этом документе является самым старым оригинальным документальным свидетельством об этом монастыре. При подготовке публикации документа была установлена новая идентификация лица, которое его выдало, а также проверены дата и место создания документа.
Źródło:
Bibliotekarz Lubelski; 2017, 60; 69-80
0137-9895
Pojawia się w:
Bibliotekarz Lubelski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
U źródeł świętości. Wokół problemu początków kultu św. Teodozego - ihumena Ławry Peczerskiej w Kijowie
At the source of holiness. Around the issue of the origin of the cult of St. Theodosius – ihumen of the Kiev-Pechersk monastery
Autorzy:
Bartnicki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2174858.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Ruś kijowska
św. Teodozy Peczerski
kult świętych
klasztor kiewsko-peczerski
Kievan Rus
St. Theodosius
Kiev-Pechersk Monastery
cult of the saints
Opis:
Artykuł został poświęcony okolicznościom powstania kultu św. Teodozego, ihumena klasztoru kijowsko-peczerskego. W tekście dokonano analizy zachowanych tekstów źródłowych (Powieści minionych lat, Pateryku kijowsko-peczerskiego) dotyczących okoliczności translacji szczątków Teodozego do klasztornej cerkwi Zaśniecia Bogurodzicy, która w przekonaniu wielu badaczy stała się zaczynem kultu wspomnianego świętego. Rozpatrzenie wspomnianego zagadnienia pozwoliło na postawienie tezy, że wydarzenia z 1091 r. mogły wynikać z prozaicznych powodów – prawa ihumena do pochówku w cerkwi klasztornej, jak również faktu, że był on jednym z inicjatorów budowy wspomnianej świątyni. Obserwacje tekstologiczne pozwoliły również podać w wątpliwość prezentowaną w Powieści minionych lat chronologię zdarzeń związanych z kształtowaniem się kultu św. Teodozego, dla której osnową był, jak można przypuszczać, Żywot św. Teodora Studyty. Początek kultu św. Teodozego wiązał się z przemianami kulturowymi, których pierwsze symptomy widać na Rusi w pierwszym dziesięcioleciu XII w. Wówczas to metropolita kijowski Nikifor I, na polecenie księcia Świętopełka i prośby ówczesnego ihumena klasztoru peczerskiego Teoktysta, wpisał imię Teodozego do Syondyku, oficjalnie zaliczając go do grona świętych Kościoła Rusi Kijowskiej.
The article depicts the circumstances of the origin of the cult of St. Theodosius, ihumen of the Kiev-Pechersk monastery. The text analyzes the preserved sources (The Tale of Bygone Years, The Kie- Pechersk Patericon) concerning the events of the translation of Theodosius' remains to the monastery church of the Dormition of the Mother of God, which, in the opinion of many researchers, gave rise to the cult of the saint. The examination of this issue allows for a thesis that the events of 1091 could have resulted from prosaic reasons – the right of ihumen to be buried in the monastery church as well as the fact that he was one of the initiators of the construction of the temple. The textological observations also make it possible to question the chronology of events related to the formation of the cult of Theodosius, as presented in the Tale of Bygone Years, which was based on the Life of St. Theodore the Studite, as can be assumed. The beginning of the cult of St. Theodosius was associated with cultural changes, whose first symptoms can be observed in Ruthenia in the first decade of the 12th century. At that time, the Metropolitan of Kiev, Nikifor I, entered the name of Theodosius in Sinodik, officially including him among the saints of the Church of Kievan Rus.
Źródło:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne; 2022, 29, 2; 31-49
1232-1575
Pojawia się w:
Saeculum Christianum. Pismo Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieje ikony Matki Bożej Nowodworskiej w czasach nowożytnych
The History of the Icon of Our Lady of Novy Dvor in Modern Times
Autorzy:
Barysenka, Volha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130745.pdf
Data publikacji:
2022-09-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ikona Matki Bożej Nowodworskiej
cudowny wizerunek
monaster nowodworski
Jan Szczyrski
Rzeczpospolita
The icon of Our Lady of Novy Dvor
miraculous image
monastery in Novy Dvor
Jan (Ivan) Szczyrski
the PolishLithuanian Commonwealth
Opis:
Artykuł jest poświęcony cudownej ikonie Matki Bożej Nowodworskiej, która w XVII w. i w pierwszej połowie XVIII w. znajdowała się w prawosławnym monasterze w Nowym Dworze koło Pińska (Białoruś, obwód brzeski). Analizie poddano ikonografię ikony na podstawie dwóch rycin autorstwa Jana Szczyrskiego. Na jednej z nich obok wizerunku Marii z Dzieciątkiem widoczny jest napis w języku cerkiewnosłowiańskim, a na drugiej – łacińskim. Przytoczono opis cudownej ikony i zawieszek wotywnych zawarty w wizytacji cerkwi z roku 1719, jak również związane z nią legendy. Omówiono kwestię czasu wywiezienia ikony z Nowego Dworu.
The article is devoted to the miraculous icon of Our Lady of Novy Dvor, which was located in the Orthodox Monastery in Novy Dvor (Belarus, Brest Oblast) from the 17th until the first half of the 18th century. It considers the iconography of the icon based on two engravings by Jan (Ivan) Szczyrski. On one of them, next to the image of Mary and Child there is an inscription in the Church-Slavonic language and on the other – in Latin. The article contains a description of the icon and votives based on an inventory of 1719. It also considers legends associated with the icon and the time when the icon was salvaged from Novy Dvor.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 38, 3; 137-150
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizualizacja wyników oceny stanu zachowania księgozbiorów za pomocą mapy
The visualisation of the results of the evaluation of the state of preservation of collections of books by means of a map
Autorzy:
Baumann, Ekaterina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474389.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Bieniszew
Księgozbiory klasztorne
Mapa oceny stanu zachowania
Ocena stanu zachowania
Evaluation of the state of preservation
A map of the evaluation of the state of preservation
Monastery libraries
Opis:
Mapowanie jest jednym z podstawowych procesów wizualizacji zbiorów danych. W niniejszym artykule przedstawiono strategie sporządzania mapy w celu wizualizacji wyników oceny stanu zachowania kolekcji kodeksów. Instrument ten może być wykorzystany, gdy spełnione zostaną warunki, takie jak dokonanie oceny całego księgozbioru, wspólnoty przestrzennej kolekcji, czy odzwierciedlenie na mapie kolejności ułożenia woluminów na półkach. Proponuje się dwie wersje mapy oceny stanu zachowania: z użyciem struktury dziesiętnej i z dokładnym przerysowaniem układu regałów w magazynie. Przykładem zastosowania drugiej postaci mapy jest tabela przedstawiająca mapę wyników oceny stanu zachowania części księgozbioru oo. kamedułów z Bieniszewa, obecnie przechowywanego w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Interpretacja mapy pozwoli zlokalizować miejsca potencjalnego zagrożenia mikrobiologicznego oraz zasygnalizować istnienie woluminów „specjalnej troski”, wymagających zabezpieczenia, izolacji i skierowania do konserwacji właściwej.
Mapping is one of the basic processes of the visualisation of collections of data. The purpose of the present article is to present a strategy of the development of a map in order to visualise the results of the evaluation of the state of preservation of the collections of codices. This instrument may be used when conditions such as the evaluation of an entire collection of books, the spatial community of a collections, or the representation of the sequence of the arrangement of volumes on shelves on maps are fulfilled. One suggests two versions of a map of the evaluation of the state of preservation: a map which uses a decimal structure and a map which is an accurate delineation of the arrangement of bookshelves in a storage room. An example of the application of the second form of a map is a table which presents the map of the results of the evaluation of the state of preservation of a part of the collection of books of the Camaldolese of Bieniszew, which is currently stored in the Jagiellonian Library in Kraków. The interpretation of the map will enable the identification of the places of potential microbiological threat and to indicate of “special treatment” volumes, which require the ensuring of security, isolation and the appointment for relevant conservation.
Źródło:
Nowa Biblioteka. Usługi, Technologie Informacyjne i Media; 2018, 4(31); 7-20
1505-4195
2451-2575
Pojawia się w:
Nowa Biblioteka. Usługi, Technologie Informacyjne i Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Okoliczności fundacji klasztoru kanoników regularnych w Kraśniku
The circumstances of founding the monastery of the Canons Regular in Kraśnik
Autorzy:
Bielak, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1019290.pdf
Data publikacji:
2017-12-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
kanonicy regularni laterańscy
klasztor
Kraśnik
fundacja klasztoru kanoników regularnych
the Canons Regular of Lateran
a monastery
founding the monastery of the Canons Regular
Opis:
The article presents the circumstances of founding the monastery of the Canons Regular of Lateran in Kraśnik. The author omitted the data contained in the foundation documents which had already been described in the literature on the subject. The paper focuses on the history of the Tęczyński family, whose founding activity was aimed at marking their position among the elite of medieval Poland - the times of the Tęczyński family's splendour, which followed the periods of crisis, were marked by successive foundations. In this context, the purpose of the monastery in Kraśnik was to emphasize the position of the new branch in the Topór coat of arms - Rabsztyńscy. Attention was also paid to the Tęczyński family’s connections with the Canons Regular formed at the Cracow Academy, where some members of this family studied. Finally, the author presented a mysterious and unexplained case of Jakub Oleśnicki, who, according to an old tradition, was regarded as a brother of the famous Cardinal Zbigniew – a member of the Corpus Christi Monastery in Cracow. If Jakub was indeed related to Cardinal Oleśnicki – though he was not his brother, but rather his nephew – the question of choosing the Canons Regular to run the monastery in Kraśnik would be obvious, as he would be a very close relative of the founder of the monastery, Jan Rabsztyński
Źródło:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne; 2017, 108; 17-27
0518-3766
2545-3491
Pojawia się w:
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Periodyzacja obecności Towarzystwa Jezusowego na ziemiach polskich. Struktury organizacyjne oraz edukacyjno-oświatowe i pastoralne formy aktywności
The Periodization of the Presence of The Society of Jesus on the Polish Territory. Organisational Structures as well as Educational and Pastoral Forms of Activity
Autorzy:
Bieś, Andrzej, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448655.pdf
Data publikacji:
2014-12-28
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
jezuici w Polsce
kolegia
konwikty
Komisja Edukacji Narodowej
kasata jezuitów
szkolnictwo jezuickie
Jesuits in Poland
colleges
papal monastery boarding schools
the Commission of National Education
dissolution of the Jesuit Order
Jesuit education
Opis:
Licząca już 450 lat obecność Towarzystwa Jezusowego w granicach państwa polskiego skłania do całościowego spojrzenia i przedstawienia dziejów oraz działalności tej wspólnoty zakonnej, zarówno historii jej instytucjonalnego trwania, jak i rozwijanej aktywności o charakterze duszpasterskim i edukacyjnym. W tak długim okresie funkcjonowania z całą pewnością należy wyodrębnić okresy pozwalające lepiej dostrzec i dokładniej omówić dokonujące się zmiany – rozwój lub regres instytucji i jej zaangażowań. Podstawą zaproponowanej periodyzacji dziejów jezuitów na ziemiach polskich są niezależne od samej wspólnoty zmiany warunków zewnętrznych, głównie politycznych, zmuszające zakonników do adaptacji a zarazem zachowania własnej tożsamości (charyzmatu). Pierwszy okres obejmuje rozwój w granicach Rzeczpospolitej Obojga Narodów (1564–1773), następnie pierwszy rozbiór (1772) i papieską kasatę zakonu (1773), okres ograniczenia działalności do tzw. Ziem Zabranych zaboru rosyjskiego (1773–1820), po czym okres galicyjski (1820–1918) związany z zaborem austriackim i częściowo pruskim, później okres piąty po odzyskaniu niepodległości (1918–1939), II wojnę światową (1939–1945) i jako ostatni etap funkcjonowanie po zakończeniu wojny. W prezentowanej obecnie części I artykułu szczegółowo omówione zostały dwa pierwsze okresy. Ponad dwustuletni okres staropolski charakteryzuje się dynamicznym rozwojem strukturalno-terytorialnym od podległej prowincji austriackiej wiceprowincji do czterech samodzielnych prowincji skupionych w asystencji polskiej. Bezpośrednio z rozwojem strukturalnym łączy się rozbudowa systemu jezuickich szkół humanistycznych oraz związanych z nim innych dzieł edukacyjno-oświatowych, jak np. seminaria duchowne, alumnaty papieskie, konwikty, kolegia szlacheckie czy bursy muzyczne. Ważnym wsparciem dla jezuickiej pracy dydaktyczno-wychowawczej w tym okresie były sodalicje mariańskie, teatr szkolny oraz możliwość publikowania w 11 własnych drukarniach. Prace pastoralne koncentrowały się przy własnych kościołach i kaplicach. Odprawiano w nich Msze święte, nabożeństwa, głoszono kazania i nauki katechizmowe oraz słuchano spowiedzi. Jezuici ożywili zanikające bractwa kościelne, starając się nadać im formy bardziej praktyczne. Przykładem może być Bractwo Miłosierdzia założone przez Piotra Skargę w Krakowie a następnie rozpowszechnione w innych miastach. Ponadto jezuici pełnili obowiązki kapelanów na dworach monarchów i biskupów, magnackich i szlacheckich, w szpitalach i więzieniach, podczas wypraw wojennych; prowadzili także wędrowne misje ludowe. Poza duszpasterstwem bezpośrednim związanym z administrowaniem sakramentów wielu jezuitów było zaangażowanych w oddziaływanie pastoralne zapośredniczone przez słowo drukowane. Pierwszy rozbiór Rzeczpospolitej (1772) i papieska kasa zakonu (1773) spowodowały dezorganizację rozległych struktur i poważne przeobrażenia w działalności. Pozostała osobowa i materialna baza po wprowadzeniu w życie papieskiej kasaty w granicach Rzeczpospolitej stała się podstawą dla działalności Komisji Edukacji Narodowej. Na terenach pierwszego zboru austriackiego majątek pojezuicki został przejęty przez rząd w Wiedniu a byli zakonnicy-nauczyciele do 1780 roku kontynuowali swoje prace w dawnych szkołach przekształconych w gimnazja państwowe. W zaborze pruskim król Fryderyk II zwlekał z ogłoszeniem kasacyjnego breve do 1780 roku, nakazując jezuitom utrzymanie prowadzonych dotąd instytucji szkolnych, a następnie wraz ze zniesieniem zakonu utworzył z byłych jezuitów stowarzyszenie Institutum Litterarium Regium. Natomiast 18 domów zakonnych z 201 jezuitami znajdującymi się na ziemiach włączonych do Rosji nie doczekało się nigdy formalno-prawnego zniesienia zakonu, gdyż caryca Katarzyna II nie pozwoliła na promulgowanie papieskiego dokumentu. Utrzymując status quo i kontynuując dotychczasowe formy apostolatu, jezuici w Rosji stali się zaczątkiem odrodzenia zakonu.
The 450-year of presence of the Society of Jesus within the Polish borders induces us to take a holistic and comprehensive view and to present the history and activities of this religious community, the history of its institutional existence as well as developing pastoral and educational activities. Undoubtedly, over such a long period of service, it is necessary to distinguish periods allowing to notice and closely discuss changes taking place – the development or decline of the institution and its commitments. The basis of the proposed periodization of the Jesuits’ history on the Polish territory are the changes of the external conditions, mainly political, which made Jesuit monks adapt and retain their own identity (charism). These changes were independent of the community itself. The first period covers the development within the borders of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1564–1773), then the first partition (1772) and the papal dissolution of the Order (1773), the period of activities restricted to the so-called Taken Lands (Polish: Ziemie Zabrane) in the area of the Russian Partition (1773–1820). Then there is the Galician period (1820–1918) related to the Austrian Partition and, partly, to the Prussian Partition, then the fifth period after Poland regained independence (1918–1939), the Second World War (1939–1945) and as the last stage the service after the end of the war. In the presented first part of the article, the first two periods have been discussed in detail. The over 200-hundred Old Polish period is characterised by a dynamic structural and territorial development from the vice-province subordinate to the Austrian province to four self-governing provinces in the Polish assistance. The structural development is directly connected with the expansion of the system of the Jesuit schools of humanities as well as other associated educational activities like for example spiritual seminars, papal seminaries, papal monastery boarding schools, noblemen colleges and music dormitories. The Sodalities of Our Mary, school theatre and the possibility to publish in 11 own printing houses, all offered an important support for the Jesuit didactic and educational work in this period. Pastoral activities focused on their own churches and chapels where masses and services were celebrated, sermons were given, catechism was taught and confessions were heard. Jesuits revived declining religious communities by trying to make them adapt more practical forms. The Confraternity of Charity, founded by Piotr Skarga in Krakow, which then spread to other cities, may serve an example here. Furthermore, Jesuits held the positions of chaplains on royal courts and of bishops of noblemen and magnates, in hospitals and prisons, during military expeditions. They also conducted itinerant parish missions. Apart from the direct ministry associated with administering the sacraments, many Jesuits were involved in indirect pastoral influence by means of the printed word. The first partition of the Commonwealth (1772) and the papal dissolution of the Order (1773) caused the disorganisation of the extensive structures and serious transformations in the activities. Within the borders of the Commonwealth, the personal and material base remained after the papal dissolution was brought into force and became the basis for the activities of the Commission of National Education. On the territory of the first Austrian Partition, the former Jesuit assets was confiscated by the government in Vienna and former monks-teachers since 1780 continued their work in the former schools transformed into state middle schools. Under the Prussian Partition, King Frederick II delayed the enforcement of the papal brief until 1780 and ordered Jesuits to maintain the educational institutions they ran and then after the dissolution of the Order, he transformed former Jesuits into an association Institutum Litterarium Regium. 18 religious houses with 201 Jesuits on the territory annexed to Russia were never formally and legally dissolved as Empress Catherine II did not allow to promulgate the papal decree. By maintaining status quo and continuing their previous forms of apostolate, Jesuits in Russia began the revival of the order.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2014, 17; 57-87
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monaster Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem
The Holy Trinity Orthodox Monastery at Markowo near Witebsk
Autorzy:
Boberska, Marta
Boberski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24822868.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Markowo
Witebsk
Samuel Lew Ogiński
monaster
cerkiew Św. Trójcy w Markowie
architektura drewniana
ikonostas
malowidła barokowe
Witebsk (Vitebsk)
Orthodox monastery
Orthodox Church of the Holy Trinity at Markowo
wooden architecture
iconostasis
Baroque paintings
Opis:
Artykuł jest monograficznym opracowaniem monasteru Świętej Trójcy w Markowie pod Witebskiem. Przedstawia jego dzieje na tle konfliktów religijnych między wyznawcami prawosławia a unitami w XVII i XVIII w., szczególnie żywych w Witebsku, w którym pamięć o zabójstwie abp Jozafata Kuncewicza (1623) czyniła z restytucji prawosławia kwestię bardzo  drażliwą. Fundatorami i dobroczyńcami markowskiego monasteru w XVII w. była rodzina Ogińskich. Zgodnie ze wschodnią tradycją monastyczną, zespół budowli skupionych wokół dziedzińca tworzył niemal samowystarczalne „osobne miasto”. Składały się nań: dwie cerkwie: drewniana Świętej Trójcy (po 1685-1690) o bogatym wyposażeniu i murowana pw. Pokrowy [Opieki Najświętszej Marii Panny] (1754-1755) oraz zabudowania klasztorne. Do monasteru należały jeszcze dwie drewniane cerkwie stojące poza jego murami cmentarna św. Mikołaja i św. Praksedy (obie ok. 1730 r.).
A monograph study on the Orthodox Monastery of the Holy Trinity at Markowo near Witebsk (Vitebsk) is presented. It shows the Monastery’s history as seen against religious conflicts between the followers of the Orthodox and Uniate Churches in the 17th cand 18th centuries, the conflicts particularly vivid in Witebsk where the memory of the assassination of Archbishop Jozafat Kuncewicz (1623) made the restitution of the Orthodox Church a sensitive issue. The Ogiński family were the founders and benefactors of the Markowo Monastery in the 17th century. In harmony with the Eastern monastic tradition, the complex of buildings grouped around a courtyard created an almost self-sufficient ‘separate town’. It was composed of the following: two Orthodox churches: the wooden one of the Holy Trinity (after 1685-1690), richly furnished, and the brick one of the Intercession of the Theotokos (1754-1755), together with monastery buildings. Additionally, two wooden Orthodox churches belonged to the Monastery: the cemetery one of St Nicholas and of St Praxedes (both ca 1730).
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2021, 83, 4; 947-988
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływy bizantyjsko-bałkańskie na ziemiach polskich na przykładzie Kodeksu Supraskiego
Byzantine and Balkan influences on Polish lands on the ex ample of the Codex Suprasliensis
Autorzy:
Borkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420303.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Codex Suprasliensis
cyrylic manuscript
monastery of Supraśl
Michał Bobrowski
the Byzantine Commonwealth
the Balkans
Slavia Orthodoxa
Kodeks supraski
rękopis cyrylicki
monaster w Supraślu
Imperium Bizantyjskie
Bałkany
Prawosławie
Opis:
The Codex Suprasliensis (called also the Retkov Sbornik), a Cyrillic manuscript copied in the late 10th century, is the largest extant Bulgarian manuscript from the Preslav literary school. Codex Suprasliensis contains 24 vitae of Christian saints for March and 23 homilies for the movable cycle of the church year. The Codex Suprasliensis is written on parchment and shows careful writing and craftsmanship. It was discovered in 1823 in the Monastery of Supraśl by Canon Michał Bobrowski. He sent it to the Slovenian scholar Bartholomaeus (Jernej) Kopitar for study. After Kopitar’s death the first 118 folios were preserved in the University Library in Ljubljana, where they are still kept. The following 16 leaves were purchased by A. F. Byčkov in 1856 and are now located in the Russian National Library in St. Petersburg. There maining 151 leaves found themselves in the collection of the Counts Zamoyski; this so-called Warsaw part disappeared during World War II and was long considered lost until it reemerged in the USA and was returned to Poland in 1968. It is now located in the National Library in Warsaw. The Codex Suprasliensis has been listed in the UNESCO’s Memory of the World Register since 2007. The Codex Suprasliensis is very importand by all who are interested in the history of Bulgaria, the Byzantine Commonwealth, the Balkans and Slavia Orthodoxa.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 63-68
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność księżnej krakowsko-sandomierskiej Kingi (1234–1292) jako przyczynek do dyskusji o roli kobiety w średniowieczu
Activity of Cracow-Sandomierz princess (1234-1292) as contribution to the discussion on the role of woman in the middle ages
Autorzy:
Bruszewska-Głombiowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/223202.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
Tematy:
Święta Kinga
Sądecczyzna
klasztor klarysek
Bolesław Wstydliwy
Kinga
Sącz land
monastery of nuns of the order of St Clare
Bolesław the Shy
Opis:
Artykuł ma na celu przedstawienie roli kobiety w średniowieczu ze szczególnym uwzględnieniem działalności księżnej krakowsko-sandomierskiej Kingi (1234–1292) żony Bolesława Wstydliwego. Wyboru osoby Kingi — patronki Polski i Litwy, pani ziemi sądeckiej — dokonano niejako prowokacyjnie, aby pokazać, że w średniowieczu było miejsce dla kobiet nietuzinkowych, wychodzących poza wąskie ramy konwenansów epoki. Artykuł zbudowany jest z dwóch części: ogólnej, stanowiącej tło epoki i opisującej podstawowe zadania, jakich oczekiwano od średniowiecznej kobiety, a następnie bardziej szczegółowej, przedstawiającej działalność księżnej Kingi.
The paper aims at presenting the role of woman In the Middle Ages, paying special attention to activity of princess Kinga of Cracow-Sandomierz, wife of Bolesław the Shy. The choice of Kinga — the patron of Poland and Lithuania, Lady of Sącz land — is made provocatively to show that, in the Middle Ages, there was space for not commonplace women, extending beyond narrow convention frames of the epoch. The paper is composed of two parts: general, constituting the background for the epoch and describing the basic tasks women were expected to do, and the more detailed one, presenting the activity of princess Kinga.
Źródło:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2011, R. 52 nr 3 (186), 3 (186); 147-162
0860-889X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auctoritates ethicorum Jana z Ząbkowic († 1446): autor, charakter tekstu i wykorzystane źródła (od „translacio arabica” do Akwinaty)
Auctoritates ethicorum by John of Ząbkowice († 1446): the author, the features of the text, the quoted sources (from „translacio arabica” to Aquinas)
Autorzy:
Bukała, Marcin W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/5955941.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
Jan z Ząbkowic
Arystoteles
Etyka nikomachejska
Auctoritates ethicorum
Tomasz z Akwinu
Albert Wielki
Herman Niemiec
Summa Alexandrinorum
historia filozofii średniowiecznej
XV wiek
dominikanie
wrocławski klasztor dominikański
John of Ząbkowice
Aristotle
Nicomachean Ethics
Thomas Aquinas
Albert the Great
Herman of Germany
Dominicans
history of medieval philosophy
15th century
Wrocław Dominican monastery
Opis:
The article is dedicated to the abbreviation of Nicomachean ethics written by Wrocław Dominican John of Ząbkowice (in manuscripts: „Johannes de Franckenstein”). The text, titled Auctoritates ethicorum, is preserved in only one manuscript – Wrocław, Bibl. Univ. Wrocł., ms. IV Q 52, scriptum per manus Johannis de Franckenstein – together with Auctoritates politicorum, Auctoritates yconomicorum and Auctoritates rethoricorum. The authorship of the texts is not certain, but in the previous works of histo-rians it is attributed to John (that thesis is followed also by Ch. Lohr listing the Aristotelian medieval commentaries, and by T. Kaeppeli in his compendium on the medieval Dominican scriptores). Only the part of Auctoritates ethicorum has been edited so far: the fragment, concerning the geometrical model of economic exchange and nature of money from the Book V. The author of the article published it in his book Zagadnienia ekonomiczne w nauczaniu wrocławskiej szkoły dominikańskiej w późnym średniowieczu (Wrocław 2004); this fragment was later referred in details also in the book of the same author: „Oeco-nomica mediaevalia” of Wrocław Dominicans. Library and Studies of Friars, and Ethical-Economic Ideas: the Example from Silesia (Spoleto 2010). The sources of the text of Auctoritates ethicorum are the following: translatio Lincoliensis of the Aristotelian text, Sententia libri ethicorum by Thomas Aquinas, paraphrasis of Ethica by Albertus Magnus, and Summa Alexandrinorum (called translacio arabica). The fragments of the Book IV and Book V, described in the article, shed light on the method applied in the Auctoritates. Summa Alexandrinorum is quoted in the description of the virtue of liberalitas. Writing about diversity of artes and occupations the author cites Albertus Magnus, quoting after him the sentence delivered from Michael Ephesius, erroneously attributed to Eustratius by Albert. However, the Albertinian reference to the role of compensation of labores and expensa is omitted. The author of the Auctoritates refers mainly to points the common to St. Thomas and St. Albert.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2022, 11; 211-225
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kasata klasztoru dominikanów przy kościele św. Jakuba w Sandomierzu w 1864 r. i jej konsekwencje
Autorzy:
Burdzy, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041179.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
the dissolution of the Dominican monastery in 1864
Dominikan Order
Sandomierz
Klimontów
the monastery’s library
the archconfraternity of the Rosary
S. Jacob church
Sandomierz’s diocese
kasata klasztoru 1864 r.
dominikanie
biblioteka klasztorna
arcybractwo różańcowe
kościół św. Jakuba
diecezja sandomierska
Opis:
The dissolution of the Dominican convent at the St. James Church was conducted on November 8, 1864. This was not an exception in the Kingdom of Poland at that time, when many other religious institutions were dissolved as well. To achieve the effect of full surprise the dissolution was conducted according to an arbitrarily fixed pattern. The friars were transported to a permanent monastery in Klimontów. Only the then vice Prior was left at the St. James Church to ensure the continuity of worship until the appointment of a diocesan priest. Also, the arch-confraternity of the Rosary was left at the church with the aim of supporting the cult of Mary, illuminating the altars and visiting the sick. The authority over the temple was passed into the hands of the Bishop of Sandomierz, whose responsibility was to choose a diocesan priest with the title of Rector to perform pastoral duties.For the acquisition of the assets a committee was appointed which included Economic Assessor at the Provincial Government of Radom, President of the city of Sandomierz and Dean of Sandomierz. All the activities were conducted in the presence of Dominican Prior Paulin Machnicki. A detailed report was drawn up which described the buildings and lands belonging to the Dominicans in Sandomierz as well as the farms in Gołębice and Jugoszów. The property was acquired for the benefit of the Kingdom of Poland.
Kasata dominikańskiego klasztoru przy kościele św. Jakuba, tak jak innych placówek zakonnych w całym Królestwie Polskim, nastąpiła 8 listopada 1864 r. według odgórnie ustalonego schematu, dzięki czemu chciano uzyskać pełne zaskoczenie. Zakonnicy zostali przewiezieni do klasztoru etatowego w Klimontowie. Przy kościele św. Jakuba pozostawiono dotychczasowego podprzeora, który miał zadbać o ciągłość nabożeństw aż do momentu wyznaczenia na to miejsce duchownego diecezjalnego. Przy kościele pozostało również arcybractwo różańcowe, którego celem było podtrzymywanie kultu maryjnego, oświetlanie ołtarzy i wizytowanie chorych. Zwierzchnictwo nad świątynią przeszło w ręce biskupa sandomierskiego, który miał wyznaczać spośród duchowieństwa diecezjalnego kapłana z tytułem rektora do pełnienia obowiązków duszpasterskich.W przejęciu majątku brała udział komisja, w skład której wchodzili asesor ekonomiczny przy Rządzie Gubernialnym Radomskim, prezydent miasta Sandomierza oraz dziekan sandomierski. Przy wszystkich czynnościach obecny był przeor dominikanów Paulin Machnicki. W szczegółowym protokole sporządzonym w momencie kasaty opisano zabudowania i grunty należące do dominikanów, które znajdowały się w Sandomierzu, a także folwarki w Gołębicach i Jugoszowie. Majątek ten został przejęty na rzecz Skarbu Królestwa Polskiego.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 431-477
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeden czy dwa groby? Transformacja obrazu czasu i przestrzeni sakralnej Lublina w dziełach Jana Długosza na przykładzie dominikańskiego kościoła św. Stanisława
One or two tombs? Transformation of the image of time and sacred space of Lublin in the works by Jan Długosz on the example of the St Stanisław Dominican Church
Autorzy:
Chachaj, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1891960.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Władysław Jagiełło
Grzegorz Camblak
biskup kijowski Andrzej
Jan Długosz
Ruś
kościół i klasztor Dominikanów w Lublinie
relikwie Krzyża Świętego
spór o przynależność diecezjalną Lublina w XV wieku
Władysław II Jagiełło
Kiev Bishop Andrew
Ruthenia
Dominican Church and Monastery in Lublin
relics of the True Cross
argument over the diocesan affiliation of Lublin in the 15th century
Opis:
The article is an attempt to direct the reader’s attention to the doubts concerning credibility of the sources indicating the time and circumstances of bringing the relics of the True Cross to the Lublin Dominican Church. The existing sources basically differ from each other in this respect, which made researchers take an attitude towards credibility of the accounts, or make attempts at reconciling their contents. An analysis of the context of the events connected with the possible circumstances of bringing the relics from Ruthenia to Lublin shows that it is possible to fix the date of the event in the first decades of the 15th century and to indicate King Władysław II Jagiełło and the Polish Dominicans as the people who were especially involved in it. At the same time it means that it is necessary to depart from the literal understanding of Jan Długosz’s account of the circumstances of bringing the relics to Lublin, and also to ask the question about the causes why he made changes in his account of the events.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2013, 61, 2; 41-61
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bohemian rulers of the Luxembourg dynasty and the Poděbrady family in the medieval Silesian and Kłodzko chronicles of canons regulars in Kłodzko, Wrocław and Żagań
Czescy władcy z dynastii Luksemburgów i Podiebradów w średniowiecznych śląskich i kłodzkich kronikach kanoników regularnych z Kłodzka, Wrocławia i Żagania
Autorzy:
Chmielewska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340547.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
kanonicy regularni
kroniki klasztorne
dziejopisarstwo
średniowiecze
czescy władcy
canons regulars
monastery chronicles
historiography
the Middle Ages
Bohemian rulers
Opis:
The author based on three monastery chronicles of the Late Middle Ages analyses the method of portraying the Bohemian kings from the Luxembourg and Poděbrady families and tries to point out factors which influenced this method of chronicle narration. The sources for this article are canons’ regulars chronicles in Żagań, Wrocław and Kłodzko: Catalogus abbatum Saganensium, Chronica abbatum Beatae Mariae Virginis in Arena i Cronica Monasterii Canonicorum Regularium in Glacz. The figures of rulers appear in the chronicles mainly in the context of their relationships with the particular monastery, especially when it comes to property matters: granting, rights and taxes. The other aspect in which the rulers are mentioned in the chronicles are the conflicts between secular and Church power. From the analysis of the texts a conclusion can be drawn that the picture of the rulers is diverse in different places where the chronicles were written and the attitude of the local society towards the particular ruler. It is best seen on the example of George of Poděbrady, a Hussite on the Bohemian throne. The chronicle of Żagań has a separate position – apart from the local issues, it presents the general information, unrelated to Church, including the ruling persons.
Autorka na podstawie trzech kronik klasztornych powstałych w późnym średniowieczu analizuje sposób przedstawienia czeskich królów z dynastii Luksemburgów i Podiebradów oraz stara się wskazać przyczyny, które wpłynęły na taki właśnie tok narracji kronikarskiej. Podstawę źródłową tych rozważań stanowią kroniki spisane w klasztorach kanoników regularnych reguły św. Augustyna w Żaganiu, Wrocławiu i Kłodzku: Catalogus abbatum Saganensium, Chronica abbatum Beatae Mariae Virginis in Arena i Cronica Monasterii Canonicorum Regularium in Glacz. Postacie władców pojawiają się w tych źródłach przede wszystkim w kontekście ich związków z konkretnym klasztorem, szczególnie w sprawach majątkowych dotyczących nadań, praw własności i podatków. Królowie czescy wspominani są też na kartach kronik przy okazji opisów konfliktów między władzą świecką a kościelną. Z analizy tekstu dzieł wynika, że obraz panujących jest zróżnicowany, zależny od miejsca powstania kroniki i stosunku lokalnej społeczności do konkretnego władcy. Najlepiej uwidacznia się to na przykładzie Jerzego z Podiebradu, husyty na tronie czeskim. Osobne miejsce w tym zestawieniu zajmuje kronika żagańska przedstawiająca oprócz zagadnień lokalnych także informacje o ogólnym ponadklasztornym charakterze, w tym informacje o osobach panujących.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2021, 18, 1; 5-19
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 89

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies